98489
Αριθμός τεύχους
44
Χρονική Περίοδος
ΧΡΟΝΟΣ 1
Ημερομηνία Έκδοσης
5/4/1976
Αριθμός Σελίδων
4
Πρωτότυπο Αρχείο
Οδηγίες
Κλικάρετε πάνω στην αριστερή εικόνα για να δείτε περισσότερες φωτογραφίες.
Κείμενο εφημερίδας
Δεν είναι διαθέσιμο το αρχείο pdf.
Κείμενο εφημερίδας
Σύνολο σελίδων:
Χαρας ο* αυτόν, πού πρίν μέ χώμα, }
τοϋ φράξο,υν οί δίλλοι τό στόμα, προλάβη Ι
νά πεΐ ίστω καί μιά συλλαβή δική τού. |
ΕΞΟ ΟΙ ΞΕΝΕΣ ΒΑΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ
Ν. ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ
Η ΑΛ
ΕΙΑ
ΔΕΥΤΕΡΑ 5 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1976
ΗΡΑΚΛΕΙΟ — ΚΡΗΤΗΣ
Γραφεΐα: ΜαρογΐάφτΊ) Ι
(Πλατβία Άρ_Λου)
Τηλ.: 210.291
Χρόνος 1ος Άραθ. Φύλλου 44
Τιμή φυλλου βρχ. 9
ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ
ΠΑΓΚΡΗΤΙΑ
Διευθ-ν*π8: ΜΑΝΟΣ ΧΑΡΗΣ
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ
ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ
'Απότόμπολντοζιέρη Λυριτζάκη
ά¬
Τό Δικαστήριο παραοέκ,τηκε δτι καταστραφήκανε άοχαία
πό τό ουγκράτΐκμα Καψη. Δικάοττ)κ.ε ό φυσικάς αύτσυργός. Ό
ι^ικός, άφοθ δέν βρεθή»*: ατή (δίκη, ποίος είναι, Στή ωωτο-
ραφίίΐ τα ά|>χαΐα δπως ρίχτηικαν μέοα οτή θάλαοσα. Είναι ά-
αό την κι ηριτογραψική ταινία τού δικηγόρον κ. Μάνου Λου-
ρανδάκη, πού τό Διχαστήρ.ο £καινε ότι δέν κρ£ΐα<όταν νά βλβ " Η ΒΠΗΘΕΙΙΙ,, 1 Καλεΐ Τόν Λαό τοθ Ηρακλείου νά ττάρη μέρος ΜΕ ΕΘΝΙΚΗ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΣΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΜΑ ΤΩΝ ΒΑΣΕΩΝ καί νά συμμετάσχη όλόψυχα στήν μεθαυριανή συγκεντρώση ΗβΤΒ ΤΟΝ ΒΑΣΕΩΝ πού θά γίνη στόν Άγιο Μάρκο. ΟΑΟΙ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΛ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 7 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΩΡΑ 7 μ.μ. Πά άπαράδεχτες ένέργειες άνθρώπων τής ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ: Ό δρμος 'Αγίας Πελαγίας, τόπος Ιδιαίτερον φυσικοθ κάλλους, σύμφωνα μέ την Εφημερίδα τής Κυβερνήσεως, πρίν άπό την έγκληματική καταστροφή τής Καψή. ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΠΑΡΑΑΜΑΣ Διευθυντάς τού Λυχείου <χ'Ο Προσπάθηοε νά καλύψη ιΐθΐκά μέ τή μαοτυρία τού, τόν κατη νορσ&ιιενο θεολόγο — συνβρ γάτη της Κα»ΐτη, τοΰ σκολείου πού διευθύνει, (Λύκειο «Ό Κοοοί>>») άλά — ατυχώς
Γ>ύς Μο-4κ, Εί-
εΐχε... οιαψο ρε —κτ^
γνώιμη.
ΣΤΈΛΙΟΣ ΦΙΟΡΑΚΗΣ
Λικτιγύρος
«Φώτχσε» μέ «τα κεραά τοΰ
υτνΐύιματός τού» χό Δικαστήριο,
«αί μ£ το στομφώδικτι· άγο-
οευηή τού βοήθηρε σηιμαντΐικά
την (νέ μειοψτκρία), απαλ¬
λαγή τοΰ πελάτη. τοΰ ΠΧεύρΐι,
άΛλά Λφησί" ■Λττά σκοτάόια» τό
έξιλ ΐ)>· ΚαιμΓι
μιπουλντόζας Λυρπζάκη
ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΗΥΛΟΥΡΗΣ
Βουλευτάς
Ένας.. αΑλος Μβνέλαος, πού
έίφερε τίς άιττοκαλύψεις τής
«Αληθείας» στή Βουλήι, δπου
ό 'Υηουργός ΠολιτισμοΟ ηαρα
δεοετηκε τίς καταστροφάς «ηι-
ΐκτντικων άρκαιοτήτων» έρκό-
ιιρνπρ — Λ .. άψιλΟΌμος — οί·
111" τούς ΐ»φιστ«μ&-
κηκ τού Άρχαιολόγους
Αλεξίου καί Λεμπέοη
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΦΕΣΗ ΤΟΥ κ. ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ:
Ό θεολόγος Β. Πλεύρπς, ξανά στό σκαμνί
ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ ΤΟΥ ΛΥΡΙΤΖΑΚΗ:
Οί Αλεξίου καί Αεμπέση, ποινικώς ύπεύδυνοι
ΕΚΛΙιΚΛΧΤΗΚΕ την περααμενη Πέρ—η, στό Τρϋμελές
Πλημιμελειοοικιείο Ηρακλείου, μιά ίδιαιτέρου έν*διαφέροντος
ΐΐηόθεστι, ή άποία δμως, δέ ν Αήρε την βχ,ταση, πού έπρειπε, άπό
πολλές πΛευρές, οΰτε «ίίν άπό την πλιευρά τής μετά τό άτκ>τρ
εομα δημοφάτητας.
ΠΡΟΚΒΙΊΤΑΙ γιά την ύηόθεση τής καταοτροφίϊς των άρχαί-
ων, άιπό τό Σαγικιρώτηιμα Μαρίκας Καψί). στήν Άγία Πελαγία,
την Μεγαλοβδομάιδα τού 1973, γιά την άποία τε.λικά χατηγορή
Οηκαν οάν φυοικός αΰτουργός ό όδι>γός της μτιουλντόζας
Εμιμ Λυρατζάκης καί οάν ήθωοός αΰτουργός ό Βασίλης ΓΓΛεύ-
|>ης, καθηιγΐ)τής θεολογίας κ.αί έΜΠ.οοτχικηος της Καψη.
ΤΟ ΔΙιΚΑΣΤΉΡΙΟ καταδίκαοε παμψηφεί τόν πρώπο μέ
5μτΐνη φυιλάικΐιοη (ή οπιοία καί 6έν έξαγοούζεται) κα£ άηύλλα-
Ιζ τόν δεύτερο, μέ ψήφους 2 πρός μία, ή ότιοία ίγκιν καταδα-
καστική καί κατά τή γνώμη τού διχ<ιστΓ) /τού την £δωοε, ήταν ίνοχος καί ό κ Πλεύρπς. Ο ΕΙΣΑΐΓΓΒΛΕΑΣ της ί!θρας κ. Β Μαρ«ί)ς, ζήτησε την έ- νοχή κα< τόν δύο κατπγορουιιιένιων στήν άγόρευσή τού, ιοατά τή διάρκεια της οποίας τόνιοε, δύο φορές μΔλιοτα, δτι ή άκρο- α,ικΐτική διαδιικασία κινήβηιΚΒ μέοα σέ πε;ριοριοιμένα ηλαίσαα. ΕΠΕΙιΔΗ γνωρίζοιμε πολύ καλά την ρε.γάη πραγιματίκ,ά £κ- χαοτ πού 6χει ή ινπόθεση αΐ>τιή, δεδουιενου δτι άκό οχετυκό δη-
μοσίευιαά μας κινήθηκε ή αύτβατάγγβιΧτη δίωξη καί έηεΐιδή κα-
τά τιήν κατάθεαη τοϋ διευθυνπή μας καί των αλλων μαρτύρων
πού θέληοαν νά έηεκταθοΰν, δέν τούς έιπατράαπιιικε άπό τό Δικα
οιήριο (καί πολύ όρθά λόγω τοΰ περιοριαμένου κατηγορΐ}τηρί-
ου), άλλά κυρίακ; έπειδή πολλές καί ποικίλες προεκΐτόχιεις πα-
ρουσίασε αΰ(τιή ή δίκη;, δίνομε αήιμερα στή δηιμοοαόττιτα μερικά
άναλυτικά οτοιχεϊα, άρχίζθνηας άΐιό τα βαοωαώ'τερα.
ΠΡΙΝ ΟΜΩΣ άιπώ αυτή, την αναπτύξη θέλορε νά τονίοο>
με δτι στό σκαμνί τοΰ κατηιν,ορουιμένου δέν κάθηοαν οί πρα-
στή Σελίδα 4
ΓΓ ΑΥΤΟΥ! ΠΟΥ ΛΕΝ ΣΕΒΟΝΤΑΙ ΟΥΤΕ ΤΑ ΙΕΡΑ ΚΑΙ ΟΣΙΑ
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΑΡΧΙΜΑΣΩΝΟ κ. Β. ΠΟΥΛΙΑΝΑΚΗ
ΠΑ ΤΟ ΘΕΝΑ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑΣ
ΑΡΘΡΟ ΕΙΔΙΚΟΥ ΙΥΜΕΡΓΑΤΗ ΤΗΣ «ΑΛΗΘΕΙΑΣ»
— 2ον —
«Ή Φιιλακή Έ-κχιρβία δέν
ΐκολούθτιοεν ποοώς τούς Νό-
Ιΐους των Τεκτόνων, ουδέ ττ&ν
Καρβονάρων, άλλ' ώργανώθη
μέ τό ούστημα τού Χρωτοΰ,
διαδοθέντα ιιέ τό Άΐτοστολακόν
ούοτηιμα, ή>Η>ι δί' Άίΐοστό'λων
περαοδευόντων καί ούχι διά
Στοΰν»
Άλλά ίίς £λθωαιε στσν δεύ-
τερο ίοχυριομΛ, βτα δηλαδή οί
ιδρυτές καί τώ στβλέχτι τής
Φιλικιης Εταιρείας ήσαν Τέ-
κτονί,ς
"Ετοι άναφέ.ρονται βτό δπμο
«ΐίευμα τοθ κ. Πουλιανάκη έ-
κτός τούς Ιδουτές Νικ. Σκου-
'ρδν "Αθαν ΤσακάΑωκρ καί
Έμμ. Εόνθο, καί οί κ»ραώτ«ροι
άηόστολοι κοί έικπρόοωποι Ι¬
ωάννης Φααμάκης, Χιρηοτος
Άναγνωσταιοάς, "Ανθιμος Γα-
ίΐίς, Πέτ(Χ)ς Μαυοομιχάλης,
Παναγ. Σεκέιρης, Γρΐνγ. ΔακαΙ-
ος (Πατΐαφ·λιέοσας), "Αλεξ.
Μ·αυ(ροκορδατος, Παλαιών Πβ
τρών Γβριικινός, Ιωάννης Κα
ηοδίοτριας καί Αλεξ 'Ύψη-λάν
της ου'λλήβδην ώς «πάντες Τέ
ΚΓΓανες».
Ή αύθαίρ«τη αυτή κατάτα-
ξη των άνωτέ.οω αΐρωτεργα-
τών της Φιλικίϊς Ί&ταιρείας
στήν στοα, δέν είναι πε·ρίεργτι
άφοϋ καί αυτόν τόν Χρισιόν
οί Τίικτον'ες τόν πκκεύουν ώς
τέ,κτονα — μαθητήν της Αΐγυ
τηιακής Στοδς.
Διά κανένα έκ των ανωτέρω
έικτός τοΰ Έμμ. Εάνθου, δέν
ίτπάΐρχουν οτοιχεία, τα οπηία
νά άτιοδειΐκ,νιύουν, δτι ύπίίρξίΐν
τέκτονες, άνταθέταις δέ άπό τα
ύπάρχοντα στοιχεία ουνάνετα»
τό άντΐβετο.
Μάλκηα δέ καί άν- κανείς
άπό αύτούς εΐχιε σχέοη μέ την
στοδ, μετά τττν μύπϊοή τού
στήν Φιλωπή 'Επαιοεία θά πρέ-
υυ νά διέ.κο«!ΐ€ κάβε δεσμό, δ-
—υς συνάγεται άιπό δσα θά άνα
Συνέχεια στή Σελίδαι 4
Η ΑΛΗΘΕΙΑ
Χωρις φοβο και ηαθος
ΚΡΙΣΕΙΣ & ΣΧΟΛΙΑ
ΜΠΡΑΒΟ ΔΗΜΑΡΧΕ!
Μ,ΕΡΊΒΟ Δήραρχε Ήραικλείου κ Μανόλη Καρ>έλη. Ή
«τάση οου, —ήν περίπ—ι»η ττΐς ποόακΐλΓ|σης τιού σοθ Βκανιε ό
Διοικήτής τής Άμερικάνικης Βάοης Γουρνών νά παραβρεθιή,ς
"τή δέζίωοη πού ΐγινε χθές ατό «Κρέιτα Μάοις» πρός τιμήν
τού ΔιοωαιτΓ) των 'ΑμιερΐικανΐίΚιων Δυνάιμεων Ασφαλείας κ.
ΒΗϋΝδ καί ή αυιγικεκΐίΜμιενη ώρνηρή οου, μέ την «πλιηρωιμϊ-νη
ι'πάντηοη» ηού τού έδωσες, βδβιξαν, ό)τι σέ κρ&ΗΐιΐΒς ση,νμές
' ινε«ις νά παΐονεις αωατές θέσεις.
Ή ηοοσβολή πού έκαιμες στούς «Δοπονιδους φίλους μας»,
<κ>ν πρώτος πολίτης τού Ηρακλείου, μέ τό νά τούς έπκνρρέ-
*'Κ την προσκληρη, ήταν μιά πρόίη απευθύνη, άντρίκεια καί
κι' αν φαίνεται ΐταοά^ενο) έθνΐΗή, άν λάβη κανείς ύη'
τό νρνικό κλίμα πού έπΐκρατεί στόν έθνυκό μας χώ
ΣυνέχεΐΛ στή Σελίδα 4
ΕΦΥΓΕ ΣΑΝ ΑΡΧΑΙΟΚΑΠΗΛΟΣ
ΚΟδΤΑδ
ΕΓΗΕΝΑΚΙ8
ΓΥΡΙΣΕ Δ1ΕΘΝΗΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΙ
Ό γνωστάς οτό Ήρακλει
ώτικο κοινό καλλιτέχνης
τής ΜινωΒίιής Τέχνης, Κώ-
οτας Φβενάικπς, βρίοκεται
γιά λίγες μί,οες στό Ήρά-
κλειο, (πού είναι ή ϊδιαίτε
ρη τσυ ττατοίδα,), γιά προοω
Τθικές τού δουλειές.
Ό Κώστας ΦΟενάκης εί¬
ναι διεβνώς γνωοτός καλλι-
τ&ονης, μέ πολλές έκθέσεις
ατά εξωτερικώ, πού γνώρι-
Συνέχεκ» σπ'ί Σ^λίδο 4
ΕΝΟ ΠΡΟΒΛΕΠΕΤΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΗΣ Α1ΕΘΑΥΡΙΑΝΗΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΟΣΕΟΣ
Γιά την
διαμαρτυρία
κατά των
Βάσεων
Αξιωματούχοι
Πολιτικοί
Στρατιωτικαί
καί τής ΣΙΑ
ΠΗ ΒΑΣΙΙ ΤΟΝ
Ή συιγτκένιτρωση διαραρτυρί
άς κατά των ξένων Βάσεων,
τιού δκ>.οιγανών€ΐ ή Συντονιστι
«ή 'Βπατοοιπαί 'ΙΙοακλείου, την
ιμεθαυριανή Τετάοτη 7 'ΑΛραλί
ου, ώοα 7 τό βο^άδυ στή Βαοι
λική τού Άγίου Μάρκου, μί·
όμαλητή τόν στοατη/γό κ. Σκια
τικαιρια, ποοβλέϊτεται νά" £χτι
μεγάΐλη ίτπτυχία.
Στήν έΜδήλωσΐγ αυτή συμηα
ρίατανται δλα οκεδόν τα κώμ-
ιμαιτα, (μερικά μά'λιΐστα £βγα-
λαν βδΐι κιαί σκεπικιές άναχοι-
νώο«ις), ά"ΐκειτοί σΐΛλογοι, σία
ματεία, όργανώσεις καί γενΐτ
κά ό λαός, άν«ξά«τηιτα άΐτό
πολιτικΐέ<; καί ίδεολογικές Λε- τΐοιθήοεις. Άνΰκο·ινώοοις ουιμιπαράστα οης πρός ττιν διαιμαρτυρία κα¬ τά -.ών Βάοεων, έΜδάοανε: — ΊΓ Ν.Ε. τοΰ Κ.ΚΕ., Ή ρακλιείου, ή όποία ν*ε την εύ- καιρία αυτή τονίζει δτι «ή ά- >μερΐΐκανο<τσυρκιική συριρωνία στρέ>ΐ(>εται άνοιχτά ένάντια
ατήν έθνΐικπ ιμας άνείαριτηοία,
ατή χώοα μας, οτό λαό ·μας
καί στό λαό ττΐο Κύηρου» κι'
άκόιμη δή «έ-ξυιπορετεϊ τί<: γε- νϊκώτερβς ατοατηγικές έιπιδιώ- ζεις των ΗΠΑ. καί τοΰ ΝΑΤΟ, οτό χώρο τής Άνατ. Νίεσογεί ου καί στόν χώρο τόν δικό -μας». — ΊΙ Γεν Συνέλευοτ) των Έργατών Μΐτάλλου Ήράκλει ου*, ή ότιοία οέ φήκρυοιμά της τονίζει δτι «θά άτγωνιοτοΰίΜ; μέ δλες μας τίς δυνάμεις γιά νά ψύγουν οί ξένες Βάοεις άιπό τίίν Κριήτη καί δλΐ) την Έλιλάδα» καί δπλώνει έΐτΐοης συμπαράοταση στήν 'Ειπΐίτροιπή, ένω συίγχρόνως καλεϊ δλους τούς έριγάτες νά πάρουν μέρος στή αυνχέντρωοη. — Ή ΕΣΑΚ "Ηρακλείου, ή όποία μεταζύ ήλλων, λέ«ι ατήν άνακοίνωοιή της δή «6η- λώνωρε άιμέριοτη συιμπαράΐοτα ση στήν 'Είπιτροιπίή κα! καλοΰ- ιμε τίς Διοικήσεις των Σωμα- τείων, τοΰ Έργατωεού Κέν¬ τρον καί διλους τούς έρτγάιτες της ΐτόλαις ιμας νά ττάρουν μέ¬ ρος οτήν έκιδήλωοτ) καί νά δια δηλώοουν την άντΐβεο'ή τους στίς ξένες Βάσεις». Ώστόσο οί ΆμΈρΐκανοί άντ» συιχοΰν γιά την οργανωθή της (μεβαυριιανης οΜγκέντρωοΐνς, Λ όποία φοβοΰνται δτα Ισως ττά- ρει £κταοη καί μεταβ.ληθεϊ σέ συλΑαλτγρήριο, μέ άπ,ρόβλεηπες έζβλίζεις. Λαιμβανοιμένου ύη' δνΐπν καί τοΰ γενικοΰ κλίματος, πού έ- τΐικρατεί έξ άφοριιης της πρό- ρφαιτης Άιμεριιικανο - Τουρκι- κής συμφωνίας, οί Άιμερϊκανοί ίίχοιον άναΐττύξιει, την τελευ- Μΐ6 ύνδιαφάρουοτα άποκαΑυπΙικΑ ϋροσνα ΕΡΓΑΑΗΜΕΡΕΣ ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΑΣΩΝΙ ΑΣ ΣΤΟ ΡΕΟΥΜΝΟ Ό έπικίνδυνος ρόλος των άνθρώπων τοΰ Σκότους οτή Δυτική Κρήτη (ΧΙΟΚΑΛΥΠιΤΙΚΗ δριευνα γύιοω άπό τή Μαοωνία στά Χα¬ νιά καί στό Ρέθυμνο, ά«ιχ1ζομΐε άπό σήιμ&ρα. Συντάκ.της της είναι ένας διακακ>Γ>ιμένος Χανΐώτης, ό οποίος
— δπως έξηιγβϊ καί ό ϊδαος στήν προλογικΐή έΐΒστολή τού —-
άτκκριεύγιει — πρός τό πα'ρόν — την άναικοίνωΊοη τοΰ όνόμα-
τός τού, γιά λόγους... «ύνοήιτους.
Ιδιαιτέρα την αναγνώση των δοων θά έκπε-
«Χίοιυιοόστομος» όμαλία τοϋ κα-
θηγητοΰ κ. Φώτη Καφιάτου μέ
Οέμα «ΠανβΓηοτήμιον καί Πό
λυτεχνεϊον Κοήτ*κ».
Την έκισήλωσιν όργανώνίΐ
ό Σύλλογος Καλών Τεχντΰν
£ν Κρήτπ).
Ή εϊσσδος είναι ελευθέρα.
ΧΑΝΐαΤΙΕΑ ΝΕΑ 17.3.76
ΟΜΙΛΙΑ
ΚΑΙ ΣΥΖ3ΙΤΜΣΙΙ
ΠΑ ΤΟ ΙΤΑΝΕΙΤΙΣΤΗΜΊΟ
Τό προσεχές Σάββαιτον
20ην Μαρπίου κπί ώραν 7.80'
μ μ δίδεται είς την αίθουσαν
τοΰ ΦΛολογϊκοΰ Συ·\όου
βοΰν κάιτω άηό τό γενωοό τίτλο της £ρβυνας αυτής, γιαΐτί είναι
τιολύ ένδιαφέροντα γιά δλους δσους —στεύουν δτι είναι κία-
λοί Χρΐοτιανοί, φιλόνομοι Πολίτες καί γνήσιοα Πίατριώτες
ϊίβ'ΐν άπό > την ηρολογκή έπκηολή τού Χαναώτη συνεργάτη
,μας δΐ>μοσιεύ<)ΐμε — λόγω έπΐχαιρόταττας — καί δευτερη σχετι- κή έτπιστολιή τού, την όπο'ία 'Κξ άλου μέ πρωτοβουλία τού Ραταριαινοΰ 'Ομίλου Χανί ών τό ερχόμενο Σά^βΐΐτο στίς 9.30', στό «Βενκ,τσιάνΐκο Φά- ρο», θά γίνη συζητήση ναώ τα Άνώταιτα Πνβυμαιπικά Ίδρύμα τα τής ΚρΓντης. Κύρίος άμιλη- τής θά είναι ό καθηγητής τοΰ Πανβπιστηιμίου Άθΐινών κ Φ. Καφατος. («Χαντώτικα Νέα>
17 Μαριου 1976)
Χανιά 17.3 76
Άγαιπητέ Μάνο Χάοη,
"Οπως βλέιπεις στό άιπάκ.αμα
Συνέχεια στή Σ«λίδα 4
ταία έβδοιμάδα, Ιδιαίτερη δρά-
οη.
θεωρεϊται δτι δέν είναι α-
σχετη ή άχριξτ} την περασμένη
Παρασκε-υή στό ΉράκΑειο τοΰ
'Υφυττουργοΰ τί>ς Άιμερωκινί¬
κης 'Α€ροηο·ρίας κ. Τέυλορ,
ό οποίος οννωδιευόταν άπό 14
άΐμεριχανούς άςιωιμαιτιούχους
καί ό οποίος έπραγνματοΐτοίησε
συοκεψεις στίιν Άιμεαικανιική
Βάστι Γουρνών.
'ΕΜσης σχετική θεωρεϊται
καί ή 6χι>ιζπ σ,τό Ήράκλειο
τοΰ Άαχηιγοΰ των Άιμεραχανι
«ών Μονάδων Άσφαλιείας, ύ-
ηοστρατή·γου κ. Μπρούνς, γιάι
τόν άποϊο δόθπ.κί καί χθές δέ
ζίωση στό «Κ.οέτα Μάρις» τοθ
Λιμένος Χεοσονήσου.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΛΑΜΗΗΣ ΚΜ ΣΦΛΚΙΟΝ
ΜΛΣ ΐη\?ί ΚΑΙ ΕΠΙΚΡΟΙΕΙ
ΤΙ ΚαϊΑΛΙΚιΊ ΤΗΣ ΜΣΟΝ(ΛΙ
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ Λά
ιμπυις καί Σφακίων κ. θεό-
δωρος, μδς εστειλε τα συιγ-
χαρητήριά τού καί τίς εύλο
γίες τού, γιά την προσπά-
βειά (κις κατά τής Μαοωνί·
άς καί τοΰ Σιωνιορσΰ νενι-
κώτκρα.
Μάς έγνώοιΐσε άικόμη ότι
είναι σύιμφω:νος μέ την πρό
ταρή μας νά καταδϋκαστή ό
Τβκτονκΐμός άιπό την Ί«ρά
Συνέαοεια στή Σελίδα 4
Άπό τή σκοπιά τής Αληθείας
ΤΟ ΝΕΡΟ (ΠΑΚΙ)
Τού συνεργάτο μας
ΝΙΚΟΥ ΤΖΕΡΜΙΑΔΙΑΝΟΥ
ΣίΙΙΜ. «Α»: Τό χρονογρά
φημια τού έκΜειβτοϋ συνβρ-
νάττι μας κ. Ν. Τζεριμιαδια
νού, δέν δΐνμοοιεύτηΐΛε ατό
περααμένο φΰλλο, λόγω..
ν€ροσυιμ~τώσεως. Ό αλλος
δηΑαδή συνεργά~>ς μας «Σο
βαροαστείος», εΐχβ άσχσλη
ΘεΙ μέ τό ϊδιο θέμα, δημοοι
«ύτίϊκε δέ τό ει^,υΛγράφη-
ιμά τού, λόγω, τοΰ δαι προ-
ιπορεύτηικε στή στοωοειοθε-
σία. "Είτσι, ή σΐϊμιερινή δη-
ΐιοσίευοη τού χρονονραφήιικι
ιτος γιά τό «Νερό» τοΰ Καμα
τεροΰ, μιπορεΐ νά φαίνεταΛ
άνειπίικααιρη, λόγω τοϋ δτι
κόπαοιε λίγο ύ σχετβιός θόρυ
βος, πλήν ίίμως δέν βΐναι,
γιατί άπλούστατα τό
τού είναι δοομένο μέ τόοο
.... ιδροσερό τόνο, ώοτε νά
ιμή διαχινιδυνεύί:ι άιπό μιπα-
γΐάτειΐΜ... 'Εζ αλλου ό Κα-
ματτβρός καί τό «Μερά» τού
ιΐβΐηχαν στήν Ίστορία καί £-
τσι δσο ΐιαλιώνουν, τόοο με
γαλλίτερο ενδιαφέρον βά
παρουσιάζουν.
Τό νερό, τό πιό άθώο καί
•τό παό θΓνουδαϊο δώρο τοΰ θε-
οΰ στόν ανθρωπο· τό νερό,
πού έαιιτ.οέιπεται κι έπιβάλΑ€-
ται ο' δλους καί σέ κανένα
δέν ά.παγομεύ'ειταα· τό νορό
;πϋύ άπιηελ*! τόν άσηιμένιο
ιμαντύα γιό τα τ<>ία τέταρ,τα
τίΚ έιηιψάνειας τής γίίς" τό νέ
Συνεπεία στή Σελίδα 4
τοϋ φράξο,υν οί δίλλοι τό στόμα, προλάβη Ι
νά πεΐ ίστω καί μιά συλλαβή δική τού. |
ΕΞΟ ΟΙ ΞΕΝΕΣ ΒΑΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ
Ν. ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ
Η ΑΛ
ΕΙΑ
ΔΕΥΤΕΡΑ 5 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1976
ΗΡΑΚΛΕΙΟ — ΚΡΗΤΗΣ
Γραφεΐα: ΜαρογΐάφτΊ) Ι
(Πλατβία Άρ_Λου)
Τηλ.: 210.291
Χρόνος 1ος Άραθ. Φύλλου 44
Τιμή φυλλου βρχ. 9
ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ
ΠΑΓΚΡΗΤΙΑ
Διευθ-ν*π8: ΜΑΝΟΣ ΧΑΡΗΣ
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ
ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ
'Απότόμπολντοζιέρη Λυριτζάκη
ά¬
Τό Δικαστήριο παραοέκ,τηκε δτι καταστραφήκανε άοχαία
πό τό ουγκράτΐκμα Καψη. Δικάοττ)κ.ε ό φυσικάς αύτσυργός. Ό
ι^ικός, άφοθ δέν βρεθή»*: ατή (δίκη, ποίος είναι, Στή ωωτο-
ραφίίΐ τα ά|>χαΐα δπως ρίχτηικαν μέοα οτή θάλαοσα. Είναι ά-
αό την κι ηριτογραψική ταινία τού δικηγόρον κ. Μάνου Λου-
ρανδάκη, πού τό Διχαστήρ.ο £καινε ότι δέν κρ£ΐα<όταν νά βλβ " Η ΒΠΗΘΕΙΙΙ,, 1 Καλεΐ Τόν Λαό τοθ Ηρακλείου νά ττάρη μέρος ΜΕ ΕΘΝΙΚΗ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΣΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΜΑ ΤΩΝ ΒΑΣΕΩΝ καί νά συμμετάσχη όλόψυχα στήν μεθαυριανή συγκεντρώση ΗβΤΒ ΤΟΝ ΒΑΣΕΩΝ πού θά γίνη στόν Άγιο Μάρκο. ΟΑΟΙ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΛ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 7 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΩΡΑ 7 μ.μ. Πά άπαράδεχτες ένέργειες άνθρώπων τής ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ: Ό δρμος 'Αγίας Πελαγίας, τόπος Ιδιαίτερον φυσικοθ κάλλους, σύμφωνα μέ την Εφημερίδα τής Κυβερνήσεως, πρίν άπό την έγκληματική καταστροφή τής Καψή. ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΠΑΡΑΑΜΑΣ Διευθυντάς τού Λυχείου <χ'Ο Προσπάθηοε νά καλύψη ιΐθΐκά μέ τή μαοτυρία τού, τόν κατη νορσ&ιιενο θεολόγο — συνβρ γάτη της Κα»ΐτη, τοΰ σκολείου πού διευθύνει, (Λύκειο «Ό Κοοοί>>») άλά — ατυχώς
Γ>ύς Μο-4κ, Εί-
εΐχε... οιαψο ρε —κτ^
γνώιμη.
ΣΤΈΛΙΟΣ ΦΙΟΡΑΚΗΣ
Λικτιγύρος
«Φώτχσε» μέ «τα κεραά τοΰ
υτνΐύιματός τού» χό Δικαστήριο,
«αί μ£ το στομφώδικτι· άγο-
οευηή τού βοήθηρε σηιμαντΐικά
την (νέ μειοψτκρία), απαλ¬
λαγή τοΰ πελάτη. τοΰ ΠΧεύρΐι,
άΛλά Λφησί" ■Λττά σκοτάόια» τό
έξιλ ΐ)>· ΚαιμΓι
μιπουλντόζας Λυρπζάκη
ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΗΥΛΟΥΡΗΣ
Βουλευτάς
Ένας.. αΑλος Μβνέλαος, πού
έίφερε τίς άιττοκαλύψεις τής
«Αληθείας» στή Βουλήι, δπου
ό 'Υηουργός ΠολιτισμοΟ ηαρα
δεοετηκε τίς καταστροφάς «ηι-
ΐκτντικων άρκαιοτήτων» έρκό-
ιιρνπρ — Λ .. άψιλΟΌμος — οί·
111" τούς ΐ»φιστ«μ&-
κηκ τού Άρχαιολόγους
Αλεξίου καί Λεμπέοη
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΦΕΣΗ ΤΟΥ κ. ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ:
Ό θεολόγος Β. Πλεύρπς, ξανά στό σκαμνί
ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ ΤΟΥ ΛΥΡΙΤΖΑΚΗ:
Οί Αλεξίου καί Αεμπέση, ποινικώς ύπεύδυνοι
ΕΚΛΙιΚΛΧΤΗΚΕ την περααμενη Πέρ—η, στό Τρϋμελές
Πλημιμελειοοικιείο Ηρακλείου, μιά ίδιαιτέρου έν*διαφέροντος
ΐΐηόθεστι, ή άποία δμως, δέ ν Αήρε την βχ,ταση, πού έπρειπε, άπό
πολλές πΛευρές, οΰτε «ίίν άπό την πλιευρά τής μετά τό άτκ>τρ
εομα δημοφάτητας.
ΠΡΟΚΒΙΊΤΑΙ γιά την ύηόθεση τής καταοτροφίϊς των άρχαί-
ων, άιπό τό Σαγικιρώτηιμα Μαρίκας Καψί). στήν Άγία Πελαγία,
την Μεγαλοβδομάιδα τού 1973, γιά την άποία τε.λικά χατηγορή
Οηκαν οάν φυοικός αΰτουργός ό όδι>γός της μτιουλντόζας
Εμιμ Λυρατζάκης καί οάν ήθωοός αΰτουργός ό Βασίλης ΓΓΛεύ-
|>ης, καθηιγΐ)τής θεολογίας κ.αί έΜΠ.οοτχικηος της Καψη.
ΤΟ ΔΙιΚΑΣΤΉΡΙΟ καταδίκαοε παμψηφεί τόν πρώπο μέ
5μτΐνη φυιλάικΐιοη (ή οπιοία καί 6έν έξαγοούζεται) κα£ άηύλλα-
Ιζ τόν δεύτερο, μέ ψήφους 2 πρός μία, ή ότιοία ίγκιν καταδα-
καστική καί κατά τή γνώμη τού διχ<ιστΓ) /τού την £δωοε, ήταν ίνοχος καί ό κ Πλεύρπς. Ο ΕΙΣΑΐΓΓΒΛΕΑΣ της ί!θρας κ. Β Μαρ«ί)ς, ζήτησε την έ- νοχή κα< τόν δύο κατπγορουιιιένιων στήν άγόρευσή τού, ιοατά τή διάρκεια της οποίας τόνιοε, δύο φορές μΔλιοτα, δτι ή άκρο- α,ικΐτική διαδιικασία κινήβηιΚΒ μέοα σέ πε;ριοριοιμένα ηλαίσαα. ΕΠΕΙιΔΗ γνωρίζοιμε πολύ καλά την ρε.γάη πραγιματίκ,ά £κ- χαοτ πού 6χει ή ινπόθεση αΐ>τιή, δεδουιενου δτι άκό οχετυκό δη-
μοσίευιαά μας κινήθηκε ή αύτβατάγγβιΧτη δίωξη καί έηεΐιδή κα-
τά τιήν κατάθεαη τοϋ διευθυνπή μας καί των αλλων μαρτύρων
πού θέληοαν νά έηεκταθοΰν, δέν τούς έιπατράαπιιικε άπό τό Δικα
οιήριο (καί πολύ όρθά λόγω τοΰ περιοριαμένου κατηγορΐ}τηρί-
ου), άλλά κυρίακ; έπειδή πολλές καί ποικίλες προεκΐτόχιεις πα-
ρουσίασε αΰ(τιή ή δίκη;, δίνομε αήιμερα στή δηιμοοαόττιτα μερικά
άναλυτικά οτοιχεϊα, άρχίζθνηας άΐιό τα βαοωαώ'τερα.
ΠΡΙΝ ΟΜΩΣ άιπώ αυτή, την αναπτύξη θέλορε νά τονίοο>
με δτι στό σκαμνί τοΰ κατηιν,ορουιμένου δέν κάθηοαν οί πρα-
στή Σελίδα 4
ΓΓ ΑΥΤΟΥ! ΠΟΥ ΛΕΝ ΣΕΒΟΝΤΑΙ ΟΥΤΕ ΤΑ ΙΕΡΑ ΚΑΙ ΟΣΙΑ
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΑΡΧΙΜΑΣΩΝΟ κ. Β. ΠΟΥΛΙΑΝΑΚΗ
ΠΑ ΤΟ ΘΕΝΑ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑΣ
ΑΡΘΡΟ ΕΙΔΙΚΟΥ ΙΥΜΕΡΓΑΤΗ ΤΗΣ «ΑΛΗΘΕΙΑΣ»
— 2ον —
«Ή Φιιλακή Έ-κχιρβία δέν
ΐκολούθτιοεν ποοώς τούς Νό-
Ιΐους των Τεκτόνων, ουδέ ττ&ν
Καρβονάρων, άλλ' ώργανώθη
μέ τό ούστημα τού Χρωτοΰ,
διαδοθέντα ιιέ τό Άΐτοστολακόν
ούοτηιμα, ή>Η>ι δί' Άίΐοστό'λων
περαοδευόντων καί ούχι διά
Στοΰν»
Άλλά ίίς £λθωαιε στσν δεύ-
τερο ίοχυριομΛ, βτα δηλαδή οί
ιδρυτές καί τώ στβλέχτι τής
Φιλικιης Εταιρείας ήσαν Τέ-
κτονί,ς
"Ετοι άναφέ.ρονται βτό δπμο
«ΐίευμα τοθ κ. Πουλιανάκη έ-
κτός τούς Ιδουτές Νικ. Σκου-
'ρδν "Αθαν ΤσακάΑωκρ καί
Έμμ. Εόνθο, καί οί κ»ραώτ«ροι
άηόστολοι κοί έικπρόοωποι Ι¬
ωάννης Φααμάκης, Χιρηοτος
Άναγνωσταιοάς, "Ανθιμος Γα-
ίΐίς, Πέτ(Χ)ς Μαυοομιχάλης,
Παναγ. Σεκέιρης, Γρΐνγ. ΔακαΙ-
ος (Πατΐαφ·λιέοσας), "Αλεξ.
Μ·αυ(ροκορδατος, Παλαιών Πβ
τρών Γβριικινός, Ιωάννης Κα
ηοδίοτριας καί Αλεξ 'Ύψη-λάν
της ου'λλήβδην ώς «πάντες Τέ
ΚΓΓανες».
Ή αύθαίρ«τη αυτή κατάτα-
ξη των άνωτέ.οω αΐρωτεργα-
τών της Φιλικίϊς Ί&ταιρείας
στήν στοα, δέν είναι πε·ρίεργτι
άφοϋ καί αυτόν τόν Χρισιόν
οί Τίικτον'ες τόν πκκεύουν ώς
τέ,κτονα — μαθητήν της Αΐγυ
τηιακής Στοδς.
Διά κανένα έκ των ανωτέρω
έικτός τοΰ Έμμ. Εάνθου, δέν
ίτπάΐρχουν οτοιχεία, τα οπηία
νά άτιοδειΐκ,νιύουν, δτι ύπίίρξίΐν
τέκτονες, άνταθέταις δέ άπό τα
ύπάρχοντα στοιχεία ουνάνετα»
τό άντΐβετο.
Μάλκηα δέ καί άν- κανείς
άπό αύτούς εΐχιε σχέοη μέ την
στοδ, μετά τττν μύπϊοή τού
στήν Φιλωπή 'Επαιοεία θά πρέ-
υυ νά διέ.κο«!ΐ€ κάβε δεσμό, δ-
—υς συνάγεται άιπό δσα θά άνα
Συνέχεια στή Σελίδαι 4
Η ΑΛΗΘΕΙΑ
Χωρις φοβο και ηαθος
ΚΡΙΣΕΙΣ & ΣΧΟΛΙΑ
ΜΠΡΑΒΟ ΔΗΜΑΡΧΕ!
Μ,ΕΡΊΒΟ Δήραρχε Ήραικλείου κ Μανόλη Καρ>έλη. Ή
«τάση οου, —ήν περίπ—ι»η ττΐς ποόακΐλΓ|σης τιού σοθ Βκανιε ό
Διοικήτής τής Άμερικάνικης Βάοης Γουρνών νά παραβρεθιή,ς
"τή δέζίωοη πού ΐγινε χθές ατό «Κρέιτα Μάοις» πρός τιμήν
τού ΔιοωαιτΓ) των 'ΑμιερΐικανΐίΚιων Δυνάιμεων Ασφαλείας κ.
ΒΗϋΝδ καί ή αυιγικεκΐίΜμιενη ώρνηρή οου, μέ την «πλιηρωιμϊ-νη
ι'πάντηοη» ηού τού έδωσες, βδβιξαν, ό)τι σέ κρ&ΗΐιΐΒς ση,νμές
' ινε«ις νά παΐονεις αωατές θέσεις.
Ή ηοοσβολή πού έκαιμες στούς «Δοπονιδους φίλους μας»,
<κ>ν πρώτος πολίτης τού Ηρακλείου, μέ τό νά τούς έπκνρρέ-
*'Κ την προσκληρη, ήταν μιά πρόίη απευθύνη, άντρίκεια καί
κι' αν φαίνεται ΐταοά^ενο) έθνΐΗή, άν λάβη κανείς ύη'
τό νρνικό κλίμα πού έπΐκρατεί στόν έθνυκό μας χώ
ΣυνέχεΐΛ στή Σελίδα 4
ΕΦΥΓΕ ΣΑΝ ΑΡΧΑΙΟΚΑΠΗΛΟΣ
ΚΟδΤΑδ
ΕΓΗΕΝΑΚΙ8
ΓΥΡΙΣΕ Δ1ΕΘΝΗΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΙ
Ό γνωστάς οτό Ήρακλει
ώτικο κοινό καλλιτέχνης
τής ΜινωΒίιής Τέχνης, Κώ-
οτας Φβενάικπς, βρίοκεται
γιά λίγες μί,οες στό Ήρά-
κλειο, (πού είναι ή ϊδιαίτε
ρη τσυ ττατοίδα,), γιά προοω
Τθικές τού δουλειές.
Ό Κώστας ΦΟενάκης εί¬
ναι διεβνώς γνωοτός καλλι-
τ&ονης, μέ πολλές έκθέσεις
ατά εξωτερικώ, πού γνώρι-
Συνέχεκ» σπ'ί Σ^λίδο 4
ΕΝΟ ΠΡΟΒΛΕΠΕΤΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΗΣ Α1ΕΘΑΥΡΙΑΝΗΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΟΣΕΟΣ
Γιά την
διαμαρτυρία
κατά των
Βάσεων
Αξιωματούχοι
Πολιτικοί
Στρατιωτικαί
καί τής ΣΙΑ
ΠΗ ΒΑΣΙΙ ΤΟΝ
Ή συιγτκένιτρωση διαραρτυρί
άς κατά των ξένων Βάσεων,
τιού δκ>.οιγανών€ΐ ή Συντονιστι
«ή 'Βπατοοιπαί 'ΙΙοακλείου, την
ιμεθαυριανή Τετάοτη 7 'ΑΛραλί
ου, ώοα 7 τό βο^άδυ στή Βαοι
λική τού Άγίου Μάρκου, μί·
όμαλητή τόν στοατη/γό κ. Σκια
τικαιρια, ποοβλέϊτεται νά" £χτι
μεγάΐλη ίτπτυχία.
Στήν έΜδήλωσΐγ αυτή συμηα
ρίατανται δλα οκεδόν τα κώμ-
ιμαιτα, (μερικά μά'λιΐστα £βγα-
λαν βδΐι κιαί σκεπικιές άναχοι-
νώο«ις), ά"ΐκειτοί σΐΛλογοι, σία
ματεία, όργανώσεις καί γενΐτ
κά ό λαός, άν«ξά«τηιτα άΐτό
πολιτικΐέ<; καί ίδεολογικές Λε- τΐοιθήοεις. Άνΰκο·ινώοοις ουιμιπαράστα οης πρός ττιν διαιμαρτυρία κα¬ τά -.ών Βάοεων, έΜδάοανε: — ΊΓ Ν.Ε. τοΰ Κ.ΚΕ., Ή ρακλιείου, ή όποία ν*ε την εύ- καιρία αυτή τονίζει δτι «ή ά- >μερΐΐκανο<τσυρκιική συριρωνία στρέ>ΐ(>εται άνοιχτά ένάντια
ατήν έθνΐικπ ιμας άνείαριτηοία,
ατή χώοα μας, οτό λαό ·μας
καί στό λαό ττΐο Κύηρου» κι'
άκόιμη δή «έ-ξυιπορετεϊ τί<: γε- νϊκώτερβς ατοατηγικές έιπιδιώ- ζεις των ΗΠΑ. καί τοΰ ΝΑΤΟ, οτό χώρο τής Άνατ. Νίεσογεί ου καί στόν χώρο τόν δικό -μας». — ΊΙ Γεν Συνέλευοτ) των Έργατών Μΐτάλλου Ήράκλει ου*, ή ότιοία οέ φήκρυοιμά της τονίζει δτι «θά άτγωνιοτοΰίΜ; μέ δλες μας τίς δυνάμεις γιά νά ψύγουν οί ξένες Βάοεις άιπό τίίν Κριήτη καί δλΐ) την Έλιλάδα» καί δπλώνει έΐτΐοης συμπαράοταση στήν 'Ειπΐίτροιπή, ένω συίγχρόνως καλεϊ δλους τούς έριγάτες νά πάρουν μέρος στή αυνχέντρωοη. — Ή ΕΣΑΚ "Ηρακλείου, ή όποία μεταζύ ήλλων, λέ«ι ατήν άνακοίνωοιή της δή «6η- λώνωρε άιμέριοτη συιμπαράΐοτα ση στήν 'Είπιτροιπίή κα! καλοΰ- ιμε τίς Διοικήσεις των Σωμα- τείων, τοΰ Έργατωεού Κέν¬ τρον καί διλους τούς έρτγάιτες της ΐτόλαις ιμας νά ττάρουν μέ¬ ρος οτήν έκιδήλωοτ) καί νά δια δηλώοουν την άντΐβεο'ή τους στίς ξένες Βάσεις». Ώστόσο οί ΆμΈρΐκανοί άντ» συιχοΰν γιά την οργανωθή της (μεβαυριιανης οΜγκέντρωοΐνς, Λ όποία φοβοΰνται δτα Ισως ττά- ρει £κταοη καί μεταβ.ληθεϊ σέ συλΑαλτγρήριο, μέ άπ,ρόβλεηπες έζβλίζεις. Λαιμβανοιμένου ύη' δνΐπν καί τοΰ γενικοΰ κλίματος, πού έ- τΐικρατεί έξ άφοριιης της πρό- ρφαιτης Άιμεριιικανο - Τουρκι- κής συμφωνίας, οί Άιμερϊκανοί ίίχοιον άναΐττύξιει, την τελευ- Μΐ6 ύνδιαφάρουοτα άποκαΑυπΙικΑ ϋροσνα ΕΡΓΑΑΗΜΕΡΕΣ ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΑΣΩΝΙ ΑΣ ΣΤΟ ΡΕΟΥΜΝΟ Ό έπικίνδυνος ρόλος των άνθρώπων τοΰ Σκότους οτή Δυτική Κρήτη (ΧΙΟΚΑΛΥΠιΤΙΚΗ δριευνα γύιοω άπό τή Μαοωνία στά Χα¬ νιά καί στό Ρέθυμνο, ά«ιχ1ζομΐε άπό σήιμ&ρα. Συντάκ.της της είναι ένας διακακ>Γ>ιμένος Χανΐώτης, ό οποίος
— δπως έξηιγβϊ καί ό ϊδαος στήν προλογικΐή έΐΒστολή τού —-
άτκκριεύγιει — πρός τό πα'ρόν — την άναικοίνωΊοη τοΰ όνόμα-
τός τού, γιά λόγους... «ύνοήιτους.
Ιδιαιτέρα την αναγνώση των δοων θά έκπε-
«Χίοιυιοόστομος» όμαλία τοϋ κα-
θηγητοΰ κ. Φώτη Καφιάτου μέ
Οέμα «ΠανβΓηοτήμιον καί Πό
λυτεχνεϊον Κοήτ*κ».
Την έκισήλωσιν όργανώνίΐ
ό Σύλλογος Καλών Τεχντΰν
£ν Κρήτπ).
Ή εϊσσδος είναι ελευθέρα.
ΧΑΝΐαΤΙΕΑ ΝΕΑ 17.3.76
ΟΜΙΛΙΑ
ΚΑΙ ΣΥΖ3ΙΤΜΣΙΙ
ΠΑ ΤΟ ΙΤΑΝΕΙΤΙΣΤΗΜΊΟ
Τό προσεχές Σάββαιτον
20ην Μαρπίου κπί ώραν 7.80'
μ μ δίδεται είς την αίθουσαν
τοΰ ΦΛολογϊκοΰ Συ·\όου
βοΰν κάιτω άηό τό γενωοό τίτλο της £ρβυνας αυτής, γιαΐτί είναι
τιολύ ένδιαφέροντα γιά δλους δσους —στεύουν δτι είναι κία-
λοί Χρΐοτιανοί, φιλόνομοι Πολίτες καί γνήσιοα Πίατριώτες
ϊίβ'ΐν άπό > την ηρολογκή έπκηολή τού Χαναώτη συνεργάτη
,μας δΐ>μοσιεύ<)ΐμε — λόγω έπΐχαιρόταττας — καί δευτερη σχετι- κή έτπιστολιή τού, την όπο'ία 'Κξ άλου μέ πρωτοβουλία τού Ραταριαινοΰ 'Ομίλου Χανί ών τό ερχόμενο Σά^βΐΐτο στίς 9.30', στό «Βενκ,τσιάνΐκο Φά- ρο», θά γίνη συζητήση ναώ τα Άνώταιτα Πνβυμαιπικά Ίδρύμα τα τής ΚρΓντης. Κύρίος άμιλη- τής θά είναι ό καθηγητής τοΰ Πανβπιστηιμίου Άθΐινών κ Φ. Καφατος. («Χαντώτικα Νέα>
17 Μαριου 1976)
Χανιά 17.3 76
Άγαιπητέ Μάνο Χάοη,
"Οπως βλέιπεις στό άιπάκ.αμα
Συνέχεια στή Σ«λίδα 4
ταία έβδοιμάδα, Ιδιαίτερη δρά-
οη.
θεωρεϊται δτι δέν είναι α-
σχετη ή άχριξτ} την περασμένη
Παρασκε-υή στό ΉράκΑειο τοΰ
'Υφυττουργοΰ τί>ς Άιμερωκινί¬
κης 'Α€ροηο·ρίας κ. Τέυλορ,
ό οποίος οννωδιευόταν άπό 14
άΐμεριχανούς άςιωιμαιτιούχους
καί ό οποίος έπραγνματοΐτοίησε
συοκεψεις στίιν Άιμεαικανιική
Βάστι Γουρνών.
'ΕΜσης σχετική θεωρεϊται
καί ή 6χι>ιζπ σ,τό Ήράκλειο
τοΰ Άαχηιγοΰ των Άιμεραχανι
«ών Μονάδων Άσφαλιείας, ύ-
ηοστρατή·γου κ. Μπρούνς, γιάι
τόν άποϊο δόθπ.κί καί χθές δέ
ζίωση στό «Κ.οέτα Μάρις» τοθ
Λιμένος Χεοσονήσου.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΛΑΜΗΗΣ ΚΜ ΣΦΛΚΙΟΝ
ΜΛΣ ΐη\?ί ΚΑΙ ΕΠΙΚΡΟΙΕΙ
ΤΙ ΚαϊΑΛΙΚιΊ ΤΗΣ ΜΣΟΝ(ΛΙ
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ Λά
ιμπυις καί Σφακίων κ. θεό-
δωρος, μδς εστειλε τα συιγ-
χαρητήριά τού καί τίς εύλο
γίες τού, γιά την προσπά-
βειά (κις κατά τής Μαοωνί·
άς καί τοΰ Σιωνιορσΰ νενι-
κώτκρα.
Μάς έγνώοιΐσε άικόμη ότι
είναι σύιμφω:νος μέ την πρό
ταρή μας νά καταδϋκαστή ό
Τβκτονκΐμός άιπό την Ί«ρά
Συνέαοεια στή Σελίδα 4
Άπό τή σκοπιά τής Αληθείας
ΤΟ ΝΕΡΟ (ΠΑΚΙ)
Τού συνεργάτο μας
ΝΙΚΟΥ ΤΖΕΡΜΙΑΔΙΑΝΟΥ
ΣίΙΙΜ. «Α»: Τό χρονογρά
φημια τού έκΜειβτοϋ συνβρ-
νάττι μας κ. Ν. Τζεριμιαδια
νού, δέν δΐνμοοιεύτηΐΛε ατό
περααμένο φΰλλο, λόγω..
ν€ροσυιμ~τώσεως. Ό αλλος
δηΑαδή συνεργά~>ς μας «Σο
βαροαστείος», εΐχβ άσχσλη
ΘεΙ μέ τό ϊδιο θέμα, δημοοι
«ύτίϊκε δέ τό ει^,υΛγράφη-
ιμά τού, λόγω, τοΰ δαι προ-
ιπορεύτηικε στή στοωοειοθε-
σία. "Είτσι, ή σΐϊμιερινή δη-
ΐιοσίευοη τού χρονονραφήιικι
ιτος γιά τό «Νερό» τοΰ Καμα
τεροΰ, μιπορεΐ νά φαίνεταΛ
άνειπίικααιρη, λόγω τοϋ δτι
κόπαοιε λίγο ύ σχετβιός θόρυ
βος, πλήν ίίμως δέν βΐναι,
γιατί άπλούστατα τό
τού είναι δοομένο μέ τόοο
.... ιδροσερό τόνο, ώοτε νά
ιμή διαχινιδυνεύί:ι άιπό μιπα-
γΐάτειΐΜ... 'Εζ αλλου ό Κα-
ματτβρός καί τό «Μερά» τού
ιΐβΐηχαν στήν Ίστορία καί £-
τσι δσο ΐιαλιώνουν, τόοο με
γαλλίτερο ενδιαφέρον βά
παρουσιάζουν.
Τό νερό, τό πιό άθώο καί
•τό παό θΓνουδαϊο δώρο τοΰ θε-
οΰ στόν ανθρωπο· τό νερό,
πού έαιιτ.οέιπεται κι έπιβάλΑ€-
ται ο' δλους καί σέ κανένα
δέν ά.παγομεύ'ειταα· τό νορό
;πϋύ άπιηελ*! τόν άσηιμένιο
ιμαντύα γιό τα τ<>ία τέταρ,τα
τίΚ έιηιψάνειας τής γίίς" τό νέ
Συνεπεία στή Σελίδα 4
5 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1976
ΖΕΛΙΔΑ 2
ΗΡΑΚΛΕΙΟ "Η ΑΛΗΦΕΙΑ,, ΚΡΗΤΗΣ
Μυΰιατόρημα
Βιογραφία
ΓΙΑΝΝΗ ΛΝΑίΙΛΙϋΙΗ
Ό ΆΛηθΐνος Ζορμπας
καί ό Νίκος Καζαυτζιίκπς
— 43ον —
Συλλάβιζα καί κάβε συλλα-
6ή μέ βύθιζε καΐ πιό βαθιά
στό παραιμϋθι. Κ' ίίνα μεσηιμέ-
ρι, γυρίζοντας άιπό τό σκολειό
(ΐϊπήκα τρέχοντας απίτι, ετρεξα
στο πηνάδι της αύλής μας, κά
τω από την κλη·μα(«ιραά, καί
κοίταζα, συνιεΐπαριμένος, τό μαΰ
ρ« γυαλιοιτεοό προοωιηο τού
νιεροθ. Καί μοθ <ράνπ»οε πώς είδα τήιν τϊεντάιμρρφτι παλιτεία, ιτττίτια καί δράμους καί παιδία καί υαάν Μλτϊματαριά φορτομέ- νη στα/ρύλια. Δέν Κρατήθιτκα αιά· κιαέ,μοοα κάιτω τό ΜεψάΛι, ί)π/λον<ι τα χέρια ηου κ' ίίδιινα κιόλας κλωτσΐά στή γής, νά πάρω (ρόρα νά πέσω. Μά τή ατιγιμή εκείνην ή ιμη.τέιρο. μου ,με εΙδε, ύσονε φωντι, ίίτ,ρεζε κ' ϊσα Λσα πού ίΐρόΛα&ε ν6 ν*έ άητιάξει άπ6 τή ιμέση,.. Τό ιπερΛστιαΐΐικό αύται, ηού ό Καζαντζάκης θυιμάται τόσο ζωη ρά ατά έξτνντα τού χΐρόνκι — δταν γοάφει τόν «Αλέξη Ζο'π μτιά» — &οει τό δίχως ίϋλλο έντονα σηιμαδέιι/Γΐ τϊί ζωή τού. Τό πηγάδι τού παιιρακαΰ οπι- τιοθ κ,αί τό γυαλιοτ€·ρό πρόοτο- πο τού νεροΰ τού, &του είδε καθιρειφτιζόιμενο τό π.οωτο δτκι ίνα ■τδν παιδικών τού χρόνων, την ατεντάμορφη ποΛπεία καί τή φο.οτιομέινη μέ σταφύλια κΧΐΓιμακΐΓΗά, είναι σίγουοα έΊνα Λρόσι,μο ατή διάπιλασιη τού χα- (χιχτήρα τού. Κυνη/γώτας τό χαυοό δρΰιμά τοολ άτιό τό χεϊ- Λσς'τοϋ γικπιευοϋ — τ' άνυιχτό πτόμα τού τορ.γαδιοΰ ηού 'τον ι'Ίτοΐΐμο νά τόν καταπιεί καί νά τ ελ έ φού ν 6λα — τοιμαζόταν ν Α πάΐρει φόΐκι καί νά σαλΐτά- Ι«ϋ στό βυθό τού, διον τό χέρ της κατατραμαγιμένης ράννας τόν αρπβξε άπό τή μέση καί τόιν ίίσωσεν άιπό τό δραμα πού τόν εΐχιε τυίλίξΐει μέ τό μαγικό τού δίχτυ. ΓΤλύτωβε άιπώ τού Χάροντ τα δάιντια. Τα 'χαοε. Τό ποώτο μπάλι τοθ φόβου πτώαζε καί κατάκα.ταε μέοα τού, βαθιά. Τό άσχηιιιάτιστο ά- κάμα «έγώ» τού εΐχε χαόλας δβχτβί την ττρώτΐι έπίθεση τοΰ πε,ριβάλλοντας, πού φά ταζε οτά κατάτϊλινχ,τα ττοιδιικιά τού (ΐάπα οάν ϋνβ τ^.οας μέ σου- ίΙε,ι>ά δώντια καί γαμ«ΐ;ά νυκό-
ηοδα. θά 'φηνε νύ τόν ζεοκί-
οουν; "Οχι, βεβαία, τοϋ κρΐαύ
γαζε τό ύποσυνιεΐ&πτο. Κι άσΰ
νειδα όριγιάνωνε -ηήν άΐμυνά
τού. 'Πά Λ>ά ηεΐ τίγν άιναΰίιπλω
σή τού. Αΐιΐϋ;ί4»ι3 κύ^ιβ» *αΛα·
χτΐγριοτικό τρ.γ; εϊταν 'ή δειλία
ο;τή Γβιίι, ουνεχίοτηκβ καί οτήν
ί"·φιηβΐ:Γα τού· καί ονγά σκγά τόΟ
γινε χρόνιο νόσιιμα πού τόν
βασάναζε ο β.π τού τϋ ζ»ήι
Τό ζουΜογιέτοι στόν τϊρολον»
τού «Άλέξιτι Ζοορπά»:
Πολίλές «ροοές 6χω ντρατιβϊ
ο τή ζωή μου, ναατί ώτιαοια την
ψνχ,ή ιμου ν ά ,μήν τολιμάιεί'νά
κάνει δ,τι ί] άνώταιτΐ) πΐαραφιιο
ούνη — ή ούοία τί)ς ζωης —
μοΰ «ρώναζε νά κ)ά5ιω. '
Ξεσπώει ή Κρΐϊτική 'Ειπανά-
σταση ,τοΰ '97. ΠΙάεμος, χα-
κίό, ϊΐοο«ρυνιά. Ή ήοωιιοή κρη
τικΐή ΐρυχ/ι ζωοοιέινη τ' αρματα
τίκ λιευιΐεριάς ξεκαμ-ίζβα· μά¬
χεται τόν Τοθρκο στά βουά
— σέ χιιίρι^ καί ηαλκεϊες. Τα
Μοητπκιδπουΐλα πολιε,νΐιοΰν κα αύ-
τά στό ΐτΑΐευρό τού· κύ,ρΐι τούρ¬
και δίπια σ' αύτού<: οί νιέΰ κρητικ.'Μτοϋλες. "Ολοι κι δλύ γαά τό μεγάιλο ό,γώνα της λευ τειραας. Μόνο ό δβκατετρήχρο- νος τότ€ συγιγτι,αφ^'ας Τοΰ «Ά Λέζη Ζοομπά» δέν άκλουβάιει τό ματωυένο πεπΐριορέινο της λιόντίοσας ηαΛοίδος τού- Κρή¬ της. Τόν ο—ϊβανε, λβΐει ηρό- οφυγα στΛ Ναξο για' νά γΑυ- τώσιει άτίό τού ο δΐωνιΐΐούς των Τηύι- κων καί νά συμπληρωθή ■ρίς ππουι&ές τού στί) λεύτερη Έ * Άς 4*6 σταθοΰίμιε πυΛύ στή λιειπταμερβια τούτϋ. Τόν έοκΐ- οεν ό άιτκΙλε,υθΓ.σωτικός αγώ¬ νας τί),ς Ηοήτιις, μά κέρβασε μιά δόζα ύλΐληνιική ή παγκό- σμαα λογοτεχνία. Μ&ς χιάειά- ,ίεται, ώστόοο, ή λβι—ομέρεια αυτή γιΐαιτί φωτίζη ίίντονα τήιν έοώιτ—ρεφιη φύση τοΰ Καζαν¬ τζάκη καί τό αΐοβτηκι τοθ φό¬ βου πού δυνάσ—υε τή ν ψυιχή τού άπό τα παιδικά τού χρό- νια. — κι δχι ιμόνο τή μεγιάλη δίφΒ τού γιά μάθποαι, πού το- νίζουν οί κΐριτΐικοί καί βιογρβ- φοι τού. νΟχι, 6έν τόν ίφε,ρε «άγαθή πύχπ», ίίπως θέλουν νά στοϋΛ', ο4κότοο<ηο στο μονα- ατήρι των Φραγκισκαινων τίίς Νάξου. Τόν ίφβ;* ή δειλία ηού είναι στίς δέκα τΐβριΐττώ- σεας τίς έννιά μοϊρο τοθ έθώ οΐΐριεφαυ τύιπου. Ό Ζοριμπάς σΐή θέ«Λι τού — κβί στήν ήλα- κία τού —. θ* αρηαζΐε τό ντου- φίιια ϋ θά 'βαζε στί| μέηη τού τό ραοΜίρι ,καί θ' άνΐκρόριζε, στόν ΨηΛορείτη νά αμίξει μέ τούς άνττάρ—ς «αί νά πβλεμιή σει την Τουρβααί Τα δυό χ,ρόνια της μαθητεί- ας τού <—δ Καθολικό μονασπή- ΐ» τής Νάξου εϊταν ή πιό άπο φαακτωκή στί>οφή τής έχρηβεί-
α<; τού. Β.ΐιηίκιε τό πεοιβάΐλ^ον 'Παύ 'ΘιοΛε ή ινυοα^ τού κι 65φθο νϋΐ θτοφίι γιά νά χορτάσει την πνειυιματιιοή τού πεϊνα. 'Εξόν άιπό τ' άι'άματα των 'Εαταυ- Γκαμένχυν καί όό<οωτες Μαν- τόνες, έξόν άπω τό οκΛ'μένο άπό τή νήοτιεια κοί τή Φτώ- χεια ττρόοωιπο τοθ Άγίου Φιραιγικίοκ.ου τίκ; 'Αοιοίίης, ηού 'χε την ήρωϊκή φιγοΰρα τού δι«ίθϋ τού "Αι - Μιηινά καί δέν χαβαλίκιευιεν, χρθώς ί»είνος. ο' άση/μοχάιμουΐΓΚ) <ίτι, ύιπιϊτοιχαν κι οί ψραγκοκαΑόγερ<η δάακα λοι. Αύιτοί θά τόν πότιίαν μί· 'τό γάλα τίίς σο<ρίας τους, πού τόσο τ' όρέιγοντοιν τό πνέιμα τού καί τό λθ4ΐιΐτί£οντα<ν ή ψυ- χή τού. Καί τόν ηό^ιοαν. Στά λαζαν σΐήν ιΐιυχπ τού τ' αγιο μθρο τού Καθοιλιικοΰ ΧρικηιαινΊ σροΰ. Τοϋ δίδαξαν τό 6ίο τού «Φτωχούλη τοϋ θεοΰ», τα σκο τεινά ,μυοιτή^ια καί τή φοβερή ~οιρά τής Ίιε,οης Έζέταοης, τα Β,οιγα καί τίς μερες των Ί ηοουϊτιχιίϋν Ταγμάτων. Μύη- σαν τό πιν·ειμα τού καί στούς Με,γάλους Μύοτιες. Μά πάνω άιπόλα τ' ίφιιοαν νά βυίάζει άπό τ' άοτέοιεφτο μαστά(ρι της με,γάλης κλΐΐοονομιάς τού Δυ τικοΰ ^πνέρατος. Ρίζαν μέοα τού τίς ττρώτες στέιρι&ες κατα- θ^άδες τού ΔυτικοΟ ιτολνπ- ο(μ»ΰ, πού .οίίωοαν βαθιιά δοο χ' ή τ.ηβιγΊχΐί. μοΐρα τίίς, πατρί- δας τού. Ή γνωρ·ιμιά πού τοΰ 'καμαν οί φραγικ/οίκαιΛώγΒροι δαοκάΛοι ■ωΐ' ιιί· τόν "Αγιο Φραγκϊσκο καί τό ΝϊΛν,— χήροξε τί) ζωή -»υ γιά ΐιάν~. Α·ύτή άιπό 'δω καί πέ.ρα θί· όδίϊνάειι τα 6ήιμα τα τού. Ό ποβτος τοΰ 'δειζεν Βναν τραοπιόν, άνηφορωβό δοά μο πού θά 'πρεΐΓε ν' άικοΑθυ- θήαει γιά νά λυτρωίΜ. Όδεύ τβρθς τοϋ φαλΐειρωοιε τί 'ναι ΚάλίαθΒ) καί τί Παράδεισος. Κι ό ί!να< κη ό αλΛος είχαν βρΐεϊ τό θεό τους νΐ/ΐάκνιονιτας μέιοα του< Μέοβ τού θά 'ψα- χνιε, άαπό 'δω κα(· πέρα, νά χον ήρεί κι ό ΚοίαντΓ.ά'κτκ: ούιιηρω να μέ ·πίν έαώαπηεψη φύστι τού. Καί θά .οιχνόταν ιιί- τα μο&τρα στό ιωτωϋΐέινο άιγώνα τού νά )ΐοκ>υιαιώοιε» -πή σάρικο
τύυ »έ πνόιια. Τό δαάμα τού
αύτό μάς τό ζωντανεύιεα ατόν
Άέί7
θα|>ά νδς τό ήίνίει. σπσν
γο ταθ «Τελιβυταίου ΙΧειρα-
οιιοΰ», δπου πά.οαιγριάιψιει τόν ά
γώνα τού νά φιΛίώοιει τθύς
;
Άΐπό τή νεόπηφ ιιου ή πρω
ταρχηική άγωνία ^/υ, (αώ &που
πήγαζαν δ^ιες μού οί χορ-ες κι
5ες ηου οί πίκΓΗρς. εϊταν τού
τη: ή άκατάιπαυτη, άινήλεη ΐιά
λη άνάρεο<ι ατύ ττέιμα καί στή σάρικα. Μεαα νού παυπάλαιιες 4ν- βρώπΐινες κχιί Π[Χ)ανθρώπίΐνες οκοτειινιές δυνάμκιΐς τού Πονη- ροθ' ιΐιέοα μου τκιιιΐπΛλαιες άν- θ,-χίΗΤΛϊες κοί ηροβνθρώπΐινες φωιτιερές 'δΐΛ<άρείς τού θεοθ' κι ή ιτίυχή μου εϊταιν ή πααί- στρα δτίθυ ο! δυό τοθτοι οττρο τοί. χτυσβόντουοαν κι έομιγαν. Άΐγωνίια με.γάλτ>· άγαποΰθία
τό σώμο μου, καί δέν φέλα
νά χαθεϊ· άγοποΰσα την ψυοτή
μου, κβί δέν ηΌειλα νά ξεατέ-
σεΓ μιαχουΐμουιν νά φαλιώοω τίς
δυό αύτές άιντίδρομιες κοσίμο-
γόνικές δυνάμεις, νά νιώσουν
ττώς δέν είναι όχττροί, είναι
σιχνθργάτες, καί νά χαΐροϋν,
νά χα.Γ>ω κι έγώ μαίί τους,
την άρ(ΐιονία....
Αύ·ή τρ π<Ί ι ιΊΛυι ο<1 π ώ π νέ μβ κ ι ι π ')ά κ π τσυ, πϊύ 'ταν ίναοί- ι Γ, ητω- ταρρακή άω'ί(ΐ 11 ι; ιότη,τάς τού, την εΐχαίν έηΐιατιιμΐάνε* κ' οί ιρΛιαροΐκιΐτάδΐες ασΜβάΛοι τού τίκ Νάζτου. Τούς εΐχχ κάμει ιιεινώλη έντοΐπωοη δχι μόνο ή άκ6ρ>ε~ΐι βίφα τσυ γιά μάθΐη-
στη κ' ή κοταίηΛιηχτίκή δύναιμή
τού
V*
·άκροιμιοιώινιει τίς γνώ-
αεις ποΐΤ"τοΰ Κρόαφΐεΐχΐν ό Κα
θ»λΐ«ια—ιός καί τό Αυιΐιιοδ πνέ
,μα νενωοά, μά κ' ή μυοπιικιι—.
κή φύση τουι. Κι δταιν κάστοτε
ο Καί<τντιζά·αΓΐς — δηακ; μ* πΛηροφόρησεν ή ηρώ—, —υ γυτναιίκσ., ή ΓΙαΛΐά— ιο> — έκμυ-
οττηρεΛΌΐικιε στούς φίάρους τό
βτνΐεαρό χου νά μβίνβα στό μονσ
οιήρι τους, νά ιβϊεϊ κοί νά
Οτβΰιοδρΐοιμήοει οιτον Καθολικι-
αμό. τοθ άποκιρίθηκαν: «Νά
ΤΜίνης, άΙΧΙλά ομ έέ^5· νά πδς
στή Ρώιμη. 'Βκεϊ ηΐριβπει νά
αυΐεΒΛηΐρώοΈΐς τίς απουδες
οου. Καί ούντομα, θά γίνεις
Καιρ&/νάίλ«κ:· μπορβϊ — ποίος
ξέΐρεΐ; — καί Πάπας. Μιήΐΐΐικ;
κι βΑλοι Κρηηεβοοί 6έν ϊχουν
φττάσει ώς πύν Πα—κό θρό-
νο;».
(Συνεκίζεται)
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ
«Η ΛΛΜΦΕΙΛ»
λιιΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΠΑΓΚΡΗΤΙΑ
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΖΗ
ΕΔΡΑ: ΗΡΑΚΑΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ
ΟΔΟΣ ΜΑΡΟΠΩΡΓΉ 5
Τηλ. 280291
ΕΚ40ΤΗΙ
^ νπΕΥΘΥΝΟΙ
(ΜΑΝΟΣ ΧΛΡΗΧ)
ΦΩΚΩΝ 21 — ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ
Τεχνική έπιμέλεια: Μανος Μαγριπλήν;
ΉΦαίστου 18 · Ηράκλειον, Κρήτης
ΟΙ ΤΕΧΝΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ
ΣΤΟ ΚΑΣΤΡΟ ΚΑΣ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ
·«*
Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΓΙΠΡΓΗΣ ΚΒΦΕΤΖΒΚΗΣ
ΚΟΙ Ο ΖΟΓΡΑΦΟΣ ΚΥΡ. ΠΕΤΡΒΚΙΙΚΗΣ
Τοθ ουνεργάτη μσς κ. ΜΙΧΑΛΗ ΣΤΡΑΤΑΚΗ-ΚΡΗΤΙΚΟΥ
ΤΑ «ΑΝΤΙΡΡΟΠΑ» ι
ΤΟΥ ΚΑΦΕΤΖΑΚΗ
'ΕικυΐΚλοφορηιοιε, πρόαφατα,
τό βιβΜο τοϋ κ. ΓΛώρΎΐη ΚαΚρε
τζάκιη μύ τόν τάτΛο «Άνίΐίρρρ-
πα». Πρόκοΐτον ναύ μαιά συίΧΑο
νή ποΜΐ(μΐάτ«οιν πού έδραιώνει
τόν δηριουι.οιγό της στον πνευ-
μ<πΜθό χώιρο τιίϊς ΚρτντΐίΕΐης Λο γοταχνία';. Λέιμιε Κρίΐτικης Λο γοτεχινίας, γ·αΐί. πβ—ιεύοιμιε Τΐώς τό πνιεθιμια οέ τοθτα δώ τα χώματα £χ-&ι μιά τειλΐε&κ: δϊΚίή τιου όνΐ'όττιτα. Λίγες οί (ηο)έ(; ηού &ρήκα- ρε τόοτ; ανθ· -Μπηά καί έιπηνα- αταιΠΰκή δύνοιμ.ϊ οέ τΑΜήμιατα. Εΐνσιι 8νο ζέαπααμβ τό βιβλίο τοθ κ. ΚοφΐΤΓζάικιη της Ιδίας τ^ς ΚρΒ)««ΐης ράιτοας. Μ«ά δια πίατωση πού άγχαΑΐάίεΐ1 στ»ο- γιιικά τη λΐευιτβριύ, τί»ν άιντ.ριω- σύνη, τΐήν άλήθιεια, τήτν Κρίρη καί τόν αλθ.οωηο. "Βνα κοντα- ροχτύπιιιιμο τοΰ τόσο παοΐεξηγη μένοιυ άνθ.οώπου μέ τούς δη- μιου'ργηύς τί>ς παρεζήγιηοτις·
Πιε.ϊθ|μα, λεβεινπά, άγάίτη
καί πάνω άπ' δϊλα ΚριηττΜαη όρ-
,μτΐτιικάτΓΐτα, δεοστιόίουν στά
ποαήματα τού Λογοτεχνιη. Μιά
δύναμη, πΌύ δυστυχως ί,ανα-
γυρνδ στή οί£α της ΓΒκροίνον
τας τόν ποττττΐ!, ΦευΛΐει συιν-
τροφιειμιενιι ρέ τώ ηαοάίΐονθ
τοθ άδιικτϊ<ι·ένου γιά νά κτυπή οκά τό Λπρΐεπο. 'Εντύϊΐωστ) προκαλεϊ ή έλιευ θειριία μέ -την 6πσία δουλβύει τόν οτϊχο ό Λογοτέίχνης. Ό αΰθορμΐγτιοιμός καί όηωα&ήηοτε ή γινώαη τος τεησνικπς ροΰν πώς γρήνορα ή δουλαιιά *οΰ κ. Κακρετζάκη θά φ,τοοει τη'γν» τεΛιειοιτιηηο. Τόσο οπόν ΠΛθθδοοαακό τύπο δσο καί ατόν έΑεύθοριο, ή βν- νοια δίδεται άτίόλυτα καθαιρή καί πολλές φορές ντυμΐενη μέ σκλίηρό χιτώνα1. IV αύτό καί τα ποαιήιμιαΐτα αύτά όδι>γοϋν τόν
άνα,γνώοταη όβιό τάν γαλήνΐ)
τα «Άντίρροηα» τοθ
κ. ΓΛώριγτν Καιτρετζάκη βββαιώ
νουτν μιά άιοόρη δΐ'^αιμικτι ΠΛ*υ
ηαΙρΌυσία στήν >Κρήτη.
Ο ΖΩΓΡΑΦΟΣ ,
ΤΟΥ ΚΟΚΚΙΝΟΥ ΠΥΡΓΟΥ
Τό ένδΐαφέοθιν μιας γιώ την
άνπκάΑυιφτι καί π>ροβολή των
Κρηιτων καΛΛηεχνίόν ιΛς ώδή
γιηοιε αυτή τή φοριά ατόν Κόκκι
νο Πύ(ριγο.
Χωρένο ΐϊέσα ατά τελ£ιά|ρ<ι καί στί<: κορνίφς, μοτηζουρω- μένο άιπό ΐά χ.τώμΐαιτα κοί τα μολύβια καί παΐλεύοΓν'ίτας νά δώ οει ψυχή οτ' αλίηίχα, θ'>ήκοιμιε
τόν ζωγρόφο Κυο:ιάικ>ο Πετρα-
κάκπ.
ΠρόκΐεϊΛαα γιά Εναν καλίλιπ^
χιν η πού τίδπ <$χ<ει όνιαγνωιρα- οθεϊ σ' άλόκλΐΐοτι την 'ΕΛΛ δα. έητος άιπό την Κρήττι. Έξ βΛΛΙο») τώ ωοινόμιεννο αύτό τό ίχουιιΐ'ε αυινονπΓνϊει αέ .ί5- λους σχεδόν τούς κρητπκούς έριγάτες της τκχντκ;. 'ΕΪατιος πό ριλώχιατΓς περιΐχτώοΐ·ις. τό κοινό τίίς Κρήτης άγνοβΐ τελεί ιας την Οπαρζ'η καΑΑιτεχνίϋν αυιμπαιτιραίωτών μας, πού έρνά- ζονται καί δπμιουιηγοΰν α' αυ¬ τόν τόν τόπο. Χωιρίς νά Βχο μΐεγάίλαι ποοό τΐ)τα δριγων νά έιπαιθεΐίζει ό Πε,τραχ'άκΐι<;, έη<δειΐκνύιει ]ηά έτντιειλίϋς π.ί>οσωίΓκικιή τού τεχνο
τ;χ>πία, ΐϊού δχει σάν &άοη] τόν
ρεαλισμύ καί πού 5;ω<: γγΛγι- ρεϊ δλους τούχ; κανόνες τού σουρεβΛιρμθϋ. "Αιν μποροϋοε κανιείς να μϋλήαει γιά Ίιμιπιρε- σιονισπΐκό 'Εςΐτριεοιονίυΐμό, θά τόλεγε «πωαιδήίποτε γιά τή δου λιεηΐά τοθ Κυριακού Πεΐφαιαά- Μη. Τ4 ίίοιγα τού Κρύβουν δύνα ιμη, (5νιτα£~, φλόγα καί ψυχι- σμό. Χω.οϊ'ς νά έίηττϊδεύιειταα ή ιμίοριφιή καί τό θέιμπ τοΰ ίοιγου, χωρίς νά τραίνονταα καθώλου οί λεΐ—οιμέοιειιες, χχυιρίς κων νά άΜθ·ου&οϋινται οί κιαινόνες της όρθί}ς άπόδοστις τίϊς ατμοσφαιί ρας, άσΐοδίθειται κατασΛ,ιικτικιά αύιτο πού θιέλει νά διοοεΐ ό καιλΛΐτέχνηις. ΣκΛιι,Ίά τα χρώμαιτΛ τού, ακ-->ές καί οί γραρμιές τού,
πού ί!ι·ως μαλακώνΌυιν ά.π)6 -πήν
άνθρωπ:ά καί την καθτηιεοινό-
τητκι1 των θεράτων τού. Σι
νές άιπό την καβηιιιεριντι ζωή,
ηροβλιη.ικιτιθίμοί, άνθρώΐΓϋνα ρα-
ζικά καί κπυπΐΓΐ'ματα τής μοϊρα<: άηοτ&λοϋν καί τώ ηε·ρΐοοτ>τιερα
θέιματιά τού. Προθωιπογραφίες
έιξ άλλου πού γοητπεύουν ιιέ
τάν τϊροτότυΐτο ,τρότΚ) δΓ>μιουρ
γίας τους πάϊ σέ ένηυσιιΐΚΜαικά
νοτίρ μβοτ πού μ." αύτά συγ-
κιινοϋν μέ ττϊν ούνθεσή τους.
■είναι αΛΛα ΑΙΐγώτβιοο σΜνη&ι-
σρένο θέματα. ΑουΛιεύιει άΐτβορ
■ίά έπ«ΐυχίΓ!ιμΙέ·ναι τόν κυβίθθΐό έ-
πιτυγχάνονιτίας τιεΐλεια τίς χρω
μαιτικες άηοχρώοΐεις ηού τόν
χαραίκιτηράζουν. Ζωγραφ-ική
απί^ύδασε οτή Σχοή Βακαΐλό
κοντιά οηούς Τέταη, σηήν Πρ<έ »α, ατόν Μοοιχίδτι καί στάν Βο »αό. "Ερινα τού ϊχΐουν έκΐε- βεί οέ δύο ΠανΕΐλλιήινιες έκθέ- αεις καθώς καί αέ ηοΛ!λ£ς όρα δ^ές. Τό Ύιπουργείο ΓΓολιτα- αμοΰ καί Έτοοτπτιμΐϋϋν έίχΕΐ άγο ράαει έί.τ(ιο τού. όπως καί πο λοί σιΛ'λέκτες τού (·<5ωτ€ρι- κ·οΰ κβί έξωτειρικοθ. Χέ νε>ντ.κές γοαρ|ίές ηρόκει
τα! γτά βναιν άζισπηόοκκΤο και
Λιτέχινη ίπού εύτυχως ι' οΰ-
τιόιν καί γαά την τέχντ», δέν εί
ναι ~καθάλ(ου ε&κολο νά άττοκο
Ληθεί άιπό τόν έντελβς ποο-
αωπικό τού τρόπο άποδώσεηκ;
των θειιάτωΛ'.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ —
ΚΡΗΤΙΚΟΣ
ΝΤβνάΛη ^ηστ, ο,τά Λ^οτήρια την π^ένΐ, βδοαι«ο.
ί ή «~1 —«« ™ΰ συ,γκροΛΤ^τος Ι,αψί,, μέ τίς γν,,,
ταστροφές άρχαιοτ4™ν, πού κβ^τιΛ. ινΛΛιερα ί,
ξλή 8τ>ματα κάπ .ιων αλΛων κυρ.βν
κΓ ΆΓό ^ντο&ίΡΠς καίόθεοΧόγοςκ. ΒαοΙΧης
Γϊλεύρ^πού«χε.καί την ίδτόττ,το -ή ,,.ΡΡγάτη της
ΚΡΗΤΗ
Τής μαγβμένης χώρας κου τό θάμτΓθς
τοϋ ηλίου ξίΊτΐρνά κάθε λοομττράδο;
βουνά, ττοτάμισ όπτλώνον?τσι· νά ό κό>μ-»ς
τταντβΰ γιμάτος χλοη, ιτρασινόΛσ.
♦ ♦ ♦
Π ότε ή ρο&ανθοΰσα αύγή δέ δίνει
μΛνϊξειδένΊθ χρώμα σ' αλλα μέρη
δσο <πα χώμοττά σον νού τα ντύνει τ6 μμρ«ιμ«.νο τού βουνοϋ άγέρι. * * * Κβούο— αλλα χύν«ις τα νΐ,οά- κι άκόμσ άφιρόζωβτο βχ δρέχει καθε χιλιάδίχ; ξίψυτρώ/ουνιε στό γιούλια, μυρτιές καί δάφνες κι αγιο κλήμα. ♦ * * Γαλάζιο οόρανό στταρ<μενο όχττέρια ίχεις' σκε—ή 'σου. Σττοβί*τή ψτερούγβ ικ,τά ή 6όξα σοιι ψηλά οντά αίθέριο μι άντιλαλϊΐ ό σκοττός ττι<; 'ς κάθε ρούγα. * * ♦ Πατρίδα! Χαλασιμό στά στήβη νιώβω δτοτν γλυκά ιτροφέρ» τ' ονοιμά σου. «Κρήτη μου!» ιφάζω π άντ α κβί μέ ιτόβο άναρριγιΐ ή ψνχή μου στ' &κουσιμά σοκ. Καράβι γοργΌτάιξιδο γκρ·ιύω κοντά σου νά μί φέρη κάποια μερά στά χώμιατά σον τ' αγια πού λατρεύω ιτρίν »>α ιτεβάν» έδώ στά ξένβ ιτέρα.
Κι αν τό χ*ι ή σκοτεινή μου μοϊρα γράψει
νά σ6ή>Μ, νά χσβώ σέ χωρ α ξέντ)
στόν τάφο μου ή λύρα σου άς κλάψει
πώς σέ ιτοθοΰθ'α μάννβ σγαττημένη.
ΜΙΝΩΑΣ ΚΡΗΤΑΡΧΗΣ
ΑΞΙΕΠΑΙΝΗ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ
ΛΠΜΙΟΥΡΓΕΙΤΑΊ
ΟΜΑΔΙΚΗ {ΚΘΕΙΙΙ
•Η "ίΤίίιΊ ΤίΧΝΗΣ
Γιά πρώτη Φθί»ά ο»τό Ήρώ-
κλιειο δΐ>μιο.υιρινεΐιται μϊά έντιε-
λώς πρωτ6-αχπη καί σοβαραί κ,ί
νηαη, δσον άιφοοδ στόν τοαιέα
της Τέχνΐ)ς.
ΠρόκΐειΐΛαΐι νΐιά μιά Γΐροσπ»·
βειο νέων άνβΐρώπων νά μαζέ
ψου>ν κάπω άιπό αΑ στέγπ δρ
γθι άΝΐτνΐνω,.τΜρένων καί ΰπευ
θύνων καλΑΐιΤΐεχΐνίϋιν, χωρίς νά
ύπολΐογτνοουν οέ κλίκι&ς, συμ-
φέροντο, αύτοηροβοΛές. μιι>ρο
φιλοδοξίες, διακιοαοιήμαιτα καί
«■είδΐκές αΜμβουΛές». ΚαΛ/λιτέ-
χνιες άιπ' διλιΐ} την 'Είλλάιδα
πού τό «ργο.τους σ>φιραγίζβί πά
νω 4π' δΤλα ή οιοβαοό—|τα, ή
ύ(ΠΕ.υθυνό*ητα καί άπωΌΐδήιποτε
ό σεβαορός σπ^ν Τέιχνΐν, συαι-
μείΓέχουν αέ νχιώ όναδοική εκ¬
θέση τ*>ύ οιέ ίγες μέιρες &ά
άνοίζει.
Μέ μορφΐ μόλΐμου έικθ&τηιρί
ου ο έ μι·ά ντί.κΐιγίμαΓταικιά πΐΡϋϊτο-
πορααική, τουίνάιχκκο γϊά1 τόν
Κριητπκό χί&ρο, οώναίη ίρτνων
τέ^νης, φυτεύεται ό απόρος
της τκνλίτπατΐικίϊς κίνηρης τού
'ΙΙρακΧείου.
Μέχρι σήρερα 6χουν έξα-
οψαλισ&εΐ £.Γ»γα άηό τούς πορα
κάτω καλιλοιτιέχνιες μ^ άλφαβη
τιικιΊ σειοά: Άψβοιίιμ Ζήοτις.
Βαγιενάς, Γοθτας, Καλλα-
Κουκΐιιάδου, Κων-
ΔΙΛΡΗΗΣ
ΖΟΓΡΑΦΙΚΗΙ
,- ΠΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ
ατανΐίνου. Λευικαδίτη, Μαιρ-
καπιάιτης, Μούγΐος, Ούοταοτα
αίδηις, Παηταδάκιης, Παπαϊω-
άννου. Πετρακάκης. Στκρώ-
κης, Σβδ&ρης, Σοφιανός,
Τοειμπέιρωφ.
Πνετοι έξ δΑΛου ηροοηά-
θεια νά πάοουιν μέ>οος στήν
έΐΜθεοη αυτή καά άΥιοι καλλι-
χέχν·ες ΐδιαίτιείρα Κο%€!ς·
Ή «ΣΤΕΓΉ ΤΕΧΝΗΣ 1»
πού θά στιεΐγΐάοει προοωραιν'ά
Γουιλώχιθϊτο. την έ-κθεοτΐ αύιτή
θρίαοοεται ατιήιν πλαυεΐα Μου¬
σείον καί έίΐί τί»ς ύδοΰ Παΐπα-
Λίε^ίάινδ,οου άριθΐυός 20. Ποατεύ
ορε πώς τό φνλότειχνο κοινό
τοΰ Ήθαοαλΐείου θά ύποοιτηρί-
ξει την προσπαθεία αυτή, πού
είναι μρ.ά ε.ϋκα)Ί.·>ία να δχνμιουιρ
γήσβι δΐλε,ς τίς προϋηοθιέσεις
πού άιΐκΐη»ΰν,ται γιά μαιά πρα^
Μματικά άξιιόλογτι πνευΐμαιτοκιή
κινήση οτό Ήιράκλιεαο είιδακώ-
τερο καί οτήν Κ(ρτ|ϊΐι γβνιικιίκτιε
ρα.
Άιπό τή θέοίΐ αύΐή έξ Λλλου
κολοΰνται ΟΛΟΓ1 οί Κρήτες
καί μή καιλλιττίιχνιες πού έτπ-
θυμιοΰν νά ηάΓ>ουν μέοος «την
έκθειθίΐι νά συ(νεννοτ>0οϋν μέ
τούς ύατιειυβύνΐους τής «ΣΤΕ-
ΓΗΣ ΤΕΧΝΗΣ 1», μ,έοα στήν
τρ"έχουοα εβδοιμώδα.
μ. χ.
ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΜΥΡΩΝΑ
ΕΝΠΣ 17ΧΡ0Ν0Σ ΕΦΕΥΡΕΤΗΣ
ΠΗΡΕ αΐΠΠΩΜΑ ΠΑ ΜΙΑ ΠΡΩΤΟΤ ΥΠΗ ΣΦΡΒΓΙΑΠ
Τού ουνεργάτπ μας μαθπτή ΓΙΑΝΝΗ ΛΕΒΕΝΤΗ
'Από ηαλιά είναι γνωστή στό
Νομώ τοΰ Ηρακλείου ή «παιροι-
μία»: «ΆγιομυριανοΟ μιλεϊς,
τοΐχ' άιμπώθεις». Σήμιειρα δμως
τα πα,οαιπάνω δέν Ισχύουΐν,
χαί οί Άγιονιυρκινοί είναι ηβ·
ΓΊΩΡΓΌΣ ΜΥΣΙΡΛΑΚΗΣ
Ό 17χρονος εύευρέΐΐης
ρισσότερο ίξυιπνοι άιπό κείνους
πού ϋβγαλαν αύιτή τή «παροι-
μία». Τώ συμτΐέιρασμα αύ/τό τό
£χουν βγόΑει η^δη δοοι γνοφί
ζουν έατΐι) β' Ενα Ά|γΐοιμυ>ρια
νό. ΟΙ δυοατκποι δέν Εχουν ηα
ρά νά ννω·.οίσσυν τόν Γιι&ργο
Μυΐσνρλάκιη»
Ό Γιθοιγος Μυοαρίλάκτκ εί
να» Κνα άοκετά εξυστνο καί έ-
ιθλβκτώ παιίί, 17 χ·ρον©ν, κά-
τοικος τοϋ Άγίου Μύρων α καί
(μαθητάς στΐι Δ' τόξη τοΰ Β'
Π^ιινασίου Αρρενων ΊϊραχΛεί
ου. "Οπως μας εΐηε τελευταία
ό ϊδαος εΐχε άτίό μικρος τό μΐε-
ράκι νά κάνΐ) διάκρορες κατα|
ακεΐίές, νά μαοτορεύιι καί νά
ασχολήται μέ κάθε τι πού εΐ-
Χ!ε σχέθΓ} μέ τόν ήλεκτρισιμό.
Άηοτέλεαιμα δλης αυτής της
ανησυχίας ήταν ή έψεύρεσΐ)
μιδς ηρωτόιτυΐτης σφραγίδας
ιπού τοΰ χάριοε δίπλωμα εύοε-
αιτεχνίας.
Ή λβιτουριγία τί>ς σφραγί-
δας είναι άηλί>· Μέ τόν καιτάΑ
Λιηλο ουνδκασμό γρα,μμάτων
καί άριθμιών μπορεϊ κανβΐς νά
Νυφικά ύψηλπί τΐοιότητος
ΜΗΝΑΣ ΧΟΥΣΤΟΥΛΑΚΗΣ
Παροπτλεύρως <Κατράντζου>
Τηλέφωνον 283.428
:
σχτΐματίση καί νά σφιραγίσει δ¬
λα τα όνόμαιτα καί διβυθύν-
σεις.
Ή σκρραγίδα 5ταν 6τοιρη τό
1973. Άΐτό δω καί πέρα ή δυ
οκαλία ίίταν ηον καί πως £-
ιπροπβ νά σταλη ή έφεύρεοίτι
ωχηε ν' αναγνωρισθή.
Τό 1974 «μαθβ πώς κάποια
έτταιρία άναίλάιμβαν£ νά καταθέ
τη νέες έχρευρέσεις ατά 'Υ-
πουριγεϊό, διν ό έψευρέιτης
ΐίλφωνε 5.000 δρχ.
Ό Γιωριγος βκριΐινε άσύιμφο
ρη την ηοόταοη καί περίμενε.
Κι' ή εύκαιρία ήρθε. Στό τέ-
λος τοΰ 1975 διαβόΖονίτας οέ
ΐιιά εφημερίδα τόν άιπολογι-
ομό των έφευρέσεων τοΰ πε-
ρααμένου χρόνου, πλπροφορή
θηικε πώς ή σφ.κΧΐγίδα ματοροϋ
σε νά κατατεθή μέ πολιύ ά-
ηλιές διατυιπώσεις οηό Ύηουιρ-
γβϊο 'Ειμπορίου. "Έστβιλί λοι
ΐιόν την έφεύρεαή τού στά Ύ
ηουιρ,γεϊο τόν Ίανουάρκ) καί
τή;ν Ιιί Μαρτίου πήρε. δίπλω-
μα εΰρεοιτρχνίας (άί>. ΑΔΕ
53992).
θ^1^^—^Ι^^Ι^^^«ν^^^^^Ιε^τΕ^εσ*^τΙΙ^τ1^εβρ^Π^εε^Βρρββ^εΒεε^
Μετά την έπιτυιχία αύτίι,
I-
πεσε μέ τα ικιΰηρα οαΐι δου-
λειά καί τώρα' έαοιμάίει κάτι
καιτνούργιο, πού ΰμως δέν θε
λτκτε νά άατοκαλύτΐ~ τί ακρι¬
βώς είναι. Μδς εΐηε, μόνο πώς
ττικηεύιει ότι θά τό τελειώση
γρθΓ|γο<ρα, καί δτι <ΐ>ιίλοδοξεϊ ν ά
κυαΐοφορήση ή οχτ>ρσ.γίδα δοο
γίνετκιι πείΜοσότΐρο, μέοα σέ
τρείς μίϊνες. Μέ ττϊν εύκαιρία
άναφέρορε πώς θποιος ιτυκόν
ένδααφιέ.ρεται γιά τή σφραγίδα
(ΐΐποριεΐ νά άηευθυνθίί οτή δι-
εύθυνοη:
ΓΙΛΡΓΟΣ ΜΥΣ.ΓΡΑΑΚΗ2:
"Αγιος Μύρων
'ΕΛιπίζοιΐΗ: νά ηείσθηκαν ά-
κάιΐιη κι ο) πιό ουακολοι γιά
την άζία των Άγιομιυριανων
καί τοϋ Γΐώργου τοθ Μιυσαρλά
νπ. Καί ηροσοχήΙ Άπ5 δα καί
μπρός οποίος σπρώζπ τό τοϊ-
χο τού Άγίοα Μύρωινα, είναι
πιθανόν νά βρεβίϊ άιπώ κάιτω
τού. Ό καιρός βλέ~τε
άΐλιλάξει...
ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΕΒίΒΝΉϊΣ
Ά
ΟΗΕΤΑ ΜΑΒΙδ ΗΟΤΕί
ΝΑΪΤ Κ Λ Λ Μ
II
^ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΣ)
ΕΝΑ ΣΤΟΛΙΔΙ ΣΤΗ ΝΥΚΤΕΡΙΝΗ
ΖΩΗ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ
ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΑΠΟΨΕ
Κ λ! ΚΑΘΕ 8ΡΑΔΥ
ΡΕΖΕΡΒΕ0897 2Π15
στο άκ,/^ατι, ,.ο παραβρεθήκονε
ό 6ι7υθηντής τού Λυκείοι> «Ό Κοραής» κ. Μεν._ Πορλο,ιδς
καί πολλαί μαθιγτές καί μαθήτριες τού κ. λαθηγτρπ.
Καί κάποιος πού παρατηρηοε τό γεγονός εΤίΐε:
— Ήρθαν γιά νά παρακαλουθησουν ί'να μάθη,μα «πή* ..
η,->άξη τοΰ καθ^ν^Π τους. ττού κάτν-ι ο* «Χλοι.ς ίηα^^κ,τμ
τς... άνιτίιπραΓ,η.
Καί ε-νας άκόμτ, διώΑογος. μέ λογοηαιχτική διάθεοπ:
— Τί λές γιά τόν ΠΓνεόρη πού καθτρε στό ο*α<μνί άντι τής ς λέω κάτι που 6χ€ΐ σχέση μί την ώναβΐβαηη τού τόνου τοϋ ί·πιθέτου τής δη-τε·Γ>ης· «τι ϋΐΛοβή Ο·· ΚαψΤ,
(V,
τόν...
• Τό δνομα τού Διβυθυνττή Άρ,χαιοτήτων κ. ΣτέΛιου Άλίζί-
ο«, ακούοτηκε πολΑές φορές σ' αυτή την Γιικη. οπ,ν <>ποία.
έξ βλΛου ήΐαν καί μώρττυρας.
Κάποιος λθΜΐ&ν, σ' £να διΔλβιμμα, και γ* μιά συζι-ιρη νια
τή στάοη τής Ά.ρχαιολογκκϋς Ύπτνριεοίας κατά τή &ιχτατορία
ρϊΐΤΪΟ *
— Τί νά βκανε βριέ παίδιά κι' ό ΣτέΑιος τοϋ Μουοείου, ά-
Φοθ ί»»Ορχε ό.... Στέλιος τής Χούν,τας; Στέλιος ό Ρνος Στέ-
λκ>ς ό ίΙλΛος... στελΐωβηκανε μεριχές δου -'ΐές^·
Δ&ν ξέρω «ν ό παραιπάνω εΐχε στό νοΓ» τοιΐ την ηρρίπτωοη
χός κατεδάφισης τοϋ Βαλ*δέ Τζαμί....
Φ Κι' £να άικόίΐίη άπό όοα ι-χίετικά λεοβτρκανε στούς διαδρό-
Ιΐους τοϋ Δικαο,τινρίου, μ)έ όχρ 'Ρβ-ί την παο.ιπάνω δίκπ:
.. ΐ{; τ[ς.,. άναοκα<ρέ<: ποό κάνει ύ δτυβυνΐτής της « Αή- βειας» σέ θέματα ττερασμένα καί δέν τα άψι'ινει νά γίνουν χαί ζεχασμένα, μιπορεί νά πεί καΛ·:ίς 8π δέν είναι δηιιιοσιογράφορ. άλά·... τυμβορίχος... Φ Ή άπάντηαη τής «Άνιθρ-ας» στόν ' *νρχ',μασώνΌ γί ΠουΆΐανάκη καί ή ύπογράμμιση ότι ό Σεβάσμιος της Τίκτονι- κης Σιτοδς Ηρακλείου, εΐοοε συν^αγαατεϊ σΊν τιρώεδρος τόπ 'Ιατρικον ΣυΛλάγου μέ τή δ:χ*ο<τορία, σι.('"τήθηκε πολύ. "Ενα άιπό τα λογοιπαίγνια π^ύ ΟΜθύοαρε ήταν καί τούτο: __. Πουλιανάικης λεγόταν <> Λνθρωττος. ιβτοροΰοε νά μην είχί
οχέστΐ μέ τα... πουλιά;
Γιά δσους δέν τό ξέρονν ύπιενθυιμίζο,με δτι τό πουλί τή<; Χούντας είναι σχεδόν τό ϊδιο μέ τό τπυΛί τής Μαοωνίας. Φ Πολλές συζηϊήοεις γίνονται γιά τα χάια των δοΟΜων τοΰ Ηρακλείου. Καί κάποιος-βΐπε: — Ό Δήμαρχος πρέιπει νά λάβη ίδιοπί-ρως ύπ' δψιν ίίοα λέγονται γιά τούς δρόιμους. γιατί ηρόκβιται γιά σοβαράς συζη- τήσεκ; καί 8χι γιά κουβένηες .. ^δ! • Σΐέ δσα Κγραψβ οέ βάρος τής στί>λης ή ^ΦΛόγα», δέν νοιιί-
ζω 8π χρειάζεται άπαν—ρη. ιστί τα βρίονα> * διχαιολογηιιένπ,
άφοΰ1 γρα/ρ-τήικανε σιτό ]ίέσο ό:ό»τη.μα τοΓ> πβυοίματος κοί τού
άνάιμμαίτός τι>ς.
Μ·έ... καφυΛίθρες, δέν άσχολο&μαι...
φ Το «Λταχπο παιδί» τοΰ Δημοτικοϋ ϊυι« ^Ήλλίου. Λ Λάκης.
έ'βαιλε τελευταία οέ ,μσιτλάδες τόν Πρόεόρο καί τόν Δίιμπρχο.
μέ τό θέίμα τοθ νεροΰ.
Μά|ιστα, λέγεταα, δτι τό θί,μα θά έχη καί συνέχεια, γιατί'
τα δσα καιταγτνέλίλει καί κατηγορτϊ ό θΐορυβο'ιδης Δΐ>μοτικ6ς
Σύιμβόαλος, είναι ενδιαφέρον τα.
Κάποιος, λουπόν, είπε σχετικά:
— Λές, μιέ τό θέρα τοΰ Δη,νιοτικ>ιΓ' ντρπθ ά έονε τοπικΐ'ι
περίίϊτωθΓΐ Καΐματεροΰ,
ΐίάΧ κάποιος άηό τούς 10 πού φή<ρισαν Οϊιϊκο γιά νά δοθίΐ τό νερό στούς ζενοδόχους έκτός "Ηρακλείου άπάνττ)θ€ μονο- λεχΐτΜίά, γιά την ύπόθεση: — Μοΰσι.... Φ Τό οττιγμιΟΓτυπο βγινε έΊ;ω άτίό τόν κιν ματογράφ·ο «Ασώ- ρια», δπου ηροβόιλΐλονται κοΘγ Παρασκευ'ή οί ταινΐες τής Κι- νΐΐιΐατ)ογιραφΐίκΐΐϊς Λέσχης. Κάποιος διάβασε τόν τί,τλο «Γουρουνίσια χρόνια» καί ρώτη- σιε άμέοως τόν δΐπΛανό τού: — Μΐπδ, ήρχισαν οί ταινίες μέ θΐιματα άπό την έφταετία; Φ "Οπως άνακοινώθηκιε, ύ διοικητής τής ' λμε,οικάιγικης Βά- σης Γουιρνβν σμιήναριχος Μηίν,τερ, καΛεσε τόν Δήμαρχο Ηρα¬ κλείου «γιά £να ποτό» στό «Κρέτα Μά.οις>.
Φυσικά ύ Δΐ'ιιμαρχος τόν πρόαβαλε. ατέλνωτάς τού μιά έττι-
ατθλή.
Έλττίζω νά κατολαβιε ό κ. Μιπίντερ. δτι οί Ήρακλειωτες όέν
είναι δκηεθεΐμένοι πιά νάπίνουν οδτε «ίνα ποτό» ροζί τους,
έοτω κι' άν εΓναι... Μιπίνΐερ Λέτχ>ν!....
Ο ΕΧΕΜΥΘΟΣ
ΤΑΒΕΡΝΑ
"ΔΙΟΝΥΣΟΣ,,
ΠΛΑΙ· ΣΤΟ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟ
ΠΑ ΤΟΥΣ· ΚΑΛΟΦΑΓΛΔΕΣ
ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΡΟΜΑΝΤΙΚΟΥΣ
"Ενα κσλό φαγητό
σ' Ενα βμορφο περι6άλλον
ΛΛΛΛΛ^ΛΛ»*
ΟΙ0Α1ΗΣ ΜΑΤΘΑΙΑΚΗΣ
ΆνΐιπρόσωποΒ ΈΐαιρεΙα-
(Χανιόπορτα)
Διαθέτει δλα τα ήλ€κτρικά €Ϊδη
Λ»€<^^»^^»>ΛΛ
μμ
7 μ.μ.
ΑΜΛΝΥΑΑΟΣ ΝΑΥΤΙΛΙΑΚΗ
ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΚΡΗΤΗΣ Λ.Ε.
ΑΝΑΧΩΡΗΣΕΙ Σ :
Ε) Γ — Ο) Γ «ΚΥΔΩΝ»
ΕΚ ΣΟΥΔΑΣ ΔΙΑ ΠΕΙΡΑΙΑ
ΚΥΡΙΑΚΗ 6 μ.μ. — ΔΕΥΤΕΡΑ 9 μ.μ.
ΤΕΤΑΡΤΉ 7 μ.μ. — ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
Έξ Ηρακλείου πρός Πειραια
Ε)Γ — Ο)Γ «ΡΕΘΥΜΝΟΝ» — «ΚΑΝΤΙΑ»
ΑΝΑΧΩΡΗΣΙΣ 7ην ·Εσιτερινήν
ΑΦΙΞΙΣ 6.30 Πρωϊνήν
ΕΙΣΙΤΗΡ ΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΙ:
Πρακτορείον ΑΝΕΚ ΧΑΝΙΩΝ:
Πλατβία ΣοΦοκλή Βενιζέλου, τηλ. 23636, 25656
ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ:
25ης Αθγουοτου 33, τηλ. 222481, 222482
ΡΕΘΥΜΝΗΣ:
Λεωφόρος Κουντουριώτου, τηλ. 22296, 22456
ΤΗΛΕΦ. ΥΠΟΠΡΑΚΤΟΡΕΙΩΝ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
Βαρδάκης Ν. 282.730
Κρουστανάιιυυλος Π. 285.420
Κυδ«νάκης Γ. 281.702
Παλαιολογος Π. 283.086
Χαμαράκης Ε. 283.860
ΖΕΛΙΔΑ 2
ΗΡΑΚΛΕΙΟ "Η ΑΛΗΦΕΙΑ,, ΚΡΗΤΗΣ
Μυΰιατόρημα
Βιογραφία
ΓΙΑΝΝΗ ΛΝΑίΙΛΙϋΙΗ
Ό ΆΛηθΐνος Ζορμπας
καί ό Νίκος Καζαυτζιίκπς
— 43ον —
Συλλάβιζα καί κάβε συλλα-
6ή μέ βύθιζε καΐ πιό βαθιά
στό παραιμϋθι. Κ' ίίνα μεσηιμέ-
ρι, γυρίζοντας άιπό τό σκολειό
(ΐϊπήκα τρέχοντας απίτι, ετρεξα
στο πηνάδι της αύλής μας, κά
τω από την κλη·μα(«ιραά, καί
κοίταζα, συνιεΐπαριμένος, τό μαΰ
ρ« γυαλιοιτεοό προοωιηο τού
νιεροθ. Καί μοθ <ράνπ»οε πώς είδα τήιν τϊεντάιμρρφτι παλιτεία, ιτττίτια καί δράμους καί παιδία καί υαάν Μλτϊματαριά φορτομέ- νη στα/ρύλια. Δέν Κρατήθιτκα αιά· κιαέ,μοοα κάιτω τό ΜεψάΛι, ί)π/λον<ι τα χέρια ηου κ' ίίδιινα κιόλας κλωτσΐά στή γής, νά πάρω (ρόρα νά πέσω. Μά τή ατιγιμή εκείνην ή ιμη.τέιρο. μου ,με εΙδε, ύσονε φωντι, ίίτ,ρεζε κ' ϊσα Λσα πού ίΐρόΛα&ε ν6 ν*έ άητιάξει άπ6 τή ιμέση,.. Τό ιπερΛστιαΐΐικό αύται, ηού ό Καζαντζάκης θυιμάται τόσο ζωη ρά ατά έξτνντα τού χΐρόνκι — δταν γοάφει τόν «Αλέξη Ζο'π μτιά» — &οει τό δίχως ίϋλλο έντονα σηιμαδέιι/Γΐ τϊί ζωή τού. Τό πηγάδι τού παιιρακαΰ οπι- τιοθ κ,αί τό γυαλιοτ€·ρό πρόοτο- πο τού νεροΰ τού, &του είδε καθιρειφτιζόιμενο τό π.οωτο δτκι ίνα ■τδν παιδικών τού χρόνων, την ατεντάμορφη ποΛπεία καί τή φο.οτιομέινη μέ σταφύλια κΧΐΓιμακΐΓΗά, είναι σίγουοα έΊνα Λρόσι,μο ατή διάπιλασιη τού χα- (χιχτήρα τού. Κυνη/γώτας τό χαυοό δρΰιμά τοολ άτιό τό χεϊ- Λσς'τοϋ γικπιευοϋ — τ' άνυιχτό πτόμα τού τορ.γαδιοΰ ηού 'τον ι'Ίτοΐΐμο νά τόν καταπιεί καί νά τ ελ έ φού ν 6λα — τοιμαζόταν ν Α πάΐρει φόΐκι καί νά σαλΐτά- Ι«ϋ στό βυθό τού, διον τό χέρ της κατατραμαγιμένης ράννας τόν αρπβξε άπό τή μέση καί τόιν ίίσωσεν άιπό τό δραμα πού τόν εΐχιε τυίλίξΐει μέ τό μαγικό τού δίχτυ. ΓΤλύτωβε άιπώ τού Χάροντ τα δάιντια. Τα 'χαοε. Τό ποώτο μπάλι τοθ φόβου πτώαζε καί κατάκα.ταε μέοα τού, βαθιά. Τό άσχηιιιάτιστο ά- κάμα «έγώ» τού εΐχε χαόλας δβχτβί την ττρώτΐι έπίθεση τοΰ πε,ριβάλλοντας, πού φά ταζε οτά κατάτϊλινχ,τα ττοιδιικιά τού (ΐάπα οάν ϋνβ τ^.οας μέ σου- ίΙε,ι>ά δώντια καί γαμ«ΐ;ά νυκό-
ηοδα. θά 'φηνε νύ τόν ζεοκί-
οουν; "Οχι, βεβαία, τοϋ κρΐαύ
γαζε τό ύποσυνιεΐ&πτο. Κι άσΰ
νειδα όριγιάνωνε -ηήν άΐμυνά
τού. 'Πά Λ>ά ηεΐ τίγν άιναΰίιπλω
σή τού. Αΐιΐϋ;ί4»ι3 κύ^ιβ» *αΛα·
χτΐγριοτικό τρ.γ; εϊταν 'ή δειλία
ο;τή Γβιίι, ουνεχίοτηκβ καί οτήν
ί"·φιηβΐ:Γα τού· καί ονγά σκγά τόΟ
γινε χρόνιο νόσιιμα πού τόν
βασάναζε ο β.π τού τϋ ζ»ήι
Τό ζουΜογιέτοι στόν τϊρολον»
τού «Άλέξιτι Ζοορπά»:
Πολίλές «ροοές 6χω ντρατιβϊ
ο τή ζωή μου, ναατί ώτιαοια την
ψνχ,ή ιμου ν ά ,μήν τολιμάιεί'νά
κάνει δ,τι ί] άνώταιτΐ) πΐαραφιιο
ούνη — ή ούοία τί)ς ζωης —
μοΰ «ρώναζε νά κ)ά5ιω. '
Ξεσπώει ή Κρΐϊτική 'Ειπανά-
σταση ,τοΰ '97. ΠΙάεμος, χα-
κίό, ϊΐοο«ρυνιά. Ή ήοωιιοή κρη
τικΐή ΐρυχ/ι ζωοοιέινη τ' αρματα
τίκ λιευιΐεριάς ξεκαμ-ίζβα· μά¬
χεται τόν Τοθρκο στά βουά
— σέ χιιίρι^ καί ηαλκεϊες. Τα
Μοητπκιδπουΐλα πολιε,νΐιοΰν κα αύ-
τά στό ΐτΑΐευρό τού· κύ,ρΐι τούρ¬
και δίπια σ' αύτού<: οί νιέΰ κρητικ.'Μτοϋλες. "Ολοι κι δλύ γαά τό μεγάιλο ό,γώνα της λευ τειραας. Μόνο ό δβκατετρήχρο- νος τότ€ συγιγτι,αφ^'ας Τοΰ «Ά Λέζη Ζοομπά» δέν άκλουβάιει τό ματωυένο πεπΐριορέινο της λιόντίοσας ηαΛοίδος τού- Κρή¬ της. Τόν ο—ϊβανε, λβΐει ηρό- οφυγα στΛ Ναξο για' νά γΑυ- τώσιει άτίό τού ο δΐωνιΐΐούς των Τηύι- κων καί νά συμπληρωθή ■ρίς ππουι&ές τού στί) λεύτερη Έ * Άς 4*6 σταθοΰίμιε πυΛύ στή λιειπταμερβια τούτϋ. Τόν έοκΐ- οεν ό άιτκΙλε,υθΓ.σωτικός αγώ¬ νας τί),ς Ηοήτιις, μά κέρβασε μιά δόζα ύλΐληνιική ή παγκό- σμαα λογοτεχνία. Μ&ς χιάειά- ,ίεται, ώστόοο, ή λβι—ομέρεια αυτή γιΐαιτί φωτίζη ίίντονα τήιν έοώιτ—ρεφιη φύση τοΰ Καζαν¬ τζάκη καί τό αΐοβτηκι τοθ φό¬ βου πού δυνάσ—υε τή ν ψυιχή τού άπό τα παιδικά τού χρό- νια. — κι δχι ιμόνο τή μεγιάλη δίφΒ τού γιά μάθποαι, πού το- νίζουν οί κΐριτΐικοί καί βιογρβ- φοι τού. νΟχι, 6έν τόν ίφε,ρε «άγαθή πύχπ», ίίπως θέλουν νά στοϋΛ', ο4κότοο<ηο στο μονα- ατήρι των Φραγκισκαινων τίίς Νάξου. Τόν ίφβ;* ή δειλία ηού είναι στίς δέκα τΐβριΐττώ- σεας τίς έννιά μοϊρο τοθ έθώ οΐΐριεφαυ τύιπου. Ό Ζοριμπάς σΐή θέ«Λι τού — κβί στήν ήλα- κία τού —. θ* αρηαζΐε τό ντου- φίιια ϋ θά 'βαζε στί| μέηη τού τό ραοΜίρι ,καί θ' άνΐκρόριζε, στόν ΨηΛορείτη νά αμίξει μέ τούς άνττάρ—ς «αί νά πβλεμιή σει την Τουρβααί Τα δυό χ,ρόνια της μαθητεί- ας τού <—δ Καθολικό μονασπή- ΐ» τής Νάξου εϊταν ή πιό άπο φαακτωκή στί>οφή τής έχρηβεί-
α<; τού. Β.ΐιηίκιε τό πεοιβάΐλ^ον 'Παύ 'ΘιοΛε ή ινυοα^ τού κι 65φθο νϋΐ θτοφίι γιά νά χορτάσει την πνειυιματιιοή τού πεϊνα. 'Εξόν άιπό τ' άι'άματα των 'Εαταυ- Γκαμένχυν καί όό<οωτες Μαν- τόνες, έξόν άπω τό οκΛ'μένο άπό τή νήοτιεια κοί τή Φτώ- χεια ττρόοωιπο τοθ Άγίου Φιραιγικίοκ.ου τίκ; 'Αοιοίίης, ηού 'χε την ήρωϊκή φιγοΰρα τού δι«ίθϋ τού "Αι - Μιηινά καί δέν χαβαλίκιευιεν, χρθώς ί»είνος. ο' άση/μοχάιμουΐΓΚ) <ίτι, ύιπιϊτοιχαν κι οί ψραγκοκαΑόγερ<η δάακα λοι. Αύιτοί θά τόν πότιίαν μί· 'τό γάλα τίίς σο<ρίας τους, πού τόσο τ' όρέιγοντοιν τό πνέιμα τού καί τό λθ4ΐιΐτί£οντα<ν ή ψυ- χή τού. Καί τόν ηό^ιοαν. Στά λαζαν σΐήν ιΐιυχπ τού τ' αγιο μθρο τού Καθοιλιικοΰ ΧρικηιαινΊ σροΰ. Τοϋ δίδαξαν τό 6ίο τού «Φτωχούλη τοϋ θεοΰ», τα σκο τεινά ,μυοιτή^ια καί τή φοβερή ~οιρά τής Ίιε,οης Έζέταοης, τα Β,οιγα καί τίς μερες των Ί ηοουϊτιχιίϋν Ταγμάτων. Μύη- σαν τό πιν·ειμα τού καί στούς Με,γάλους Μύοτιες. Μά πάνω άιπόλα τ' ίφιιοαν νά βυίάζει άπό τ' άοτέοιεφτο μαστά(ρι της με,γάλης κλΐΐοονομιάς τού Δυ τικοΰ ^πνέρατος. Ρίζαν μέοα τού τίς ττρώτες στέιρι&ες κατα- θ^άδες τού ΔυτικοΟ ιτολνπ- ο(μ»ΰ, πού .οίίωοαν βαθιιά δοο χ' ή τ.ηβιγΊχΐί. μοΐρα τίίς, πατρί- δας τού. Ή γνωρ·ιμιά πού τοΰ 'καμαν οί φραγικ/οίκαιΛώγΒροι δαοκάΛοι ■ωΐ' ιιί· τόν "Αγιο Φραγκϊσκο καί τό ΝϊΛν,— χήροξε τί) ζωή -»υ γιά ΐιάν~. Α·ύτή άιπό 'δω καί πέ.ρα θί· όδίϊνάειι τα 6ήιμα τα τού. Ό ποβτος τοΰ 'δειζεν Βναν τραοπιόν, άνηφορωβό δοά μο πού θά 'πρεΐΓε ν' άικοΑθυ- θήαει γιά νά λυτρωίΜ. Όδεύ τβρθς τοϋ φαλΐειρωοιε τί 'ναι ΚάλίαθΒ) καί τί Παράδεισος. Κι ό ί!να< κη ό αλΛος είχαν βρΐεϊ τό θεό τους νΐ/ΐάκνιονιτας μέιοα του< Μέοβ τού θά 'ψα- χνιε, άαπό 'δω κα(· πέρα, νά χον ήρεί κι ό ΚοίαντΓ.ά'κτκ: ούιιηρω να μέ ·πίν έαώαπηεψη φύστι τού. Καί θά .οιχνόταν ιιί- τα μο&τρα στό ιωτωϋΐέινο άιγώνα τού νά )ΐοκ>υιαιώοιε» -πή σάρικο
τύυ »έ πνόιια. Τό δαάμα τού
αύτό μάς τό ζωντανεύιεα ατόν
Άέί7
θα|>ά νδς τό ήίνίει. σπσν
γο ταθ «Τελιβυταίου ΙΧειρα-
οιιοΰ», δπου πά.οαιγριάιψιει τόν ά
γώνα τού νά φιΛίώοιει τθύς
;
Άΐπό τή νεόπηφ ιιου ή πρω
ταρχηική άγωνία ^/υ, (αώ &που
πήγαζαν δ^ιες μού οί χορ-ες κι
5ες ηου οί πίκΓΗρς. εϊταν τού
τη: ή άκατάιπαυτη, άινήλεη ΐιά
λη άνάρεο<ι ατύ ττέιμα καί στή σάρικα. Μεαα νού παυπάλαιιες 4ν- βρώπΐινες κχιί Π[Χ)ανθρώπίΐνες οκοτειινιές δυνάμκιΐς τού Πονη- ροθ' ιΐιέοα μου τκιιιΐπΛλαιες άν- θ,-χίΗΤΛϊες κοί ηροβνθρώπΐινες φωιτιερές 'δΐΛ<άρείς τού θεοθ' κι ή ιτίυχή μου εϊταιν ή πααί- στρα δτίθυ ο! δυό τοθτοι οττρο τοί. χτυσβόντουοαν κι έομιγαν. Άΐγωνίια με.γάλτ>· άγαποΰθία
τό σώμο μου, καί δέν φέλα
νά χαθεϊ· άγοποΰσα την ψυοτή
μου, κβί δέν ηΌειλα νά ξεατέ-
σεΓ μιαχουΐμουιν νά φαλιώοω τίς
δυό αύτές άιντίδρομιες κοσίμο-
γόνικές δυνάμεις, νά νιώσουν
ττώς δέν είναι όχττροί, είναι
σιχνθργάτες, καί νά χαΐροϋν,
νά χα.Γ>ω κι έγώ μαίί τους,
την άρ(ΐιονία....
Αύ·ή τρ π<Ί ι ιΊΛυι ο<1 π ώ π νέ μβ κ ι ι π ')ά κ π τσυ, πϊύ 'ταν ίναοί- ι Γ, ητω- ταρρακή άω'ί(ΐ 11 ι; ιότη,τάς τού, την εΐχαίν έηΐιατιιμΐάνε* κ' οί ιρΛιαροΐκιΐτάδΐες ασΜβάΛοι τού τίκ Νάζτου. Τούς εΐχχ κάμει ιιεινώλη έντοΐπωοη δχι μόνο ή άκ6ρ>ε~ΐι βίφα τσυ γιά μάθΐη-
στη κ' ή κοταίηΛιηχτίκή δύναιμή
τού
V*
·άκροιμιοιώινιει τίς γνώ-
αεις ποΐΤ"τοΰ Κρόαφΐεΐχΐν ό Κα
θ»λΐ«ια—ιός καί τό Αυιΐιιοδ πνέ
,μα νενωοά, μά κ' ή μυοπιικιι—.
κή φύση τουι. Κι δταιν κάστοτε
ο Καί<τντιζά·αΓΐς — δηακ; μ* πΛηροφόρησεν ή ηρώ—, —υ γυτναιίκσ., ή ΓΙαΛΐά— ιο> — έκμυ-
οττηρεΛΌΐικιε στούς φίάρους τό
βτνΐεαρό χου νά μβίνβα στό μονσ
οιήρι τους, νά ιβϊεϊ κοί νά
Οτβΰιοδρΐοιμήοει οιτον Καθολικι-
αμό. τοθ άποκιρίθηκαν: «Νά
ΤΜίνης, άΙΧΙλά ομ έέ^5· νά πδς
στή Ρώιμη. 'Βκεϊ ηΐριβπει νά
αυΐεΒΛηΐρώοΈΐς τίς απουδες
οου. Καί ούντομα, θά γίνεις
Καιρ&/νάίλ«κ:· μπορβϊ — ποίος
ξέΐρεΐ; — καί Πάπας. Μιήΐΐΐικ;
κι βΑλοι Κρηηεβοοί 6έν ϊχουν
φττάσει ώς πύν Πα—κό θρό-
νο;».
(Συνεκίζεται)
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ
«Η ΛΛΜΦΕΙΛ»
λιιΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΠΑΓΚΡΗΤΙΑ
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΖΗ
ΕΔΡΑ: ΗΡΑΚΑΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ
ΟΔΟΣ ΜΑΡΟΠΩΡΓΉ 5
Τηλ. 280291
ΕΚ40ΤΗΙ
^ νπΕΥΘΥΝΟΙ
(ΜΑΝΟΣ ΧΛΡΗΧ)
ΦΩΚΩΝ 21 — ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ
Τεχνική έπιμέλεια: Μανος Μαγριπλήν;
ΉΦαίστου 18 · Ηράκλειον, Κρήτης
ΟΙ ΤΕΧΝΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ
ΣΤΟ ΚΑΣΤΡΟ ΚΑΣ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ
·«*
Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΓΙΠΡΓΗΣ ΚΒΦΕΤΖΒΚΗΣ
ΚΟΙ Ο ΖΟΓΡΑΦΟΣ ΚΥΡ. ΠΕΤΡΒΚΙΙΚΗΣ
Τοθ ουνεργάτη μσς κ. ΜΙΧΑΛΗ ΣΤΡΑΤΑΚΗ-ΚΡΗΤΙΚΟΥ
ΤΑ «ΑΝΤΙΡΡΟΠΑ» ι
ΤΟΥ ΚΑΦΕΤΖΑΚΗ
'ΕικυΐΚλοφορηιοιε, πρόαφατα,
τό βιβΜο τοϋ κ. ΓΛώρΎΐη ΚαΚρε
τζάκιη μύ τόν τάτΛο «Άνίΐίρρρ-
πα». Πρόκοΐτον ναύ μαιά συίΧΑο
νή ποΜΐ(μΐάτ«οιν πού έδραιώνει
τόν δηριουι.οιγό της στον πνευ-
μ<πΜθό χώιρο τιίϊς ΚρτντΐίΕΐης Λο γοταχνία';. Λέιμιε Κρίΐτικης Λο γοτεχινίας, γ·αΐί. πβ—ιεύοιμιε Τΐώς τό πνιεθιμια οέ τοθτα δώ τα χώματα £χ-&ι μιά τειλΐε&κ: δϊΚίή τιου όνΐ'όττιτα. Λίγες οί (ηο)έ(; ηού &ρήκα- ρε τόοτ; ανθ· -Μπηά καί έιπηνα- αταιΠΰκή δύνοιμ.ϊ οέ τΑΜήμιατα. Εΐνσιι 8νο ζέαπααμβ τό βιβλίο τοθ κ. ΚοφΐΤΓζάικιη της Ιδίας τ^ς ΚρΒ)««ΐης ράιτοας. Μ«ά δια πίατωση πού άγχαΑΐάίεΐ1 στ»ο- γιιικά τη λΐευιτβριύ, τί»ν άιντ.ριω- σύνη, τΐήν άλήθιεια, τήτν Κρίρη καί τόν αλθ.οωηο. "Βνα κοντα- ροχτύπιιιιμο τοΰ τόσο παοΐεξηγη μένοιυ άνθ.οώπου μέ τούς δη- μιου'ργηύς τί>ς παρεζήγιηοτις·
Πιε.ϊθ|μα, λεβεινπά, άγάίτη
καί πάνω άπ' δϊλα ΚριηττΜαη όρ-
,μτΐτιικάτΓΐτα, δεοστιόίουν στά
ποαήματα τού Λογοτεχνιη. Μιά
δύναμη, πΌύ δυστυχως ί,ανα-
γυρνδ στή οί£α της ΓΒκροίνον
τας τόν ποττττΐ!, ΦευΛΐει συιν-
τροφιειμιενιι ρέ τώ ηαοάίΐονθ
τοθ άδιικτϊ<ι·ένου γιά νά κτυπή οκά τό Λπρΐεπο. 'Εντύϊΐωστ) προκαλεϊ ή έλιευ θειριία μέ -την 6πσία δουλβύει τόν οτϊχο ό Λογοτέίχνης. Ό αΰθορμΐγτιοιμός καί όηωα&ήηοτε ή γινώαη τος τεησνικπς ροΰν πώς γρήνορα ή δουλαιιά *οΰ κ. Κακρετζάκη θά φ,τοοει τη'γν» τεΛιειοιτιηηο. Τόσο οπόν ΠΛθθδοοαακό τύπο δσο καί ατόν έΑεύθοριο, ή βν- νοια δίδεται άτίόλυτα καθαιρή καί πολλές φορές ντυμΐενη μέ σκλίηρό χιτώνα1. IV αύτό καί τα ποαιήιμιαΐτα αύτά όδι>γοϋν τόν
άνα,γνώοταη όβιό τάν γαλήνΐ)
τα «Άντίρροηα» τοθ
κ. ΓΛώριγτν Καιτρετζάκη βββαιώ
νουτν μιά άιοόρη δΐ'^αιμικτι ΠΛ*υ
ηαΙρΌυσία στήν >Κρήτη.
Ο ΖΩΓΡΑΦΟΣ ,
ΤΟΥ ΚΟΚΚΙΝΟΥ ΠΥΡΓΟΥ
Τό ένδΐαφέοθιν μιας γιώ την
άνπκάΑυιφτι καί π>ροβολή των
Κρηιτων καΛΛηεχνίόν ιΛς ώδή
γιηοιε αυτή τή φοριά ατόν Κόκκι
νο Πύ(ριγο.
Χωρένο ΐϊέσα ατά τελ£ιά|ρ<ι καί στί<: κορνίφς, μοτηζουρω- μένο άιπό ΐά χ.τώμΐαιτα κοί τα μολύβια καί παΐλεύοΓν'ίτας νά δώ οει ψυχή οτ' αλίηίχα, θ'>ήκοιμιε
τόν ζωγρόφο Κυο:ιάικ>ο Πετρα-
κάκπ.
ΠρόκΐεϊΛαα γιά Εναν καλίλιπ^
χιν η πού τίδπ <$χ<ει όνιαγνωιρα- οθεϊ σ' άλόκλΐΐοτι την 'ΕΛΛ δα. έητος άιπό την Κρήττι. Έξ βΛΛΙο») τώ ωοινόμιεννο αύτό τό ίχουιιΐ'ε αυινονπΓνϊει αέ .ί5- λους σχεδόν τούς κρητπκούς έριγάτες της τκχντκ;. 'ΕΪατιος πό ριλώχιατΓς περιΐχτώοΐ·ις. τό κοινό τίίς Κρήτης άγνοβΐ τελεί ιας την Οπαρζ'η καΑΑιτεχνίϋν αυιμπαιτιραίωτών μας, πού έρνά- ζονται καί δπμιουιηγοΰν α' αυ¬ τόν τόν τόπο. Χωιρίς νά Βχο μΐεγάίλαι ποοό τΐ)τα δριγων νά έιπαιθεΐίζει ό Πε,τραχ'άκΐι<;, έη<δειΐκνύιει ]ηά έτντιειλίϋς π.ί>οσωίΓκικιή τού τεχνο
τ;χ>πία, ΐϊού δχει σάν &άοη] τόν
ρεαλισμύ καί πού 5;ω<: γγΛγι- ρεϊ δλους τούχ; κανόνες τού σουρεβΛιρμθϋ. "Αιν μποροϋοε κανιείς να μϋλήαει γιά Ίιμιπιρε- σιονισπΐκό 'Εςΐτριεοιονίυΐμό, θά τόλεγε «πωαιδήίποτε γιά τή δου λιεηΐά τοθ Κυριακού Πεΐφαιαά- Μη. Τ4 ίίοιγα τού Κρύβουν δύνα ιμη, (5νιτα£~, φλόγα καί ψυχι- σμό. Χω.οϊ'ς νά έίηττϊδεύιειταα ή ιμίοριφιή καί τό θέιμπ τοΰ ίοιγου, χωρίς νά τραίνονταα καθώλου οί λεΐ—οιμέοιειιες, χχυιρίς κων νά άΜθ·ου&οϋινται οί κιαινόνες της όρθί}ς άπόδοστις τίϊς ατμοσφαιί ρας, άσΐοδίθειται κατασΛ,ιικτικιά αύιτο πού θιέλει νά διοοεΐ ό καιλΛΐτέχνηις. ΣκΛιι,Ίά τα χρώμαιτΛ τού, ακ-->ές καί οί γραρμιές τού,
πού ί!ι·ως μαλακώνΌυιν ά.π)6 -πήν
άνθρωπ:ά καί την καθτηιεοινό-
τητκι1 των θεράτων τού. Σι
νές άιπό την καβηιιιεριντι ζωή,
ηροβλιη.ικιτιθίμοί, άνθρώΐΓϋνα ρα-
ζικά καί κπυπΐΓΐ'ματα τής μοϊρα<: άηοτ&λοϋν καί τώ ηε·ρΐοοτ>τιερα
θέιματιά τού. Προθωιπογραφίες
έιξ άλλου πού γοητπεύουν ιιέ
τάν τϊροτότυΐτο ,τρότΚ) δΓ>μιουρ
γίας τους πάϊ σέ ένηυσιιΐΚΜαικά
νοτίρ μβοτ πού μ." αύτά συγ-
κιινοϋν μέ ττϊν ούνθεσή τους.
■είναι αΛΛα ΑΙΐγώτβιοο σΜνη&ι-
σρένο θέματα. ΑουΛιεύιει άΐτβορ
■ίά έπ«ΐυχίΓ!ιμΙέ·ναι τόν κυβίθθΐό έ-
πιτυγχάνονιτίας τιεΐλεια τίς χρω
μαιτικες άηοχρώοΐεις ηού τόν
χαραίκιτηράζουν. Ζωγραφ-ική
απί^ύδασε οτή Σχοή Βακαΐλό
κοντιά οηούς Τέταη, σηήν Πρ<έ »α, ατόν Μοοιχίδτι καί στάν Βο »αό. "Ερινα τού ϊχΐουν έκΐε- βεί οέ δύο ΠανΕΐλλιήινιες έκθέ- αεις καθώς καί αέ ηοΛ!λ£ς όρα δ^ές. Τό Ύιπουργείο ΓΓολιτα- αμοΰ καί Έτοοτπτιμΐϋϋν έίχΕΐ άγο ράαει έί.τ(ιο τού. όπως καί πο λοί σιΛ'λέκτες τού (·<5ωτ€ρι- κ·οΰ κβί έξωτειρικοθ. Χέ νε>ντ.κές γοαρ|ίές ηρόκει
τα! γτά βναιν άζισπηόοκκΤο και
Λιτέχινη ίπού εύτυχως ι' οΰ-
τιόιν καί γαά την τέχντ», δέν εί
ναι ~καθάλ(ου ε&κολο νά άττοκο
Ληθεί άιπό τόν έντελβς ποο-
αωπικό τού τρόπο άποδώσεηκ;
των θειιάτωΛ'.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ —
ΚΡΗΤΙΚΟΣ
ΝΤβνάΛη ^ηστ, ο,τά Λ^οτήρια την π^ένΐ, βδοαι«ο.
ί ή «~1 —«« ™ΰ συ,γκροΛΤ^τος Ι,αψί,, μέ τίς γν,,,
ταστροφές άρχαιοτ4™ν, πού κβ^τιΛ. ινΛΛιερα ί,
ξλή 8τ>ματα κάπ .ιων αλΛων κυρ.βν
κΓ ΆΓό ^ντο&ίΡΠς καίόθεοΧόγοςκ. ΒαοΙΧης
Γϊλεύρ^πού«χε.καί την ίδτόττ,το -ή ,,.ΡΡγάτη της
ΚΡΗΤΗ
Τής μαγβμένης χώρας κου τό θάμτΓθς
τοϋ ηλίου ξίΊτΐρνά κάθε λοομττράδο;
βουνά, ττοτάμισ όπτλώνον?τσι· νά ό κό>μ-»ς
τταντβΰ γιμάτος χλοη, ιτρασινόΛσ.
♦ ♦ ♦
Π ότε ή ρο&ανθοΰσα αύγή δέ δίνει
μΛνϊξειδένΊθ χρώμα σ' αλλα μέρη
δσο <πα χώμοττά σον νού τα ντύνει τ6 μμρ«ιμ«.νο τού βουνοϋ άγέρι. * * * Κβούο— αλλα χύν«ις τα νΐ,οά- κι άκόμσ άφιρόζωβτο βχ δρέχει καθε χιλιάδίχ; ξίψυτρώ/ουνιε στό γιούλια, μυρτιές καί δάφνες κι αγιο κλήμα. ♦ * * Γαλάζιο οόρανό στταρ<μενο όχττέρια ίχεις' σκε—ή 'σου. Σττοβί*τή ψτερούγβ ικ,τά ή 6όξα σοιι ψηλά οντά αίθέριο μι άντιλαλϊΐ ό σκοττός ττι<; 'ς κάθε ρούγα. * * ♦ Πατρίδα! Χαλασιμό στά στήβη νιώβω δτοτν γλυκά ιτροφέρ» τ' ονοιμά σου. «Κρήτη μου!» ιφάζω π άντ α κβί μέ ιτόβο άναρριγιΐ ή ψνχή μου στ' &κουσιμά σοκ. Καράβι γοργΌτάιξιδο γκρ·ιύω κοντά σου νά μί φέρη κάποια μερά στά χώμιατά σον τ' αγια πού λατρεύω ιτρίν »>α ιτεβάν» έδώ στά ξένβ ιτέρα.
Κι αν τό χ*ι ή σκοτεινή μου μοϊρα γράψει
νά σ6ή>Μ, νά χσβώ σέ χωρ α ξέντ)
στόν τάφο μου ή λύρα σου άς κλάψει
πώς σέ ιτοθοΰθ'α μάννβ σγαττημένη.
ΜΙΝΩΑΣ ΚΡΗΤΑΡΧΗΣ
ΑΞΙΕΠΑΙΝΗ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ
ΛΠΜΙΟΥΡΓΕΙΤΑΊ
ΟΜΑΔΙΚΗ {ΚΘΕΙΙΙ
•Η "ίΤίίιΊ ΤίΧΝΗΣ
Γιά πρώτη Φθί»ά ο»τό Ήρώ-
κλιειο δΐ>μιο.υιρινεΐιται μϊά έντιε-
λώς πρωτ6-αχπη καί σοβαραί κ,ί
νηαη, δσον άιφοοδ στόν τοαιέα
της Τέχνΐ)ς.
ΠρόκΐειΐΛαΐι νΐιά μιά Γΐροσπ»·
βειο νέων άνβΐρώπων νά μαζέ
ψου>ν κάπω άιπό αΑ στέγπ δρ
γθι άΝΐτνΐνω,.τΜρένων καί ΰπευ
θύνων καλΑΐιΤΐεχΐνίϋιν, χωρίς νά
ύπολΐογτνοουν οέ κλίκι&ς, συμ-
φέροντο, αύτοηροβοΛές. μιι>ρο
φιλοδοξίες, διακιοαοιήμαιτα καί
«■είδΐκές αΜμβουΛές». ΚαΛ/λιτέ-
χνιες άιπ' διλιΐ} την 'Είλλάιδα
πού τό «ργο.τους σ>φιραγίζβί πά
νω 4π' δΤλα ή οιοβαοό—|τα, ή
ύ(ΠΕ.υθυνό*ητα καί άπωΌΐδήιποτε
ό σεβαορός σπ^ν Τέιχνΐν, συαι-
μείΓέχουν αέ νχιώ όναδοική εκ¬
θέση τ*>ύ οιέ ίγες μέιρες &ά
άνοίζει.
Μέ μορφΐ μόλΐμου έικθ&τηιρί
ου ο έ μι·ά ντί.κΐιγίμαΓταικιά πΐΡϋϊτο-
πορααική, τουίνάιχκκο γϊά1 τόν
Κριητπκό χί&ρο, οώναίη ίρτνων
τέ^νης, φυτεύεται ό απόρος
της τκνλίτπατΐικίϊς κίνηρης τού
'ΙΙρακΧείου.
Μέχρι σήρερα 6χουν έξα-
οψαλισ&εΐ £.Γ»γα άηό τούς πορα
κάτω καλιλοιτιέχνιες μ^ άλφαβη
τιικιΊ σειοά: Άψβοιίιμ Ζήοτις.
Βαγιενάς, Γοθτας, Καλλα-
Κουκΐιιάδου, Κων-
ΔΙΛΡΗΗΣ
ΖΟΓΡΑΦΙΚΗΙ
,- ΠΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ
ατανΐίνου. Λευικαδίτη, Μαιρ-
καπιάιτης, Μούγΐος, Ούοταοτα
αίδηις, Παηταδάκιης, Παπαϊω-
άννου. Πετρακάκης. Στκρώ-
κης, Σβδ&ρης, Σοφιανός,
Τοειμπέιρωφ.
Πνετοι έξ δΑΛου ηροοηά-
θεια νά πάοουιν μέ>οος στήν
έΐΜθεοη αυτή καά άΥιοι καλλι-
χέχν·ες ΐδιαίτιείρα Κο%€!ς·
Ή «ΣΤΕΓΉ ΤΕΧΝΗΣ 1»
πού θά στιεΐγΐάοει προοωραιν'ά
Γουιλώχιθϊτο. την έ-κθεοτΐ αύιτή
θρίαοοεται ατιήιν πλαυεΐα Μου¬
σείον καί έίΐί τί»ς ύδοΰ Παΐπα-
Λίε^ίάινδ,οου άριθΐυός 20. Ποατεύ
ορε πώς τό φνλότειχνο κοινό
τοΰ Ήθαοαλΐείου θά ύποοιτηρί-
ξει την προσπαθεία αυτή, πού
είναι μρ.ά ε.ϋκα)Ί.·>ία να δχνμιουιρ
γήσβι δΐλε,ς τίς προϋηοθιέσεις
πού άιΐκΐη»ΰν,ται γιά μαιά πρα^
Μματικά άξιιόλογτι πνευΐμαιτοκιή
κινήση οτό Ήιράκλιεαο είιδακώ-
τερο καί οτήν Κ(ρτ|ϊΐι γβνιικιίκτιε
ρα.
Άιπό τή θέοίΐ αύΐή έξ Λλλου
κολοΰνται ΟΛΟΓ1 οί Κρήτες
καί μή καιλλιττίιχνιες πού έτπ-
θυμιοΰν νά ηάΓ>ουν μέοος «την
έκθειθίΐι νά συ(νεννοτ>0οϋν μέ
τούς ύατιειυβύνΐους τής «ΣΤΕ-
ΓΗΣ ΤΕΧΝΗΣ 1», μ,έοα στήν
τρ"έχουοα εβδοιμώδα.
μ. χ.
ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΜΥΡΩΝΑ
ΕΝΠΣ 17ΧΡ0Ν0Σ ΕΦΕΥΡΕΤΗΣ
ΠΗΡΕ αΐΠΠΩΜΑ ΠΑ ΜΙΑ ΠΡΩΤΟΤ ΥΠΗ ΣΦΡΒΓΙΑΠ
Τού ουνεργάτπ μας μαθπτή ΓΙΑΝΝΗ ΛΕΒΕΝΤΗ
'Από ηαλιά είναι γνωστή στό
Νομώ τοΰ Ηρακλείου ή «παιροι-
μία»: «ΆγιομυριανοΟ μιλεϊς,
τοΐχ' άιμπώθεις». Σήμιειρα δμως
τα πα,οαιπάνω δέν Ισχύουΐν,
χαί οί Άγιονιυρκινοί είναι ηβ·
ΓΊΩΡΓΌΣ ΜΥΣΙΡΛΑΚΗΣ
Ό 17χρονος εύευρέΐΐης
ρισσότερο ίξυιπνοι άιπό κείνους
πού ϋβγαλαν αύιτή τή «παροι-
μία». Τώ συμτΐέιρασμα αύ/τό τό
£χουν βγόΑει η^δη δοοι γνοφί
ζουν έατΐι) β' Ενα Ά|γΐοιμυ>ρια
νό. ΟΙ δυοατκποι δέν Εχουν ηα
ρά νά ννω·.οίσσυν τόν Γιι&ργο
Μυΐσνρλάκιη»
Ό Γιθοιγος Μυοαρίλάκτκ εί
να» Κνα άοκετά εξυστνο καί έ-
ιθλβκτώ παιίί, 17 χ·ρον©ν, κά-
τοικος τοϋ Άγίου Μύρων α καί
(μαθητάς στΐι Δ' τόξη τοΰ Β'
Π^ιινασίου Αρρενων ΊϊραχΛεί
ου. "Οπως μας εΐηε τελευταία
ό ϊδαος εΐχε άτίό μικρος τό μΐε-
ράκι νά κάνΐ) διάκρορες κατα|
ακεΐίές, νά μαοτορεύιι καί νά
ασχολήται μέ κάθε τι πού εΐ-
Χ!ε σχέθΓ} μέ τόν ήλεκτρισιμό.
Άηοτέλεαιμα δλης αυτής της
ανησυχίας ήταν ή έψεύρεσΐ)
μιδς ηρωτόιτυΐτης σφραγίδας
ιπού τοΰ χάριοε δίπλωμα εύοε-
αιτεχνίας.
Ή λβιτουριγία τί>ς σφραγί-
δας είναι άηλί>· Μέ τόν καιτάΑ
Λιηλο ουνδκασμό γρα,μμάτων
καί άριθμιών μπορεϊ κανβΐς νά
Νυφικά ύψηλπί τΐοιότητος
ΜΗΝΑΣ ΧΟΥΣΤΟΥΛΑΚΗΣ
Παροπτλεύρως <Κατράντζου>
Τηλέφωνον 283.428
:
σχτΐματίση καί νά σφιραγίσει δ¬
λα τα όνόμαιτα καί διβυθύν-
σεις.
Ή σκρραγίδα 5ταν 6τοιρη τό
1973. Άΐτό δω καί πέρα ή δυ
οκαλία ίίταν ηον καί πως £-
ιπροπβ νά σταλη ή έφεύρεοίτι
ωχηε ν' αναγνωρισθή.
Τό 1974 «μαθβ πώς κάποια
έτταιρία άναίλάιμβαν£ νά καταθέ
τη νέες έχρευρέσεις ατά 'Υ-
πουριγεϊό, διν ό έψευρέιτης
ΐίλφωνε 5.000 δρχ.
Ό Γιωριγος βκριΐινε άσύιμφο
ρη την ηοόταοη καί περίμενε.
Κι' ή εύκαιρία ήρθε. Στό τέ-
λος τοΰ 1975 διαβόΖονίτας οέ
ΐιιά εφημερίδα τόν άιπολογι-
ομό των έφευρέσεων τοΰ πε-
ρααμένου χρόνου, πλπροφορή
θηικε πώς ή σφ.κΧΐγίδα ματοροϋ
σε νά κατατεθή μέ πολιύ ά-
ηλιές διατυιπώσεις οηό Ύηουιρ-
γβϊο 'Ειμπορίου. "Έστβιλί λοι
ΐιόν την έφεύρεαή τού στά Ύ
ηουιρ,γεϊο τόν Ίανουάρκ) καί
τή;ν Ιιί Μαρτίου πήρε. δίπλω-
μα εΰρεοιτρχνίας (άί>. ΑΔΕ
53992).
θ^1^^—^Ι^^Ι^^^«ν^^^^^Ιε^τΕ^εσ*^τΙΙ^τ1^εβρ^Π^εε^Βρρββ^εΒεε^
Μετά την έπιτυιχία αύτίι,
I-
πεσε μέ τα ικιΰηρα οαΐι δου-
λειά καί τώρα' έαοιμάίει κάτι
καιτνούργιο, πού ΰμως δέν θε
λτκτε νά άατοκαλύτΐ~ τί ακρι¬
βώς είναι. Μδς εΐηε, μόνο πώς
ττικηεύιει ότι θά τό τελειώση
γρθΓ|γο<ρα, καί δτι <ΐ>ιίλοδοξεϊ ν ά
κυαΐοφορήση ή οχτ>ρσ.γίδα δοο
γίνετκιι πείΜοσότΐρο, μέοα σέ
τρείς μίϊνες. Μέ ττϊν εύκαιρία
άναφέρορε πώς θποιος ιτυκόν
ένδααφιέ.ρεται γιά τή σφραγίδα
(ΐΐποριεΐ νά άηευθυνθίί οτή δι-
εύθυνοη:
ΓΙΛΡΓΟΣ ΜΥΣ.ΓΡΑΑΚΗ2:
"Αγιος Μύρων
'ΕΛιπίζοιΐΗ: νά ηείσθηκαν ά-
κάιΐιη κι ο) πιό ουακολοι γιά
την άζία των Άγιομιυριανων
καί τοϋ Γΐώργου τοθ Μιυσαρλά
νπ. Καί ηροσοχήΙ Άπ5 δα καί
μπρός οποίος σπρώζπ τό τοϊ-
χο τού Άγίοα Μύρωινα, είναι
πιθανόν νά βρεβίϊ άιπώ κάιτω
τού. Ό καιρός βλέ~τε
άΐλιλάξει...
ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΕΒίΒΝΉϊΣ
Ά
ΟΗΕΤΑ ΜΑΒΙδ ΗΟΤΕί
ΝΑΪΤ Κ Λ Λ Μ
II
^ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΣ)
ΕΝΑ ΣΤΟΛΙΔΙ ΣΤΗ ΝΥΚΤΕΡΙΝΗ
ΖΩΗ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ
ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΑΠΟΨΕ
Κ λ! ΚΑΘΕ 8ΡΑΔΥ
ΡΕΖΕΡΒΕ0897 2Π15
στο άκ,/^ατι, ,.ο παραβρεθήκονε
ό 6ι7υθηντής τού Λυκείοι> «Ό Κοραής» κ. Μεν._ Πορλο,ιδς
καί πολλαί μαθιγτές καί μαθήτριες τού κ. λαθηγτρπ.
Καί κάποιος πού παρατηρηοε τό γεγονός εΤίΐε:
— Ήρθαν γιά νά παρακαλουθησουν ί'να μάθη,μα «πή* ..
η,->άξη τοΰ καθ^ν^Π τους. ττού κάτν-ι ο* «Χλοι.ς ίηα^^κ,τμ
τς... άνιτίιπραΓ,η.
Καί ε-νας άκόμτ, διώΑογος. μέ λογοηαιχτική διάθεοπ:
— Τί λές γιά τόν ΠΓνεόρη πού καθτρε στό ο*α<μνί άντι τής ς λέω κάτι που 6χ€ΐ σχέση μί την ώναβΐβαηη τού τόνου τοϋ ί·πιθέτου τής δη-τε·Γ>ης· «τι ϋΐΛοβή Ο·· ΚαψΤ,
(V,
τόν...
• Τό δνομα τού Διβυθυνττή Άρ,χαιοτήτων κ. ΣτέΛιου Άλίζί-
ο«, ακούοτηκε πολΑές φορές σ' αυτή την Γιικη. οπ,ν <>ποία.
έξ βλΛου ήΐαν καί μώρττυρας.
Κάποιος λθΜΐ&ν, σ' £να διΔλβιμμα, και γ* μιά συζι-ιρη νια
τή στάοη τής Ά.ρχαιολογκκϋς Ύπτνριεοίας κατά τή &ιχτατορία
ρϊΐΤΪΟ *
— Τί νά βκανε βριέ παίδιά κι' ό ΣτέΑιος τοϋ Μουοείου, ά-
Φοθ ί»»Ορχε ό.... Στέλιος τής Χούν,τας; Στέλιος ό Ρνος Στέ-
λκ>ς ό ίΙλΛος... στελΐωβηκανε μεριχές δου -'ΐές^·
Δ&ν ξέρω «ν ό παραιπάνω εΐχε στό νοΓ» τοιΐ την ηρρίπτωοη
χός κατεδάφισης τοϋ Βαλ*δέ Τζαμί....
Φ Κι' £να άικόίΐίη άπό όοα ι-χίετικά λεοβτρκανε στούς διαδρό-
Ιΐους τοϋ Δικαο,τινρίου, μ)έ όχρ 'Ρβ-ί την παο.ιπάνω δίκπ:
.. ΐ{; τ[ς.,. άναοκα<ρέ<: ποό κάνει ύ δτυβυνΐτής της « Αή- βειας» σέ θέματα ττερασμένα καί δέν τα άψι'ινει νά γίνουν χαί ζεχασμένα, μιπορεί νά πεί καΛ·:ίς 8π δέν είναι δηιιιοσιογράφορ. άλά·... τυμβορίχος... Φ Ή άπάντηαη τής «Άνιθρ-ας» στόν ' *νρχ',μασώνΌ γί ΠουΆΐανάκη καί ή ύπογράμμιση ότι ό Σεβάσμιος της Τίκτονι- κης Σιτοδς Ηρακλείου, εΐοοε συν^αγαατεϊ σΊν τιρώεδρος τόπ 'Ιατρικον ΣυΛλάγου μέ τή δ:χ*ο<τορία, σι.('"τήθηκε πολύ. "Ενα άιπό τα λογοιπαίγνια π^ύ ΟΜθύοαρε ήταν καί τούτο: __. Πουλιανάικης λεγόταν <> Λνθρωττος. ιβτοροΰοε νά μην είχί
οχέστΐ μέ τα... πουλιά;
Γιά δσους δέν τό ξέρονν ύπιενθυιμίζο,με δτι τό πουλί τή<; Χούντας είναι σχεδόν τό ϊδιο μέ τό τπυΛί τής Μαοωνίας. Φ Πολλές συζηϊήοεις γίνονται γιά τα χάια των δοΟΜων τοΰ Ηρακλείου. Καί κάποιος-βΐπε: — Ό Δήμαρχος πρέιπει νά λάβη ίδιοπί-ρως ύπ' δψιν ίίοα λέγονται γιά τούς δρόιμους. γιατί ηρόκβιται γιά σοβαράς συζη- τήσεκ; καί 8χι γιά κουβένηες .. ^δ! • Σΐέ δσα Κγραψβ οέ βάρος τής στί>λης ή ^ΦΛόγα», δέν νοιιί-
ζω 8π χρειάζεται άπαν—ρη. ιστί τα βρίονα> * διχαιολογηιιένπ,
άφοΰ1 γρα/ρ-τήικανε σιτό ]ίέσο ό:ό»τη.μα τοΓ> πβυοίματος κοί τού
άνάιμμαίτός τι>ς.
Μ·έ... καφυΛίθρες, δέν άσχολο&μαι...
φ Το «Λταχπο παιδί» τοΰ Δημοτικοϋ ϊυι« ^Ήλλίου. Λ Λάκης.
έ'βαιλε τελευταία οέ ,μσιτλάδες τόν Πρόεόρο καί τόν Δίιμπρχο.
μέ τό θέίμα τοθ νεροΰ.
Μά|ιστα, λέγεταα, δτι τό θί,μα θά έχη καί συνέχεια, γιατί'
τα δσα καιταγτνέλίλει καί κατηγορτϊ ό θΐορυβο'ιδης Δΐ>μοτικ6ς
Σύιμβόαλος, είναι ενδιαφέρον τα.
Κάποιος, λουπόν, είπε σχετικά:
— Λές, μιέ τό θέρα τοΰ Δη,νιοτικ>ιΓ' ντρπθ ά έονε τοπικΐ'ι
περίίϊτωθΓΐ Καΐματεροΰ,
ΐίάΧ κάποιος άηό τούς 10 πού φή<ρισαν Οϊιϊκο γιά νά δοθίΐ τό νερό στούς ζενοδόχους έκτός "Ηρακλείου άπάνττ)θ€ μονο- λεχΐτΜίά, γιά την ύπόθεση: — Μοΰσι.... Φ Τό οττιγμιΟΓτυπο βγινε έΊ;ω άτίό τόν κιν ματογράφ·ο «Ασώ- ρια», δπου ηροβόιλΐλονται κοΘγ Παρασκευ'ή οί ταινΐες τής Κι- νΐΐιΐατ)ογιραφΐίκΐΐϊς Λέσχης. Κάποιος διάβασε τόν τί,τλο «Γουρουνίσια χρόνια» καί ρώτη- σιε άμέοως τόν δΐπΛανό τού: — Μΐπδ, ήρχισαν οί ταινίες μέ θΐιματα άπό την έφταετία; Φ "Οπως άνακοινώθηκιε, ύ διοικητής τής ' λμε,οικάιγικης Βά- σης Γουιρνβν σμιήναριχος Μηίν,τερ, καΛεσε τόν Δήμαρχο Ηρα¬ κλείου «γιά £να ποτό» στό «Κρέτα Μά.οις>.
Φυσικά ύ Δΐ'ιιμαρχος τόν πρόαβαλε. ατέλνωτάς τού μιά έττι-
ατθλή.
Έλττίζω νά κατολαβιε ό κ. Μιπίντερ. δτι οί Ήρακλειωτες όέν
είναι δκηεθεΐμένοι πιά νάπίνουν οδτε «ίνα ποτό» ροζί τους,
έοτω κι' άν εΓναι... Μιπίνΐερ Λέτχ>ν!....
Ο ΕΧΕΜΥΘΟΣ
ΤΑΒΕΡΝΑ
"ΔΙΟΝΥΣΟΣ,,
ΠΛΑΙ· ΣΤΟ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟ
ΠΑ ΤΟΥΣ· ΚΑΛΟΦΑΓΛΔΕΣ
ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΡΟΜΑΝΤΙΚΟΥΣ
"Ενα κσλό φαγητό
σ' Ενα βμορφο περι6άλλον
ΛΛΛΛΛ^ΛΛ»*
ΟΙ0Α1ΗΣ ΜΑΤΘΑΙΑΚΗΣ
ΆνΐιπρόσωποΒ ΈΐαιρεΙα-
(Χανιόπορτα)
Διαθέτει δλα τα ήλ€κτρικά €Ϊδη
Λ»€<^^»^^»>ΛΛ
μμ
7 μ.μ.
ΑΜΛΝΥΑΑΟΣ ΝΑΥΤΙΛΙΑΚΗ
ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΚΡΗΤΗΣ Λ.Ε.
ΑΝΑΧΩΡΗΣΕΙ Σ :
Ε) Γ — Ο) Γ «ΚΥΔΩΝ»
ΕΚ ΣΟΥΔΑΣ ΔΙΑ ΠΕΙΡΑΙΑ
ΚΥΡΙΑΚΗ 6 μ.μ. — ΔΕΥΤΕΡΑ 9 μ.μ.
ΤΕΤΑΡΤΉ 7 μ.μ. — ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
Έξ Ηρακλείου πρός Πειραια
Ε)Γ — Ο)Γ «ΡΕΘΥΜΝΟΝ» — «ΚΑΝΤΙΑ»
ΑΝΑΧΩΡΗΣΙΣ 7ην ·Εσιτερινήν
ΑΦΙΞΙΣ 6.30 Πρωϊνήν
ΕΙΣΙΤΗΡ ΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΙ:
Πρακτορείον ΑΝΕΚ ΧΑΝΙΩΝ:
Πλατβία ΣοΦοκλή Βενιζέλου, τηλ. 23636, 25656
ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ:
25ης Αθγουοτου 33, τηλ. 222481, 222482
ΡΕΘΥΜΝΗΣ:
Λεωφόρος Κουντουριώτου, τηλ. 22296, 22456
ΤΗΛΕΦ. ΥΠΟΠΡΑΚΤΟΡΕΙΩΝ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
Βαρδάκης Ν. 282.730
Κρουστανάιιυυλος Π. 285.420
Κυδ«νάκης Γ. 281.702
Παλαιολογος Π. 283.086
Χαμαράκης Ε. 283.860
5 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1976
ΗΡΑΚΑΙΙΟ
ΑΛΗ·ΙΙΛ,. ΚΡΗΤΗ1
1ΙΛΙΑΑ 5
Ο - Α ΜΑ1 ΙΤΑΦΟΥΛ
Η
ΚΒΝΙΤΑΝΤΙΝΑ ΜΑΚΡΙΔΑΚΗ
ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙΣΤΟ Α' ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΘΗΑΕΟΝ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
Χαρή
ΠΡΟΣ
Τον κ. Μώνο
Λ)ΐΜΤΟν
II
ΑΛΗΘΕ.ΙΑ»
ΙΙράκΛαον
Ποθ£·*.ονουθώ |ΐέ ένύααφύ-
ρον τόν άνώνα αοχ; νιό, τώ χά
κιίι; &«>ντυ τ γ*· ΙΙαισει'ας γΐ'-
>3κώτερα καί είδικά τώ κακώς
£«ητα τιν 1ί·οιη,ς Έκηαίδεΐ'
κης τΡχ »ίΛ»κ ίΐας.
Καί τώ'Λ μαζί αας ύψώνω
κι' Γγώ Φωνή διαμαιραυριίας
νιό τα δσα γι'Μοντοιι ατά Γυιμά
Καί ά.οϋίίζω μιέ την έρώτη-
<κ: Είναι ι) δέν είναι δχκαΐωμα τού ιθόθε Μαβιτττι »αί μαθήτρι¬ αι; ή άναβαβ|αοΛόγτκ)«ϊ τού γρα πτοΰ, Καί βν ναί, τότε για/τί άΐ) αυτή ή τραααοία αιό Α' Γιιιΐνάτηιον θηλέων ΊίρακΛ'εΙ- οΐ) γι_ την αϊτηση άναβαθμοΛό ΐ]οης ιΡαθϊίιτιραας τής έκτης Τώ Γ,ης, Σΐ>το£»θρ*μένβι
Ίί μαβήτφ&ο Μαρία Μακρι-
ήάκη βκοΛΚ αϊτηαη άι·οβα0μ<ο- Ιάγπσης τού γίχυηοϋ της τ» ο ν' «τραιιιήίνου ατό ριάθΐηρα ΰγκής γιατί ΐΛ—ευε πώς ή μΑιυΦΡ"" κ "Αννα Παιπαδά κη δέν την εΐχε βαβμοΛογή- αει οωστά. Ή άν·οβαβρτ>λι6νΓΐ-
αη ϋγανε καί δέν εύνόηοιε μέν
π'ι μαββτρια, άπέδειζε μς
αύτό πού ή μαθήτραα ίοκυρίοτη
ιοε άπό την άίιχιή. Πώς ή έν
όγω χοβηγήτοιο. οΰτ»· δίκαια
οιίκ οωοττά βαΟμσλόγηοΕ.
Δέν ξ£οω αν ο! κ,.κ. αναβα
βμολογιητές — ΣυνάδβΛιροι
της κ. ΜαθττγτϊτΐΓΛαχ; — έκαναν
5α έκαναν άπό συναιδείλφΐκή
ίΛλΙτΑΐτνγί») —· ή κ. Παπαδά¬
κη τό εϊχκ ίϊοοηγουιμενΐιΐς πεΐ
'Εκείνο ηού ξέικο είναι πώς
οί'άιριμήδιοι βά επρεπε νώ έν
γι' αύτ*Υς τίς αύ-
οαθ^Λογήαης των
τα άιπυτχΛίΌματα ή ιδία ίοτο
ρία, πώλί. μέαα ατή τώξη __
γΐιά τέταρ—ι φορά θυοία τοθ
ς γιά ττροοωιπιικ^ς κα-
Καιί οάν να υ^ν ίφιΐχινε
ή φαΑΐάΙλογος τής τάξης
κ. Γρί}γ·;>ρώκΓ) — Ζαμποτάκιι
ανάλαβε ·ά αυιμπληιρώστι 8οα
δέν ιμηόρΐεοΕ νά πή ή κ. Παπά
δάκ,'ΐ, &υιά£οντας μ' αυτή
μέ τή σβφά της τό μώθΐΐϊμα γιά
νώ ΰττειοασηιίοπ τή ουνάδελιΐρό
της.
θέλο,μιε νά μώθωα*· λοωιών
καί ηωτήιιε γι' αύτό τούς ύ-
πεύθυνους: Ή γίνεται μέ τίς
Ποίος τίς ιύά-
νεα, Συνά&ει.φοι κΐρΐνουν ου-
ναδέ.φους, Κ»* Λν κάιποως ζΐ)
τήριη άναβεώρι>οπ σε μΰθίτνμίΐ
καθη-γηιτοΰ ΐιοϋ έΐρΐνώζιειΛιι καί
οκήν ίπ&£ώνησΐ, τί γίνεται;
μιόνος τού άΜαβαβμολονιεί; 8
αι»νάδ1εΛιφος, Αύτό τό τελευ-
ταίο νιοθ βυμίζει τή λαϊκή πά
ροιμία «Κόιρακας κορύκου
Όλα αύτά γίνονται
ή νά σηάίθυν τό ήθικώ τ&ν
ν' νιά νά μή ζηαοθν ιό
δίικιο τουςΙ Τόσο λοιπόν ένο-
Μλείταιι ό Γ-γωϊο|.ώς των κ.κ.
Μαθτιγτετών αύτοΰ τοϋ εΚους
ηού δέν ΟέΛουν οΰτε &κιραρΓτυ
ρ&χ άηό μέρους των μαθτκηΐΓν,
έΐοττω κ»' δν είναι οίγουροι έκ
τιϋιν ηροηΐέϊχαν οτχ οί μαΑηιτίέχ:
δέν θά δικηίωθοϋν;
Πότε καί ποίος θά αναλάβη
νώ δείξη α' ούτούς τούς κυρί-
ους πώς ή ποΛατεία τούς ίχει
ΟΛηβέαει }ΐόνο τό ρόλο «ου δα
οροάίλου χαί 5χι τοδ χαταιτιε-
ατή καί τοΰ ιακκμηούιλαΐ;
'ΙΙίϊάκλείον 29.3.1976
ΚΩΝ) ΤΙΝΑ ΜΑιΚΡΙΔΛΚΗ
'Οδος Λ. Κααφΐνΐάκη 100
Τηλ. 2&1Α9Ά
ΦΙΛΙΠΠΙΑΗΣ-ΠΙΤΥΚΑΚΗΣ-ΡΑΝΟΥΤΣΑΚΗΣ
ΟΙ ΙΨΑΚΙΑΝΟΙ ίΙΑΠΑΑΕΙ
Ή άνοβεώρηοπ αυτή άπέσει
Γε Γκοίτρανα πόοο άβααάναοτα
μπαΙνοΐΛν οί βαβΐμοί. ο! βαθμοί
αύτοι πού άλλαι*; «ϋινοοϋν καί
άλλοτε καταηαχώνουν τρυφ€-
ρέχ; ΐπιάρίίΒβς καί τίς έ-ξωθοθν
μέχρ* την αύτοι—ονία.
'Αλλά δέν είναι αύτό τό θε
ιβ υας. "ΑΛΜο σημβϊο θέ<λω νάΛξω καί β» την ο&κβα ητή βαθυαλογία, γιά την όποία οί άρμό&οι δέν »αΓνβτ«ι νά ι-νδιαφέρωνται καί πού. Τό θέιμα. ιλγ· είναι ή άναβαθμιοΛή γτρη αυτή κιαθ' έαυτή καί αν ό μαβτιπν: ί ή ΐϊαθήτριο. έχει τό άίκαί/ιηια νά καιτακρύγτ] Οϋ-ΤΤ). Λοιπόν ώμ&αως μόλις έγϊντ γνωατο πώς ή μαθήτοια έκαινβ Αι>ιΐη άναβΐώρπρης τοΰ γρατ
πγοΟ πχ·, ή κ. ΠαΐΜβάκη δε-
""Λβωσε στή τόζι>. θυοίαοε
την ώτο της δ_ασκαΛία<; γιώ ν ά πή ατίς μαθίντ.οΐ€ς δ, τι εΐχ« νά πΠ γώ τάς άνοκ>Εω.ρ3ί|σεις
προαποθώντας νά δείξη πώς
δέν τή — ίροζβ ο&τε —ή φόβιζε
— τό τεΛΐβυταίο είναι οίγουρο
— ή άΛαβαθροΛΐ6γιτ»ΐ—ϊ. ή δλπ
"ΐ^βιε,ρΜρΐοιρώ —ς βΐπιΐς _' έ-
Κίίνη πού άκαλούθησβ 6&ειξί
■ώς κοβε οΊλΐΛο ηαρά την 6ψη
ν« άδιάφομη τό γενονύς.
Άγαπΐγτή «ΆΛήθεια»,
Συιν,·χαίρον«ε θεριμάι άιπό' τίς
οιτίίλες οου τους ηένχε. ά,γωνι
ατές ίερείς των ήρωϊικΛν
καών μας.
Δέν είναι ή ιτρώτη
πού πσϋρινουν ττϊν υονη άρθή
καί ένδεδειΐγμέινη τακοβέ(τηοΐ>
σέ ενα ποωταιρ,χι&αης σΐϊμαοΐας
διύ τάν τύπον μας θέμα: Την
άσταιιάκιρυνιατι χάθε καί παντός
εϊδους έπι6ουλΓ]ς κατά τού ί-
εροθ καί^ αίιματοίΐόηοτου έδά-
φους τ?}ς ττ»·τρίδας ιιας.
Αΐπό δτίχΛ'ει δπ δέτν δλβι-
φα,ν ποτέ άιπό τίς ταφείς τοθ
κΛιήρορ νας οί (ρωιτιρμιέτνοι ά-
πό τώ πραγρα~κό νόημα της
ΓραφΓϊς πού έτ&γραρματιχά λέ-
ν«ι: «Ού τό Πν«0ιμα Κυρίου
ώβεϊ κοί άλΐευθείχία».
Γι' αυτώ πηρήληλα μέ τό
πνευιμοιτικό δργο τους διά τ4ν
ψυχικήν ιοαλλιέίίνειαν τοθ ηοι
Ιΐνίουι τους, άγωνίζονιαι μέ
θάρκρος ικαά ΐιχιρρηοίαν παραδει
ΥϊκκτΒίΐ'^ν, γιά δ,τι ίερώτερο με
τα την πίαπν νκάρύθει: Τίίς
Πατρίδος τιήίν ελευθερίαν.
Τρανή άιπόοβιξις τοθ πόοο
ϋχουν νοιώοει την τόσο
καί βαρεΐάι αποστόλη τους.
Τίΐμοϋρε καί συ>γχαίρουνΗ;
καί αύιτούς καί την Ι. Μιγτρό-
ηαλι> Λάιμιπιας καί Σφακώβν
ηοίι έχει τοιούτους άΎωννχτ&ς
Ιερείς καί τούς καλαθμε νά
συνεχίσουν μέ ζΓίλο καί ά,μείω
τη
άγωνΐϋτικότίϊΡα τό 6αρύ
καί ώοαΐο ίριγο τους μέ
την βεβαιόπντα δα «5~ίυν ικτο
ΐϊλευρό τους κάθε πραγματικό
Χριατκινό καί τίμιο "ΕΑλη.να
πατραώτη. Ευχόμεθα δέ τό
ράιδειγιμώ τους νά
την άλάττιτα τοθ κλήρου- μας
νά ώποδυθϊί αε άγωνκς πού
θά δονήοουιν -ταΐν καο&Λ τοθ
λαοϋ μας καί Ιδίως τίκ νεώττ}
τας καί θά μδς ουαπειρώοουν
περί την ΈιβκΑηο&ιν καί
"Ε&νος.
'ΙΙθώικΑιειον 26.3.76
Μετά τιιμίκ
ΑΓΓΕΛΟΣ ΦΙΛΙΠΠΙυ-ίΣ
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΙΤΥΚΑίίΗΣ
ΧΑΡ. ΡΑΝΟΥΤΣΑΚΗΧ
Κρητική Νάκλια
ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ ΤΑ ΚΑΜΩΜΑΤΑ...
Τοδ συνβργάτη μας χ. Γ. ΠΑΡΑΣΥΡΗ
Τρία άδέλφια ββοοκαν το
χειμίωνα τό κοΜάδα τους σέ
ικάηοιο χειμαώιό κοντά στήν
θάλαοτκι. Τό χωραό τους βρα-
οχ&ταν τρηλά στούς πράποδβς
τοΰ ψΓ>λο(>είτη καί δπεψτε έ-
χεϊ πολύ χιόνι.
Τό ΜΔρτη εΐηε ό ποιο μειγά
ος.
— Φαίνεταί μου πώς ό »ει-
,μώας έιμΐττησε. 'Εηαρα·τήί>η
ξα τή ροναΑίδα καί βαστοθσε
τα ρογαλιδάκια στήν πλάιτη
το-ης. Ό άοκο<Λουλαιιβας έίχο- ζάρωοε καί τό φεγΎ·άιρι είναι τριώ μερώ καί καιταναηκο. Δέν τηοτεύω νά ξαναΐκάαΐΓΐ τσί- κνη, μόνο νά βγοϋ'με στά &ριη οαγά - οιγά. — Άφοΰ τό λές έσύ νώ φύ γωμε. ΣυιμφώνΓΐοαν καί οί αλλοι, λίετά δυό μέρες ζεκίνηοαν γιά τό χωριό τους. θδκαναν ΐίέντε μέρες δρόμο νά φθά- οουν. Την δεύτερη μερά &μως χάλαοε ό καιοος. ΕΙττε πάΛΐ ό ποιό μεγάΛος: Έτοά μοΰ φαίνεται πώς θά μέ νελάοουν τα στΛίάδια. 'Ε- κεαονέ τα νέφαλα απού ττ,ν τ—άντα τσή θάλαοχχις δέν μ" ά ρέοουνε. Δέν πέιραοαν δυό ώί»ς καί ξέαηασε μιά δυνατή βροχή. πληΐμιΐύιρα. ΛαλεϊτεΙ φώ,ναζαν τώρα ό £νας οτάν άλλον γκπί θά κρου ψτο&με. Τ6τε γι4 καλϋ τους τ')χηι θυμήθη«£ ώ δεύτερος ά- ύε-λφός πώς ποιό κάτιω οτό ιιε τόαα πού θά ουναντοΰσαν £με νέ £νας άιδελαηΗος φ£λος τοθ ηατέρα τους. Ό φΐλος τ' άφ-έν τη μας είναι καλάς καί Φΐλοτι μος καί θά ιποαχιύοη καί ιιδς χαί τώ όζα. "Εφβαοαν λοιιπόν έκιεϊ, μίαν τρηραν τα ηροβατα οέ μιά απΐ) λιά, μετά πΪΓγαν στο οπίτι τοϋ χαλοΰ άνθρωπον», στέιγνωοαν, £φαγαν καί τβρΐβξαν στί|ν κου βέντα. "Ολοι κουβέντιαζαν έ- «τάς τόν μικρό άώελφό πού £τρωγε μ έ τα γώτηα μιά ΰιμορ- φη κό.αΐ) τοϋ οηιτονοικοκύρη. 'Εκιείνη τδχε καταλάβει καί κοίταζε τώ πάτωμα άπ' -πήν ντροπή της. Τα μιάγουλά τΐ]ς βΐχαν γίνβι κόοακινα οάν ρό- γδια. Μηροστά στήν έσπμονϊ) τού ΜανωλιοΟ — £τοα ίλ€γαν τό μωα.οό άκώμα άρούστακο βο οχόπουλο — ή κοπελλιά πί}- ρε θάρρος καί στο τέλος τϋς όποαηερίδας τόν κοίτα& καί αυτή μέ ίνα βλέμμα γεν&το γλύκο καί άνταηόιορκηι. Τρείς μέρες συνεχαζόταν ή χακοκαιρία καί ατό μεταζύ ό Σκέψβια μ£ Αόγια ΠΟΙΟΙ ΝΑΝΑΙ, ΠΟΙΟΙ, Τοΰ κ. ΚΟΕΤΑ ΛΑΙΔΗ Αύτάς πού ζ«ί ο" Εναν τ6ηο καί δέν τάν άιγαιπά εΐλακρινά ανχ&ν τόν τόπο, δεν τόν πο- νεϊ Ί~ί δΊέν /τόν σέβ~αι, οημαί νει πώς είναι ποιλύ ηροαανιώπε ρο νά ]ΐήν ζεϊ χαί καθόλου ο' αυτή τή; γή. Τό νά λές λόγια, νά κάνεις κοιμΛϊνες, νΛ μεταχειρίζεσαι νβυ&), νό συρφεφοντολογΐΐο, ϋπουάα, ιχ—«ροβουλα χαί προ αωπϊκά, αύτά αηιμαίνει ικίις ϊΐροδίαης α!λΛου< τό δίκτιο τους. καί Αώτά τουλάχιατον δείχνουιν τα £ριγα οου όνταν έριγάζεοαι άπό έναν τυχόν κεκα μανδύο λογκϊις οου, πού την βοίοχεις ~4 ΐ~τρα οου, Μλέψτη ιιακχών χαί αω·μά των, ΰηουΛε, ηονΐκαιέ, άδύστα κ~, αρπαγα, παπεΐς στύ τοΰ συνανθρώπου οου χαί κλέ ββκ; ντα νά τρώς. Τρώς γιά νώ μην στοματήρτι*; καί ποτ·έ ιαάλας γιατί ή πτωμαίνη τοΰ θανό,του α' έχει ζαλίση κι έ1- χιειΐις ί^εχάση καί των έαυτό οου κεΐ (ΐέοα οτί)ν δυσοδιία τΐνς. Καί ηάλι δεν σέ φτάνουν γ! μάλλον δέν σάς φίτάνουν για τί αΐύνε. ηολιλοί οί τοιοΰτοι. Κα( ένώ ίίχΕτε <ράεα 6Λΐ) την ύίκραξία. τής έργαοίας τοΰ αλ- λου, &γτ&τ€ καί τΐνν βίλίν τού αλιη {χιύοτασΐί, την ήθιχή καί την πνβυιμαιτιχιί. Κάνετε δ,τι κάνουν περί- ΐτου οί οικάρες πού τν&φττοντας πανω σ' ενα πτ<3ιΐα τό κουφα ριάζο»ν, Ζοτατε νά σάς ύπηρε τον>ν οί άιλΛοι, νά σάς προοκυ*·
νοΰν, νά σδς λατρεύουν, νά
οβς έζυτρώνουιν. Ποιούς; "&
ΖΤΑ ΓΥΜΝΑΖΙΑ
ΤΩΝ ΘΗΛΕΩΝ
Λέιμιε πώς οί κ.αινούρ.γΐίχ,
γβνντιές, ίΕχουν άνββασμένο
πνβυοχι,χχκό έ~ίπε&ο. Λέακ πώς
τώ θαθ(μα τοΰ ούγ3ςρο<νου πολι τιαμοΰ έαιιιιδοδ Οετικιά στή νοπ- μοσύινΐ). Κι' ομως... οί 'Ηρα- κΛειώτκχκ-ς παραιμένουν... μβτουμΐποϋνες, Αύτο διαπιχηώνει κανκίς, αν άκούσει τίς μαθήτιρα&ς των Γυιμνααάινν τής πόλης μας νά μιλοΰν γι·ά τούς βαθμούς τους. "ιΕνα μεγόΛο ποσοστο μαθΐη- τριων περωτΑανοόνται... άδέ- αηκιτες κάτω άπό τή βάαη. Αύτά βεβαία δέ αυιμβαίνιεΐ σ' αλα τα ιχαθήμα'τα. "Οιχου δ τό ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΞΥΛΙΝΩΝ ΕΠΙΠΛΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΛΥΓΕΡΟΥ ΕΠΙΠΛΑ ΠΟΙΟΤΗΤΟΣ ΖΕ ΧΑΜΗΛΕΙ ΤΙΜΕΙ ΤΡΑΠΕΖΑΡΙΑΙ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑΚΑΙ ΙΔΕΑΙ ΣΑΛΟΝ ΙΑ ΚΡΕΒΒΑΤΟΚΑλΑΑΡΑΙ ΣΚΡΙΝΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ ΣΤΗΝ ΛΕΠΤΟΜΕ- ΡΙΑ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑ¬ ΔΟΣΙ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΑΙ ΠΟΡΤ — ΜΑΝΤΟ ΤΕΛΕΙΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΧ ΕΞΟΠΛΙΣΑ4ΟΣ ΕΙΔΗ ΚΟΥΖΙΝΑΙ ΕΠ ΙΜΕΛΗΜΕΝΗ ΚΑΤΑ- ΣΚΕΥΗ ΝΤΙΒΑΝΙΑ ΕΙΑΙΚΕΥΜΕΝΟ ΠΡΟΣΟΠΙΚΟ ΣΥΝβΕΤΑ — ΕΠΙΠΑΑ ΜΕΛΕΤΗΜΕΝΗ, ΖΟΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΠΟΙΚΙΛΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΙΜΕΣ ΑΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΑΙ ΜΑΖΙΚΗ ΠΑΡΑΓΟΓΗ -Τα Ιπιπλο μσς καλύπτουν δλες τίς άνάγκβς τοθ συγχρόνου νκιτιοδ. -Μί/ταφέρομε τα €Ϊδη μας δπου μ£ς ζητηθοΰν. -Τα προϊόντα μας διακρίνβι ή ποιότης καί ή χαμηλή τιμή. -Έλέγξατβ καί κρίνατ€ την προσπαθή α μας. -Προτιμήστ€ μας γιά τό συμφέρον σας. ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟΝ 5ον χιλ. οδοθ Ηρακλείου Μοιρών Τηλ. 280689 ΕΚΘΕΣΙΣ Α' Πλατεϊα Άρκαδίου Τηλ. 284759 ΕΚΘΕΣΙΣ Β' Μανουσογιάνντ)-Πλατ€Ϊα Άρκαδίου Τηλ.289160 ίρωτας «ίχε σαιτέφει άγαά τρευβα τΐνν καρδιά τοΰ Μανω· λιοϋ. Κάθε νύχτα φανταζόταν ίπώς κοίτανταν δίπλθν τού Δεοηοινιά — έτοι την Ελεγον — καί δηως έιοανε νά την χά ϊίέοΐίει, πότιε αγγιίε ^ κηίχί. μια, πού τούς ακέπαζαν, καί ΐιότε τα σχληρο. γέναα τοΰ ά- δελψοθ τού πού ροχάλι£ε. Τό τρίτο βοάδυ τοί5ρ0ε τρελ λα χαί κο,τι ηεριοοότειρο. Πϋ- ρε την άποςναση λοωτόν νά την κλέψει Γιά κακή τού τύχΐ) δ- μως ή μάννα τίίς Δεπποινιδς κά'τι μυρίοτηκε καί έκεϊνο τό θρΛδυ κοιιμήβηκβ μαζί μέ την κόρη της. Κάποια ο—,γιμή ή Δΐεαποί νιό δίφιασβ καί σηκώ- θηκε νά πΐίεί νερό. Ή μάννα της μεοα στόν Οπνο της την άΊκουοε πού &ρευγε. Στά διάστηρα αΰτό μιτίίκε «τό σκοτεινό δωμάττιο ό Μανω λιός καί ηληοίαοε άλάλητα τό κρεββάτι "Εοκυψε τότε καί ψίθύριρε: — Σήκω απάνω γρ Βόχηα άηό κεΐ σοϋ λέω. Ή μιαοκοιιχιονένη γννα&τα δβν γνώριζε την ιμιβυραοτή φωνή τοθ ΜανωλιοΟ καί νόνη αε πώς 5ταν ή χωρή της. — 'Ογίλήγορα είναι άχόμα) μόνο θέσε έιπα^. Ό ΜανωλιΛς ηόλι μέ την αειρά τού δέν κατάΛαβέ ηοαά τοΰ μαλοθσε, γιατί μάννα καί κάρη είχον την ϊδΐα φωνή. Ή χαί>ά καί ό ποθος τοθ νέ
αροθ τοχ>μνκινόπουλου γιγαν-
τώθηκαν, σήκωσε Λοιηόν τα
ακε-άσνιατα, ^άπλωσε καί άγ-
κάλΐισε άμέσως την μόννα τί(ς
Δεοποινιως. Τό" έκείνο εΐ-
ηε:
— Γιάβ την ξενηνιαο}ΐέν~,
τάξβ πώς είναι κοπέλι. Σέ μιά
ουλαά θά μοθ ζηΐτήξΐ» χαί βυ-
<ί· Τότε κατόλαβε ό Μανωλιός τί βΐχβ πάβει καί προσιπαβη.οε νά ξβφύγει. Την ϊδια δμως οταγιμή μαιΓ)- κε ή Δεαποινΐό καί ο—άς η!>
νβ νώ ζαηλώοη ακούνττ£ε τό
Μανωλβό. ¥ΕρτίΓ>ζε τότε πρώ-
τ·η τίς ψωνές καί μετ4 ήρχισε
μ ή μόννα της.
— Ένώ μωρέ ακώλε δέν
εΐμαι άη' αύτές πού κατέιχεις,
φώναζε ή μάννα νομίζοντας
ίΐώς πήγε γιώ. έκείνη ό Μανω
λΐιώς. Καί συνέοαζΐε τίς φωνες:
— Έλβ— οφάζετέ τονε για
τί μέ ντϊράπΐΛοε στά γερατειό
μου.
Σχεδόν άμέσως έμφανίοθη-
καν ό παιτέρα<; τβς Δβάποινι<δς καί τα δυό άδέλφΐα της καί ξοπίοω σάν δαρμένα σκυλιά ο] αΛΑοι δυό μουοαφήριβες. — Γιάντα μωοέ έπείραξες τή μαννα μας; Τόν ραηΐισαν. Καί ό Μανωλιός ηού τόχε -τελείως χομένα άηάνττκιε: — Νόμιία πώς ήτιαν ή Δέ» ο—αανπώΙ — "Α, ετσά τόςε ί, Καί νά την ηαντρβυτβϊς θές, ί| νά σέ "σφάξωμε σάν τό χοϊρο; Την πονχρβύτηικε λοιπόν τή Δεκηοινιώ καί βταν νύρισβ στό χω.οιό μέ τό καινούργιο μαζούλΐ, οί χωριανοί τού τοδ- λεγαν: ΐκας' πΐιάοει ή έπιδηιμία, ίπιασε γιά καλά. "Ετσά σέ ώροεειένα ίμαθήματα τό ποσοστά των μα- βττφιΐων πού ύστεροθν ξβπερ- νδ τό 90ο)ο. Τί λένε οί κ.κ. ιια03ΐ(γτντές γιώ τίς... εστιδτιμίες; ΜΑΟΗΤΙΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ Λυτά λοιπόν γιά τΛ Γυιμνόν σια. Ή δροχ»π>ρ(ΐι6τΐ)τα δ$ιως μιας
νεομής μαθτντχιαας, δών έξαν-
τΛίϊτατ ατο σχολειό.
ΠρΧν κώιμποσα χρόνΐα οννη-
θιζόταν νά γρώφειται «Σήμΐε-
ρα: απογευιματινή ΐμαθητϊκή πά
ρώοταιαη Κορανκιόζη».
Αύτό τό «Σήιΐβρα» &)_<;, εί ναι παλιό. Τώρα οτβα... «μιούζικ ύπό- γιεια» τού Ήοαχλείου ·*ηάριχη ειίιδιΐκό μαθΐΐ^τιιιϋό ΐϊιρόγραΜΡα (ο- χι παιρώσταβη, αύτη δίδεται ά¬ πό τούς... θαιμώνες) πού άο- χίζει τίς πρώτες άπογευμαη- νές ί&ιρες. "Ρσο γιώ διάβααμα, α, ολα κι' αλα, δευττερεύουοα ύπόθε- ση, 'Επειδή δρως άπώοχουν καί μαθήτριβς, πού έοοουιν ποό πολ λοΰ... άποχοορετήαιει την έφη βωοή ΐν*κία, συνιατοΰρε ατούς συτναψεϊς έιιΐΛΒΐιριτνματίες νώ λώβουν τό μέτφα τους. "Ας άηανο.οιέφουιν λοιπόν την εϊοοδο α' αύτές τίς... ιιε- γώΐλες. Μηο.οβΙ νώ... ένοχλοθν τίς βλΛες (τήιν συινηρ—τ πλειοφτΐφία) ηού — ποίος ξέ ρει, — ιμηορεϊ σ' δνα τόσο μα γβυιτιικό ποραβώΜον νώ παί- ζουγ την... κολοκυβιώ. ΤΟ ΠΡΟΣΚΛΗΤΗΡΙΟ ' ΤΩΝ ΚΑΙΡΛΝ «Τοθ 4ετοϋ ό γιός». Καπου έ&ώ £χουν ότι , ρίζα τους οί ποΛιειμοφιΐηιοινργίι πού ΰκαναν την έ.μψάνιαή τους μέ άφοί^ιιί τή διακοπή των ου νομιΑιών γιά τίς βώοεις. "Ετοι ταυττόχρονα μέ τό.. μπονΐμπουινΐμό, άναζωιπυρώθη καιν οί έλιπίΰες των ώ(μβ.τανόη- των φΐλοβαοιιλικών γιώ παλΐ'- — Τσή νυκ,τας τα τα θωρεί τα ή μερά καί γελδ. Καί εννοούσαν τό πάθτηκι μέ την πββροα τού. Γ. ΙΙόσο ίίιαο είχε ό Παλα- μδς οταν 6λ«γε: «Άνώξιος Οποίος άχούει προσκΛ.Γντ3'κ>ιο των καιρών
οΛλίαγνα ί] τύιμΐπανο τό κρούε».
'Ανάζιος οποίος τ' άκούει, ;
δέ λέει: Π α ρ ώ ν».
ΚΑΚΟΗΧΕΖ
ΟΝΟΜΑΖΙΕΖ
θυιμάμαι λίνο μετά τή μετα
ηολίτευαη, ηού ό ζαχνράφος κ.
Δ. Γέρος μηογιάνηζ« τούς ά-
δρίώντες τοϋ..., μεΐγώίλου δά-
αρςαλου Μεταξά.
«ΝτροηιΊ νά τκμοθμε ίνα δι
χτάτορα».
Αύηά γιινόίταΐνΕ τότβς.
'Ερείς, δρως, έδώ στή Κρή-
τΐ|, οάν Δπμοκράτες, άνηπα-
θοομε τούς δΐχτ4τοί>ες. ΓΛ' ού
τό καί διαλέςαμ'ε τή ναό φαχρυ
νή, άπό τό Μέντρο τής πόλτις
πλατιείσ, (πλααεία Μπεντββη)
καί τή βαφτιίσαΜε «ΠΙλιατιεία
Μειταξα».
Λ&τε νώ κοβιερώθπκε κι' ό
Μεταξάς... Δημοΐφά~κ:(")
Δέν άτνοκλείεται.
ΝΙΚΟΣ ΨΙΛΑΚΗΣ
ο ΣΗΜ.: Τυκοθσα συνωνυ-
Ιύα μέ «υπό Εκδοαιν» έντυιπο
είναι έντεΛώς αυιματτωιματιχή.
οας τούς κενούς οτο μυαλό.
Άλήβεια »ιοΰ νά ταξιδεύει
αΰτά τό λιεγόμΐενο μυαλό οας
ο3δτκοι. έιαιειτα.λΛΐευτές κι' άδί
οτακτοι Αδροσυλλέκτιες, πού
ςττομα εχεττε καί μιιλιύ δέν έοτχ
τε πολλές χρορές. Κρύβε.τε
τούς εαυτούς σας νςο—ι> άπό
τόν μανδύο μιας άίλλόγισιης
λογικτΐς σας χενοδοξικής μανί
άς. Πείομονες καί έγωκ—ές,
μισαλόοοί,οι καί ύηερόιπιτες
τιροσπαθήτε νά κρυψθίίτβ πίοτο
άπό τό δάκϊυλο τοθ χεοιοΰ
σας. Μπροστά οιτά έγωπαθια-
σμένα καψώματύ σας, πεΐνοθν
ϋνθρωϊτοι, ΰίτοφέρονν ανθρω-
ποι, τυιραννκ)ΰνται ίίνθιρωποι,
κ»" έοβίς ωοαΐιΐΓ»άρ»ι γιόκ>
"Ααπλαχνοι καί οΐμαιρουφι-
χηαοοί τύποι, άδιάφοροι σ' δ,τι
άζίζει νά ΟΙ 6 άν6|ρΐο~ος, δέν
διατάζετε γώ τίποτα καί μπ,ρο
ατά αέ τίποτα. ΚαλυιΐΜέ,νοι μέ
την μόσχα τοΰ χρήματος ην-
ατβυετε ,μόνο ατό φάντασμά
τού. "Ετσά μ&τρδτκ τό Μάβε τί
μ' αύτά, ιανϊίρτβ μ" αυτώ, έ-
ζα;γχ>ρόίβτε μ' αύτό, νελάτε
μ' αύτο, βύίΓυη—ϊτβ ρ/ αύτο.
"Βνα μονο πού ξέρω βΐναι
πώς δέν πλΐ>οώνιε«ε μόνο τόν
Χάρο γιά νά ιμήν πεθάνετε.
Τί νό αυΐιβαίνει ομως έκεΐ;
Λέ,τε νά μην δέχεται τα χοήιμα
πά σας ό Χό»ρος; Λέ>τ« νά σας
τώ ηετδ, τουΑώχιστον αύτος,
Οζΐιθΐηρειη&χχτατα στά ιμο&τρα;
νΗ σδς λέει: ^αταισ~κ: Μα-
ταιοτήτων...» β' «οσα άη' άν έ
μου Κοκονται πάΊλι άπ' άνέμου
πβ,νϊ:;».
Άνιοτάριτοι οέ πρώξεις ά-
οελιγείας, τι>ποποιΐΒΐένοι, <ραι- ναμβνικΐά λατριεύ©τιε τόν «θεό Χρημα». "Υπουλοι στά χαμόγε λο, γελιαοτοί στήν άοπαγή. πό νηροί ατά τουμηάΐριαμα περαφέ ρβτε ατούς εαυτούς σας Δό- ξα. Άπροσγείωτοι στάν ένα I- σιο, δίκοιο καί ε5,ρΐννιχό δρόμο, ψάχνετε στάν πβιτο ττΐς θαλασ σας γιά λαγούς καί ατάν άέρο. γιά τράραα. Σχΐγματίζβτιε θθι^ σκεϊες, πο&λϊίτε πνιευΐια, εΐ- σηράττετε κατάιρες. οί «αύτοί». (Χ αάώνιοι Μόνον έσεΐς καί κανβίς πλήν άηό σδς. Μιάι δ- μως ττού καλό δέν κάνε~ α' £ναν τόπο, ποιοί νδσηε αραγε ποιοί καί τί εμείς σας χρει αζομαατε; Κι' ώς πάηε νομίζε τε δή μηορεϊ νά τβντώνετε τό αχοινί τής βλακίας σας καί νά τηοηεύβτε ηάντοηβ ατά χιοϊΐμα; Χαί ξαναρωτΰ: ΠΟΙΟΙ Ε1- ΣΤΕ, ΠΟΙΟΙ;;; Τί ρόλο παί ζκτε χαί τί μέ,τρο «τρατατε, Πϋΰς τόν ηίνετβ τόν χαφέ σας βρέ άτσίδες τοϋ χοινμαιτος μέ τώ πολΐλώ ιοόίλΐπα καί τόν οκου ριχισμένο έγΗέψολο ηού 8Αα τώ ξειοβι καί δέν ξέρβι £να: ΗΣΥΧΙΑ. Ταραχοποιοί μαάς ήρΐε}~ς θαλάσσας πού λέγειται Λαός Άιρενιτπ.ς σάς οοβ&ζκι κι ή ΣΟΣΙΑΛΜΑΝΓΑ των στ»*: ,ρανων άνθρώπων. Γιατί; Γ_· τί σδς λέει: «ΣίΤίκδσε τό πά- πωμα δυχλό γχά οένα σένα καί γιά μέ,να». Τί νά οας συμ βαίντει ΰραγε. 'Λμμοωραλι- σμός, ΚΩΣΤΑΣ ΛΑ ΙΔΗΧ ΦΟΤΟ- -ΒΑΖΟΣ ΤΗΛ.: 288.357 Γιά μιά Φωτογραφΐα ττοτοτητας ΕΓΚΑΙΝΙΑ . ΒΑΦΤΙΣΕΙΣ - ΓΑΜΟΙ - Ε0ΡΤ6Σ και κάθε έκδηλωστι οος ττού θέλετε νά μείνη αΐώνια τηλεφανήστε στό 288357 ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ: Γ. ΒΑΖΟΣ (Γιαννίκου 2 — Έναντι «ΠατρΙβας») Και τώρα!.. ΠονευρωπαίκΓ) τηλεόραση ΡΗΙίΙΡδ ΤΒΑΝδ-ΕίΕΟΤΟθΝΙΟ ΜΕΜθ-ΤϋΝΕ μέ συνεργασία 7χωρών Η διεθνής τεχνολογική παντοδυνβμια τής ΡΗΙΙΙΡ5 δινει τωρα τους ώουλΑηΓπους κορπους τηςΙ ΕΚαι ή ώρα' Ή μνημειωδης προσπαθι.ια όλόκληρων χρονων παραβινει οτήν κριθη των καταναλωτων την έκπληκιι κότορη τηλεόροοη τής έποχής Μ°<; Την πανευρωπαίΛΐΊ τηλεόραση ΡΗΙΙ.ΙΡ3 ΤΒΑΝ3 - ΕίΕΟΤ«ΟΝΙΟ Μ£Μ0 - ΤυΝΕ δημιθυργία της πολυχρονης καί δαπανηρης ου νερνοσκις ίΓττιϋ χωρων' Των π ό προηγμί,νων της Ευρωπης' Άποτέλεσμα "Ο τι περιοοότερο μέχρι σήμερα ήηϋΐτηοαν οί' Ελλη- νες καταναλωτές άπδ την ΓΤυρωπαική Τεχνολογια τωρα τό ϊχουν' Χωρες που συνεργαοτΓΐκον ΡΗΙίΙΡδ ΟΛΛΑΝΔΙΑΣ: β^τ,^γ την &ιαυγεκι της εικόνος κβι μπορειτί τΥ|ν ήμερα νβ χαιρε στε τώ ηρώγραμΜα σά νώ ναι νιιχτα Κι άκφμη Εδωοε 110 μοΐρες άνοιγμα στην όθώνη και μπορείτε νΰ |1λ/ΠΓ τε Λνετα κι άηό τή πλάι' ΡΗΙίΙΡβ ΑΓΓΛΙΑΣ: Βαηωςε τα κυκλωμα τα ή>;ου - εΐκόνας και τύ διαχωρισε' Ποο σημαινει ότι
οΰτε ο ήχβς μποοει πιά νύ ενοχλήοη την εικόνα οθτε ο
εΐκόνα τόν ήχο Γινοντ%>ι οί ιι }η< ίίχωριοτώ! ΡΗΙίΙΡδ ΑΥΣΤΡΙΑΣ: ΒίλτΙωθετήλήφηοε ουνβηκες γεωφυσικων ίμποδΐων καί καφικών συνϋη- κων1 ΤελειοηοΙποε τ6 <>ημιομενβ ΚΝΙΡί που ενισχυ
εί την αδυνατη λήψη ( Η Αυοτρία δαως καί η Ελλά»α
είναι χωρα ορι,ινΓ))
ΡΗΙΙ-ΙΡδ ΣΟΥΗΔΙΑΣ: βελτίωσι τή δ,α(3ά.
θμιση των τΰνων αυξάνοντβς £το» την πλαστικοττιτα τής
εΐκόνας
ΡΗΙίΙΡδ ΕΛΒΕΤΙΑΣ: βελτΐωνε τΥ,ν ήλε
κτρονική ά/ταχή τνθ δίΚτη άντικαθιστωντος τίς λυχνι
ες με ειδικά τρανίΐοτορς καΐ 10 Γθλοκληρΐύμίνα κι,
κλωματα) ΕπΙστις ώπλουστευβε την ουντηρΓΐοη Ορι
ομένα μ/*ρτι ποθ ώπαιτουσον έπέμβαοημέοοοτον δ^κτη
τωρα Ργαινουν ¥ η άντικαΟΙοτανται μ^ καινθ"ΡΥ<α' ΡΗΙίΙΡδ ΔΑΝΙΑΣ: Βελτΐωοε τόν ουνιον, ομο1 ΆπίκΑίΐθΓ τό για όίτοιοδήπστε Α6γο τυχοΐο (υπο συντονιομυ μί ΐήν ΒημιουργΙο «χειρκητϊρΐου άαφα λειαο ΡΗΙίΙΡδ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ: βιΛτ**» την καταναλωαη ριυματος μεωνονκκ την στ6 μιοο' Γιώ τΥ|ι νία πανευρωηαική Π)λε6ραοη ΡΜΙΙΙΡ6. κιΐ Οί ΐιροηγμενη χωρο της Ευρωαης ίδωοι. τ*ν καλυτ>,>ο
τεχνολονικο ίαοτό της
ΑποκτήοΤΓ Ιτην
ΑΚΟΥΧΤΙ-4
ΒΑΡίΙΚΟΙΑΣ
"Άν ίχειτε ίμπαστοσύνη; ααόν
έαυττον σας, τότίε θά πρέπβι νά
μδς προτιμήοετβ γιώ νά σάς έ>
φοδΐάσουιμε μέ την πλέον
των 30 έαών πείραν μας ιτ
έργόατασίων πού άντπίϊροοω-
πεύόιρεν αιέ ένα σύνιχοονο ό>
ΊοσυβτΜθό γιώ την προσωπωοή1
σας ττερίπτωαπ. ί—δωεος μας
είδυκβυιμένος στίς άκουοτιϊοές
έφορμογές θά ηΒραοδεύσιν τάς
πόλεις σας γιά νά σας έφοδιά
ση μέ £να έικ των Νέων ϋας
άκουστηκβν των έογοατασίων
ΖΒΝΙΤΙΙ - ΚΕΧΤΟΝ - ΒΕΒ-
ΝιΑΡΗΟΝ - ΡΕΚ5ΟΝΑΙ. - ΜΙ
ΟΚΟ5ΟΝ - ΑυΒΙΟΤΟΝΕ.
"Αν θέλετε πκηοτητα άκο-
ής δοκιμάοτε Ρνα όκουσηκό
της σοιράς ΒΕΗΝΑΡΗΟΝ δ-
3Τ, 51, 82 καί 85 θά έκ-λογη
τε όπό τίς διαφορές στήν πι·
ατοττνκι τοΰ ηίχου. Άκουστϊκά
κα—υθυνομένης λϋτΐϋεως με 2
μυορόφωνα.
ΠΡΟΕΦΟΡΑ: Τοθ ι»ννός
'Λκουσ—Μόν τΰαα άπό τό αύ·
ιά: Ϊ1ΕΝΙΤΉ Άνε{Μκής Κσαυ
θυναν)ένης λιήψεως βάρονς 3
γρα4>μαρίων Δοχ. 6.500.
Μπαιαρία ΒΑΥ - Ο - νΑΟ
' ΑίΐβρΐΜί)ς: Μεγάιλης διαρκβί-ι
άς.
Διάρκεια έπιοικέψεώς μας
ΗΡΑΚΛΕΙΟΝ: Ξεν. ΚΟΣΜΟτ
ΠΟΛΤΤ Πέ»*ηΐ> 15, Παρα-
οχευή 1β, Σάββατον 17 Άιπρα
λίου.
γεορ. δημοπουλοσ —ν.
κολοκοτρωνκσ; ο.ε. ά-
κοδημίας 87, τηλ. 631-705.
ΑΚΟΥΣΤΓΚΑ - ΜΠΑΤΑΡΙΑΙ
ΙΑΤΡΙΚΑ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΑ ι
Ε3ΟΠΛΙΣΜΟΣ ΝΟ)ΜβΙΛΝ.
ΡΗΙΑ.ΙΡ5
ΟΗ 24Τ 3002
αη 24Τ 3θοα
24 Β 360
17 Β 320
12 Β 312
η πιο παληα
φιρμα στο ηρακλειο
ιαψημισεις
στο ραδιοψωνο, στην εφημερίδα,
στογηττεδο, στην εθνίκη οδο, κ.λ.π.
μακετ:ες - ζωγραφικη
μετ:αξοτ:απια - χαρακτ;ικη
επιγραφάς παντός τυπου
ζωγραψου 7 τηλεφ. 281.161-286.460
ΗΡΑΚΑΙΙΟ
ΑΛΗ·ΙΙΛ,. ΚΡΗΤΗ1
1ΙΛΙΑΑ 5
Ο - Α ΜΑ1 ΙΤΑΦΟΥΛ
Η
ΚΒΝΙΤΑΝΤΙΝΑ ΜΑΚΡΙΔΑΚΗ
ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙΣΤΟ Α' ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΘΗΑΕΟΝ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
Χαρή
ΠΡΟΣ
Τον κ. Μώνο
Λ)ΐΜΤΟν
II
ΑΛΗΘΕ.ΙΑ»
ΙΙράκΛαον
Ποθ£·*.ονουθώ |ΐέ ένύααφύ-
ρον τόν άνώνα αοχ; νιό, τώ χά
κιίι; &«>ντυ τ γ*· ΙΙαισει'ας γΐ'-
>3κώτερα καί είδικά τώ κακώς
£«ητα τιν 1ί·οιη,ς Έκηαίδεΐ'
κης τΡχ »ίΛ»κ ίΐας.
Καί τώ'Λ μαζί αας ύψώνω
κι' Γγώ Φωνή διαμαιραυριίας
νιό τα δσα γι'Μοντοιι ατά Γυιμά
Καί ά.οϋίίζω μιέ την έρώτη-
<κ: Είναι ι) δέν είναι δχκαΐωμα τού ιθόθε Μαβιτττι »αί μαθήτρι¬ αι; ή άναβαβ|αοΛόγτκ)«ϊ τού γρα πτοΰ, Καί βν ναί, τότε για/τί άΐ) αυτή ή τραααοία αιό Α' Γιιιΐνάτηιον θηλέων ΊίρακΛ'εΙ- οΐ) γι_ την αϊτηση άναβαθμοΛό ΐ]οης ιΡαθϊίιτιραας τής έκτης Τώ Γ,ης, Σΐ>το£»θρ*μένβι
Ίί μαβήτφ&ο Μαρία Μακρι-
ήάκη βκοΛΚ αϊτηαη άι·οβα0μ<ο- Ιάγπσης τού γίχυηοϋ της τ» ο ν' «τραιιιήίνου ατό ριάθΐηρα ΰγκής γιατί ΐΛ—ευε πώς ή μΑιυΦΡ"" κ "Αννα Παιπαδά κη δέν την εΐχε βαβμοΛογή- αει οωστά. Ή άν·οβαβρτ>λι6νΓΐ-
αη ϋγανε καί δέν εύνόηοιε μέν
π'ι μαββτρια, άπέδειζε μς
αύτό πού ή μαθήτραα ίοκυρίοτη
ιοε άπό την άίιχιή. Πώς ή έν
όγω χοβηγήτοιο. οΰτ»· δίκαια
οιίκ οωοττά βαΟμσλόγηοΕ.
Δέν ξ£οω αν ο! κ,.κ. αναβα
βμολογιητές — ΣυνάδβΛιροι
της κ. ΜαθττγτϊτΐΓΛαχ; — έκαναν
5α έκαναν άπό συναιδείλφΐκή
ίΛλΙτΑΐτνγί») —· ή κ. Παπαδά¬
κη τό εϊχκ ίϊοοηγουιμενΐιΐς πεΐ
'Εκείνο ηού ξέικο είναι πώς
οί'άιριμήδιοι βά επρεπε νώ έν
γι' αύτ*Υς τίς αύ-
οαθ^Λογήαης των
τα άιπυτχΛίΌματα ή ιδία ίοτο
ρία, πώλί. μέαα ατή τώξη __
γΐιά τέταρ—ι φορά θυοία τοθ
ς γιά ττροοωιπιικ^ς κα-
Καιί οάν να υ^ν ίφιΐχινε
ή φαΑΐάΙλογος τής τάξης
κ. Γρί}γ·;>ρώκΓ) — Ζαμποτάκιι
ανάλαβε ·ά αυιμπληιρώστι 8οα
δέν ιμηόρΐεοΕ νά πή ή κ. Παπά
δάκ,'ΐ, &υιά£οντας μ' αυτή
μέ τή σβφά της τό μώθΐΐϊμα γιά
νώ ΰττειοασηιίοπ τή ουνάδελιΐρό
της.
θέλο,μιε νά μώθωα*· λοωιών
καί ηωτήιιε γι' αύτό τούς ύ-
πεύθυνους: Ή γίνεται μέ τίς
Ποίος τίς ιύά-
νεα, Συνά&ει.φοι κΐρΐνουν ου-
ναδέ.φους, Κ»* Λν κάιποως ζΐ)
τήριη άναβεώρι>οπ σε μΰθίτνμίΐ
καθη-γηιτοΰ ΐιοϋ έΐρΐνώζιειΛιι καί
οκήν ίπ&£ώνησΐ, τί γίνεται;
μιόνος τού άΜαβαβμολονιεί; 8
αι»νάδ1εΛιφος, Αύτό τό τελευ-
ταίο νιοθ βυμίζει τή λαϊκή πά
ροιμία «Κόιρακας κορύκου
Όλα αύτά γίνονται
ή νά σηάίθυν τό ήθικώ τ&ν
ν' νιά νά μή ζηαοθν ιό
δίικιο τουςΙ Τόσο λοιπόν ένο-
Μλείταιι ό Γ-γωϊο|.ώς των κ.κ.
Μαθτιγτετών αύτοΰ τοϋ εΚους
ηού δέν ΟέΛουν οΰτε &κιραρΓτυ
ρ&χ άηό μέρους των μαθτκηΐΓν,
έΐοττω κ»' δν είναι οίγουροι έκ
τιϋιν ηροηΐέϊχαν οτχ οί μαΑηιτίέχ:
δέν θά δικηίωθοϋν;
Πότε καί ποίος θά αναλάβη
νώ δείξη α' ούτούς τούς κυρί-
ους πώς ή ποΛατεία τούς ίχει
ΟΛηβέαει }ΐόνο τό ρόλο «ου δα
οροάίλου χαί 5χι τοδ χαταιτιε-
ατή καί τοΰ ιακκμηούιλαΐ;
'ΙΙίϊάκλείον 29.3.1976
ΚΩΝ) ΤΙΝΑ ΜΑιΚΡΙΔΛΚΗ
'Οδος Λ. Κααφΐνΐάκη 100
Τηλ. 2&1Α9Ά
ΦΙΛΙΠΠΙΑΗΣ-ΠΙΤΥΚΑΚΗΣ-ΡΑΝΟΥΤΣΑΚΗΣ
ΟΙ ΙΨΑΚΙΑΝΟΙ ίΙΑΠΑΑΕΙ
Ή άνοβεώρηοπ αυτή άπέσει
Γε Γκοίτρανα πόοο άβααάναοτα
μπαΙνοΐΛν οί βαβΐμοί. ο! βαθμοί
αύτοι πού άλλαι*; «ϋινοοϋν καί
άλλοτε καταηαχώνουν τρυφ€-
ρέχ; ΐπιάρίίΒβς καί τίς έ-ξωθοθν
μέχρ* την αύτοι—ονία.
'Αλλά δέν είναι αύτό τό θε
ιβ υας. "ΑΛΜο σημβϊο θέ<λω νάΛξω καί β» την ο&κβα ητή βαθυαλογία, γιά την όποία οί άρμό&οι δέν »αΓνβτ«ι νά ι-νδιαφέρωνται καί πού. Τό θέιμα. ιλγ· είναι ή άναβαθμιοΛή γτρη αυτή κιαθ' έαυτή καί αν ό μαβτιπν: ί ή ΐϊαθήτριο. έχει τό άίκαί/ιηια νά καιτακρύγτ] Οϋ-ΤΤ). Λοιπόν ώμ&αως μόλις έγϊντ γνωατο πώς ή μαθήτοια έκαινβ Αι>ιΐη άναβΐώρπρης τοΰ γρατ
πγοΟ πχ·, ή κ. ΠαΐΜβάκη δε-
""Λβωσε στή τόζι>. θυοίαοε
την ώτο της δ_ασκαΛία<; γιώ ν ά πή ατίς μαθίντ.οΐ€ς δ, τι εΐχ« νά πΠ γώ τάς άνοκ>Εω.ρ3ί|σεις
προαποθώντας νά δείξη πώς
δέν τή — ίροζβ ο&τε —ή φόβιζε
— τό τεΛΐβυταίο είναι οίγουρο
— ή άΛαβαθροΛΐ6γιτ»ΐ—ϊ. ή δλπ
"ΐ^βιε,ρΜρΐοιρώ —ς βΐπιΐς _' έ-
Κίίνη πού άκαλούθησβ 6&ειξί
■ώς κοβε οΊλΐΛο ηαρά την 6ψη
ν« άδιάφομη τό γενονύς.
Άγαπΐγτή «ΆΛήθεια»,
Συιν,·χαίρον«ε θεριμάι άιπό' τίς
οιτίίλες οου τους ηένχε. ά,γωνι
ατές ίερείς των ήρωϊικΛν
καών μας.
Δέν είναι ή ιτρώτη
πού πσϋρινουν ττϊν υονη άρθή
καί ένδεδειΐγμέινη τακοβέ(τηοΐ>
σέ ενα ποωταιρ,χι&αης σΐϊμαοΐας
διύ τάν τύπον μας θέμα: Την
άσταιιάκιρυνιατι χάθε καί παντός
εϊδους έπι6ουλΓ]ς κατά τού ί-
εροθ καί^ αίιματοίΐόηοτου έδά-
φους τ?}ς ττ»·τρίδας ιιας.
Αΐπό δτίχΛ'ει δπ δέτν δλβι-
φα,ν ποτέ άιπό τίς ταφείς τοθ
κΛιήρορ νας οί (ρωιτιρμιέτνοι ά-
πό τώ πραγρα~κό νόημα της
ΓραφΓϊς πού έτ&γραρματιχά λέ-
ν«ι: «Ού τό Πν«0ιμα Κυρίου
ώβεϊ κοί άλΐευθείχία».
Γι' αυτώ πηρήληλα μέ τό
πνευιμοιτικό δργο τους διά τ4ν
ψυχικήν ιοαλλιέίίνειαν τοθ ηοι
Ιΐνίουι τους, άγωνίζονιαι μέ
θάρκρος ικαά ΐιχιρρηοίαν παραδει
ΥϊκκτΒίΐ'^ν, γιά δ,τι ίερώτερο με
τα την πίαπν νκάρύθει: Τίίς
Πατρίδος τιήίν ελευθερίαν.
Τρανή άιπόοβιξις τοθ πόοο
ϋχουν νοιώοει την τόσο
καί βαρεΐάι αποστόλη τους.
Τίΐμοϋρε καί συ>γχαίρουνΗ;
καί αύιτούς καί την Ι. Μιγτρό-
ηαλι> Λάιμιπιας καί Σφακώβν
ηοίι έχει τοιούτους άΎωννχτ&ς
Ιερείς καί τούς καλαθμε νά
συνεχίσουν μέ ζΓίλο καί ά,μείω
τη
άγωνΐϋτικότίϊΡα τό 6αρύ
καί ώοαΐο ίριγο τους μέ
την βεβαιόπντα δα «5~ίυν ικτο
ΐϊλευρό τους κάθε πραγματικό
Χριατκινό καί τίμιο "ΕΑλη.να
πατραώτη. Ευχόμεθα δέ τό
ράιδειγιμώ τους νά
την άλάττιτα τοθ κλήρου- μας
νά ώποδυθϊί αε άγωνκς πού
θά δονήοουιν -ταΐν καο&Λ τοθ
λαοϋ μας καί Ιδίως τίκ νεώττ}
τας καί θά μδς ουαπειρώοουν
περί την ΈιβκΑηο&ιν καί
"Ε&νος.
'ΙΙθώικΑιειον 26.3.76
Μετά τιιμίκ
ΑΓΓΕΛΟΣ ΦΙΛΙΠΠΙυ-ίΣ
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΙΤΥΚΑίίΗΣ
ΧΑΡ. ΡΑΝΟΥΤΣΑΚΗΧ
Κρητική Νάκλια
ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ ΤΑ ΚΑΜΩΜΑΤΑ...
Τοδ συνβργάτη μας χ. Γ. ΠΑΡΑΣΥΡΗ
Τρία άδέλφια ββοοκαν το
χειμίωνα τό κοΜάδα τους σέ
ικάηοιο χειμαώιό κοντά στήν
θάλαοτκι. Τό χωραό τους βρα-
οχ&ταν τρηλά στούς πράποδβς
τοΰ ψΓ>λο(>είτη καί δπεψτε έ-
χεϊ πολύ χιόνι.
Τό ΜΔρτη εΐηε ό ποιο μειγά
ος.
— Φαίνεταί μου πώς ό »ει-
,μώας έιμΐττησε. 'Εηαρα·τήί>η
ξα τή ροναΑίδα καί βαστοθσε
τα ρογαλιδάκια στήν πλάιτη
το-ης. Ό άοκο<Λουλαιιβας έίχο- ζάρωοε καί τό φεγΎ·άιρι είναι τριώ μερώ καί καιταναηκο. Δέν τηοτεύω νά ξαναΐκάαΐΓΐ τσί- κνη, μόνο νά βγοϋ'με στά &ριη οαγά - οιγά. — Άφοΰ τό λές έσύ νώ φύ γωμε. ΣυιμφώνΓΐοαν καί οί αλλοι, λίετά δυό μέρες ζεκίνηοαν γιά τό χωριό τους. θδκαναν ΐίέντε μέρες δρόμο νά φθά- οουν. Την δεύτερη μερά &μως χάλαοε ό καιοος. ΕΙττε πάΛΐ ό ποιό μεγάΛος: Έτοά μοΰ φαίνεται πώς θά μέ νελάοουν τα στΛίάδια. 'Ε- κεαονέ τα νέφαλα απού ττ,ν τ—άντα τσή θάλαοχχις δέν μ" ά ρέοουνε. Δέν πέιραοαν δυό ώί»ς καί ξέαηασε μιά δυνατή βροχή. πληΐμιΐύιρα. ΛαλεϊτεΙ φώ,ναζαν τώρα ό £νας οτάν άλλον γκπί θά κρου ψτο&με. Τ6τε γι4 καλϋ τους τ')χηι θυμήθη«£ ώ δεύτερος ά- ύε-λφός πώς ποιό κάτιω οτό ιιε τόαα πού θά ουναντοΰσαν £με νέ £νας άιδελαηΗος φ£λος τοθ ηατέρα τους. Ό φΐλος τ' άφ-έν τη μας είναι καλάς καί Φΐλοτι μος καί θά ιποαχιύοη καί ιιδς χαί τώ όζα. "Εφβαοαν λοιιπόν έκιεϊ, μίαν τρηραν τα ηροβατα οέ μιά απΐ) λιά, μετά πΪΓγαν στο οπίτι τοϋ χαλοΰ άνθρωπον», στέιγνωοαν, £φαγαν καί τβρΐβξαν στί|ν κου βέντα. "Ολοι κουβέντιαζαν έ- «τάς τόν μικρό άώελφό πού £τρωγε μ έ τα γώτηα μιά ΰιμορ- φη κό.αΐ) τοϋ οηιτονοικοκύρη. 'Εκιείνη τδχε καταλάβει καί κοίταζε τώ πάτωμα άπ' -πήν ντροπή της. Τα μιάγουλά τΐ]ς βΐχαν γίνβι κόοακινα οάν ρό- γδια. Μηροστά στήν έσπμονϊ) τού ΜανωλιοΟ — £τοα ίλ€γαν τό μωα.οό άκώμα άρούστακο βο οχόπουλο — ή κοπελλιά πί}- ρε θάρρος καί στο τέλος τϋς όποαηερίδας τόν κοίτα& καί αυτή μέ ίνα βλέμμα γεν&το γλύκο καί άνταηόιορκηι. Τρείς μέρες συνεχαζόταν ή χακοκαιρία καί ατό μεταζύ ό Σκέψβια μ£ Αόγια ΠΟΙΟΙ ΝΑΝΑΙ, ΠΟΙΟΙ, Τοΰ κ. ΚΟΕΤΑ ΛΑΙΔΗ Αύτάς πού ζ«ί ο" Εναν τ6ηο καί δέν τάν άιγαιπά εΐλακρινά ανχ&ν τόν τόπο, δεν τόν πο- νεϊ Ί~ί δΊέν /τόν σέβ~αι, οημαί νει πώς είναι ποιλύ ηροαανιώπε ρο νά ]ΐήν ζεϊ χαί καθόλου ο' αυτή τή; γή. Τό νά λές λόγια, νά κάνεις κοιμΛϊνες, νΛ μεταχειρίζεσαι νβυ&), νό συρφεφοντολογΐΐο, ϋπουάα, ιχ—«ροβουλα χαί προ αωπϊκά, αύτά αηιμαίνει ικίις ϊΐροδίαης α!λΛου< τό δίκτιο τους. καί Αώτά τουλάχιατον δείχνουιν τα £ριγα οου όνταν έριγάζεοαι άπό έναν τυχόν κεκα μανδύο λογκϊις οου, πού την βοίοχεις ~4 ΐ~τρα οου, Μλέψτη ιιακχών χαί αω·μά των, ΰηουΛε, ηονΐκαιέ, άδύστα κ~, αρπαγα, παπεΐς στύ τοΰ συνανθρώπου οου χαί κλέ ββκ; ντα νά τρώς. Τρώς γιά νώ μην στοματήρτι*; καί ποτ·έ ιαάλας γιατί ή πτωμαίνη τοΰ θανό,του α' έχει ζαλίση κι έ1- χιειΐις ί^εχάση καί των έαυτό οου κεΐ (ΐέοα οτί)ν δυσοδιία τΐνς. Καί ηάλι δεν σέ φτάνουν γ! μάλλον δέν σάς φίτάνουν για τί αΐύνε. ηολιλοί οί τοιοΰτοι. Κα( ένώ ίίχΕτε <ράεα 6Λΐ) την ύίκραξία. τής έργαοίας τοΰ αλ- λου, &γτ&τ€ καί τΐνν βίλίν τού αλιη {χιύοτασΐί, την ήθιχή καί την πνβυιμαιτιχιί. Κάνετε δ,τι κάνουν περί- ΐτου οί οικάρες πού τν&φττοντας πανω σ' ενα πτ<3ιΐα τό κουφα ριάζο»ν, Ζοτατε νά σάς ύπηρε τον>ν οί άιλΛοι, νά σάς προοκυ*·
νοΰν, νά σδς λατρεύουν, νά
οβς έζυτρώνουιν. Ποιούς; "&
ΖΤΑ ΓΥΜΝΑΖΙΑ
ΤΩΝ ΘΗΛΕΩΝ
Λέιμιε πώς οί κ.αινούρ.γΐίχ,
γβνντιές, ίΕχουν άνββασμένο
πνβυοχι,χχκό έ~ίπε&ο. Λέακ πώς
τώ θαθ(μα τοΰ ούγ3ςρο<νου πολι τιαμοΰ έαιιιιδοδ Οετικιά στή νοπ- μοσύινΐ). Κι' ομως... οί 'Ηρα- κΛειώτκχκ-ς παραιμένουν... μβτουμΐποϋνες, Αύτο διαπιχηώνει κανκίς, αν άκούσει τίς μαθήτιρα&ς των Γυιμνααάινν τής πόλης μας νά μιλοΰν γι·ά τούς βαθμούς τους. "ιΕνα μεγόΛο ποσοστο μαθΐη- τριων περωτΑανοόνται... άδέ- αηκιτες κάτω άπό τή βάαη. Αύτά βεβαία δέ αυιμβαίνιεΐ σ' αλα τα ιχαθήμα'τα. "Οιχου δ τό ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΞΥΛΙΝΩΝ ΕΠΙΠΛΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΛΥΓΕΡΟΥ ΕΠΙΠΛΑ ΠΟΙΟΤΗΤΟΣ ΖΕ ΧΑΜΗΛΕΙ ΤΙΜΕΙ ΤΡΑΠΕΖΑΡΙΑΙ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑΚΑΙ ΙΔΕΑΙ ΣΑΛΟΝ ΙΑ ΚΡΕΒΒΑΤΟΚΑλΑΑΡΑΙ ΣΚΡΙΝΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ ΣΤΗΝ ΛΕΠΤΟΜΕ- ΡΙΑ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑ¬ ΔΟΣΙ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΑΙ ΠΟΡΤ — ΜΑΝΤΟ ΤΕΛΕΙΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΧ ΕΞΟΠΛΙΣΑ4ΟΣ ΕΙΔΗ ΚΟΥΖΙΝΑΙ ΕΠ ΙΜΕΛΗΜΕΝΗ ΚΑΤΑ- ΣΚΕΥΗ ΝΤΙΒΑΝΙΑ ΕΙΑΙΚΕΥΜΕΝΟ ΠΡΟΣΟΠΙΚΟ ΣΥΝβΕΤΑ — ΕΠΙΠΑΑ ΜΕΛΕΤΗΜΕΝΗ, ΖΟΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΠΟΙΚΙΛΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΙΜΕΣ ΑΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΑΙ ΜΑΖΙΚΗ ΠΑΡΑΓΟΓΗ -Τα Ιπιπλο μσς καλύπτουν δλες τίς άνάγκβς τοθ συγχρόνου νκιτιοδ. -Μί/ταφέρομε τα €Ϊδη μας δπου μ£ς ζητηθοΰν. -Τα προϊόντα μας διακρίνβι ή ποιότης καί ή χαμηλή τιμή. -Έλέγξατβ καί κρίνατ€ την προσπαθή α μας. -Προτιμήστ€ μας γιά τό συμφέρον σας. ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟΝ 5ον χιλ. οδοθ Ηρακλείου Μοιρών Τηλ. 280689 ΕΚΘΕΣΙΣ Α' Πλατεϊα Άρκαδίου Τηλ. 284759 ΕΚΘΕΣΙΣ Β' Μανουσογιάνντ)-Πλατ€Ϊα Άρκαδίου Τηλ.289160 ίρωτας «ίχε σαιτέφει άγαά τρευβα τΐνν καρδιά τοΰ Μανω· λιοϋ. Κάθε νύχτα φανταζόταν ίπώς κοίτανταν δίπλθν τού Δεοηοινιά — έτοι την Ελεγον — καί δηως έιοανε νά την χά ϊίέοΐίει, πότιε αγγιίε ^ κηίχί. μια, πού τούς ακέπαζαν, καί ΐιότε τα σχληρο. γέναα τοΰ ά- δελψοθ τού πού ροχάλι£ε. Τό τρίτο βοάδυ τοί5ρ0ε τρελ λα χαί κο,τι ηεριοοότειρο. Πϋ- ρε την άποςναση λοωτόν νά την κλέψει Γιά κακή τού τύχΐ) δ- μως ή μάννα τίίς Δεπποινιδς κά'τι μυρίοτηκε καί έκεϊνο τό θρΛδυ κοιιμήβηκβ μαζί μέ την κόρη της. Κάποια ο—,γιμή ή Δΐεαποί νιό δίφιασβ καί σηκώ- θηκε νά πΐίεί νερό. Ή μάννα της μεοα στόν Οπνο της την άΊκουοε πού &ρευγε. Στά διάστηρα αΰτό μιτίίκε «τό σκοτεινό δωμάττιο ό Μανω λιός καί ηληοίαοε άλάλητα τό κρεββάτι "Εοκυψε τότε καί ψίθύριρε: — Σήκω απάνω γρ Βόχηα άηό κεΐ σοϋ λέω. Ή μιαοκοιιχιονένη γννα&τα δβν γνώριζε την ιμιβυραοτή φωνή τοθ ΜανωλιοΟ καί νόνη αε πώς 5ταν ή χωρή της. — 'Ογίλήγορα είναι άχόμα) μόνο θέσε έιπα^. Ό ΜανωλιΛς ηόλι μέ την αειρά τού δέν κατάΛαβέ ηοαά τοΰ μαλοθσε, γιατί μάννα καί κάρη είχον την ϊδΐα φωνή. Ή χαί>ά καί ό ποθος τοθ νέ
αροθ τοχ>μνκινόπουλου γιγαν-
τώθηκαν, σήκωσε Λοιηόν τα
ακε-άσνιατα, ^άπλωσε καί άγ-
κάλΐισε άμέσως την μόννα τί(ς
Δεοποινιως. Τό" έκείνο εΐ-
ηε:
— Γιάβ την ξενηνιαο}ΐέν~,
τάξβ πώς είναι κοπέλι. Σέ μιά
ουλαά θά μοθ ζηΐτήξΐ» χαί βυ-
<ί· Τότε κατόλαβε ό Μανωλιός τί βΐχβ πάβει καί προσιπαβη.οε νά ξβφύγει. Την ϊδια δμως οταγιμή μαιΓ)- κε ή Δεαποινΐό καί ο—άς η!>
νβ νώ ζαηλώοη ακούνττ£ε τό
Μανωλβό. ¥ΕρτίΓ>ζε τότε πρώ-
τ·η τίς ψωνές καί μετ4 ήρχισε
μ ή μόννα της.
— Ένώ μωρέ ακώλε δέν
εΐμαι άη' αύτές πού κατέιχεις,
φώναζε ή μάννα νομίζοντας
ίΐώς πήγε γιώ. έκείνη ό Μανω
λΐιώς. Καί συνέοαζΐε τίς φωνες:
— Έλβ— οφάζετέ τονε για
τί μέ ντϊράπΐΛοε στά γερατειό
μου.
Σχεδόν άμέσως έμφανίοθη-
καν ό παιτέρα<; τβς Δβάποινι<δς καί τα δυό άδέλφΐα της καί ξοπίοω σάν δαρμένα σκυλιά ο] αΛΑοι δυό μουοαφήριβες. — Γιάντα μωοέ έπείραξες τή μαννα μας; Τόν ραηΐισαν. Καί ό Μανωλιός ηού τόχε -τελείως χομένα άηάνττκιε: — Νόμιία πώς ήτιαν ή Δέ» ο—αανπώΙ — "Α, ετσά τόςε ί, Καί νά την ηαντρβυτβϊς θές, ί| νά σέ "σφάξωμε σάν τό χοϊρο; Την πονχρβύτηικε λοιπόν τή Δεκηοινιώ καί βταν νύρισβ στό χω.οιό μέ τό καινούργιο μαζούλΐ, οί χωριανοί τού τοδ- λεγαν: ΐκας' πΐιάοει ή έπιδηιμία, ίπιασε γιά καλά. "Ετσά σέ ώροεειένα ίμαθήματα τό ποσοστά των μα- βττφιΐων πού ύστεροθν ξβπερ- νδ τό 90ο)ο. Τί λένε οί κ.κ. ιια03ΐ(γτντές γιώ τίς... εστιδτιμίες; ΜΑΟΗΤΙΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ Λυτά λοιπόν γιά τΛ Γυιμνόν σια. Ή δροχ»π>ρ(ΐι6τΐ)τα δ$ιως μιας
νεομής μαθτντχιαας, δών έξαν-
τΛίϊτατ ατο σχολειό.
ΠρΧν κώιμποσα χρόνΐα οννη-
θιζόταν νά γρώφειται «Σήμΐε-
ρα: απογευιματινή ΐμαθητϊκή πά
ρώοταιαη Κορανκιόζη».
Αύτό τό «Σήιΐβρα» &)_<;, εί ναι παλιό. Τώρα οτβα... «μιούζικ ύπό- γιεια» τού Ήοαχλείου ·*ηάριχη ειίιδιΐκό μαθΐΐ^τιιιϋό ΐϊιρόγραΜΡα (ο- χι παιρώσταβη, αύτη δίδεται ά¬ πό τούς... θαιμώνες) πού άο- χίζει τίς πρώτες άπογευμαη- νές ί&ιρες. "Ρσο γιώ διάβααμα, α, ολα κι' αλα, δευττερεύουοα ύπόθε- ση, 'Επειδή δρως άπώοχουν καί μαθήτριβς, πού έοοουιν ποό πολ λοΰ... άποχοορετήαιει την έφη βωοή ΐν*κία, συνιατοΰρε ατούς συτναψεϊς έιιΐΛΒΐιριτνματίες νώ λώβουν τό μέτφα τους. "Ας άηανο.οιέφουιν λοιπόν την εϊοοδο α' αύτές τίς... ιιε- γώΐλες. Μηο.οβΙ νώ... ένοχλοθν τίς βλΛες (τήιν συινηρ—τ πλειοφτΐφία) ηού — ποίος ξέ ρει, — ιμηορεϊ σ' δνα τόσο μα γβυιτιικό ποραβώΜον νώ παί- ζουγ την... κολοκυβιώ. ΤΟ ΠΡΟΣΚΛΗΤΗΡΙΟ ' ΤΩΝ ΚΑΙΡΛΝ «Τοθ 4ετοϋ ό γιός». Καπου έ&ώ £χουν ότι , ρίζα τους οί ποΛιειμοφιΐηιοινργίι πού ΰκαναν την έ.μψάνιαή τους μέ άφοί^ιιί τή διακοπή των ου νομιΑιών γιά τίς βώοεις. "Ετοι ταυττόχρονα μέ τό.. μπονΐμπουινΐμό, άναζωιπυρώθη καιν οί έλιπίΰες των ώ(μβ.τανόη- των φΐλοβαοιιλικών γιώ παλΐ'- — Τσή νυκ,τας τα τα θωρεί τα ή μερά καί γελδ. Καί εννοούσαν τό πάθτηκι μέ την πββροα τού. Γ. ΙΙόσο ίίιαο είχε ό Παλα- μδς οταν 6λ«γε: «Άνώξιος Οποίος άχούει προσκΛ.Γντ3'κ>ιο των καιρών
οΛλίαγνα ί] τύιμΐπανο τό κρούε».
'Ανάζιος οποίος τ' άκούει, ;
δέ λέει: Π α ρ ώ ν».
ΚΑΚΟΗΧΕΖ
ΟΝΟΜΑΖΙΕΖ
θυιμάμαι λίνο μετά τή μετα
ηολίτευαη, ηού ό ζαχνράφος κ.
Δ. Γέρος μηογιάνηζ« τούς ά-
δρίώντες τοϋ..., μεΐγώίλου δά-
αρςαλου Μεταξά.
«ΝτροηιΊ νά τκμοθμε ίνα δι
χτάτορα».
Αύηά γιινόίταΐνΕ τότβς.
'Ερείς, δρως, έδώ στή Κρή-
τΐ|, οάν Δπμοκράτες, άνηπα-
θοομε τούς δΐχτ4τοί>ες. ΓΛ' ού
τό καί διαλέςαμ'ε τή ναό φαχρυ
νή, άπό τό Μέντρο τής πόλτις
πλατιείσ, (πλααεία Μπεντββη)
καί τή βαφτιίσαΜε «ΠΙλιατιεία
Μειταξα».
Λ&τε νώ κοβιερώθπκε κι' ό
Μεταξάς... Δημοΐφά~κ:(")
Δέν άτνοκλείεται.
ΝΙΚΟΣ ΨΙΛΑΚΗΣ
ο ΣΗΜ.: Τυκοθσα συνωνυ-
Ιύα μέ «υπό Εκδοαιν» έντυιπο
είναι έντεΛώς αυιματτωιματιχή.
οας τούς κενούς οτο μυαλό.
Άλήβεια »ιοΰ νά ταξιδεύει
αΰτά τό λιεγόμΐενο μυαλό οας
ο3δτκοι. έιαιειτα.λΛΐευτές κι' άδί
οτακτοι Αδροσυλλέκτιες, πού
ςττομα εχεττε καί μιιλιύ δέν έοτχ
τε πολλές χρορές. Κρύβε.τε
τούς εαυτούς σας νςο—ι> άπό
τόν μανδύο μιας άίλλόγισιης
λογικτΐς σας χενοδοξικής μανί
άς. Πείομονες καί έγωκ—ές,
μισαλόοοί,οι καί ύηερόιπιτες
τιροσπαθήτε νά κρυψθίίτβ πίοτο
άπό τό δάκϊυλο τοθ χεοιοΰ
σας. Μπροστά οιτά έγωπαθια-
σμένα καψώματύ σας, πεΐνοθν
ϋνθρωϊτοι, ΰίτοφέρονν ανθρω-
ποι, τυιραννκ)ΰνται ίίνθιρωποι,
κ»" έοβίς ωοαΐιΐΓ»άρ»ι γιόκ>
"Ααπλαχνοι καί οΐμαιρουφι-
χηαοοί τύποι, άδιάφοροι σ' δ,τι
άζίζει νά ΟΙ 6 άν6|ρΐο~ος, δέν
διατάζετε γώ τίποτα καί μπ,ρο
ατά αέ τίποτα. ΚαλυιΐΜέ,νοι μέ
την μόσχα τοΰ χρήματος ην-
ατβυετε ,μόνο ατό φάντασμά
τού. "Ετσά μ&τρδτκ τό Μάβε τί
μ' αύτά, ιανϊίρτβ μ" αυτώ, έ-
ζα;γχ>ρόίβτε μ' αύτό, νελάτε
μ' αύτο, βύίΓυη—ϊτβ ρ/ αύτο.
"Βνα μονο πού ξέρω βΐναι
πώς δέν πλΐ>οώνιε«ε μόνο τόν
Χάρο γιά νά ιμήν πεθάνετε.
Τί νό αυΐιβαίνει ομως έκεΐ;
Λέ,τε νά μην δέχεται τα χοήιμα
πά σας ό Χό»ρος; Λέ>τ« νά σας
τώ ηετδ, τουΑώχιστον αύτος,
Οζΐιθΐηρειη&χχτατα στά ιμο&τρα;
νΗ σδς λέει: ^αταισ~κ: Μα-
ταιοτήτων...» β' «οσα άη' άν έ
μου Κοκονται πάΊλι άπ' άνέμου
πβ,νϊ:;».
Άνιοτάριτοι οέ πρώξεις ά-
οελιγείας, τι>ποποιΐΒΐένοι, <ραι- ναμβνικΐά λατριεύ©τιε τόν «θεό Χρημα». "Υπουλοι στά χαμόγε λο, γελιαοτοί στήν άοπαγή. πό νηροί ατά τουμηάΐριαμα περαφέ ρβτε ατούς εαυτούς σας Δό- ξα. Άπροσγείωτοι στάν ένα I- σιο, δίκοιο καί ε5,ρΐννιχό δρόμο, ψάχνετε στάν πβιτο ττΐς θαλασ σας γιά λαγούς καί ατάν άέρο. γιά τράραα. Σχΐγματίζβτιε θθι^ σκεϊες, πο&λϊίτε πνιευΐια, εΐ- σηράττετε κατάιρες. οί «αύτοί». (Χ αάώνιοι Μόνον έσεΐς καί κανβίς πλήν άηό σδς. Μιάι δ- μως ττού καλό δέν κάνε~ α' £ναν τόπο, ποιοί νδσηε αραγε ποιοί καί τί εμείς σας χρει αζομαατε; Κι' ώς πάηε νομίζε τε δή μηορεϊ νά τβντώνετε τό αχοινί τής βλακίας σας καί νά τηοηεύβτε ηάντοηβ ατά χιοϊΐμα; Χαί ξαναρωτΰ: ΠΟΙΟΙ Ε1- ΣΤΕ, ΠΟΙΟΙ;;; Τί ρόλο παί ζκτε χαί τί μέ,τρο «τρατατε, Πϋΰς τόν ηίνετβ τόν χαφέ σας βρέ άτσίδες τοϋ χοινμαιτος μέ τώ πολΐλώ ιοόίλΐπα καί τόν οκου ριχισμένο έγΗέψολο ηού 8Αα τώ ξειοβι καί δέν ξέρβι £να: ΗΣΥΧΙΑ. Ταραχοποιοί μαάς ήρΐε}~ς θαλάσσας πού λέγειται Λαός Άιρενιτπ.ς σάς οοβ&ζκι κι ή ΣΟΣΙΑΛΜΑΝΓΑ των στ»*: ,ρανων άνθρώπων. Γιατί; Γ_· τί σδς λέει: «ΣίΤίκδσε τό πά- πωμα δυχλό γχά οένα σένα καί γιά μέ,να». Τί νά οας συμ βαίντει ΰραγε. 'Λμμοωραλι- σμός, ΚΩΣΤΑΣ ΛΑ ΙΔΗΧ ΦΟΤΟ- -ΒΑΖΟΣ ΤΗΛ.: 288.357 Γιά μιά Φωτογραφΐα ττοτοτητας ΕΓΚΑΙΝΙΑ . ΒΑΦΤΙΣΕΙΣ - ΓΑΜΟΙ - Ε0ΡΤ6Σ και κάθε έκδηλωστι οος ττού θέλετε νά μείνη αΐώνια τηλεφανήστε στό 288357 ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ: Γ. ΒΑΖΟΣ (Γιαννίκου 2 — Έναντι «ΠατρΙβας») Και τώρα!.. ΠονευρωπαίκΓ) τηλεόραση ΡΗΙίΙΡδ ΤΒΑΝδ-ΕίΕΟΤΟθΝΙΟ ΜΕΜθ-ΤϋΝΕ μέ συνεργασία 7χωρών Η διεθνής τεχνολογική παντοδυνβμια τής ΡΗΙΙΙΡ5 δινει τωρα τους ώουλΑηΓπους κορπους τηςΙ ΕΚαι ή ώρα' Ή μνημειωδης προσπαθι.ια όλόκληρων χρονων παραβινει οτήν κριθη των καταναλωτων την έκπληκιι κότορη τηλεόροοη τής έποχής Μ°<; Την πανευρωπαίΛΐΊ τηλεόραση ΡΗΙΙ.ΙΡ3 ΤΒΑΝ3 - ΕίΕΟΤ«ΟΝΙΟ Μ£Μ0 - ΤυΝΕ δημιθυργία της πολυχρονης καί δαπανηρης ου νερνοσκις ίΓττιϋ χωρων' Των π ό προηγμί,νων της Ευρωπης' Άποτέλεσμα "Ο τι περιοοότερο μέχρι σήμερα ήηϋΐτηοαν οί' Ελλη- νες καταναλωτές άπδ την ΓΤυρωπαική Τεχνολογια τωρα τό ϊχουν' Χωρες που συνεργαοτΓΐκον ΡΗΙίΙΡδ ΟΛΛΑΝΔΙΑΣ: β^τ,^γ την &ιαυγεκι της εικόνος κβι μπορειτί τΥ|ν ήμερα νβ χαιρε στε τώ ηρώγραμΜα σά νώ ναι νιιχτα Κι άκφμη Εδωοε 110 μοΐρες άνοιγμα στην όθώνη και μπορείτε νΰ |1λ/ΠΓ τε Λνετα κι άηό τή πλάι' ΡΗΙίΙΡβ ΑΓΓΛΙΑΣ: Βαηωςε τα κυκλωμα τα ή>;ου - εΐκόνας και τύ διαχωρισε' Ποο σημαινει ότι
οΰτε ο ήχβς μποοει πιά νύ ενοχλήοη την εικόνα οθτε ο
εΐκόνα τόν ήχο Γινοντ%>ι οί ιι }η< ίίχωριοτώ! ΡΗΙίΙΡδ ΑΥΣΤΡΙΑΣ: ΒίλτΙωθετήλήφηοε ουνβηκες γεωφυσικων ίμποδΐων καί καφικών συνϋη- κων1 ΤελειοηοΙποε τ6 <>ημιομενβ ΚΝΙΡί που ενισχυ
εί την αδυνατη λήψη ( Η Αυοτρία δαως καί η Ελλά»α
είναι χωρα ορι,ινΓ))
ΡΗΙΙ-ΙΡδ ΣΟΥΗΔΙΑΣ: βελτίωσι τή δ,α(3ά.
θμιση των τΰνων αυξάνοντβς £το» την πλαστικοττιτα τής
εΐκόνας
ΡΗΙίΙΡδ ΕΛΒΕΤΙΑΣ: βελτΐωνε τΥ,ν ήλε
κτρονική ά/ταχή τνθ δίΚτη άντικαθιστωντος τίς λυχνι
ες με ειδικά τρανίΐοτορς καΐ 10 Γθλοκληρΐύμίνα κι,
κλωματα) ΕπΙστις ώπλουστευβε την ουντηρΓΐοη Ορι
ομένα μ/*ρτι ποθ ώπαιτουσον έπέμβαοημέοοοτον δ^κτη
τωρα Ργαινουν ¥ η άντικαΟΙοτανται μ^ καινθ"ΡΥ<α' ΡΗΙίΙΡδ ΔΑΝΙΑΣ: Βελτΐωοε τόν ουνιον, ομο1 ΆπίκΑίΐθΓ τό για όίτοιοδήπστε Α6γο τυχοΐο (υπο συντονιομυ μί ΐήν ΒημιουργΙο «χειρκητϊρΐου άαφα λειαο ΡΗΙίΙΡδ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ: βιΛτ**» την καταναλωαη ριυματος μεωνονκκ την στ6 μιοο' Γιώ τΥ|ι νία πανευρωηαική Π)λε6ραοη ΡΜΙΙΙΡ6. κιΐ Οί ΐιροηγμενη χωρο της Ευρωαης ίδωοι. τ*ν καλυτ>,>ο
τεχνολονικο ίαοτό της
ΑποκτήοΤΓ Ιτην
ΑΚΟΥΧΤΙ-4
ΒΑΡίΙΚΟΙΑΣ
"Άν ίχειτε ίμπαστοσύνη; ααόν
έαυττον σας, τότίε θά πρέπβι νά
μδς προτιμήοετβ γιώ νά σάς έ>
φοδΐάσουιμε μέ την πλέον
των 30 έαών πείραν μας ιτ
έργόατασίων πού άντπίϊροοω-
πεύόιρεν αιέ ένα σύνιχοονο ό>
ΊοσυβτΜθό γιώ την προσωπωοή1
σας ττερίπτωαπ. ί—δωεος μας
είδυκβυιμένος στίς άκουοτιϊοές
έφορμογές θά ηΒραοδεύσιν τάς
πόλεις σας γιά νά σας έφοδιά
ση μέ £να έικ των Νέων ϋας
άκουστηκβν των έογοατασίων
ΖΒΝΙΤΙΙ - ΚΕΧΤΟΝ - ΒΕΒ-
ΝιΑΡΗΟΝ - ΡΕΚ5ΟΝΑΙ. - ΜΙ
ΟΚΟ5ΟΝ - ΑυΒΙΟΤΟΝΕ.
"Αν θέλετε πκηοτητα άκο-
ής δοκιμάοτε Ρνα όκουσηκό
της σοιράς ΒΕΗΝΑΡΗΟΝ δ-
3Τ, 51, 82 καί 85 θά έκ-λογη
τε όπό τίς διαφορές στήν πι·
ατοττνκι τοΰ ηίχου. Άκουστϊκά
κα—υθυνομένης λϋτΐϋεως με 2
μυορόφωνα.
ΠΡΟΕΦΟΡΑ: Τοθ ι»ννός
'Λκουσ—Μόν τΰαα άπό τό αύ·
ιά: Ϊ1ΕΝΙΤΉ Άνε{Μκής Κσαυ
θυναν)ένης λιήψεως βάρονς 3
γρα4>μαρίων Δοχ. 6.500.
Μπαιαρία ΒΑΥ - Ο - νΑΟ
' ΑίΐβρΐΜί)ς: Μεγάιλης διαρκβί-ι
άς.
Διάρκεια έπιοικέψεώς μας
ΗΡΑΚΛΕΙΟΝ: Ξεν. ΚΟΣΜΟτ
ΠΟΛΤΤ Πέ»*ηΐ> 15, Παρα-
οχευή 1β, Σάββατον 17 Άιπρα
λίου.
γεορ. δημοπουλοσ —ν.
κολοκοτρωνκσ; ο.ε. ά-
κοδημίας 87, τηλ. 631-705.
ΑΚΟΥΣΤΓΚΑ - ΜΠΑΤΑΡΙΑΙ
ΙΑΤΡΙΚΑ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΑ ι
Ε3ΟΠΛΙΣΜΟΣ ΝΟ)ΜβΙΛΝ.
ΡΗΙΑ.ΙΡ5
ΟΗ 24Τ 3002
αη 24Τ 3θοα
24 Β 360
17 Β 320
12 Β 312
η πιο παληα
φιρμα στο ηρακλειο
ιαψημισεις
στο ραδιοψωνο, στην εφημερίδα,
στογηττεδο, στην εθνίκη οδο, κ.λ.π.
μακετ:ες - ζωγραφικη
μετ:αξοτ:απια - χαρακτ;ικη
επιγραφάς παντός τυπου
ζωγραψου 7 τηλεφ. 281.161-286.460
ΧΕΛΙΑΑ 4
ΗΡΑΚΛΙΙΟ "Η ΑΛΗ6ΕΙΑ,, ΚΡΗΤΗΣ
5 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ,976
ΜιΑ μ-γάΑη έπΐκαΐρη ΰρβυνα
Η ΠΡΑΠνΐΑΤΙΚΗ ΑΑΗΟΕΝΑ ΠΑ
ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΓΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ
Οί άπόψβις τοΰ Φοιτητή Νομικής κ. Β. Δαμιανάκη
5ον
Σ11ΜΕΡΑ δημοοιεύομιε τίς άπάψεις τοΰ Φοιτητή 'Νομικιής
κ. Βαγγέλη Δαμιανάκη, πού μδς τίς έστειλιε μέ την εξής ση¬
μειώση:
«Σ υ ν β ί ό η ο ή μόν ότι Οά έκβέοω τή γνώμη καί θέση
μου πΐοτεύοντας στίς βνινοιες τής Αληθείας καί τίγς Δημοκρα¬
τίας. Παράκληθήμου να δημοσιευθή ή έργασία μου
αύτούοια. χιαρίς λογοκοιρία καί: Πιεποίθησή μου δτι
«Η ΑΛΗΘΕΙΑ» θά .μέ ίχαναποιήαη. μέ τή δημοσιευθή της πα¬
ρούσης».
ΦΥΣΙΚΑ ή εφημερίδα μας δηροσ.ιεύιει αύτούσια, χωοίς καμ¬
μιά περιτκοπή, την έργασία τοΰ κ. Δαμιανάκη, όπως εί, άλλου
κάνη πάντοτιε, άκρου πιστεύει στί|ν έκφοααη τού άπόλυτα έλεύ
θερου διάλογου.
ΟΙ άπότμΐεις τού Φοιττϊτή χ. Βο/γγέλη · Δαμιανάκη, είναι οί
ι'Γ,ίίς:
Π'ροκαταβολυκά £να σεμνό
«εύγε», σίήν «.ΑΛΗΘΕΙΑ» γιά
τή γενναΐα προσπαθεία της
(γιό Ερευνα) πώνω σ' ένα τό
σο έιθνικής σπιμασίας ζήτημα
—- τχ>0 ΠανΒτηατηιμιίου τής Κρή
της. 'Εΐκιτιιμών'τας αυτή τή προ
σηάθεια καί ψυχολογώντας ττ'νν
6ντονΐ| άν,τίδραση τοϋ Κρητι¬
κού λαοΰ — ιΐετά τή πρόσχρα-
τη Νυβερνητική άιπόφαση>, άλ-
, λά καί στό παρελθόν, γιά τό
Οέιμα τού Π.Κ. — σά/ν άγανά-
χτηρτΐ καί απαντήση στπ/ν πρό
κληοη τοΰ δηιΐιακραιτικοΰ τού
αίοθιίιιιατος, -νοιώθου'ΐιε την ύ-
παχρεωση άλλά καί τό δικαίω
ιμα νά έιαρέτονίρε τρ γνωμαι
.μας πάνω οτό σοβαρά αύτό θε
μα.
Πρόθτσή ηας δέν είναι νά
άναπτύζουιμε τίς ί«π6ίΐτει<; ιιας κ»ί .νά πιρααδιορ'ίσουμιε τίς θέ- σεις μας οττά πλαίσια τής £ντα οης καΐ ϋξανρης ττού έχουν δτι μιου·ργήαει οί έσωτερικές τοπι κισταικιες δκιμήροες. Αύιτό τό ττρδγτμα δχι μόνο δέν συντεί- νει στή λύση άτΐό τό ιΐτυχολο- γικό άδιέξοδο, άΛλά ύπονο- ρούει τίς άγαθές οκέσεκ: άΐνά- μιειοα οτό λαό τής Κριήτης με άιπατέιλεσμα νά δημιουργείται δνας — καταστριε<ρτκός γιά τα συρφέρονπά· τί>ς Κρήτης —
ταπωασταικός ψυχρός πόλεμος.
"Αλλωστε — μή τό κούβουυιε
— αύτός είναι καί ό άπώτε-
ρος σχοπότ έικείνων πού έούλ
λοβαν καί έπΓΧκγιιάιτΐϋθαν την
«φαεινη» πιράγιματι ίδέα γιά τό
Πανεπιατήμιο τής Κρήιτης. Σικο
πός ικις είναι νά ιΐίυχολογή-
οουιμε — κατά τό δυνατό —
ΚΡΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΖΧΟλΙΑ
ΣΥΝΕΠΕΙΑ άιτό την σελ ί δα 1
•ρο, μετά την άπρσκάλυτπη Θέση πού πήραν οί Άρεριικάνοι
ώμεσα ύτβτο της Τουυκιίας καί ίίιμιμεοα κατά τΓ|ς 'Ελλάδας.
Μακάρι τό παράδίΐνιμά οου κ Δήμαροκ: νά τό είχον μιμιη-
Θϋϊ καί 6λλοι....
ΟΙ ΡΟΤΑΡΙΑΝΟΙ ΚΑΙ Ο ΖΠ. ΒΑΣΙΛΙΙΟΥ
ΓΡΑΦΤΙΙΚΕ έ.πανειλημμί:να καί δέν διαψεύστηίκε ποτέ, ότι
τό Ρόταρυ- είναι «τό νητπαγαιγείο τίϊς Μασανίας». Κΐ' άκόμη εί¬
ναι γνιαστό, δα ή Μαοονίβ είναι τό πρωτο παραικλάιδι τοΰ
Σιωνισμοΰ, πού αποτελεί £να άΐπό τούς τπό (ρο&εοούς έχθρ_ούς
τής ανθρωπότητος.
'Εζ δλ'λου είναι γνωστό ότι ό δΜΚίΐψιΐιμένος "Ελλιηνας ζ<υ- γράφος κ. Σττϋρος Βασιλείου, ποασκλήθηικε άηό τόν ,Δήμαρ- ϊ καί ί»δη; έικθέτει δργα τού σχόν "Αγιο Μάρκο. Μέ την εύκαιρία αυτή οί Ρσταΐριανοί τοΰ Ηρακλείου, άνα- κοινώσανε άιπό τόν ήμειρήσιο Τύπσ, δτι ό άκλεκτός ζωγράφος θά τνμοΰσε κάποια άπό τίς ουνΕστιάσεις τους, γιά νά δηιμσοιεύ- σουν οπ') ουνέιχεια αλλη ανακοίνωσιν σύιμςχυνα μέ την όπαία ή ικϋρουρία καί ύριλία τοΰ κ. Βασιλείου ματαιωθινκε λόγω ασθε¬ νείας τοΰ άμιλητή. II εφημερίδα «Άλλα^ή», τής όιποίος είναι γνωστάς ό στε¬ νάς δεομώς μέ τόν Δή,μαρχο Ηρακλείου κ. Καρέλλπ, δηιμοσιεύ οντας την ματαιώση τής εκδηλώσεως πσόστεσε μιά σημειώση, σύ<μ<|>ωνα μέ την ύποία ό ζωγράφος κ. Βασιλείου, δήλωοε δτι,
οΰτε Ροταριανός είναι, οΰτε φίλος των Ροταρ^ανών καί γι' αύ¬
τό βεβαία δέν θά μΒτοροϋσε ποτέ νά τιμήση τούς χυρίους αυ¬
τοίς, ι*
'Επβΐιδή τό πρδιγμα είναι κατά τή γνώιμη, μας σοβαρό, νβμί-
ζοιμε δτι ό κ. Βασιλείου δχει χρέος νά ξεκαθαρίση ύκιεύθυνα
τή θέση τού, γιά νά δοΰμε στή συνεπεία καί πως οί Ροταρια-
οί θά ξεκαθα'οίοιουν τρ. δική τους.
Κν' άκόμη, μιά πΐαρέμβαση τού κ. ΔΓΐιμά,ρχου> Ηρακλείου, πού
άναμίχθηκε στήν δλη ύπόθεση καί μιά δική τού σχετική δήλω-
ση, δέν θά ?>ταν ασκοπη.
ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "ΚΡΗΤΗ,, ΚΙ ΕΜΕΙΣ
Ή εφημερίδα αυτή παοοκολούθησε άιπό την αρκή την 6κδο-
ση τού «Κρήτη» καί δέν παράλειτκε νά γράφη κάττι γιά κάθε
ιμηνιάΐηκο τεΰ'χος τού τκοιοδικοϋ. Κι' άικώι«ι δέν άρνήθηκτ
ηοτέ τή μικρή μέν, άλλά θετΐική της ήθΐκιή συγπαράσταοη, δ-
ιπως τό ίδαο συνέβη καί ό.πό την πλευ·ρά τοΰ π£ριοδ:κοΰ.
Σέ κάποια στιγμή δμως, τα ποάγματα &λλβξαν καί συγϋε-
κριιμένα δταν γράψαιμιε γιά τή Μασωναικιή Ιδιάτηιτα τού προέ-
δρου τής ΤΤαγκριη>τίου κ. Γ. Βογιατζάκη, τού όποίου τή ΐρωτο-
γραφία όλοσέίλιδη θηιμοσίευοε στό έξώφυλιλό τού 'τό πιεριοδακο.
Άκολούθΐισε ή ηερίηπωοη τού Συλλόγου Κοητών 'Ειπαστημό-
νων καί Διανοουιμένων πού ποοεδρεύετατ άιπό τόν κ. ΜανόΑ.η
Λογιάΐδη καί ή καιταγγελία δυό άναγνωοτων )ΐας άιπό τα Χα¬
νιά, τοΰ γιατροΰ κ. Αρχοντάκη καί τοΰ καθηνηΓή κ. Κατάκη,
γιά την κίνηση αυτή, ,μέ άποτέλβαμα νά διαραρτυρηθοΰν σέ
βάρος -μας τόσο τό περασδικό, δσο καί ό κ. Λογιάΐδης. ΙΤρίν δ-
1»ως άπό τίς διαιμαρτυ.ρίες τους, ή μιά μάλιστα ίκ των οποίων
(τού περιοδικοΰ «Κριήιτη») ήταν καί έξωδι/κη μέ δικαστωοό κλη.
.τήρα, ή έ<ρηιμερίΐδα ικις άπό την Ιδία αυτή θέση, φρόντισε καί ί'δωοε σχΐετιικές έζηιγηοεις, άναιφεράμενιες οπά πιοτεύω της ώς πρός την έλ£υθ&ρία τής οκέψεακ;. (φδλλο μας αριθ. 42). Κατόπιν δλων αυτών καί τής γνωοτής θέσης μας άπι'·ναντι καί τΰν δύο, πού είναι καλοπροαίρετη καί φίλακή, νομίζσμε δτι οί έπχρτοΜς καί κυ·ρίως τα ί.ί;ώδ:κα έ"γγροφα, δέν εχουν ΟέοΓ) καί μι'Λ'.οτα ν-~Λζύ συναδέηχ»ν. ΈπειδΛ δέ ίγ:?ΐς ε'/ν^- οΐΐ κατ' έ'·τιάιγγ·ελρ,·α δτ.μρο ·ογοάϊ(>οι. ταύς πι>ν ίιτοϋιι: φλ·κύ.
νά ο-.πι.ιαπίσουν τίς έΊμονες ίδΓΕς τού ίχουν στή οκέιψη ιουι,
γ (ι:ί είναι γ!ϋθτύ δτι ίήαν π. π-εύομε κάτι τό Κίΐιτπνν'ϋλλοιιε
χαράς ΰπ,ολογιιαρούς συνεπβιών, χαί χωρίς τή μεσολαβήση τρί-
αων.
"Οσο γιά τα Διικαστήρια μέ τα όποία μδς άπεΐιλοΰν, καλλίτε-
'Ρ« είναι νά άφιήοουν τό ρόλο τοΰ διώχτη μας οτούς Μασώνους,
πού διθελά τους παστεύομε καί άπό ήννοια ύατοστηρίζουν οί έρα
οατέχνες συνάδελιφοι, τούς όποίους καιΑ τα αλλα, έχτιιμοϋμε
καί άγαΐτοΰιμε είλικ,ρΐνά.
Η ΜΑΣΩΝΙΑ ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ
Σιηέχεια άιπό την Σε,λίδα 1.
κης έφημιβρίδος «ΧΑιΝΙΩιΤΙ-
ΚΑ ΜΒΑ» τής- 17.&.76 —«τού
σοθ στέλνω έσωκλείστιικ; —
ή Μασωνία στά Χανιά, έργάζ«
ταΐ, δραστΛρΊια. Π,οοτ:οί»οντας
τίίς δ,οευινας γιά τα καιμώμα-
τα τί>ς Μαοωνίας στά Χανιά,
σδς γ,ριάφω δυό λέξειΐς (σκό-
λιον) γιά τίς δυό έκιδηιλώοεις
τίς σχετικός μέ τό ΠΛΝΕΠΙ
_ΠΙΜΙΟ *Μί ιιό ΠΟΛΥΤΕ-
ΧΝΕΙΟ ΚΡΚΤΗΣ πού άναφέ-
ρονται στό δηιμοσίευΐμα. Νομί-
ζω άτ~ιραί—ιτο νά τό άναδημο
σκύσης ατήν «ΑΛΗΘΕΙΑ» νιά
νά έπακολουθτ>οτι τό δακό μου
αχόλιο μέ τόν τίτλο «Μ' ΕΝΑ
ΣΜΠΑΡΟ ΔΥΟ ΤΡΥΙΌΝΙΑ».
Τί νά η© στήν άροοτν; Χαϊρ€
ώ χαϊριε Μαοωνίσ, πόσο 6μορ-
<ρα τα καταφέρνεις νά μείνης σ»εδόν ή μώνη. πνευμαίτική. χί- νηιση οτά ΧαιναάΙΙ — Ό άνα- Υνώοτης τής άγγελίας τ&ν δύο έβΟ&ηλώσΕων πού θά γίνουν__ ■μιά στόν «ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ» καί μ·;ά οτό «ΞΕΝΙΑ» την ϊδια ιμερα μέ όιμιλτντή τό ϊδιο ηρό- σωπο — γνωστό γαά τή μασω νίκη τού Ιδιότητα, ό άνύπο- ητος Χαΐνιώτης. θά πή: !*ποδ- βο στόν Σ6λλογο Καλών Τε- χνων, όπως καί τή δβύτΐρη έΜδήλωση, στό «3ΒΝΙΑ» πού οργανώνει τό ΡΟΤΑΡΥ, μή γνωρίζοντας δτι τό Ρότα,ου εί¬ ναι ό η.οοθάλαμος τής Μβσωνί άς (Διοικαιταό Συ-μβούλιο Μαοωνικό). Οί λίγοι άντιμαοώνοι των Χαινίων γνωρίζουν καλ'ά αϋτά πού άποκαλύαττω. Ποία θά εί¬ ναι βιρανε ή αντιδράση, των "Άς τό δοθμε. Άλλά χόΛοιοι ΛΜοα πνευιματιικοί άνθ(ρωίτοι αύτοι — έννοω τούς άδιάφθο •ρους άικόμΓΐ άηό την ιπλιόΜ τής Μαοωνίας θά έξακολουθή- σουν άΐοαγει χήν παρατεινόμε- νη άδ"καιολόγτ|τπ σιωαιή τους Χαί άδράνεω στήν ξ&φιριε 6ραιστηρι6τηΐτα τίίς Μαοωνίας στήν πόλΐ) ,μας; Μήπως δέν ρουν δτι καί τόν ΣύΛΛογο Κα λων Τοχνων (Ωδειον) τόν κατευθύνβι ή Μαοωνία; ΆιλΛά άς μή βιαζόμεθα. "Ας περαμένωμ'ε τίς άηοκαλύψ€ας. Κάποχος συμιποΜτηχ; μας στήιν έρΕυνα «ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕ- ΡΕ2 ΤΉΣ ΜΑΣΛΝΙΑ2» καί τάτβ μπορεϊ νό. ίηαν έλθωιμε— Αύτά τα ολίγα. Μ' άγάπη ΧΑΝΙΠΤΗΣ τή τελιεσίιοιχη κυβερνΐϊπκή ά-1 πόφασΐ} καί νά ικρνακάρουμιε τό θέμα στήν ούσία, τή βάση τού, οολαδή σπ1^ γέ,ννηοή τού, οΐους άπώτερους οκοηούς πού £&εσα οάν όοαματΐβμό έκεϊ- ινοι πού έπροχώρηοαν στίι δή- θεν λύση τοΰ ζηιτήιματος, καί στίς έϊΐΐίττώαεις πού θά Εχει, γενικά, ·γαά τή ζωή τού τόατου — πολιτικές, πολιτΐσηκές, κίοι -ωιν·ΐικές. Καί π.οάκτα — πρώτα πρ'έπει νά νίνιει δεκιτό καί παραδεκτό π ή «ίστορακή» άπόφαιοι) δέν είναι δσχε— — άλλά άντί0€- τα ουνδέεται στενά — πρός τή πολιτικίΊ πού έφαριιόίει ή κυβέρΐνηση Καραμανλή. Κι' ά- κομΐ> δτι — ίψ' δοον λάβουμε
οάν π»οϋποθεσ« δτι ή πολατική
τής κυβέρινηρης έκκριράζει τόν
Ιδβολογικό της χφρο καί τίς
πολατικιές άρχές της — ή ποΛι
τΗίήαύτή άντιπρΌοωπβύ«:ι πολι
τιικά (κομμαπκά) ουιμφέιρθν·
τα. 'Εΐιόμιενα, εΐναα εΰκολο
νά καταλάβει κανείς 6η πώω
άπό ΐτήιν άπόφαοΐι αυτή «ςρύβον
ται κομιματικά συμιτρέρονιτα.
Άλλά Λς γΚουμβ τπό σα-
φεις:
(Συν«χΙζεται)
ΕΝΤΟΣ ΤΩΝ ΠΡΟΣΕΧΩΝ ΗΜΕΡΩΝ
ΕΚΔΙΔΕΤΑΙ ΤΟ ΒΟΥΛΕΥΜΑ
\ ΤΟΥΣ ΒΑΙΛΝΙΣΤΕΣ Χ0Ρ)ΚΗΣ
Σέ λίγες μέοες έκδίδεται
τό Βούλευμα τού Συμβουλίου
ΠληιμιμελειοδϋκΛν Ήρακλιείσυ,
βάσει τοθ όποίου θά παραπεμ-
ωθοΰν γιά νά Οΐκαστοΰν άιπό
τό Τρυικλές Έφετεϊο Κρήτης,
στά Χανιά, οί Βασανιστές τίίς
Χωροφυλαικής πού ύΓίηρέτη-
σαν κατά τή διάρκιεια τής δι-
κτατορ/ας, σέ διάκρορες ύηηρε
σίες τοϋ ΉραικΑείου.
Μεταξύ ίκείνων ηαύ ίχουν
κατηιγορηθεϊ είναι οί ΚωΧέτπς,
Καρπάοτνς, Πεχυνάκης, Τροχα
λάΜΐς, Καπενεκάκτις κ.ά", ά-
πό πλευοάς Χωροφυ^Λΐκιής, ό
©ιοωαχτής τοΰ Α2 Μιηελεσιώ-
της άιπό πλευράς Στρατοιϋ καί
δυό πολίτες, ό τ. δικηγόρος Β.
Βρέλ'τζος καί ό Ν. Παιττακός,
ά&εΛΐφός τοϋ πραζηικοΐτημαΐτία.
Οί παραπάνώ καί αλλοι, ττε
ρί τούς 23 -ϊόν άριθΐμό, δχουν
κατηγορη,θεί γιά. βασανιομούς
καί κατακρατησεις των πολι-
τών: Χαρ. Παιπαδομιχελάκη,
Ι. Κοπιοάκη, Φωτεινής Ούρα-
νοϋ, Ε. Γεργαννόκη, Φ. Ίω-
ανν£δη, Γ. Περάκη, Παπά Γα
βαλδ, Μ. Σάλα, Κ. Χΐωτ^λ
Νικηφ. Σταίΐατάκη, Γ. Παιπα-
δάκΐΐ, Γ. Ού(>ανοΰ, Άν6ρ.
Σαββάκη. Έιιμ. Σαββάκη, Π.
Χιωτέλη, Ι. ΞυΛούρρ., Δ, Πε
Τίΐνάκιη, Ε. Σταυοακάκη, Μα·
ρία Ξυ.οιτάκη., Σ. Σταρίδα Κ.ΰ
Μέχρι στιγρής έχει δηλώ-
αει νά παραστή οάν πολιτικάς
£νά»γων ό δικηιγόρος κ. Φοί-
βος Ιωαννίδης, τοθ άποίου οί
περΐίΐέτειες κατά ~^ διάρκεια
τής δικιτατορίας, είναι τύρύτε
ρα ννωστές.
'Η δίκη πού δπως ε&ταμε θά
γίνη στά Χανιά, προβλέιπεται
νά διαοκέοη μεταξύ 10 έ*ως 1
μέρες.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΑ ΘΕΟΔΩΡΟΣ
Συινΐιχεια άΐΐό την Σελίδα 1.
Σύνοδο τής Κρη/τιικΐίίς 'Εκ-
κλησίας καί δτι ιΛς συιμπα-
ραστέκεται ήθικά ατήν δλη
ικις έκστραιτεΐα.
Ύτϊογριομιμιίζομε δτι κα-
νείς ολλος άιπό τούς Ίεράρ
χιες .μας, δέν όιπικοινώνηρε
■μέ άποΐΛδΛποτε τ.οόπο μαζί
μας, ένώ άντίθετα. πολλοί
Κλπρικοί καί περκχιότεροι
Λαϊκοί, μάς έκδηλώοανε τή
συιιΐίπάθειά τους στον ώγώνα
μας κατά των σκοτεινάνν δυ
νάμεων καί είδιχά τής Μα-
σωνίας.
Μέ την εύκαιρία αίπή το
νίζα,με δτι, ά"ν καί τή βδομά
δα αύπή δέν έχο»ϊε όατοια&η
ποτ€ συνκιβικ.ριρένη θέση (θε
τική ίί άρνητικιή) καί των
πολοίπων "Ιεραρχίαν., τότε
θά άναΛάβωιιε έιμείς την
πρωτοβουλία νά τούς ένο-
χΧήσωμε δλους οΜετικά μέ
τό ιιεγάλο αΰιτό θέυα, πού
— δΓ.Λώνοιΐε άπεοί<ΐ>ραοτα
— αυτή τή φορά θά τό ξε-
καθαρίσωμε ιιέ κάθε θυσία.
Ο ΚΟΣΤΑΣ ΦΘΕΝΑΚΗΣ
άιπό την Σελίδα 1.
σαν δλες έαπτυχία.
Ό Φθενάκης δ;κι>ς είναι
άκάμη Ύωστός καί άιπό την
(Περίφητμτ) ύιπόθεση τής Ά|>
χαιοκαπηλίας καί είδικώτε-
ρα άηό την «Δίικη τίΰν 38»,
τ»ύ ίγινε στό Ήράκλειο κα
τα -π': δικτατοοία.
Στό έηάμιενο θά δυιμοοιεύ
σΐϋθΐε έντνιιερωτικό ηειπορτάζ
καί ουνέντευ^η τοΰ Κ. Φθε
νάκη, ό οποίος ]ΐέ τή.ν εύκαι
σία τνχ έ&ω παραρονής τού
έζουσιοδότησε ιιέ ουιμβολαι-
ογραφιικό ηληοεξούσιο τό
δαευθυντή. ικιγ, ποοκεψένου
νά χει.οιστή οηιροσιογραφικά
τό θέ)ΐα ίοτ «Δίκτκ των
.■^8», (την όττοία σύντομα θά
ζαναφέρωμιε στό ΓΓκίς τής
δη}ΐοσιότητα< υέ νεώτερα στοιχεϊα) καί νά δχπ τα πνευιματικά δικαιώιιατα ντά κνβεχοιμενη αΐ>τοτελί$ άνά-
πτυιξπ ν.ιΰ θέιιιαΐτος μέ άποια
δήποτε μοοφή δπ;κ)σΐόίτηταο
Άξίζιει νά σΓνιιειωβή μέ τι'ιν
εύκαιρία αυτή, δπ τα Οέιμα
τής π&οιλάλητης αυτής δί-
κτ>ς συζοτεΐται νά γίνη κι
νηιματογρα<ρικ.ή ταινία. ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΙΝ κ. ΟΟΥΑΙΑΝΑΚΗ Συ·νέχεια άπό την Σελίδα 1. <ρ·έ·ρωιμε πα.οακάτω. Ό 'Εμν. Ξάνθος άναφέριει στά άτταμνηιμονεύιΐΜτά τού, β- τι εύριιοκόιμενος στήν Λευβεάδα «•είσήχθΐ) είς τήν "Εταιρείαν των ελευθέΐρων τ£κτόνων». Ή άμολογία αυτή άποτελβϊ τό ιΐοναοϋκόν έσπκει'ρημα στά χέ,ρια των τεκτόνων. Τό «εΐσήχιθη δμως είς την στοάν» δέν σπιμαίνει καί δτι ηα·ρέιμεϋνβ σ' αυτή καί άφο- (.οιώθηικε. Τό «είοήχθη είς την έταιρεί αν των έλευθέρων τεκτόνων» οηίμαίνει άιπλίϊ γνωραιμία μέ την Στοα, ή όποία ^εκίνησε ά πό λόγους πατίΗωτΐΚής ανησυ¬ χίας. Ό Ξάνθος Λταν πνβΰνα ά- νήθυιχο. Διαποτιιοιιένος άιπό α- <ΐπονδο μϊοος κατά τοθ τΐυράν- νου, άναζητεΐ τιρόπους καί μ£ ΜΕΘΑΥΡΙΟ ΣΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΔΙΚΑΖΕΤΑΙ Ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΜΑΣ Μεθαύρ.ο Τετάρατ> 7 Απρι¬
λίου, πρόκειται νά δικαστή ά¬
ιπό τό Τραμελές 'Εφετβίο Κρή
της, στά Χανιά, ό διε,υθυντής
ιμας Μάνος Χάριις, γιά την
γνωστή ΰπόθεσιι ττΐς Κόμηοοας
Γκούιμα, (Δίκη Χωροφυλά-
κων) καί τό δπιμοσίευιμά μας
γιά τό είς βάρος της ώπ€ΐσο-
διο στήν Άγία Πελαγία, κα¬
τά τή διάρικεια άνανκαοτικιής
εξώσεως τής χή.οας Γκούμα η
πό τή Μαρίκα Κατίή}.
Σημειώνοιιε δτι ή άναγικαστι
κή άιπαλλοτρίωατι, βάσει τής
οποίας ή Κατίττΐ έξεδίωκε άιπό
τόν οΐκίακο της την Γκούμα,
αρθηκε ίίδπ καί ή σχετωοή ά-
πόφαση δηιΐιοσιβύιτηκε στό ύπ'
αριθ. 81 Φΰλλθι Εφημερίδας
ιΚυβε-ρνιήρεως, τβΰχος 4ον ττ}ς
18.3.78.
Ύπενθυιμίζομε δπ ό διευθυν
τής μας εΐχε καταδακαοτή γιά
περιθβραση άρχής άιπό τό Τρι-
ιμελές Πλτηιμελειοθιικεϊο Ήρα
κλείου σέ ψυλαχιση 11 μη-
νων (!) χαί 3 μίΐνων στερήση
τής ατελείας τοϋ δηιμοσιογρα-
φικοΰ χαρτιοϋ (Ι)
Οόδους «ού θά 6σηθή<Λ>υν στήν
άνάικτηση τής ελευθερίας-. Γνω
ρίζεται μέ την στοα καί &αΐπ
οτωνβι ότι δέν είναι £να άπε
λευθερωπκό κίνηιμα τής
τρΐδας. Συνέλαβε την Ιδέαν
τί)ς Ιδρύσεως μοβς αλλης έται
ρείας γνπσίως πατ,ραωτιβκής.
'ίΐ στοα δέν θά πρέπη νά
ίκαναποίηρε τόιν Ξάνθο.
Άντίθετα δέ πρέιπεχ νά
τοθ έδηίηούριγησε αΐθθήιματα
άιποδο«αίμαοίας. Αύτό φαίνεται
χαί άπό τόν μέγα δρκον των
Φιλβκων, τόν οποίον θά παρα
θέσωμε π:ό χάτω, στήν σύντα
ζή τοθ όποίου συνέβαλϊ: όπωο
δήπατε ό Βάνθος καί ό οποίος
άπαγορβύίΐ ρητώς οέ καθε μι-
ούιιενον νό Εχη όποιαδήποτε
σχέση μέ καθε αλλτι μυσπίίή
έταιρεία, ίί καί άν εΐχ* νά την
διακόψη. Διά τούς υπολοίπους
ίδριηές καί οΐΐΛέχα τϊ)ς Φαλι-
κιής 'Εταιρείας έχομε καί μιά
ρητή όμολογία τοϋ Ηάνβου δτι
δεν υπήρξαν χέκτονες.
Αύτά άναφέροταΐ «1ς την
«Απολογίαν» τού, ή άπσία συ
νετάγη τό 1837 καί είς την ό-
ποίον ρητώς άναφέρεταα. «είς
δέ την Εταιρείαν των Κτί-
στων (τβκτόνων) άλλος παρά
τόν Ξάνθον δέν ΐττο μεμνημέ-
νος».
'Η σπουδαιύτ«ριη &μως άπό-
δε^ΐ|, τού δπ οί Ιδρυαές καί
τα στελέχη τίίς Φιλικής Έται
ρείας δέν ήταν τέκτονες, ί» καί
αν ύπήρζαν με.οιχοί δίέικοψαν
κάθε δοσρό μέ την στοα, εί¬
ναι αύτά τα ϊδια τα αύθβνπκα
κείμκνα τής Φιλωοής 'Βταιρεί-
σς, τα όποία σώζονται είς τα
Γ€νικά Άρχείαι τοθ Κράτους
καί είναι ό ,μ&γας ορκος των
Φιιλαικων καί ή κατέχη—, τής
Φιλικήν; 'Εταΐί>είας.
Στήν κατήχηιοτι άναψέροΛ-
τα» ,μβταζύ των αλλων κ,βί τα
άκολουθα.
(Συνβχίζεται)
ΣΤΟ ΕΠΟΜΕ3ΝΟ
'Η προσπαθεία γιά τή σπίλιβση
τής .ΐίνιήμης τοϋ
ΝΙ ΚΟΥ ΚΑΖΑιΝΤΖΑΚΙί
•
Πρωτότυίτη συνέντευξιν μέ τόν
Ουγνριφί,α τοΰ λίβελλου
ΙΩΑΜΝΗ ΒΡΑιΝΟ
Άγιορΐίτη Μονακό ^
Τελευταία
Στιγμή
ΝΑΤΑΙΩΘΗΚΕ
Η ΧΘΕΣΙΝΗ
ΔΕΞΙΩΣΗ
ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥ
ΥΠΟΣΤΡΑΤΗΓΟΥ
II
δεξίωση πού εΐχε ηρο-
γραιμ}ΐατΐ0τεί γιά χθές τό μεση
•μέιρι ατό «Κί>έτα Μάρις», ποός
τιμήν τού Διοικηττή των Άμ«ρι
κανικών Μονάιδων Άοφαλεί
άς, ύποοτρατήγου κ. Μΐτρούνς,
ιματαιώθΐικε, γιά ήγνωοτους μέ
χρα στιγιμτίς λόγους.
Πιθανολογείται, δτι, ή ιιαταί
ωση όφείλεται στό γενικό άν
τιαρε.ρικανικό πν^Οΐια πού επι
κράτει αύτές τίς μέρες, ίδιαί-
τερα στήν πόλη τού Ηρακλεί¬
ου, λόγω καί τής Βάοεως Γουρ
νων.
ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΔΥΝΑΜΕΙ». ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ
Χωρίς λόγια... άλλά μέ.
(ΤΟΥ ΝΙ ΚΟΥ ΒΕΛΙΓΡΑΔΗ)
Ο Βουλβυτής
Μηαντουβάς
στή ΑιομορτυρΙο
γιά τίς Βάσεις
ΚΏΣΤΑΣ ΜΠΑΝΤΟΥΒΑΧ
Μίληρε πρωτος άπό τιήν έφαι
(ΐιερίιδα μας, στό περαομένο
φΰλλο, γιά τίς έιπΐκίνιδυνβς έ-
ξελίξεις στό θέρα των Βάοε-
ων. θά παραβ.οεθή στή μιεθαυ
ριανή συγκέντρωοη. Άρνήθη-
κΐε έττίρονα νά άναχαλεοΊ) τό
χαρ/χιηριομό τοΰ ΓκΙικα οτή
Βουλιή σάν «άνεκδιήγιτου».
Μίληρ€ χθές στήν Άθήνα στΐι
ιμεΐγάλη συγκέντ.οωση κατά τοϋ
Σιωνιαμσΰ.
ΤΟ ΝΕΡΟ (ΠΑΑΙ)
Συινέχιεια άπό την Σελίιδα 1.
ρό πού άφιυιπνίζει τής ζωής τό
σπόρο καί τόν γαιλουχεϊ ν' αυ¬
ξηθή" καί νά βλαστήση· τό νε-
ρό πού είναι ή άρχική κοιτίδα
τής ζωής κΓ ή έ"λλ«ιιΐ«> τού
καταντά πολιορκία της" τό ά-
θώο/ δωρο, τό νεράικΐ τού θε-
οΰ έ^χει άναοιτατώοει τώρα τε-
λευ·ταία τή ΐ.<ΰί ιιας. "Επαυ¬ σε νδναι φάρρακο ρονάχα γιά τιήν πάθηση... τής δίψας. "Επαυοε νδναι ιΐόνο τό άθωο ύγρό πού διαλύσιι^ ι' άιποδε- ο«πα Φάομακα. Τώρα τό ϊδιο ιτό νερό ίγινε... φάιριμαικο, πού θεοαπεύει «πασάν νόσον», έ'Κτός άπό ]ΐιά; νόσο πού δημι ουιργεί αύτό τό ϊδιο, την «'Ο- μαδικιΊ Ύστερία». Τυφλιοί άναβλέπουν... παρα Λυτικοί άνεγείρονται... "Αν- θρωποι στά Ποοιπύλαια τοΰ "Α δου, άνασταίνονται... Ντισίδβς άνατινάσοανται... Έκητω»Τοι ΒασιληάδΓς έ.~ί(Όυν σέ παλι- νόστηση... "Ονκοι. οπονιδυλίτι 6ες, χολολιθιόοεις. νβφρολι- θιάσεις, κάλοι, ρυτίδες, φακί- δες, πανάδες, τριΐχοπττώσιεις, οκαλικοειδίιτιδες, άμυιγδαλές, βραχνάιδες, βραδυγλωοσίες, πατυ«οδίες. δλες υώ δλες οί ά.·>ρώστεΐΓς οέ λίγες ώρες ά-
φανίζονται... Μιά μόνο άρρώ-
στεια δέν ιιιπορεΐ νά θεραπεύ¬
ση τό νετό, άΛλά τι^.ν ύποβυη
θεί καί την ξαπλώνει* την «Ό
,μα&κιή Ύστερία».
ΑΛΑ
— Γειά οου, Άγαππτέ μου.
πως τα πάς,
— "Αστα... "Αστα... δέ νοι
ώθω στά καιλά μοί)...
-— Νε.οό... Νερό τής Κώ,
χριρτιανέ μου. πδ.Γ>ε καί βλα
στήιμά με...
— Πρίν νά οέ βλαστημιήξω
τόχω πάρβι καί...
— Τί
και,, ,,
— ...Καί βλασττιμιω την ώρα
.πού γεννήβΐικα. Τίΐν ιΐτώνιοα
«ι' έγώ μαζί ρ' δλους τούς αλ
λους καί μοΰ φαίνονται δλα...
άνάποδα.
Άνάττοδος ό ϊδιος ό Καιματε
'ρός πού μέ .τό νερό τού άπει-
Α«Ι νά καταστρέψη υύνο τούς
Τούτους, μά! χωρίς ν' άΎί-
ΔίΙΡΕΕΣ
Ό κ. καί ή κα Γεωργίου
ΣτρατάικΓΐ κατέθβοαν στά Γρα
φεΐα μας τό ποοόν των χιλίων
(1.000) δ.τιχ., ύιπέρ τοθ Συρι
τίου Γε.οόντων Άγί&ς Τριά-
δος, είς ιμνιήιμην Άνπγόνης
ΓιαΛιτάκη.
ζή τίς... Τουοκάλες, μέ κίνΰυ
νο νά μάς... ίΐκβτοΰνε Οοτερο
αύτές ι«ά Γύ^α άοχίτεοα.
'Ανά(ποδ(^1 οί "ΕΧΑπ.νεΓ Ε-
πιοτήνονβς πού σώνει καί κα
λά ά;>νοϋνΓαι τό νεοό, έίί
μ' αύτό β ι... πάρωμε την Πό
λη... (Ντ ΧαντάΙ)...
Άνάποδυι οί. . πατοτοηαρο-
γωγοί ποό στέκουνε καί &ν
άντιλαΐ)ΐβά .ται, πώς Γ)ρθτ
πιά π ώ.'χι νά... πλουτίουΜ
ποτίζωνττας ιιιά ηοτατιά μί· το
«Νερό Καρατεοοϋ», πο6 θίι
τούς δώση ί-^ακόοους (700! ι
τόννους ΓΓ-βιπες. δηλαδή κιι-
που κρντά ι'·(ρτά έκατομμΰρια
χωρίς ιμιά ηχουοιασυένη δρο
ΧιμοϋΛα ίζοδο.
Άνάποδο τό 'Υηου.<>νεϊο Ε-
θνικής Οίκονοιιίας, τό Υπουρ
γείσ 'Εθνανης Άνόντις καί τό
Ύττουρν,εΐσ .
— Μά δί·ν ύπάρχει Ύπουρ-
γείο... Στιχειωδους Σοκρρο-
σύνης.
-— Τό Ρ,£· (ο... κι' είναι
νά τό ίδούο(ιΐ3ε. Ποίον ιώ;Λ
νά διοοίοοι·· ; νΥπουτγό. άιροϋ
την έχουμΓ >ΐηονίσει δλοι
ΝΙΚΟίΣ ΤΖΕΡΜΙΑΔΙΑΝΟΣ
ΑΠΟΚΒΑΥΨΕΙΣ ΠΑ ΤΗΝ ΚΑΨΗ
Συνεχεια έκ τής 1ης σελίδας
συιικρέρίΐ θθτε έσένα. οδτε
έν
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ
ΤΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥ
ΛΟΓΟΥ
Τα γεγ-ονότα πού έξελήιχθη
καν άατ.οαπιαϊα, μ«.τά την κα-
ταδίκη τοΰ ΛυίΗτζάΜη, ίίρθαν
νά δικαιώοουν -οή φράοη τοΰ
χ. Στρατάκη, ότι δηΛαδή ή
πανση τού «ιέκίΛΐβε πολλά».
Χαραχτηριστικό καί Ιδιαίτε-
ρτνς προσοχής είναι τό γεγονός
ότι ό Λυρατζάκης, έμφανίοθη-
κβ άπρόσκλτ](τα στά Γραφβία
ιΐως καί, παοουσία μαρτύρων,
ιμάς έκανε τίς έζής σχετικιές
καί κατ' άριχήν άπ&—«υτες ά-
ποχαλύτίτεις:
Οί ά*νθρωποι τοΰ στενοϋ πε-
ριβάλλοντος τής ΚαιΐΓή τόν άιπο
ιμόνωσαν άπό τόν δωοιγόρο τού
κ. Στ-ρατάκΐΓ>, ·τήν παραμονή
,τής δίκης, λέιγοναάς, τού δτι
«ιδέν πρέπει νά βάλικ δικη
ρο τόν Στρατάκη, νιαττί αύτός
σάν διικΐΐγόρος τοΰ Μάνο Χα¬
ρή, θά ξέρη μυσηκά στήν ύ-
γματχκοί υπαίτιοι καί δέν δι^άοτρ.καν αύτοι πού
ιΠΙΣ.ΤΕΥΟΜΕ δμως 6η άιπό τή δίικη αΰτί> σέ συνδυαομύ μέ
οαα θά άναπιτύξωμε, θά άκολουθιηρουν καί άιλλες είσαγγελα-
κές διώξεις καί δτι τολϋΐύ θά διχαστοΰν οί ππαγμιατΐκοί £νοχοι
τής υποθέσεως αυτής πού έχει μεγάλες, έπαναλαμβάνοιμε, προ
εκτάοεις, οί όηοίες ήρχισαν (ίδη νά διαφαΐνονται άπό τό γ&γο
νός δτι προχθές Σάββατσ, ό κ. Είοαγ^βλέας άσκ,ιισε αύτεπάγ-
Π.Λ.ΥΣΠ ΤΟΥ ΔΙΚΙΙΓΟΡΟΥ πόθεοη τα ύποϊα Οά άποκαλύ |
κ. ΓΕΛΡΠΟΥ ΣΤΡΑΤΑΚΙΙ
Κατά τϊίν έ'ναηξη τής δίικιης,
ό δικινγόρος κ. Γ. Στρατάικιις
παρουοιάστηκε στό Δϋκαστήραο
καί καταθέτοντας τό οχετιικό
διηλότυιπο, δή,λωοε δτι παρί-
οτταται σάν συνήγορος ΰπερα-
σατίοεως τοΰ πρώτου κααηγο-
ρου-μένου Λυιρατζάικη. Ό Λυ-
ριτζάκης σΓϊκώθηικε άιπό τή θε
ση τού, κατόπιν καί έκδηλώοε
ών άπορίας των δικηγόρων ύ-
περασπ&κως, καί δήλωσε δτι
παύει τόν κ. Στρατάκη καί δτι
θά τόν ύπεραοπίσουν οί κ.κ.
Στ. Φιοράκης καί Ι. Πλα-
γιωτάκης.
Στό σρ.ιΐιεϊο αΰτό δημιουργή
θη.ικ.ε έκιηληζη σπό άκιροατήριο
καί , μικοοεπειοόδιο μεταζύ
τοΰ κ. Στρατάκη καί τοΰ συνϊι
γόρου κ. Πλαγιωτάκη.
Ό κ. Στρατ.άκης άπαίτιισε
νά γίνΐ) είδική ,υνεία σία π.οα-
χτικά, γιά την παύση τού, δτι-
λώνοντας στό Δικαοτήριο δτα
άπαΐιτεϊ ιοϋτο, διότι παστεύει
δτπ «ή ύπαναχώο,ρρκ. τοΰ πελά
τη τού κρύβη πολλά». Ζήιτησε
ακιόμη άιπό τόν Λυριτζάκη νά
δηλωση τούς λάγους γιά τούς
όποίους τόν έπαυσε, άλλά αύ¬
τάς δέν δδωσε έξη/γιήσεις.
'Εκείνη τή στιγμή καί ενώ
άποχωροΰοε ό κ. Σαρατάκης,
ό έκ των ουνηγόρων κ. Πλα-
γιωτάκης εΐηε επί λέξει: «σιγά
νά ιιή .μδς πής δτι σοΰ πήρα-
με καί τόν πελάττι» καί ό κ.
Στρατάκ.ης άπάντησε: «καί αύ
τό δέν άποκιλβίβται». Σιτή συ-
νέχεια άποτραβήιχτηκιε στά £-
δρανα των δακτϊγόρων καί πα-
ραικολούθησε χή δίκη σάν ά-
κροατής.
Τοΰ είπαν ώκιόιμιη δτι δέν
πρέιπει νά πιή ποΧΑά λόγια κβί
τοΰ ανέλαβον δλα τα Ρξοδα,
τονίζονιτάς τού δτι καί σέ περί
π—ικτη κΐΐταδίκρς, θά ίίαγόρα
ζαν -οήν τ1οι·τ!. δποια κι' αν
ήταν. 'Εκείνο αμωο πού δέν
τοΰ εΐχαν πεϊ, (καί πού" επρε
ΐϊε πρίν ά·π' δλα νά γνωρίζη)
ίίταν δτι ή ποινττ γιά τό άδί-
«ηρα αύτό δέν έτςαγοράζε-
ται!...
Κατά τί} ·νώιμΐι; μας, τό πά
ρατϊάνω περΐστατικό είναι κρι
σιμώτατο, όπό ηλευρβς νοιμι-
κής κάλυψης καί διαφώτιοης
τοϋ κα·τπ.ινορουμένου, πού νομί
ζαμε δτι άξίζει ιιαάς παραπέρα
έριευνας. γιατί ρΐνο.1 πραγμα-
τικά άδιανόρτο νά δικάζεται
Ματηιγορούιμενος, γιά πράξεκ;
καί ωφελεία αλλων, καί
νά πέχρτη. στό κε<ί>άλι τού νιά
τέτοια ποιν^ί, ιιέ τίς συνεπείας
τής )ΐή μετατοοπής της. Ναμί
ζομε δέ δή τουλάχιστον οί
δυό άζίότιιμοι συ>νήγοροι ύπ«ρα
σΐτίσεως κ. κ. Πλαγιωτάκης
καί Φ.οράκης, θά π;>έιπ«ι νά δι
αχωρίσουν τή θέση τους ώς
πρός τό σΓ^ί£ϊο αύτό, πού εί- [
νσι ποαγματικά άιπίστευτο, άιλ
λά πέρα γιά πέοα άληθινό, κα
τα τόν καττ»γορούιμενο Αυρι-
τζάχη.
ΚΑΙ ΕΥΘΥΝΕΕ
ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΏΝ
Ό ϊδιος ό καταδικασθείς Λνι
ριτζάικπς, δήλωσε άκόαωι ότι έ-
Χ€ΐ άτράντα«τα άποδιειχτικά
στοιχεία γιά νά ανατρέψη δοα
κατέθεσε κατά τή διάίΛκιεια τής
διαδιικασίας ό Διευθυντής Άρ
χαιοτήτων κ. Στ. Αλεξίου,
όσον άφοοδ τό δτι δέν ίταν
παρών κατά τί> διάρικεια των
έκακαφών. Καί ναί μέν δέν ί-
ταν την Μεγάλη 'Εβδοιμάδα,
άλλά ήταν πα.οών στίς έκσκα
(ρές πού ακολουθήσαν, κατά
τίς όποίεο οί ιιπουλντόζες συ-
νέιχισαν νά δουλεύουν κατα-
στρέφοντας τίς άρχαιότητες.
Ό κ. Άλβξίου έπίΐσης, χα-
ραχτήρισε τότε οάν όοα αη-
Ιίανιτΐκά τα €ύ·.οΐΜΐατα (όπως
έξ αλΐλου κατέθεσε καί στί|ν
πρσχθεσινή δίκη) καί τό ϊδιο
ίίλεγε — πάντα κατά τόν Λυοι
τζάκη — καί ι'; άη.χαιολόγος
δίς ΛαΐΗΐέση. ή άποία τούς ?-
λβγβ <ά συνεχίσουτν, γιατί έξ δλλοι>, τούς τόνιζε δτι, μ*έ
την Καψή πού εΤναι κοάτος,
δέν ιιποτοΰν νά τα βγάλουν
πέραΐ..
Η ΣΥΝΕΧΕΓΑ
ΣΤΟΝ κ. ΣΤΡΑΤΑΚΙΙ
Μ'ετά τίς πα<ραπάνω άποΗα- λύ·ψεις τοΰ Λυριιτζάκη, ό ϊδιος γελτη βφεση ύιπΐιρ τού Νόρου, μέ άποτέιλε^ μα ή δΐικη νά ιΐκ>
να ληφθή άπό την άρχή οτό Έφε·τ€Ϊο, δπου στο σκαμνί τυι"
κατηγορουιμένου θά καθίαη πάλι ό θεοΛόγοι, κ. Β. Πλεύρης
ιμέ ουγικατηιγορούΐμενο τόν Λυριτζάκη.
ΚΑΙ ΤΩΡΑ άς πάρωιμε τα γεγονότα άναλυτκά, γιά να άν τι
λτρρθΐϊ χάθε ένιδιχιφ€Γ>όίΐενος τίς προεκτόσε·.Γ τής δίκπς και ν ι
νικώτερα τής υποθέσεως αυτής, πού παοουο'άίει μεγάλο ένυια
φέρον, λόγω τής κοινωνυκής σηΐοκιοίας τι^ς καί των έξΐΛι'ί,εων
πού δρχισε ί)δη νά ε"χΐ).
έιπιοιοέιφθινκε τόν κ. Στρατάκη,
άιπό τόν άποίο ζήτρρε συ.γγνώ
ΐμη, δηλώνοντάς τού, &η έσφα
λε, παρασυρόιμενος άπό τίς
ΰποσχέσεις καί τίς διαβεβαιώ-
οεις των άνθοώπων τί)ς Κα-
καί δή έστιθυιμεϊ νά είναι
δ!ΐκι·)γόρος τού στήν έπανάλει-
νμη της δΐκης στό 'Ε<ΐ>ετ€Ϊο, δ-
που θά πίϊ την πλήριΐ άλήθΐεαα
■καί θά δκϊχωρίθη τή θέση τού
άιπό τόν ουγκατηιγορούιμενό
τού Πλεύρτι καί τό συγκρότη
υα Καιφΐί, π.τΐΓΧίΚοιμίζοντας άπο
οπκπκό ύλιικό καί προτείνσν^
κκ; αύτύιΓίτες μάοιτυρες. πού
ίίχουν ιδίαν άντίλΐΜκη των πα-
ραηάνω στοΐχείων πού μΛς ά-
ποκάλυψε.
ΟΙ ΜΑιΡΤΎΡΕΙΣ
ΚΑΙ Ο κ. ΛΟΥΡΑΝΔΑΚΗΣ
Πρώτος ,μόοιτυιρας στήν ηρο
χθεσιιή δίκπ, κατάθεσε ό έκδό
της τής έφιιιμεοίδας υ.ας κ.
'Ειμμ. Χαοπάτκτ>ς (Μάνος Χά-
Ρης). ό ύίτοϊος δήλωοε δτι δ-
ταν ίγραφε τό σχετικό άποκα
λυαιτικό δηιΐίοσίευ'μα. δέν φαν
ταζάταν δτι οιτό σκαιμνί τοΰ κα
τπγορου<μένου θά καθόντουπαν οί λινώτεοο ίκπεύθυνοι καί θά 'λιείπουν ή κ. Καψή καί οί τό ιτβ άπρόδιοι τής Άοχαιολογι- «ής Υπηρεσίας. Άναφέρθηκε αχΑμη στίς πη.γές των τιλΓερο- φο;>ιών τού καί στήν Κρευνα
γενυκά τοΰ θέϋΐαΓτος καί ύπο-
στήριξε δτι θά πρέπη, νά προ-
βληθή ή ταινία το0 5ικηγόρου
Ι Αθηνών κ. Μάνου Λουοανδά
κη, πού άπειικονίζ€ΐ τα εύρύ-
ιματα πού πετάιχτηικαν στίι θά-
Αασσα.
Καταθέσανε άκόιτιι οί ^κιρ-
τυρες κ.κ. Πΐδιώτης, Μαμου-
νής, Κιαγιαδάκης, Άλιφιερά
""Κ- οί άτοςαιολόγοι κ. Αλε¬
ξίου καί δίζ Λεμπέοη καί ό
Χ. Παρλαράς, διευθΐυντής τοΰ
σχολείου Λύκειον «Ό Κορα¬
ής» πού δΐιδάακει ό καττϊγορού
μενος κ. Πλεύοης, σάν μά.ρ>ΐυ
ρας ύπερασπίοεώς ιου.
Τελευταϊος κατάθεσε ό δικτι
Υΐδρ·ος κ. Λουοαΐδάκης ό ο¬
ποίος ιτροσήλβε αύτοβούλως
«ξ Άιθην&ν. Ή καταθέση τού
ίίταν άοκετά ένδιαφέρουσα,
(τονίστηκε καί άπό τόν κ. Ε3-
οαγγελεα), καθότι άναφ·έρθη-
στό ίστο.τ,κκό καί στά γεγο
α τής υποθέσεως. Τελικα
ή κινρματονοαφική ταινία
πού ποοσκόμαοε, δέν βγινε δέ
«τή άιηά τό Δικαστήοαο. ντατί
δέν κ.οίθηκιε άναγκαία ή προ-
βολή της.
ΜΙΑ ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ
Ο κ. Λουρανδάκρ.ς, πού
«1x6 άσχοληθΐεΐ την έποχή έ
κείνη σάν δικηγόρος μαζ< ,Τ»έ τόν κ. ΠλσγιωτάκΓτ, μέ την ύπόθεση. ί5κανε την έ- ζής, σχετΐχή υέ τό ζεχοοο- χειαικί γ ·γκρότημα Καφή δήλωοη «Πρέπει * ά κατεδαφιοτίι το βάρβαρο αΰτό μεγαθήριο, τυ άποίο π,οοχ>βάιλλει την ώραιυ
τητα τοΰ ΐδιαιτέρου φυσικοί
κάλλους - π'αυ τής Άγίας
ΠελαγΙος, 'έχοι τοΰ σημίίο"
ωστε τό Ρ :~>γ. των έναιπομε-
νόντων ά.ο' "-^ν νά ποοσαρνο
ζεται αίσθι-.-κως πρός τό το-
πίο. Τό άίΚΜένον κτίριο ν α
μεταβληθή οί- Μουοεΐο, στό ο
τνοϊο νά συιγκαντΌωθοΰν δ^α τα
τύρήιματα -."ο περιοχΓκ;, είς
τρόπον ά'οτε νά
στόν &η:0κέητ:η, τόν μελετιιτή
καί τουοίστα ή πλίερτις είκδνα
•τής αρχαί τ πόλεως πού Ρκπ
το έκιεϊ εί(; τάς έπαλλι'ιλοι ι
φάοεκ; τής ΙοτοοικίΚ διαδ)οο·
μής»
ΠΊΡΟΥΣΙΑ
ΚΆΙ ΤΟΥ κ.
ΝίλιΝΟΑΠ ΚΕΦΑΛΟΠΑΝΝΗ
Μιά άκ,ό;ΐ'! χαΓΐαχτηριστική
όποκάλυφη τοΰ Λυριτζάκη. εί
ναί δπ κοτή τό κλείοιιω τίς
συρτρωνίας "ΐά τ(γ ϊ-κοκοφές
Άγίας ΠΓλανίας πού ίγινε
Δρχές Άαπ:ίου τού 1973 στό
ξενοδο.χεϊο «Άστόριο», ·'-
κτός άπό π'ιν κ. Μαρίκα Κα-
ψΓ). τόν κ Πλ,εύρη, τόν κ·
Μηαρούτη κ.α.. ουνεργότες
της, παρίΰ-' το καί ό βουλευ-
τής κ. Μανόλτις Κεφαλογιά·
νης. Μέ -ήν εύκαπία μόλι-
στα αυτή, κ.λί(σττ)κε καί ή δεύ
τερηι συίΐ" ονία τοΰ Λυριτζά*
κη μέ τόν κ. Κεφαλογιάννιΐ
γιά τό δ κτ τού ξενοδοχεϊο
στά Λινοηεράματα
"Ο κ. Κε<οαλονιάννης· έ"1" οης, συιμπεριλαμβανόταν στήν 15ίμιεή ποίπού ύ<ιιόδα συν«Ί>-
γα,τών τϋ<· Καφή- πού ίπιοκί- φτηκαν την πρώτη ^ ένάοζεως τιΤ>ν έογασιΰν όρι-
ί'κσκαφων τόν δρ)ΐπ
τής Άγίαι; Πελαγίας, δυό
βοομάδες Γ-τίν ττ;ν έβδομάδο
των καταοτοοωων των όοχθ'"
τήττων. 'Εκί·ίντ) την ήιμέ'κΐ »«'
λιστα βγινε καί ή πρώτη έπ<6( σΐ) κατά τιΐι Καψή. των κατοι «ών Άγίας Πελαγίας καί Ά χλάδας. Αύτά λέει ύ κ. Μανόλικ Λυρ,ιτζάκης. Τί λέει ό κ Μο- Κείί>^ογ1άννης■
ΣΤΌ ΒΠΟΜΕΕίΝΟ
Μιά ντοκο* ι '.εντταρίθΐμένη άνά-
λ ί κι'1
η βασ- τΡς οποίας
πτουν σοβοές ηοινιχές κοι
Λλλβς εύθύνΐΓ, ττίς Μαηίκας
Καψή, ηρλά,» τοϋ Διοικητικοί'
Συίμβουλίου τής έταιρίας τη<: των συν€ί>γατων ττ;ο, καίτβν
κ. Στέλιου Ά^£
καί «6ος Ά
Λε^μηέση.
ΗΡΑΚΛΙΙΟ "Η ΑΛΗ6ΕΙΑ,, ΚΡΗΤΗΣ
5 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ,976
ΜιΑ μ-γάΑη έπΐκαΐρη ΰρβυνα
Η ΠΡΑΠνΐΑΤΙΚΗ ΑΑΗΟΕΝΑ ΠΑ
ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΓΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ
Οί άπόψβις τοΰ Φοιτητή Νομικής κ. Β. Δαμιανάκη
5ον
Σ11ΜΕΡΑ δημοοιεύομιε τίς άπάψεις τοΰ Φοιτητή 'Νομικιής
κ. Βαγγέλη Δαμιανάκη, πού μδς τίς έστειλιε μέ την εξής ση¬
μειώση:
«Σ υ ν β ί ό η ο ή μόν ότι Οά έκβέοω τή γνώμη καί θέση
μου πΐοτεύοντας στίς βνινοιες τής Αληθείας καί τίγς Δημοκρα¬
τίας. Παράκληθήμου να δημοσιευθή ή έργασία μου
αύτούοια. χιαρίς λογοκοιρία καί: Πιεποίθησή μου δτι
«Η ΑΛΗΘΕΙΑ» θά .μέ ίχαναποιήαη. μέ τή δημοσιευθή της πα¬
ρούσης».
ΦΥΣΙΚΑ ή εφημερίδα μας δηροσ.ιεύιει αύτούσια, χωοίς καμ¬
μιά περιτκοπή, την έργασία τοΰ κ. Δαμιανάκη, όπως εί, άλλου
κάνη πάντοτιε, άκρου πιστεύει στί|ν έκφοααη τού άπόλυτα έλεύ
θερου διάλογου.
ΟΙ άπότμΐεις τού Φοιττϊτή χ. Βο/γγέλη · Δαμιανάκη, είναι οί
ι'Γ,ίίς:
Π'ροκαταβολυκά £να σεμνό
«εύγε», σίήν «.ΑΛΗΘΕΙΑ» γιά
τή γενναΐα προσπαθεία της
(γιό Ερευνα) πώνω σ' ένα τό
σο έιθνικής σπιμασίας ζήτημα
—- τχ>0 ΠανΒτηατηιμιίου τής Κρή
της. 'Εΐκιτιιμών'τας αυτή τή προ
σηάθεια καί ψυχολογώντας ττ'νν
6ντονΐ| άν,τίδραση τοϋ Κρητι¬
κού λαοΰ — ιΐετά τή πρόσχρα-
τη Νυβερνητική άιπόφαση>, άλ-
, λά καί στό παρελθόν, γιά τό
Οέιμα τού Π.Κ. — σά/ν άγανά-
χτηρτΐ καί απαντήση στπ/ν πρό
κληοη τοΰ δηιΐιακραιτικοΰ τού
αίοθιίιιιατος, -νοιώθου'ΐιε την ύ-
παχρεωση άλλά καί τό δικαίω
ιμα νά έιαρέτονίρε τρ γνωμαι
.μας πάνω οτό σοβαρά αύτό θε
μα.
Πρόθτσή ηας δέν είναι νά
άναπτύζουιμε τίς ί«π6ίΐτει<; ιιας κ»ί .νά πιρααδιορ'ίσουμιε τίς θέ- σεις μας οττά πλαίσια τής £ντα οης καΐ ϋξανρης ττού έχουν δτι μιου·ργήαει οί έσωτερικές τοπι κισταικιες δκιμήροες. Αύιτό τό ττρδγτμα δχι μόνο δέν συντεί- νει στή λύση άτΐό τό ιΐτυχολο- γικό άδιέξοδο, άΛλά ύπονο- ρούει τίς άγαθές οκέσεκ: άΐνά- μιειοα οτό λαό τής Κριήτης με άιπατέιλεσμα νά δημιουργείται δνας — καταστριε<ρτκός γιά τα συρφέρονπά· τί>ς Κρήτης —
ταπωασταικός ψυχρός πόλεμος.
"Αλλωστε — μή τό κούβουυιε
— αύτός είναι καί ό άπώτε-
ρος σχοπότ έικείνων πού έούλ
λοβαν καί έπΓΧκγιιάιτΐϋθαν την
«φαεινη» πιράγιματι ίδέα γιά τό
Πανεπιατήμιο τής Κρήιτης. Σικο
πός ικις είναι νά ιΐίυχολογή-
οουιμε — κατά τό δυνατό —
ΚΡΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΖΧΟλΙΑ
ΣΥΝΕΠΕΙΑ άιτό την σελ ί δα 1
•ρο, μετά την άπρσκάλυτπη Θέση πού πήραν οί Άρεριικάνοι
ώμεσα ύτβτο της Τουυκιίας καί ίίιμιμεοα κατά τΓ|ς 'Ελλάδας.
Μακάρι τό παράδίΐνιμά οου κ Δήμαροκ: νά τό είχον μιμιη-
Θϋϊ καί 6λλοι....
ΟΙ ΡΟΤΑΡΙΑΝΟΙ ΚΑΙ Ο ΖΠ. ΒΑΣΙΛΙΙΟΥ
ΓΡΑΦΤΙΙΚΕ έ.πανειλημμί:να καί δέν διαψεύστηίκε ποτέ, ότι
τό Ρόταρυ- είναι «τό νητπαγαιγείο τίϊς Μασανίας». Κΐ' άκόμη εί¬
ναι γνιαστό, δα ή Μαοονίβ είναι τό πρωτο παραικλάιδι τοΰ
Σιωνισμοΰ, πού αποτελεί £να άΐπό τούς τπό (ρο&εοούς έχθρ_ούς
τής ανθρωπότητος.
'Εζ δλ'λου είναι γνωστό ότι ό δΜΚίΐψιΐιμένος "Ελλιηνας ζ<υ- γράφος κ. Σττϋρος Βασιλείου, ποασκλήθηικε άηό τόν ,Δήμαρ- ϊ καί ί»δη; έικθέτει δργα τού σχόν "Αγιο Μάρκο. Μέ την εύκαιρία αυτή οί Ρσταΐριανοί τοΰ Ηρακλείου, άνα- κοινώσανε άιπό τόν ήμειρήσιο Τύπσ, δτι ό άκλεκτός ζωγράφος θά τνμοΰσε κάποια άπό τίς ουνΕστιάσεις τους, γιά νά δηιμσοιεύ- σουν οπ') ουνέιχεια αλλη ανακοίνωσιν σύιμςχυνα μέ την όπαία ή ικϋρουρία καί ύριλία τοΰ κ. Βασιλείου ματαιωθινκε λόγω ασθε¬ νείας τοΰ άμιλητή. II εφημερίδα «Άλλα^ή», τής όιποίος είναι γνωστάς ό στε¬ νάς δεομώς μέ τόν Δή,μαρχο Ηρακλείου κ. Καρέλλπ, δηιμοσιεύ οντας την ματαιώση τής εκδηλώσεως πσόστεσε μιά σημειώση, σύ<μ<|>ωνα μέ την ύποία ό ζωγράφος κ. Βασιλείου, δήλωοε δτι,
οΰτε Ροταριανός είναι, οΰτε φίλος των Ροταρ^ανών καί γι' αύ¬
τό βεβαία δέν θά μΒτοροϋσε ποτέ νά τιμήση τούς χυρίους αυ¬
τοίς, ι*
'Επβΐιδή τό πρδιγμα είναι κατά τή γνώιμη, μας σοβαρό, νβμί-
ζοιμε δτι ό κ. Βασιλείου δχει χρέος νά ξεκαθαρίση ύκιεύθυνα
τή θέση τού, γιά νά δοΰμε στή συνεπεία καί πως οί Ροταρια-
οί θά ξεκαθα'οίοιουν τρ. δική τους.
Κν' άκόμη, μιά πΐαρέμβαση τού κ. ΔΓΐιμά,ρχου> Ηρακλείου, πού
άναμίχθηκε στήν δλη ύπόθεση καί μιά δική τού σχετική δήλω-
ση, δέν θά ?>ταν ασκοπη.
ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "ΚΡΗΤΗ,, ΚΙ ΕΜΕΙΣ
Ή εφημερίδα αυτή παοοκολούθησε άιπό την αρκή την 6κδο-
ση τού «Κρήτη» καί δέν παράλειτκε νά γράφη κάττι γιά κάθε
ιμηνιάΐηκο τεΰ'χος τού τκοιοδικοϋ. Κι' άικώι«ι δέν άρνήθηκτ
ηοτέ τή μικρή μέν, άλλά θετΐική της ήθΐκιή συγπαράσταοη, δ-
ιπως τό ίδαο συνέβη καί ό.πό την πλευ·ρά τοΰ π£ριοδ:κοΰ.
Σέ κάποια στιγμή δμως, τα ποάγματα &λλβξαν καί συγϋε-
κριιμένα δταν γράψαιμιε γιά τή Μασωναικιή Ιδιάτηιτα τού προέ-
δρου τής ΤΤαγκριη>τίου κ. Γ. Βογιατζάκη, τού όποίου τή ΐρωτο-
γραφία όλοσέίλιδη θηιμοσίευοε στό έξώφυλιλό τού 'τό πιεριοδακο.
Άκολούθΐισε ή ηερίηπωοη τού Συλλόγου Κοητών 'Ειπαστημό-
νων καί Διανοουιμένων πού ποοεδρεύετατ άιπό τόν κ. ΜανόΑ.η
Λογιάΐδη καί ή καιταγγελία δυό άναγνωοτων )ΐας άιπό τα Χα¬
νιά, τοΰ γιατροΰ κ. Αρχοντάκη καί τοΰ καθηνηΓή κ. Κατάκη,
γιά την κίνηση αυτή, ,μέ άποτέλβαμα νά διαραρτυρηθοΰν σέ
βάρος -μας τόσο τό περασδικό, δσο καί ό κ. Λογιάΐδης. ΙΤρίν δ-
1»ως άπό τίς διαιμαρτυ.ρίες τους, ή μιά μάλιστα ίκ των οποίων
(τού περιοδικοΰ «Κριήιτη») ήταν καί έξωδι/κη μέ δικαστωοό κλη.
.τήρα, ή έ<ρηιμερίΐδα ικις άπό την Ιδία αυτή θέση, φρόντισε καί ί'δωοε σχΐετιικές έζηιγηοεις, άναιφεράμενιες οπά πιοτεύω της ώς πρός την έλ£υθ&ρία τής οκέψεακ;. (φδλλο μας αριθ. 42). Κατόπιν δλων αυτών καί τής γνωοτής θέσης μας άπι'·ναντι καί τΰν δύο, πού είναι καλοπροαίρετη καί φίλακή, νομίζσμε δτι οί έπχρτοΜς καί κυ·ρίως τα ί.ί;ώδ:κα έ"γγροφα, δέν εχουν ΟέοΓ) καί μι'Λ'.οτα ν-~Λζύ συναδέηχ»ν. ΈπειδΛ δέ ίγ:?ΐς ε'/ν^- οΐΐ κατ' έ'·τιάιγγ·ελρ,·α δτ.μρο ·ογοάϊ(>οι. ταύς πι>ν ίιτοϋιι: φλ·κύ.
νά ο-.πι.ιαπίσουν τίς έΊμονες ίδΓΕς τού ίχουν στή οκέιψη ιουι,
γ (ι:ί είναι γ!ϋθτύ δτι ίήαν π. π-εύομε κάτι τό Κίΐιτπνν'ϋλλοιιε
χαράς ΰπ,ολογιιαρούς συνεπβιών, χαί χωρίς τή μεσολαβήση τρί-
αων.
"Οσο γιά τα Διικαστήρια μέ τα όποία μδς άπεΐιλοΰν, καλλίτε-
'Ρ« είναι νά άφιήοουν τό ρόλο τοΰ διώχτη μας οτούς Μασώνους,
πού διθελά τους παστεύομε καί άπό ήννοια ύατοστηρίζουν οί έρα
οατέχνες συνάδελιφοι, τούς όποίους καιΑ τα αλλα, έχτιιμοϋμε
καί άγαΐτοΰιμε είλικ,ρΐνά.
Η ΜΑΣΩΝΙΑ ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ
Σιηέχεια άιπό την Σε,λίδα 1.
κης έφημιβρίδος «ΧΑιΝΙΩιΤΙ-
ΚΑ ΜΒΑ» τής- 17.&.76 —«τού
σοθ στέλνω έσωκλείστιικ; —
ή Μασωνία στά Χανιά, έργάζ«
ταΐ, δραστΛρΊια. Π,οοτ:οί»οντας
τίίς δ,οευινας γιά τα καιμώμα-
τα τί>ς Μαοωνίας στά Χανιά,
σδς γ,ριάφω δυό λέξειΐς (σκό-
λιον) γιά τίς δυό έκιδηιλώοεις
τίς σχετικός μέ τό ΠΛΝΕΠΙ
_ΠΙΜΙΟ *Μί ιιό ΠΟΛΥΤΕ-
ΧΝΕΙΟ ΚΡΚΤΗΣ πού άναφέ-
ρονται στό δηιμοσίευΐμα. Νομί-
ζω άτ~ιραί—ιτο νά τό άναδημο
σκύσης ατήν «ΑΛΗΘΕΙΑ» νιά
νά έπακολουθτ>οτι τό δακό μου
αχόλιο μέ τόν τίτλο «Μ' ΕΝΑ
ΣΜΠΑΡΟ ΔΥΟ ΤΡΥΙΌΝΙΑ».
Τί νά η© στήν άροοτν; Χαϊρ€
ώ χαϊριε Μαοωνίσ, πόσο 6μορ-
<ρα τα καταφέρνεις νά μείνης σ»εδόν ή μώνη. πνευμαίτική. χί- νηιση οτά ΧαιναάΙΙ — Ό άνα- Υνώοτης τής άγγελίας τ&ν δύο έβΟ&ηλώσΕων πού θά γίνουν__ ■μιά στόν «ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ» καί μ·;ά οτό «ΞΕΝΙΑ» την ϊδια ιμερα μέ όιμιλτντή τό ϊδιο ηρό- σωπο — γνωστό γαά τή μασω νίκη τού Ιδιότητα, ό άνύπο- ητος Χαΐνιώτης. θά πή: !*ποδ- βο στόν Σ6λλογο Καλών Τε- χνων, όπως καί τή δβύτΐρη έΜδήλωση, στό «3ΒΝΙΑ» πού οργανώνει τό ΡΟΤΑΡΥ, μή γνωρίζοντας δτι τό Ρότα,ου εί¬ ναι ό η.οοθάλαμος τής Μβσωνί άς (Διοικαιταό Συ-μβούλιο Μαοωνικό). Οί λίγοι άντιμαοώνοι των Χαινίων γνωρίζουν καλ'ά αϋτά πού άποκαλύαττω. Ποία θά εί¬ ναι βιρανε ή αντιδράση, των "Άς τό δοθμε. Άλλά χόΛοιοι ΛΜοα πνευιματιικοί άνθ(ρωίτοι αύτοι — έννοω τούς άδιάφθο •ρους άικόμΓΐ άηό την ιπλιόΜ τής Μαοωνίας θά έξακολουθή- σουν άΐοαγει χήν παρατεινόμε- νη άδ"καιολόγτ|τπ σιωαιή τους Χαί άδράνεω στήν ξ&φιριε 6ραιστηρι6τηΐτα τίίς Μαοωνίας στήν πόλΐ) ,μας; Μήπως δέν ρουν δτι καί τόν ΣύΛΛογο Κα λων Τοχνων (Ωδειον) τόν κατευθύνβι ή Μαοωνία; ΆιλΛά άς μή βιαζόμεθα. "Ας περαμένωμ'ε τίς άηοκαλύψ€ας. Κάποχος συμιποΜτηχ; μας στήιν έρΕυνα «ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕ- ΡΕ2 ΤΉΣ ΜΑΣΛΝΙΑ2» καί τάτβ μπορεϊ νό. ίηαν έλθωιμε— Αύτά τα ολίγα. Μ' άγάπη ΧΑΝΙΠΤΗΣ τή τελιεσίιοιχη κυβερνΐϊπκή ά-1 πόφασΐ} καί νά ικρνακάρουμιε τό θέμα στήν ούσία, τή βάση τού, οολαδή σπ1^ γέ,ννηοή τού, οΐους άπώτερους οκοηούς πού £&εσα οάν όοαματΐβμό έκεϊ- ινοι πού έπροχώρηοαν στίι δή- θεν λύση τοΰ ζηιτήιματος, καί στίς έϊΐΐίττώαεις πού θά Εχει, γενικά, ·γαά τή ζωή τού τόατου — πολιτικές, πολιτΐσηκές, κίοι -ωιν·ΐικές. Καί π.οάκτα — πρώτα πρ'έπει νά νίνιει δεκιτό καί παραδεκτό π ή «ίστορακή» άπόφαιοι) δέν είναι δσχε— — άλλά άντί0€- τα ουνδέεται στενά — πρός τή πολιτικίΊ πού έφαριιόίει ή κυβέρΐνηση Καραμανλή. Κι' ά- κομΐ> δτι — ίψ' δοον λάβουμε
οάν π»οϋποθεσ« δτι ή πολατική
τής κυβέρινηρης έκκριράζει τόν
Ιδβολογικό της χφρο καί τίς
πολατικιές άρχές της — ή ποΛι
τΗίήαύτή άντιπρΌοωπβύ«:ι πολι
τιικά (κομμαπκά) ουιμφέιρθν·
τα. 'Εΐιόμιενα, εΐναα εΰκολο
νά καταλάβει κανείς 6η πώω
άπό ΐτήιν άπόφαοΐι αυτή «ςρύβον
ται κομιματικά συμιτρέρονιτα.
Άλλά Λς γΚουμβ τπό σα-
φεις:
(Συν«χΙζεται)
ΕΝΤΟΣ ΤΩΝ ΠΡΟΣΕΧΩΝ ΗΜΕΡΩΝ
ΕΚΔΙΔΕΤΑΙ ΤΟ ΒΟΥΛΕΥΜΑ
\ ΤΟΥΣ ΒΑΙΛΝΙΣΤΕΣ Χ0Ρ)ΚΗΣ
Σέ λίγες μέοες έκδίδεται
τό Βούλευμα τού Συμβουλίου
ΠληιμιμελειοδϋκΛν Ήρακλιείσυ,
βάσει τοθ όποίου θά παραπεμ-
ωθοΰν γιά νά Οΐκαστοΰν άιπό
τό Τρυικλές Έφετεϊο Κρήτης,
στά Χανιά, οί Βασανιστές τίίς
Χωροφυλαικής πού ύΓίηρέτη-
σαν κατά τή διάρκιεια τής δι-
κτατορ/ας, σέ διάκρορες ύηηρε
σίες τοϋ ΉραικΑείου.
Μεταξύ ίκείνων ηαύ ίχουν
κατηιγορηθεϊ είναι οί ΚωΧέτπς,
Καρπάοτνς, Πεχυνάκης, Τροχα
λάΜΐς, Καπενεκάκτις κ.ά", ά-
πό πλευοάς Χωροφυ^Λΐκιής, ό
©ιοωαχτής τοΰ Α2 Μιηελεσιώ-
της άιπό πλευράς Στρατοιϋ καί
δυό πολίτες, ό τ. δικηγόρος Β.
Βρέλ'τζος καί ό Ν. Παιττακός,
ά&εΛΐφός τοϋ πραζηικοΐτημαΐτία.
Οί παραπάνώ καί αλλοι, ττε
ρί τούς 23 -ϊόν άριθΐμό, δχουν
κατηγορη,θεί γιά. βασανιομούς
καί κατακρατησεις των πολι-
τών: Χαρ. Παιπαδομιχελάκη,
Ι. Κοπιοάκη, Φωτεινής Ούρα-
νοϋ, Ε. Γεργαννόκη, Φ. Ίω-
ανν£δη, Γ. Περάκη, Παπά Γα
βαλδ, Μ. Σάλα, Κ. Χΐωτ^λ
Νικηφ. Σταίΐατάκη, Γ. Παιπα-
δάκΐΐ, Γ. Ού(>ανοΰ, Άν6ρ.
Σαββάκη. Έιιμ. Σαββάκη, Π.
Χιωτέλη, Ι. ΞυΛούρρ., Δ, Πε
Τίΐνάκιη, Ε. Σταυοακάκη, Μα·
ρία Ξυ.οιτάκη., Σ. Σταρίδα Κ.ΰ
Μέχρι στιγρής έχει δηλώ-
αει νά παραστή οάν πολιτικάς
£νά»γων ό δικηιγόρος κ. Φοί-
βος Ιωαννίδης, τοθ άποίου οί
περΐίΐέτειες κατά ~^ διάρκεια
τής δικιτατορίας, είναι τύρύτε
ρα ννωστές.
'Η δίκη πού δπως ε&ταμε θά
γίνη στά Χανιά, προβλέιπεται
νά διαοκέοη μεταξύ 10 έ*ως 1
μέρες.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΑ ΘΕΟΔΩΡΟΣ
Συινΐιχεια άΐΐό την Σελίδα 1.
Σύνοδο τής Κρη/τιικΐίίς 'Εκ-
κλησίας καί δτι ιΛς συιμπα-
ραστέκεται ήθικά ατήν δλη
ικις έκστραιτεΐα.
Ύτϊογριομιμιίζομε δτι κα-
νείς ολλος άιπό τούς Ίεράρ
χιες .μας, δέν όιπικοινώνηρε
■μέ άποΐΛδΛποτε τ.οόπο μαζί
μας, ένώ άντίθετα. πολλοί
Κλπρικοί καί περκχιότεροι
Λαϊκοί, μάς έκδηλώοανε τή
συιιΐίπάθειά τους στον ώγώνα
μας κατά των σκοτεινάνν δυ
νάμεων καί είδιχά τής Μα-
σωνίας.
Μέ την εύκαιρία αίπή το
νίζα,με δτι, ά"ν καί τή βδομά
δα αύπή δέν έχο»ϊε όατοια&η
ποτ€ συνκιβικ.ριρένη θέση (θε
τική ίί άρνητικιή) καί των
πολοίπων "Ιεραρχίαν., τότε
θά άναΛάβωιιε έιμείς την
πρωτοβουλία νά τούς ένο-
χΧήσωμε δλους οΜετικά μέ
τό ιιεγάλο αΰιτό θέυα, πού
— δΓ.Λώνοιΐε άπεοί<ΐ>ραοτα
— αυτή τή φορά θά τό ξε-
καθαρίσωμε ιιέ κάθε θυσία.
Ο ΚΟΣΤΑΣ ΦΘΕΝΑΚΗΣ
άιπό την Σελίδα 1.
σαν δλες έαπτυχία.
Ό Φθενάκης δ;κι>ς είναι
άκάμη Ύωστός καί άιπό την
(Περίφητμτ) ύιπόθεση τής Ά|>
χαιοκαπηλίας καί είδικώτε-
ρα άηό την «Δίικη τίΰν 38»,
τ»ύ ίγινε στό Ήράκλειο κα
τα -π': δικτατοοία.
Στό έηάμιενο θά δυιμοοιεύ
σΐϋθΐε έντνιιερωτικό ηειπορτάζ
καί ουνέντευ^η τοΰ Κ. Φθε
νάκη, ό οποίος ]ΐέ τή.ν εύκαι
σία τνχ έ&ω παραρονής τού
έζουσιοδότησε ιιέ ουιμβολαι-
ογραφιικό ηληοεξούσιο τό
δαευθυντή. ικιγ, ποοκεψένου
νά χει.οιστή οηιροσιογραφικά
τό θέ)ΐα ίοτ «Δίκτκ των
.■^8», (την όττοία σύντομα θά
ζαναφέρωμιε στό ΓΓκίς τής
δη}ΐοσιότητα< υέ νεώτερα στοιχεϊα) καί νά δχπ τα πνευιματικά δικαιώιιατα ντά κνβεχοιμενη αΐ>τοτελί$ άνά-
πτυιξπ ν.ιΰ θέιιιαΐτος μέ άποια
δήποτε μοοφή δπ;κ)σΐόίτηταο
Άξίζιει νά σΓνιιειωβή μέ τι'ιν
εύκαιρία αυτή, δπ τα Οέιμα
τής π&οιλάλητης αυτής δί-
κτ>ς συζοτεΐται νά γίνη κι
νηιματογρα<ρικ.ή ταινία. ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΙΝ κ. ΟΟΥΑΙΑΝΑΚΗ Συ·νέχεια άπό την Σελίδα 1. <ρ·έ·ρωιμε πα.οακάτω. Ό 'Εμν. Ξάνθος άναφέριει στά άτταμνηιμονεύιΐΜτά τού, β- τι εύριιοκόιμενος στήν Λευβεάδα «•είσήχθΐ) είς τήν "Εταιρείαν των ελευθέΐρων τ£κτόνων». Ή άμολογία αυτή άποτελβϊ τό ιΐοναοϋκόν έσπκει'ρημα στά χέ,ρια των τεκτόνων. Τό «εΐσήχιθη δμως είς την στοάν» δέν σπιμαίνει καί δτι ηα·ρέιμεϋνβ σ' αυτή καί άφο- (.οιώθηικε. Τό «είοήχθη είς την έταιρεί αν των έλευθέρων τεκτόνων» οηίμαίνει άιπλίϊ γνωραιμία μέ την Στοα, ή όποία ^εκίνησε ά πό λόγους πατίΗωτΐΚής ανησυ¬ χίας. Ό Ξάνθος Λταν πνβΰνα ά- νήθυιχο. Διαποτιιοιιένος άιπό α- <ΐπονδο μϊοος κατά τοθ τΐυράν- νου, άναζητεΐ τιρόπους καί μ£ ΜΕΘΑΥΡΙΟ ΣΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΔΙΚΑΖΕΤΑΙ Ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΜΑΣ Μεθαύρ.ο Τετάρατ> 7 Απρι¬
λίου, πρόκειται νά δικαστή ά¬
ιπό τό Τραμελές 'Εφετβίο Κρή
της, στά Χανιά, ό διε,υθυντής
ιμας Μάνος Χάριις, γιά την
γνωστή ΰπόθεσιι ττΐς Κόμηοοας
Γκούιμα, (Δίκη Χωροφυλά-
κων) καί τό δπιμοσίευιμά μας
γιά τό είς βάρος της ώπ€ΐσο-
διο στήν Άγία Πελαγία, κα¬
τά τή διάρικεια άνανκαοτικιής
εξώσεως τής χή.οας Γκούμα η
πό τή Μαρίκα Κατίή}.
Σημειώνοιιε δτι ή άναγικαστι
κή άιπαλλοτρίωατι, βάσει τής
οποίας ή Κατίττΐ έξεδίωκε άιπό
τόν οΐκίακο της την Γκούμα,
αρθηκε ίίδπ καί ή σχετωοή ά-
πόφαση δηιΐιοσιβύιτηκε στό ύπ'
αριθ. 81 Φΰλλθι Εφημερίδας
ιΚυβε-ρνιήρεως, τβΰχος 4ον ττ}ς
18.3.78.
Ύπενθυιμίζομε δπ ό διευθυν
τής μας εΐχε καταδακαοτή γιά
περιθβραση άρχής άιπό τό Τρι-
ιμελές Πλτηιμελειοθιικεϊο Ήρα
κλείου σέ ψυλαχιση 11 μη-
νων (!) χαί 3 μίΐνων στερήση
τής ατελείας τοϋ δηιμοσιογρα-
φικοΰ χαρτιοϋ (Ι)
Οόδους «ού θά 6σηθή<Λ>υν στήν
άνάικτηση τής ελευθερίας-. Γνω
ρίζεται μέ την στοα καί &αΐπ
οτωνβι ότι δέν είναι £να άπε
λευθερωπκό κίνηιμα τής
τρΐδας. Συνέλαβε την Ιδέαν
τί)ς Ιδρύσεως μοβς αλλης έται
ρείας γνπσίως πατ,ραωτιβκής.
'ίΐ στοα δέν θά πρέπη νά
ίκαναποίηρε τόιν Ξάνθο.
Άντίθετα δέ πρέιπεχ νά
τοθ έδηίηούριγησε αΐθθήιματα
άιποδο«αίμαοίας. Αύτό φαίνεται
χαί άπό τόν μέγα δρκον των
Φιλβκων, τόν οποίον θά παρα
θέσωμε π:ό χάτω, στήν σύντα
ζή τοθ όποίου συνέβαλϊ: όπωο
δήπατε ό Βάνθος καί ό οποίος
άπαγορβύίΐ ρητώς οέ καθε μι-
ούιιενον νό Εχη όποιαδήποτε
σχέση μέ καθε αλλτι μυσπίίή
έταιρεία, ίί καί άν εΐχ* νά την
διακόψη. Διά τούς υπολοίπους
ίδριηές καί οΐΐΛέχα τϊ)ς Φαλι-
κιής 'Εταιρείας έχομε καί μιά
ρητή όμολογία τοϋ Ηάνβου δτι
δεν υπήρξαν χέκτονες.
Αύτά άναφέροταΐ «1ς την
«Απολογίαν» τού, ή άπσία συ
νετάγη τό 1837 καί είς την ό-
ποίον ρητώς άναφέρεταα. «είς
δέ την Εταιρείαν των Κτί-
στων (τβκτόνων) άλλος παρά
τόν Ξάνθον δέν ΐττο μεμνημέ-
νος».
'Η σπουδαιύτ«ριη &μως άπό-
δε^ΐ|, τού δπ οί Ιδρυαές καί
τα στελέχη τίίς Φιλικής Έται
ρείας δέν ήταν τέκτονες, ί» καί
αν ύπήρζαν με.οιχοί δίέικοψαν
κάθε δοσρό μέ την στοα, εί¬
ναι αύτά τα ϊδια τα αύθβνπκα
κείμκνα τής Φιλωοής 'Βταιρεί-
σς, τα όποία σώζονται είς τα
Γ€νικά Άρχείαι τοθ Κράτους
καί είναι ό ,μ&γας ορκος των
Φιιλαικων καί ή κατέχη—, τής
Φιλικήν; 'Εταΐί>είας.
Στήν κατήχηιοτι άναψέροΛ-
τα» ,μβταζύ των αλλων κ,βί τα
άκολουθα.
(Συνβχίζεται)
ΣΤΟ ΕΠΟΜΕ3ΝΟ
'Η προσπαθεία γιά τή σπίλιβση
τής .ΐίνιήμης τοϋ
ΝΙ ΚΟΥ ΚΑΖΑιΝΤΖΑΚΙί
•
Πρωτότυίτη συνέντευξιν μέ τόν
Ουγνριφί,α τοΰ λίβελλου
ΙΩΑΜΝΗ ΒΡΑιΝΟ
Άγιορΐίτη Μονακό ^
Τελευταία
Στιγμή
ΝΑΤΑΙΩΘΗΚΕ
Η ΧΘΕΣΙΝΗ
ΔΕΞΙΩΣΗ
ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥ
ΥΠΟΣΤΡΑΤΗΓΟΥ
II
δεξίωση πού εΐχε ηρο-
γραιμ}ΐατΐ0τεί γιά χθές τό μεση
•μέιρι ατό «Κί>έτα Μάρις», ποός
τιμήν τού Διοικηττή των Άμ«ρι
κανικών Μονάιδων Άοφαλεί
άς, ύποοτρατήγου κ. Μΐτρούνς,
ιματαιώθΐικε, γιά ήγνωοτους μέ
χρα στιγιμτίς λόγους.
Πιθανολογείται, δτι, ή ιιαταί
ωση όφείλεται στό γενικό άν
τιαρε.ρικανικό πν^Οΐια πού επι
κράτει αύτές τίς μέρες, ίδιαί-
τερα στήν πόλη τού Ηρακλεί¬
ου, λόγω καί τής Βάοεως Γουρ
νων.
ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΔΥΝΑΜΕΙ». ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ
Χωρίς λόγια... άλλά μέ.
(ΤΟΥ ΝΙ ΚΟΥ ΒΕΛΙΓΡΑΔΗ)
Ο Βουλβυτής
Μηαντουβάς
στή ΑιομορτυρΙο
γιά τίς Βάσεις
ΚΏΣΤΑΣ ΜΠΑΝΤΟΥΒΑΧ
Μίληρε πρωτος άπό τιήν έφαι
(ΐιερίιδα μας, στό περαομένο
φΰλλο, γιά τίς έιπΐκίνιδυνβς έ-
ξελίξεις στό θέρα των Βάοε-
ων. θά παραβ.οεθή στή μιεθαυ
ριανή συγκέντρωοη. Άρνήθη-
κΐε έττίρονα νά άναχαλεοΊ) τό
χαρ/χιηριομό τοΰ ΓκΙικα οτή
Βουλιή σάν «άνεκδιήγιτου».
Μίληρ€ χθές στήν Άθήνα στΐι
ιμεΐγάλη συγκέντ.οωση κατά τοϋ
Σιωνιαμσΰ.
ΤΟ ΝΕΡΟ (ΠΑΑΙ)
Συινέχιεια άπό την Σελίιδα 1.
ρό πού άφιυιπνίζει τής ζωής τό
σπόρο καί τόν γαιλουχεϊ ν' αυ¬
ξηθή" καί νά βλαστήση· τό νε-
ρό πού είναι ή άρχική κοιτίδα
τής ζωής κΓ ή έ"λλ«ιιΐ«> τού
καταντά πολιορκία της" τό ά-
θώο/ δωρο, τό νεράικΐ τού θε-
οΰ έ^χει άναοιτατώοει τώρα τε-
λευ·ταία τή ΐ.<ΰί ιιας. "Επαυ¬ σε νδναι φάρρακο ρονάχα γιά τιήν πάθηση... τής δίψας. "Επαυοε νδναι ιΐόνο τό άθωο ύγρό πού διαλύσιι^ ι' άιποδε- ο«πα Φάομακα. Τώρα τό ϊδιο ιτό νερό ίγινε... φάιριμαικο, πού θεοαπεύει «πασάν νόσον», έ'Κτός άπό ]ΐιά; νόσο πού δημι ουιργεί αύτό τό ϊδιο, την «'Ο- μαδικιΊ Ύστερία». Τυφλιοί άναβλέπουν... παρα Λυτικοί άνεγείρονται... "Αν- θρωποι στά Ποοιπύλαια τοΰ "Α δου, άνασταίνονται... Ντισίδβς άνατινάσοανται... Έκητω»Τοι ΒασιληάδΓς έ.~ί(Όυν σέ παλι- νόστηση... "Ονκοι. οπονιδυλίτι 6ες, χολολιθιόοεις. νβφρολι- θιάσεις, κάλοι, ρυτίδες, φακί- δες, πανάδες, τριΐχοπττώσιεις, οκαλικοειδίιτιδες, άμυιγδαλές, βραχνάιδες, βραδυγλωοσίες, πατυ«οδίες. δλες υώ δλες οί ά.·>ρώστεΐΓς οέ λίγες ώρες ά-
φανίζονται... Μιά μόνο άρρώ-
στεια δέν ιιιπορεΐ νά θεραπεύ¬
ση τό νετό, άΛλά τι^.ν ύποβυη
θεί καί την ξαπλώνει* την «Ό
,μα&κιή Ύστερία».
ΑΛΑ
— Γειά οου, Άγαππτέ μου.
πως τα πάς,
— "Αστα... "Αστα... δέ νοι
ώθω στά καιλά μοί)...
-— Νε.οό... Νερό τής Κώ,
χριρτιανέ μου. πδ.Γ>ε καί βλα
στήιμά με...
— Πρίν νά οέ βλαστημιήξω
τόχω πάρβι καί...
— Τί
και,, ,,
— ...Καί βλασττιμιω την ώρα
.πού γεννήβΐικα. Τίΐν ιΐτώνιοα
«ι' έγώ μαζί ρ' δλους τούς αλ
λους καί μοΰ φαίνονται δλα...
άνάποδα.
Άνάττοδος ό ϊδιος ό Καιματε
'ρός πού μέ .τό νερό τού άπει-
Α«Ι νά καταστρέψη υύνο τούς
Τούτους, μά! χωρίς ν' άΎί-
ΔίΙΡΕΕΣ
Ό κ. καί ή κα Γεωργίου
ΣτρατάικΓΐ κατέθβοαν στά Γρα
φεΐα μας τό ποοόν των χιλίων
(1.000) δ.τιχ., ύιπέρ τοθ Συρι
τίου Γε.οόντων Άγί&ς Τριά-
δος, είς ιμνιήιμην Άνπγόνης
ΓιαΛιτάκη.
ζή τίς... Τουοκάλες, μέ κίνΰυ
νο νά μάς... ίΐκβτοΰνε Οοτερο
αύτές ι«ά Γύ^α άοχίτεοα.
'Ανά(ποδ(^1 οί "ΕΧΑπ.νεΓ Ε-
πιοτήνονβς πού σώνει καί κα
λά ά;>νοϋνΓαι τό νεοό, έίί
μ' αύτό β ι... πάρωμε την Πό
λη... (Ντ ΧαντάΙ)...
Άνάποδυι οί. . πατοτοηαρο-
γωγοί ποό στέκουνε καί &ν
άντιλαΐ)ΐβά .ται, πώς Γ)ρθτ
πιά π ώ.'χι νά... πλουτίουΜ
ποτίζωνττας ιιιά ηοτατιά μί· το
«Νερό Καρατεοοϋ», πο6 θίι
τούς δώση ί-^ακόοους (700! ι
τόννους ΓΓ-βιπες. δηλαδή κιι-
που κρντά ι'·(ρτά έκατομμΰρια
χωρίς ιμιά ηχουοιασυένη δρο
ΧιμοϋΛα ίζοδο.
Άνάποδο τό 'Υηου.<>νεϊο Ε-
θνικής Οίκονοιιίας, τό Υπουρ
γείσ 'Εθνανης Άνόντις καί τό
Ύττουρν,εΐσ .
— Μά δί·ν ύπάρχει Ύπουρ-
γείο... Στιχειωδους Σοκρρο-
σύνης.
-— Τό Ρ,£· (ο... κι' είναι
νά τό ίδούο(ιΐ3ε. Ποίον ιώ;Λ
νά διοοίοοι·· ; νΥπουτγό. άιροϋ
την έχουμΓ >ΐηονίσει δλοι
ΝΙΚΟίΣ ΤΖΕΡΜΙΑΔΙΑΝΟΣ
ΑΠΟΚΒΑΥΨΕΙΣ ΠΑ ΤΗΝ ΚΑΨΗ
Συνεχεια έκ τής 1ης σελίδας
συιικρέρίΐ θθτε έσένα. οδτε
έν
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ
ΤΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥ
ΛΟΓΟΥ
Τα γεγ-ονότα πού έξελήιχθη
καν άατ.οαπιαϊα, μ«.τά την κα-
ταδίκη τοΰ ΛυίΗτζάΜη, ίίρθαν
νά δικαιώοουν -οή φράοη τοΰ
χ. Στρατάκη, ότι δηΛαδή ή
πανση τού «ιέκίΛΐβε πολλά».
Χαραχτηριστικό καί Ιδιαίτε-
ρτνς προσοχής είναι τό γεγονός
ότι ό Λυρατζάκης, έμφανίοθη-
κβ άπρόσκλτ](τα στά Γραφβία
ιΐως καί, παοουσία μαρτύρων,
ιμάς έκανε τίς έζής σχετικιές
καί κατ' άριχήν άπ&—«υτες ά-
ποχαλύτίτεις:
Οί ά*νθρωποι τοΰ στενοϋ πε-
ριβάλλοντος τής ΚαιΐΓή τόν άιπο
ιμόνωσαν άπό τόν δωοιγόρο τού
κ. Στ-ρατάκΐΓ>, ·τήν παραμονή
,τής δίκης, λέιγοναάς, τού δτι
«ιδέν πρέπει νά βάλικ δικη
ρο τόν Στρατάκη, νιαττί αύτός
σάν διικΐΐγόρος τοΰ Μάνο Χα¬
ρή, θά ξέρη μυσηκά στήν ύ-
γματχκοί υπαίτιοι καί δέν δι^άοτρ.καν αύτοι πού
ιΠΙΣ.ΤΕΥΟΜΕ δμως 6η άιπό τή δίικη αΰτί> σέ συνδυαομύ μέ
οαα θά άναπιτύξωμε, θά άκολουθιηρουν καί άιλλες είσαγγελα-
κές διώξεις καί δτι τολϋΐύ θά διχαστοΰν οί ππαγμιατΐκοί £νοχοι
τής υποθέσεως αυτής πού έχει μεγάλες, έπαναλαμβάνοιμε, προ
εκτάοεις, οί όηοίες ήρχισαν (ίδη νά διαφαΐνονται άπό τό γ&γο
νός δτι προχθές Σάββατσ, ό κ. Είοαγ^βλέας άσκ,ιισε αύτεπάγ-
Π.Λ.ΥΣΠ ΤΟΥ ΔΙΚΙΙΓΟΡΟΥ πόθεοη τα ύποϊα Οά άποκαλύ |
κ. ΓΕΛΡΠΟΥ ΣΤΡΑΤΑΚΙΙ
Κατά τϊίν έ'ναηξη τής δίικιης,
ό δικινγόρος κ. Γ. Στρατάικιις
παρουοιάστηκε στό Δϋκαστήραο
καί καταθέτοντας τό οχετιικό
διηλότυιπο, δή,λωοε δτι παρί-
οτταται σάν συνήγορος ΰπερα-
σατίοεως τοΰ πρώτου κααηγο-
ρου-μένου Λυιρατζάικη. Ό Λυ-
ριτζάκης σΓϊκώθηικε άιπό τή θε
ση τού, κατόπιν καί έκδηλώοε
ών άπορίας των δικηγόρων ύ-
περασπ&κως, καί δήλωσε δτι
παύει τόν κ. Στρατάκη καί δτι
θά τόν ύπεραοπίσουν οί κ.κ.
Στ. Φιοράκης καί Ι. Πλα-
γιωτάκης.
Στό σρ.ιΐιεϊο αΰτό δημιουργή
θη.ικ.ε έκιηληζη σπό άκιροατήριο
καί , μικοοεπειοόδιο μεταζύ
τοΰ κ. Στρατάκη καί τοΰ συνϊι
γόρου κ. Πλαγιωτάκη.
Ό κ. Στρατ.άκης άπαίτιισε
νά γίνΐ) είδική ,υνεία σία π.οα-
χτικά, γιά την παύση τού, δτι-
λώνοντας στό Δικαοτήριο δτα
άπαΐιτεϊ ιοϋτο, διότι παστεύει
δτπ «ή ύπαναχώο,ρρκ. τοΰ πελά
τη τού κρύβη πολλά». Ζήιτησε
ακιόμη άιπό τόν Λυριτζάκη νά
δηλωση τούς λάγους γιά τούς
όποίους τόν έπαυσε, άλλά αύ¬
τάς δέν δδωσε έξη/γιήσεις.
'Εκείνη τή στιγμή καί ενώ
άποχωροΰοε ό κ. Σαρατάκης,
ό έκ των ουνηγόρων κ. Πλα-
γιωτάκης εΐηε επί λέξει: «σιγά
νά ιιή .μδς πής δτι σοΰ πήρα-
με καί τόν πελάττι» καί ό κ.
Στρατάκ.ης άπάντησε: «καί αύ
τό δέν άποκιλβίβται». Σιτή συ-
νέχεια άποτραβήιχτηκιε στά £-
δρανα των δακτϊγόρων καί πα-
ραικολούθησε χή δίκη σάν ά-
κροατής.
Τοΰ είπαν ώκιόιμιη δτι δέν
πρέιπει νά πιή ποΧΑά λόγια κβί
τοΰ ανέλαβον δλα τα Ρξοδα,
τονίζονιτάς τού δτι καί σέ περί
π—ικτη κΐΐταδίκρς, θά ίίαγόρα
ζαν -οήν τ1οι·τ!. δποια κι' αν
ήταν. 'Εκείνο αμωο πού δέν
τοΰ εΐχαν πεϊ, (καί πού" επρε
ΐϊε πρίν ά·π' δλα νά γνωρίζη)
ίίταν δτι ή ποινττ γιά τό άδί-
«ηρα αύτό δέν έτςαγοράζε-
ται!...
Κατά τί} ·νώιμΐι; μας, τό πά
ρατϊάνω περΐστατικό είναι κρι
σιμώτατο, όπό ηλευρβς νοιμι-
κής κάλυψης καί διαφώτιοης
τοϋ κα·τπ.ινορουμένου, πού νομί
ζαμε δτι άξίζει ιιαάς παραπέρα
έριευνας. γιατί ρΐνο.1 πραγμα-
τικά άδιανόρτο νά δικάζεται
Ματηιγορούιμενος, γιά πράξεκ;
καί ωφελεία αλλων, καί
νά πέχρτη. στό κε<ί>άλι τού νιά
τέτοια ποιν^ί, ιιέ τίς συνεπείας
τής )ΐή μετατοοπής της. Ναμί
ζομε δέ δή τουλάχιστον οί
δυό άζίότιιμοι συ>νήγοροι ύπ«ρα
σΐτίσεως κ. κ. Πλαγιωτάκης
καί Φ.οράκης, θά π;>έιπ«ι νά δι
αχωρίσουν τή θέση τους ώς
πρός τό σΓ^ί£ϊο αύτό, πού εί- [
νσι ποαγματικά άιπίστευτο, άιλ
λά πέρα γιά πέοα άληθινό, κα
τα τόν καττ»γορούιμενο Αυρι-
τζάχη.
ΚΑΙ ΕΥΘΥΝΕΕ
ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΏΝ
Ό ϊδιος ό καταδικασθείς Λνι
ριτζάικπς, δήλωσε άκόαωι ότι έ-
Χ€ΐ άτράντα«τα άποδιειχτικά
στοιχεία γιά νά ανατρέψη δοα
κατέθεσε κατά τή διάίΛκιεια τής
διαδιικασίας ό Διευθυντής Άρ
χαιοτήτων κ. Στ. Αλεξίου,
όσον άφοοδ τό δτι δέν ίταν
παρών κατά τί> διάρικεια των
έκακαφών. Καί ναί μέν δέν ί-
ταν την Μεγάλη 'Εβδοιμάδα,
άλλά ήταν πα.οών στίς έκσκα
(ρές πού ακολουθήσαν, κατά
τίς όποίεο οί ιιπουλντόζες συ-
νέιχισαν νά δουλεύουν κατα-
στρέφοντας τίς άρχαιότητες.
Ό κ. Άλβξίου έπίΐσης, χα-
ραχτήρισε τότε οάν όοα αη-
Ιίανιτΐκά τα €ύ·.οΐΜΐατα (όπως
έξ αλΐλου κατέθεσε καί στί|ν
πρσχθεσινή δίκη) καί τό ϊδιο
ίίλεγε — πάντα κατά τόν Λυοι
τζάκη — καί ι'; άη.χαιολόγος
δίς ΛαΐΗΐέση. ή άποία τούς ?-
λβγβ <ά συνεχίσουτν, γιατί έξ δλλοι>, τούς τόνιζε δτι, μ*έ
την Καψή πού εΤναι κοάτος,
δέν ιιποτοΰν νά τα βγάλουν
πέραΐ..
Η ΣΥΝΕΧΕΓΑ
ΣΤΟΝ κ. ΣΤΡΑΤΑΚΙΙ
Μ'ετά τίς πα<ραπάνω άποΗα- λύ·ψεις τοΰ Λυριιτζάκη, ό ϊδιος γελτη βφεση ύιπΐιρ τού Νόρου, μέ άποτέιλε^ μα ή δΐικη νά ιΐκ>
να ληφθή άπό την άρχή οτό Έφε·τ€Ϊο, δπου στο σκαμνί τυι"
κατηγορουιμένου θά καθίαη πάλι ό θεοΛόγοι, κ. Β. Πλεύρης
ιμέ ουγικατηιγορούΐμενο τόν Λυριτζάκη.
ΚΑΙ ΤΩΡΑ άς πάρωιμε τα γεγονότα άναλυτκά, γιά να άν τι
λτρρθΐϊ χάθε ένιδιχιφ€Γ>όίΐενος τίς προεκτόσε·.Γ τής δίκπς και ν ι
νικώτερα τής υποθέσεως αυτής, πού παοουο'άίει μεγάλο ένυια
φέρον, λόγω τής κοινωνυκής σηΐοκιοίας τι^ς καί των έξΐΛι'ί,εων
πού δρχισε ί)δη νά ε"χΐ).
έιπιοιοέιφθινκε τόν κ. Στρατάκη,
άιπό τόν άποίο ζήτρρε συ.γγνώ
ΐμη, δηλώνοντάς τού, &η έσφα
λε, παρασυρόιμενος άπό τίς
ΰποσχέσεις καί τίς διαβεβαιώ-
οεις των άνθοώπων τί)ς Κα-
καί δή έστιθυιμεϊ νά είναι
δ!ΐκι·)γόρος τού στήν έπανάλει-
νμη της δΐκης στό 'Ε<ΐ>ετ€Ϊο, δ-
που θά πίϊ την πλήριΐ άλήθΐεαα
■καί θά δκϊχωρίθη τή θέση τού
άιπό τόν ουγκατηιγορούιμενό
τού Πλεύρτι καί τό συγκρότη
υα Καιφΐί, π.τΐΓΧίΚοιμίζοντας άπο
οπκπκό ύλιικό καί προτείνσν^
κκ; αύτύιΓίτες μάοιτυρες. πού
ίίχουν ιδίαν άντίλΐΜκη των πα-
ραηάνω στοΐχείων πού μΛς ά-
ποκάλυψε.
ΟΙ ΜΑιΡΤΎΡΕΙΣ
ΚΑΙ Ο κ. ΛΟΥΡΑΝΔΑΚΗΣ
Πρώτος ,μόοιτυιρας στήν ηρο
χθεσιιή δίκπ, κατάθεσε ό έκδό
της τής έφιιιμεοίδας υ.ας κ.
'Ειμμ. Χαοπάτκτ>ς (Μάνος Χά-
Ρης). ό ύίτοϊος δήλωοε δτι δ-
ταν ίγραφε τό σχετικό άποκα
λυαιτικό δηιΐίοσίευ'μα. δέν φαν
ταζάταν δτι οιτό σκαιμνί τοΰ κα
τπγορου<μένου θά καθόντουπαν οί λινώτεοο ίκπεύθυνοι καί θά 'λιείπουν ή κ. Καψή καί οί τό ιτβ άπρόδιοι τής Άοχαιολογι- «ής Υπηρεσίας. Άναφέρθηκε αχΑμη στίς πη.γές των τιλΓερο- φο;>ιών τού καί στήν Κρευνα
γενυκά τοΰ θέϋΐαΓτος καί ύπο-
στήριξε δτι θά πρέπη, νά προ-
βληθή ή ταινία το0 5ικηγόρου
Ι Αθηνών κ. Μάνου Λουοανδά
κη, πού άπειικονίζ€ΐ τα εύρύ-
ιματα πού πετάιχτηικαν στίι θά-
Αασσα.
Καταθέσανε άκόιτιι οί ^κιρ-
τυρες κ.κ. Πΐδιώτης, Μαμου-
νής, Κιαγιαδάκης, Άλιφιερά
""Κ- οί άτοςαιολόγοι κ. Αλε¬
ξίου καί δίζ Λεμπέοη καί ό
Χ. Παρλαράς, διευθΐυντής τοΰ
σχολείου Λύκειον «Ό Κορα¬
ής» πού δΐιδάακει ό καττϊγορού
μενος κ. Πλεύοης, σάν μά.ρ>ΐυ
ρας ύπερασπίοεώς ιου.
Τελευταϊος κατάθεσε ό δικτι
Υΐδρ·ος κ. Λουοαΐδάκης ό ο¬
ποίος ιτροσήλβε αύτοβούλως
«ξ Άιθην&ν. Ή καταθέση τού
ίίταν άοκετά ένδιαφέρουσα,
(τονίστηκε καί άπό τόν κ. Ε3-
οαγγελεα), καθότι άναφ·έρθη-
στό ίστο.τ,κκό καί στά γεγο
α τής υποθέσεως. Τελικα
ή κινρματονοαφική ταινία
πού ποοσκόμαοε, δέν βγινε δέ
«τή άιηά τό Δικαστήοαο. ντατί
δέν κ.οίθηκιε άναγκαία ή προ-
βολή της.
ΜΙΑ ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ
Ο κ. Λουρανδάκρ.ς, πού
«1x6 άσχοληθΐεΐ την έποχή έ
κείνη σάν δικηγόρος μαζ< ,Τ»έ τόν κ. ΠλσγιωτάκΓτ, μέ την ύπόθεση. ί5κανε την έ- ζής, σχετΐχή υέ τό ζεχοοο- χειαικί γ ·γκρότημα Καφή δήλωοη «Πρέπει * ά κατεδαφιοτίι το βάρβαρο αΰτό μεγαθήριο, τυ άποίο π,οοχ>βάιλλει την ώραιυ
τητα τοΰ ΐδιαιτέρου φυσικοί
κάλλους - π'αυ τής Άγίας
ΠελαγΙος, 'έχοι τοΰ σημίίο"
ωστε τό Ρ :~>γ. των έναιπομε-
νόντων ά.ο' "-^ν νά ποοσαρνο
ζεται αίσθι-.-κως πρός τό το-
πίο. Τό άίΚΜένον κτίριο ν α
μεταβληθή οί- Μουοεΐο, στό ο
τνοϊο νά συιγκαντΌωθοΰν δ^α τα
τύρήιματα -."ο περιοχΓκ;, είς
τρόπον ά'οτε νά
στόν &η:0κέητ:η, τόν μελετιιτή
καί τουοίστα ή πλίερτις είκδνα
•τής αρχαί τ πόλεως πού Ρκπ
το έκιεϊ εί(; τάς έπαλλι'ιλοι ι
φάοεκ; τής ΙοτοοικίΚ διαδ)οο·
μής»
ΠΊΡΟΥΣΙΑ
ΚΆΙ ΤΟΥ κ.
ΝίλιΝΟΑΠ ΚΕΦΑΛΟΠΑΝΝΗ
Μιά άκ,ό;ΐ'! χαΓΐαχτηριστική
όποκάλυφη τοΰ Λυριτζάκη. εί
ναί δπ κοτή τό κλείοιιω τίς
συρτρωνίας "ΐά τ(γ ϊ-κοκοφές
Άγίας ΠΓλανίας πού ίγινε
Δρχές Άαπ:ίου τού 1973 στό
ξενοδο.χεϊο «Άστόριο», ·'-
κτός άπό π'ιν κ. Μαρίκα Κα-
ψΓ). τόν κ Πλ,εύρη, τόν κ·
Μηαρούτη κ.α.. ουνεργότες
της, παρίΰ-' το καί ό βουλευ-
τής κ. Μανόλτις Κεφαλογιά·
νης. Μέ -ήν εύκαπία μόλι-
στα αυτή, κ.λί(σττ)κε καί ή δεύ
τερηι συίΐ" ονία τοΰ Λυριτζά*
κη μέ τόν κ. Κεφαλογιάννιΐ
γιά τό δ κτ τού ξενοδοχεϊο
στά Λινοηεράματα
"Ο κ. Κε<οαλονιάννης· έ"1" οης, συιμπεριλαμβανόταν στήν 15ίμιεή ποίπού ύ<ιιόδα συν«Ί>-
γα,τών τϋ<· Καφή- πού ίπιοκί- φτηκαν την πρώτη ^ ένάοζεως τιΤ>ν έογασιΰν όρι-
ί'κσκαφων τόν δρ)ΐπ
τής Άγίαι; Πελαγίας, δυό
βοομάδες Γ-τίν ττ;ν έβδομάδο
των καταοτοοωων των όοχθ'"
τήττων. 'Εκί·ίντ) την ήιμέ'κΐ »«'
λιστα βγινε καί ή πρώτη έπ<6( σΐ) κατά τιΐι Καψή. των κατοι «ών Άγίας Πελαγίας καί Ά χλάδας. Αύτά λέει ύ κ. Μανόλικ Λυρ,ιτζάκης. Τί λέει ό κ Μο- Κείί>^ογ1άννης■
ΣΤΌ ΒΠΟΜΕΕίΝΟ
Μιά ντοκο* ι '.εντταρίθΐμένη άνά-
λ ί κι'1
η βασ- τΡς οποίας
πτουν σοβοές ηοινιχές κοι
Λλλβς εύθύνΐΓ, ττίς Μαηίκας
Καψή, ηρλά,» τοϋ Διοικητικοί'
Συίμβουλίου τής έταιρίας τη<: των συν€ί>γατων ττ;ο, καίτβν
κ. Στέλιου Ά^£
καί «6ος Ά
Λε^μηέση.