98499

Αριθμός τεύχους

46

Χρονική Περίοδος

ΧΡΟΝΟΣ 1

Ημερομηνία Έκδοσης

19/4/1976

Αριθμός Σελίδων

4

Πρωτότυπο Αρχείο

Οδηγίες

Κλικάρετε πάνω στην αριστερή εικόνα για να δείτε περισσότερες φωτογραφίες.

Κείμενο εφημερίδας

Δεν είναι διαθέσιμο το αρχείο pdf.

Κείμενο εφημερίδας
    Σύνολο σελίδων:
    4ιεε«···ε·*εεεε··εε·εεεεεεεεε··εε····ε···«·Μ·Μ··«····Μ····
    Χαρδς ο* αυτόν, ττού πρΐν μ* χώμα,
    τοθ φράξουν οί δλλοι τό στομα, προλαβη
    νά Π€ΐ έστω καί μιά συλλαβή δική τού.
    Ν. ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ
    ΕΞΩ ΟΙ ΞΕΝΕΣ ΒΑΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ
    Η ΑΛΗ
    ΕΙΑ
    ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΛ
    ΠΑΓΚΡΗΤΙΑ
    Διευθ-ν*η»: ΜΑΝΟΣ ΧΑΡΗΣ
    ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ
    ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ
    ΔΕΥΤΕΡΑ 19 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1976
    ΗΡΑΚΛΕΙΟ — ΚΡΗΤΗΣ
    Γροφεΐα: ΜαρογΜ&ργη Ι
    (Πλατίία ΆρκΛου)
    ΤεΑ.7 2ΙΌ.291
    Χρόνος 1ος Άρ. Φύλλου 46
    Τιμή Φυλλου 8ρχ. 5
    •·ε·······ε·εεε····«εε·····εεε···ε·ε··εε·εε·ει
    Δυστυχώς δικαίωνόμαστε μέ όσα σχετικά έχομε γράψει άπό καιρό!
    Ίν^εΚ. Γ -, ————— _ ..
    Π Ε Υ Κ Ο Σ
    ν.Ι'ΟΙ'1 7ΐ>ιι ι Ι"άΓ ΚΟΡΤΤΣΊ
    ΟΙΝΙΤΟ
    ΓΈΡΑΕΜΕΝΑ ΝΕΙΑΤΑ
    Ηβρκητικη - πορνειβ
    Η ΟΜΑιΔΙΚΟΤΗΤΑ: ΧΑΡΑΧΤΗΡΙΣΤ1ΚΟ ΓΝίΙΡΙΣΜΑ
    ΤΟΗΡΠΚΑΕΙΟ: ΑΠΣΒΕΓΚΠΣ
    ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΣΕ ΔΙΣΚΟ
    ΠΑ ΤΙΣ ΞΕΝΕΣ ΒΑΣΕΙΣ
    Ό διευθυντής μος Μάνος Χαρής, βγραψβ τούς
    παρακάτω στίχους, τούς όηοίους μελοποιεΐ τώρα
    γνωστάς Κρτγηκος ουνθ&της, ηροκειμένου τό τρα-
    γούδι των Βάσεων, νά κυχτΝοφορτΐρη. μέ την εύ-
    θύνη τής εφημερίδα*; μας. σέ γραυ.μοφων_ό δί-
    ακο καί καοέττες.
    ΟΙ στίχοι τοθ τραγουδιοΰ οτύτοϋ, είναι οί εξής:
    ΚΟΥΠΛΕ 1
    «Οίίτε μιά φοθχτα άηό τό χώμα μας
    ου τε μιά οτάλα άπ' τα νε-ρά μας»,
    αύτό φωνάζουν ψυχή καί θώμα μας,
    ούτό οολιπίΓοιιν» νοθ<* καί καρδιά μας. ' ΚΟΥΠΛΕ 4 Ούτε ίνα βίγμα άπ' την Πατρίδα ιμας οΰτε ηαλάμιη άπ' τό νηρί μας φύγετε Γαάνγχηδβς άπό την Κρήτττι μας, μην πδτε κόντρα οτή θελήση μας. ΡΒΦΡΑΙΝ Στήν Κρήτη Άμερωκινέ αύτό μην τό ξεχάσης «&α» β' άκοΰς, ΐτοτέ σου «ναί» κι' «6ζω οί ξένες Βάοεις». Κοΐτα στά μάτια μας νά τό διάβασις ες"ω ό θάνατος — έ*ξω οί Βάσεις. (ΣΗιΜ. «Αι: Τό -ρραγού/δι αύτό άς θεωρηθή μιά άκόμη υ.κρή συμβολή μας, στόν άιγώνα κατά των ξένων Βάσεων καί μιά βμμετρη απαντήση μας. στίς ποόσφαττες συιυ/ρωνίεο) ΔΥΣΤΥΧίΙΣ ΔΙΚΑ'ΙΩΘΗΚΑΜΕ!.. Τό έπαναλμβάνομί καί τό τσνίζοιμε :ΔυοτυχώςΙ... ΟΤΆΝ άιπό καιρό τώρα φωνάζα'με, δτα μέ τα χαρτοπαίννιο, τα ναρκωπκά, την πορνεία κλπ. τό Ήράκλειο ϋχει γίνει «Αάς Βέγχας», άρκετες φορές θεωρηθήκιαμε ίχπερβολικοί. ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ δμως μίΓς δικαίωσαν καί — £.πανααιμ6άνο- με δυστυχίας — μας δικαιώνουν. ΛΥΠΟΥΜΑΣΤΕ είλικρινά. όά προτνμούσαμε νά μην δικαι- ωνομαοτε, Άλλά... ΑΛΛΑ άς £ρθομε στά γεγονότα: Δηιμοσιεύτιικε ήδη στόν κα- θημερινό Τύιπο τού Ηρακλείου· ή περίιπτωση των ναρκωτικων «αί της πορνείας, μέ πρωτα,γωνιστές τού κυκλώματος § καλλί- τερατοϋ δκκτύου, νέους, άνήλακους άνθρώπους. ΤΕΣΣΕΡΑ παιδία: ή Φωτεινή, (1β), ή Μαοιάννα (16), ή Χριστίνα, (15), καί ό Νϊκος (18) χρόνων, βρέθηκαν — μέ- χρι στ»ν>»ής — μπερδε'μένα ο' £α δίκτυο πορνείαις καί ναρκω-
    τικών ττού ξεκινά άπό τό Περιοτέρα των Αθηνών καί καταλή-
    γιει στά Δε,'λίν,ά τοθ Ηρακλείου.
    ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ., άιποπλανήσεις, άλλότριες άκολασίες, έκμβ-
    ταλλεύσεις, τατουάζ, άφροδίσκι νοσήματα, ξυλοδα·ρμο1, βασα-
    ΛΊσμοί, φυλακίσεις, έκβιασμοί κλπ., κλσι., είναι Λίγες άιπό τίς
    ιπερϊΓρτώοεις πού κρύθει ή πρόθφαιττ) άποκάλυΐιΐ/Γ|.
    ΚΑΙ ΤΟ ΧιΕΙΡΟΤΕΡΟ: ό πρωταιγωνιστής της υποθέσεως
    κι' αύτός νέος: Ό Χαράλαμπος Νικηφοράκης 21 χρόνων.
    ΑΛΛΑ τώκιΐ ώπό χά νέα αύτά αταιδιά, ΐιού βαδίζουν σαόν «άργύ
    θάνοτο» μέ πε.ρια>ρ6νηιοη κάβε πρόσωπον, κάθε άξΐας, κάθε £ν-
    νοιας νόμου καί τίίς ϊδιας της δυκής τους ζωίίς, κρύβονται
    χαί μεγάλοι, έατιτήδιοι, έκμεπαλλβυτές, ΐί€ τή μορψή των
    έστυοειρΐγματιών, των καταοτηματαρχών, των άξιοηρεηωιν «κυ¬
    ρίων», των γανιών, των «άρμοδία>ν».
    ΚΑΙ ΤΟΡΑ, νά μεριχά στοι σχήιματα.
    ΠΑ... ΔΥΟ ΧΟΥΦΤΕΣ Δ
    πιστευουν
    χεϊα, σέ μιά σύντομη περιγρα
    ψή: Ό Νκκ,ηφοράκΐκ βρήκε
    ο' ?να μβτάρ στό ΠερΐίΓτέρι,
    τή Φωτεινή, τή Μαριάννα χαί
    τή Χριστίνα (οί δυό τελευταϊ-
    ες εΐνΰι άδερφές) καί δ£ν δυ-
    σκρλεύτηκιε μέ τίς ύποσχέοεις
    τού νά τίς μεταφέρη στό 'Ηρά
    κλειο. Τίς έγχατέστησε τρ£Ϊς
    βδομάδες σ' βνα «σπίτι» στά
    Δειλχνά κ»' άντί τα άρνιά πού
    τούς δταζε, αρχχοε νά τούς
    δίνει χαθημερινά τμτκμί, σάλα
    μι, εληές καί ζθλο!
    Σέ καλλίτερος οπγμές τούς
    £κανε τααουάζ στά μηράτοα,
    κεΐντώντας στήν τρυφερή μά
    πολλαίπλά κακομεταχειρισμέ
    νη διπώ πολλούς σάρκα τους,
    έβραϊκές ηεντάλφες καί βλιλα
    Δύο συγγεν€ϊς τοθ κ. Βουλευτή είπαν (καί έλάλησαν)
    άπευθυνόμενοι σέ άστυνομικούς:
    «ΕΙΜΛ-ΤΕ ΤΟΥ ΚΕΦΑΑΟΠΑΝΛΗ
    ΚΑΙ ΑΕ ΑΙΟΜΚ 1ΤΙΙΙΧΕΙΑ»
    ΣΟΒΑΡΟ έηεισόδιο δηνιούρ
    γτραν οέ 6άρ>3ς άστυνοιμικών
    όργάνων (πληρώματος αύτοκΐ-
    νήτου της άμέσου δράοβιος)
    δυό «αυγγενάχια» τοθ βουλευ-
    τΙΙ τής «Νεβς Δτνμοκρατίας» κ.
    Έμμ Κεφαλογιάννη.
    Ό £νας είναι ό γνωστάς
    χρυοοχόος καί ό ίλλος είναι ό
    έπίοης ντνωστός ύηάλληλος της
    ΔΕΗ. Κα| οί δυό Κεφαλογιάν
    νηδες, γιά ιΟύς όποίους σχΐ>μα
    τίστηκε ήδη διχογρβφία, δηιμι-
    ούργηοαν τό σοβαρά έΐιεΐσό-
    *">■ μέ τίς άκόουθι·ς ουν&η-
    «ς.
    Τίς τΐοώ—ς πρωϊνές ώρ>ες
    τής ηεπβρασμένπς Δβυτέρας,
    ίξω άπό τόν "Αγιο Μηνδ, κ
    τοί6 των παραπάνω καί ενός
    νεαροΰ, δηιμιουργτνθηκε έπβι
    °6δειο μέ άποτέλεσμα νά χτιι-
    "Πβή ό τελευταΐος καί αίμόφυρ
    τος απως ήτβν, ονανκάοττικε
    νό- καλέοΐ) την "Ανεοχ» Δρά-
    ση. ΜόΑις ϋφτοσα<ν οί δυό χω ιρσφύλακες τοϋ περαπολικοθ, όπως ήταν φυοιχό, ζήτηοαιν τα στοιχεία των πρωταγωναστών τοΰ έιπεισοδίου. ΟΝ ύπόλοιιτοι πού σχεταζό ταν μέ τό έπεισόδιο, συμμορ- (ρώθηκαν, άλλά δταν δφτασε ή σειρά των Κεφαλογιάννη- δων, αιηοί όρνήθτιικαν δηλώ- νοντας: «'Ειμεϊς εΐμαστε τοθ Κεφαλογιάννη καί δέν δίνο^ιε στοιχεία» Στήν έπιμονή των δύο χω- ροφυλάκιον, οί Κεφαλογιάνντι δες συνέχισαν την αρνηθή τους, την όποία συνώόευσαν καί μέ χειρονομίες, πιάνοντας τούς χωροφύλακες άπό τό λαιμό καί τον γιαχβ καί λέγον τάς τους. «Εμείς καθαρίζοίμε όπως νδνοι καί νορμάλ κα! νταηίοτΐίΐα». Τό άιποΓέλεσμα ήτοιν νά μα ζευτίτ αρκετάς κσσμος, παρά ΤΟ ΠΟΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΤΟ ΝίΒΓΑ ΘΒΜΛ τοθ ΠΛνε~στι>μίου Κρβτττις, ίίρθε ξανά
    οτήν θμεοΐ) έιπικαιράτη'τα, μέ την Λψιξη πρό ημερών, στήν Κρή
    τΙ) τοθ ύφυηοιφγοΰ ΓΙαιδείας κ. Ταλιαδούρου, δααφόρων άρμο
    θίθΛί καΐ των καθηγητών τής 'Επιτροπίνς.
    Μέσο σ' αΰτά τα ηλαίσω, π|)ογραΓΚ>ΐΐοιήθτιικε, μέ πρΐιηοβου-
    ία τού Νομάρχη ΉραιΛείου κ- Μπίοια (ιπρβγμα γιά τό οποΐο
    όζίζει ουγχαρηττηρίων) μιά ούσκεψη, μέ ουμμετοχή τ&ν τοτα-
    "βν ηαραγόντων.
    Ιεθρακολουθήοα'με τή σύσκεψη καί διαιπαστώσαιιε ότι β λ ο ι
    °· έιεηροσωποι των τάξεων, όρΎανισμων κλπ. πού συρμετεϊχαν,
    ^Ρφώνησαν μέ την Κυβερνητική γρομνή ηοί' δόθηκΕ στό θέ-
    1>ο τής διααπορδς τοΰ Πανεπιστημίου, άντίθετα μέ δσα
    δλοι ιιέχ(Η πρ6 τινος.
    ρζαν δυό έζαιρέσεις: ή πρώτι> τοΰ Δΐγμσπικοΰ
    κ· Μακρυδάκη., πού άτιοδείχτΓΐκε ό μάνος ουνεπής μέ την
    ή γρανμή καί ή δεύτερη τού Πραέδρου τοθ Δι>μοτικοΟ
    χλίου κ. Χρονάκη ό οποίος, σι>μφώνιιοε μέν, άλλά 6κα-
    νε ν»ά ηρόταοη αύτοτέλειας τϋ*ν Σχολών Ηρακλείου, πού ό-
    Ι*χ*ή ήταν κάτι οτνμαντιεΐό.
    ηρτνομε άκάμη νεΐ—ομειρειαικώ τό παραπάνω γεγονός.
    «ρηιένομβ δτι ονθρωποι άξίας, ανθρωποί ϋηεύ-
    ι καί τανοΐ, θά άναλάθουν νά έζηγή»υν στό Λαό τή δακή
    ^ στροφή χαί νά τόν δαοφωτίσουν γιατί πρέπβι νά δβ—οθμε
    ™ νά Λιΐιβήοίομε αυτή τή λύση. Μβτά άπό αύτό — πού είναι
    ««•λυτα άηοραίττντο — Οά ρπανέΑΘ»σμε.
    τό ηροχωρημένο τίΐς ώρας, καί
    νά καταλήξη ή (Μΐόβεοπ στό·
    νά μή συνλτν/ρθοΰν οί ανωτέ¬
    ρω. Καί αύτό διότι οί χωροφύ
    λακες ύηοχωρήρανε, γιά να
    μήιν πάρη περισσότε,ρπ ίχταστ)
    τό θέμα, ύπέβαλλαν δμως μήι-
    ινυση, βάσει της οποίας καί
    αχηματίστηκε δίβωγραφία γιά
    ηεριθβρισπ, άπειλή, ώρνηση φη
    λώαεως στοιχείων κλπ.
    είμαοτε βεβαιοί δτι
    ό βουλβυτής κ. Κεφαλονιάν-
    νης, είναι άμέτοχος, άλλά έ-
    ίΐειδή οί ανωτέρω κύριοι συμ-
    πίΐττει νά είναι ουνονάνατοι καί
    συγγνεϊς τού, νομίζσμε δτι £-
    χει χρέος, νά πάρη δημοοίως
    θέοη γιά τό παραπάνω άπαρά
    δεχτο αιηό έηεισόδιο, όπως τό·
    χαραχτήρισαν οί αύτόπ~ς μάρ»
    χυρες.
    Σπήν ίδιωτική · φυλακή τ(ϋν
    Δειλινων, ό Νιχηφοράχης £δι
    νέ στίς κοατούμενές τού τσιγό.
    ρα, ποτά καί στό γνώριμο σ'
    αύτές <8ΤΕΝΓΧ)Ν», ηρόστεσε τό «ΑΡθρυΑί-ΟΝ» τό νέο ν-έσο γιά τόν τεχνητό παράδει οο, πού εβαλε τόν συγχωρια- νά τού άστό τόν Κρουσωνα 18- χρονο Νίκο, νά τό προμηθευ- τη χωρίς συνταγή(!) — Λρανε βιως; — άιπό τό φαρμακεϊσ τοϋ κ. Καβουσανοϋ (όπως λέ- Μά ό σατράπης» άπό τόν Κρουσωνα, πού Λχε μετβκ- τταιδευτεΐ στά 21 τού χρόνια, στά Άθτϊναίκά «στέκια», άρχι σε μετά άπό λίγο νά βγάζη «υ' £ξω τίς «κλώσσες» τού. Συμβληθήκανε μέ τόν έπα«ει Συνέχεια στή Χίλίδα 4 Ή Άιμ»ρική... οτή θέση της! Την έβαλε £νας νέος Ήρα- κλειώτης πού είναι ΘΟΊμα της καί ό~6 την πλ<ευρό των ναρκω τικών. ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ Α ΘΗΛΕΩΝ Ή ώπιοτολή ηού δημοσι- εύσαμε στό περασμένο μ^ς φθλλο, τί)ς κυ,ρίας Μακ,ραδά κη, γύρω άιπό τό Α' Γυμνύ σιο θΐτλέωτν, δη.μκ>υργηοε
    τεράστιο δηιμοσιογραφΐικό Οό
    ρυβο, πού μ&ταφέρθηκε, με-
    τά άπό έιμδς, οτίς στήλες
    κα! των αλλων εφημερίδων.
    Αύτσς είναι καί ό λόγος
    πού δέιν δτ(μοοιεύομε τίς έ-
    πιστολές άρκετών, (δπως
    τοθ Συλλόγου Γονέων καί
    Κηδεμόνων τοθ Α' Γ.Θ.Η.)
    γιατί άφοΰ δτ>μοσιεύονται
    ατόν ήμερήσιο Τΐκπο, περιτ¬
    τεύει ή Παρουσία τους άπό
    την εφημερίδα μας, γιά λό-
    γους δημοοιογραφιικίΐς δεον-
    τολογίας.
    Γιά όποιαδήποιτε πρωτοδη-
    μοσιευόμενη γνώμη, οί στη
    λες μας είναι διαθέσΐμες.
    ΜΠΙΤ£ΙΟ£: "Ας {ίντα β Λ«ο$ έβνιχή άνϊξ*ρτηοΙ«, οί 'Αμβριχάνοι
    ίολλάρι* καί οτή ΣΙΑ....
    (Τοθ ΝΙ ΚΟΥ ΒΕΛΙΓΡΑΔΗ)
    II
    ΖΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ:
    Ο ΑΑΕΣΜΕΥΤΟΣ
    II
    ΑΡΙΖΤΟΤΕΛΗΖ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥΔΑΚΗΖ
    Άρχίζοντας τή
    συνεργαοΐα τού
    μέ την
    «ΑΛΗΘΕΙΑ»
    ΑΠΟΚΑΛΥιΠΤΕΙ 2 ΕΓΓΡΑΦΑ ΤΟΥ ΙθβΟ
    Τα όηοία οχετίζονται άιμεσο ρέ την ΜΑΡΙΚΑ ΚΑΨΗ
    ικαί τόν Ν. ΔΙΙΜΙΙΤΡΙΑΔΗ (Ξενοόθλείο .ΟΜΟΝΟΙΑ»)
    καί Κμιμιεοα μέ τόν τότε Ύφυστουργό ΟΊκισμοΟ
    ΜΑΝΟΛΗ ΚΕΦΑΛΟΠΑιΝΝΗ τοΰ όποίου διευθύντρια
    τοΰ Ίδιαιτέοου Γοαιφείου τού ί|ταν ή
    Μαρίκα Κοψή.
    ΕΝ Α ΣΧ)ΒΑΡΟ ΔΗιΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
    ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟίΙ!
    ΜΙΑ ΑΝΤΡΙΚΕΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΦΟΝΗ
    ΟΙ ΣΦΛΚΙΛΝΟΙ ΠΒΠΙΙΟΕΣ
    ΚΑΤΑΠΙΚΑΖΟΥΝ ΤΗ ΜΒΣΩΝΙΒ
    Μέ τττν εύκαιρία ττ)ς μέγα
    λης εκδηλώσεως πού πρα-
    γματοιποιήΐΕΙηικε τίς πρ&τες
    μέρες τοΰ μίίνα αΰτοΰ οτήν
    Άθήινα γιά την καταδίκη
    τοΰ ΣιωνιομοΟ, σά 'μθρφης
    ρατσισμοΰ, οί Σφακιανοί Πά
    πάδες, απέστειλαν πρός
    την 'Επιτροίπή «Μεσογεια¬
    κήν; Αλληλεγγύης» πού όρ
    γάνωσε την εκδηλώση την
    παρακάτω έιπιστολή, μέ την
    άποία καταδιικάζουν τόν Σιω
    νισμά καί τή Μασωνία.
    Τό κείμενο τής έπκηολίίς
    αυτής, πού άποτελεϊ μιά άν
    τρίκεΐα έιοκΛησιαστική φυ>
    νή, την &ρα πού Λλλοι πιό
    ύπεύθυνοΐ, λουφάζουν
    κυριολεχηκά, £χει ώς έ-
    «Εμείς οί Σφακιάνοί Παπά
    δες, μή μπορώντας νά παρο
    στοθμβ είς ττιν 1στορικί)ς σημα
    οίας συγκέίντρωοίι Σος γιά την
    καταδίκη τον Σιωνισμοΰ —
    Μασωνισμοΰ, άφοΰ Σδς συγχα
    ροΰμε ύλάθεαμα γιά την θαρ-
    ραλίχϊ άγωνιστική Σας διαθέ¬
    ση, βεβαιώνουμε οΛους μέ τόν
    ΐπό κατηγορηματικό τρόπο πώς
    στόν άγωνα αύτό τοποθετοϋμε
    τούς εαυτούς μας μέ τάν σκο
    πόν νά πράζουιμε δ,τι είναι
    δυνατόν προκεινένου νά λυ-
    τρωθη ή ταλαίιπωρη Παΐτρίδο
    μας καί .ό κόσμος όλάκληρος
    άπό τόν θατνάσιιιαν έναγκαλι-
    σμόν των Μασώνων πού δπως
    άπαιοαλύπτεταΐ είναι όργανον
    τοϋ Διεβνοϋς ΣιωνισμοΟ.
    Μέ πολλές εύχές καί άνω-
    νισπχούς χαιοετισμούς.
    ΟΙ Σφαχιανοί Ίερβΐς
    Νικόλαος Γιαννουλάκης
    Μιχαήλ Δα<μανάκ.ης Κων)νος Χομπιτάκης Παναγιώτης Χιωτάκΐις Νικόλαος Παηαδόσηφος Γεώργιος Χτωτάκης». Ή εκδηλώση των Φενταγίν την Τετάρτη 5 τοθ Μάη Λ -—ε——· «, ΜιΑ έναιαφέροσσα άποκαΑυπΐικΑ ΕΡΓΑ ΑΗΜΕΡΕΣ ΤΗΣΜΑΣΩΝΙΑΣ ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΡΕΟΥΜΝΟ Ό επικίνδυνον ρόλος των άνθρώπων τού Σκότους στή Δυτική Κρήτη Χανιά Μάρτιος '7β ΠΡΟΣ Την άγωναρτικήν «Η ΑΛΗΘΕΙΑΣ Συνεπής πρός δοθείσαν ύ- πόσχεση στό άναγνωοηικΐό κοι- νό σου, στίς χιλιάδβς ηού ηε- ραιμέ*νουν κάθε Δευτέρα διψα- ομένοι άηό άλήθεισ καί ωως, νά ζεδαψάσουνε στίς γειματες άγωνιστική παρρησία αελίδες σου, άιοχίζω νά ξεσκεΐτάζω τα κανκίνματα πί(ς έβραιοκίνητιης Μασωνίας — τής 5ης φάλαγ- γας τοΰ Διεθνσΰς Σιωνισμοΰ — ,μέ τόν τίτλο «ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΙΙΜΕΡΕΣ ΤΗΣ ΜΑΧΠΝΙΑΧ ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΡΕ- ΘΕΜΝΟΣ», Καί πρωτ' άπ' δλα όφείλω νά εύχΛριστήσω τον Παντοδύ ναμο θεό ποό έηεφύλαιξε στό ηαόσωτ» τοϋ άγατπγτοθ, μου ΔιευθυνταΟ σου ΜΑΝΟΛΗ ΧΑ ΡΙΤΑΚΪί, αύτό τόν τιμη<τι:κό ρόλο. Τώρα καί β'μίίνβς νά ρίξη πρώπος τα βοτοαΐλο στό τέλιμα της άδιαφορίας καί τζς άίδράνειας ΰλλων ίδω στό ΑΔΒΡΦΙΑ... ΑΛΗΤΕΪ... ΠΟΥΑΙΑ... Λέν είναι συμπτωματιχ© τό ότι ο Φοίνικα; τής σύμΛολ© τής Μαοωννκης σφραγ4«5ας τής Μίγά- τής 'Ελλά&χς, έπιβλήθηικβ σ«ν ββνόοημο ν »τε!ρ4©δβ τής Χούντοος. Νησί μας, ηού έιπαναλαιμβόνω • ή σκαπ/) καί άδιαφορία τους αύττή εδημιούργησε της προ- ϋοποθέσεας τής δνετικ δραστη- ρ9ώτη<ΐας δυνάμβων σκοτβανων Καί τίς ζεσκέηασε έπώνυμο κι' έιδω καί στό Ήράκ'Λιειο καί στό Ρέβειμνος. Μάλλον τα θυ μαιτά των ξεσιϊέιπαοε. Γειματος αύταιπ/άρνοση καί ήιρωϊαμό ά- δταφόρησε «1ς τίς παντοειδεϊς άιπειλες τϊ,ς ζωιης καί σωμαιη κης τού 4κε|τχιιόιττ»τος καί προ χωρεΐ στόν δμσρφο άλΑά νρα χύ άγωνα τού, Εχοντος σάν ά απίόα τού την πίστη τού στήν ώλοκληρωμένη αποστόλη της διιμίχηονροχρίχης δεοντολογί- ας, άλλά καί «την τρέ-λλα τοΰ γεννσίου», νά πίί ύάκληρι>
    την άλήθεια πάνω σπ*ά καυτά
    Συνέχεια στή σελίβα 3
    Σ'ΠΧ 5 λΙΑ'ΓΟΥ, ήμερα Τίτάρτη, Ού πραγματοποι¬
    ηθή, τελΐκά, στό Ήράκλειο, ή μεγάλη καλλιτεχνική, λα-
    ογραφική, αγωνιστικΓ) έιαδήλωβη «Φεστιβά.λ Φιλΐας Κρή>-
    της — ΠαΛα]στΙνης» μέ τή συυ4ΐετοχή Κρητών καλλιτε-
    χνων καί Ποβλαιστινίων Φενταγίν.
    Τό πλούσιο πρόγραιιμα περίλομβάνει, μουσκή, χο-
    ρούς, τραιγούσια, άβταγγεΧίες κλπ., καί των δυό λαών,
    κι' άκόμτι όμιλίες, χαιοετισμούς κ.Λ.
    ιΚατά τή διάρκεια τής εκδηλώσεως καί άηό άγωνιστι-
    «ι?κ; της πλευρδς θά καταδΙιικαισθου·ν είρηνικά, ό Διεθνής
    Σιωνισμός, (μέ τα παρακλάδια τού), ό Διεθνής Ίμτα:-
    ριαλισμός καί ή 'Εβρααο - άμιεριικανική έπεκτατική πο-
    Χΐτιχή, καθώς καί ο! ζένες Βάοεις.
    Στήν εκδηλώση έχουν χληθεΐ νά ΐτάρου>ν μέρος πολι-
    τακά πρόοωΐτα, μέλη τοΰ Δωτλΐϋ(μα·τιικοΰ Σώματος Άραβι-
    κών κυρίως χωρων, Κυϊΐριακή άντωτροσωίτεία, οί Σφα-
    κιανοί Παηάδες καί ΰλλοι έκιπρόσωιποι τής 'Εκκλησίας,
    έΐκπρόσωηοι κομμάτων καί πολιτικών όργανώσεων, βου>·
    λευτές, πολιτευτές κ.α.
    Ή έκδήλωιση προγ.ραιμματί<εταΐ γιά τό γήπεδο €'Εργο τέλη» καί γιά την αντιμετωπίση των έξόδων της θά δια- τεθοϋν φβηνά είσιτήρια των 30 καί 20 δραορμων. Πρίν άιπό την έκϋήιλωοη καί ουγκεκρΐ4ΐένα άπό την έβδομάδα — τή Μεγάλη 'Εβσομάδα — θά πραγματοποι¬ ηθή "Εκθέση στόν "Αγιο Μάρκο πού έλπίζεται νά πα- ραχωρηθΐή άιπό τόν κ. Δήμαρχο, μέ τίτλο «ΤΑ ΠΑΘ1Ι ΤΟΥ ΧΡΙΪΤΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΘΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩιΠίΙΝ*. Σ' αυτήν ό Λαός θά έ*χπ την εύκαιρία νά δί} μέ φιιηο- γραφίες, άφίσσες κλπ., τίς ώμότητες τΛν εΕβραιο - Ά- ΐιεριχάνων, σέ βαρος ενός κυνηγπιμένου Λαοϋ. Στήν έκιδήλωση θά έξητγηθή στό Λαό, τό σχέιδιο έπε- κτατικής πολιτικιης στό τρίπτυχο Παλακητίνη — Κύπρος — Κρήτη. ιΜέ μουσική, χορούς, τοαγούδια κβί πολιτισμένες έκδη λώσεις, δυό Λαοί θά κατα&ικάσουν τίς δυνάμεις τοϋ σκο- ταδιοϋ καί τούς έχθρούς της Είρήνης. ιΠερισσότεριες λεπτσμέρειες, οτό έπόμενο φϋλλο μας. Άηό τή σκοπιά της Αληθείας ΕΓΕΡΤΗΡΙΟ ΣΑΛΠΙΣΜΑ (Άνοιχτή έπιστολη πρός δλη την Κρήτη) Τού συνεργάτη μας ΝΙΚΟΥ ΤΖΕΡΜΙΑΔΙΑΝΟΥ ΚΡΗΙΤΗ ΜΟΥ, Ένα παληό σου ονειρο, αΰ- τές τίς μέρες παίρινει οάρκα καί όστά. Τό Πϊανεπιοττηιιο Κρήτης. Φεύγει πιά μέσ' αοτ' τα χα.ο~ά καί τίς κουβέντες καί πάει νά γίνη αϊθουοα, »>ρα
    νίο, Δάοκαλος, όμιλία καί μά-
    Θηοΐ. Καηούργιος ήλιος άναιτέ
    λ εί γιά τα παασιά σου.
    ΚΡΗΤΗ ΜΟΥ,
    Αύτές τίς μέρες «-ηγέται
    στό χωνα σου, Ενός
    κάς θεμέλιος λίθος. Άναοκου
    ιητώσου νά δουλέφης στήν άνέ
    γε.ρσι, νά γίνη ή παληά οου
    ϊΐίστα έκκλησία τής ίπιστήμης.
    Ξέιχαοε τα μικρά σου λάθη.Ξέκα
    σε τα μικρά σου πάθη. Ξέκα-
    σε άκάμη κι άλλονών τα λά·
    Οη γύρω άίτό τ6 ποΰ κα( πως
    γίνεται ίνα Πανεοποτήΐχιο οω
    στό καί σκέιψου πώς έ|ΐεΙς δ-
    λοι μαζί οί Κ.οήντες πρέατει νά
    άποδείί,ουμε, πώς άικομο κι' έ-
    Συνέχεια στή Σ«λίοα> 4
    ΖΕΛΙΔΑ 2
    ΗΡΑΚΛΕΙΟ "Η ΑΛΗ·ΕΙΑ,, ΚΡΗΤΗΣ
    19 ΑΠΡΙΛΙΟΥ
    Μνθιστόρΐ]μα
    Βιογραφία
    ΙΙΛΝΜΙ ΑΝΑΐΐΛΙΩΤπ
    Ό 'Αήηθιυός Ζορμπας
    καί ό ίΐικος Κοζουτζάκης
    ιοοβδ
    — 45ον —
    Αφήκε την ττόρτα άνοιχτη
    και την ε]&α νά χάνεται, κου
    νώνΐας τα γοφΐά της. πίοω ά
    πό τί'· ηοοτοκαλιές.
    Νά δοασκελίοω τό κατώψλι,
    νά «ιανταλώοτ» την πόΐπα. νά
    τοέί,ω πίοω ττ>'ς. νά τή πάοω
    άιπιό τή μέση, νά μιήν ποΰμε
    τί ηο τ α καί νά πώσουυ.ε απάνω
    οτό στοωιμένο κπε&ά'τι — αύ-
    τό θίι πεϊ αντραςΐ Αύ-τό θΰκα-
    ε ό παιπιποΰΓ· υου, μακά')ΐ καί
    τό έ-γνόνι μου' έγώ, στέκιο οτή
    μέοη καί ουλλογιέμαι
    — Σέ αλη Γωπ.. ιιουομού-
    μ.οα πικρά χαμογελώντας, θά
    φερβώ καλύτεοα' τόρα.ν πάιμεΐ
    Χώθηκα στό ηοόχηνο φαραιγ
    γι, .κ' ένοιωθα βάρος ο,τίιν καθ
    δ ά σά νάχα κάιιΐει καινού-
    ρια πάλι θανάο.μη άμαοτία. Γύ
    ;πζα, ίίκανε.κούο, τουρτούρι-
    ζα. "Βδ.ωκνα ΐό κούνη«ο, τό
    χαμόιγελο. τα υάτΐα, τα στή-
    θια τής χήτας, |)ό αύτά δλο
    καί ξανά τιχουνταν — πΛαντοϋ
    σα...
    Σ' δ"λο τα ίιγο τού — κι 6-
    χι αόνι ατόν <'λέζη Ζοο» μιπά»—ύπάρχουν πάιιιπολλες οκηνές, συνθεμένες μέ τή γνωστή πεζονοα<ηι«ιή δύνρμη καί μασιοοιά τοτ5 Καζαντζάκη, πού δέ ιιιου·ν — κηαυγάζουν νιά τό κήκοο σσράικι ηού τόν οηάοαζε. τό χάοιμο τής σε- ξουαλικής άντοικότπτάς τού. Μ:ά βαθύτατη πίκοα είναι διά χυτη στί<· σκ^.νέΓ αύτέΐ·. πού τωχ6 κα<ρενεκ>, δίπλα
    στά βαιγόνΐια. Δροσερό νερό
    οταφόλια, σΰκα, τ6ποτβ. Μονά
    χά καοές καί λουκούιμια. "Ανα
    <ΐ(α την 1x1110, την πκττή ουντα ξιδκίηισσα, ιΐιά περίερνπ κινήση μέ κυοίευε "Ιοως νια τί εϊμουν μόνος σ' ενα α^νω- στο χωριύ κι ίίπεφτί ή νύχτο Δπό χω.'ϊΐάτεί· 'ΐέ ίύνωσαν, £■ πιΐοοαν την κουβέντο. Ό £νας χλω^ός, καμιπούοης, μέ μελαγ Χϋν.κά ιιατάκ·α· ό αλλος ατα χύς καί φλαακιαομένος. . .Ό τταχύς άκούιιτιηί*ε την ιό,ιωμένη χε.'κ)ύκλα τού στό γόνατό μου κι ΰ.αχισε νά μοϋ δ-ηιγδται υιάν άτΐλειωτη άνο γουλκιστική τού περΐ/πε/ΐεια ΕΙχε ίκΓειια οέ δλο τού τό σώΐμα, τοϋ ήρθε νά ηαοαλογί σει. Πη/>/ε στό Μΐατοό στά Λε
    χαινά, τίποτα. Πήιγε ίκ; κα
    ιπήν Πάττ.α, τίποτα. ΤΚος «ή
    γε ογι'γ καφετζο&δες.
    — Ιτίς κα^ετΓοΰι&εςΊ' Φώνα
    ξα.
    "Ανο.ξε τό σακικάικι ό πό
    χύς, οήκωοε τό παντ«6νι τού,
    μοθ Εδειξε τή γυιμνή τοΰ πλα
    οάρκα, αά νά πιστέψω.
    ΒΛέπειο. τ'π3τα! Κατακά
    Τ,-λγ'-ίί^ρ. Δ'ί-κί,α κ ά\α
    Λουκ,αύ)ί·α» κι α\α νεηά, εΐχε
    δταιδιυ-άιαεΐ η'ά, 8"χ:οε νά δ-ισ
    οίζει, ώρα ττ<· έξομολόγησης, ό υελανχολικός καματουράικος ζχ>γω0ε την κα.αέκλα τού.
    — Φαίνεσαχ καλός άνθρω-
    Λος. "Εκω νό, ο&ς ζη.<τήρω μιώ συμβουλή. Κούνηοε τό κεφάλι τού, άναστέναιξβ. — "Έχω μιά γυναίκπ σάν τα κί>ΰα νεοά. Ό πητέρας μου
    εΐχέ ηα.ποβάκΐσ, αυτή εϊταν
    «ρτωιχή, μέ πήρε. Τί δ&ν £καμα
    γιά χαρή της. "Ο,π ήθελε.
    Φουστάνια, παίΐούτοια λουοτρί
    νια, ασπσο ψωιιί... Της £χω κ'
    ύττηριέτιρια. Τ6 χέοα της δέν τό
    βάιζει σέ κ.τόο νεοό. Τί της
    λείτιει! Τίπο<τα. "Ολα, τώχεί καί τοθ που'λΐοϋ τό νάλπ. Τί της λείπεΐ, Ό παχύς 2&ηξε καί μέ «οί ταζε πονηπά. Μά έγώ έίχα κιόλας βυθιοτεί μέοα στή ουμ φοοά ινοΰ καμπουράκου καί δέν εΐχα κέ«ρα νά γελάσω. Εϊ- ξερα τί τ<ης δλειτΐβ, μά δέ ΐιΐ- λοϋσα. Ό καμττουοης έζακο- _—- "Έχια δουλειές, γυρίζω στά χωοιά, πάω ?α>ς τόν ΓΤύρ
    ΤΕΧΝΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ
    ΚΑΕΤΡΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ
    ΚΟΥΖ
    ΚΟΥ!
    νια.
    γα. Κάνω τό μέσίτπ. Κι δταν
    γυρίζω ο'πίτι μου, ή γυναίκα
    μου ποοβαίνει άιπό τό παίκιθύ
    ρι καί μοΐ5 ίοωνάίει: τΗρθες
    πάΛι, Φΰ^ε! Δέ σέ θέλω! Καί
    την άικοΰν οί νειτονιοσερ. Κι
    ΐ·γώ οικιύβιο καί νι>παίίι) στό
    οτιίτι μου κε<Γ>τ<Ί καί ->ίμω:
    *νΑν άνο,πάι· κανέν αν ίί-
    ον, τής λέω. ιι ' ·οϋ τό ιΐ'·ϊ;.
    Δέν μέ νοιάιΓε). Άγάπα τον.
    Ια πγ> μέ ά")ίΐ·ς και ηέναΙ
    II
    οωνπ τοΰ καμτηιιράκου
    £νρ€με. Ό Χα.'ήτος .χτύηιιοε
    τα παιχουλά μεοιά τού κ,ι έοκα
    σε στά γέλια.
    — Άη, κακο^οίοη, Δηιμο.
    καλά νά πάβειςΐ "Ετοι
    νουνταα στίς γυναϊκες,
    βΐχα μ}ά ι.κρ.λσΜύτα, άπό μενά
    λο τζάκι βέτιε·ς. Λι"νή. π"
    θιαομένη, άοχοντοπούλα. Μιά
    μέοα !ΐοΰ Λέει: Έ^.'ώ στό οη;
    τι τοϋ πατέρα ικ>υ... Τίΐιοτ'
    δλλο δέν εΤ—ε. ιιά τό θεό. Μα.
    όγώ άφο'-ιιή Γητοθοα1 ίίβεΛα
    νά βοώ εύκαιρία νά τη οτοώ-
    σω στό ζύλο. Τούτη, οοΰ δίνω,
    τού,τη οοΰ χα^ίΓιο. Ξαναμιίλη-
    αε; "Αχνα πιάΐ Καί ηέραοα Ρ-
    να βηάγνο οτό ξύλο καί τό
    κοΑμασα πάνω άιπό την πόοτα.
    Γιά νά τό βλέπει καί νά βυμδ-
    τΤΗ. "Ετοι θέν, κακοίΐοίρπ Δή
    μο οί. γυναϊκες ΞίΆο σοΰ
    λέω!
    Μά ό καιιτηύηιις κούνπσε
    τό κεψάλι. γύπ™ε τα ιιότια καί
    μέ κοίταξε. Ποτέ δέν 0ά ξεχά
    οα> την πίκοα. την άτιιε^^^·^ιμέ-
    VI
    έπίκλΓ.ση, τόν πόνο τίίς
    ιματ άς τού. Μέοα στΐι νύχτα
    πού Γΐ,χόταν, δίιπλα στά βανό
    στά Καβό,σιΛα, ?νας 6ν-
    πού Γρτοθοε &3ί<θεια. θήχε πεΐ τόν πάνο τού σέ 8- λους τούς χωριανούς τού. θά τάν εΤχαν ποίο στό κοοό'ιδο, καί τόοα .οιχνόταν ό δυστυ'χής στύν πρώτο ξένο πού τοΰ πρό οφερε ί!να λουκσύιιι καί τουλβ γε ΐόν πόνο τού ν' άλαφρώ- οει — Τί ν ά κά}ΐω. ;ιοΰ εϊηε I)- στεοα άπό ίγρ. ώ.τα. Τί μί· συιμβουλεύετε καί σεκ·, Τί νά κόρ.ιπΐ Σιί>παινα και
    κοίταζα π("·ηο ο τή ν άν(τ<κουν·τ| λ"ύκα κπι οέ 'ΐκ'ιν άνβ'ομένη οοδοδάκρνρ πού ιηΊοιΓγ;. Μιά μυιΐϋδιά σάν Πικραμύγ'δαλΰυ.. — Νά τή χωιίσεκ;! ">ώναζε
    ό παχύΓ Χα'ΐίτοο
    — Δέν υποοω, μουημούρσε
    ύ καμπαύρτ.ςν Καί στ ιάφιτκε
    πάΐλι σέ νέ*να.
    — Τί νά, κ.€ηιο>, 'ΐέ ί,αα|)ώ
    τησε ;ιέ άι^.'ωνία.
    — Τ6 τραίνοΙ ίοώναζε ?νας
    σιδηΓ'>δοοΐ(ΐ'κ·ός καί χτύπηοε τό
    καιΐττανάκι.
    ΣηικώΟΡ'Κα. Ό καμ/ττούρης
    δέν κούνησε. Μέ κοίταζε νά
    φεύγι», άκίνητος. άμίλιιτος.
    Σά νά £βεΉ·ε πιά την τελευ¬
    ταία -.ί» ίλπ'ώα νά χάνεται.
    Ό Χάριτος ίίτοεζε νά πό<ιει τίς βαλίτοες ιιαυ^ υέ άνέβαοε στό βανόνι. >ιοΰ δκλεισε τό
    ματι.
    — Καλά νά πάθει, μοΰ εϊ-
    ηε Δέν 6πη«πε νά την πά«ει.
    Καΐϊπούοης δέν είναι. Τί θέ¬
    λει νυναίικα, Μά άψοΰ ττιν πή
    ρε δπ.τεπε νά την δέονβι. "Αν
    τβας δέν είναι; 36ο! Τί ές
    καί τοΰ λόνου σοικ
    "Οα είναι σωπτά στόν πά ο
    δαλό, άνσόρροιπο. πάι^κπλουτο
    τουτο κόομο. Σάιν δπως άναλύ
    σεις σέ μιά λεκάνπ νεοό 2να
    σπειηί άλάτι. τό νερό πέρνει
    άου.ύρα, δινοια ή άλήθβια εί¬
    ναι χυυέντ» παντοθ, αδΐόοαττι,
    διαττεραστΐική, ά.συ,υοή σά δά-
    κρυο
    "Ο:αν α χ ,κ τύ -"αΐνο νά
    Γ ά·τν)ε·ας κβί τής
    ψευταδς. Ό κα,μητ-ουοάκος θά
    έζακολουθεϊ νά λαιμιτικάρει
    την δό'λια Γωή τού ττεονώντας
    τη μέσα άιπό τό πυκνόιτοτο δί-
    χτυ της δυστυχίας κι ό παχύς
    ό Χα.οίτος θά κοιΐάζεΐ, ήσυχα
    ομένος πιά. δίπλα οτή γαληνε
    μένη πΐά κι αυτή κι εύτυοα-
    σμένη γυναίκα τού, τό «τίμπο»
    ζύλο πού κρένεται αηό ?να
    σπάτγικο άΊηάνω άπό την πόοαα.
    Κι οί δυό καλά όκτελοθν τό
    χοέος τους άτΐάνΐι) στήν άλλο-
    Ή
    Τού
    ΙΣΜΗΝΗ ΣΗΦΒΚΗ
    Αρχανιώτισσα ζωγράφος, πού ύπόσχβται πολλά
    συνεργάτη μας κ. ΜΙΧΑΛΗ ΣΤΡΑΤΑΚΗ-ΚΡΗΤΙΚΟΥ
    Ή πρώτη μας γνωριμία μέ
    τή δο,υλειά της Ίσμήνης Σηφά
    «.Π ί5γινε σάν πιάοαμε στά χέ-
    ρια ιιας δυό κάρτ - ηοστάλ ίρ
    Ο ΜΑΝΟΣ ΚΑΤΡΑΚΗΣ
    ΠΕΡΙΟΔΕΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ
    Σ' δλΐ) τ/>ν ΚοΓνρΓν, ποώ υπο
    φέ(>ει κυριολεκπκά άπό ποιο-
    τΐκό θέαυα, θά δώοει παραστά
    σς· ς -ό «Λαικό θέατρο» τοϋ
    Μάναυ Κατ^" υστερ^ι άπό
    μ-:άνΧΓση τΓτ Έταιρίας θεά
    τ μι) Κρήτης.
    Τό «Λαϊκό θέατρο» θά Ηα-
    'κιυα.άσρ. τό ? .ο τοΰ ιιεγάλου
    Κ-~ :«ϋ Ν. Καζαντζάκη
    «Χρ.οιόφα (ς Κολόμβος»
    μουο.κ,ή έπένδυση, τοΰ ΜΙκη
    θεοδωράκη, οκηνοθεοία Άλ.
    Σολωμοΰ, σκρ.νικά Σπ. Βαοι-
    λείου. Βαοικός έοιμηνευττνς θό
    εΐ,ναι ό ΜάνοΓ Κατράκ,ης.
    ίΜ ηαραστάσεις στό Ήρό>
    κλειο ί$Ί δοθούν άπό την ήμ£
    ρα "τοϋ Πάσχα ?ιέχρι καί 28
    ΆιπρΑίου, στό «Άστόρια».
    Στ>ή συνέχεια θά δοθούν παρα
    στάσεις κα! ο' δλλες πόλεις
    «αί κωΊΐοπάλεις τής
    Υϋ
    ..ΚοβάχπΧα! ΞαναήηβΕ ή έ
    ξΐί στό νού υου μέ άπότσμο
    φως. Τώοα νοιώθα) γιατί, δταν
    κάθΐσα στό έλεεινό καφενεϊο,
    μέ είχε κυοιέ»}Γει ιιιά- άνεξήγη
    τη συγκίνηση. ΛΙά ίοθαν οί
    δυό χω*Μάτες μέ τ' άνθρώτΒνα
    πάθη τους καί μοϋ ζεστοάτπ-
    σαν τό νοθ. Κθί τόρα άιπόιιε,ι-
    να υόνος, λυτρωιμένος. φωτί-
    στιικε τό ιιυαλό μου.
    (Συνβχίζεται)
    ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ
    «Η ΑΛ«©ΕΙΑ»
    ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΠΑΓΚΡΗΤΙΑ
    ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ
    ΕΔΡΑ: ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ
    ΟΔΟΣ ΜΑΡΟΓΙΩΡΓΗ 5
    Τηλ. 280291
    ΕΚΔΟΤΗΣ — ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ — ΥΠΕΥθΥΝΟΣ
    ΕλΑΜ. ΗΡ. ΧΑΡΙΤΑΚΗ!
    (ΜΑΝΟΣ ΧΑΡΗΣ)
    ΦΩΚΩΝ 21 — ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ
    Τεχνική έτπμέλεια: Μάνος Μοτγριττλής
    Ήφαίοτου 18 · Ηράκλειον, Κρήτης
    γων πού άπεικόνιζαν σκΐννές
    άπό τόν Κοητική ζιοη καί πού
    &»ερναν την ύιπογραφή της.
    Ξαφνιοστόκ,α'με βλέπτοντας τό
    σωστό σχέδιο των Εργων αυ¬
    τών κα! μιά καί δέν είχαμε ξα
    ναδεϊ δουλεΐά της, βοεθήκαμε
    οτίς Άοιχανες γευάτοι περιέο
    γεια. Κάπ μ6ς έλε>'ε πώο ή
    τώχνη είχε βοεϊ σίγουοο κα-
    ταφύγιο στό σττίτι της Σηφάκη
    καί δέν πέοαμε βζω.
    Ή δουλειό, τί>ς Ίβνήνης
    Σηφάκη χαρακτηοίζεται πάνω
    άπ' δλα άιπό μιά όΐοκπη· γνώστι
    τοΰ σχεδίου, άτΐό ίνα καθάοιο
    αύθοριμητισιμό Γ.οΰ τκ>\ές (ρο-
    ρέι, όδρ.^'εί σέ μικρολάθπ πού
    δμως τής χποίίουν μια ξέιχωρη
    άνθοωπιά, άπό μιά συνεχϊί ά-
    ναζήτηση έκφροοτικοϋ τρόπου.
    άιπό μιά, πολλές ιρορές έντο-
    νη, νευοκότπτα καί ίδ,πό ιΐιά
    ότομία στίς Π'ΐοσιιίίεις τ<Τ»ν Χ[>ωμάτων.
    Ρΐζωμένη οτά Άρκανιώτιχα
    χώιΐατα καί σωοτά ναλουχΐτμέ
    νη άπό τταλιούς Ρο·νάτες τής
    Τέχνπς. δουλεύει ουνέχεια
    τό μολύβι, τό κάρ6·3θο καί τό
    πινέλλο δηιπουριγώντας άξιό-
    ΓΓΜΙΝΙ»Σ6ΙΙ«ί Η ΣΤΡΓΗ ΤΕΧΝΗ! Ι
    Συνεχίζεται ιιέ έπιτυχία ί)
    'Ομΰδιική "Ευθ'εση ζιογρΐκρικής
    ΐτού έγΐκαινιάσΐηικε .την π«ρα-
    σμέ>νη Δευτέοα στίι ΣΤΈΠΙ
    ΤΕΧΝ1ΓΣ 1 όδός Πατταλεξάιν
    δοου άρ. 20 στήν πλατεϊα τού
    Μουσείου Ήηακλείου
    Τόσο τό πλήθος των ί'·κθε-
    τών πού <ρθάνουν οτούς 25, βσο καί ή ηοιότητα των Άλλά αύτό π'οό ποα- γιιατικά θά ωέοει πολύ κοντά τού·ς φίλοιις τήι· Τέχνικ ιχέ τή ΣΤΕΠΙ ΤΕΧΝΗΣ 1 είναι οί εύκολίες πλτ>ρωνίίς' πού γί-
    νονται στό -ιιάθε άνο)ίαοτή.2ρ
    γου·
    Μελετ&ται ίξ αλ.λοθ ή δπμι
    ουργία ενός κέντρου έλευθέ-
    ρΐιίν Σπουδί&ν καλών Τεχν&ν
    αϊώνια — θονατος αΐώνιος»
    Δίτιτυχο άκοιλ.κό τοΰ Άριστόδημου
    Παπαδάκη, πού μετέχει
    οτήν έΊκθΐεθη «Στέγη Τέχνης Ι».
    .μδς έπιιτοέτιουν νά δώσουνε
    στήν προσπαθεία αυτή τόν χά
    ροκτη,θιΐομό τής άρκετά άζΐόλο
    γης. Γιά την πόλη !<ας ή σύνα ξη τόσων καλλιτε.χνίϋν κάτω άπύ ιιιά στέ·γπ αποτελεί πρα- γματΐικό κατόρθωιιΐα καί θαταν εύχ/ίς δογο νά έξακολουθτρει αύτη ή σύναξη για πολΰ και- ρό καί νά πάρουν · μέ-ρος δυο (τό δυνατόν πεοισήότεροι κβλλι τέχνες. Έντύπωαη προκαλοΰν οί πό λύ ποοσιτές τιμές των δργων ΐτού ένπιτοέπουν στούς <ριλ6τε- χνους 6λων των τάξεων νίι ά ποκτήσουν σοβαρά £'να ζωγρα θά διδάοκουν , καλλιτέχνες ζωιγράφοι, γλϋ ιπτες, χαράκτες, άγιογράφοι ξυλογλύπτες καί αιακοσμητές. "Ενα ρξ ίλλου πνιευμητικ κέντοο ηοΰ ϋ.·σρ. άροαθε νί δηιμιουργβϊται, θά σΐεγάοει λους τούς άνθρώατους τοΰ Πνεύματος ποΐι ζοϋν πάω στήν Κρ-ήιτρ. Στό έπόνενο α>ΰ
    λο θά άναετβοϋιμε έκτενέοπ
    ρα σ' αύτές τίς τολμορ'ές κα
    έλιπιδοφόρες ποοαπάθειες γ:
    τί ποαγματΐικά άξίζουν ιτή βοη¬
    θεία Καί τή ουιπτάθεια ' 8λω·'
    μας.
    ΜΙΧΑΛΗΣ ΣΤΡΑΤΑΧ1ΓΣ
    — ΚΡΙΙΤΙΚΟΣ
    ΟΙΟΑΙΜΝΗΣ ΜΑΤΘΑΙΑΚΗΣ
    νΐιπρόαωποΒ Έίαιροΐα.8
    ΡΗΙίΙΡδ
    (Χινιόπορτα)
    Διαθέτει δλα τα ήλ€κτρικά εϊδη
    ίΙΝΕο
    Ή Έταιρία ΧΑΝΔΡΗ Ιχει την εύχαρίστησι νά αναγ¬
    γείλη ότι δρομολογεί καί πάλι μέσω Σουέζ τό μεγα-
    λύτερο και ταχύτερον Ελληνικόν 'Υπερωκεάνιον
    "ΒΥΣΤΡΑΑΙΣ,,
    35.000 τόννων καί ταχύτητος 22 μιλίων
    ΔΓ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ ΚΑΙ ΝΕΑ ΖΗΛΑΝΔΙΑ
    Προσεχεΐς Άναχωρήσεις
    αττό ΗΡΑΚΛΕΙΟΝ ΚΡΗΤΗΣ
    29 "Απριλίου, 28 Ίοθνίου, 26 Σειττεμβρίου,
    28 Νοεμβριού
    ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ. ΓΡΑΜλΑΑΙ ΧΑΝΔΡΗ
    Κολοκοτρώνη 83, Πειραιεύς, τηλ. 426.757
    οκυδΤΑΝθδ τουκδ
    25ης Αύγούστου 21, ΗΡΑΚΛΕΙΟΝ
    Τηλ. 280048 — 285420
    λογα £ργα. Διακριναμ£ ιδιαίτε
    ΡΠ τϊζία στίς ν«ρές ο>ύσεις κα-
    θώς καί οτά ιοπια της Ήθύ
    δέν βχουν τίποτα ά ζηλέψου,ν
    νά γράψβι μεγάλα λόγια.^ Πρός
    τό παρόν άρκούμαοτε νά τονί
    σουτιε τοΰ/το: πώς ή δουλβια
    τής Ίομήνπς Σπ<ράκη ϋττόοχι· άιπό 'τά ε'ίνα πολλαί καλλιτεχνθν. 'ίΐ πνευματιικότητα τής ζω- γρόρου κυοιαρχεϊ σ' δλα τα έ*ργα καί μιά άζιοθαύ'μαοτη οτή μετουσιωθή της Κοητική άτμό οφα'ρα '.ά ά^-καλιάζει δίδον- τάς τους ζιοντάνια καί κίνηοη. ΊΰιαίτεΓα τα Ι >γα μέ ικΛύ
    6ι της ΣΐΜράκπ, ένθουσιάζουν
    τόοο γιά την όρθότητά τους δ-
    Οθ καί γιά την τί λεια άπό πά
    σης πλευρ&ι, άπόδωοπ τοϋ θέ-
    ματος. Οί πτοοΐιίττίχνροφίες της
    έλεύθερες, άβ/αστες, αύθόριμη
    τες κα! ά,πέριττες οέ χρώιμα
    άρέσουν ίδιαίτερα.
    { Δυοτυχώς ή ηοσότη-τα τοΰ
    δ^γου της δέν είναι τέτοια πού
    νά υός έττιτρέηει τί>ν προφηαει
    ολογία. Λΐγα τα ίργα της μέ
    χ[Η&μα, ηρι>*οοότερα τα σχέοιό,
    της δεσμεύουν τό υολύβι μας
    Συγχαρητήρια
    Συγχαίρω θεπιιά τ/>ν άγαιπη
    μένη ωίλη Κϊκι'ι Λεπ,ιπέσπ έπ1-
    μελήτραα τοϋ Μουσείου μας
    πού στίς 8 ΆητΑίςιυ κοίθ'η
    διδάκταΐ') τής Φιλοσο<ρ·κης Σκο λής τοϋ Πανεπ στρυίου θεσσα Την δίατοιβή της «Οί σττΐ- λες τοθ Ππινιδ» γραμμένη στήν ΔΓ.ιμοτικιή ύηοστήριξε ή ϊδια στήν θεοοαλονίκη καί πή1- ρε τό διδα'κτορικό δίπλωμά της )ΐέ άοαστα πα'μιιΐΗΐφεί. Έΰχομαι πΌλλές κι' ΛλΛες όπΐΓυχίες στί|ν διατπρπή ιιας έπ'στήΊμονα. ΕΙΡ ΚΑΡΑΚΑΤΣΑΝΗ — ΣΤΑΥΡΑΚΗ • Όδοντίατρος ται μιά δυναμ'ΚΤ) ηαρουοϋα της οτόν χώρο τής τέχνπς. Καί τοϋ το γ·ατί ύπά°ιχει στά, δοτω λί γα, ί.τγα της δαάχυτρ ή πνευ ματ^ότη,τα καί ή άντίδραοη στά έρεθίσματα καθώς καί ή γνώση των άπαιτηοεωΛ' τής ζωγραφάκης. ΠΓΚΐΜίατα ιισίι ό- πωαδπττοτε άποτεΛοΰν καί τή ακάλα πού όδηγεϊ τόν καλλιτ^ χνη οτήν άναννιίηοπ· , ΜΙΧΑΛΗΣ ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ — ΚΡΗΤΙΚΟΣ ΠΡΟΒΟΛΗ ΛΙΑΦΑΗΕΙΩΝ ΠΑ ΤΟΝ ΟΕΟΤΟΚΟΠΟΥΛΟ Την πεταομένη Τετάρτη στή Λέσχρ Δ^ιοο. καί Δηιιοπ «ών Ύίΐαλλήλων ππαγματο- παιήβηικε ϊΐ'-οβοΛή' φωτεινων διαφανε.ιθλ'' ιιέ θέιια: Τό ί?οΜ) τοϋ μργάλ'Η) Κρπ- τηκοϋ Ζω·νοαΐ|> μ ΜΙ (,ΗΕ-
    ΟΟ».
    Την εκδηλωθή παρακολουθή
    σαν ό Σπαπωτικός Διοικη,τής
    τής Άνατολικής Κ'πήτικ. έκ-
    τψόοωπος τής Νομαοχίος Η¬
    ρακλείου καί πολλά μέλιι τής
    Λέσχης.
    Οί δ.αοχινε-ες ήταν τοϋ κ.
    Μιχ. Ν:κτ((>·>οάκρ. καί τα κεί-
    μεν<α τοϋ γνωοτοΰ λογοτέχνρ Δηρ Ζέρ.. Ή Λέσχρ. Δρυοο. καί Δημο τικων 'Υΐΐαλλήλων άιξίζει ουΛ χαρητήρια γιά την ηοοοΐπόΛειό της αύτη. καθώς καί οί δηυιουΓ γοί τήΓ ώιαίας πρά"ματι λώσεως. . , Μ.Σ. — Κ ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΗ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΩΝ ΦΕΝΤΑΓΙΝ ^Α^Υ!.. Άνοίξαμε μέ την ΠΑΣΧΑΛ,ΙΑ, γιά νά σδς προσφέρουμε τα άνοιξιάτικα μοντέλα μας! ΟΙ ή κομψή γωνιά, ή γωνιά της μόοας γιά την γυναίκα πού ξέρει νά ντύνεται. Και γιά πρώτη φορά στήν Κρήτη: παττούτσιο και τσάντες ΜΟΣΧΟΥΤΗ Έλάτε στήν κομψή γωνιά, την γωνιά τής μόδας Τα άττοκλειστικά άνοιξιάτικα μοντέλα μας θά σάς ένθουσιάσουν. τιμές μας, είναι μιά πραγματικά εύχάριστη ΔΑΙΔΑΛΟΥ καί ΠΕΡΔΙΚΑΡΗ γωνία τουο % "Οιπιιη; είναι γνωατό, ό Νίκος Βελιγροδικ; (<ίχ.ι „ γράφρς μας. άλλά ό ιύιοκΐήτπχ; τοΰ κέντρου ^Διόνυ στήν άιγανάχτησή ^ου, πίχαΐχ ίνα... μπουζί σ' £να άπό κατηγορούιμενους Ά-μεΓΜΐκάνους, την ώρα πού τούς πττγο.ίν,,ν,. 4π6 τό Δκκασπτριο στΛ κ.ρατητή,ρια, σέ μιά.άπό τίς 6ίαΚοπί(. τής δίκης. 'Εκεϊνο πού ηρέ"ι νά σηι«·ιωθΐ> βΐνοι δ« «ό μπουζί ήΤ()ν
    μβρικάναικης π(>οβλβύσεακ;.
    Καί κάατοιος, σχολιάζοντας εθθιτμα την περιτττωοη είπε
    — "Βχουν δίκηο αύττοί ηού λένρ βΐΐ θά... χτυπηθοΰμε μ,
    Οιμερικάνικα.. δΐπλαΙ
    • Γιά την πράξη τού αύτη ό κ. Βελαγραδής, κλεΐοιτπκ- Οΐϋ
    τιΐίτμα ιμεταγαχγών ηερίπου 15' λΐτττά, «"ν© τό πλήθος ^
    ϊ'ζω φώναζε οανιέΛεια καί πολλοί ΉραικλΓ ώτες, δΓϊμοοιο^
    φ<Μ, δΒίτίγόροι κ.ί., έζηγοϋσαν στόν προϊοτόιιενο μοίραρχο τι πρέπβι νά τόν άχρήοουν Ινάποιος λοιπόν, γ»ό νά ύποστηιρίξΓτ την αποψη τής.. ύηο(()1) Χάκιοης τοϋ θε·ρμόαιιμου Κρητικού εΐηε: __ Βγάλτε τον, γιατί μόνο τα μουστάκια τού νά δοϋ Οι συγκραττ)ΐη»ενσί τοτ) 'Λμερικάνοΐ. θά. . λ»·ηοθημήο·Λ)ν. • Οί Άμερικάνοι τής Βάοης. κλείοτηικαν ηά καλά μιοι μ- τα τή δίκη. Ό φόβος, βλέιπβτε,... ιρυλάει τα έοημο. Τό ώραίο μάλιστα είναι δτι καί τό άμεοικάνικο λβΐιχΐηρ,.,, πού βκανε οτάση άιΠέναντϊ άπό τό «Άστόρ α» ιά τή μεταφϋρο τίϋν εργαζομένων στήν Βαοη, ΚπαιΐΗ; χι παρκάρη στό πρ|ιμ αύτό. Καί κάΓ^ιος. πού τό παραρόρΐϊθε, ί1(Π€: — II δίκη βοήθησε καί στή .. άποηη ι ..... ΛΙΧ^ φυρίαι, θ Ό έγικΧ^ιομός των Άιμ€;)·χάνων στή Κ(τη. ηρόκεποι φοι. νεται νά... παραταθή. Αυτή τή φορά αίτία ιοΰ αϋτόΟουΧου π · )ΐορισμοϋ. Ού ιί(η ή άφιξη στό Ήράικ,λειο των Παλβιοπνίων Φενΐαγίν. Καί κ οποίος, σέ οχετικιή οΐ'ζήπ)θΐι είπε — Ή μόνη λύοη νά άιπαλλαχτο&με άη6 την παρουοια τώ ΆμερικόνΐΐΛ' τής ΒάσΓνς στό Ήράκλε.ο, ε·.ναι ννά... κρατήοη „ Μόνος Χαρής., (τόνιμα τούς Φρντανίν ίδιόΙ • Ή συζητήση μβταξύ δυό — "Αοχιοε ή τουοιστΐική κινήση. — Ποΰ τό κατάλαβες. — Άιπό τίς... άγγινάρεί,. πηύ ί-φταοαν... 45 όοαχμές τό κ λόί... "Αλλοτε, άρμόδιο γιά την τουριστΐχή κίησΐ> ήταν τό Τμίμκ,
    τής Τουριοτκής Άσ-τυνομίας Τώρα. θά είναι, φαίνεται, άοιιό
    διο, τό Τμ'ϊϊμα τής.. Άγορανομίας. Ά/πό τό Οψος των τγλ»
    τοϋ δελτίου των πμοΊόντων. (*ά φαίνρται κί' ο. άοιβμό' ·,ί,ν
    τουριστίΒν__
    • Δυό φορές π>(>ο<χΐάθηοε νά δ χάση ίοάρΓμους παληοΰς υηα λήλους τού ό κ. Νίκο<; Μετεξοο. άλλά «βίιμίό; δ>ν τό κατόφΕ-
    ρε
    Και στίς δυό πΈρισκώσεις χ^ιισιιιοπιοίησΓ οάν 6υνήχ>ρο τι]γ
    ηολιτικιής τού άγωγής τόν κ. Τσαντηράκη ό ύπ·^ϊος δμακ; όέ
    ουνέθαλε τκλΐικά στό ηοθούμϊο καί έτβδ ΐΜκόνενο άποτέλεοιυ
    τοϋ πελώτη τού.
    Άντίθετα, ό ΰπεροοπιστή,ς καί των δυό ύίΐαλλήΧων κοί *α
    τηγορουνένων αηό τόν κ. νΐετταξβ (Δΐιμίπ^υλου καί Κουΐϋ-
    *τ»)!'1ον Γ. Στρατάκης. οι νεβαλλε θετ.κά Γοτήν άθώωοή τόπ
    Καί κάπο'ος πού ϋο.λίο.οε λογο-πα,χτιικα τα παοαηάνω κ )-
    νάτα, μόλις &γήικε ή δζΰτερη άβωωπ«ή άπ5φαοπ. εΐτ.:.
    — Ό Μεταξάς έκρυγε οάν... β'>ε-)ΐένιι κόττα πα,)ά τό υ ι
    <εΙχε μπεϊ κάτω άηό καλό... τοαντηοάκι. Ύΐλχά φαίν.'ται πμγ τΐίχιεΜ ή μοϊρα τού νά παίρνη Χάθος στραΐι ή -υΛλλον . οτ|κ τάκι!... θ Κόττοιος άλλος άναγνώσιτης. νδς ίίστ·ειλε, οχετΜΐό -μέ τό πα· ραπάνω θέμα, τό γνωστό τοαγούδι: «Τοαντήο — τοοντηράιι— τσανττιρά'κι μου», παρβιφθαριιιένο βεβαία κάηως και δπακ; τ6 τρα,γουδδ οέ δική τού δκΐοικιευή ό κ. Μεταξάς: Μ<έσ" στό τσαντήοι μου·6οέχ« δλο θ'-ί-χει γεμάτη ή τσέιττη μου, λΐρίτοες ίίχει. 0 0» Μέο' στό τσαντήοί μου βρέχει καί στάζο ^ι' άπόψαοη καή τβχιυ μα;>ό/ι
    ο ο ο
    Τοαντήρ, τσαντηρά'μ τ«χτνπΐΓ)άΐκ.ι μου
    Χιάΐτοιος νά δ,ΚΛθτή είναι μεράκι μοί .
    ο ο ο
    Δέν ξέρω τί νά ηώ τόχε ι τό χάκι μοί
    νά στάζτ) δλο νεοό τό τσανττ>ρακι μου
    «ρταίω βοανε έιγώ § τό Γιαννόχι μου
    τουτέθπν τό καλό δνκηγοοάκι ιισυ,
    ο ο ο
    •ί - ;Η μήπως δηλα6ή φταΓει τό λάθος μορ
    νά κατευθύνομαι άηό τό πάθος μου,
    Δέν ξέρω τί νά ηίδ βρέ τοαντηοάικι ιηι>
    δρόμο 'ηίίρα κακό (ί τό... στραιτάκι μου
    )ΐέ θγάζει συνβχώς άιη' τό διχιιιάχι μου.
    γιό δέ μοθ φέγγει πιά ιό Φίγγαοαικι μου
    ο ν ο
    Λές νώυβησε παιδία πλέον τ' άοτράκτ μου
    καί πήρε ό ανεψιός τό τοαντηοάκι μου
    Άλ καλαμάρι, ... καλ/αμαράκι μου
    γρ άψε μέ πόνο τό τοανουδάκα μου
    γιά τό σκιαμένο τό τχχχντηράαϋ μου.
    Ο ΕΧΕΜΥΘθί:
    ΤΛΒΕΡΝ4
    "ΔΙ
    ΟΝΥΣΟΣ,,
    ΠΛΑ
    Ι· ΣΤΟ ΤΑΧΥΔΡ0ΜΕΙ0
    ΠΑ
    ΤΟΥΧ ΚΑΛΟΦΑΓΑΔΕΣ
    ΚΑΙ
    ΤΟΥΣ ΡΟΜΑΝΤΙΚΟΥΣ
    Ένσ καλό ψαγητό
    ί σ'
    Ινα 5μορ«ο τκριβάλλον
    Α.Ν.Ε.Κ.
    ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΝΑΥΤΙΛΙΑΚΉ
    ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΚΡΗΤΗΣ Α.Ε.
    — ... . -™Α Ν Α Χ Ο Ρ Η Σ Ε Ι Σ :
    ..---------- Ε)Γ — Ο)Γ €ΚΥΔί3ΙΜ»
    ΕΚ ΣΟΥΔΑΣ ΔΙΑ ΠΕΙΡΑΙΑ
    ΚΥΡΙΑΚΗ 6 μ.μ — ΔΕΥΤΕΡΑ 9 μ.μ.
    ΤΕΤΑΡΤΗ 7 μ.μ. — ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 7 μ.μ
    Έξ Ηρακλείου ττρος Πειραια
    Ε)Γ — Ο)Γ «ΡΕΘΥΑΑΝΟΝ» — «ΚΛΝΤΙΑ>
    ΑΝΑΧΩΡΗΣΙΣ 7ην 'Εαππρινήν
    ΑΦΙΞΙΣ 6.30 Πρωϊνήν
    ΕΙ ΣΙΤΗΡΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΙ:
    Πρακτορείον ΑΝΕΚ ΧΑΝΙΩΝ:
    Πλατεΐα ΣοΦοκλη Βενιζέλου, τηλ. 23636, 25656
    ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ:
    25ης Αύγούοτου 33, τηλ. 222481, 222482
    ΡΕΘΥΜΝΗΣ:
    Λεωψόρος Κουντουριώτου, τηλ. 22296, 22456
    ΤΗΛΕΦ. ΥΠΟΠΡΑΚΤΟΡΕΙΩΝ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
    Βαρδάκης Ν. 282.730
    Κρουστοινοτΐουλα: Π 285.420
    Κυβωνάκης Γ. 281.702
    Παλαιολόγος Π. 283.086
    Χθφαρακης Ε. 283.1*0
    ΕΚΤΑΚΤΟΝ ΑΐΝΑΧΠΡΗΣΙΣ
    ΟΧΗΜΑΤΑΓΠΓΟΥ «ΡΕΘΥΜΝΟΝ»
    Άπο Ηρακλειον διά Πειραια
    Την Αενιτϊραν 2Θ τρέχ. »_1 ώ
    19 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1976
    ΗΡΑΚΛΙΙΟ "Η ΑΛΗΦΙΙΑ,, ΚΡΗΤΗΣ
    ΙΙΛΙΔΑ $
    ΕΛΕΪΘΕΡΟ
    _ ΜΑΣ ΓΡΛΦΟνν
    ΟΙ
    ΜΑΣ
    ΜΑΘΗΤΡΙΕΣ ΤΟΥ Α.Γ.Θ.Η.
    ΑΕΜ ΕΧΗ ΔΙΚΗΟ Η κ. Κ. ΜΑΚΡΙΔΑΚΗ
    Π.ΡΟΣ
    Τόν κ Μάνο Χαρή
    Διβυθυντή εψηιμερίδας
    «Η ΑΑΗΘΕΙΑ»
    Ηράκλειον
    Μ·έ άγανάκτηση διαβάσαιμε
    τό γοάμμα της κάς Μακριδάικη
    πού δπμοοιεύτπκε στό προη>·
    γούμενο ψΰλλο τής εφημερί¬
    δας σας καί οδς παοοκαλο&με
    ά δΐίμοσιεύοετε αύτό τό γοάίμ
    μο σάν απαντήση στήν κυρία
    Μακριθάκη.
    Ή κυοία αυτή κα'ττνγορεϊ
    τούς καθϊιγητές μας καί συγίΐε
    κρτμένα τή φαλόλογο καί ύ-
    πεόβυνο τοϋ τμήιματός μας χυ
    ρΐα Ποΐιαδάκιι. Μέ λίγα Χόγιο
    συ<μηεραίνει δπ οί καθηγητάς μας δέν είναι αξιοί γιά τό ρό ο τουΓ καί δ« £χσυν μιά γενι κή προκπτάληιψη εναντίον μας. Σαγκείκριμΐένα τούς χαρακτηρί ζει «κατατπεστές», «ιΐπαΜτϊοΰ- λβς» καί δή βαθμολογοθν αύ- θαίρετα. "Εμείς, μέ την κυοία Παπά δάκη £χουυ.ε 13 ώοες τή βδομά 6α μαθημα καί ουδέποτε μδς δωσε τό δικαίωιμα νά την χαρα χτηρίσουμε χαταπιεστϊκή.. "Ο- οον άφορα την αύθαιρεσία γιά>
    τή βαθμοΧογία, τί δφελος μπο
    ρεί νά έχουν οί καθιιγηιτίς βα
    θμολογώντας ανστηρά, Έξ βλ
    λου καί αν οίκημα ό π.οοφορι-
    κός βαθιιός είναι αυστηράς,
    ηάντα ό τ^αβμός οτά νραπτά
    δείχνει την πραγικιτ,ΐκ<ίϊ άξία τοθ μαθΐιτη. ΊΗ κυρία ΜαχρΦ&άκη στο γράμμα της παρουσιάζει την προσωΊΠΐική τος άΥκ>τίη σάν νέ
    νίκη. Νομ,ίζουμε δτι γι' αύτά
    τα θέιματα δέν πρέστιει νά εκ¬
    φράζοντα! άπΟΜΐιεις άιπό μεμο-
    νωμένα δτοιια άλά τον λόγο
    βχουν οί μαθΐ>τές καί οί γονεϊς
    σά ΣύλΧογος.
    ΤέΧος, τό γρ6νν«ατη<;, δβί- χν«ι την ηροκατόΥριτ/τι πού επι κοατεΐ οέ μιά ιιειοψηφία γονέ ών ένάναα στούς καθτϊγητές μας. Ή κυρία Μακ,ονδαχη εί¬ ναι μιά άη' αύτούς τούς γο- νβίς Κάπστε ή π,.οϋκατάλη»ΐ/η αυ¬ τή π.οέατει νά λείψη. Οί γο- νείς αύτοί ποώπει νά καταλά- βουν δτι οί καθΐτγτντές δέν £· γΠΙΤΡΟΠΗ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΒΑΣΕΡ,Ν ΤΟ ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΩΝ ΧΑΝΙΩΝ 11 Πανκρήτια Συντονιοτική 'Επιτροπή κατά των ξένων Βά <τεων οέ ουνεδοίαση της σήιμε ρα 8.4.7β στα Χανιά, μετά άατό συζητήση πάνω στίς πρόσφατος έξΐλίξεις των ΈλΧηνοαιμερικα νίκων σχέσεων 1 ΈκφοάΓει την ίντονη όιαμαρτυρία καί άγανάχτηοη τοΰ Κοητικοΰ ΧαοΟ κατά τής Άμερικάνικης Κυβέρνηοης γιά την ά—οοκάΧυΐττη υποστηρίξη της στά σωβινιστικά κα! έπε- κτατικά σχέδια τής Τουρχίας οέ βάρος τιν Ελλάδος μέ τή ηρόθφατη παοοχή οίκυνομικίίς καί στοατιω~πκ)ής βοηθείας. 2. Διαπιστώνει πώς οί έκημή σεκ; τής ΈΓΠτικΜτής γιά τό ρό ο τής 'Λμιεοικάνικης κυβέρ- νηοης καί ό αγώνας τοθ Κοη- τικοθ λαοΰ κατά των ξένων στρατιωτικών βάοεων δικαιώ- νονται κατά τραγιχό τρόηο. •3. θεωμεΐ οά θετικό β/)μα την άνάκΧηση της ΈΧΧηνικής άνπ προσωπείας άπό την Ούάοιγ- κτων καί την άναστολτι των διαηραγματδύοεων μέ την Ά χούν 'γιά σκοπό τους τά χαχά των παιιδιών καί νά τούς άφή σου ν νά κάνουν τή δουλειά τους έλεύθεροι. Εύχαριστοϋμε Οί μαβήιτριες τοθ Δ4 (ΠραΚτικοΟ) Α.Γ.Θ.Η. Ήράχλειον μερικάνικη ΚυβέρνΓκτη γιά την αναθεώρησιν τοθ καθεστώτος των ξένων στρατιωτικόν βάσε ών. 4. Πιστεύει πώς οί πρόσφα- τες έξελίξεις δέν έπιτρέπουν ««ά την συνεχίση των διατιρα νματεύσ'εων πάνω στή βάση τής άναθεώρηοης τοθ καθεστώ τος των ξένων Βάοεων άλλά δτι ό μόνος όοθός καί άπό τά γεγονότα επιβαλλομένας δρά¬ μας πού έ*ει νά ακολουθήση ή Κυβέρνποη είναι.ή καταγγε λία των συιιιβαοεων γιά τίς ξέ νες βάσεις καί ή ύριστιχή κα- τάργηοή τους. 5. Στό δρόμο γιά τή κατάρ γηρηι των ξένων στρατιω'πκών βάσεων καί γιά την πλήρη α¬ ποκατασταθή , χαί προασπίση έναντι όποιααδήποτε έαπβου λής των κυοιαχικών δικαιωμά των της πατρίδος μας, ή κυ- βέρνησι> θά έχΐ; άυόβυμη τή
    συιμποοάσταση όλοκλήοου τού
    "11 Παγκρήτια Συντονιστική
    Κπιτροπή κατά των Κενών Βά
    σί ών.
    ΦΟΤ0-
    -ΒΑΖΟΣ
    ΤΗΛ.: 288.357
    Γιά μιά «ωτογραφΐα τιΌΐότητας
    ΕΓΚΑΙΝΙΑ - ΒΑΦΤΙΣΕΙΣ - ΓΑΜΟΙ - ΕΟΡΤΕΣ
    καί κάθε εκδηλώση σας
    πού θέλετε νά μείνη αίώνια τηλεφωνήστε στό 288357
    ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑ2: Γ. ΒΑΖΟΣ
    (Γιαννίκου 2 — "Εναντι «Πατρίδος»)
    Πρός την
    «Η ΑΛΗΘΕΙΑ»
    'ΕνταΟθα
    Κύρ*ε Μάνο Χαρή.,
    Τό γράρμα τής Κάς Μαχρι-
    δάκη, πού δημοσιεύσατε στό
    ΐτβρασμένο φϋλλο τής έφημερί
    δας σας (5.4.7β), μδς ύατοχρε
    ώνει νά οδς γρά^/αηιε τά ε¬
    ξής.
    ■Οπωαδήιποτε δέν μποριεϊ κα
    νένας νά άμ<ριοβητήρ€ΐ δτι κά θε μαθητής βχει τό διχαίωμα Λπό τό Νόμο νά κάνη άναβα- θμολόγηση. "Ομως δέν έπιτρέ ηειται οέ χανένα να έκθέτη σέ ιιιά κοανωνία γιά ηοοσωηι- κούς λόγους ίνα· γυμνάοιο καί μάλαστα τό Α' Γυμνάσιο θηλέ ών Ήοακλείου. ΕΥμαστε πεοή φανες πού άνίήκουμε σ' αύτό, γιατί χαρακτηρίίΈται άπό κρατικότητα «οαί κατανοήση ά- ■πό την ατΧευρά τού ΣυλΧόγου των καθη^ιτών μας. ΜΛορεί νά -ειράκτηκε καθηιγήτραά μας Κα Παπαδάκη έξ αίτίας ττίς αΐτηοης γιά άνα βαθμολόγηοη τής συμμαθήτρι- άς μας, γιατί σάν «νθρωπος πού κάνει εύουνείδηπα μιά δουλειά, τής άρφισβητήθηκε ή άιμεροληψία καί ό σωστός τοό <πος τής δουλεαδς της. Π' αύτά «αί συ?ήττισε τά βέμα στή τά- ξη. Αύτό βμως δέν δίνει τό δι καίωμα οέ κανένα νά την κατη γορήρη γιά καταιπίεση. Είναι πολύ λυβιη-ρό πού τό ΐΐαράπονο γιά μιά τέτοια έχιδΥ» λωση ωδήγησε την κυρία Μα- κρκδάκη στήν διατυπώση μιδ βαρηδς καί άπαράδεκπης μομ φής εναντίον των καβηγητάίν νας. 'Επειδή έιμεϊς οί μαθί^ ες τής "Εκτης Γυμνασίου δέ ■εΐμαοτε πιά μικοά παιδία, ώ- στε νά μδς ιροβίζη ό «μιπαιμπού λας», θά θέλομε νά τονίοοιμ- δτι ύιπάριχουν εύϊΐρβπεϊς τοο- ποΐ γιά νά ιδχκαιώματά μας, χωρίς νά άβι κήσουμε κανένα, Λπως οήρερα άιδικοθνται άιπό τό γράιμιμα τί)ς «υρίας Μακριδάκη οί καθηγη τές τοΰ Γνμνασίου μας καί μά λιστα ή κυρία Παπαδάκη καί ή κυρία Γρηγοοάχη., πού άνα φέρονται έπώνυιμα. Γνωρίζουιμε πολύ καλά τόν ρόλο τοϋ δασκάλιθυ καί άχοι- βώς γι' αύτό λυστόμαστί. Για¬ τί ή κυρία Μακοιδάκη μπερ- δεώει την προσιπιάβεια των κα- θηιγητων γιά μαά στενότεριγ έ- ΐτικοινωνία καί άλληλοεξήγη ο~ μέ την χ—απίεση καί τάν έααροβιαμό. "Αν τά παιδά της αίσθάνονται καταπΐεομένα, νά είναι βέβαιη δτι ή χαταπίεσηι αυτή δέν ποοέρχεται άπό τό σχολεΐο μας. Ηρακλειον 9.4.7β ΟΙ Μαθήιτριες τοϋ ΣΤ4 Πρακτωοοΰ Α.Γ.Θ.Η. ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΞΥΛΙΝΟΝ ΕΠΙΠΛΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΛΥΓΕΡΟΥ ΕΠΙΠΛΑ ΠΟΙΟΤΗΤΟΣ Η ΧΑΜΗΑΕΓ ΤΙΜΕΙ ΤΡΛΠΕΖΛΡΙΑΙ ΣΑΛΟΝ ΙΑ ΚΡΕΒΒΑΤΟΚΑΜΑΡΑΙ ΣΚΡΙΝΙΑ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΑΙ ΠΟΡΤ — ΜΑΝΤΟ ΕΙΔΗ ΚΟΥΖΙΝΑΙ ΝΤΙΒΑΝΙΑ ΣΥΝΟΕΤΑ — εΗΙΙΠΑΑ ΜΕΓΑΛΗ ΠΟΙΚΙΛΙΑ ΤΙΜΕΣ ΑΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΑΙ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑΚΑΙ ΙΔΕΑΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΣΤΗΝ ΛΕΠΤΟΜΕ- ΡΙΑ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΣΤΉΝ ΠΑΡΑ¬ ΔΟΣΙ ΤΕΛΕΙΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ ΕΠΙΜΕΛΗΜΕΝΗ ΣΜΕΥΗ ΚΑΤΑ· ΕΙΑΙΚΕΥΜΕΝΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΜΕΛΕΤΗΜΕΝΗ. ΣΩΓΓΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΑΖΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ —Τα Ιπικλα μος καλύπτουν δλες τίς άνάγχες τοΰ συγχρόνου σπιτιοθ. —Μεταφέρομ€ τα €Ϊδη μαζ δπου μας ζητηθοθν. -Τα προϊόντα μας διαχρίνβι ή ποιότης καί ή χαμηλή τιμή. —Έλέγξατ€ καί κρίνατ€ την κροσπάθβια μας. —Προτιμήστε μας γιά τό συμφέρον σας. ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟΝ 5ον χιλ. όδοθ Ήραχλ€ίου Μοιρών Τηλ. 280689 ΕΚΘΕΣΙΣ Α' Πλατΐϊα Άρχαδίου Τηλ. 284759 ΕΚΘΕΣΙΣ Β' Μανουσογιαννη-Πλατβΐα Άρχαδίου Τηλ.289160 ΑΝΝΑ ΚΟΚΚΙΝΟΥ ΑΕΕΙ ΑΛΗΘΕΙΑ Ι κ. Κ. ΜΑΚΡΙΔΑΚΗ Πρός Τόν κύριον Μάνο Χαρή Δ)ντήν Εφημερίδος «Η ΑΛΗΘΕΙΑ» Στό φΰλλο σας τής 15ης Ά πραλίου, διάβασα την χαταγγε *α τής κυρίας Κ. Μοχριδάκη κατά τής καθηγητρίας «. "Αννας Πατιαδάκη καί πι- στεύω &η τά καταγγελλόμενα βΐναι άλήθεια, διότι καί έγώ σάν περυσινή μαθήτρια τοθ αυτού Γυμνασίου καί τής αυ¬ τής καβη,γητρίας, εΐχα ύίκν ότε! πβρίιπου τά Ιδία. Συγκεκρι μενά, έιπκιδή ίήτηρα νά δ© ίνα ποόχειοο διαγωνισμά μου, διότι δέν τίμουν εύχαριστηΊμένη μέ τόν βαθμό ή κυοία Παηαδα κη ιιοϋ έκιηίΛΐξε έκτοτε τόν , ■πόλειαο, χαί ενώπιον ολοκλή¬ ρου τής τάξεως κατ' επανάλη¬ ψιν μέ ϋβραζ€. 'Επειιδή δέ ή τάξις &η μοθ ουτΜταραστάθη- κε, οί βρίσιές της άιτίευθύνον τα ν καί σέ αλλες σντμα&/ρρι· £ς μου. Άπόί>οοια τής δλης
    αυτής υποθέσεως ήταν μία τρο
    ιμεοή ΐ[/υχικ'ή ταλαιπωρία μου
    δλο τάν χρόνο καί τβλικά δέν
    εΐδα οβτε τό γραπτό μου
    Γιατί,
    ΑΝΝΑ ΚΟΚΚΙΝΟΥ
    Πατριάρχου Γρηγορ£ου Έ,' 37
    Ηράκλειον
    ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΙΥΜΠΟΣΙΟΥ
    'Ανοιχτή έπιστολή
    στούς Νέους τής Κρήτης
    «"Οταν αϊσθάνεοθε έ~θυ-
    1«'α νά κατηγορήοε.τε τή νέα
    γενεά, σκεφθήτε μιά -στιγνιή
    ποίος την άνέθρεψε»
    'Αγαι—τοί Νέοι,
    Μέ ττίβτη στόν Τριοοδικό
    >, μέ ττόνο, ογά—ϊ, κβί ζή-
    λο γιά ζωή, μέ άπόφοχτΓΐ γιά
    μέ ιτίβΓΓΤ) ατί-ς
    κληιρονοιμιάς μας, μέ σνναί*τθη
    ση ι&ν κΐνδι/νων ττού μάς 07ττΐι
    λοθν σάν όττοψα, σάν "Εβνος,
    σάν όλότητα, οπτοφασίζω νά
    «■βς γράψω τό γράμ^ια τούτο.
    ΜπτΌρεΐ, αγατπ)τά ιιου ιται-
    δτά, νά εΐμαι δάσκολος, μ—ο-
    ρ«· κοΛητ~ττής, τηθανόν ογρό-
    της, διανοούικνος, Ιερέας ή
    δέν ξέρ« τ! &λλο.
    "Ενα ττρβγμα δμως σάς λ««
    ττώς ϊχα κ οί έγώ τταιδιά σάν
    έβ'άς, παιδία μου, καί νΌ-ιώβω
    Εντονβ την άτγΐάττη σα^.
    £έ>ω καλά τούς κινδύνβνς
    —ού σάς ό—«ιλοθν στήν μαύρτ)
    έΐττβχή μτ»ς, ττού έσχΤς ώς εΤ-
    οιτε άνώριμα οχι μόνο μαύρΐ)
    τη,ν βλβτ—τε δν»ς καί εΤν«ι,
    άλλά ΧσίΛΓ καί όλόλευκη.
    Βεβαία μιά μ«νάλη μερίδα
    άττό σος τό διαισβάνιται αύ¬
    τό καί λογικάς κ οί έξ έν— ί-
    κιτου. Χροάζεστί δμως σνμπα
    ρόκττοκ— καί τηρ-οοΌνατολισμό.
    Τί κάνομε, αγοηπττοί Νέοι
    €η/ραΪ££
    ΒΡΕΜΜΒΝΕΣ ΓΑΤΕΣ
    ΛΕΜΕ ηώς εϊιααστε δημο-
    κρατική χώρα, πώς κάθε παλί
    της μιπορεϊ ν' άνεθεΐ τά α&α-ι
    λοπάτια τής έξουσίας...
    "Ε, Χοιπόν, δέ βά<ομε καί μαά φορά, ύιπουργό 'Εξωτερι- «οών τόν Άθηναϊο διχηγόρο κ. Γαλεάδη, Δέ θώταν άσχΐκιο. Τώρα πού οί Άμερικάνοΐ είναι σά «βρεμμένες γάτες», (δπως «I- πε ό κ. Γαλεάδης οτή Δίκ,η τίδν Άμεοικάνων) είναι τόοο άτιλά νά κονορίόϊΐ>μβ μερικά έ-
    «ατομμύρια. Αύτοι τώχουν,
    'Κΐ' άν π.Γ>οσέξίοιμε τό δικασττι-
    ριακό «κούς - κούς», δίνουν
    ΐμέκρι καί 200.000 στό δικηγό
    ρο ηού θά δεχτεΐ νά τούς ύ4%ε
    ρααπιστεϊ. θώχει λοιπόν, αύτάς
    ό άνθρωηος τούς τρόπους τού
    νά έπηρεάζει,
    "Ας τό έχει λοιηόν στά νοΰ
    τού ό κ. Μπίτοιος άν καμΐΜά
    φορά ακεφτεϊ (δ μή γένοιτο)
    ίπαραιτήσεις καί τεποια.
    "Αλλο θέμα τώρα άν οί γά
    τες, δοο βρεμμένβς κι' άν εί¬
    ναι, δέν άφήνουν σέ χλωρό
    χλαρί τούς ποντικούς...
    ΟΙ... ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΪ
    ΣΥΖΗΤΗΘίΗΚΕ πολύ, Π0ίν
    άριχίοει ή Δίκα των 'Λμεριχά-
    νων, ποίος θάταν ό καλλίτερος
    τρόπος τιμωρίας. Μεταξύ αύ-
    τιαν, £ναις έξέχων Ηρακλειω
    της, άχούστηκί νά λέει: «"Οπ
    ιμάς γράψανί, νά τούς κανον-
    με...».
    Τελικά βεβαία, δκιλέιχΐΓηκε
    ό δρόμος τής Δικαιοσύνης, μά
    Μΐ' ό τρόπος πού πρότβινε ό
    Ήρακλειώτης δέ θατανε κχ'
    ... άαχηιιος, άφοΰ διτως ε&τε
    στήν καταθέση τού ό κ. Μο-
    νος Χαρής, τό μεγαλύτερο πό
    σοοτό όμοφυλόωιΧαιν είναι
    ατήν Άμερική.
    «ιΠΕΤΑ Ο ΓΑΙΔΑΡΟΣ,»
    ΦΑΙ'ΝΕΤΑΙ πώς οί άρμόδαοι
    γιά τά συγκοινωινιακάι θέματα.
    προβλέϊΐουν... άλματώδεις έξε
    λίξεις στόν τομέα τους.
    "Ισως έ^ουν κατά νοϋ, ν'
    άντϊκαταστήοουν τό παλιομένο
    βιιό; σύστηιμα των αύτοχινη.τό
    δρομων, στά χω.οιά τής Κρή¬
    της, μέ τβλε<ι>€ρίκ, έλικότττε
    ρα Ά κι' ά-ε.οοπλάνα άκόμη.
    Άλλοι&ς δέν έί,ηγβϊται, οί
    περισσότεροι έπαραααικοί αύτο-
    κινητόδρομοι νάχουν τα... μαΰ
    ρα χάλια τους. Αακοΰβες, ύ-
    ψαηιατάκια, κοιλάδες κι' όρο-
    πέοια....
    Σέ ιμεοικούς μάλιοτα, κάθβ
    χρονο γίνονται £ογα... «οδοποι
    Τας» πού συνίσταντοα, στ6
    στρώσιμο μέί1 χαλΕκια κι' αλλα
    .... δομικά ύλαχά.
    ********************1
    Ή καλλίτβρπ λύοπ λοιπόν,
    θβταν των... έναερίων ουγ-
    κοινωΜακών γραμμων.
    ιΜέιχρι δμως νά γίνουν, άς
    ψροντίρουν οί άομόδιοι νά δια
    βέσουνε λίγη πίσοα, γιατί οέ
    λίνο, στούς οηιμερίνούς δρο-
    μους οΰτε ζώα θά μηοροϋν νά
    χ&φόΰνε...
    Βχτός βεβαία αν παραδε-
    χτοΰιμε ίτώς... <οα' ό γάίδαρος ιτετά...». ΚΑΚΟΓΟΥΣΤΕΣ ΔΙΑΦΙ1ΜΙΣΕΙΣ μας, δια- μαρτύρΐται ότι γιά νά δεί τό σήριαλ «Ό Χριοτος 3ανα- οταυρώνεται», είναι άν«ίγχα- σμένος νά δεί ιπιό μπρΓΧ»τά κά που 40ϊδιαφηιμίσεις.Γ1 Άηορρυιπαντίκιάι, ήλεκτριικά, έσώρρουχα... Τελευταία μάλι- στβ άοχχσε ή διαφημίση κά- ποιων γυναικΒίων εϋδων πού κυκλοφοροθν οέ τβολλές μάρ- <κες στήν άγορά. Σερβιέττες, 5ΕΚΕΝΑ κλπ. ΆνυιπομονεΙ Χοιπόν ό άνα· γνώθτης μας, πότε θά δεί νά βκκριιμίζονται καί άνάλογα άν ώρϊκά εϊδη, κα' άν όοα άνάλο¬ γα, τουλάοϋΰτο σχετικαί, ~ού ια' αύτά κυκλοφοροθν οέ πολ λές μάρκες. Αναμείνατε λοιπόν στό ά- κουσηκό οας, ή μάλλον στούς δ&αες σας, χαί ποΰ ξέρ«τε; ιΚαμμιά φορά δα γίνονται. Ί διαίτερα μάλκηα δταν πρόκει- ται νά γίνουν στήν 'Ελληνωατ) Τηιλεόραοτιί Ο ΔΑΧΚΑΑΟΣ ΚΙ' ΟΙ ΨΕΓΡΕΣ ΣΥΜΦΩΝΑ μέ άνειπιβεβαίΐϋ.τες ΐΛηροφορίβς μας, στά σχολειά τοθ Νομοΰ μας, έιμφανΐθΊΐήκια'- νε ξανά ψεϊρες. Τό πρόβλημα· γβνταμιύεται στά θέματα τής Κοιν<ιτνωα}ς Πολιτωοίκ: τϋς χώ¬ ρας )ΐας. ΙΧρίν λίγους μήνες, παρακο λου&ήσαμε άρκετές/διαμαρτυρί ες, άπεργίες οασκάλων, άιπο- χές ι^θηΐών κλΐι. "Αν είναι σΐϋοτές οί πληροφοοίβς μας συιμτκραίνιεται πώς τό ποόβλη ρα δέν ό,ν)ιπίστηκε σωοτά καί άποτεΧεσματικά. Χρειάζεται λοιπόν προσοχή άιπό την πλβυρά τβν ύτκυθΰ- νων, γιά νά μή ξαναφτάοουιμε σέ «λύσεις» οάν αυτή κάηοιου ... άνε*βδΐΓ|γητου δάσκΐαλου τοθ Νομοΰ μας, πού «άατέβαΧλε ί- πί 4ήρερον» νχά μαθήτρκ» ιπού... εΐχε ψεΐρες. Κ»' ήταν ή μαθτντρια αυτή μώ μονάιδα. Μιά... ψεϋριασμέ- νη> άνάιμεσα σέ τόσες άλλες.
    ΝΙιΚΟΣ ΨΙΛΑιΚΗΣ
    ΜΙΝΩΙΚΑΙ ΓΡΑΜΜΑΙ Α.Ν.Ε.
    Ανακοίνωσις 'Εκτάχτων Δρομολογίοίν
    Ρ)Β ΑΡΙΑ4Π
    Άναχωρήοίΐς έξ Ηρακλείου:
    21.4.76: Μεγ. Τετάρτη ώρα 08.30' ττ.μ
    (άντΐ 7.30' μ.μ.)
    22.4.76: Μεγ. Πέμ—η ώρα 8.30' ττ μ
    Άναχωρήσεις έκ Πειραιώς:
    21.4.76; Μεγ. Τετάρτη ώρα 8.30 μ.μ.
    22.4.76: Μεγ. Πέμτττη ώρα 8.30 μ.μ.
    Παρακαλούνται οί έκ6ώσαντ£ς εΐσιτήρια μέ τό
    τροττοττοιούμενον δρομολόγιον 21.4.76 ώρας 7.30' μ.
    μ. έξ Ηρακλείου νά ρυθμίσουν την αναχώρησιν τον
    την ιδίαν ημέραν ή την επομένην 22.4.76 μέ τα βρο-
    μολόγια 08 30 π.μ. συνεννοούμενοι μέ τα Πρακτο-
    ρεΐα μας
    οταν μία λαίλο—β μάς άττίΐ-
    λή; 'Ενας ψοβερός καύστονας,
    μία ττληιμψιύρα, οπτό όιτοιαοη-
    ττοτε οητία;
    Μη μοθ ττήτι ττώς δέν τρέχι*
    με Ι ν— ρο,μοι! Έ, λοιττύν,' |ΐή
    άμφιβάλλετε Νέοι μου, μην
    άμΦΐβάλλβτε τρυψερά δλβκττά-
    ρ-ισ μιάς γενηάς αττιστης καί
    μοιχαλίδας, ττώί λαίλο—α ένέ-
    σκιυψε ήδη καί πολλοί Αττό
    σάς, τούς δονκάλους σας,
    τούς γονεϊς σας, τούς ποιμέ-
    νβς σας, τούς κιυβερνήτες σας
    δέν εΐίμαστε ίντάξο αττέναντί
    σας.
    Βεβαία οί κακοί γονεΤς θέ-
    λω νά ιτιστεύ» —ώς είναι λ(-
    γοι, οί καηοί Δσσκάλοι καί
    Πθϋμένες έλάχιστοι καί οί ά-
    διάφοροι νέοι λιγότερο-ι.
    Νέοι τής Κρήτης τίβΐ» | τής
    •Ελλάδος, ' ί
    Ή άγατ— μου γιά σάς καί
    ή έλττίδα καί ό πόβο-ς γιά την
    έτπτυχία τής ττροσττάβειας
    ττού βά σάς άναφίρω ττιό κά-
    τω, μέ κόνει νά σκέφτωμαι £-
    τσι κ,αί έτσι νά —ισ-τεΰω:
    'Ελπίζω καί ττκττεύ» στόν
    θεό των Πστέοων μας, έν όνό
    ιμοτι τοΰ όττοΐου άγα—οθμε καί
    άγανιζ&μι&α, μαρτυρ-ούμβ καί
    βυσιοζόμαστε. Ό ,μεγάΑος
    ττοίιδαγογός, άνο;μοϊ>φ«<τής, δυνοβτός, καί όροψοτπστής, θ« μελιωττής μιάς καινούργιας κτίσβοίς, ήταν ό ΧΡΙΣΤΟΣ, ττού Βιά τοθ Παρακλήτου ("Α γιον Πνβμμα) μέσω των Άπο στόλων καί των διοτδοχων αυ¬ τών, Ποιτέιρων της Έκικλησίας μας, καθώς καί πάλαιότίρον μέσω Π—ριαρχών, Προφτιτών καί αλ>.ων έπαιδαγώνκι κα!
    σονε,χίζΐι νά δια-αιδαγωγή
    συνεττ ικουρούμενΌς άπό την
    ΈΛληνική φιλοο-οφία.
    *Ίσ»ς γελάσουν μχρικοί
    γιά τή δύναμη πού επικαλού-
    μαστ£. 'Αιλλά πάλι, ή άγάπη
    δέ^ μέ άφήν*ι νά φαντοοσθώ
    πώς κ«τι τέτοιο, θά ϊΤχη £χτα
    αι).
    Έν πάση ίτεριτβτώσει μς
    τονίζ» δτι ό κίνδυνος είναι
    μβγάλος άλλά καί τό καθήκον
    μέγα.
    'Βλάτε καλοί γονχΐς, έλάτε
    καλοί διδασκαλοι, ϋΚβίχε κα¬
    λοί παπάδΐς, έλάτε δσοι έγ
    γρόιμμ«τοι καί άγράιμματο
    Εχ~ί πνκΰμα Θεοΰ καί σοφί¬
    ας, έλάτε κυρίως έσεΐς οί Νέ
    ·»ι, έλάτε βΛοι.
    "Ας ττιαστθΜμί χέρι — χί
    ρι νά κάιμωιμε άλώνι γιά νά
    φυλάξωμι τά παιδία μας, τό
    μέλλον μας.
    Άλώνι με πολλούς κύκλους
    Μάθι κύιολος κα! όχυρό καί στή
    μέση ή άγάπη άκουιμπισμϊνη
    στόν Στακρό.
    'Ελάτε νά φωνάξωμε
    μέ μιά φωνη:
    ΟΧΙ στόν ένανθρω'ΐΓ
    διάβολο, ΝΑΙ στόν ένανθρω—
    σαντα θεό. ΟΧΙ στό δέλεαρ
    τής άμαρτίας άλλά ΝΑΙ στή
    άγάπη τού Στουροΰ. ΟΧ
    στίς ηρόσκαιρΐζ ά—ολαύσεις
    τή^ <«*ής, ΝΑΙ στήν αίώνια ά γαλίαση. ΟΧΙ στούς κάπηλους τοΰ δίκαιον, ΝΑΙ στήν Δικαιο σύνη καί την Ήθικη. ΟΧ στήν άοριστολογία τοΰ Δημι οφγοί ΝΑΙ στή ν πίστη τής Χριστιανικ,ής ©ρι>σκ*ίας. ΟΧ
    στήν ξένη υποταγή, ΝΑΙ στόν
    άγώνα. ΟΧΙ στίς ξενόδοιΑ*
    έπιρρνές. ΝΑΙ στήν ττίστη των
    ποττέρων μας.
    Νέοι,
    Ό χρόνος ττερνά, ή ρ
    πλησιάζει, ό ηλιος «λείνει
    πρός την Δύσι. Άς κλαψωμε,
    "Ας ρωτήσΜμε τόν έοβυτό μα
    αν άξιολογησβμί τόν χρόνο
    κ αί τόν άξιοττοιήσαιμι, αν έ
    νοιώσαιμε τό νόημα τής
    ή άν ττοτέ δέν έ^σαιμε.
    Μή—ως παιδία μου, εΤμα-
    στ« ότνβρωττοί άπάνβρωποι;
    Μή—ως Χριστιανοί, άντί·χρ
    στοι; Μήιπως μορφωμεναι, ά·
    μόριφοχτοι; Μήητως ευτυχΐΐς δι
    στιιχΐσιμένοι; Μή>ττος βντρις
    ανβνδροι; Κι' άκόμη: Φαρισαί
    οί, ύποιφιτές, βννβηκολόγο
    χλοιαροί, προδοτες; Ά—αντή·
    σβτί. «
    Κάθε νέος είναι δύν«αμι, κά¬
    θε ψυχή «Τναι άξίβ. Άλλά γι
    νά τταρομίίνη £τσι πρέητει καί
    αύτη νά φροντίση νά τό βέλ
    άλλοιώς....
    Κανεΐς δέν είναι μκκιρος οΰ-
    τβ άδύνατος γιά τό καλό. Ή
    Κοινωνίο μας γιά νά πάρ
    φωτία χρβιάζεται τόν σπινβτ
    μα ,μά καί ό ο— ινθήρας τί προ
    σανατολι~>ό θά £χει ζωής ή
    βανάτου, άπό τό ίδιο- στόμα
    μέ τό Τδιο χέρι ιμπορβΐ καί
    τό ίνα κα! τό αλλο νά δημιονρ
    Ποολβύο.με μί τόν έαντό μας
    μέ μικρ«ς καί μεγάλες δυνά¬
    μεις άδιάκο—α, σ-τή θάλασσα
    τής ζ«ής. Γι' αυτή την πάλη
    χιρειάζετοιι πίστη. Διαφορετι
    κά βά χαβή ή άξία μας καί
    τότε άλλοίιμονο...
    Σέ οχέσΐ) μέ τόν χρόνο καί
    τόν χωρ ο πού μάς π*ρι6άλλει,
    τί ποσοκττόν δννάμεως ό—οτο
    λοΰμε; Σταγόνα! Καί ομως ο!
    σταγόνβς κάνουν τό πέλαγος!
    Ά-ό έ)μάς λοιπόν έξαρττάται.
    Έλάτε Νέοι, σέ μιά σωστή
    άφύπνηΊση, έλατί σέ μιά σω¬
    στή επαναστασισ.
    Μέ την Πίστι άσ— ίδα, τόν
    Στανρό άγάπτ) καί τό Χριστό
    δύναμη.
    Καλού,μαστε σέ μιά εώνΐνή
    αμ'ΐλλοι σωστών σκέψεων καί
    τίΐροσανατοΑιο-μών.
    Δέν ζι>τοΰμε αλλη δύναμη,
    διότι δύναμη εΐμαστε έιμεϊς.
    Πρέττει μόνο νά την χρησιμο-
    π»ιήσωιμ« σωοτά.
    "Ονειρό μου είναι ή "Ιδρύση
    ενός Συκδέσμου δλ»ν των Νί-
    »ν τής Κρήτης: Άνιζαρτήτως
    πολιτιικών καί κοινανικών αν¬
    τιλήψεων, μορφώσεως κα) έ-
    τοοτηιμονΐΜής καταρτίσεως.
    Γιά ίνα υγιή διάλογο. Γιά
    νά δύξουν καί νά άποδείξουν
    πώς ό χώρος αΰτός πού χώρε
    σί μεγάλονς πολιτισμούς €Ϊ-
    ναι άχώριστος άπό δλη την
    αλλη 'Ελλάδα διότι αυτή είναι
    ΕΛΛΑΔΑ καί ότι ότι παραμέ
    νχι άμολυντος παρά τίς τόσες
    επιδροιμές στό πέραο;μα των
    αίώνων άπό βαρβάοους καί
    νβοβαρβάρους....
    Γιατ! στά σπλάχνα τού ά-
    χνί^ει αΤιμα καί ϊδρώτας ά-
    γνών άγωνιστών κα! δέν άψή
    ηι τούς δηλΐτηοιώδεις μύκη>
    τες νά τό μολύνουν.
    Νά ύποταχτοΰμε είναι αδύ¬
    νατον. Καί τό νοΰ έχομε, κβί
    την πίστη έττίσης καί τό ίστο
    ρικό καθήικβν, πείραν καί την
    δύναμη. θέλομε νά γίνωιμε
    τό άστέ>ι πού θά προσανατο
    λίζη ττοιλλούς σέ πολλά. Άπό
    την «ιρήτη, άπό την Κνωσό ξ«
    κίνη—; ό σηιμερινός λεγόμίνος
    δυτικός πολιτισμΟΓ. Άητό έδώ
    θά ξί.κινήο-η πάλι ϊνας αλλος
    πολιτιστικος αγώνας Πανιλλΐί
    νι άς άνβνέωσης.
    Ζητοΰμε κρητική τής έττιστο
    λής μας κα! παρέχο-με τό δι-
    καίοαμο άναδηι).ιοοΊ£ύσ€ώς της.
    Τέλος, γιά λόγους άντικει-
    μενικής κριτικ,ής υπογράφομε
    μέ τό σαμβολικό δνομα
    ΚΡΗΤΙΚΟΣ
    Η ΜΑΣΟιΝΙΑ ΠΑ ΧΑΝΙΑ-ΡΕΟΥιΜΝΟ
    ΣΥΝΕΧΕΙΑ άπό την σελ ίδα Ι
    θέιμαιτα πού συιγκλοτνίζουν όλω
    «Ιληιρη την άνθρωπότΐΥτα —
    τούς κινδύνους ηού δκιτρέ-
    χουν &λοι άπό τή δράση τοΰ
    Διεθνοΰς Σιωναοιμοΰ.
    Γν<αρίζω άιγαπηιτέ — συνα- γωνιοτίϊ στή «ρανέρωοιι τΐίς Άλήθεκκ; στούς συνανθρώ- τιους ιμας, Μάνο Χαρή, πώς θά οοθοντάψω στόν ίμβτραόφρονα χΛρακτήΙρα σου, άλλ·ά αέν υπο ρώ νά άποΜρύιιρω μία «ραγιμα τΐίκότητα δπως χήν νοιώθω: Ά ίΐό την εύλογηιμένη μερά — ■χώρα καί 6 μτΐνες πού ηέ,τα- ξιες τό βότοα'Χο ατό τέλιμα, βρ χ^ες νά γοάφης μ»ά βμορψη, ΐτήν πιό θβάρεοητι ίστορία, ηρω τος έσύ άη' δλους τούς Κρϊί- τες δτγμοοιογοάφουη, "Εχω ά- κιράδαντη την πετιοίθϊισΐι δτι στο ηροοεχίς .μέλλον θά δικαι ωβης. Μήπως δέν σέ δϊκΛίωοε ΛΧΧωστΐε ή άιηόφαση των 'ΡΙνω ιμένων 'Εθνων, πού καη>εδίκα-
    σβ τόν Δΐεθνίί Σιωνΐβμό —
    πού έκανε τόν δολοκρόνο τίϊτ
    Κύιπρου Κίσσινγκιερ νά λυσσά-
    ξη άιπό τό κακό τού:
    Σέ εύχαρυοπώ άγααπϋΐντέ Μά
    νο πού μοΰ έΐδωοες την ταμή
    νά γίνω ττυνειοτνιάττις σου σ' δ-
    να Λγώνΐα δύσκολο άλΑά ί»-
    ραϊο καί ώφέλΐμο στόν προδο
    'μένο λαό μας, νά κάνΐι} μιά
    βαβειά τομιή στό έηίμαχο &&μα
    ΰγνΐιΜτθ1 στούς ποΛΑούς, «τού
    τόοο πιστΐύω νά άχρε.Χίση.
    Παλλοί, Ιδία συρπολίιπες μου,
    θά δαεοωτίϋνίΓθΐ άιπό τώρα
    ποίος είναι ά"ραιγε ό άνωνυνο-
    γράφος ηού α.οχισε αύτη την
    καιιτιάνια γιά τίς σκοτβινές δυ
    νάΐμεις, ά"λλοι μί; κάιποιο α»ε-
    ητϊκιομό γιά τό φόβο· πού θά
    τη,ρακουινήοΐι τό Ματεστηιμέ-
    νο τίίς Μαιοωνίας στά Χανιά
    καί αλλοι — πλανείμένα ηλώ-
    σματα πού οί πιό ποΑΑοί χωρίς
    νά τό καιταίλάβουν βρέθηκαν
    άιγωνιιίάμενος Χριστιανός κύ-
    αοχαριιοθοΰιν1, θά πυκραθοθν τώ
    ρα πού στό σικοτάιδι &ά πέοη ό
    ΐπροβολέας τί>ς Αληθείας —-
    πού δρως ιπιάΐνΐτα οώζει.' "Ας
    είναι βεβαιοί οί τελευταίαι β-
    τι κίντντρον μοναδικόν τγη; ποω
    τοβουιλίας μου αύτί»ς ύΐϊήρξε
    ή άνάιπΐι !»υ ηρός αύτούς —
    καττά τά ά"λλα καλλοί άνθρω-
    ποα κσττά κόομον οί πλΐϊστοι,
    ά\' &χι &μακ; καί καλοί Χρο-
    στααινοί — ΛΧο τό £να άλλο
    τό ίίλλο. Νοί, ή άγάπη μου
    μοΰ ύηιαγόρευσε αύτά πού κάι-
    νω. "Ομως άγόπιη έν τή 'ΑΑη
    Θεία, δχι ή άιγιάπη πού έΐπχα-
    λοΰνται οί Τέ»τονες καί Ίε-
    χωβάδες, οί μαχιράν τίΐς Άλή
    Οεαας άγάπη.
    θά προβάλουν άοΐφβΛώις τόν
    ίαχυρισμό: Άχροϋ εΓοαι ?νας
    ή,γωνιζόμβνος Χοίστιανοός κύ-
    ,ρυε άνωνυιμογράφβ, γιατί δέν
    γράκρης ώπώνυ>μα, 'Απαντω
    είς την ίνατααπι: εάν ( βρεθβ
    υιοό άν—ιρραντου άνάιγκΐϊς ίί τό
    νομίσω ώφέλίμο θά τό πρά-
    ζω. Τί £χω νά Φοβηθώ, Έγώ
    ιμονβκα τόν θεόν ωοβοΰμβ,
    6χι τούς συνεαιδητούς ή άκιου
    οΐους £χ0ρούς τί}ς πίστιεωις. Ση
    μαθία £χει ή προβολή τος άλή
    θΐειας. "Οοοι την άμφαοβηντή-
    σουν κα! προκαλέσουν διάλο
    γον — άλλΐιχττε αυτόν τόν διά
    λογο άπιδιώκω γιά νά λΐϊμψη;
    ηκρΐΒθότε,ρο ή Άλήθεια — θά
    -οόν δεχθώ ]ΐέ χαρά μου.
    Είναι έξοογκκ,ιχά' θλιβ«ρό
    δυό δβκαβτίες τώρα, άντΜττά-
    σεως ιμή οΰοτις, οί σκοτεΐνές
    δυνάμεις νά άλωνίζουν άνβνό
    χΛτϊτες στί|ν πήλιν τί&ν Χανί-
    τυν!! Άλήθεια άναι—ιτέ Μάνο,
    ιμήπως αύτά ουιμβαίνουν καί
    βίς Παρισίους; δηλ. σττιν τιό-
    λη τοϋ Μβγάλου Κάστρου,
    Δέν τό φανιτάζομαι γιατί έν ώ έ
    ιμεϊς ί&Λ εϊχαιμε την άτυχίο
    αύτά τά 20 χί>όνικΐ νά «ϊμαστιε
    άδέσποτοι, έσεΐς του·λώχιστον
    εϊχ»τε ηήν εύτυιχία νά έχβτε
    Άροαιειπκ)κοηή καί μέ Άρχιε-
    ιπϋσχ,οηο άντιμασώνο, νομίζω
    ή δέν βΐναι £τοι;
    Καί έξΐγν/ο&μαι ιά τα άδέ-
    αποτα Χανιά: Πώς θά άξιώναι
    ιμρ οί Χαναω~ς άνηιμαοωνϊκή
    δράση άπό τόν μαχϊΐρίθτύν ΐ-
    δή Ά.γαθύγγελον, άιπό δνα ύ-
    περΐλιίραι στά τελευταία 10
    χΐρόνια τής ζωής τού, "Η τί θά
    άναιμέναμε άηό τόν διάδοχον
    τού σχβδόν ώηειρήλοικα μή δνιτα
    έιν τή ζωίί σήιμιε·ρον 'Είπίακο-
    πον Νικηφόρον, άλίτρουϊστή
    μέν, άΐδολον καί άφιλαχρήιικι-
    τον, άΧΧά άνελθόντα είς τόν
    Έτποπαπικάν θοό,νον όπως λί¬
    αν άξαότικ~ος πτ>γή μέ έΐΑ'η-
    ροφάρηοε, χατόαπν προφοριχοΰ
    ουιμφώνου ιιή έηιθέσεως κατά
    τήΊς ΜασωνίαςΙΙ Ή δλη πολα-
    —ία; τού στό θ>έμα τής Μαοω-
    νίας πού δποθσε κάτω άηό τη
    ίμύιτη τού καί άλλα ντοκουμέν
    τα πού θά παραθέσω, ένιοχύ-
    ουν σοβαρά την άποψιν. Ό
    θεός βς τόν ουγχωρέση.
    'Επί 15 χρόνια ηερίμβνα
    ικάποαον ϋ κάηοΊους άηό τούς
    πνιβυιμωτιικούς άνθρώπους έΛν
    καί έφ' δσον ύπάρχουν έδώ,
    νά άντιδοασουιν στά καμώμα-
    τα της Μασωνίας πού οί βν-
    θρωποι της βοϋσκαν ίδαφος
    πρόσφορον άιπό την άδράν'ειαν
    καί την δειλίαν έκείνων πού
    ΰηρειηε νά άνηδράσουν. Καί
    άφοΰ έ«εϊνοι δέν μιλοΰν «οί
    λίθοι ιοεκράξοντα» βρέθηκε
    «τοΰ χ,ουζουλοΰ ή χείρα»...
    Άτιό τό έ-πόμβνο, τρίλοι άνα
    γνωστάς ττκ; «ΑΛΗΘΕΙΑΣ»
    ιμ—ιίνοιμε στά συΐγικεικρΐ'μ'ένα νέ
    -νΌνότα τί?ς δοάοπς τττς Μαοω
    νίας στά Χανιά καί στά Ρέθβ-
    ιμνος, γιά νά καταλήξωμε σέ
    συιγκΐεκιρϊμέ'ν'α συμπεράαματα,
    άφοϋ φέρωμε οέ ωως τό πιό
    άτράντακτο ντοκουμέντο ιπού
    θά έπιβεβααώση κατά τρόπο ά-
    ναν—ήρ>ρηιττ> δσα θά εκτεθούν.
    ΧΑΝΙΩιΤΗίΣ
    (Συνιεχίζβκιι)
    η πιο παληα
    φιρμα στο ηρακλειο
    στο ραδιοψωνο, στην εφημερίδα,
    στογηττεδο, στην εθνικη οδο, κ.λ.ττ.
    μακευες - ζωγραφικη
    μεΐΕαξοτυπια - χαρακτικη
    &ΐΊΐγραφες παντ,ος τ,υπου
    ζωγραφου 7 τηΑεφ. 281.161-286.460
    ΖΕΛΙΔΑ 4
    ΗΡΑΚΛΙΙΟ "Ν ΑΛΗΟΙΙΑ,, ΚΡΗΤΗΣ
    19 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 197,
    ϊ: ΑΦΟΡΜΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΧΘηγΙΙΝΗΣ ΑΙΚΗΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ "ΤΡΑΝΣΤΕΚΟΜ,; "·"
    Έϋποπτη καί ακανδαήώδης έπαγγεήματΐκή
    δρσοτηρΐότητα τοΰ χ. Σανοόν κατά την δΐκτατορία
    Μερΐκά έρωτήματα οτόν Έρακπεΐώτη δΐκηγόρο τού κ. Ι. ΚαπΊΐΒΐανάκη
    ΝΟΜΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΤΟΥ ΕΒΡΑΙΟΥ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
    Δΐ€ν€Ργ6Ϊ άνακρίσιις ό κ. Είσαγγβ>4ας Αθηνών - Νά κάνη τό ϊδιο καί τοΰ Ηρακλείου
    Μ* » Η ΕΝΟ ΔΕΝ ΑΝΑΚΑΗΘΗΚΕ Η ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ
    Προκύπτει ποινική εύδύνη
    Σ. Αλεξίου καί ΆγγελικήςΛεμπέση
    II
    ΔΙΚΗ, πού έΎινε ΰοτερα
    άπό, αύτετιάγγελτη δίιοξιι της
    Εϊσαγγελιικής Άρκής 'Η,ρακλεί
    ου κατά τος «ΤΡΑΝΣΤΕΚΟΜ»
    (ύηεύθυνος διευθυντής ό κ.
    Χοχλιδάκας) προχθές Σάββα-
    το, στό Μονομελές Πλημμε-
    Λειοθΐχεία Ηρακλείου, άναβλή
    θηκε γιά κρείσσονες άποδεί-
    ξεις καί θά ξαναγίνη την Τοί
    τη 11 Μαίου.
    Ό Πρόεδρον κ. Βερβέρας
    έηβρινε σκόβυμο, μετά τίς κατα
    θέσεις των μαρτύρων κ.κ. Άν
    των. Σκουλικάρη καί Μάνου
    Χάρΐ), νά κληθή καί ό Νσμία
    τρος "Ηρακλείου κ. Κοκολά¬
    κης, στόν άηοίο άναφ·ερθήκαιν>ε
    καί οί δυό μάρτυρες.
    - Κατά τή διά..·>κεια τής προ-
    χθέσινίίς. όλιγολέπ.του έκδικά
    σεως, της υποθέσεως αυτής,
    ό συνήγορος τής «Τ.ρανστε-
    κόμ» κ. Ιωάν. Καλυβαανάκης,
    χαραιχτήριοε τα σχετικά δΐϊμο
    σιεύμαιτά μας, βάοει των όποί
    ών κινή0Γ»κε ή ποινικΐ'ι δίωξη
    οάν «άνεύθυνα».
    Φυσικά είναι θέμα κοίσεως,
    καί είναι νΛ'ωστό 8π κάθρ κο(
    οη την ©εβόμαστε.
    'Επειδή διιως ό κ ουνήγο-
    μιχ; ίί&ειί,ε ϋπεμβόΛλοντα ζή¬
    ν.) ά κχλύψιι την έταιρία τοϋ
    Έβραίου κ. Σανσόν καί έπει
    δή εμείς πιχττεί'οιιε ότι έκεϊ-
    ζάν«ι κοτά τοθ ιιελάτη νού κ.
    Σανοόν άνακρίσεις, γιά μιά
    οχανδαλώδη ουνεργαοία τού
    ιμέ την έθνική Τ,ράηεζα, κατά
    την έτιοχτ} της Χούντας;
    νοβισμήχανους της Κρήτης,
    στήν ίκπώθεοη αυτή πού εΐχε
    καί άλλες η.οοεκτάσεις (ξυ.λό
    πνευμα κλπ.) μέχρι τοΰ οη-
    ,μείου νά δυοφ-ηιμισθοϋν καί τό
    2.__ Είναι άλ,ή.θεια 1ί δχι δ-, άλληνικά κρασιά στό έξωτερι
    , - β Λ 9 9
    Ο κ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
    νος είναι ύπεύθυνο πρόσωπο,
    όπως κάθε οννήγορος, τόν πά
    ρακρΐλοϋμε, έπ' εύκαιρία, νά
    μάς απαντήση γιά λογαρΐασμό
    τοθ 'Εβοαίου πελάτη τού, στά
    έί,ής γ οωτήτΐΌ τα ι
    1.— Είναι άλήθε,α $ δχι δ-
    τι ή Εΐοαγνελία "Αθηνών διε-
    τι ό κ. Σανσόν άγόρααε (πάν
    τα κατά την έποχή τής θιχτο
    τροίας,) την έΐα·οία «Κρόνος»
    άξίας 400 έκαυμνυρίων δρα-
    χ·,;ιΤ»ν, άντί μόνον 80 έκβτομ-
    μυρίων, κατά τρόπον ηερίεργο
    καί υηοπτο;
    3.— Είναι άλήθεια Ά οχι δ-
    ■π ό πελάτας τοΰ κ. Καλυβια
    •νάκη κ. Σανσόν, έλαβε δά-
    νειο άιπό την 'Εθνική Τραπέζα
    1 διοεκαιτομνύριο καί πλέον
    καί δτι δταν πρ6σφα·τα, ό βου
    λευτής κ. Κ. Μτταντουβας ζή
    τηοε σχετικά στοιχεία άιπό την
    Τραπέζα, τοΰ τα άρνήθηκαν,
    γιό: τό λόΐγο δτι καί αύτην την
    π&ρίπτωση την έοευνα ό κ.
    Είσανγελέας;
    4.— Είναι άλήβεια « ΰχι δ-
    τι ό πελάτης οας κ. Καλυβΐα-
    νάκη, έττί έηοχης Μακαρέζου
    καί Σία, εΐχε κατορβώοει νά
    επιτύχη την άδαονοΧόντιΐτη €ί-
    σαΐγΐιχγτι οακχάρεως καί Οτι εΐ-
    χε περ.ι«τέΙ;€ΐ καί ΪΧΛους οΐ-
    01 «Θρησκευτικές όργανώσεις» Ιαναχιυποΰν
    ΑΠΑΡΑΔΕΧΤΗ ΚΑΙ ΑΝΗθΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ
    ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ
    Συνέντ€υξη μέ τόν συγγροφέοΐ— λιβελλογ,· άφο
    ΠΡΙΝ ΛΙΓΕΣ μέρες κυικλοφόρηοαν στό Ήράκλεω κά,τι
    φέίγ - βολάν, σχιεπχά μέ £να βιβλίο, τό «.Π'Λρό Ποραραϊτο τοθ
    Άιπελιπισμενου Μίσέλΐ>να Νίκου Καζαντζάικη». Τα βντυηα ού-
    τά, ηηροΦορΐ#ήκαικ δπ μοφάοτηικιαν μέ την έτπμέλεια τοΰ
    θρηοκευτικοθ οα>ματ<:ίοι> «Μίΐγας Φώνος» (τι^αγτκι «ού δ.άψευ
    οαν οί ύπεύθυνοί τού).
    'Βπειδή τό θ&μα μάς έν&ι&φειε Ιδιαιτέρως, προοηαθήοαιιε νά
    έπΜΛοινωνήσωμε μέ τόν ουγγραψεα τοθ λίβελου ατηοΰ, ΐκ>υ
    ούμφωνα μέ τό ίίντυιπο ή~ταν ό Ιωάννης Βράινος Κίοναχός. Πΐή-
    ραμε τό τηλέφι»τ·ί τοθ 'Ε«δοτιικ.οΰ Οΐκου «Όρθόδοξος Κυψέ-
    η» οτή θεοοαλονίκτ) καί κατά ϋύντΐτωοη βρήκαΐκ έκ«ϊ τό ουγ
    γραφέα. ' ' /
    Άττώ την πα<ρακάτω έν διαφέρουοα ττ>εφωνι«ιίι μος ουνέντεύ
    ζή, ό άναιγνώστης Οά καταλάβη πολλά.
    Εμείς, »'«Είνο πού θέλομε νά τονίοωμε, είναι δή γιά μιά
    άκόμη φορά όιπαΐναιλαμβάνεται ή γνωοτή Ιοτορία, πού εΐχε άρ-
    χίσει πρίν άττό χρόνια, τοϋ άνήθικου δηλαδή πόλε'μου μερικών
    άνθρώπων τής 'Εκκλησίας καί των Χριοτιανωοών δήΊθ'εν Όργα
    νώοεων, κατά τι>ς μνίιμης νοθ Νίκου Κα<ανΐ<όκη. Αύτά πρός τό παρόν καί, &ν χρειαστί), θά έπονέλθωμε. Η ΣΥΝΒΝΤΕ3Η ΜΑΣ ΜΕ ΤΟΝ 1ΠΑΝΝ11 ΒΡΑΝΟ · ΜΟΝΑΧΟ Βρά- — Ε!στ« ό "Ιωάννης νος Μοναχός; — Μάλιστα, είμαι 6 ' Ιωάν¬ νης Ηράνος Μονα>χό<:, πού ί- γραψα τό βιβλίο γίά τόν Κα¬ ζαντζάκη. — Εΐστε ■μονοχός, στό σχίϊ- μα, στό "Αγισ 'Όρος δηλαδή ίί άλλοϋ; -— Να.( «Ιμαι μονακός οτό (ΐχίίμα, διαμένω οτό "Αγιο "Ό ρ·ος κα.ί εΐυαα καθπνητής της Άθωνειάθος. στή Βυζαντινή ζωγμαφική. — Ώοαϊα. συγχαρΐγτήρια>.
    — Μέ ποίον £χω την τιμήν
    ν6 όμιλω;
    — 'Εγώ, είμαι άπό τό Ήρά
    κλειο ττντ Κοήτρς, τοΰ σωμα-
    τ?·ίοι> «Μέ' ογ Φώτιος».
    — "λ. ΐ!Π'96θ, ΓΟΈΪΓ ΠΟΓ
    <ΗΓι·α·ρ τή γ">6ιηι(ΐ· Χπί Μο πά
    /(Π ΠτΓι. Σδτ' εΐιιο.· εύννώμτυν
    τηι'ι πας δώοατΓ ηύτή την πλπ
    ροψορκτκ,αί σδς ί!χω έτοιμάση
    ΐ|δϊ| μιά (ΝπισΐΌλή καί μιά άΐτάν
    τηοη γ Γ αυτόν τόν άλλον τόν
    Σταυρακάκη, τ/ίν όποία βάσει
    τού Νοτίου ύιποχοεοθτατ νά «Ί
    βάλη στήν έφημεοΛα τού. "Αν
    δ*ν την βάλη θά δοΓηιε πώς θά
    — 'ΕννοείτΓ τόν Σταυρακά
    •κη πού οάς £νοαΐΐε οτήν έφη
    'με·(>ίδα 'Πατ.^ίς», ίτ~ δέν εί¬
    ναι ;
    ν — Ναΐ, θερμά ουγχαρητή-
    ρια καί εύχαριοτίε<; έκ μέρους ■μας γιά τι» βοηθεία οας. — Αύτΐι τα ίν·τυηα πού κυ κλοφορήοα'τε ηως τα στείλα- τε; γιατί δέ νοιιίζα) δπ ιιοιοα στήκανε καλά. — Κάποιος κ. Αλεξάκης, πού είναι στό Ταχυδρομεΐο καί τό κατάσττηκι ζέρουν. — θέλω νά κάνω καί μιά δ:άλεξη δημοσίως καί 5ν θέλε τε φροντίοτε νά γίνη., γιά νά δοϋμε ποίος έίχει τό δίιωο καί τή δόναμη. Είμαι προθυ'μος νά άντιιμετωπίοω τόν καθενα. Τό ΟιβλΙο μου στορίζεται οέ άδιάοειοτα ντοκου'μέν'τα. Νά είοτε απολύτως βέβαιος δτι δ- σα γράκρονται στό βιΐβ'λίο ιΐί>υ,
    κι' άκόμΓΐ πρηισσότερα, διαβε-
    βαιώνονται.
    — 'Η «Όρβόδοζος Κυψέ-
    λη», λένε, δτι είναι σωματεϊο
    μασωνικό, τί λέιτβ γι' αύτό.
    — θεός ίρυλλόξοι. "Εμείς,
    άνηθέτωχ; κάνομε ττόλειμο κα
    τα των Μασώνων. Ό Καζαν¬
    τζάκης ήταν Μασόίνος κλ< διαθέτομε σΛΗχρϊα γι' ούτό. — Καλά κ. Βράνε θά τα ζανατιοϋμε. — Σάς εύχαοιστώ καί πάλα καί θά σβς οτείλω ύλ]κό. "Έτοι τελίίιυοε Λ τπλεφωνι- κή αας «συνέντευξπ» μέ τόν Ίιοάννη Βράο Μοναχό. καθπ ' νΌ.τή την; Άθωνειάιδος Άκαδτ)- ■μίας, ό οποίος «άς μίληοε νομί ζοντας 8τι μιλδ σ'' ένα μέλος τοθ Χτ^ηιονικοΟ Σωματείου «Μέγας Φώτιος». 'Οστόαο τα μέλη της δϊοΐ- κτνοεακ; νοθ Σωιιατείου πού ρω τήσαινε αχετικά, μβς αρνηθή καν άποιαδτ>ποτε άνάμιίπ οτό
    θέμα τί>ς κυικλο<(>ορίας τιΐίν δι«
    <ρέϊγ - βολάν τοθ λιβέλλου κρτά τοΰ Καζαντζάκη. "Οσο >ηά τόν ταχυόοοίμικό
    κ. Άλεξάκη, τό θέμα τό £χει
    άναλάβει ί)5η ή
    τού.
    κό;
    5.— Είναι άλήθεια ή 5χι 8-
    π άρκετοί άνώτατοι ΰηάλληλοι
    ύιπτΐρεοιώιν, ιπού οχετίζονται ,
    μέ τίς έιπιχειρήοεις τοθ 'Εβραί
    ου Σανοόν, (όπως ό τέως δι-1
    ευθυντής τοϋ Γενικοΰ Χημείου
    τού Κ.οάτους) έαουν προολη-
    (ρθεϊ στίνν έταιρία τού;
    "Αν τέλος, κ. Καλυβιανάκη,
    ύηοστηριχτη τοΰ διε&νιΰς ννω-
    στοϋ 'Εβραίου Σανοόν, δέν ζέ
    ρετε νά μδς άΐταντήοετε στά
    χαίρια αύτά έρακτήματα, ζητή-
    στε τή β-οίθεια τού κ. Κ. Πα-
    παικωνσταντίνΌυ, Προέδρου
    τή<; Βουλός καί νομικοθ ουιμ- βοόλου τοΰ πελάΐη σας κ. ΣανοόνΙ... ΝαμίζΌι'ε όμως &π ό κ. Εί- σαγγελέας Αθηνών, πού ένερ γεί τίς σχετιιοές έρευνες γιά την Γνολυεθνκκή δρά'ΐη τού κ. Σανοόν, θάιδώοη σύντομα τίς δικές τού ύηβώθυνες άτιαντή- οεις. Καί έπ' εύκαιρία, ποοτείνο με οτόν άζιότιμο κ. Είοαγγε- λέα Ηρακλείου, Είσαγγελέα της 6δ.·χις των έΛΐχειρήσεων τοΰ 'Εβοαίου πελάττι σας, νά έρευνήοη καί έκείνος την έν γένει πολιτεία καί δράοπ τοϋ Σανοόν στό Ήράκλειο, ή ό¬ ποία όπωοδήηοτε είναι Ιδιαίτε- ρα ένδιαφέρουοα. ΣΟ-μφωνα μέ τίς άπόψεις τοΰ Άθαναίου δκΐϊγό(ρου κ. Λουρανδάκπ, ή ποινι ρ κή εύθύνη των Άρχαιολό- γων (Αλεξίου, ΛεμτΐέθΓ) κ. λ .τι.) οτήν γνωοτή ύττόθεσΐι καιταστροφίίς άρχαιοττντων Άγιδς, ΠελαγΊάς άηό τό συγκρότ-ημα Καψη, συνοφίζε χαι (περιληιπτικά. στούς ε¬ ξής λόγοΌς: 1.— "Οταν διαιπίστΐικΐϋν δτι τα έΌγα άΌχιοαν χωρίς σχετική προειδοποιηθή, δπιος δρίζε ή άνδεια, έηρεπε νά τα σταματή- σου/ν άμέσως. ποδγρα πού δέν 2.— 'Εκτός δμως τοϋ παρα πάνω λόγου, εηρεπε νά είχον γος γιά τον όποίο οφειλε νά | οτό έπίσηιιο οργαινο τού 'Υ διατάξη την βμεσο οιακοηή των ίργων, ίταν τό δτι διαιπι- ατιί)θτΐ!Κ£ δτι έκτελέοτηικαν Ιρ γα καί έίΐί τοΰ λόφου, τσν ό- ηοΐο έζαιροΰοε ρητώς ή αδεία. ΜτΪΓΚίΚ δμως βστω μεταγενέ- στερα έκανε οχετική άναφο- ρά; 7.— Γνώριζβ τή σαμαντικό- τητα τ£δν εύρημάτων πού ύιηιίν>
    χαν στήν περιοχή &ηον γινό-
    ταν ή &κσκαφή γιά τή θεμελίω
    ση. τοΰ ζενοδοχειακοΰ συγκρο-
    τήικΐτος Καφή. Καί τουτο διό¬
    τι ό κ. Αλεξίου στήν ύπ' αρι¬
    θμόν 997)941)23.9.72 ά,ναφο
    ρά τού πρός τό 'Υπουργείο Πό
    λιτιομοΰ λέει 8τι: «ό υπέρ τό
    ••••••••••ε··········
    ΜΕΣΑ ΣΤΟ Γ)Β «Λ»ΝίϊΣ»>
    ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΒΙΑΙιΜΟΥ ΜΙΚΡΗΣ
    ΓΓΛΙΛ42 ΑΠΟ ΜΓΛίίί ΙΙΙΪ ΠΛΗΡΟΜΑΤΑΙ
    Τό βράδυ τής 15 Άηριλί-
    ου, γύρω στ-ίς 8 μ.μ., δηλαδή
    μιάμιση ηερίπου ώρα μετά
    την· άναχώοηση τοθ Ρ)Β <ΜΙ- ΝΩΕ», άιπο τόν Πειρααδ πρός Ήράκλειο, έγινε μέοα στό όχπραταιγωγό, μιά πρωτότυίτη άπόπειρα βιασμοΰ, οέ βάρος μιάς άνήλικης τουρίοτοια<, ή-· λικίας 15 χοόνων. ' '■ ■ Ή ξένπ αύτϊι όνήΑικπ του- ρίστρια ήταν μέλος ενός γκρούϊΐ κοριτσιων, μαθητριων 'Αιγγλικοϋ Σχολείου, πού τα- ξίδευαν άπό Πειραιβ στό Ή- ράκλε;ο. ΕΙχε δμιος τΛν άτυ- χία νά είναι καλοσχηιματιομέ νη, τιαοά τό νεαρόν τής ήλικί άς ιρχ, καί πρό παντός νά ά- ρέση ύπερβολικά σέ ?νχι μέ¬ λος τοΰ πληρώματος, τό ό- ποϊο σέ μιά σύντομη συνάντη σή τους οτό διάδρομο τής τού ριστνκης θέσεως, τος έιπντέθη- χε, την εκλρ:σε μέσα οέ μιά κατίνα καί πρ·οσττάθηοε νά τή βιάση. Α6τ6 ΐτεριέγραψαν ταξιδιώ- τες τοΰ ^Μίνως». Άηό πλευρδς τώ.οα άλλων ηληροφ·3ραων, ίγιινε γνωστό δτι τό γεγονός Κγινε γνωστό άπό τόν πλοίαοχο στή Λι«ενΐ- κή Άοχή καί στήν Έταιρία καί δτι ό «ζωηρός» θαλαμηπό- λος τοθ «ιΜίνως» άπολύθηκε. ΑΠΟΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΓΘΥ Ν.ΜΕΙΑΞ4 Π0¥ ΚΑΤΗΓΟΡΗΣΕ ΟΙΛΙ02 ΚαΙ μιά «άπειλιΊ* τοθ συνπγόρου τού Τό Τριμελές Ηρακλείου, άθώωοε την ηερασμένη Πέμπτη τούς *ηρώ ΐγν ύπαλλήλους τοΰ μεγαλίοεηι χειρηματία κ. Ν. Μεταξδ κ.κ. Χ. Πετσά καί Ν. Κουιν-τΧΒΚΐ], τούς όποίους κατηγότπσε γιά δήθεν κλοπη χρωμάτων άπό τό «Κρέτα Μάοις». Άξίζεα νά σημειωθή ότι καί οέ προηγούμενΐι παρόμοία προ οπάθειά «υ ό κ. Μεταξάς, δέν κατώρθωσε νά δικάοη τόν ηρώ ην διευθυτντή τού κ. Γ. Δη.μό πουλο. Πρέπει -έΐτίσης νά ύηογραιμ- μιοθή δτι ό κ. Ν. Κουντάκηςΐ — τόν όποϊο ζήτηοε έπίμονα καί μέ πάθος νά δικαστή (καί <5χι καί ό συγκαττιγορούμίνος τού) ή υπερασπίση τής πβλΐτΐ κης άγωγής τοΰ κ. Μιεταξί, εί ναι ό βασικώς μάρτυρας Χά- τηγορίας, στήν μεγάλη καί έν ιδιαφέρουοα δίκη. τής 13ης Μα Τού, δπου ό Ν. Μεταξάς χα-τη γορείται αύτε-πάννελτα καί 0- στεοα άπό δητιοσιεύνοτα ΐίίς εφημερίδας μας, γιά ά">κα}οκα
    πηλεία κλπ.
    ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ - ΠΟΡΝΕΙΑ
    ί,ΥΝΕΧΕΙΑ άπό την σίλιδο Ι
    ,. .,ΐατια κ. Ν* ,κί-ίράρβ Βπέν-
    τΓ,ο, ΙδιτκτιΊττ; τοΰ γυχτΓοινοϋ
    κέντρου «Άρζε-ντίΛα» καί «νοί
    κιασε» τίς σκλΛβρς τού γιά
    ΕΓΕΡΤΗΡΙΟ ΣΑΛΠΙΣΜΑ
    ΣΥΝΕΧΕΙΑ άττό την σχλίδα Ι
    οφαλμέινες άποφάσεις. μποροϋ
    με νά τίς κάνουιιε σΐίκ»τή ηρα
    γματικότοτα.
    ΚΡΗΤΙ-Ι, Πανέ,νιδοξο νηοί.
    ΚΡΗΤΗ, νρ,θί βασανιορμένο, ά
    γαπηιμένο. Οί ρίζες οου βυζαί
    νούν μέο' στά σπλάκνα των
    αΐώνων, δόσε χυμό άιπ' τα βά
    θη τους, νά θρέψτΐις τόν πνευ-
    νατιχό σου φάρο.
    ΚΡΗΉΙ, νρ,οί άνυπόταχτο.
    ΚΡΗΤΉ νηοί τού θ.ούλλου. 'Ό
    σα παράιπονα κι' Λν κυκλοφο¬
    ρούν* στίς α>λέββς οου, δοοι
    καη-ιιοί κι άν συνοριστήκοΛ·ε
    την καρ&ά οου, δεϊζε πώι; ξέ
    ρεΐς νά ταξιδεύης άντάοτιοοα,
    θρεμμένη δμωχ; μέ τό Κρη-πκό
    φιΛότιμό σου.
    Ήρθε ή στκγμί σου Κρήττι.
    Ήρθε ή ώρα σου. Ήοθε ή
    στιιγιμή νά θυμρθής. ΤΗρθε ή
    οπ>τμή νά ξυπνήσης. Νά θυ·μη
    Οης τα μιεγαΑόπνοα πεπραχμέ-
    να σου. Νά δείξικ ιτι στοργή.
    σου στά παιδία οου. Μέσ' άττ*
    τα έρείπια της Κνωοοΰ, πρέΐτει
    ν' άναστπθεΐ ό Δαίδαλός σου,
    γιά νά σοΰ φτιάξη στό πνευμα
    τΐκό άογαοτίίρι πού άτΐοχτδς,"
    ενα καΛνοόογειο ζ€υγάρι φτε
    ρά, νά οοΰ τα (ηυτέψπ οτοός
    ώμους.
    ΚΡΗΤΗ, νποί τοΰ πάνου καί
    τοΰ τραγουδίοΰ. ΚΡΗΤΗ. νηοί
    τοΰ θοίν.ου καί τής προόδου.
    Τό κοντϋλι τΐού γράφει την
    ίστορία σου, δέν καταλώθιιικε,
    δέν καταλυέται, δέ (ηαγώνε-
    ται. Ό Κοονάρος, ό "Ελ Γκρέ
    κο, ό Βενιζέλος, ό Καζαντζά¬
    κης οου, μαζεύουνε τα σύνερ
    γά τους κι' δρχονταα, νά όδηιγή
    σοιτν τα κακνούργια βήυατά
    Είδες κι' άποεΐδες τόοους
    χρόνους. Ίδρύθηικε τό Τρΐτο
    Πανειπαστήιιιο καί δέν ήτανε
    τό δικό σου. Ίδρύθηκιε τό Τέ
    τΌρτο Πανεηιοτήμιο καί δέν
    ίίτανε τό δΐχό οου. Ίδρύθηκε
    τ^ Πέμΐττο Πανεπιστΐηιιο καί
    δέν ήτανε τό δικό σου. Δεϊξε
    ΐιώς καί τό 'Βκατοσιτό Πανεπι-
    στήμιο νά οοΰ δίνανε, μποροϋ
    σες νά τό κάνης πάλι πριϋτο.
    Πλούσιε, δόοε τό περίσοευ-
    μά σου.
    Φτωχέ, άργάτη, άγρότπ, δό
    σε άπ' τό ύστέρη,μά σου.
    "Αρχοντα. Δεϊξε πώς δέ ίη
    τδς μόνο ψήφους, άλλά πώς δί
    δεις κα! στον τ6πο αν χπ«·.α-
    σττ|. "Ας άνοιχτή £νας κου-
    μπαρ&ς άπ' δλους καί γιά δ-
    λους σέ μιά Τραπέζα, κι βοοι
    ιπιστοί βς... ηροοέλθουν. "Ας
    κάνουμε καθ* ένας τό τάμα
    τού, στόν 1ε.ρ6 ναό που βρχι-
    οε νά χτίζεται. Νέοι, μεσόκο-
    ιποι καί γέροι, βντρες καί νυ
    ναϊκες. δλοι δς συσπειρωθοθ-
    με σ' ενα Σωυ.ατεϊο, νά βοτΐ'·
    θήρουμε ρΐή Δημιουργία έ·ός
    σωστοΰ ΠνευματιικοΟ Ίβρύιμα- '
    τος. : Ι
    ΚΡΗΤΗ. Τό μέλλον οοΰ,
    χτυτΐδ. Σήκω ν' άνοίξπς την
    πόρτα
    ΝΙΚΟΣ ΤΖΕΡΜΙΑΔΙΑΝΟΣ
    400 δ.οαχ·μ*ς κάθε μιά. Αύτές
    τίς 1200 δρχ. έΐΐαιονε αΰτός.
    "Οσο γιά κεΐνες: δ.τι πιάνανβ,
    άπό τίς «ύηε-ρωΓΜακες άπασχο
    λήοεις».
    λίιλήοαμε πεοΐπου 2 ώρες
    μέ τα χρία κορίτσια καί τόν νέ
    αρό. Ζότχιμε τό δρθμα των
    Υ'ς»νιών τους πού τοός παοακα
    λοΰοαν νά τούς άκολουθήσουν
    άνΐί νά πάνε σΐό Άναμορφω-
    τήριο. Μδς είπαν μέσα οτά
    κρατητήρια πολλά. Άπίστευτα,
    τρομαχτικά, άπίθανα, ηού άν
    τα ηεριγράνρωμε, θά μας ποΰν
    ηάλι δπ ύηε·ρβάλλομε.
    Κν' δμως... Εμείς άπό χρέ
    ος χωρίς όνόματα, μέ γενπκό
    ττιτβς, δίνομε ηάλα μιά οιτγκε
    «ριμένη είχόνα. "Οσοι είναι
    ηιό άρμόδιοι άιπό έυδς κι' δσοί
    ίτιστεύου,ν, άς όντηΐετωπίοουν
    τό θέμα.
    Κώριοι, ή ύιποθεση αυτή κρύ
    βει πολλά. Τό δίχτυο είναι με
    γάλο. Ή άνάκριση καί ή ϊρευ
    να, θά άϊΐοκαλύιιιΐ) δπ αυτή τή
    οτιγμή σία Ήράκλειο ουμβαί-
    νουν τα εξής:
    θ Πολλοί νέοι καπνίζουν χα-
    οΐσι καί παίρνουν ναρκωπκα,
    μέοα στά μάτια δλιον μας (οί
    πιτσιρίκες τα πήραν σέ μιά τα
    βέρνα καί οτό «Παοκράη*).
    • Πολλές μικρές κοπέλλες
    καί μαθήτριες, έκδίδονται ου-
    στη,ματικά.
    4) Σέ διάχρορα κλάννπ, γτνοκο
    τβκ, κλπ. γίνονταί δργια, σε-
    ξουαλικές διαστροφές καί ηολ
    λά αλλα άπίστευτα, μέχρι καί
    σέ εΐδικώτερους χώοους, όμα
    δικίές σεζουαιλικές συναντή-
    ναρκωτι
    θ Στά «κουφά στέκια» προ-
    βάλλονται φίλρ πορνό, άκου-
    γονται μα>"ντ)τοταινίες σέζ, γί¬
    νονταί όμοφυλοφιλακές ου-
    ναντήοεις, παρουσία θεατίδν.
    καπνίζονΐαι όιιαδιιε»ι
    χά.
    • Πολλά κοοιτσάκια καί άγο-
    ράχκι(Ι) βγάζουν «μεροκάμα-
    το» πηγαίνοντας γιά σεξουαλϊ
    κή συντροίτηά μέ άξιόημα μέ¬
    λη τής κοινωνίας μας καί πλού
    οΐους χωρωοούς, πού τούς έξυ
    πηιρετοθν εΐδΐκοί «μεοάζον-
    τες», μέ τό αζημΐω.το.
    • Στά γνωοτά κλάμιπ καί ξτ
    ννχτάρδικα γίνωνται οί συναντή
    σεις καί έκεΐ «κλείνονται τα
    ηαιχνίιδαα».
    • ΟΙ μαβήτοιες τδτν δκκρορυη'
    Σχολών πού ί—όρχουν οτά ΊΓ
    ράκλειο καί κυρίοις οί ξένες
    άπό άλλες πάλβις, ζοΰν Λπό
    «ύκατάοτατους κυρίους, έμπό
    ρους, γιατρούς, δΐκηγόρους
    κλατ. «ού έπαζητοϋν τή γνιορ;-
    μία τους.
    9 Στά «στέίααΐ» πού Χειτοΐφ-
    γοΰν μέ την αδεία τοϋ 4ρά-
    τους, κυκλοωοροϋν ντυμένοι
    γυνακεϊα όμοφυλόφιλοι, κα
    θώς καί νεαρές λεσβίες.
    • "Ενα παιχνίύι τής μόδαα, εί
    ναι ή «σεξουαλιχή έγκυκλο-
    Λαίδεια», πού ηαίζεται όμαΛκά
    καί τό κύ.ο:ο χαραχτη.ριο—κό
    τού είναι δτι σέ κάθε ερωτήση
    πού δέν άπαντα ό λαμβάνων
    μέρος, βγάζει ?να άπό τα ροΰ
    χο τού, μέχ.οτ τελιχοϋ ξβγυ-
    μνώματος, καί μετά άρχίζουν
    περαιτέρω... δροι τοϋ... νορ-
    φωτικοΰ παιχνιδιοϋ, τοϋ όηοί
    ου· οί έοίΐηήοβκ; είναι άηοχλει
    σηκά βεξουαλικές.
    Νά ποθϋε κα' αλλα; Τί ώ-
    φελβϋν. Τοθτο μόνο: Βοηθί)-
    στε δλοι, δσοι δέν συμφω-
    νίϊτέ μέ τί» διαοτροψή τίϊς
    χρυοτΐς νεολαίας μας, καί συ-
    αηειρωθήττέ γύρω άπό την'ΕΙ-
    σαγγιελική Άοχή ΉραοΛεΙου,
    γιά μιά κοινωνική οταυροφο
    ρία νά σωθοϋν οί Νέοι μας ά¬
    πό τίς παραηόντι) περιπτώσεις,
    Τό σΐΗΐεϊο αύτό τονίστηκε
    Ιδιαιτέρα στή-ν ηροχθεσινή δί-
    κγ·, άπό τούς μάρτυοες. μετα
    ζύ των οποίων ήσαν οί δημο-
    οιογράφοι κ.κ. Μίνως Παιπου
    τοάκης, Γ. Σκαρβελάκης Ναί
    Μό)νι>ς Χαρής.
    Στήν δίκη αυτή βγινε καί
    &να έβτεισόδιο μεταξύ τοΰ συ
    νΐτγόρου πολιτικής άγωγής τοΰ
    Μεταξά κ. Ι. Τσαντηράκτ} καί
    τοΰ δικτνγόοου ύπεοαοτιίσεως
    τοΰ κ. Κουντάκη κ. Γ. Στρατό.
    κη. (Τόν αΛλο κατηγορούμε-
    νο κ. Πίτοα ύπερασπίστηκε ύ
    δ«ηγόρος κ. Δ. Μαλλιαρά-
    κης).
    Συγκεκρΐμένα ό κ. Τσαν-
    τη·ράκης οέ ί!να οηιμείο τής ά-
    ν>ρεύσεώς τού εϋπε δτι: «Δέν
    θά ουνεχιοτή π»λύ τό πέταγμα
    λάοπης στό δξιο ηρόσωηο τοΰ
    κ. Μεταξά καί ούνταιια οί συμ
    παραστάτες τοΰ κατηιγορουμέ-
    νου Κουντάκη θά ύποστοϋν
    τίς συνέιπειες των ένεογειων
    τους καί θά έχονν την Ιδία τύ
    χη μέ αυτών».
    Τή φράσπ. αυτή έθεώρησε—
    καί ΐνολύ σωστά —- σάν άπειλη
    τϊκή ό δικΐ;γόρος κ. Γ. Στρα
    τάκης, ό οποίος απάντηρε στόν
    έοοοτομίοαντα κ. Τσαντηράκη,
    ότι δέν εΐχε τό θάρρος καί τόν
    άνδρισμό νά πή ξεκάθαρα τί
    έννοοΰσε κιαί ποιούς ΰποννοοΰ
    οε ιιέ δσα εΐίπε.
    Ό Πρό»δρος κ. Κώττας διέ
    κοψε τή διαδικαοία καί μετά
    ά,πό λίγο ή συ«νεδρίαοη έηανα
    λήχρθηκε, μέ άποτέλεουΛ νά ά
    θωωθοΰν καί ο! δυό κατηγπ-
    ρούιμενοι,
    ΔΛ. ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
    ΑΗΛΟΣΗ ΤΟΥ κ. Μ. ΛΟΥΡΑΝΔΑΚΗ
    ΠΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΑΛΕΞΙΟΥ
    "Καθυστέρησε ΐρία χρόνισ!»
    ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ
    Ή Διοίκησις Χ«>ρ)ικίΐς "Ηρα¬
    κλείου ανακοινοί ότι, ύττό των
    κΕιμένων δτατάξειαν άΐπαιγορεύ-
    εταα άπολύτιος ή χρήσις κροαί-
    δων καί ή καϋσις οΐιονδήποτε
    πυροτεχνηιμάτων 6νευ ηροη-
    γουιμένης αδείας ή,μών κιαί ύΐτό
    ωρισμένας προϋποθέσεις άοχρο-
    λείας ηοός πρόλΓ|ι»ριν δυστυχϊν-
    μάτων.
    ΑΙ έκρτνξεις των κροτίδων
    πέραν τοθ κινιδύνου προκλήοε-
    ως άτυχτ,μάπων αίφνιδιάζουν
    τούς πε.ριιπατοΰντας καί προ-
    καλοΰν φόβον είς αύτούς, Ιδία
    είς τούς ά.λλοδαπούς τουρίστας
    οΐτινες δέν γνωρίζουν τα £θι-
    ιμά μας υέ άττοτέλεομα νά δυ-
    σφημήται ή Χώρα μας.
    —·Παρακαλε!ται τό κοίνον διά
    την άκριβή συμμόρςχιχπν πρός
    4ποφυγί)ν ποινικών συνεηΒΐ-
    (δν.
    ΕΚ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΕΛΣ
    ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗΣ
    άπό την πορνεία καί κυρίως ά
    πό τα ΝαοκωτιχάΙ...
    'Η Φωτεινή, ή Μαριάννα,
    ή Χριστίνα, ό Νίκας, μπορεΐ
    νά είναι ^αί δικά οας παιδία,
    είναι μάλλον παιδία δλων
    μας... "Ας μην αφήσωμε νά
    προστεθοϋν κι' ά~λα ύνόματα
    στί|ν <ΐΒΐλάκ - λίστ» τίς άδι- κοχαμέντκ; Νεαλαίας μας. Ό δικογόρος ΆθηΛων κ. Μ6νος Λουοανδάικης, μδς έ!- στειλε την παρακάτω δηλω- ση, σχετικά μέ τό εΗλκώτε- ρο θέιια τος παηαπήσεως τοΰ κ. Στ. Αλεξίου: «Ό δΐαπρεπής άρχαιολόγος καί ΰξιος πνευματ^ός δνθοω- πος — καί βαουνόμε-νος ώς έκ τούτου μέ ηύξη,μένας ευθύνας — "Εφοοος Άρχαιοτήτων Ή ρακλείου Κρήτης κ. Στυλ. Ά λεξίου, υπέβαλε την ηαραίτη σιν τού άιπό την θέσιν τού. ι»Ν σταματήοει τα &><γνΐ των ' -έκ- σκαφων καί γιά τόν ΐτρόοθίτο λόγο δτι δέν είχε γίνει προη¬ γουμένως άηό την Άρχοίολο- γική ΎηΓϊ.τεοία «τεχνική έφαρ μογή» των «τεθεωρημένων σχε δίων» τα όποία είχε στείλεα τιπός τουτ.), οονημμένα μέ την διδεια, τό Ύιπουογεϊο Πολ»τι- σμοΰ (άο. 34117)73), προκει- μέινου νά προσδιοριστή επί τό που ή έκοκαπτέα περιοχή, νά γίνη ή όοιοθέτηοή της καί νά τηοηθή έν συνεχβία. 3.— Ή κυρία Λεμιπέοη — ) εΐπε στήν καταθέση της οτό Δι ι καστήριο — δτι ανέπτυξε πρω τοβουλία «αί δΐό.οιοε ?ναν Ιδιό τη ιρύλαικα (τόν κ. Ξυλούοη). χωρίς νά έχη πρός τουτο δικαί ωμα. 'Εκρ' δοον δέν ύΐΐηρχε ΐ»ροοωχιικιό τσϋ Μουσείου, έ"- ιτΐρειηε νά μην εΐχε έΐιιτρέιφη τή συνεχίση των εργασιών, μέ χ.ρι νά βρεθή. "Η τουλάχι- οτ·ο>ν βπ.οείΐε νά τό άναφέρη
    στήν ποοϊσταιμένη της Άρχή,
    πραγμα πού δέν τό βκανε, οΰ-
    τε αύθηιμεοόν. οΰτε καί μετα-
    γενέστερα.
    4.— "Ο κ. Αλεξίου, εϊπκ
    στήν καταθέση τού, δτι άπουοί
    αζ€ γιο ίνα 15θί»ίερον στήν
    "Αθηνά. Έκτός δμως τοθ άναμ
    φιοβΐγτΐ)τοΐ) νεγονότος δτι καί
    μετά την έπάνοδό τού οί έργα
    σίες στ«ν€χίοτη«.αν, παρουσία
    τοϋ κ. Αλεξίου μέ την ηαθπ-
    τική σΐάση τού, ενέκρινε καί
    ΟΓνέχβτ,κε δ,π είχε κάνει ή κ
    Λεμιπέση. Μήπως έηενεβη.
    μήπως Βκανν διοικητική άνά¬
    κριση, μΓ)Πως ύπέβολλε καμ¬
    μιά άναψορά;
    5·— Ένας ποόσθετος λόγος
    τοΰ δτι δπρεηε νά σταματήοη
    τα ίργβ μετά την ώπάνοδό
    τού, είναι δτι (όπως ΐτροέικυ-
    ψε άπό τή Δίκη) βρέθηκαν καί
    μερικές τΐλάιιες γτά τίς οποίες
    βΐχε δώσει ένπολΓΐ νά διατηρη
    θοΰν καί παρά την έντολή κα
    ταστραίρτΒςαινε. Γι' αυτή την
    άνυστακοή ό κ. Αλεξίου ίί ή
    κα. Λεμπέοη, έκαναν άτναφορά
    ή ΰλλη σχετική ενεργεια;
    β·— "Αλλος βαοΐικότατος λό
    καθυοτέρηοιν τ.·>ιών έτιονΙ Έν
    αεδειγμένος χρόνος παραιτήορ
    ώς τού, ήτο τότε πού έοχεδιά
    "ζ«το (μή είσακουομένων ττΰν
    αντιθέτων εΐσηγήοεών τού) ή
    έσται τότε πού έξΐτελείτο ή
    καταοτροφή τής άρχαίας πόλε
    ως είς την Αγίαν Πελαγίαν
    Ηρακλείου, άπό την έταιοία
    Καψή, τό Πάοχα τοΰ 1973.
    "Ετοι θά ουνέβαλε (5στω
    άντί νά ήγηθή) οτίς συνεχβίς
    προσπάθειας ικις, γιά τή διά-
    σωση τής άρχαίας πάλ«ως, τής
    οποίας την σπουδαιότητα ό
    ϊδιος έμπερισΐατωμένως είχεν
    πρ^γ&νεοτέρως άναπτύξει.
    Τώρα έίχει ι^δπ βεβαιωθεΐ.
    διά δπλώοεως τοΰ προϊοταμέ-
    νου νού 'Υΐΐου.ογοϋ είς την
    Βουλή, καί διά δικαστικής ά-
    ηοφΟΜευ^1, ή συντελεοθεϊσα
    τότε, τό 1973. καταστροφή των
    άρχαίων».
    τΐουργείου
    ν-άλλεκτα»
    Άΐχχαιολογικά Α-
    (τόμος
    V
    ) 1972,
    ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ: ΟΙ ΛΟ-
    ΓΟΙ ΠΟΙΝΙΚΗΧ ΕΥΘΥΝΗΣ
    ΤΉΣ ΜΑΡΙ,ΚΑΣ ΚΑΨΗ. ΤΩΝ
    ΜΕΛΩΝ ΤΟΥ Δ.Σ. ΤΗΣ Ε-
    ΤΑ1ΡΕΙΑΣ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ
    ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΝ ΤΗΣ.
    ΤΟ Ε Β.Ε.Η.
    ΠΑ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ
    Τό 'Εματοροβιομηχανικό 'Ε-
    πιμελητήριο Ήοακλείου, στή
    συινεδρίαοη τής Ιβ.4.76, άηι-
    φάοιοε νά παοαχωρήσει πέντε
    αϊθουοες διδαοκαλίας σΐό Δη-
    μόσιο, γιά την απαρχή τής λει
    τουργίας τής Φυοακαμαθτιματι
    κης Σχολής "Ηρακλείου, άπό
    τό σχολικό ίτος 1976—77. Οί
    αϊθουσες αύτές. πού βρίοκον
    ται οτό Νόΐιο τμήμα των έγκα
    ταστάσεων των Τεχνικων Σχο
    λΛν, είναι καινούργΐ€ς, ίτιι-
    πλωμένες καί θβρμαΐνόμενες.
    Εκτός άπ' αύτές παραχω-
    ροθνται:
    α) Αϊθουοα Καθιγγητών'.
    β) Αϊθουοα έργαστηρίων.
    Υ) Άκόλυ<πτος χώρος 16 στρεμμάτων. δ) Γιά όμιλίες κλπ., ή υεγά λη αϊθουοα συνεδοιάσεων. Τα ποααπάινω άναφέηονται σέ τηλεγράφηιια τοϋ 'Επιμελη τηρίου πρός τόν κ. Ποωθυ- ιπουργό, τόν ύατουρνό καί ύφνι πουργό Παιδείας καί τούς 6ου λευτες τοΰ Ηρακλείου. προβλεπόμενο ξενοδ'οχεϊο λό φός, δέον έπίοης νά διατηρη¬ θή, ή δέ διάνοιξις τάφρων διά την θεμελίωσϊν τοϋ ξενσδοχεί ου καί έλα<ρ.οοδομων Σούδος καί Κλα'δασσοϋ, £νθα βχουν έν τοπισθεϊ ύστερΓομινωϊκοί τάφαι 'λαξευτοί, μνημ-^νευόμενΌΐ η>δη
    υπό τον "Εβανς, δέον νά γίνη
    υπό την παοακολούθποιν τής
    υπηρεσίας μας, εγκαίρως εΐδο
    ποιουμένης διά τύν εΰρττμα κα
    τα την εκτέλεσιν τό>ν ϊργων».
    Στή Δίκη ομως. τελείως άν Ι
    τιθέ-τως νέ ζ& παραπάνω, ό
    κ. Αλεξίου, διανμεύδωντας
    τόν εαυτόν τού κατέθεοε γιά
    ά,ρχα-ιότητες άσήμαντες, γιά ί¬
    να οίκισμό, ιτ/αροχώρι δπως εΐ-
    πε Έλληνίκών χρόνων. 'Ερω-
    τδτοι λσιπόν, ό κ. "Αλεξίου,
    τί έγιναν οί λαξευτοί τάφοι
    πού άνάψερε στό 'ΥηουργκΙο
    καί κυρίως τί έγιναν τα κτερί-
    σμαΐά τους; Μήπως ήοαν μετα
    ξύ αυτών πού ιιεταφερθήκανε
    ■μέ τό φορτττνό αύτοκίντιτιο οτό
    ξενοδοχρΐο τής Κπψή /Αστό-
    ρια»;
    Τό σ'.ιιεϊο αύτό ειοι οιιμα>
    τικώτατο. διότι ό κ. "Αλεξίου
    συλλβρβάνβται νά διαφΐύδη
    έΐαυτόν σέ χοόνο ανύττοπτο.
    Σχετικά μέ τα παραηάνω
    πρίπη νά ύπογραμιίίοωμε δτι
    τεϋχος 2, σελ. 230 εΊος 245)
    ό κ. "Αλεξίου έχε» δημοσιευθή
    σχετΐχή μέ τίς άνασκαφές τοθ
    1971 μβλέτη. Στή μελέτρ αυ¬
    τή, ό κ. "Αλεξίου γι>άψει με.
    ταξύ άλλω .
    — Τα εύρήματα, κινητά ωί
    άκίνητα είναι ύτρίοττις οπμ00ί.
    άς».
    Καί 8μω<: στή Δίκη καί ό κ. Αλεξίου καί ή κ. Λβμπέοιι μ ταθέοανε δτι πρόκειται περί άν τικειμένων άνευ οπραοΐας ΠρέιΠει δέ νά σημειωθή ότι καί ή κα ΛεμΐΐΓοη, είχε έπίγνωοι, των παραπάνω, δεδομένου &τι ό κ. Άλΐξίοΐ) στή μελέΐη τ0|. στά «Άνάλνκτα», τι'ιν εϋχαιιι αΕεί. γιά ν βοηθεία πού ποο- οφεορ σ' εκείνον καί τί·ν ά ι- χαιολόγο κ. Άθαναοία Κάντα κατά τίς άνχΐοκαφές. Άκόμη ό κ. Άλβξίου οτή μελέτη τού αυτή — πού γρά φτηκε ξαναλέμε οέ άνύποπτη χρόνο — ν οάφει: — ι,'ΙΙ ϋνασκαφή ίδειί,ε ίί- τι τα προ'ιοτοοικά αύτά λείψα¬ να κεΐνται κάτωθι άξΐολό^ω έλλΐγν·ιοτικίϊ>ν οίκοδομημάπϋν»
    — «Έλπίζεται δτι ό χαρα-
    κτήρ τοΰ χώ,ιου θά άποσπφΐΜ
    οθΐ| κατά ττ?ν επομένην άνασχο
    Φΐκήιν περίοδον ύηότε θά ένο-
    ποιηθοΰν τιϊ άναοκαφ'.κά τετηά
    γιονα καί (Ιά καταστή δυνατή
    ή ποροχή κατόηιεων καί τη-
    μών».
    'Ερωτάτπι λοιηόν ό κ. Άε
    ξίου καί κάθε άομόδιος:
    1) Άνο ^καφήκανε τό λοι¬
    πά τετοάνωνα ή μί>πως ματαίω
    θηκε ή ΠΓοα·ιτέοω έκ^^ροη
    άρxαιολο^ <<|-»ν έρευνιόν. όγω ακριβώς τργ κατοστοοφπς τοθ χώρου άπό τίς έκοκαφές τής κ. Καψή. ' ιά τίς όηοί ε ς καί κατβδικάστηκε ό μπουλτοζΐΓ- ρης Λυριτζάκης, 2) Τα άοχαιολογικά εύρήιια τα τα τελ ·'ως ασημάντου άςί- άς (βπως Γΐηαν οί κ.κ. Άγ- ξίου καί Λευηεοπ) είναι τα ιω να εύρβθέντα καί τα «όνα ποίι ύπάοχουν οπτν π«η·>χή ίί μή¬
    πως βρέθηκαν καί άλλα ϋ ϊ-
    πρεττε νά ρτοοδσκβται ή άνό
    ρεση· καί άλλων άξιολό'ΐον.
    Καί ηρέ,ηει νά πιθανολοή-
    ται μέ β{·6αιότητα ή εξαφανί¬
    ση άοοτοΐων άντικειμένων διύ
    τι ό Ιδιος ό κ. Αλεξίου κατί-
    θεοε τό ϋ,ϊγ ■
    — «"Εν λίθινον τιιβεΐον,
    πρσφανως έ αιοηΐ€θτήο:ον. τό
    όττοίο έκειτο επί τόττου ευθύς
    μετά τΛν εκτέλεσιν τού Ρήνου
    ϊσαπεδώοεω^, δέν ανευρέθη
    καί δέν εΐ'ΐαι βίβαιος πβτ>( τής
    τύχης τοΰ άντικειμένου τού¬
    του».
    Κ>" ά·»6υπ ποόοτεοει
    — «Έκ των λιθίνων άντι-
    κειμένων των άνευοεθέντων
    κβτά τΑν διθΗΟΐκΡωοιν τού χώ
    ■ ρου υφ' ι'ιμών (δη-λ. τής Άη-
    χαιολογικής Υπηρεσίας), εΐι·
    λίθινος νιπτήο. Ρν ηιήιιο τρι-
    βείου καί δύο άλλο ι λίθινο
    σκεύη, ευρίσκονται στίς άπο-
    θήχες τοΰ ξβνοδοχείοκ Κπ-
    Γιατί δ:ιως στίς άηοθήκει;
    Καφή, αύτά. γιατί οτό ηί.ιίπτ<' ρο τής Κο:νότΓ>τας Άχλάδαι;
    πού είχε αγοράση, ή Καψή
    καί κοατοϋσαν τό κλειδί οί δν
    θοωτίοί τη<*. τα οπόλοΐίΐα εύρη ματα, γιατί στό ξενοδοχείο «Ά οτόοια» τα άλλο καί γιπτί 8λα α6τά μικρίκ ή μενάλης σημα οίας. δέ· πήγαν — 5πακ> ϊππε
    πε — στό Μιυοεη
    ου,
    ΕΠΙΚΑΙΡΟΙ ΣΤΙΧΟΙ
    Ο ΘΡΗΝΟΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ
    ΤΟΥ Γ. ΠΑΡΑΣΥΡΗ
    "Οταν ΓΥταν χειμώνος καί άγ,ριεύαν οί μπό'>ες
    κα ό άγέρας λυγοϋοε τα δεντρά μαδηνένα ',
    Ποϋσουν, έλβγαν γιέ μου; Πως ηερνοϋοαν ο! ώρες!
    Ποΰ εΐοαι γιέ μου καί μ" αφηοες μόνη μου έμένα,
    ο « β
    Τίς ατέλ€ΐωιες νύχτες άγρυίπνοΰοα γιά σέγα
    κάθε πού ακιουγα χτύπους πεταιγόρουν ν' ά^>ίίω
    πεινασμένος, βρβγμένος μπάς γυρνοϋοες οέ μέγα
    νά σοΰ δώοω νά <ράς στά ζετττά νά σέ νττΊ ιω. β · · Μά δέν ήταν κονεί<ν ,τ' άγιοκέοα χτυιπουο£ πως γελάοτηκΛ ίτάλι πού είδα μόνο αχοτάδι ,£ικλαιε κάποιο οκ,υλί, τό ποτάμι βογγοϋοε ά"χ, ποϋ εΐσαι, ψιθύριζα, τουτο τ' ΰιγριο β.ιάδυ, ο ο ο Κουλουριάζοντας πάλι κουραομένη ή έλπίδα στής καρδίας μου τής δόλιος τα πιό άπόκ;ρυφια βάβη ζανά πρόοτα€νε φως, μιά ζεοτή ηλιαχτίόα καί μουρμούριζε: γιός σου είναι καί κάποτέ ο ο Ο 'Η,ρθες μέο' στόν Άηρίλη .μέ βαγιά στολισμένος μην ραγίοεις καρδιά μοιι στής χαράς μου την δύνη εϊσουν φως μου στά φώς, στήν γαλή-νη λουομένος μά βμως ή,οθες νά νοιώσης τοϋ Σταυροϋ την όδύνη, 0 0 0 Οοο οί Ιοκιοι μακραίναν καί τελείωνε ή μέοα καί δέν δλλαζες γνώμη, ηαλληκά.οι, ΐκωδί υου, δέν οέ λΛγιζε γι* μου, τοθ θανάαΌυ (ροβέρα, σπαρταρα τώρα, λυώνει, ό,π' τόν πόν^ ή ψχ·χή μου. Δέν οί χώραγε ίρως μου, ή στενή άγκαλιά μόυ, θαλΐτωρή δέν ζητοϋοες οτης ζιοής οου τό &ρά]χο, τοϋ Σταυροϋ ή άγκάλη σέ χωρίζει μακρυά μου ηως ν" άντέξω οάν μάννα, τέτοιο άγοιο πόο, β ο · "Οταν εϊσουν παιδί, ηως μοϋ τβλε,γες τότε; "ώς θ' άνέβτνς φηλά κάηοια μέ.ρα να ξέηω, Ανυτιόμονα ρώταγα ηώς ίταιιδί μου καί ηοτί; Ποίος θά τδλβγε ίτσι, πώς τό τέλος σου 0(ω; » ο « Τώρα π' άνοιξαν τάφοι κι' δχει ό ήλιο< μα.ιρίσει σειοΰνται οί κόσμοι, τα δρη στό χαμό σου »»υχή μου. ίΕΙμαι οίγουρη, θεέ μου, έγώ ο' &ω γεννήσει. Στό καλό λυτρωτή, ΓΊέ, θεέ, στήν εύοτΐι μου. Γ. ΠΑΡΑΣΥΡΗΣ