98484

«εε··εεε·ε·ε«····ε··εεεεε·ε··εε·········Μ····Μ··ο··ΜΜ····««·«
Χαρας σ' αυτόν, πού πρΐν μέ χώμα, |
τοθ φράξουν οί δλλοι τό στόμα, προλαβη |
νά πβϊ έστω καί μιά συλλαβή δική τού.
ι
Ν. ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ |
ΕΖΩ ΟΙ ΖΕΝΕΣ ΒΑΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ
Η ΑΛΗ
ΕΙΑ
+ Διοοβυνΐηβ: ΜΑΝΟΣ ΧΑΡΗΣ
ΜΜΗΜΝΜΝΗηΗΗΜΙΝΝΙΜΝΗΝΙΝΝΜ
ΔΕΥΤΕΡΑ 29 ΜΑΡΤΙΟΥ 1976 *
ΗΡΑΚΛΕΙΟ — ΚΡΗΤΗΣ
Γραφεΐα: ΜαρογιεΙρτ- ■
(Πλατβία 'Αρκαβεου)
Τ«*.? 210.291
Χράνος 1ος Αριθ. Φύλλου 43
Τιμή φύλλον βρχ. ί """
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ
ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ
ε···*············
Σεβασμιώτατοι
Ίεράρχες τής
Έκκλησίας Κρήτης
«Ήγγικεν ή Ώρα»
ΗΑ1 ΚΒΤΒΒΙΚΒΣΤΗ
ΝΙ
Άπ· 'Αριοτ*ρά πρβς τ« δεξιά: ο Μ,ητρβττβλίτες ΔΗΜΗΤ ΡΙιΟ-, ΕΙΡΗΝΑΙΦΣ, ©ΕΟΔΛΡΟΧ, ΤΙΜΟβΕΟΣ χαί
ΦίΛΌ&ΕΟΣ.
Λέν έχονν πά@€ΐ άκόμη θέύη
άηοτέίΊεόξβα ν ά άδρανή ή Σύνοδον
Καταδικάζονν άιο·
τόν Τεκτονιόμό
αριβτερά πρός τα *φ*. ο* 'Κραρχες:
ΚΥΡΙΛΛΟΣ *Μ ΤΙΤΟΣ.
Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΕΧΕΙ ΧΡΕΟ2Ε ΝΑ ΦΕΡΗ ΑΜΕΣΩΣ ΤΟ ΟΕιΜΑ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑΡΧΙΑ
"Μ Ίβιραρχία τής ·ΕκκληοΙα$ τής Ελλάδος, χατά την συν¬
εδρίαν τής 12 '©χτω4ρί©υ 1933, «*τ«5ίχ«σε τή Μ«Β«νί«
και την έχοορβκτηρισε ώς μυοτικβν οργανισμόν, μυβταγω-
γικβν ούβτημχ, μνοτηριοοκήν θρησκείαν ξένην φός την
Χριστιανικήν καί άκόμη, σύστηιμ* άντιχριβτιανιχον καί
κεττλαντνμενον, τονίοχθΛ το άβυιμ&ι&αατον τ©ΰ Χριστια¬
νισμόν μέ την Μ«αωνί«.
ΣΕΒιΛ—Μΐη,ΤΑΤΟΙ, 'Α,ρ,χιβπίοκοιηε καί Μτρροπολιτες Κρ»ν
ττκ;, «ήΎνΐΒΐιεν ή ώρα» νά καταδικαστή άτιό την Κρ-ητακη "Εκ-
κληοία, ή Μαοωνία
ΕιΧΕΤΕ ΧΡΕΟΣ πρός τουτο καί σας καλοθρε νά τό έχτβλέ-
οετε, διότι δπως γνωρίζετΐ, 'ΕκΜλησία δέν εΐστε μονον έσβΐς,
άλλά καί έψιεΐς, τό τιλήρωμα, ό λαός.
Η ΣΤΙΤΤνιΉ είναι Ιστορικίι «αί ή εύθύνη σαις μεγΔλιη καί ά-
πέναντι στό θεώ καί άπε.ναντι στό Λαο, πού π&ρφένει άπω
έοδς τούς τΐν.ευμαιτικβύς καθ^ηίγηττές τού, την έκίτλήρωοη τοΰ
μεγάλον- οας χρέους. μ
ΤΟ ΦΩΝΑΕΑΜΕ καί οτήν περίώνυιμη δίκη μας μέ τον Άρ-
ΏΒπίακοίΐο Κρήτης κ. Εύγένιο καΐ τό ξαναφωνάζομε τώρα, πό
δυνατά μάλκπα), δή ή '&οκληρία τής Κρήτηις, πρέηβ» νά κατα¬
δικάση ιτή Μασωνία, πού άποιτεΛεϊ δργανο τοΰ Διεθνοϋς Σιω-
νιαμοΰ, μαζί μέ μερακα απόιιη ηαιρακλάιδίκι, πού υπό μορφήν
σργανώσεων, σωμάττιον καί σωτματείων,, παίζουν τό άϊΐαραβεχτο
ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑΤΟΣ ΚΑΨΗ
ΑΘΗΝΑΙΟΙ ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ
ΖΗΪΛ ΝΑ ΕΞΕΤΑΣΘΗ ΜαΡϊϊΡΑ!
ΠΑ ΤΙ! ΑΡΧΛΙΟΤΗΤΕΣ ΑΓ. ΠΕΛΑΓΙΑΣ
"Εχει κινηματογραφΐκη ταινΐα τής καταστροφάς
Ό Άθηναϊος δκκηιγόρος κ.
Μάνος Λουρανδάκης, μέ έξώ-
δΐκο άναφορά τού ΐιρός τόν ΕΙ-
οαγγελέα Ηρακλείου!, ζηττά νά
καπάθέοη οάν ιΐάρτυρας στήν
Εναντίον τοΰ ουγκροτήιμαιτος
Καψή (ύπεύι&ννος κ. Β. Πλεύ-
ρης) δίκη, ηού ηράκεϊται νά
ι^οδικαοθή οτά Τρΐρελές Πλημ
μελειοδικεΐο Ηρακλείου την
προσέχη Πόμητη 1η Απριλίου.
Ό ανωτέρω ήταν αύτόπτης
μάρτυρας κατά την ήιμέρα τής
καταστροωής των άρχαιοτήτων
Άγίας Πελαγίας (Μεγαλπ Πά
ρασκβυή 1975) κατέχει δέ καί
κινηματογραφική ταινία(Ι) πού
την έγκλημαιτική έ-
καί έϊΐικίνδυνο ηαιοςνΐδΐ των σχοτεινών δυνάμεων
ΔΕΝ ΥΓΤΑΡΧΟΥΝ &λλα πβριθώρια Σββαομιώτατοι
λής των Μα>τροπύλβων της 'Αρτ«©ΓϊΐιαΒΜΜΐης Κρήτΐ>ς, Υΐαιτί ο}
κααροΐ είναι χαλεπρί, δύοκολοι καί πχχνη,ροί καί ό εχθράς -αίς
'Εκικλιησίας μας καί τού Χριαηανοισμοΰ προχώρει άκάθεΗτα καί
άν«ρρυθρίαατα.
ΦΘΑΧΑΜΕ, βυστυκώς, Σββααμαώτατιααοα, να έκομε α¬
φήση τοός Μασώνους νά «Ισχωρήοθ'υν μέοα στούς κώλ-
πους τί>ς 'ΕκβΛΐιοΙας την οποϋα σεΐς ΰατορβτβϊτε καί στήν όποίο.
όπωσδτνποττε βχετε άψιερώοει τήιν ζωήιν οας, άπΐαλλο*ριώνοντας
ττρώς Χόραν Της, πολλα, αν 6χι <*>λα, οπό τα δαικαιώμαιτα τί^ς
κοο^Είκής οας ίοιόττ,τας.
ΚΙ' ΑΧΟΜΗ ωτώοαμιε νά βλέηορε έσας, τούς έιπκρανεϊς αν
δρες τής 'Εκκληοίας μας, νά ηροο&ί&ετζ. κΰρος οέ οκοτεινές
όργανώσεις καΐ νά ουνιεμγ'άίεσβε μέ τούς έΜττροσώτιους τους.
£Α£ ΤΟ ΛΕΛ1£ χαθαρα ιααί ξάστε.ρα, δτι οέν μάς αρέοουν
οί οχέσεις Ίΐειραροοών Έής Κρητΐκής Έκκληοιας μέ τούς Μαοώ
νους. Μν μας άρέοουν οί έ<νανκαλιαοιμοί, οί άαπααμοί καί οί ΣΥΝΕΧΕΙΑ είς την σελίδα 4 Π'ΑΥΤΟΥ! ΠΟΥ ΑΕΝ ΣΕΒΟΜΤΑΙ ΟΥΤΕ ΤΑ ΙΕΡΑ ΚΑΙ ΟΣΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΑΡΧΙΜΑΣΩΝΟ κ. Β. ΠΟΥΛΙΑΝΑΚΗ ΠΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΑΑΙΓΓΕΝΕΣΙΑΣ ΑΡΟΡΟ ΕΙΑΙΚΟΥ ΙΥΝΕΡΓΑΤΗ ΤΗΣ «ΑΛΗΘΕΙΑΣ» ΤΟ ΡΗΤΟ. «'Εκ στομβτοις κοράκου, κρΰ», έχ«ι άιπόλυτη έ- φαιρμοιγή στήν περίπτωοτι τοθ νιατ;ροΰ κ. Β. Πουλιανάκη, ό άποίος «ξβοιπώθωοΐ» πρ<5οφατα γιά νά μας πή, «χωριίς· τιερίακβ» ^>λ-
ψτ>, χωρίς αίδώ», δτα τό Οαί>μα τοΰ 1821, όψείλετται στον Τε-
«ϊτονιοιΐό, δηλαιαή δτι είναι ίίριγο των Μαοάνων.
ΜΑΣΩΝΟΣ ό ϊδιος κα! μαλίοτα Άροα,μαοώνος, καβόπ κατέ-
"Οπως ιιαθαμε, στήν ενερ¬
γεια τού αύτη προέβη, διότι
δέν κλιήβηοοε νά καταθέση, αν
καί κατά το στάδιο τής προα-
νακρίοεως ό έκ των
καί ένδααφερομένων κ. Μαν.
Μα,μουνής, άνέφείϊε δνα ό κ.
ΛουρανδάΗης κατέχει στ^ιαντι-
κα οτοΐχεία.
Ή ανωτέρω άναφορά έπιοό-
βηκε προχθές Σάβοατο 27 τοΰ
ιμηνός στάν κ. Εϋσιΐγγελέα Η¬
ρακλείου διά τής ύπ' άιρ. 2Θ6Θ
εκθέσεως έϊποόσεως τοΰ δικα-
στηκοΰ έ~μελητή Ιωαν. Μα-
κριδακιη.
Ή π.οοχθεσινΓ| Αφΐξη στό
Ήράκνλειο τής κ. Μαρίκας Κα¬
ψή, συνδυάοτηκε ιτ% την προ-
ετοιμαοία τής έν λόγω δίκης,
στην όττοία έκνός άΛί> τον όδη-
γό τής μηοολντάζας, κ. Έμμ.
Λυρηζάκη, κα-ττϊγοίκίται οάν
/»θικος αύτουργός καί ό καθητ
γητίις τής θεολογίας σία Λύ-
κειον «Ό Κοραιής» καΐ έκπρό-
σωαιος τής Μαρίκας Καψή κ
Βασίλιης
ΤΟ «ΝΕΡΟ» ΕΙΝΑΙ... ΝΕΡΟ
'€ Κ*ματ«ι?ός, μπβρίΐ νά... ττετά
τ«ν ώίτβοττιρί$«υν;...
(ΤΟΥ ΝΙ ΚΟΥ ΒΕΛΙΓΡΑΔΗ)
Κ. ΜΠΑΝΤΟΥΒΑ! ΠΡΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΝ ΑΒΕΡΩΦ:
«Τό Πεδίο Βολϊϊς Κρήτης
δέν είναι ΈΟνικώς ώφέλιμο»
"Ενας διάλογός τους κατά την πρόσφατη έπιτόπια επιδείξη
ΟΙ ΒΑΣΕΙ! ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΟΑ ΓΙΝΟΥΝ ΤΟ ΜΑΤΙ ΚΑΙ ΤΟ ΑΥΤΙ
ΤΟΝ ΤΟΥΡΚΩΝ ΠΑΝΟ ΣΤΟΝ ΕΘΝΙΚΟ ΜΑΣ ΧΟΡΟ
Μέ την εΰκαιιρία τοΰ προ-
σφατου Μνϊϊμοσύνου τού Έ-
λε-υθΐΒρίου Βενιζέλου στά Χα¬
νιά, ό ύττουιργος 'Εθντκίνς Ά
μύνης κ. Άβέ.οω<ρ, ώργάινωοιε μιά έπίδειξπ στά Πβδίο Βολής Κρήπΐης, νώ τούς Βουλευτάς πού είχον συμμειτάσχιεα στήν εκδηλώση τοΰ 'Εθνάρχη. Μεταιξύ τ&ν βουΑευτών ηού μετεΐχαν ήσαν καί οί δύο Τούιρκοι Βουλευτές τοΰ 'ΕΛλη νυκοΰ Κοι>νοβουλίου.
Κατά τή οΊάρκεια τιής έπιοεί
ζβιος ηού έγννε στήν Αϊθουοα
'Επιχείιριήαεωιν αηο τόν διευ-
Ουντή οτρατηγό κ Πολίτη, μέ
σκετικές ηλοροωοοίεις καί προ
6οή φίλιμ οοαοτακοΰ μέ την έκ
τοξευστ) πυραύλων, εΐπώθηκε,
μεταξύ ώλλων, τό εξής: "Οτι
τό Πεοίο Βολής Κρήτης είναι
έοωταιδευιτικό· κέντρο χραγματο-
δοτούιμεΛΧ) άπό τα ΝΑΤΟ, στά
όηοΐο έκπαιδεύονται έναλλάί
άνάρβς κα! άξιαεματικοί των
χωρών — μελών τού 'Οργανι
ομού καί δτι ή Έλλάδα £χει
ώφέλη έξ αύτοΰ, διότι οί "Ελ
λΐγΜες έικπαΐδεύονται δωρεάν
καί διότι ό Νομός Χανίων έξ
αύτοΰ άι»ριβώς ίχει άρκιετά οί
κονομικά ΐϊλεονεκττιιματα.
Ό παρβυιρισκόιμενος βουλευ
τής τής ΕΔΗΚ κ. Μπαντουββς
τταρουσία καί τοϋ άΐρχηγοθ
τού· κ. Μαύρου, υπέβαλε στόν
Κ. Αβέρωφ την εξής έρώτη-
αη:
ΜΠΑΝΤΟΥΒΑΣ. — Είς ηε
ρίπΐτΐικτη ιπολέρου· 'ΕλΛαοος —
Τουιρχίας τό Ποδίο Βολής Κοΐί
ΐης θά εΚαι άτνεζάρΐτητο έδα-
Συνέχεια αττή Σελίδα 4
ΠΡΟΣ ΤΟΝ κ. ΥΠΟΥΡΓΟ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ
ΟΧΙ ΔΥΟ ΜΕΪΡΑ ΚΑΙ ΔΥΟ ΙΤΑ0Μ4
Ανοιχτή έπιστολή τού κ. Α. ΣΚΟΥΛΙΚΑΡΗ
μέ τώ θέμα τοϋ
Μεταβατακοϋ 'Εχρετείου, ό
κ. 'Αιντώνης Σκουλικάρης,
άατευθύνΐΐ μέαω τής εφη¬
μερίδος μας, την παρακά-
τω άνοιχ.τή
πρός τάν άρμόδιο
γά Δκαιοούινιης κ.
νάκην.
Κύριε ίζά τής Δωςαιοσύνΐες
'Υιπουιργέ,
Πρϊν άιπά λί^'ες μέρες, πλτ>-
ροφορηθήκαμε άπό δλα τα μέ-
αα μαζικής έ,ντκμ&ρώθεχικ;, δ¬
τι £χετε ετοιμο Νομοοχέδιο, αιέ
τό όποίο ΐτροβλέηεται ή καθιέ-
Μέ βοϋλευμα τού ΣυμβουλΙου Πλημμελειοδικών
ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΤΑΙ ΤΕΑΙΚΑ Ο ΑΡ. ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΑΚΗΙ
ΝΑ ΔΙΚΑΣΤΠ ΒΑΣΕΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΠΕΡΙ ΜΕΣΛΖΟΙΜΤΟΝ
Κατπγορείται ότι πήρε 200 χιλιάδες γιά ένα ραντεβού μέ τόν Μακαρέίο
Στίς 3 ΜαΤου ή δίκη τού στό Τριμελές Ηρακλείου
Παραΐηειμηεται τεΛωοά νά δι
καοτή οτίς 3 Μαίου άιπό τό
Τριμελες
Ηρακλείου,
ΠΛΐιμμεΛειοδικιείο
ό έκιδόχης τής
«Μεσογείου» Άροστοτέλης
Γραμιματΐκακης, μέ τήιν βαρύτα
τη κατΐίγορία τοθ ίΐκισάζοντος
Ή παιραττομΐίτ} γίινεταα βα-
αεα τοΰ ύη' άι,οιθιι 34)7β Βου
λεύιματος τοθ Συμβουλίου
ΠΧτϊμμ'Λλεαοδικώιν Ήρακίλείου,
•πρός τό άποϊο εΐχε παραπέμ-
ψει τή γνωστή 6πόθεοΐ> ό κ
Είοαιγγβλέας 'Εφιετων, άΐτου
είχε προσφθγει ό κατητγορού-
μκνος δταν τοΰ κοινο»χοιήθη-
κε ή κλιήαη γιά ττγν Ιδαα δΚκη
τής 22 Ίανουαοίου 1976.
Ό ύπ' ά,ριθ. 2 θεωρητακός
τής χοώντας, δπως ό Γραρματι
κάκης «χβι άποκαλέοει τον
εαυτόν τον, χατιγγορεϊται &η
£λαβε τα ποσόν τίάν 200 χιλιά
δών δρκ., γιΑ νά κλείση £<να ραντβθοθ κατά την έποχή τής ΣΥΝΕΧΕΙΑ είς την σελίδα 4 Ο ΥΠ' ΑΡΙΟ. 2 ΜΕ ΤΟΥΣ 2 Ό ύη' αριθ. 2 βεωρητικβς τής χβύντας Άί>ιιβτ©τέληί Γ"ρ*μ-
ματίχοοαις αί παληές «ήμέρες δόξης» «ν μέσω των «άδΐΛ~
φών» ΖτυΑι«νοΰ κοά Νικόλαον. Για τό άκρι6©πλη|5ωμίν©
ρβχντε4οΐί τοΰ δευτέρου, μέ τους στκφΐοοβξαγωγεΐ;, θα
ίικαοτή βτΐς 3 ΜαΤου.
ρωοη τοϋ θεοιμοΰ των Με,ταβα-
τικων 'Εφεπιείων σ' ώρααμένες
περκρέρβιιες τής χώρας.
"Οπως Ισχυμίζεσθε, κατιΛή-
ξατε στήν άιπόφαοτ) σας αυτή,
ΐιμοκεΐίμιένου νά διευκολύ'νον-
τα^ δλοι οί "Ελληνας πολίτες
καί νά έξαντλοΰν δλα τα 2νδι-
κα μέισα ηού ηα,ρέΊχει ή Παλι
τεία, χωρίς ταλαιηωρία καί με-
γάλα εξοδα.
Δίκαια καί έηαινετίι ή άπό-
φααή σας κ. 'Υπουριγέ.
'Βκεϊνο, δμως, πού λύτβπσε
δλουις έμας τούς Κατοίκους των
δυά Ανατολικήν Νομων τής
Κρΐντης, είναι τα δτι έν© ηε-
ριμέναμε νά δοϋμε νά συμπε-
ί ιλομβάνονταχ καί οί Νομοί
μας, πού άποτελοϋν τα μεγα-
λύτερο κοΜμάτ» τής Κρήτης,
παιράδοξα
'Οποιοο&ήποτε δλλος μή Κρη
Ύιπουιριγάς κα' άν ίπαιρνε
ί&ά τόοο όδιικίΐ άπόφαοτι» δέν
θά μ&ς έσώφαινε τόσο πολύ,
γκπ) θά μπορούσομε νά τοΰ
καταλογίοιαιΐε μιά κάηοια α-
γνοια. Γιά οβις ονως κ. Στε-
φανάκτ) δέν μπορεΐ νά υπάρξη
κανιένα έλαακρυντΐκό στοικεΐο,
γιατί, καί Κρτηιιχός εΐστ* καί
δΐκηγάρος εΐοτε, άλλά καί 6ου
Λ(.υ.τής Κίρήττκ; εΐστε. Μάλιστα
«ύριε Ύηουριγέ. Κι' αύτη τή
φορά οί Κρήτες πού ζοΰν στήν
' Αθηνά, σας βδωοαν το εΐσιτή-
ραο γιά τή Βουλή.
Τήτν ένοχή σας κ. Ύηουργέ
έτητείινει, άκόμη περιασόφερο,
τα γεγονός δτι λόγω τής κατα-
γω-ής καί τοΰ ^
Συνέχεια ατή Σβλίδα 4
ΑΝΑ©ΑΑΑΟΝΤΑΙ
ΠΑ ΤΟΕΠΟΜΕΝΟ ΦΥΛΛΟ
1. Ή έΌευιναι γιά τ/ί Μασω¬
νία στά Χανιά καί Ρέθυμνο,
2. Τό χρονογράφημα τοθ κ.
Ν. Τζερμιαδΐιανοΰ
«εί ·β6ν ηρβτο τίτλο τού Άροαερέα στή Στοα «Άρ»άδνη» ιτοϋ
'ΗρακλίΙου, τί θά ΠΒρίμενε φυσικά χανρίς νά πή, έκτός Δηό
τ6· ««ρά» ηού το& άταβαλλβι ό τίτλον τοϋ μουροκορακα τής
Μαοιονίάς;
ΔΕΝ ΘΑ Α2ΧΟΛΟΥΜΑΧΤΕ ,με τόν κ. Πουλιονάκη, αν τό
θέιμα πού «θϋξΐ δέν Γ,ταν ,μιά κβθαρή πρώκληρη «αί μαά 'Εθνακή
Οβρας. Καϊ δέν θα τό κάναιιε, γιατί, τί νά πής στόν δαορχσιιένο
ά»ιό τή χούντα ΓΒροβδρο τοϋ Ίατο&οοΟ Συλλώγου, γνωστά γιά
τή δράση τού στά διασπηια τής διχτατοιριίας καί τή συιμβολή τού
στό ηεραβοητο ΕΠΟΚ;
ΕΠΕΙΔΗ, 4μως, ηολύς κόοιιος δέν γντΐίρίθει τα παραιπάνω
νύρω άπό τόν χ. Πουλιανάκη καί κνρίως την Άραα/μαοωνακή
τού ίδιόττ>τα, οπμοσαεύομε τό ηαρΰκάτω. &ακ(>ισζ<ι·ηαφκ> α>
θρο ΕΙΔΙιΚΟΥ ΣΥΝΕΡΓΑΐΤΉ μας, τό άποϊο άποτβλεϊ, όπως θά
διαιπιστώση ό άνχϊγνώοιτης, ,μιά άποστομοτική άιπ^τντηση οτίς ά.-
νβυ^υνολογίβς τοΰ Άροαερέο τίίς Μαοων_ής Στο&ς 'ΗρακλιεΙ-
ου, ηού ξ&κασε, φαίνεται ό κανμένος δτα ή έιποχή τής Χοόνιτας
πού οί Μαοώνοα καί ψυοιχά κι' ό «διός, δροΰοαν άνενόχλητοι,
πέραοε άνεετΐ0τρειητί·
ΜΕΧΡΙ νά φτάαινε δμως, μέ την είοική βρευνα μας γίφω
άπό τή Μαοωνία στήν ηειραοχή Ηρακλείου, γιαττί όπως άναγ-
γβίλα,ιε θά προι>γηθοϋν τα Χανιό. Μοί τό Ρέθυμνο, «ς διαβά-
σουν ο! άναγνώστες μας τό τταρακάτω άρβρο άπό τό όποϊο θά
χαιταλάβουν ήλους τούς τμουβεΐς ίακυροομους των Μασώνων
καί τίς ιμεβόδους διαστρβυλώσεως τής πραινμα-κότητας, πού
χροϊΐΜμαποιοΟν γαά νά χαλύητουν τή ακοτειτνή καί έ~κίνδυνϊ|
δράση τους.
ΤΟ ΑΡΘΡΟ τού Είδωοοΰ Συν«ριγάττι μας, πού διαφεύύει ντο
κονμενταιριομένα τίς άνβΛβυνες αηερνολογίες τοΰ τέως χουν-
τικοΰ ηροέιδρου τοΰ Ία-ορωοοΟ Σύλλογον Ηρακλείου Μοί νυν
Άΐροοιμασώνον τής το-χής Στο&ς χβιρουρΐγοθ χ. Β. Πουλιανά
χιη, έχ»ι ώς εξής:
Ή
άντί»«ιτοΜ οτβ Σνντββγμα
3060)69 τοΰ Πολυμελβΰς Πρωτού. 'Αβηννν)
Είς την εφημερίδα «ΠΑ¬
ΤΡΙΣ» καί είς τα φΰλλα 23,
24 καί 25 Μαρτΐου, έοημοσιεύ
θη ιοε.ίιμ)ενον ΐκπό τόν τίτλον
«Τό θαθμα τοθ 1821 καί ή
σιχμβολή; τοΰ ΤεκΓΓονισμοΟ
ον^ν άνεξαιρτησία τής Ελλά¬
δος», τού ίατηροϋ «ιρουργοΰ
Βασ. Πουλιανάκη.
Μέ τό κείμενον αίχτο έίΐιχει
ρεΐται νά έμφανιοθή ή ΦιλΐΗΓ)
Έταίρβία, ή όποία πράγματι
ύίτήρξεν ό άργανωτής τής έ-
πανιαστάσεως τοΰ 1821, ώς δπ
ιμαούιργτηια καί ηροέκταρις
των Τεκτονικών Στοών.
Δέν είναι ή πρώτη φορά
Πού ό ^Ελλιγντκός τβκτονιθμός
ώτπχειρεϊ νά ούοειοποιηθή την
πθίτρό,ττιτα τίίς Φιλικής Έται-
ρείας, την οποίαν θέλιει νά
ιηαρουσΐάοη σάν δημιούργημα
τής ϊιτοδς.
Τούς δέ πρηίτ&ργάτες, ίδρυ
τές καί έιπκρανή μέλη αυτής
ώς Τέκτονες.
Οί ίσχυρα»μοί αυτοί άναφέ-
ρονται ό—ό Λολλούς Μασώνους
ουτγτγρα/ρεΐς, ποραΛιαιμ6άνοντιαΐι
δέ καί οέ ί!να ινπόιτνηιμα πρός
την Ίίράν Σύνοδον τής 'Βκ
κλησίας τής Ελλάδος τοΰ
«ΤεκιτονΐκοΟ Ίορυιματος τής
Ελλάδος» τό οποίον υπεβλήθη
ι α ίΐ4>ά χαί οοιβ τοΰ
θνους δέν ξ·ε<ρβύγουν άπό τόν Μΰχλο τής ΜασωνΊχής έκςμε- κατά την περίοδον τής ηαντοβυ ναιμίας τίϊς χούνχας (27.7.70). Ή έξάπλωσκ; τής Μασωνίας κατά ττιιν πβρίοδον τής δακτα- τορίας, παρουοίααεν μεγάλην ΣΥΝΕΧΕΙΑ στήν ΣελΙδα 4 ΤΟ «ΝΕΡΟ» Γύρισα στό σπίτι μου ξβθε- ιαμένος άπό τή δουλειά, άιπό ίτίς φωνές τοΰ διευθυντή μου· ΐιού οέν έννοεΐ νά πιατέφει στήν έΐξαφάναση των ταξικων διαφόρων καί άπό τή μανία τοΰ καφετζή νώ μοΰ φέρνε» κηφέ δταν λείπω άπό τό γοα- <ρείο μέ άπατέλεσμα πάντα νά τόν πίνω παγωμένο. Πά νά <ρτάσω ηιό -γρήγορα στό απί- τι μου βάλθηκα νά διαβάζω τούς τοΐχουις ·τοΰ 'ΗρακΑοίου ιποΰ 6πως φσίνεται ό Δήμος χαταθόλλει μεγάλη προαηά- θεααγιά νά τούς δκιτηρήσει βριαμισμένους. Μιά χαθ' δλα συνηβισμένη μερά, ρουτίνα, πού δμως μοθγινε σι/νή&εια ιτόσο ηού ήν, ώ μή γένοιτο, ξο&ρωιμίοονκν οί τοίχο* των δαχαστηρίων θά στβναιχωρηθω. Σκούηισα τα πόδια μου στό κσλί τής πόρηας, γύρ»ο τό κλβνδί στήν κ,λ&ιύαραά, €απρω ξα... καί ή πόριτα δέν ανοαζί·. Παιραιζεινβμένος εαηρωξα. καί ξανόσπρωξα χαί τότε κάπ ύ- ιπωσ&ήποτε μεγάλο καί βαού θ Χννβχεια είς την σελίόα

ΧΙΛΙΔΑ 2
ΗΡΑΚΛΙΙΟ "Η ΑΛΗ·ΕΙΑ,, ΚΡΗΤΗΣ
2· ΜΑΡΤΊΟΥ ττ76
Μυϋιοτόρημα
Βιογραψία
ΓΙΑΝΝΗ ΑΝΑ.1ΛΙΩΙΗ
Ό 'ΟΑηθινάς Ζορμπας
καί 6 Νίκος Κοζαυτζάκης
— 42ον —
— Μίλα, άχρβνπικό, μίλα,
μην ίταλαβώαω>. Οί συγγενεϊς
κ" οί ωίλοι ττού ιμέ κοίταζαν νά
χορεύω μΐτροστά άπό τό λείψθ'
νο, χύθηκαν νά μέ ιπαάσουν.
«Τρελλάθηκιε ό Ζοριμπας, φώ-
ναζαν, τρελλάθηκε ύ Ζορ-
μιπδς!» Μά έιγώ, τή ο—,γμή έ-
κείνη αν δέ χόοιευα, θά τρε-
λβινόμουν άπύ τόν πόνο. Μά
δέν καταλοθαίνεις, άψεντικό,
πώς δέν ιτΛχια τεηραικόοτα.,
Μπαρέ! νά τΰιχω τιεντακόσια,
νιπορεϊ' «αί τίΜακόσιο, άνώθεμά
μ« άν ξέρω. Μά τ—ρακόοαα
δέν τ&χω, σίγουιρΰ.
Κι άικραΐβως γιατί φοβόταν
τιώς θά 'φτανε — <ίν δέν εϋχε φαάβει κιόλας — στήν τρέλλα, δογμάπιζε: «Κάθβ άνθοωπος £χει την τρέλλα τού· μά ή μβγαΛύτερη τρέλλα είναι, θαρρώ, νά μην <5χ»ις τ·ρέλλια:» Μϊτοροΰιμε λοκπάν άδίστακπα νά δεχτοΰμε κι εμείς πώς ό Ζορρπάς εϊταν «μισοιπάλαβος», είταν αύτός πού 'λενε. £νος άνθρωπος πού δέν τα 'χε τε- τρακόααΙ Ό Καζαντζάκης την τρέλλα ή έστω, τή μισαπαλαβο'μάρα τοϋ «Γέοοντά» τού τή μετάφοα ζε σέ έζυΐτνάδα, σέ «λιονταρί σο μυαλό». Καί την π&πευε — αύτό ί[>αίν«ταα άπό πολύ μα,
κριά — διπως την π&ΤΒευε κι ό
Ζορμΐπάς σάν άπαραίτΐντο στοι-
χιεϊα νιά νά φτάσεις σέ μίαν,
ώπλίησίαοτη νιάι τούο δλλους,
κορφή. Καί ποέΐκι νά παραδε-
χτοΰ>με πώς αύτό, ιϊΐς δνα σπ-
ιμεΐο, είναι σωστό Μήπως ό
ϋλΐλος «Γέοοντάς» τού, ό φαλό
σοφος Νίτοε, πού τόσο εέχε έ-
πηιρεάοει τό ττνβύρα.τόϋ Κοζαν
τζάκη, δέν πλήοωαε τίς ΐριλο-
οχχριικές ίδέβς πού ζΒπή*δησαν
άπό τίς άοτραιπές τσΰ μυαλοϋ
τού, μέ τίμηυα την τρέλλα
τού,
Ό Καζαντζάκης εϊταν όλότβ
λβ τό άντίθετο τοΰ Ζσρμίτά.
"Αλλη φύστι, αλλος χαΐβαχτή-
ραΐς, αλλος Λνθοωπος "Ενός
τέλειος έοώστρβφος τύπος.
Κσιτοϋαε δλο πρός τα μέσα.
Καί 'κεϊ ίτΗαχνε νά β)>εϊ τα
θεό τού Ή ένδοοΐκόττηοη, τό
ψάζΐν» ποός τα μέσα, εϊταν
τό «χορπυ» τού. Ή μενάλη ά
δυιναιμία της ιιτυχί>ς τού. Κι'
δς εϊταν, τίς πλο πολλές φο-
ρές, τό ψάξιμο αύτό αΙματ€ρό.
Ή συν«ιδ{ΐιτή ,έρώστοβφη. ^μα-
τιά τού ββλεΛε, βεβαία, στό
σωστό τους σχή/μα καί βάθος,
τίς έξωτεριχές άνπκε,ιιμιενιικές
συνθήκας Μά δέν τίς δ&χάταν
τό αΐοϋητήριό τού όπως 'εΗαν
αύτές — 6τσι καθώς £ρκονταν
άπ' έ"ξω. Κ' οί πέντε αίοθήσεις
τού δούλευαν κι άποθησαύρι-
_ ζαν γνώσεις κι έιμπεαοίες άηό
τό ίΐε;>ιβάιλλον τους πρός δψε
λος τοθ ύπακειιμιενακοϋ παρά-
γοντα,ς Αύτός ύίΐεοεϊχβ στόν
ίζοιζαντζάχΓ}. Κι αύτός χάραζε
τή γροιμιμή πορείας, τή ρότα
τΐϊς ^κέψης »αί της ψυιχης τού.
ΌΜες οί άπ' έΤω έρπειοίες
I-
ηραπε νά ύίτοοτοΰν πολλές κα
τεργαοίβς μέσα τού, νά περά-
οουιν άστό ηολύ ψι?ϋ& «όακινο,
νά ξανοιπλαστοθν, νά ζυμω-
θοϋν καλά γώ νάνίνουν όδη-
γοί οτή ζωή τού.
Μέσα τού δλαμσιε- τό φως
των ιμβγάλων ίμυστϋν τοϋ
Κρκτνά, τόθ Βούδα, τοϋ Μωάε
μεθ, τού Χ.ομττου. Μέσα τού
ζοϋσαν^λοι οί ιιενάλοι ό&ννοί
«αί ποοφήιτβς· ό Μωύοης, ό
Σαμουήλ, ό Ηλίας, ό Δανιήλ,
ό Άιμιμώς, ό Ήσαίας, ό Ίερΐε
μίας, ό Ιωάννης ό Προδρο-
μος — δλοι, &οι. Μέσα τού
μάχονταν ποιότ θά κερδϋσει
την ΐ'ίυχρ τού βλοι — παλιοί
καί καινούρινιοι — οί θεαί· ο!
Δώδεκα τοθ Όλύνηου, ό Ί«-
χωβάς, ή Άστά'ηρ, ο "Ηλιος,
ή Φωταά. Καί τό πνέιμα τού τό
'σκαβαν οκκροί, ποιητές, όραμα
τιστές καί τρανοί μαοτόροι τού
Λόγου. "Ομιηρος, Ντάντε, Νί-
τσε, Μιπεοζόνας, Τολστόϊ κι
Λλλοι κι αλνΧοι ηολλοί. Χίλιβς,
απειριες μυ<—κές φωνές καλοθ σαν την ψυτχή κ<^ τα πνώμα τού ν' άνέβουν στίς άιρηΑές ίοορφές — νά πάρουν τόν τρα χιό, τόν άγκαθεοόν άντνφορα- κό δρόμο τοΰ ΛυτροκμοΟ. Κι &α μιά, δχα ηέντε, ππρα. πολ¬ λές φορές τόν ΐπ>ρβ μά κι αλ-
λ«ς τόσες τόν ηα'ράτηοε τό δ!ρό
ΐιο βύτό. Τό ΤΜΛαοδύναιμο «έ-
νώ> τού, ή άδιάκχχπτι ένδοοχά
πηση πού 'κανκ νέ. οαδιστική
μανία στδν έαυτ6 τού, τα άσί-
νακηο πάθος τού νώ συιλλάβει
την ούσία τίίς άπόλυτπς αλη¬
θείας καί ίμέοα άη' αυτή καί
σ' αυτή νώ λυτϊχΰβεϊ τόν φέρ
ναν όβτό άσηοτία οέ άτηστία.
Καί π&λι άπό την 4ρκή· ξανάρ
χιζε τό δ^άρα τού.
Αυτή εϊταν ή τραγική μοϊρα
τοΰ Καζαντζάκΐ}: νά πε.ρνάε»
Δπό άηιχπία σέ ά~στία, γιά νά
ατ&ροώΐει την πίσττι τού καί
νά μην τό καταφέρει ποτέ στή
ζωή τού Ι
«'Βγώ συχΐνά ξιεχνώ — γρά
ψει στόν ξενηιτβμένο φ£λο τού
στόν Καύχαοο — πεΐργελώ, πά
ραστρατίζω, ή πίοτπ μου είναι
μωσαικό καιυωμένο άπό άιπιστί
ες.. »
"ΟΛο έΊ«αιχ,νιε· δοόμο δπιειρ-
νβ, δρόμο θΌτινε. Κι δταν κά-
τκ»τε £<ρτοχ«ε στό τέθΐνκΐ — τί πλάνη, θε έ μου! Σκοτάδι, "Α βυιοοος τραμαίχτηκή. Ώποττε, Μηδέν! Οδτε θεοί. οδτε Λύ- τρωση... Τί στηιαίνουν δλες αύτές οί αΐΓηητίες, οί άρφιβοΑίες. ή <κι τωιμένη ένδοσκόίϊηθτι Υΐά την άνεύρειοτι της αληθείας, Δέν είναι τώΐοτε αλλο άσΐό ένας σ«Χη.ρΐός, σχιεδάν άΐτελαποιμένος αγώνας τί>ς έσώατρβφης φύσης
τοϋ Καζαντζάκη ν' άποφύγει
την άνεξέλείχτη άποδοαή τοΰ
ύλικοϋ πού τοϋ προοφέρουν
οί άνιτβκΐειιμενιικές συνθηκες·
καί ταυτόχρονα μα,ά Λμυνα τοΰ
«έιγώ» τού ιηού μάχεται ήιρωι-
κά γιά νά στεραώσει τή δική
τού θέοη. νά ίκπε'ρνϋκήσει τίς
πανίοχυιρες δυνάνΐβΐς τοΰ πε-
ριθάλλοντος καί νά λιυτρωθεϊ
άπό την καταθλτϊπτιική πίερή
τους. Μ' α\α λόγια θέλει αύ¬
τός νά 'χει την άπόλυαη εύθύ
νη νιά την αποκι θέση θά «ά¬
ρει στήν τιοόοικαιΐι.οη αυτή ζωή.
Νά μην πεσει, δολαιδή, θ&μα
τού π©Μβάλονιτός τού. Π' αύ
τό, πολλές φοοές, τόν βλέηου
μιε νά οχέβτιεται οάν ίδνας έγω
ίστής ή ν' άποτραβιέται στή
μοτναζιά τού, νά κλείνεται
στόν έαυτό τού — στό Βούΰο
τού — κι Αλλοτε νο γίνειται
ένθουοιώδης θβωρητηΜΟς ενός
«οίνου ρχου κόσίιου, οκβδια-
σμένου σ' β\ΐες βάθεις, όλό-
τελΌ δαιαφοοετικοΰ άηό τό χθε
σινό καί πολύ καλλίτβρου καί
τό σημερινό.
Ένα άιπώ τα δνειρα τής νιό
της τού εϊτ&ν κ' ή ϊδρυοτ> ενός
«πΜευΐματικοΰ κοινόβκ>υ», δτΐου
θά κλείνονταν καιιοά δεκαριά
σύντροΦοι, μουοιικοί^ ζωγρ4-
φοα, ηοιητές, θά δούλευαν δλη
τή μέοαι καί Οά συνα.ντιόοαντε
ιμονάχα τό βράδυ γιά νά συνιερ
γαστοϋν στό π.άοι·ιιο τϋς και-
νούριας κοινωνίας πού θά ζε-
ΐτηβοϋσε άηό τα όραματά τοικ.
«Παλιά, νεαινικά όνείρατα,
καθώς λέει ό ϊδΊος, ιϋεγάλα
«ρτειρά πού μύδτκχιν, ά<ΐ>έλει-
,ε<;, εύγέΜΕΐ«ς, ήνκηλές έπιθυμί «:■·■» Αύτά, ·ώτ~όσο, τα δνειρα ιμδς ζεγυιμνώινιουν την ψυκή ιτου·, μδς βείχνουγ τόν ίνθρω ιπο καί τή φύσπ τόΊ). «Μιά καιινβύρι^ χοινωνία, &Λαθα> στο νοΰ Ηου» λέβι.
Προτοΰ βμως φάξουμε την
φυοςή τού, ά> κοιτάζουιμε τίς
έοώοτρεφες καταβολές πού
'φιερνε ιιέοα τού άηό παιδί.
"Οϊτως ξέοουν*, ,ό Καζαναζά
κάς γειννήθτικε στό Ήράεΐλεαο
ΚριήτΓΐς στίς 18 Φλΐεβάρη τοΰ
1883, δηλαΐδή σέ έτκχχή πού
ή νενέθλαα νο των ΐτατέρων
τού οτέναζε κ-άτω άΐτό τή βα-
ριώ σκιά τοΰ Τούρκου καταχτη
τή. Ή πρώτη παιδική μύηοή
τού στή ζωή δέν εϊταν ηαρά
δνα ^ιιχρό δνειρο γειμάτο έφΐάλ
χες, άδιικίο, κοκο. Κι δ,-α βκου
Υε σάν παί>αιιιύθι άπό τόν κύ-
ρη τού, ώπ' τή μάννα τού, άπ'
τούς .νϊεγάλους, γ6οω άπό τήιν
ιπυιροστιά, οτούς μαύρους χβι-
■μωνες τής τουαιακΓίς σχλαθι&ς
δέν εϊταν παοά ϊοτοοίες όδικί-
ας κι άδιάκοπΐίς πάλτνς τοΰ
Κριτγπικοΰ Λαοΰ γ*ά την άποτεί
ναξη τοΰ ζυινοϋ — γιά τό δί-
κκ> καί τή λευιτβραά τού.
Οί ίστορίες αύ»τές πέφταν μ«
οα τού οάν πύρινη 6ροχή. "Ε
νας έξώστ.'>εο>ος τ^ίκκ: θά καί
νόταν άπό τή λάβ^τΓκ;. θά ό-
νειροπωλοϋσε νά. γίνιει ηιά μέ
ρα ό νδιικτ)ττΜ; τής άίκκίας ια
ό ί^οωχις της λευτέρης. Ό Κα
ζνιντζάκης £νιωθεν αλλοιως.
Φοβόταν τό γκρευό, δέιν εϊτον
πλασμένος γιά οεοάλτα. Ή
καρδιά τού εϊΐαν δυνατή. Ή
ψυκη τού τοιυφεοή ια άμάλα-
γη άικόμα, μά τό μυαλό τού
πιό δυινατό Μ άηό τα δυό! "Ο-
νειρο, οανταοία, ηοιητική ένό
ραση, εϊταν κχνταβολές πού τίς
<ε!χ£ πάοει άηό την κοιλιά τής μάννας τού. Κι αύτές, π»6 ηο λύ «α. άπό τό πειραβάλίλον τού, ρύθμιζαν άσυνείδητα τα παιδί κά τού βήιμα.τα. Ά«ό τόπε £- φαχνε γιάι νά βρεί τό ΜαγΐΜο Μαριγαρατάρι... "Οταν «ϊμουν στί>ν Α' τοδ
Δπμο—κοθ — διητγιέταα στόν
«Άλέζη Ζοριΐπα» — είχαμε
στό β' μέιοος τοΰ Άλ»ρα6(τ»Τά>
ριου γιά άνάννωομα ένα Παρα
μΰθι: Ένα, παιιδάκι εΐχιε πέισεα,
λέιεα, σ' Ινα πηγάοι χ' έκεϊ
6ρηκ« μίαν πεντάμορψτΐ πρλ*-
•θεία — βαθιά ΐκρϋΜίλια, θυ·
ιμοθιΐκια, μέλι, ουζάγαλο, καί
(ΣυνβχΙζετβι)
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ
αΗ ΑΛΜΦΕΙΑι
ΑυΕΒΔΟΝΑΑΔΙΑΐΑ ΠΑΓΚΡΗΤΙΑ
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ
ΕΔΡΑ: ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ
ΟΔΟΣ ΝΑΑΡΟΠΩΡΓΉ 5
Τηλ. 280291
ΕΚΔΟΤΗΣ
(ΜΑΝΟΪ ΧΑΡΗΧ)
ΦΩΚΩΝ 21 — ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ
Τεχνική ένιμέλαα: Μ&νος Μαγριιτλης
Ήφαίστου 18 · Ηράκλειον, Κρήτης
ΟΙ ΤΕΧΝΕΣ ΚΑΣ ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ
'ΣΤΟ ΚΑΣΤΡΟ ΚΑΣ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ
ΝΙΚΟΣ ΨΙΛΑΚΗΣ: Μιά έντυπωσιακή εΐσοδος στήν Ποίηση
Τού συνεργάτη μας χ. ΜΙΧΑΛΗ ΣΤΡΑΤΑΚΗ-ΚΡΗΤΙΚΟΥ
<ρυ- κόν- ριπε- Είναι άλήθεια κέροσμα γλυ- κειάς έλΐτίοας ή διαιπίοτωοτι τιώς δοο κι όν τό πνβΰΊμα πο- ρείνβι οχραλααμένο στή ψυχή ενός βλαΐσταοιοΰ, δοο κι αν ό όρμη,τωοός χείαιαρος πού λέγε ται όκαλίνωτη νιοτπ πασχί- σει νό. τό ποραούιρει, δσο κι αν ατ.ροβιλιοθεϊ στό χωρο της Ρ.έ- ©ρενΐγς νεανικής όρΐΜνταικότη- τας, δέν χάνει καθό'λου άπό την κοσμογονική δύναμιή τού. Άοτεναντίας θεοιεύει καί τρώνε·, νεοά οιζωμένο, Τ(χι στόν πολιτιορό τοΰ τό καί των κσυσαερίων, Καί χαΐρεοαα ηραγιμα,τικά οάν δείς £να νεανιχό χέρι, ό- δΐγγηιμένο άίτό την Ιδία την έ- πιταιΚτΐΜΟτητα της φυσικάς δι- καιοσύνης νά ζεδιπλώνει πάνω οέ μιά χόλλο χανή ίνα ποίημα καριπό τοΰ ζευγαρώμαιτος τοϋ νοΰ καί τίνς ψυχίίς· Χαρήχαμε σάν τπάοαμε στά χέρια μας τα ποιήματα ενός Χιαινοώριου δουλεφτάρη τοϋ Λόγου. Τα νοιώοαιΐε νά δια,τΐ) μοθνε άναλλοίωιπι τή ζβστα»- σιά πού μόνο ή άγάηπ. γιά τόν Λνθρωιπο χαοίζει. Τα νοιώσα- με τέλος νά πασχίζουν€ νά ά- δερφωθοϋνε μέ την Ολη γιά νύ νοιώσουνε πώς νικήοανε. Ό Νϊκος Ψιίλάικης γέννί>μα
»αί θοέμρα της Κοήττκ: δέν
μποροϋσΐε νά μείνει άμετοχος
οπό πανηγύρι ποθχιει, αΐώνεχ;
τώρα, στήοει τό πνίΰαια στά
χώματά της.
Μπϊίχε στό χοοό άιπό τα μα-
θητικά τού χοόνια, στήν άρχή
ακαρώνοντας δίσπχα οτά τε-
τράδιά τού. Σήμερα παρουοαά-
ζει μιά δουλείά «τού μαρτυρεϊ
—ίκ; ό δρόμος γιά τό τελεία
τοϋ χρέους είναι άνοηατός.
Δέν ματοροϋιμε, καί θδταν έ~-
ζήΐΒθ, νά ποϋμε πώς κοιτέχει
όλοχληρωτηκά την τεκνακή τοϋ
στίχου ό νεαί>ός ηοιητής. Οϋτε
καί πώς τα πέτθλα τού Πήγα-
υου τοΰ άφήνουν πρός τό πά
ρόν βαθειά σημάδια κι' άνεξί
τηλα. "Οχι. Άιπό ι»χνακής
ηλευρδς διακοίναρε κάποιες ά
τέλειες πού έξουόετεοώνονται
μέ την εξασκήση καί την ν»ελέ
τη. Διαικρίναμε έίΛση.ς £να άο
κετά άφαιοειτικό νιά την ποιό
τητα των ποιτϊμάτων συνοθύ-
λιευιμα νλώοσας καθώς καί άο-
«ετούς Ιδίωμα~οιμούς πού άντβ
δείκνυνται νιά ποίηση.
Πέ..οα διμως άΐτ' δλα αύτά,
ιποό παστεύουε πώς γρήγορα
θά λείψουν κι>ρααρ«εΐ Ενας ρε
αλβοτιχός όοθολογιριΐός, άξιο-
θαύιμαστος, καί πιοοογεΐωμιένη
στό πετοίίδες £δαφος τής πρα
γματιικότΐιτας τοποθετηθή.
Πε.ρισσότερο ύποκειμενική
ή άζκΛόγηση των καταστάσε-
ων, ιμοιοτυοεϊ πώς ό νεαρός
ποιητής χοησχμοπο*εϊ τόν οτϊ-
χο σάν νυοτέρα γιά νά χειρουρ
γήσεΐ την πραγιμοίΒΐκόττγτα ή ά-
ικόρα τό «κατεατημένο».
'Οπωσδήπο" άξιόλονη ή
δουλείά τοΰ Νίκου Ψιλάκη
τοΰ δίνει κάθε δυνατότηιτα νά
φθάαει ~τ»λά. Γιατί τίς περισ
σότερες αν όοα δλες τίς'φορές
ση τίις ίδέας άλά ή Ιδία ή Ι-
δέα.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΣΤΡΑΤΑιΚΗΣ
—ΚΡΗΤΙΚΟΣ
Δίνουιμε παραχάτω ίίνο μακρό δείγταα τής ποίηοης τοϋ Νίκον
Ψιλάκη
Άίπό τή συλλογή «Σικόρηια.. » μεταχρέρονΐ—:
Κουβαλήσαιμβ τσεκούοια μ' άξ<νες, πολκαρκητικούς κριούς. Δέν γνωρίζαμιε, πως φ.τάνει μιά σπίθα μοναχά νά τρυπήοει τό ακοτάδι. Δέν ώχρελεϊ νά πρίν δώσουμε τή μάχτ), άατό την βγνοια τοΰ μέλλοντος κυνηιγημένοι "Ας περιμένουΑΚ — τουλάχιστο — ν ά δοΰιμ/ε τούς όχτρούς. Άίΐό τή σολλογή «Ροδαύγές.. » Νό-μιζε πώς τα μάτ«3 μου εΐταιν δμορφα κιαί καιμάιρωνα. Κάποτε, μοΰ δεϊξαν μαά ποοοηχπογοαφίο να' έΌ γέλοιο πειρκρρόνηοτνς στά χιείλη ιιου κάθηοε Μέχιρι πού τονοιωοα. Λυθή μου εϊτανβ Τ,ρομαξα, κι' έα Γπκραμένο γέλοιο στά χκίλη μου κάθηοε. Μέ ρωτήσαν: Γιατί γέλασες; Κι' εΐττα: 'Λπαίσιος ό φωτογ.οάιρος Άίτό την ϊδια συΛΛογή (άπόσττασμα) ι .. .Δύσκολα λυγοΰν τα γόνατα κάτω άπ' τό βάιρος τοϋ χρέους. ΔύσκοΧα τθιΐιγίολίζουν οί καρδιές... Καί παρακάΐτω·, 6να δείγμα κλασσικής ποίτιοης (ΣυλΛονή: «Δαάφορα » Λΐαμιπει τό δάκου στό Φώς των όοτρων Δέ βλέηεις. Γύρω τραχύ σκοτάδι. ΜΌΐλγγές οί μαΰρ«ς κορχρές των χάστρων μέιοα στής νύχπας τ' αχαρο χάδι. Μή κλαΐς πού σβιέται τό <ρ©ς τό "Αγαο ιμέσα οτή θλίψη στή 6ιά την τόοτι· Τί κι' βν νυχτώνιεΐ; Λίγο κουράγιο, μά κι' αν βρααυάζει, Οά Άπό τή συλλογή «Άνατομίες»: ΗΡΟΕΣ 'ΕΙτοϋτοι πού «οατοΰνε τό Λάβαρο — ή κσρψή τού φιτανει πάν" άπό την έαιΐφάνεια — ιμέ τ' άακ'μβανάρια της Οπαρζΐκ — τα κΟΜνθλα των χεριών —, έτοΰτοα νίκηοαν τό θάνατο "Εοφιξαν τό χέοι τ' Άγωνβ. 'Ετοϋτοι οί νεκροί θά κοατοϋνιε τό Λάβαοο. 'Αοτοοηάσμαΐτα άιπό την ϊδια συλλογή άιπό τό ποίηιιια Δαίδαλος Δέν θά μέ νοιάοει αν δέ δά> άληθανά· τα δνειρα
νά πδ Ικανοποιηιμένσς: Έπιτέλους.
θέλω μονάχα, νά παλιεύω γιά £να οχοπό.
Καί πορακΐάτω: (άχροϋ καταναλωθοϋν γιώ το σκοπό δλες οί δυ¬
νάμεις).
Ή θελήση μου σταθερή αν μένει κι' άκλόνη— θά παλβόω κι'
άς £χω μείνει μιοός
"Αν ή Ιδία ίδέα τό μυαλό μου τρωτίζιει ιίαιί ιμοϋ δείχνει τό δρό¬
μο — τόν ϊδιο—,
Λν ή φαντασία ζωγροφίζει την έλπίδα — άς μην ύιπάριχιει —
θά τεντώσω τό κορμί ν' ακούση» τή ωωνή ιΐΓ>ς συνείοηοτκ;.
«αί μ' 8ση δύναμη μούμεινε θά φωνάξω πώς νίκτρα.
"Αλλωοτϊ αύτό είναι Νίκη.
ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΣΟΥ
Στόν πάτο τής λίΐΓνης κατέβπκες
ατρουιγιγάιρια νά βρβϊς
Λιγοστά βρήκες,
1»ά τώοα πιά τέλβιωοαν.
Καί τόπο νά φάξεΐις,
όΐλλο, δέν έοοεις.
"Ομως, γιΐατί σαον ώκεανο τό μ»γάλο δέν 6»ίαιχνες,
Σφουγγάρια, ,μποοεϊ, ποτέ νά ίΐήν εΌοαακες
Μά. τουλόχιοτο. θ&κες τόπο νά φάχνεις·
Μηροστά βλέπονιε.
Πιό ΐϊποοστά »' άη' τό αέλλον —
'Βκεϊ ηού οί έντυηώοεις δέ γράψουν Ίστορία
'Εχεί πού τα οηνοσθήμα*ΐα
δέ μιπβριδεύονπαι στά πόδκΐ τής Τέχνης
ΚΑΤΙ ΠΑ ΤΗΝ ΕΚΒΕΣΗ ΤΟΥ !Π. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Δέν θέλομε νά κάνωακ κθ-ι-
τχκή ατή δουλιειά τοϋ Σπύοου
Βε»σ·.είου ηού παοουοαάστηβοε
την πεοασμένη θδομάδα στόν
'Άγιο ΜΙάίοβίο. Δέν θέλομε, για
τί δέν μ&ς άρέσ» νά κρηικάτ
ροιιιε τα λάθη κορυ<ραίων καλ λιτβχνί&ν, πού τό δνομά τους θά μείνη αίώνια χα·ρβΐνμένο στίς σελίδες τής Ίστορίας τής Τέχνΐγς. Απλώς διαπαοτώοαμε πώς ό Σηΰρος Βαοαλείου «Ι-1 ναι ανθραιπος. Καί τούτο έπεα δή έκιανε Ενα λάθος καί μάΛι στο. μκγάλο, πού εύχάμαιο™ νά μην άφαιρέοει τίποτα άπό την πρα,γματΐικά μιεγάλη δημΐουργία τού. Ό νοδίν νοείτι». Κάτι θέλομε, νά σηιμιε<ιώσομε γιά τούς διοργανωτές τής έχθέ σειι>ς. Στό έντυιπο πού μοιραζό
ταν οτούς έπισκέιπτες καί στήν
πρώτη — π,οώτη σειρά τοΰ κκι
μένου έ^γραφβ λίγο - πολύ πώς
ό Σπϋοος Βασιλβίου τιμά πά-
ρα πολύ τούς Ήιρακλιειωτες
1>έ την παρουισία τού.
"Οχι κύριοι. Χίλιες φορές
δχοι. Τό ΉράκλΕΐο καί οί κάποι
«οί τού δέν δχουν συνηθίσιει
νά θεωΌθϋν τούς εαυτούς τους
Ματαύποχρεωιμένονις οέ κανέ-
ναν.
"Ισα - ϊσα μεγάλη τιμή είναι
γι' αυτόν πού θά πατήοει τα
χώματα τής Κοήτης. Μεγάλη
τϊμή είναι γι' αυτόν πού θά
άγΜαλκΐστεϊ άπό Αύτήτν. Μβγά
λη, τέλος, τιμή είναι γι' αύ-
ΓΓΟν πού θά νοιώοει τόν ύπέρο
χο Κρττπκό κόσμο νά τόν ψιλο
ξενεϊ καί νά τό νοιώθα. δα-
»6ν τού, χωρίς ίδιοτέλειες καί
ύστεροβουλίες.
θέλομε νά ηιστεύορε ιπώς
νινόυ«!στ« καιταΐληιπτοί. Τίποτε
αλλο
ΚΟΥΣ
ΚΟΥΙ
ΚΟΥΙ
κογχ
ΤΑΒΕΡΝΑ
ΔΙΟΝΥΣΟΣ,,
ΠΛΑ·Ι· ΣΤΟ ΤΑΧΥΔΡΟΑΛΕΙΟ
ΠΑ ΤΟΥΣ ΚΑΛΟΦΑΓΑΔΕΣ
ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΡΟΜΑΝΤΙΚΟΥΣ
'Ενβ κσλό Φανητό
σ' ίνα βμορφο ττεριβάλλον
ι
Ι 1
ΑΡΙΑΔΝΗ,,
Άπό Σήμερον
κατ'εύθε,ανάπότό$ΑΝΚΕΜΟ
κα( 0Α$ΙΝΟ ΟΕ ΡΑΚΙ$καίέν
συνεργασίαν μέ την ΟΟΡΑ
ΟΑΒΑΝΑ κα( ωΚΟΝΕΤ Αθηνών
είς τό χορευτικόν μας Κέν¬
τρον, ή χαχυδακιυλουργός
ΜΑΗΥΗΑΝ
-,Ό»
κα( ή ^άκροβαΐική άχραξιόν
V
Ι € δ Α Χ Ε
« Ή δίκη πού δγινε τελευταία στό Τρι»κές Μ
Ζίο 'Ηρακλβίου κβί ή ώ™>~ κατέληζβ στΐτν «οΛαοίΗΐ νοθ
στ.ού μ^γαλοείτιχειρΐιματΐα κ. Νίκου Μ«.ταζδ ^ ^ι^ρα,
δυοφήμκπ, τοϋ πρώτ,ν δκυθυντί, τού κ Γ Δ-^υλου, «Ι»
πολλώ καί ώραία στιγιιιότυηα, τα άποΐα ί^Γ^υ<)(γήθη_ν κυρ(- ως 6—6 τή θέση τής ύαΐ^οττισης τοϋ ι^χφουμένον. Μβταφέρω μερω- παιρακάκω, «πρός τέρφν» -τού χοινοθ ηού δέν είχκ την εύίθαιρία νά παΓΛΐκοιλουθήση τ«ν δίκη, πού έκΛδς χ&ν «Λων πού εΐχε, εψε·ρε καί στήν αϊθονσα τού δικαστηρίου ιμβρικές άναθτΛμαάσεας τού *Κρέτα Μάρας», περασμένες βέβο^ άπό τό.. σύστπμα 6ιολογ_οϋ κοθαρκηΐοΰ • Καλαιιαρόκια βραστά. Καλ<Η«3ί>άωα τηγονητά. Καλαικιρό-
κτο γαακνί. Καλα,μαράκΑ» σοϋΐτα. Κααμαράκια φτττά ΚαΧθμο-
ρόχια... ώττπττα
,Καλα,μαράικϊο τόννοι, πού νά τρών. . κι κοττες Μ χρ6ν,α
ολοκ.λητχ! «αί φυσιχό καί οί πβλώτες τού 'Κρέτα Μάρχς,· Φυ-
σικά δοοι προλάβουνε, γβατί ί|δη ίνα 5ο)ο έχει βγεΐ 4χΡη~0
οάν τροφή άπό την αρμοδία ύηΐ,ραηα έλεγχον τροφίμων.
Μίτγάλιη ποσότητα προμηθείας άηό τόν υπεύθυνο δΐευθυν
τη πού τελωοά άβτοδείχτηκε άνεύβυνος, μ&ά καί τό 6άί»ς εηε-
οε στόν κ. Μεταζά, πού χαρα·χτ»)Ρ»ε μόνος τού τόν ίβυιΐό τού
σάν... άνευθυινοϋιπεύθυνο.
Τό γιεγονός πάντως είναι δτι — άνείάρτπτα τού ποίος πά-
ράννειλε τή μεγάλη αυτή ποοότι>τα — τα καιλαμαράκκι· θά εί¬
ναι νιά πολλές τουροοκωβές περαόδους τό πρώτο πιάτο τού
«Λΐρέτο. Μάρις», πού δέν άποκλείβται άηό τα ηολλά κβλαμαρά-
κια («ν καί κατεψυΓγμένα1) νά μ—ωνομοοθή άπύ «Κρέαο Μ6-
ρις» σέ. . «Κρέτα... Καλαμάρκτ»!...
• Ό ύιπεροαηιοιτής τοΰ κατ!>γορουιμένο»' Μιεταζα. εΐπε τόοα
άηίθανα οτή δίκη. πού κάηοκι σπγιιιή. ^νατ άιπό τούς άκροα-
τές εΐπε.
— Λές νά είναι ύιπό την ά.πήρβια αλλου προΐόντος, ενός
άλλου Μεταιξό,
Πάντως τό άποτέλεσμα δέν τοΰ έίΐ6τριεψί νά πή στό τέλος
έθ£6α. Ένω άντίθετα ό μΐκνντιΊς καί κερδ·ομένος, δΜσιοεδάζον-
τας τό βράδυ μέ την Παρέα τού, βνοαξβ καί σαυΛάνας καθώς
καί πολλά αλλο ποΓά πού κανένα. φυσιικά δέν άντριβ στή
ά . ΜΙεταξδ.
<| Μέσα στά άΐλλα γιά τα άποία δικαστηκε ο κ. Μεταξάς, ήταν καί ή διάδοση δτι ό πρώην δΐευθυντής τού τοϋ 6παιρνε χρήμα τα άιπό τιρομήθειες· Κι' αύτό γιαΐτί άποθείχΐτη«£ δτι κάτι τι · > ο δέν συνέθηΜ:
Λρδτγΐμα πού, έξ ά\ον, δέν ύποστηρΐχτπκε οθτκ ολι6 τόν κοτη-
γορρύ'μκνο οθτε άιπό την υπεοάοτοισή τού.
Δέν πηρβ Χοιιπόν ό κ. Δημόπουλος παράνσμα λεφτά άηό τόν
κατηγορούνΐενο Μκταξδ. Λένε δμως, δτι «ά πήρε» τοϋ ου-νηγό-
ροο τής ύι—-ρααπίσεως κ. Τσαντηράκη, άλ!ά κατά τέτσιο τρό-
πο, πού δέν μπορεί νά τόν μηνύση, γιατί ιιπλούοτατα. τοϋ «τα
τιήΊρε» οί κάϊτοιο τραπέζι μέ ποάϋτνη τοόχα
Άλλά γιά τέτοια θέτΜΤα.. «θοΰ τώ στ^ιματί μας φυλακή»,
γιά νά μην πδμε δλοι.. φυλακή!
%* Μέ πολλή χαοά ή στήλη εΐδε τσύς άθρώ«)υς τής «Φ6-
νά.. δια»ι/εύοωνται.
"Εισί, ένώ οί ϊδιοι είχον άναγνείλλει τι'η' άναοτολή τής έκ-
δάοιετιχ:, ή «Φόγα> συνέχκτε την. . φωτεινή παρουοΐα της κοί
την περασρένη Δευτέιρα
Άφοΰ λοΜϊόν ή «Φλογα.» θά συν«χίσπ νά.. καίη («αί τό
«ύχόμασΐτε άλόψυχα) κάποΐος . υπό &οδ. ι;ν Δημοκράιτης
Οά... καψαΛιαστή, ών δέν... καή τελείωχ;!
Δέν τό εύχόιμαστε, άλλά ή μυρωδιά τού κα|ΐμένοι>, 4ρ«ι-
σε κιόλας νά γίνεται αίσθητή.
"Αχ; δψεται τό προσωρινό. . τρεμόοβΓγμα τής «Φλόγας» ηοι< μδς κοψοχόλιαθ€ . ποός στιγμήν. • Πολλές άνακρίσεις, διοικητικές καί άλ:ς, έχουν γινει μέ- χρϊ τώρα, γιά διαφόρους ύπευθύνους κραιτιικων όπΐνοεοιών Άλλά άνακιρίθ€ΐς γιά νά βρεθή σέ... ποιάν άνήκουν τα γυναι- αεεΐα... μικροσκοΐτιικά έσώρΐροτ>χα, πού... <Λ.τ£θήκαν£ τελκυ- ταία σέ χωρο κρατικής υπηρεσίας, ασφαλώς δέν Βχει... μβτα- γίνη. "Αλλο £να. . ρεκήρ λοιπόν τής «'Αληθείας» πού σχολιάοτη- κε εύφηέστατα ώς εξής: — Μΐέχρ* τώρΰ ή «Άλήθεια» εΌγαζε μόνο... άηλυτα οτή φό- ρα. Τώρα, άροασε νά θγάζη καί... ηλυιμιμέναΙ. . β) Άκόιιη 6νας ίξυιπνος δι4λογος, πού έγινε μέ αφοριμή τίς μπουγάΐθες πού άπλώνονται στούς χώρους τοϋ ΆρχαιολονιιτοΓ' Μουοιείου "Ηρακλείου. — Δέν μοϋ λές, γιατί ένώ στό σχε,τχκό μειποριτάζ πού περιέ γραφε μέ λεπτοιμε.ρεια καί Ενα - ένα αχ»δ5 τα ροΰχα καί ε- σώρρουιχα πού ήταν άπλιυιμένα δέν ?εγε τίποτΕ· γιά σου- τιέν, — Άστλούοταυα διότι δέν θά ύππ}οιχαν. Εξ ϋλλβυ μην τ>-
χνδς δτι καί οί Μινωίπιιοσες ίΐχαν καθιερώσει τό... τόπλες.
Λέτε νά υπάρκη ταύτιση άπόιιτειβν τ&ν ουγχρόνων κυριΛν
μέ τίς κυ,ρίες τής Κνωοοΰ πού είχον ικατσ ,τγήοει τόν στηθό-
σεσμο,
Δέν άιποκλιείεταιΙ .
• Κϊ' £να «ούς - κούς» γιά τό οιευθυντή μας, άφοΰ απιικ
εϊπαιιιε έιπανειληιμιμΐένα, ή εφημερίδα αύαή ·ράφ~ νιά τα πάντα
καί τούς ηάντβς, άκύιμη καί νιά τους άνβρώπους πού την βγα-
ζουν.
Η συζητήση ο' ένα ξενυχτάδκκο
—- Τί γνώμη £χεας γιά τή δίκη τοϋ Μάνου ΧΛρη στό Έ-
— Νά σοΰ πώ. Μβτά καί άπό τή βαρεία καταδ«κη τοϋ Ψα
ρουιδάκη, προβλέΐτω δαι άπό τίς 8 ' Απρίλιον. τα Γραφεϊα τΓ|ΐ·
«,Λλήθειας», βά μεταψερθοϋν στίς... φυλακές Νεαπόλεως
Δέν είναι βεβαία εύχάραοτο. άλλά άφοΰ λΑχθητβε. τό ιιετβ-
φέρω.
Ο ΒΧ£ΜΥΘΟ£
Νυφικά ύψηλπχ ιτοιότΐϊτος
ΜΗΝΑΣ ΧΟΥΣΤΟΥΛΑΚΗΣ
Παραπλεύρως «ΚατράντζοΐΑ
Τηλέφωνον 283.428
ΦΟΤΟ-
-ΒΑΖΟΣ
ΤΗΛ.: 28*8.357
Γιά μιά φωτογραφΐα τωιότητας
ΕΓΚΑΙΝΙΑ - ΒΑΦΤΙΣΕΙΣ - ΓΑΜΟΙ - ΕΟΡΤΗΣ
καί κάθε εκδηλώση σας
ττοθ θέλε-κ νά μείνη αΐώντα τηλεφωνή—ε στό 288357
ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ: Γ. ΒΑΖΟΣ
<Γι«νν(κου 2 — Έναντι «Πατρίβσς») **********

29 ΜΑΡΤΙΟΥ 1976
ΗΡΑΚΛΙΙΟ
ΑλΗ·ΙΙΑ,, ΚΡΗΤΗΣ
ΖΙΑΙΑΑ 5
ΛΕ1ΕΡΟ
Ο_ΑΜΑ_ΓΡΑΦΟΥι
ΟΙΑ.ΑΓιβ_ΤΕ_ΜΑ_
ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΟΠΑΣΗΣ
Η ΑΠΛΗΣΤΙΑ ΤΗΣ ΠΛΟΥΤΟΧΡΛΤΙΛΣ
Πρός
Τιήν Εφημερίδα
II
ΑΛΗΘΕΙΑ»
ά
ΆγαΠΓττέ Μάνο
ΣοΟ οιτέλνω τουτο τό ποίημα
μέ τ^ν (Υηιδα ηώς θα δή
τό «ώς τής &τΗΐοοιόττττα·ς σττΥν
£γκριπ) 1<ι>ι 'ίθ>δα οου
Τό «οί ι μα αύτό «.Ο» ΛΛλη-
στοι» έετίκαιοο οέ κάθε έιπο-
χί, είναι κ.αι στή,ν δική μας ί-
παχή παν·* Μκαιοο
Ον Άφοντ&δΕΓ τοΰ χάσμου
είναι άπλρστοι. Οί τοανοί τής
πλοιηαειροιτίος είναι άπληστοτ
Γύοω τοιχ* <ιλι66ρ<· ανθοωιποι ύττοφέρουν, αώ αιίττοί τίηοτ ά"νΛο δέν σκέητσνται παρά πως να πλουτίοουν πεοιοσό—ρο. Τό σβαΛτεπό κατεστημένο εί¬ ναι αηλτνστο. θέτει φοαγμούς καί έιμπόδια στίιν πτόοδβ καί την αναπτύξη, τού άνθοώηου «αί καΐ—ϊτιέζει τούς έργά~ς Τούς γ )χ άτες της ντίς, τούς έρ.άιτ€ς τΓ}ς φάμποικας, τούς έτ.γάτες τοθ πνεύιυατοο "Ενας τέτοιος έογάτπο (τής γης, της <ράμσίτ«κας κια» ταθ πνεώματος) καταπιεζόμενος, «ϊμαι ια' ένώ, δτιου σαό άιπέ- ραντο τής νικ τό περιβόλϊ, δέν ύπάρχίει ου τε μιά (ΐτηθαηή γιά μενά ΟΙ Α,ΠΛίΙΣΤΟΙ Λπλώχωρη είναι ή καλαμάννα Γί| τοθ "Ηλίου κόρη, πού γέννποε -πό χωματένιο μας τό σωμα μό την άριπώζαν αηλχνστοι Άοοοόντοι τα δυό βυίΊά της οούφ>πζαν, τό αΐμα
Στό όίίεραντο της νής τό πεοιβόα
μιό οπιθ>αρή δέν βόθτϊΐίε γιά σένα,
τα μό,τια σου, πώς τό κοιτάζου·ν θουρκτιχμένα
άπ' τόν διπλό τόν τοίδωιΑο των «ινοάιχτρ!
ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΛΠΑΣΗΣ — ΔΑΝΑΟΣ
ότι £χει άιγαναχτήαει καί τέ-,
τοαα.
'Εληομόνηθε αύτος ό Κ. ομι
ληττής έφ' δσον έχρβασε ο~Υν
Ρωσία να μαλήοπ καί νιά τόν
Ρασπουτίν. Τί ένδΐαιτεερθηΐαε
γιά τό ξένο κράτος, Ή Αύλή
τού δωι«& καί τό νεοό τό ρί-
χνει 6ξω, Γιατί δέν έη,τέβΐγ·
κε σέ μερικούς άπό την Νεο-
λαία *μαο, έφ' δσον βριακόταν
μ-ροκπά σέ τόσο πλϊτ&ος. νά
σηιμάιει τόν κώδωνα κίνδυνον
καί νά έζτιγήαει τόν κίνδυνο
ηού πεοιτοινυρίζει τα νέα βλα
στάργια τής πάλης μας, καί νά
καίτατοπίσει τούς γονεϊς νά
βοΛουν νε.οό στό κοοσί τους
γιά τώ παιδία τους, μονάκα άν
διαΐφέοθηκε διά
τής ιΡωοίας,
νβολαία
Μήπως ένάμαί€ δτι είναι ά-
ά ό Παΐκκδόιπουλος δπου
οιέταρε κάθε ίορτίι τίς 'ΕΚ-
χληοίες νά έΐπιτί&εντιαΛ κοτάι
τοϋ ΚαμιμουνασροΟ, 'ΕΑησμό
νιοε δτα. έκαμε Διγμοκρατία,
Δέν ξέοιο γοάμματα καί δέν
μπορώ νά συνεχίση. Πώνητυς
οάς εύιχα)ραστώ »αί οδς συγχαί
<ρω διά ττΊν Ιφραιε{Λ&α αας. Είναι ηραγνα,τική ΑΛΗ¬ ΘΕΙΑ ιβ.α 7β λΐέ τιιμή ΔΗΜ. ΤΖΟΡΊΊΑιΚΑΚΗΣ. ΆαιοΑ. Ροδίου 41 Ήράκλβων ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΡΟΕΣΤΑΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑ: ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΠΙΟ ΠΟ Λ Υ ΤΟΡΛ Παιδεία, οτήν Οίκονοίίία, στήν ΔΗΜ, ΤΖΟΡΤΖΑΚΑΚΗΣ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΑΠΟ ΡΑΔΙ0Φ0Ν0Υ Λγαπητή «,'ΑΧήθεια Κύριε Διβυβΐίνττά, Εδιαβαοα τό <ρϋΛο οας τής 15 3.76 καί εΐδα τα αίαχο πού γινονται στήν ΠόΑτί μβς. Την άηανιαγή τπς Ιΰκρονης μαθήτριΐας, μέ τούς ί>ρωές της,
τούς Νέους με τα ναρκα~κά,
κοί την —όντα βπου τούς πε
τόζατε γιά την 'Εεακλησπΐ, μέ
την ώποσταμωτΐίίϊΐ ώπάντηοτι
πού πήρατιε
Ποΰ ήταν οί έικπρόοωηοι τής
Εκκλησίας οταν ιιβς πΧησιΑ-
ζουν άντί αυτών, αύτοί πού
(ώς νύτναν στά ναοεπυτακά,
Καί άνώ θά σδς ανακοΐΛώοω
μιώ ιοτορία πού καί ίσεϊς ά-
σφαΧιΐκ; θά την άχούοατε.
'Ε0τε.Γδή «Ιϊωι βρρωοιος, Κ-
βαλα τό οοδιο νά άχούσω ττιν
θεΐα Λειτουοιγΐα άιηο τ6ν Μπ-
τροηοΧιτΐικό Ναόν την Κυρια-
κή 14.3.76 Πρό τής λήξεως
τής Λΐΐτουογίας δπιος γίνΐτται
κάθε έοοττ» κάπτχος άναΑαμβά
νπ νά έξηγροει τό Εύαγγέλιο,
την ίωή τοΰ Άνίου κλπ.
"Βτσι κηί την πεοααμένπ Κο
ραακή βοκιοε κάποιος χαί μι-
Χοθσε ναά χήν είκονομαχία χ.
.η Κατόηιν έηετεθη χαχά
τοΰ Κομμουνισιμοϋ κατιά τής
Ρωσίοο γιά την ν«ολαία της
ΜΙΝΟΙΚΑΙ ΓΡΑΜΜΑΙ
ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΝΑΥΤΙΛΙΑΚΗ ΕΤΛΙΡΕΙΑ
ΣΤΑΘΕΡΟ, ΑΝΕΤΟ ΚΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟ ΤΑΞΙΔΙ
ΣΑΣ ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΟΥΝ ΤΑ ΔΙΚΛ ΣΑΣ
—Ο)Γ
ΚΑΙ
ΑΡΙΑΛΝΗ
ΑΝΛΧΩΡΗΣΕΙΣ ΩΡΑ 6.30 μ.μ.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΩΣ ΕΝΑΛΛΛΞ
ΑΠΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
ΚΕΝΤΡΙΚΑ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΛ:
ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ: ΠλατκΤο ΚαλλεργΔν 7
Τηλέφωνα: 224.304 — 224.305
ΠΕΙΡΑΙΩΣ: 'Ακτή ΠοσειβΔνος 28
Τΐίλέφωνα: 4117952 — 4117953
Άιφοϋ μέ τα δσο 6χνυν νί-
νει καί γοα<ρ^, αποκαλύφθτν- ααν τα αχέδιο των Σκοτεινΰϊν Διχνάιμεων, πού ώς ννωοτόν άίΐερίγά<ονται την καταστρο¬ φήν τής άνβοωΐϊόττγτος, 6 μ ε- η καί Χ ο γ ι κ ή συνέίτιεια νά βοοϋΗίε τούς τοόαταυς ν' άντιδοασωβΐιε, διότι ούτοι θα Απίταχύνουν την εφαρμο¬ γήν των καταστοοφΐκων τους οχκδίων, ηοίν έζουιδετε.ρω- θοθν Οσοι Χοιτιόν ίωντανοί, 8- οοι ύγιείς, πού δέν ροΧύνθη- κα,ν άχάμη άΐτό τα δοΧερά κη- ταακεΐίά»ματά τους (ηρΌπαγαν δες καί ΣΙΑ), αιμ«σα άς έτοχμάσουν σχέδιον έφαρμογής αμύνης χαί έ η ι θ έ σ ε ω ς , πρός αποφυγήν τοΰ θανάαημου· ιαν- δύνου πού δαιτ.οέΜει ή Άνβρω πΛτητα νενικώ καί εέδικιίι<τβρα Α Έλλώδα καί ιιάλιιστα ή Κρή- τη, άπω τόν ήβκκον κατήφορο (ιπροΐΓΐανάΝ'ΐδες, ξένα ίΐθη καί «θιι*ΐ, ϊνίασωνία κλΐπ.) καΐ τόν τιολερκκό (Βάαεις κλπ.). Νομίζαΐ δπ ιιιώ θεπική προ- ά είναι ή κα.Χλΐέ.ργεια τοΰ πνίύυατος τ*: έν6*πττος τοθ Λαοΰ. Γνωστό είναι &α ή θύναμις βοίακεπται στήν ένότη το, ένω στήν διαίρεαη ή στροφή (Διαίο*ι καί βααίλευε γνωοτό δ6γμα). "ΟΧοι μας Λν θέλωμε νά ζή οωμε καί νά ποοοδεύαυΜε ποέ ϊΐε,ι ναχωμε αύτό τό πνεΰμα τής ένοτΐϊτος, διο- δααφορ~ι «ίά θά τα χασωαε δλα. Ό Μιμητισμός καί ή ξενο»κΐ νία μακ.οιά άπο Μας. Άηό τούς ζένους πρέίΐιβα ι*όνο τα καίλά τους νά ιπα£ρνω»κ (Λν Λχουν). Ή τπνγή τοΰ άληθν νού ϊΐολκτισμοΰ ('Ελληνοχρι- σπανωιοΰ) βοίακεται έδω. Αύ¬ τό μαρνυρεϊ ό μεγαλος μάοτυ- ρας τού παριελβιόντος, ή Ίστο ρία. Αύτοί &οουν άνάιγκη άηό τόν ΐτολ—ιομό ρας, πού πρ6γνη τι τρέχρβι κοί αΐίντη,ριεϊ στήν Δ λθ ό ηρ ήν Δ ηπ ηρόοδο. Οϊ ζένοι προώ δευοατν τεοονικώς χαί νχποβιβά αθτμοαν ή&κ<5ς Αύτάς ό πολι τιαμός οτ»ιερα άιπεαλιεϊ θανόχπ >α δΧη τί{ν άνθρωπότητα.
Πίσ» λοιπόν στίς ηΐγν*ς τοθ
τισλντααμοϋ ηαύ τ6 νε|ρά είναι
καθαρ6 —· ίαιογάνο καί ή
νάτης άηά κεΐ πτίγάίει, το νβ·
ρό της εΤνα* σακτήραο χαί μά
Ακττα στίς στΜΐεΜνές δύοκο-
Χ«ς ώρες. Ένοττντα λοιπ6Λ
α' βλους τούς τομκΐς:
ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΞΥΛΙΝΩΝ ΕΠΙΠΛΩΝ
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΛΥΓΕΡΟΥ
ΕΠΙΠΛΑ ΠΟΙΟΤΗΤΟΣ ΖΙ ΧΑΜΗΛΕΣ ΤΙΜΕΣ
ΤΡΑΠΕΖΑΡΙΑΙ
ΣΑΛΟΝΙΑ
ΚΜΙΒΑΤΟΚΑΜΑΡΑΙ
ΣΚΡΙΝΙΑ
ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΑΙ
ΠΟΡΤ — ΜΑΝΤΟ
ΕΙΔΗ ΚΟΥΖΙΝΑΙ
ΝΤΙ·ΑΝΙΑ
ΣΥΝΘΕΤΑ — ΕΠΙΠΛΑ
ΜΒΓΑΛΗ ΠΟΙΚΙΛΙΑ
ΤΙΜΕΣ ΑΙΥΝΑΓΩΝΙΙΤΑΙ
ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑΚΑΙ ΙΔΕΑΙ
ΣΗΜΑΣΙΑ ΣΤΗΝ ΛΕΠΤΟΜΕ-
ΡΙΑ
ΣΥΝ1ΠΕΙΑ
ΔΟΖΙ
ΣΤΗΝ ΠΑΡΑ-
ΤΕΛΕΙΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ
|—ΟΠΛΙΣΜΟΣ
ΕΠΙΜΕΛΗΜΕΝΗ
ΣΚΕΥΗ
ΚΑΤΑ-
ΙΙΛΙΚΕΥΜΕΝΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ
ΜΕΛΕΤΗΜβΝΗ, ΣΟΓΓΗ
ΔΟΥΛΙΙΑ
ΜΑΖΙΚΗ ΠΑΡΑΓΑΓΗ
—Τα Ιπιπλα μας καλύπτουν δλ·ς τίς άνάγκε-ς τοθ συγχρόνου
οπιτιοθ.
—Μ€ταφέρομβ τα εΐδη μας οπου μας ζητηθοθν.
—Τα ττροϊόντα μας διακρίνει ή ποιότης καί ή χαμηλή τιμή.
—Έλέγξατε καί κρίνατβ την προσπαθεία μας. ν
—Προτιμήστε μας γιά τό συμφέρον σας.
ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟΝ 5ον χιλ. οοοθ Ήρακλ«(·υ ΒΙοιρών Τηλ. 280689
ΕΚΘΕΣΙΣ Α' Πλατιϊα 'Αρκαδίου Τηλ. 284759
ΕΚΘΕΣΙΣ Β' Μανονκ»ογΐαίννη—.Πλατ«ΐα'Αρκαδίου Τηλ.289160
θρηοκεία. 'ΑΛΧά έλ'ότητα καί
ο^ύ αυτών τί&ν λΕΐτουργεϊ
ών.
Καθέ<νας πού κτυατδ αύτό τό ττνε.Γ>μα, είναι έχθοός μέγα
λος, ύΐΓΤϊοέτης των ξένων —
Ίούδας — ιμιάαμα ηαύ ττρέ-
τ<ε.ι νά έξαποστείλωυε ΕΙβε οί λίντες γραμμές αύ- τις νά συντ«.έοουν έατω καί ολίγον, οτό νκ·νιάΑο καί σωτή¬ ριον έονο τη<· ένότητος Μέ έκτίμτιση καί άγάππ ΜΙΧ. ΠΡΟΕΣΤΑΚΗΣ Χανιά 8.3.197Θ Αόγια 9ΥΜΑΤΑ Τοβ κ. ΚΟΣΤΑ ΛΑ-Ι-ΔΗ 3ον — (τελεωΐαϊον) Άπ' δλα αύτά, ν/ίν&ται πιά ηώς στόν καθένα μας ργι δνα χρεος καί ριά ύποχρέωση, τόσο στθν I- δ» τόν έαυτό μας γιά νά προ φυΐλαΐβτοθρε δσο καί γιά τούς διπλανούς μας. Τδ νά πάρης ίνα δοόμο πού σοΰ ΐτλάοαιραν είναι εύχολο. Τ6 νά καταλύ- βης δμως έχ των προτέρων τί1 «3δους Ορόμος «Ιναι αύτάς πού αοΰ Εδεΐζαν καί ΓΠΐοβς εΐναα ηολύ δύρκολο. Τό αφδΛμα παοαμονεύει £- ξω άιπό την πορτα τίκ κρίσε'· , ώς μας <Λκν€χώς. "Αλλο, βλέ- ιπεις πολλές φοοές κι άλλο εί νατ. Πύσο μδλλον νά διαιοθαν θής ίν αύ:τά πού βλέ>πεις ίί
οοϋ πλάοαρΐαιν ή τ6 νόΐΜσες,
είναι καί ατήν π.οάξΐ) δπως
οοΰ τδπαν β δπως τό νάμισες.
Ή δοιευνα, ή παρατηΐρΓντιβοό-
τητο!, τό πείραιμα να ή άηοδτι-
ξη ο£ν ίσχύουν μονάκα ατήν
Φιοσκκή ή την Γεωμεϊρία Ό
ίινθρωπος ιμ£ τα αέσθητήρώ
τοι> είναι ίχανός νά τα ΐ»ραλά
βη δίλα, ποίν πέοη ατί|ν γκά-
<ρα. Ά)οκεϊ νά τό βελήση. Οταν δέν πώοεις χάτι σάν χά~, δταν πριοτο- ής καλά μέ τΐτν Χογυατι, την κοΐοη καί την διοίσθηση, τ&τε εΐσαι σίΎου*κϊ μιέοα στά ιπλαίοια μαάς ιαιλίκ άαχής τί,ς ίβρίσης οου μ ·ένας κολός ό- ϊτωσδήποτε. ύπολογιοτής, γιά νά μην πέσης θθμα οδτε τοΰ ί·ΛυτοΟ ασν τοθ Ιδιου. Ή οτενή άντίΧηνη των πρα ΑΠΟΚΡΥΦΕΖ ΑΠΟΛΑΥΣΕΙΖ ΣβήΌυν τα Φΰχτα κα' άρ χίζοι>ν τα όργνα.
Κάπως £τσι ·μ—ορεΐ ν' άρχί-
σει κανιείς την πβρνγραφΤ) μι&ς
ι&κηαθδήποτε, ηροβολίίς ο' ί-
ναν Καστ.οινό Κινημχιτόγραφο
'Ε*τος βεβαία, αν θέλει νά
γράψΐει καί πράλογο, ηού &' ά
ναφέρει πώς οί σημερκνοί νέοι
ηαραμένουν. . αηανοί, μέοορ»
νΛ... γιεράσουν, # — ταό στα-
ρά|ηα — μϋκροδείχνουν.
(Αύτό τό συιμηέρααμα βναί-
νεα, άν βυιΐηθΐεϊ κανείς πώς σ'
ήχατάλληλες προβολές, «άηα-
γορευβται ή εΐοοδος κάτω των
18»
Ό Ι&νημα/τόνροιφος είναι τέ
χνη. Καί τέχνο οηιιαίν~ έκ-
Φραση.
Ναί. Μά οτά πώδια τής τέ-
χνης, μπλέκονται καμμιά φορά
τα συναιοθήματα καί, άκόμη
χειρΟΓοερο, ή κΕρδοσκαπία. (διά
βαζε: οΐοχροχέρΐδεαα). Καί τό
τ« ή τέχνη δέν είναι μόνο εχ
φραση Είναι ξεμαοκάρειμο
'Επιτρίίτει δηλαδή νά βλέπομε
τό ηρόοωηο τοθ «καλλΒΐέχνη»,
τοϋ ηαοαγωγοϋ, της κ ο ι ν ώ¬
ν ί α ς.
«Πορνο» καί «τοόνιτες» λοα-
«6ν, μέ τόσο ξ€&άίν~ροπα ανώ
ΐμκτλα συιμιπλένματα, ηού προ-
καλοΰν την άηδία καί τή λύ-
ιπγ), σ' £ να σ ο β α ρ> ό βνθρω-
πο
Μή μοϋ άτταντήσετε ρέ τό
στΐχο τοθ Σίλλε,ρ
*Γ»ά ν' άνατίτΛλ—οϋν οί Τί-
οενες ηρέίΐει νά βπλιάσουν τή
Αεφτεριά».
Μ& είναι τουτο Λεφττειριά
ή άχόμη καί έλεύτερη Βιφρα-
οτ>, Είναι Λβφτεριά δτον άψη
φο&μκ, —' δνομα τοθ χρήμα-
τος, δχι τίς ήθιικές άίίες (μή
Υβλαστε), δχι τόν ηολ»τασμό,
μά την Ιδία τή κοινωνία,
Γράφοντας αύτά μοΰρχετπαι
στό νοϋ, ό οτίκος τοθ Άνο-
γνωστακΐι:
«Τέχνη δέν «ίνα» τρόπος νά
ώϋφρασκ)Οιμε, μά ό καΛλίτε-
ιοος τρό-ος νά κιρόψορε τό πρό
(ΗϋΠο μ<αςΐ>
ΜΕΖΑΙΑΝΙΖΜΟΙ
Μήπως γνωρίζετε κάποιο-
Ιωάννη Βοόνο — Μοναχό,
"Οα, ΟΟτβ κι' έγώ.
Κι' ίίμως αύτός ό κώριοί;
μαανόμιενος στό Μέγα
Κά~0σ, τή πσΐΓρίδα τοϋ
γιά νά
οέλληνα, μοοσωνο, έ,γωίστα-
ρο, ΰβεο, σεξουθιλικά άνώμα-
.ο» καί τόσα ΟΛΑα,
(III)
Νϊκο
ζζι
Δέ θά προσπαβήσομε ν' άπο
6είξομε τίποτα στον παραπώνω
κύριο Δέν άζίίει τόν κάπο.
'Εζ αλλου χωριό πού φαίνεται
κολαοϋίο δέ θέλει.
Ό κώριος λοιπόν αύτάς εί
ναί. . συιγγρας>έας καί παρου
σιάζβι τα «ηο.οτοαίτο τοϋ κο-
Λαομένου μισέΑΛιγνα
δϊείΐβδϊκώντας «μϊάι θ'έστι οτή
νεώπερηι λογοτεχνία»!! (κατ'.
..αυτόν).
Προσπαθώντας νά «οττοίλώ-
σει» τούς λογοτέκνβς ϊκις
τούς δνομά<«ι ιςαλαιμαράδει τής ντροΐτΐίς, καί τούς άποκα λεΐ *€νοχους καί φυχικά άλοΙ βΆρους» Γ>τί, Μά ίΛειδ
έξυμνοΰν τόν Καζαντζάκη.
Γράφοντας αύτά, θυιμββαι τό
«Λϊχο τοϋ Λ. ΚουοβουΑο:
«Είναι χρεος οου νά μΐοεϊς
αν τό ωίσος σου
τό ακοτάδι τής νύχτας σχοοπί
ζα
Νά μασεϊς οποίον κλείνει
ιμάτια σου
Καί δέ βλέπεις τό φώς ηού ρο-
τάι
νμώτων, ή ύιπχ«ωρΐγτικόττΓτα,
ό ονμβιβαομός καί ή δουλιχό-
Γπγτα, οοϋ άφααροθν τό δικαίω
μα κρίσεως καί έρειχνας πάνω
σέ κάτα πού <εϊοες β ΰκουοες ή σοΰ ιπλάσαραν. Καί πάτνω α' δλα αύτά προοτίβεταιΐ ή προ σωιποΧαίτρία ιπού σοΰ άφαΐρεΐ όλως δΐόλου τό δικαίωμα νά ακεητεοαι. Τόιτε γίνεοαι δοϋ- Λος τού αλΛου. Δέν είναι δυνατόν νά λεγ& οαι ώνθρωηος καί νά σκέπτε¬ ται αλλος γιά οένα δπως. γίνε ται π. χ. μέ τους ' Ιεαοωβάδες, εύαγγελιοτές, Μαοόνους, βε- ρους κουμμουνΐστές, άφενηκά αιού λές κΛ.λ. Ή όλοκλήρωσΓ) της προσω- τηκώτητάς σου·, κύρ»ε χαί κυ- ρίο,, άιπαιτεΐ άλΐογνώριστί <τής αΐροοωπικότηιτάς σου. Όταν ού ό ίδκ>ς δέν δώοεις όντότΐγτα
οτά «έγώ» σου, επέμενον
«I-
ναι, ό ά'λλος νά σέ ξ&χάση
γιατί είναι αλλος. Δέν είναι ό
εαυτάς σου. Δέν μπορείς, λοι
ττάν, μέ τό £τσι κι άλλοΐώς κι
άΛΛοιώτιιικα ηού άκοΰς ϊί οοΰ
φαίνεται, νά μετράς καί νά
ουιγκόβης, νά ράβης καί νά γα
ζώνης, νά Χύνεις καί νά δέ-
ινβις. Δέν ηιάνουν φάρια οτά
βαυνά, ·Λ>τ« λαγούς στή θά-
ασσα. Κεϊ πού «Ιναι τα πρά1-
νματα τοποβετηιμένα θά τα γν
ρέψεις κι δχι δπου σέ ηανε οί
τύσΐοι, οί διαατϊκβιΧΐικές, ένω-
ηαθιασμένοι σωμφεροντολόγοι,
χιλιάδες πρτϊκορύξεις, γύρω ά
πά τή ζωή καί τό Εργο τού συγ
γραφέα. .
Πά νά μιλήοεα γιά τόν «μιΙ
ΠΑΤΤΑΚΟΖ
ΚΑΙ... ΣΟΥΛΕΪΜΑΝ
Δέν κβνομε Ιστορικές δια—
στώσεις. θά άνας>ερθοί)(μΐε μο-
νάχα σε ηρόσφατΐ) έίτβρώτηστε
οτή Βουλή τής κ. ΤσουδβροΟ,
αύιμφωνβ μέ την όηοία, ύηάρ-
χουν φαηονραφίες τ&ν βα~-
λιάδων καί τού Πανττακοϋ στά
ήρχκίο «Άροσιγιον Κρατών»
τοθ ΟΗΕ.
"Ά, ρά δέ καταλαβαίνε— κυ
ρία Τσου*ε!ροΟ, Μέοα οτίς τό
σες σκοτοΰρ«ς τους οί άν&ρω-
ποι, δα χΰβ*4ζονται καί Λίντ»
γ,
'Ακόμτ), (Χιπά ή στήΧτι τού¬
τη, την κΛ>ρία Τσουδερου:
1) Ή Φωτογραφία είχονΐζΐει
τόν Παττακό σκέτο, ι*ε μυ-
σιρί ή μέ τό ναλΧιδάιο των
ένκαινίων,
2) Δέ μβς έξηγήσάτε κιιρία
ΤσουδβροΟ αν ιιρόιοεϊται γιά
(το βοοιλβά Κωστή Γλύξιμ-
πουρνχ 1| γιά τόν . "Οθωνα;
Λονπόν, £χα> μαά ίδεα. Δέ
Κδιμβ νά κάνομε μιύ πιό ποο-
οεχιηκή Ι5ί>ετΐνα στά 'Αμχεϊα
τού ΟΗΕ,
♦ Μή σβς <ραίνεται ποράξενο. Μιπορβΐ νά Φΐγου·ρ6τ«.ι ΟΛθόνη «α' ο ΣουΛκιμάν ό Μεναλοπριε πής γιά ώρϊκηγός τ<&ν Ριο- μηων. "Αν ζτντήοαμε κάθαρστ) οέ . δ&εθνή κΛΙμακα θά ίχ«α άνηρ- ή ό κ. Αβέρωφ.,. ΝΓΚΟΕ ΨΙΛΑΚΗΧ ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΝΛΥΤΙΛΙΑΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΚΡΗΤΗΣ ΛΕ. ΑΝΑΧΩΡΗΣΕΙ Σ : Ε) Γ — Ο) Γ «ΚΥΔΏΝ, ΕΚ ΣΟΥΔΑΣ ΔΙΑ ΠΕΙΡΑΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ 6 μ.μ. — ΔΕΥΤΕΡΑ 9 μ.μ. ΤΕΤΑΡΤΗ 7 μ.μ. — ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 7 μ.μ Έξ Ήρακλείοκ πρός Πειραια Ε)Γ — Ο)Γ «ΡΕΘΥΜΝΟΝ -. ♦ΧΑΝΤΙΑ» ΑΝΑΧΩΡΗΣΙΣ ,7ην 'Εσικρινην ΑΦΙΞΙΣ 6.30 Προιινήν ΕΙΣΙΤΗΡ ΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΙ: Πρακτορείον ΑΝΕΚ ΧΑΝΙΩΝ: Πλατεία Σοφοκλή Βενιζέλου, τηλ. 23636, 25656 ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ: 25ης Αθγούστου 33, τηλ. 222481, 222482 ΡΕΘΥΜΝΗΣ: Λεο?6ρος ΚτχΛ-ουριώτου, τηλ. 22296, 22456 ΤΉΛΕΦ. ΥΠΟΠΡΑΚΤΟΡΕΙΩΝ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ Βαρβακτκ Ν. 282.730 ΚρουστανοΐΜΐιλος Π. 285.420 Κυ*Νώακ Γ. 281.702 ΠαλανθΑόγος Π. 283.086 Χαμαράκης Ε. 283.860 Τό νά γίνΐις τό αοορόΐδο» ε¬ νός άλλον, είναι, κάτι πού δ αον πάκι, δέν σοΰ άνίροει, δέν οέ οώΓει Τό μυοτ_ό είναι νά ιμήν οέ ταώτ— κανείς κορόιδο, άλλ4 καί νά μην πιάσης καί ού αλλους γιά κορόϊδα. Ό ουνάνθρωηος είναι ή δεί α ιμας άποοτολΐή καί τό Ιβρό μας «ρόυωπο. "Οταν ό αλλος έχει έμ~£~ΧΓΟ'ντ) τα— κι έ ΠΑ ΤΟΥΣ ιΒΠΙΣΤΟΛΟΓΡΑΦΟΥΣ ΜΑΣ ΠαιραΜαλοΟντται οί κ.κ. 'Ε- ΤΒοτολογράφοι μας, νά νρα- φουιν χαθαιρά χαί εύονάγνωστα χειρόγραφα καί κυρίοις, έττί τίίς μιας οφιεως τοΰ χαρτισΌ. Εύααριστο&με «Η ΑΛΗΘΕΙΑ» ού δΝ θά πειραίχτίΐς ολ' αυ¬ τόν. Ό κιθϋκος ττίς άλυσοίδας τΐίς σιηχΐΐδέλφωσης, παρ&ΧΕΐ την μίϊγσΛύχερΐ) καί την —6 σίγουρη άοφάλεια στή ζωή μας. Δέν μιπαίνουν μϊΐρρσπώ τα χρΐιματά σου ηλούσιε. Αύ¬ τά είναι μέσον καί τότε μόνον οταν είχχα δίκαιος σάν τόν θεό. "Άλλως μαύριη οου μοϊ- ρα. Ή Μενοτπς ηού θά οέ ου νοβεύπ θά άφαϊρϊ) συνέοοεια άιπό την θέση σου. Μή γίνεοαι λοιπόν, κι έσό ΘΥΜΑ τί&ν χρηιμάτιον. Δέν μηοροΰιμε νά ζτντοθμε Φιΰς τή σττγμή πού ένκϊς εϊμαστε οκό- Ο ΔΑΝΔΟΥΛΑΚΗΖ ΕΥΧΑΡΙΣΤΕΙ Ό Μουιοτχοουνθέττκ; Χαρά- λα,μιπος ΔανδουΧάκΐης εύχαρι* ατεΐ θεηιμά δσους τίιμηρχιν μέ την παοουοία τους την παρου οίαστ) χοΰ δργου τού, πάνω στίς «Τερτσίνες» τοΰ Νίκου Καζαντζάκη, οτά Κινΐγματοθέα τρο «Άστάραα» την 15ι> καί
Ιβη Μαρτίου
Την τι/μητική αυτή συιιμΒτο
χή τους βεωρεί σάν θοτική άν-
ταπόχριαηι, στά ξεκίνραιά τού
γιά μαά καλλιτεχνΐίίή σταδιο-
δρομία χαί ύπάσχρται πώς δέν
θά ττιν *>χάστ) ποτέ.
τος. Ναί μέν «ό θεος άνατέ-
λβι τόν "ΙΙλιον τού δ»ά δ»οαί-
θνς καί διά άιδίκους...», άλιλά
αύτά είναι τό Φώς; τής φύαζκ·
Ποΰ νίναι δαως τό ωώς τ6
δΐκό μας. Στά μίση,, στά πά¬
θη, στον έγωίσμώ τόν χούφιο,
στήν Ηε.νότηττα της οκέφης
ιμας, Άστραλώς 6οα. "Οοο γιατ
τί έγώ ό «έγώ», ό ανθρωηος
«ηλαδή, γεννήθηίαι γιά ένα
σκοΐτό, γιά ένα λόνο, γιά ιαά
ζωή, πού ηαέσιει νά τό ώζίζω,
γιά νά ζω σάν όλοκληριΐΗΐένη
ζωής κι δοα σάν ΘΥΜΑ.
ΚΠΣΤΑΣ ΛΛΙΔΗΧ
ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΒΑΖΕΩΝ
ΟΙ ΕΜΟΡΡΟΡΑΠΤΕΖ
Κατά την τελευιτα(α Γεν.
Συνέλευσή τους, τίϋς 17 τρέ¬
χοντος, οί Ράπτες καί 'Εμπο-
ρορράπτες Ήοακλβίοι> έκδόσα
νέ Ψήφΐοιμα, ούιμιφωνα μέ τό
Λποίο ό ρόλος των Άμερικανι
κων Βαοεων είναι κατασφε-
πτ*κός γιά την 'Ελλάδα καί έ-
ζυΐτη,ρετεΐ τα σχεδια τοΰ Ιαϋτε-
ρκιλισμοϋ.
"Εορτάς άηό την άπαίτηοή
τους νά φύγουν οί Νατοαυερι
κανικές Βάσεις, «1 '^βιορορ-
ράτττβς ΉροχλεΙοι> ταοσονται
χαί ύη6ρ τής άηοκώρηστκ τής
Έλλάδας άηό τό ΝΑΤΟ.
ΠΑ ΤΟΥΣ ΣΥΝΔΡΟΜΗΤΕΣ ΜΑΣ
— Εύχαριοτούμε δσους μάς έοτειλαν τή συνδρομή τους.
— Παραΐίαλοΰμε δσους δέν την ίατειλαν νά την στείλουν.
Έτι,σία συνδρομή δρχ. 250
ΈςάμηνΓ >,. > 130
— Πσρσκούοΰμε έττίσης οττοιον τυχόν 6έν παίρνη μέ-
χρι τή Ατυτέρα τό μεσημέρι την «Άλήθεια» *»χί ττ>Λε-
άμέσως στό 280—291 γιά νά τοθ την στέλνομε
Ο .«ΑΝΝΗΣ ΜΛΤΘΛΙΛΚΗΣ
Άνΐιπρόσωποι Έ^αιροΐαι
ΡΗΐυΡδ
(Χανιόπορτα)
Διαθέτ€ΐ δλα τα ήλεχτρικά εΐδη
Και τώρα·..
ΠονΒυρϋποϊΗίι τιιΑεόροοί
ΡΗΙίΙΡδ
ΤΒΑΝδ-είΕΟΤΒΟΝΙΟ ΜΕΜΟ-ΤυΝΕ
μέ συνεργασία 7 χωρών
Η διεθνής τεχνολογική ποντοδυνομΐβ τής ΡΗΙΙΙΡ8
δινει τωρα τους ώαυλληπτοιις καρπους τηο'
Είναι ή ώρα'
Η μντ>με4ωδης προοπώβεια 6λ6κηρων χρονων
παραΔΙνει στ*ιν κριθη των χαταναλωτων την έκπληκτι
κότερη τηλεόραοη τής ίποχΛς μ<Κ Την πανευρωπαική τηλεώροοη ΡΗΙίΙΡδ ΤΝΑΝ$-ΕίΕΟΤΒΟΝΙΟ ΜΕΜΟ - ΤυΝΕ Βημιουργια της πολυχρονης καΐ δαπανηρής ου νερνασΐας έτττώ χωραιν' Των πι* ττροηγμίνων τΐις Ευρωπης1 Αποτίλεομα Ο τι περιοοότερο μίχρι «Αμερα άπαΐτησβν οί' ελλο νες καταναλωτ«.Γ ύπ6 την Ευρωααιιή Τεχνολογιο τωρο τό ίχουν' Χωρες που ουνίργά'ΠΓκον ΡΗΙίΙΡδ ΟΛΛΑΝΔΙΑΣ: Βα-πωσε την 6ιαύγεια της τΐκόνος και μπορεΐτε ττ^ν ήμιρα νώ χοΐρε στι τβ πρθγραμμα οό νύ ναι νυχτ<4 Κι άκομπ "Εδωο<- ,110 μοΐρβς ^νοιγμο στήν όθόνη κα( μπορεΐτε ιά 0λεπε τε ϋνεΐα μ ύηύ το πλάί' ΡΗΙϋΡδ ΑΓΓΛΙΑΣ: Βι λτωοε τώ κυκλωμα ΐο ήχου πκΛνας «ιι τό διοχι^ριοεΙ Που σημαΐκίι ότι ουτ£ 6 ήχος μπορΐι πιό νό ίνοχληοη την εΐκόνο ο«τε ή εΐκόνβ τ6ν ή»ο Πνρντβι οί λήψειι ΓεχωριοτάΙ ΡΗΙίΙΡδ ΑΥΣΤΡΙΑΣ: βίλτΐωοετή λήψη σ» ουνβήκες γεωφυσ««ι»ν εμποϋων κοΐ καιρικΐιν ιΜνθπ- κων1 ΤεΑειοποιηοε τό 4>ημ«μίνβ ΚΜΡί ηου ενισχυ
εί την αδυνατη λήψη ( Η Αυστρία 6π«<; κοι η'Ελλάδα είναι χωρα όρει/ή) ΡΗΙίΙΡδ ΣΟΥΗΔΙΑΣ: βίλτΐωο.. τη δ,αββ βμιοτη των τονων αυΐ,άνοντος ετσι την ηλοοιιηότητο πχ εΐκόνος ΡΗΙίΙΡδ ΕΛΒΕΤΙΑΣ: βελτΐωαε την ήλε κτρονική ώντοχκΐ τβυ δίκτη άναικαβιστών—ς τίς λνχνι ε<; με εΐδική ιρανθοτορς κοί 10 (Όλοκλΐιρίκμίνο κυ κλωματο) ΕπΙοης ύπλουοτευοε την σνντήρηοΐ) Ορι ομένα μίρη που ίιΐιαιτοιιοαν ^περβαοη μίοο στον βίκΐη :ωρα βγπίνουν καί αντικαβΐσταν-αι μ* καινουφνια' ΡΗΙίΙΡδ ΔΑΝΙΑΣ: Β(.λτίωοε των ουντονι σμα" 'Απ'κλειο· τον γιό οηοιο&ήηοτε **γο τ«χοΙβώηο- ουντονιομύ μΐ την δημιουργΙΟ .χειριστη^ΐθϋ Λο<ρ« λειας- ΡΗΙίΙΡδ ΓΕΡΜΑΝΙΑΙ: ε«Ατκ«κ ^ κοταναλωση ρευματος μειωνοντας την ντα μιοβΐ Γκι την νία Γΐανευρω-κιική ττ>λεώροση Ρ»ΚμΡ3 κ*·
βε προηγμΐνη χωρο τής Ευρωπης ?6οΐβι τ*ν κίλ
τεχνολογικό εαυτ6 της
ΑποκτήστΓ την
ΡΗΙίΙΡδ
ΟΝ 24Τ 3002 Ο» Ϊ4Τ 3009 24 Β 36β * 3* Β 360
17 Β 320 12 Β 112
η ττιο παληα
Φΐρμα οτο ηρακλειο
στο ραδιοφωνο, στην εφημερίδα,
οπΌγηττεδο, στην εθνικη οδο, κ.λ.π.
μακευες - ζωγραφιΚη
μ&καξοτυπια - χαρακι,ικη
επιγραφες παντίος τ:υπου
ζώγραφου 7 τηλεφ. 28Ι.Ι6Ι-286.460

ΧΙΛΙΑΔ 4
ΜΡΑΚΑΙΙΟ "Η ΛΛΗΦΕΙΑ,. ΚΡΗΤΗΣ
29 ΜΑΡΤΐβΥ,·7ί
ΧΟΒΣΙλΈΣ ΙΗΙϋϊίΐ;Τ(·ν ΒθνΛΕνΤΜ κ. ΜΠΛΚΤΟΙ'ΒΛ ΠΑ ΤΙ! ΒΑΪΕΙΣ
τΗρθε ή ώρα νά ζητήαωρε άνοΐχτά τόν _όγο
άπό τούς Άμερΐκανούς ιρευβοουμμάζους μας
Η ΚΡΗΤΗ ·» ΓΙΝΗ ΪΗΜΜΟΦΟ'ΟΪ £ΤΗΝ Ε«ΝΙΚ1 ΪΤΛΪΡΟΦΟΠΑ
ΜΙΕΤΛ ττι αα&χροτιβντη εξέλθη πού εΐχε τβ βέμα των ξέ¬
νον Βάσε«ν, μέ τη γνωοτή εμπορικώ σνν'χλλχγπ Αμερι¬
κην — ΤουρΜνάις π«υ άνακοινώθηκε προχβές, ό εύ|ριακέμ£-
νος οτ« Ήράκλβιο Βουλενττις τής ΕΔτΗΚ κ. Κ. Μηαντου-
&ας, έκοτ-νε, πρός τόν οιβυδοντή μας τί; «$ής, ίαρως έν-
ύιχφίρανοες, ίηλωσίΐς:
των ξένων ΰάοεων στήν Έ-
άδα.
Ή άπαΛΛστριωοί] τού έθνα-
κοΰ μας έδάκρους κοΐ ό περιο-
ρισμός της έθνακής μας άνεζαρ-
τηρίας, δέν είναι δυνατόν νά
άπ»τ>εΛοϋν βεβαίως άνταικεί'με-
νο>ν συναλλα,νής, 8οτως γίνεται
μέ την Τουρκία. "Αν δμως τοΰ
το ήτο ηάντοτε τό έθνιικοιπολι-
τϊκό πλαίοιο τής γραιμιμιής ι»ας
τώρα, έηειτα άπό τή νέα σα-
φώς έχθοακά καί έθνώώ έιτπκίν
δυνη ενεργεια των Άιμερακα-
νσνατοϊκών κύκλων, νίνεπα, έ-
πιταχτική, $μιεοη καΐ άμετακί-
νιγτη ή άξίωσή μας, γιά ττν
αιπομάκριυνση των ξένων Βάσε-
«Ή τολευταία Άμερακανο-
Τουιρκωοή συναλλαγή, πού ττέ
ραν της καταστιρατήιγησης κάθε
ήΟΐ^οστολιΐΓπικΐπς άροαίς, αποτε¬
λεί άοπόδειξη άλλά καί προκλη-
ηκή κλχμάικωση τής σκανδαλώ-
δους φ-ιλοτουρχικιής Άιμβρικά-
νωοης παλΜτικης, έτναναψέρη
αύτάματα επί τάπητος τό θέμα
Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ κ. ΣΚΟΥΛΙΚΑΡΗ
ΣΥΝΕΧΕΙΑ έχ τής 1ης οελίδος
οαι, σας εΐνΐαι γνωστές οί δα-
ηανες καΐ οί ταλατπωρΐες στΐς
ηιοϊες ιΐκποβαλόιιεθα έυ.εϊς, οί
κ,&τοΐκοι των άνατολικων νο-
μών τής Κρήτης.
ΕΊιμασηε ύηοχρεωμένοι, είτε
σαν διάδχκοι, είτε σάν ιιάρτυ-
ρεο νά έ/ικρανιοτοΰμβ στά Χα¬
νιά, ένω, διπως ΰλλωστε οας
είναι ννοκηαν οί 75 - 80ο) ο
των ύιποθεσεων πού έικοικάζσν-
ταα, στό 'Εφετεϊο Κρήτης αφο-
ροθν τούς Ναμούς Ηρακλείου
καΐ Λασιθίου
Κατόττιν των άΐνιωτέρω, σβς
ρωτοΰμε κ. 'Υηουογέ: Μήπως
ϊσχυσαν καΐ ντά τό 'Βφβΐαϊο
τα ϊδια χρΐτήρια πού ϊοκ,υσαν
κα! στήν ττβρίίττωαη τού καθο-
ριομοϋ, τής εδρας τού Πανετπ-
σττΒΐΛυ Κρήτης,
ΚΥΡΙΕ ΥΠΟΥΡΓΕ,
ΟΧΙ ΣΥΝΕΧΛΣ ΔΥΟ ΜΕΤΡΑ
ΚΑΙ ΔΥΟ ΣΤΑΘΜΑ
ΑΝΤ.
Μετά τι/μής
Ι ΣΚΟΥΛΙΚΑΡΗΣ
ΤΟ ΠΕΔΙΟ ΒΟΛΗΣ
ΙΥΝΕΧΕΙΑ ό-ό την σελίδα 1
φός ι'1 θά ώιτΐιοετήση έθνικούς
ακοοπσϋς,
Καί ή απαντήση· Κου πήρε ί-
ταν ή εξής:
ΑΒΕΡΩΦ· — Ή Ελλάς οέ
βεται καί τ*μΰ τίς ύχπογραφές
της (δηλαδή θά είναι άνεξάρ
τητο ίδοφος)
ΜΠΑΝΤΟΐΒΑΧ — 'Επο-
μένως τό Πεδίο Βολής δέν θά
είναι έθνιικως ώηνέλιιμο
ΑΒΕΡΩΦ· — "Αποψις σας
Σέ οχε-πκή συζητήση τοϋ κ.
Μπαντουβά ιμέ τό δαβυβυντή
μας ό κ. Μϊτανιτουβδς εϊπε.
«Φοβοθιμαι δτι ο* πεί>ϋπτωστι
πολέμου μέ την Τουρΐκία, θά
συρβΐί μέ τίς Βάσεις τίίς Κρή
της, δ,τι άκταβώς συνέβπ μέ
τα Ραντάο Τρώοδος ττκ Κύ¬
πρου τα όποΐα έστελναν παί>α
οτάοβις στίιν όθοντπ τοδ ΝΑΤΟ
στή Σμώρνΐ), δπου Τοθρκοι ά-
ζκυιμα'ηκοί ήλίεγχαν τόν ύδάττ
νο, έναέριο καί έδαφικώ χώρο
τής Κύβτρου καί γνωρίζοντας
κάθε μας χίνΐισΓΐ, διενήρνηραν
τίς άποβάσεΐίς των ά^Τϊμοΐτων
τους έκ τοθ άοφαλοθς.
Νομίζω δτα είναχ εθλονος ό
ττροβΛη.ματισμος καί ή άνηου-
χία μου, μϋ,ίτΐικ; μέ τίς Βάθεις
τοΰ ΝΑΤΟ κοί των Άμερικα-
ν6»ν, τα Ραντήρ των Κρΐϊπικων
βουνων ^νουν τό μάτπ καί τό
αύτΐ -ίων Τουιοκων, στόν έβνι
κά μας
II
παραατάνω δατΛωοη τοΰ κ.
Μπαντουβά, είναι Ιδιαιΐΐέρας
σημαοίας καί ηρέπει νά προσε·
χθη άίπό βλους όσους οκέψιτον
ται έβνικά καί ένδιαφέρονται
γιά την τύχη τοΰ τόπον μας.
ΔΙΚΑΖΕΤΑΙ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΑΚΗΣ
ΖΥΝΕΧΕΙΑ αιτό την στλίδα 1
χουνπκής ηαντοδυναρίας τοιι
μετταξύ των σταφ»δο<εξαγωγέ- α>ν Ηρακλείου »«ιί τοΊ> ηραξι
κοπηιματία καί τότε ΰίτουργοθ
Συντοννομοΰ Μακαιρέζου.
Ή ύιπόθεση αυτή ά.νέκυιψ€
κατά ττ> διάρκεια τής δΐκης
τοθ Γραΐΐμαΐΐΐκάιιπγ κατά τοΰ
διευθυντη μας Μιάνου Χάιρϊ),
δταν ό έκ τωιν ικΐιραυρων κ.
Άντώνης Σ»οουιλακάρ<Γκ;, κατέ- θεχτε σχειπκως, μέ πρώσθετο ά- ηοδει—τωβό μέοο νιιά σοαετΐΜή μσιγνηΓτοταιι/νία Μετα ττ δίκη, ό ι/τ€ Εΐοαγγβλέας Ήραχλιεί ου κ. Μιεταξδς άαΐήννειλε αύ- τ<ειπάγγείλ·ΐτ) κοτΐηγορία κακά τσΰ ΆιοΜηοτέλη ΓραρΐίαταΐΕΐά κη άιιοτέλεσμα τής οποίας εί ναι ή πτοοεχής δίκτ» Ώς γνωστόν, άπό την ιδία δΐκη «οοέκυφ'ε πρό καιοοϋ καί ό δημοστογραφικος Οόρυβος, έξ άφορ·μής τοΰ όποίου ό έικδύ της τής «Μεσογείου» ύπίβαλε μπννυση κατά τής «'Ελιευθερο- τυπίας» καί τοΰ κ. Άντώντ>
Σοοουλιχ6ρ!η·, <πού εΐχε έησκε- ωθεΐ είδικά τ6ν 'Υΐτουονό Δι- καιοσύνης κ δΐκη τής 3 Μαίου έχουν Μλΐηβεΐ οί κ κ Ά. Σκουλϋκάοτκ, Στ Ποοδαχο γιάννης, Π. Διαλυνάς, Ι. Πά Γβιοάκης καί ό Αήμαρκος κλεΐου κ. Μ. Καιρέλλης· Η ΜΑΓΩΝΙΑ ΣΥΝΕΧΕΙΑ έκ τής Ιπς οελιδος Πήτε μας κ-' «τείς χαθαρά αν είναι, οί ϋνθρωικΛ αΰτοί φίλοι τής 'ΕιΜκλησιας νά τό ί,έροιμε ή είναί έχθροί (δ- ηως έιμείς καί οί ηειραοοότ»ροι άπό όσας πιιοτιεύοιμε) σπόΐΓε πρέ ηει νά τεθοΰν σέ κοινωνΐΜή άπαμόνωση. ΚΑΙ ΕΝΑ έρώτηιμα, πού έπαναλααιβάνομιε γιά ήολλοστή <ρο- ρά: — Γΐαΐτί, ένώ έχει τεθεΐ έΊπανεαλητιμενια στή Σύνσδο την. Κρήτης τό θέμα, ή Σύνοδος δέν έΛαθε θέση κατά τής Μασωνί- ας μέχρι σήμερα,,, ΞΕΡΟΜΕ ότι κατ' ιδίαν £χουν λάβεα θέση εναντίον τής Μα- σωνίας 5 άιπό τούς 8 Ί&ροροοες, οί εξής (κατ' όΛφαβϊττική οβι- ρά): Δπμιήιτρίος (Πέτρας), Εΐρηναάος (Κυδωνίας καί Άποκο- ρώνου), θεόδωιρσς (Αάμ~ής καί Σφακίων), Τιμσθεος (Άρκα- δίας), καί Φιλόβεος (Ίερβς καί Σητείας). ΞΕΡΟΜΕ άκόμη δτι ώπαμένουν τρείς, μέ άξεχαθάριστη θέση οί εξής: Εΰγένιος ('Αρχιαηίσκαηοι;), Κύριλλος (Κΐσσάμου καί Σελϊνου), καί Τίτος (Ρεθύμνης). ΝΟΜΙΖΟΜΕ δτπ οί τρείς αύτοί καί κυρίως ό πρώτας, έίχσυν τή )ϊβγ<ιλλίτε,ρη &μεση εύθύνη νά ξβκβθαρίσουν τή θέση τους, ό δέ ΆρχαΐΕπίακαπος, σάν Πρόβδρος τής Συνόδου, νά φέρη τό θέ»μα στήν Ίειραρχία, γιά νά αποφασίση σχετιχά. ΦΘΑΣΑΜΕ Σεβασμιώτατοα Κυρίαι, ό Άρίχιειρέας των Μασώ νων τοΰ Ηρακλείου νά παρίστατο! καί νά ηαίρντι μέρος στά «πνιευιματΐικιά συτχΓτοσια» Ίεράρχη (τοθ κ. Τιμοθέου) ό οποίος μάλιστα δηλώνεα ότι είναι καιτά τής ΜασωνίαςΙ ΦΤΑΧιΑΜΕ, Σεβααμΐϊώτατοι Ί«ράροοες, ό Καος Άιροα»ρεας των Μασώνων (Β. Πσυλχ«ν«άκης) νά γράφη αρθρο καί νά α¬ ποδίδει τό θαΰιμα τοθ 1821 στούς ΜασώνουςΙ ΦΘΑΧΑιΜΕ, άκίόμη, άΧλοι γνωρτσί Άρχιιμασώνθα καί Μασώ νοι, νά γυιροφέρνουν μέσα στήν 'Αροοϋτοχΐκοϊτή Κρήτης καί νά μβτέχουν σέ 'Εκικλησκιστιικΐά Συμβούλια ΜΕΧΡΙΣ; ΕΔίΙ, δμως, Σεβαοιμιωτατοι Κύριοι. Τό ποτήριι Ι,ε χ^εΐλΐσε. Τα πράγματα έχουν φτάσει στό άπρσχώρητο χαί ποέ- πει νά ξεκαθαιριστοΰν. ΟΙ ΣιΚΟΤΈΙΝΕΣ δυνάμεις δροϋν μέσα στά πόδιο σας καί κάτω άπό τα ράσα σας. 'Εσεϊς οί ϊδιοα δεν εΐσ-τε πράκτορας των σβοτυεϊνων δυνάιμεων. Μήτιως, δμως, χ«φίς νά τό 9έλιετ£, εΐ- στε άσυνείιδητοι συνβργάηες τους, Αύτό αναρωτιέτται ό κόσμος, πού δέν μηορεΐ νά έζηνήση διαφορβτακά την άηαθή σχετική στάση τοΰ άδικαιολόιγιηηου πνευνΐατιικοΰ σας ΙΤιλατισμοΟ. ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ νά αας ποΰρβ «' δλιλα ηολλο. Πβριο- ραζάμαστε μόνο, πρός τό παρόν, σέ τσθιτο: ΑΥΤΑ ΚΑιΝΟΥιΝ οί δυνάμεκ; τοΰ σκότους Τί κάνβτε '& σείς, οί δυνάμεις τοϋ Φωτός, • · · ιΚΑΙΚΑΤΙ ΑΚΟΜΗ: Αυτή τή φορά δέν άηευβυνόιι»α~€ σέ βναν. ΑΐΓΐευθυνόμαστβ σέ βλους σας. Καί γι' αύτό ελίπίζομε, γιατί ηιστεύοιμιε δτι εΐστε "Αξιοί. "Αν, παο' έλπίδα, ιΐεπαζύ' οας Λτιάρχα &τω καί ενας Άνάζιος, καταγγείλλβτέ τον στον Λαό Είναι καί αύτό ενα άκώμη χρέος σας. ' ών άπό τή χώρα μας | Ή 'ΕΙλλάδα είναι πλέον έ- ξώχρθαλμον δνα βρίσκεται ενώ¬ πιον μεθοδ^ιμένης κλΐμακώσε- ως οίκο·οιμικοπολιτϊκής ΐταέοε- ακ;, γιά νά υποκύψη στίς τονρ- κικές αξιώσεις. Οί —ράσπες τουιρββκκές πα- ραγγελΐες ττολεμικοϋ ύΛκοΰ μέ 'Αιμβραικανικά δολλά- ρια, τό σαΐίποτάζ τ<δν Άμιερ-ΐ- κανοεξρρτρ,μί'νωιν Εύρωηαϊκών χωρων κατά τής οίικονομίας μ·αο ή κινΓ.τοστιθίηοη τοΰ ξενο- κίνηηΓου έσωτερ^οοϋ σκοταδι- σμοΰ (δηλώσεας βιορηκάνων - δραστηριοΐΐοίιηση βαθΑοχουντι- κων κ.Α.π.), τείνουΐν στήν βΐ- κχονομιχή έξουθένωστν τής χώ¬ ρας καί στήν δηιμιουργία πολι- ταχής κρίσεως, πού θά οδηγή¬ ση σέ άποτυΐχία τοΰ κοινοβου- λ/ευτισιμοϋ καΐ σέ συνθπκολό- γηρη τοΰ Λαοϋ μας. ΤΗρθε ή ώοα νά ξηιτήοη ά- νοϊχττά ό "Ελλτγνας Πρωθυηουρ γός, τόν λόγο άιπό την Άικ- ρΐκαντκίι κιιθέιονηση, νά καταγ γείλη την άισυνέιπειά της, νά άζιώση έγγυφεις καί νά άηο- δεσιΐεύοη τόν έλλαβΜβό χώοο, άιπό τόν θανάαιμο έναγκαλι- οηιόν των ·ξένων φευδοσυνιμά- χων υχις. ι Τό ιτρ66λί«ια «Ηέινες Βάσεις στήν 'Ελλάδα», άποκιτίΐ τώρα νέβς έθντκές διαοτάοεις καί καλιεϊταα ό πολιτικός κώσμος νά αναλάβη τίς εύθϋνβς τού Σπήν έΐθνκκή αυτή σταυιρύφο- ρία ή Κίρήτη θά γίντ) καί πάλι σπμαιοφόρος θα άιρντιθ'η την πάρουσία έ—ληιονόνων καΐ ά- χαρίοτων ουιμμάοαον καί δέν θά έοητρέτμη οί κορυφές των θου- νίάιν της νά γίνουν «ό όφθαλ- υΛς καί τό ο&ς» τί&ν Τούρκων καί τ(ΰν ς>ίων τους»
Άναιμέινεται δτι ό κ Κ
Μπαντουβά*; θά καταθεσιη
οτή Βουλή σχετική έπερώ
τηΐση κατά τής Κυβερνήσε¬
ως, σέ δριμύτατον δφος
καί δτι θά καλέση καί τούς
λοαιπούς ουναδέλφους τού
βουλεικές Κρήτης, νά την
συ νυσιογιράφουν
^ ·* ΣΤΟΧΟΣ ΤΩΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟ-ΕΒΙ?Αω-Λ<ΑΣί.Ν_Ν Ο ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ κ. Κ. ΜΠΑΝΤΟΥΒΑ! Ο ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ κ. Π. ΒΑΒΑΛΗΣ ΚΑΙ Ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΜΑΣ ΜΑΝΟΣ ΧΑΡΗΣ Καλυμμένες καΐ άπροκάλυπτες άπειλές «ΜΟΙΑ» ΟΙ ΑΥΤΟΚΤΟΜΙΕΙ ΜλΒΗΤΡΙΟΝ Ακόμη μΐά άνιίλικη μαδήτρια άποπειράδηκε νά αυτοκτονήση Τής Α' τάξεως τοθ ΟΙκονομικοΰ ΓυμνασΙου Ή εφημερίδα μας τιρώτη στό φως τής τας, τα τραγικά γεγονότα πού διαδραματάζοντιαι στά σχολεϊο τής Μέοης 'Εικΐηαίδιει,οης τής πόλιης μας. ΔυστΐΛΧώς δμως «φωνή βο- δντος έν έφήμω·. Μέοβρι σή- ιμορα, δέν εΐχαρε καμμιά 6ν- &.ιί'β>, πού νά δ3>λώνει δτι κά-
ποιος, τέλος πάνιτων, άρίμόδιος
ένδιαφέρθτμοε γιά τό καυτό αύ¬
τό πρόβληρα
Μέ μβγάλη λύϊΐη μας, βρι-
σκόμαοτε γιά ιιιά άκάμη Φορά
ατίιν Λχα εύχάοκηη ©έστι, νά
πληροφορήοουμε τούς άναγνω-
οττες μας γιά ενα άκύμη παρό-
μοιο ηεριστατιικό.
ΠρθΜεΓται γιά μίαν άνιήλικη
καί πάλι ιμαθήντρια τής Α' τά-
ξιης τοΰ Οίκονουηκοϋ Γυμνασί
ου Ήοακλείου (14 χρονών)
πού τό ώΐώνυιμό της άρχίζβΐ
άηο Τ. Ή άνήλωαι αύΐτή μα-
θήττρια ηροσπάθησε νά αύτοκΐο
νήσει, την πτοασιιέινη έβδομά-
δα κατοίπίνοντας ένπιεκα χαιπά-
κια («ατά τίς πλιηΐροφορίες μας
καταηρουντΜαά ί» ναρκιικικό).
Κι' άμέσως γεννάται τό έρώ-
τ~μα. Ι
"Αν οί πλτιροφαρίες μας εί¬
ναι οωτστές ποΰ βρήΜε τα φάί>-
μρικα αύτά ή μαθήτρια, Σέ τί.-
τοιες ηεραηώσείς (ιπ.χ. Λονα-
ρίνπτ) χιρειάζοται άτταραίτητα
σύνταγή γιατροΰ. Άλλά άπό
ποίον ^<ατοό καΐ μέ ποία δι- κααολογία δόθηκ'ε ή ποοαπάνω συνταγή, Χαρακΐττιριστικό είναι &η ή άιποπειρα 6γινβ ιιπροοτά σέ άρ- κετές συιιτμα&Γΐτριές της μέ τίς σχετικές; δικαισλογίες, ηερΐ βα θμολογίβ,ς, περΐ «ελευθερίας», κ λ.ΐτ. Ή παραΐϊάνω μαθτττριια νοση- λβύθιηικε οτή κΛινική τοΰ "Ηρα¬ κλείου β"Αγιος Γεώργκκ;» γιά άρκβτές μέοες, ικτά ττνν άπό- ιιειρα. Οί γονεϊς τγκ, πού <ρυοικά βρισκώτανε σέ ββλαα ψυ*ολογι- κή κατάσταση, αρνηθή*:.,αν νά δώοουν κάθε πληροφορία ι) κά θε σχετιική διευκρίνΐκΒ) σέ συ- νε^κγάτΐ) ΐκκ:, πού έπκοκέφθτ)- κρ τή μαθήτρία στήν κλινϊκή. Αύτά, δυστνχιίκ:, καί ηολλά αλλα έξακολουθοΰν νά συμβαί- νσικν στούς κύκΛους των άνή- ΣΟΒΑΡΑ ΚΑΙ ΑΠΕΙΑ ΣΥΝΕΧΕΙΑ άπό την σελίδα 1 σύρθηικε μερικούς ηόντους α¬ φήνοντας ττ>ν πόραα νά άνοί-
ζει λίγο καί τή μυρω&ά τοΰ
βρασμένου λάχανου νά ροϋ
χαΐδέψει δχι καί τόσο εύχάρι-
ατα τή μύ/τη.
ΧρειάατηΜε. νά χρησκμοίποιιή-
σιο ολη μου τή δΰν,ορη γιά νά
κατορθώσω νά υηίό στό σπίτι
Καί τάτε βρέθτ>κα άντΐιμέτωίΐος
δοοι μέ τή γυναϊκα μου, οΰτε
ιμέ τό γυ,ιό μου μά μέ εναι βο
ρέλι. Μάλαστα. Βαρέλι νκγάλο
τυλιγμένο μέ χρωματκ~ή κοο-
δέλα. "Εκανα τό σταυρο μου
γίά νά τόν δχω πρόιχειρο,
φρεσκάρισα στή μνήιμη μου δ-
σους άγίους εΙ»α δααβάσει στό
ήμ&ρολάγαο, βνοιζα τό στόραι
μου έτοιιμος νά βγά'λω μερικά
χαντήλαια, άλλά τό άνέβαλα
σάν εΐδα τό έιπασκεΐτττιοαο. "Ε¬
να άσηρο χαοτάκτ πού φαινό-
ταν ηε·ρισσότερο όηπρο μπρός
στή λίγδα τοΰ βαρελιοϋ καί
πού &νοαφε μέ καλλΐιγραφι-
κά νοάμματσ «Πά νά δής πό-
σο σέ σκέπτομαι. ΦαινούρΐΓς»
στάθΐνοε αίτία νά μετατρα-
Λοϋν τα νεΰοα υου σέ χαυτή
περιέργεκϊ. Λές νδναι λάδι,
σκέφτηικα άλλά άπέ-ρ,ροΛΐτα ά-
μέσως αυτή τή σκέψη σάν θυ-
μήβηκσ την οίκονοαυκή κακά-
σταση τοϋ Φανούρη. Αύ,τός μό
νο νεοό μποοεί νά σοΰ χαρ·ί-
σει φιιθΰοισα μόνος μου. "Ανοι
ζα τό καηάκι γεμίζονηας τό χέ
ρι μου με πίσσες, έηλησίασα
στό ίνσαιγμα τή μύτη μου άλΑά
όσμή καμίά. Βούτηζο τό δά-
κτυλό μου μέοα. Νεοό. Καθα
•ρά νε.ρό μέ λίγη δόση βαρελί-
σιας λίγβας. "Εΐπεσίΐ οέ νι6
τισΜ)ρόνα βαρύς μή μπορων-
τας νά λύοω τό πρόθλΐγμα. Βή
ναιτα στό διάδοομο, δυναττή
σπροζιά στήν πόρτα καί ό Φα
νούρης βκανε την έυχράνισή
τού μεγαλοαιρβπής καί μέ 0-
φος μεγάλου δωρητοϋ.
— Τό ηήρες τό βωρο μου,
ρώτησε χωρίς νά περιμένεΐ.
Τόν Ηοίταζα καλά καλά μή
ιμπορώντϊτς νά πώ τίποτα.
— Σέ ρώτησα αν πίίρες τό
Φάρμακο πού σουστειλα γιά
δωρσ.
— Ποιό φάαΐΜΜ» ρέ Φα¬
νούρη, ξέσπασα παραθετων—ις
καί μΐά (ΧΆρά κοσΜγνιιιαάν έπι-
θέττητν ποΰ εΐχα ποόοοειρα.
— Δέν ηάσχεις άπό τό στο
μάχι σου, ρώττΐσε ό Φονούιρ(ης
μή δίνοντας σηραβία στά στο-
"λίδια πού τού ποόοφβρα.
— Νοί Μαί γιά νά νίνω κα-
Αά μουστειλΐες νβρό μέ βαΛβο
— Δέν «ίνα» συνηβκηιένο
νερίό. "Εχει μέοα κοιΐμάτια ά¬
πό τόν ήλκ>. 'ΑηόΜπνχ ό Φα
νούρης σοβαρά.
'Αρχισα νά κοταλαβαίνω έ-
πιτέΛουις.
— θες νά ?ιί!ς δτι είναι τό
π&ρυθΟΓντο νερό τοθ ΚαματτεροΟ
ρέ Φανούριη,
— 'ΑκρβιβΟς άνόπτε Τό νβ
Ηρακλείου
λΐκω ιιαθηηιριων· Καί θά έξα-
κλοουθήσουν, 9ν δέν σταματή-
σει ή άδιαψοοία κάθε ύπεόθυ-
νου ποοσώιπου, άρχίζοντας ά-
πό τό Ύιπουιργείο Παιδείαν καί
τούς λθϊπούς κρατικούς παρά-
γον-Γες καί φτάνοντοχ; μέχρι έ-
μδ>ς, δλους έρ&ς, γονείς, Μη-
δειμόνεις καί λοιττούς ίίιιεσα
βμιμεσα σχ&τιζσμεινους, πού ά-
πατελοϋν τούς βαοαικοΐις ύηεύ-
θυνους τής Κοινωνίας, γενικώ-
τερα.
Οί Άμειραικανο — 'Εβ.ραίο
— Μασόνοι, οί ήθακά καί κοι-
νωνικά άΛαράώεχτοι σκοτειινοί
Λνθρωιπθΐ, άδΐσταοοτοι έγχλΐνμα-
τίες καί διεθνείς γκάικστειρς,
μέ έτπίΚΕφαλής τόν άρΜΐγκάκ-
στερ ΚίσοινιγκειΡ', δροασαν νά
έντείνουν την καλυτιμέΐνΐΓΐ καί
άπροκάλιυιπιτη δράση τους, κα-
τά συγκιειιορφένων προοώπων.
Συγκεκροιμένα ό Βουλευ-
τής τής ΕΔΗΚ κ. Κώστας
Μπαντουβάς, ο δηιμοσιογράφος
καί πρόεδρος τής 'ΕΙπιτρσπιης
Μεσογειακης Άλλιιλεγγύι>ς κ.
Πέτρας Βάβαλης καί ό διιευ-
θυνβής μας, άΐιοτελοϋν, πρό-
σφατα, τόν οτόχο των σκοτει-
νών αύτί&ν άτομων.
Άχρορτιή είναι τό γεγονός δ
τι καί οί τρείς εχουν ταχ&εϊ
άνοιχτά κατά τοΰ Σιωνισμοΰ
καί τίδν παιρακιλαδαων τού ('Ε
βρααο — Μασονίας κλπ.) άπο
τελοϋν δέ βασικά μέλΐι τής άρ
γανωτακής έιπατροπής τής άντι-
σιωνκτπκής εκδηλώσεως πού
θά γίνη οτίς 4 τοΰ Άΐτνρίλτ)
στήν Άβήνα.
Άκό,μη είναι γνωστό δτι ό
κ. Μπαντουββς, είναι ό ρονα-
δικός βουλευτής πού &ρειρε
ιμέσα στό ΈλΙληνΜΐό Κοινοβού
λιο τή δοάση των 'ΕβΙρακν —
ΜαοώνΜν στόν χώιρο τιής Κρή
της, ένω ό Βάβαληις, τόσο μέ
τα βιβλία τού, δαο καί μέ τό
περιοδικό «Μεσογειακιή Άλλη
λεγγύη» πού διευθύνεύ, Κχει
άναπτύξει έίντονο δτνμοσιογρα-
Φΐχό άγ&να χατά των σκοταδι
στών — σιωνιστών
'Επίσης ό δαευθυντής μας,
μέ την γνωστή δημοσιογραφι-
κή τού άντισιωνιοτική, άνπικι
σωτνική καί άνταιμπερισΑιστικΐ)
τού δοαοιττιριότητα, έχει άηοτε
λέσει καί αύτάς στόχο των έκ
τιρσσώπων των οκοτεινών δυνά
μεων.
"Ετοι, μετά τα δχάφορα μέ¬
σα τοΰ π,ρώτου αταδίου ηού
μεταχειιρίστηκαν, γιά νά κβρ-
δΊσουν τή σιαχπιή των άνωτέιρω,
οί . Χιωνιοτές χαί τα βργανά
τους Άιμειρΐκανο — 'Εβραιο
— Μασόνοι, άΐρχασαν καλυμμέ
να νά πρσειδοποιοΌν μέ κάθε
μέσο καί νά οτέλνουν σχετι-
κά άπειλτιτικά μηνύιμαιτα
Το θραοος τους δμως άιηο-
κορυ<ρώθηκε μέ μιά έ π ώ ν υ- μ π πλέον έπιοτολή πρός ιτ>ν
κ. Κώχττα Μπαντουβά, την ΰ-
ίτοία ύηογράιφουν οί Ίωοήφ
Λώβινΐγκΐερ καί Ίσαάκ 'Εμιμα-
νουήλ σάν έικπρόσαχποι τοθ
«Κεντριικοΰ ' Ισραηλινοϋ Συιμ-
βουλίου Συντονιοροΰ καί Γνω
ματεύσετϋς» πού τοΰ έστάλίη,
συστημένη μάλιστα, στίς 16
ηροοώ.
1076
ΟΙ ποοιΐίνανω κύρ»οι
λοΰν, ρεταίύ α,λλων, τύ ^
χθέντα στί| Βουλή υπό τού κ
Μπαντουβά, γιά τή οοάοτ, τ6ν
Εβραίων οτί|ν Κρήττ, οήγ ^
κοβουλα καί
θειύιματα άνευθύνων
πων».
Ό κ Μπαντουβάς
ται νά φέοπ σύντσμα την
ράδοχτη αυτή ενεργεια
^Εβραίων, στή Βουλή.
"Οσον όχηοοά τίς
ίίΧλες άπειλές, πού
ρίως άνώνυ^ες, περιττό. ν< λώσωμε καί έκ μέοους των ι>
πολοίΐτων, δπ δέν θά άποτΕ
λέσουν γιά μας έμηοδιο —α
συνέχκ», τοΰ άνωνα κατό τίι
δυνάμεων τοΰ σκότους
Τδν
ΟΙ.
Προχθές Σάββατο στό Ήράκλειο
ΤΟΥ κ. Μ. Π
ΠΑ ΤΗΝ ΕΙΙΟΔΟ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΗ ΑΓΟΡΑ
Καί μιά ερωτήση τοθ διευθυντή μας
ΣΤΙΣ 4 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΠΑ ΤΟΝ ΣΙΩΝΙΣΜΟ
Όργανώνεται άπό την Έπιτροπή
Μεσογειακής Αλληλεγγύης
ρό πού βγαίνει στήν Κΰι χαί
ιπού κάινει καλά δλους τσός άρ
ρώοτους.
— Ποίος σοΰ τδπε έσένα ρέ
Φανούιρη, ρώτΐ(σα χωρίς καθό
λου νεΰρα παά, γκπί είλΐκρινά
•μέ συνεκίνηριε ή χειρονοιιία
τοΰ τρεΛΑοΰ <ρ·ίλου μ»υ· — Τό δίεπΑ—ωσα μόνος ιμου. "Εκανα πειράναπα σέ δυό κόττες πού ήταν Λριρωσιτες καί γίνανε καλαί. Έξ αλλου χα- νβίς θέν_ λέει τίΐκντα νιά τίς βυνατόαΐντΐς τού, ε&ιε ό Φα- ■νούρης μέ πεϊσμα. Ό δνας σοθ λέει: καλό. Ό Λλλος σοΰ Λέει: εαχκό. Ό τρίτος σοΰ λέ¬ ει καλό πρός τό κακό, καί ό τέταρτος. κακό κρός τό καλό. Περίμενα νά δώ τί θά πεί ή Κυβέρνηση άλλά ποϋ. Ή Κυ- βέρνηοη μιλδ μό*ο δταν τό θέιμΑ είναι οί ζωνες κοί τό σφίξυμό τους. "Έοοεις καμιά άντίρρηση, — Γιά συνέχισε ε&ια άκού- γονιτάς τον νό λέει τόσο &μοο Φα. — Τό έξ,βτιόθζβι, συνέΛΛε ό Φανούιρης, <μιά έατττιροιπήι για- τρών. Τΐποτα τό άποτέλεσμα. Τό έξετό/ει £·να νοσοκοιιεϊο Τίποτα τό άπστ^λΐεσμα. Τό έξε τάζει όΛΟΝλιηρσ' κέντιρο έρευ- νθν. Τίποτα τό> άιποτέλεσμα.
Οί άνθοωποι π<νύ τό δοκίμα- σαν λένε ηίκ γιατρεύττηκ Οί γιαΛϊ»ί πού τούς ι—ιρακο- λουβοΰσαν μέχ|)ΐ τότε λένε. Τίποτα τό άποιιέλεσμα. Φωνά- ζουν σί έιφαηιεοέδες γιά νά Φα>
νάζει ό κόο|ϊος. Φωνά£ει ό κό-
σμος γιά νά γρ6»Βτ>υν οί έ<ρπ- μερίδες. "Ολοι Φωνάζουν. Τί¬ ποτα τό άποΐέλεσμα. Καί ;τό έΐβχπιμο κράτοχ: μι- λαά. Οβτε φωνάζει, οίίτε μιΑβ» οθτβ γράψει, οΰτε άσχολεπαι. Καί οί άσθενεπς όγιπνιαΰν, βα σανΐζονηιαι, έπ1ζουν, —ροσεύ- χονται. ΒΛέπουν κάποΐα ήλια- χτίδα νά σπα τό οκοτιάδΐ, καί αχσΰν φωνές νά λένε. πιβΚ "'ό σκοτάιδι είναι <ΐκϊ»ς καί ή ήισ χτίδα σκοτάιδι. Γι' αύτό, καί ένώ τό δαιφιαιχι στίς χόττες μου. Άχροΰ δέν νόφηοαν δ£ν ψσφδς καί ού. Πιές τ<* λοι- ηόν, δέν θά σέ βλΑνει. — Καί ποθ τό βρήκες έού τό νερό οέ Φτίνα6<)η, ρ·4τιισα. — Μοϋ τοδοοε εΌ»; άπτν τούς πολΐλούς ποώ βχουν άνα- Λάβει νά τό δίνοον. Δέν είναι οθτε ένας, οθι— ίυό. Καί νά σο,Ο τκδ 8έν βχσυν αδικο. Πι- στείυουν πώς κάνβι καλό. Πήρα τόν ΦανσΦρη πρός την κουζίνα σβοεπτόιιεΐΐ'σς δλσ <5σα |»κη> 'πε γιά την Κυβερνήτη.
Γιά ιηο άκάμη <ρσ|Γ>ά Βκΐίπίσι ω¬
σα πώς ό Φανούρηΐς .μπαρέ! τα-
ναΐ τρελλος, μά ι ά λέει <σω- στά· Τό νορό πάντ»ικ δέν βά τό ΐαώ μέαφι νά μιΜισει τό έπίο ·) νο Κράτος. "Αν τιοαέ μαλήσυι γιά σοβαοά πράιηιατα. Ο Σ»ΒΑΡτ3Α*£τΕϊΟΓ Στόν ιιανϊΐιμοτογιράφο «Λη- τώ» των Αθηνών (Φορ,μίωνος 11 — τιίσω άη' τό Χίλτον) θά γίνη την προσέχη Κυριακή 4 Απριλίου στίς 11 τό πρωί, με¬ γάλην σι>γκέντΐρωοη, κατά τή
διάρκεια τήτ οποίας δα,άφθιροι
όμΛΓΐτές θά άνααττύξουν τούς
λόγσυς γιά τούο άποίους ή Γ«
νωα/) Συνέλευση τοΰ ΟΗΕ κα-
ταδΐχασε τόν Σιωνιομό, οάν
μιά «Ο'χρή Ρατσαιοιμοΰ.
Την έκδΥίλιοση όογανώνει ή
'Βπτπροπή ΜεοΌγειακής Άλλη
Την Όργανωπΐκκή 'Ειπιτρο-
πή τής άντα>— Σιωνΐιστΐίκής αυ¬
τής έ»δτ»λώσεως, άπαρπίζουν
οί εξής
Κώστας Μπαντουβάς Βου-
λευτής, Πέτ^ος Βάβαλης δΐ>μο
ΟΊογράφος. Κώστας Χατζήαρ
γύρης δημοσιογιράφος, Τάκης
Σαλκιτζύγλου δικπνόρος, Ευα
ΣανούΑιη έ«οδ6ττκ· Μάος Χα¬
ρής δημοσιογράφος, Κώστας
Κούτρας, δβκηγόρος, Γιί&ργος
Άσσραΐχας δ«κΐγγ'όιρος, Νϊίκος
Ψαρουοάκης δωςηνόρος, Νϊκος
Σέικιν συνταζισΰχος. Γιάννης
Σικαρέτζος οίχονονχ>λό·γος.
Μβταζύ τΟν δλλων άμιλΓΐ-
των θά είναι κα( ό Βουλευ-
-ϊής Ίίοακλεΐου κ Κ Μιπαν-
τουβδς
ΠΡΟΣ, ΤΟ ΕίΑΙΚΟ ί-'ΡΑΦΕΙΟ
Φ Ό κ. Δημ. Άλεζάκης παραπονείται δτι ή όδός Άστερουσί
ών στή Θ6ρβσσο, στήν όΊποία βρΐσκΐειται ή έαΐαγγελϊκιτική τού
στέγη δέν είναι άσφαλτοστρωιμένη, μέ άαιοτέιλεοιμα, οί σκόνες
καί οί Χάσπες νά κάνουν μαρτύριο τή ζωή των κατοίχων τής
ιπεριοχής.
θ) Κάτοικοι τής όδοΰ Χαιρέτησων παραπονοΰνται δτι είναι χά
λασμένο τό δ&θτυο άποχέτευσης στήν πεΐριοχή τους καί σέ πε-
ρίπτωοη βροχιής, πλημιμυρΐίζουν τα απίτια πού βρίσκονται λίγο
~ό κάτω άιπό τό δρόιμο.
• Ό κ. Δ-ίοοθέντις Κιουλιμαζιώτης, πού κατοικεί στήν περιο
χή τΤάλως» δια<μαρτύρεται γιά τούς καπνούς καί τα άέρια τοΰ έργοστασίου Κουφάκη, τα όποϊα είναι άναγκααμενοι νά άνα- ιπνέουν οί περίοικοι. Ποοχθές Σάββατο βράδυ, πρανματοποαιήθηικβ στό 'Ηρά- κλειο ή όριλία τοΰ Βουλευτή τής «ΝέΙας Δημοκραιτία'ς» κ. Μι χαήλ Γαλεινιανοϋ, γιά την Κο>
νή Άγορά καί την εΤσοδο τής
Χώρας μας σ' αυτήν.
Ή σϊθουσα τοΰ «Νιτορέ» ή"-
ταν κατάρεβττη άιπό κόσμο πού
χεΛροκρότησε θερμά τόν κ Γα
ενααινθ στό τέλος τής ομιλί-
ας τού
Τόν όμιλητή έπρολόγυσε ο
δωαιγόρος κ. Ι Τσαντηράκης,
Ποοβδρος τής Νσμαρχιαχής Έ
τκρρσπής τής «Νέας Δηιμοκρα-
τίας» Ηρακλείου, ή όποία καί
διοργάνωσε την όϊ—Κια
Στό τέλος, ό κ Γαλενιανος
άπάντησε οέ ηολλές ερωτη¬
θείς άκιοοατών τού, προσπάθη-
σε δέ καί στό στάιοιο αύτό τή>
όμιλίας τού νά πείση τό κοινό
τιερί τής άρθότηττας τής άΐτοφά
σεως νά ιυιποϋιιε σάν χώρα
ατήν Κοϊνη Άγορά.
Χαραχτη,ραστιική ήταν ή έρώ
τηση, τοΰ δτευθυντή μα<", ό Ο¬ ποίος εΐπε στόν κ Γαλενια- νό — 'Επεΐιδη άβτα'νηώντας οέ προηγούιμιενο άχροατή χρησνμο ηοιήσατε ιιιά οοάση τοΰ Καρά μανλή (αΛλα λέγονται καί δέν γίνονται καί αλΛα γίνονται καί δέν λένονται), θά ίίβελο νά σδς θυμίσω καί μιά βλλη Φράση τοϋ ΙδίΌυ, δία «ή άρετή τής Δηιμοκηατίας είναι ή Άίλή θεια» Καί μετά άιπό αυτή την έζιοορρόιχΐηση οάς παρακαλω νά μοΰ πήτε, βν μτκκρεϊτε τό εξής· 'Επεϋιδή δέν μιλήσατε άιπό στήθοιχ: άλλά άσΐό χειοο- Υΐράιφου, πίπ»ε μουι ιπότε γρά- ψαιτε τό Μείαενο αΰτό, πρίν ίί μεττά, τήιν άνοιχτή ρήΚη τοΰ Καραιμανλΐή μέ τούς βιοι—«ά- νσυις, Καί ό κ Γαλενιανος — πρός τιρήν τού καί παρά τό ότι άιπό την είλικοανή τού άπαν τηση κλονίστΓϊκε δλο τό οίκοδά μηΐμα τής όαπΑίας τού — ά- πάντηοε δτη τό δγραψε πρΐν. Δέ νομίζοαιε δτι Μριειάζεται περισσότεΐ») άνάλυρη τής —,- μαοίας τής έρωττήσεως (πο6 τονίστηκε ποίν νίνη δτι είναι δ^νκοσΐιογίκΐφιικιή), άλλά κυρί ως τής απαντήσεως, δαόπ καθέ νας καταλαβαίνει δτι τό... προχΐροναλογηιμένο κείμενο τής όαιιλίας τοΰ κ. Γαλενια- νοϋ, δέν ίίχει καρμιώ σχέση μέ την σημειρα/νή ποανμαοϊκατη τα. ιΠως είναι δυνατόν νά άνα πτύσσωιμβ τόσες θΐεωοίες γιά £νο θέυα δπιος τής ΕΟΚ, πού σχετίζεται κατά κύριο ό>ο
ό<. μέ τή βίον χχανία, δταν οί °Ε ληνες Βΐοΐ'ήχανοι έχουν κηρι ζει άνοιχτό πόειμο ΚαραμανλΓι τόν όποίο λσΰν «Κο αμανλένιν» και βί· λοντας να τοθ δηιμιουργήοο,,, προβλΐήιματα οθτε έ Π|>οσλα)ΐΛάνουν παά,
ραγωγή πι αν των ρ^
ύρίων σκοΓ εόουν νά κάνουν
Συγγνώμη «ηίλτατε κ. ΓώΓ
νιανέ, ά-λλά οάν Βου·ευτης
τοϋ ΚθΜανανλή αύτοθ τγχ
Καραιμανλή πού -στεύει -
αν πιστεύίΐ άκόμπ — δτι ι,
άρειτή τής Δημοιαρατίας είναι
ή ΆΑήβειο* θά ίίποβπε οί
βάρος τίν «ϊωρίας νά ιβτι,
τε καί λίνο ~ήν πραγματι»1
ττιτα, στή σκληρή ηραγιμαΐπχο
τητα πού ποέπει δμως να νο
θαίνη ό Λαός
Κ** εποεπε νά πτΪΓε τουο
χιστον δτι οί βαουήχανοι ίθρ
σαν ήδη ο» έφαρμογ( τή ι
σκε,υηιένη έπενιδυτΐκή άποχΐ)
τους, πού ΐουσικά θά συΐχι
σουν, ιιήλις ό Καραμανι]< τολιμήση νή τούς «ξανασοκώοιι κεφάλι» ("ητώντας τους π χ τα δά εια ησύ έχουν ηάοει μ, χρι τώοα ί< αντιμετωπίζοτας δπως σχΒδιάΓει τό βέμα των 6- ΠΒρτιτμοο>"ή—ών
Κατά τα αλα συγχαρηπ).
ρια
ΠΑ ΤΟΝ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ
Η ΠΡΟΧΘΕΣΙΝΗ
ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ
κ.ΓΕΩΡΓΟΥΣΟΠΟΥΛθν
Γιά τόν «θεατρ'αώ Κα<οντζά «η» μίληοε ποοχβές Σάββατο στάν Άγιο Μάρκο Ήροκλείοι ό θεατρικόί: «ριτικός κ. Κ Γε Μργουσόπουλος. Δυατυχώς τή διίάλεξπ δέν παρακολούθησε ο κόσμος πομ £πρεσ~ άπό πλευοδς άριθμοθ λόγω καί της δευτέοας τουτο- χρσνης όιυΛίας τοθ κ ΓαλίΜ ανοΰ. Μέ —?ί εύκαφία ύηογραμμι ζομε δτι τ ο Συντοντστικό Γρα φεΐο Πολι- στικών 'ΕκιδιτνλώσΕ ών, νσμίζο^ιε δτι θά ποόπϊΐ να δρασττιριοιποιηθή στό 9έμα οί τό τής ονΐπτώσεως τβιν έ*δΐ] λώσεων, μο νά δικοιολονίί καί στήν οΰσία τό ποώτο συν θετικιό τοϋ τίτλου τού Σηρειώνοιμε άκόμη δή ό «- μιλητής είναι ο γνωοτός ποιιι τής μέ τό μτευδώνυμο Χ Μ>
ρης τοΰ ιΐΓ»ίου οτίχους Ρτει
μελοποιήσει ό Μαρκώποι λι«
(<Χροΐκόϊ κλπ) ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΑΡΧΙΜΑΣΟΝΟ κ. Β. ΠΟΥΛΙΑΝΑΚΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ άττό την «κλίδα 1 £ξαρσιν, οί ηρόοφαιτες δέ άπο καλύψεις άαιιό την εφημερίδα «-ΑΑΗΘΕΙΑ» κβί άλλιες, γιά τούς στενούς δεσμούς Μασωνί άς καί χούντας, απετέλεσαν οοβορό πλήγμα κατά τής Στο- δς. Τό ηαραηάνω κε_ίιιενο τοϋ κ ΙΤουλιανάκη ώποτελεΐ μιά ΐτροσηάθεκι νά διασκβδασθοϋν οί δυομενεΐς έντυιπώσεις πού δηριου'ργήθηκαν στόν Λαό τιής Κρήτης άιπό τίς άποκαλύφεις τής «Αληθείας», πορουσιάζον- τας τόν 'ΒΛΐ)ΐνίκό Τεκτονισμό σάν πρωτερνάτη τής 'Επβνα- στάοεως τοΰ 1821 'Λλίλά ύΐπ>ρ{;ε πραγραταΐκιά
σχέση 'μεταξύ Μασων,υκων Στο
ών καί Φιλικής Έταιριείσς,
Ό ίσ^υριΐισμός είναι ΐριευδέ-
οταιτος καί δέν θεμελιώνεται
άπό τίς ύπάαχουσες ίστορικές
πήγές
Ή ΐδουση τής Φιλϋκής 'Ε-
τ<πΐρεία<; τγτο ή ύλσποίηση των ίπόθων τοϋ ύιποδούλου γβνους Ή Ιδέα τής Ιδρύσεως μαάς άπεΛευθερωτικής έΊηαναστατι- ικής οργανώσεως, έζίττήδτιοε ά πό τα βάβη τής Ελληνικήν; ψυχής καί δέν έΐηεβ&φη στούς Ιδρυτός άπό καρμιά ζένη μυ- σπκή όογάνωση. "Οπως λέγει ό ίστορωοός Ί. Φϊλήμων στό ?ριγο τού «ή Φιλι κή 'Εταιρβία», οί τϊρωττεργά'- τες τής έταιρ«ίας των Φιλικων ύτιίίρξαν απλώς «πό εκτελέση Μόν όργανον, τής ήθικής δι>νά
μεως τ»0 "Εθνους των».
Πρ6δρτ>μσι τής Φιλικης 'Ε-
τοΛρείας ύιπήιρξαν, ή Έιταΐρ
τίϋν «Καλών έξαδέίλφων», ή
«'Εταϊριεία των ΠαιραθίωΛ'», τό
«Έλληνόγλωσσον ξενοδοχεϊ-
ον», ή «'Εταΐιρεία των καλών
Φίλων, καί διάφορες δλλες,
οί οποίες ξεηήδησαν άηό τόν
ϊδαο ηόθο καί δέν είχον σχέ-
σεκς μέ τίς Μασωνΐκές Στοές.
ΆλΑά άς δοΰιμε ιμέ λίγα λό
για ποΰ σπΛριζαν οί Μβσωνοι
Σ' αύτό τό τερατώτ&ες καΐ
κτηνόϊδες δγαλιια τοΰ Σατανά,
μέ την έβραιχή ηειντάίλφα στό
μέτωπο καί μέ ηόδια τράγου
γονατίζουν οί Μασωνοι τοΰ 32
ου βαθμοϋ. Τό δνσμά τού.
«ΜιπαθομέτΓ», παράγεται κατά
πασάν ΐΓαθανότητα άπό -ώς έλλη
νικές λέξεις «βαφή» καί «μή-
τις»' πού σηραίνουν θάπτιο)μα
καί σο<ρία ή είναι παραιρθορά τής λέξιη.ς «Μοχσμέ» (Μωά¬ μεθ» καί όφείλεται στήν έπί- δ,ραση των Μωαμεθαν<άν Σα- ραγηνων επί των Μασώνων Ναιτων τοΰ μεσαίωνα. τόν ίσχυρισμόν τους, καί πως ικαταρ·ρίιπτεται ό ίσχυριονός αύτός. Τα δύο κύραα έτπκειρήματά τους είναι. 1) Ό μυστικάς χαρακτήρος καί ή άριγάνωση τής Φιλικης 'Βταΐιρείας. 2) "Οτι οί ίδρυτές καί τα σπεΐλέχη τής Φιλκκής Έταιρεί άς ήσαιν Τέιοτονες. Μβταξύ Φιλικης 'Εταιρείας καί Τεκτονικής Στοδς ύτιάρ- χει πρα-νικιταχά κοινό γνώρα- σμα, δτι καί οί δυό ίμυοττκές όογανώσεις. Ή Φιλϋΐκή 'Είθιΐριεία ύπήΊρ- ξεν σαψως όργάνωση συνωμο- τικα'ι· θά ήτο αστείον δέ νά πβ στεύομε, δτι ή"ταν δυνατόν νά ί.ζαιπλωθΓ) δκκρσρειπκά κώτω ά πό τίς συνθήκας τής αγριας »χα τατπέσεως τοΰ Τούρχου δονά στη, καί την καχυττοψίαν των Ηυβερνήσεων των τότε μιεγά- λων Κοατών, τα άποϊο είχον συιμπήξει την "Ιεράν συμμαχί¬ αν, διά νά άτίοτρέψσυν κιάθε- ύπαναο-πατωοόν καί όπελβυθε ρωτακόν κίνπμα. Ό μυσπκός χαιραχτήρας τής Έτααρβίας έηέβαλε καί τόν άνάλογο μηχανισρό στήν όρ- γΛνωσή τιης, δηλαόή. μυσπκός δρκσς, ρυοτιΐκά ουιμβόλααα, σιτνθηιιατικούς τρόπους έιποικοι νωνίας καί άνογνωρίσεως, ϊμ βλπμα, ί&ριαρχία κλπ. Τόν μηκανισιιόν τήις όργα- νώσεώς της, έιδανείοθη πε·ρασ- σότερον άιπό την άντίστοιχη όρνάνωστι τής «'Εταιρβίας των Παρισίων» καί τοΰ «'Ελληνο- γλώσσου Ξενοδοί—ίσυ». 'Ο μυστικός χα.ρακίτφας καί ό μηχανισμός όργανώσεακ; τής Φιλακής 'Εταιρείας, δέν άποτε λεϊ άπόδειξη ότι αύτη εΐχχ σχέση μέ την Στοάν β ώργα- νώθηκε άπό τή Σιτοά Δκκφέριει μάλκηα τής Σιτοάς, δσον άφορβ τό ου στηιμα οργανώσεως Τό σύοιτνμα τό οποίον έχρπ σιιμσποίησε ή Φιλωαη 'Εταιρείο, γιά την έξάπλωση της, ήτο τό ,Ατκχηολικόν, ίδμπνευ—. καθο ρά Χοιστιανική. "Οπως δηλαδή ό Χρ*σην προετοίμασε καί άΐτέστει^ τούς 12 Άποστόλους νό κτ*η 1;ουν τό Εύαγγέλ»ον, 6τσι χαί ή Φιιλική 'Εταιρεία, προετωυ0 σε τούς ίλΐκούς της 'Αηοστό- λους καί τούς απέστειλε οί δλη την 'ΕΛλάδα, νό σουν τσύ<* ύηοόούλους νες καί νά κηρύςουν την άγγ' λίαν το€- 'Εθνικοΰ ξεσηκων^ "ΕΙτοι στόν τομέα ο^τό ι νώ τό σύστπμα πού άκολοι θοΰν οί Τέκτονες είναι κό (ϊδρυση στοβς — θροίσεις) τό σύστημα τί>ς
λκής 'Εταιρείας είναι
«ό, έχραρμόζει την τκρίοδε|β
καί άποφεύγει έπΐ'μελώς τίς
μαδικές συναθρσίσεκ; κ- *
σκέψεως
Χαρακτηρασταιοη είναι ή
μη ενός ουθεντβκοΰ
που τής Φιλικης
,τοΰ Ναολάου "Υτ)ίηλάντη
πως άναφέιεται είς τό
τοϋ Τάκη Χ.
«Ή Φιλιηα'ΐ 'Εταιρεία»
τό 1926 (σελίς 90)
(ΣυνεχΚεται)