98534

Αριθμός τεύχους

53

Χρονική Περίοδος

ΧΡΟΝΟΣ 2

Ημερομηνία Έκδοσης

7/6/1976

Αριθμός Σελίδων

4

Πρωτότυπο Αρχείο

Οδηγίες

Κλικάρετε πάνω στην αριστερή εικόνα για να δείτε περισσότερες φωτογραφίες.

Κείμενο εφημερίδας

Δεν είναι διαθέσιμο το αρχείο pdf.

Κείμενο εφημερίδας
    Σύνολο σελίδων:
    ■εη·
    Χαράς ο* αυτόν, κου πρίν μέ χώμα, |
    τού φραξουν οί αλλοι τό στόμα, προλάβη |
    νά π«ΐ έστω καί μιά συλλαβή δική τού. {
    Ν. ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ
    ι
    ,····*····********************···*··*·*··?···················ε··»
    ΕΞΩ ΟΙ ΞΕΝΕΣ ΒΛΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ
    Η ΑΛΗ
    ΕΙΑ
    ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΛ
    ΠΑΓΚΡΗΤΙΑ
    Διεσθυν«η*: ΜΑΝΟΣ ΧΑΡΗΣ
    ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗΝ
    ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ
    ΔΕΥΤΕΡΑ 7ΙΟΥΝΙΟΥ 1976
    ΗΡΑΚΛΕΙΟ — ΚΡΗΤΗΣ
    Γραφεΐα: Μαρογισκ>Υ1 ·
    (Πλατεία ΆριαβΙου)
    Τ**.1!! 2Μ-91
    Χρόνος 2ος Άρ. Φύλλου 58
    Τ,μή «όλλου 8ρχ. 9
    ••ο·················*························
    •1
    ϊ'
    εκλεκτεζ
    συνεργασιεσ:
    Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΚΑΙ ΟΙ
    Ι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑΙ ΦΙΑΟΙ ΤΗΣ
    Ι Τού ΓΙΩΡΓΗ ΣΤΡΑΤΑΚΗ, Δικηγόρου
    ΔΥΣΤΥΧΩΣ γιά την άντικειμενική άλήθεια εΤδε
    ττροχθές άττό τίς στήλες τούτης δώ τής εφημερίδας
    πού μέ φιλοξενεϊ, τό φώς τής δημοσιότητας καί κάτω
    άπό τή δήθεν σκστπά «τής Αληθείας» τό περιβόητο
    δημοσίευμα τού κ. Νίκου Τζερμιαδιανοΰ: «"Ας μή Ξε
    χνοΰμε».
    Τό δημοσίευμα θά μέ άφηνε άδιάφορο γιά ττολλούς
    .. λόγους άν δέν συνέττεψτε νά ξεσττάσει τελευταία με
    γσλος διαστρεδλωτικός θόρυβος — καί έπίσημος καί
    άνεττίοημος — ττάνω στή Πανελλαδική άττεργία ττού
    όργονώθηκε καί ΤΓραγματοττοιήθηκε γιά τή ματαιώση
    τού άντεργατικοΰ Νομοσχεδίου τού Λάσκαρη.
    Έττειδή δμως ό θόρυβος εΤναι σκόττιμα είκονικός καί
    διαστρεβλωτικός καί έττειδή μέσα στό θόρυβο ακου-
    οτήκανε καί ττάρα πολλές κακόγουστες καί ϋβρεόλο
    γες άσυναρττκτίες σέ δάρος τής Έργατικής Τάξης καί
    τού γνήσιου ττερκχόμενου τού άγώνα της, εΤμαι ύπο-
    χρεωμένος νά δώσω ώρισιμένες άτταντήσεις τόσο στό
    συγγραΦέα τού δημοσιεύματος, δσο καί σέ δλους
    τούς ύττόλοιττους — συνειδητούς καί άσυνείδητους —
    διαστρεβλωτές των τελευταίων γεγονότων καί τοΰ άλη
    θινοΰ νοηματος τής πάλης των εργαζομένων.
    "Οχι κ. Τζερμιαδιανέ, δέν ύττήρξε —ότε καί οΰτε θά
    γίνει στό μέλλον ή Έργατική Τάξη «ψονιάς τής ττατρί
    δας της». Άντίθετα είναι ό αΐιμοδότης καί ό οτυλοδά-
    της της κα! ή σάρκα καί τα κόκκιαλα ττού την στηρι-
    ξαν στίς δύσκολες στιγμές της. Ρίξτε μιά ματιά —
    δν έχετε τή διαθέση — στά δύσκολα χρόνια της Έ
    θνικής μας Άντίστασης κατά τής τταλιάς έξωτερικής
    φασιστικής κατοχής καί τής νεώτερης έσωτερικής
    χουντικής κοποχής καί τότε θά δήτε ττοιά ήταν καί
    πώς τΓΟλεψε γιά την Έθνική Σω—ιρία ή Έργατική
    Τάξη.
    "Όχι κ Τζερμιαδιανέ, δέν μετατράττηκε ή ττροχθεσι
    νή άπεργία σέ «ξεκάθαρη άλητεία». 'Εσεΐς δυστυχώς
    ττετάξατε τό ττροσωττεΐο καί άττό τή θέση τού «φιλε-
    λευθέρου δη,μοκράτη», ττού θέλετε Τσως να φαίνεται
    παίς βλέττετε τα ττράγματα, βρεθήκατε στή θέση ενός
    Σά66α Κωνοταντσ—ουλσυ καί ενός Γραμματικάκη.
    Άλήθεια τί τούς ζηλέψατε;
    "Οχί* κ. Τζερμιαδιανέ, δέν σημαίνει άττεργία δ.τι
    έβ-Τς Τσως φαντάζεσθε. Ή άττεργία δέν είναι μόνο
    οΐκονομικός αγώνας — δττως φαίνεται ά—ό κεΐνχχ ττού
    γράφετε ττώς θέλετε νά εΤναι — άλλά εΤναι ττρωταρ
    χικά καί κύρια καί ττολιτικός αγώνας καί ίδεολογικός
    αγώνας Χωρίς τα τελευταία συστατικά της ή άπεο-
    γ(σ καταντά μιά «τρεϊντγιουνιστική» κοινοττ— ία, δηλα
    δή ενός αγώνας γιά στείρα καί ξερά έπαγγελματικά
    οχιμφέροντα.
    Όχι κ Τζερμιαδιανέ, δέν γένησε ή άηΐργΊα καμ
    μιά λερνχχία ΰδρα. Πολύ δέ περισσότερο δέν είναι λεο
    νχΐία ΰδρα ή «Κομμουνιοτική Δικτατορία...» καί «ή
    Σία. » (δττως ττροφοΛ/έο—ατα όνομάζετε τίς ττολιτικές
    δυνάμεις ττού καθοδήγησαν την ά—εργία). Τέτοιοι χά
    ρακτηρισιμοί καί τέτοια φρασεολογία λέγεται κ. Τζερ
    μιαδιανέ φασιστική νοοτροττία καί δημοσιογραφκή
    άσχημία.
    "Οχι κ. Τζερμιαδιανέ, ή δημοκρατική ελευθερία
    στά χέρια των άπεργών δέν είναι 6όμ6α καττά της ί-
    διας τής Οτταρξης τους. ΕΤναι τό 6ήμα καί τό μέσο
    τού τίμιου καί άντρίκιου είρτ>νικοΰ άγώνα τους κατά
    τής καταλήστεψης κάι της ύφαρ—αγής τοΰ μόχθου
    τους, άττό τούς κάθε λογής άρπαγες, μονοπωληοτές
    καί κατι■ιταλιστές, των οποίων, δυο~ινχώς, τόσο αττλό
    χέρα αύτοδιοριστήκατε συνήγορος καί ύτΓεροχπτισττΊς.
    Άλλά δέν σάς φαίνεται κ. Τζερμιαδιανέ πώς τό
    παιρακάνατε μέ την κινδυνολογία σας; "Οπως καί νά
    τό κάνωμε δμως ό έργαζόμενος Λαός μέ καμμιά κιν-
    δυνολογίστικη άλχημεία δέν μττορεΐ νά χαρακτηρι-
    σθεΤ οΰτε «άφρονας» ούτε «Δήμιος τοθ εαυτοΰ τού».
    Βναι καί θά παραμείνη κ. Τζερμκίδιανέ ό Περιουσίας
    Λαός ττού σέ γέννηοιε καί σ* άνέθρεψε καί ττού έργάζε
    ται κα! τΓαλεύει νύκτα καί μερά άκο—άπαυστα καί ά-
    κούραστα γιά νά σοΰ έτοιμάζει τό ψωμί πού τρώς γιά
    νά σκέφτεσαι καλυτέρα., μέ ττοιές δρισιές θά τονε λού
    οτις.
    Καί έτ—ιδή κ. Τζερμιαδιανέ ίσχυριστήκατε ττώς' ή
    ττροχθεσΐνή εκδηλώση δέν ήταν άπέργϊα, γιατί 5έν
    εΤχε τό νόημα ττού έσεΐς θά θέλατε νά Ιχει καί έττειδή
    ίσχυριστήκατε τταρά ττΐρα πώς τα έκτροττα δφείλον-
    ται στήν έργατική τάξη καί στόν τρόπο όργάνωσης
    καί έκδήλωσης τού άγώνα της, άς δοΰμε γιατί κα!
    πώς αύτό —ού έγινε προχθές ηταν ττραγιματικά ή ττρώ
    τη — μετά τή μετατΓθλίτευση — ιμεγάλη άττεργιακή
    κινητοποιήση τής Έλληνικής Έργατικής Τάξης στό
    σύνολό της καί γιατί καί ττώς τα έκτροπα ήσαν ξένος
    δάκτυλος, πού δέν εΐχε καμμιά σχέση μέ την έργατι-
    κή τάξη «αί τούς γνήσιους άττεργούς έργαζόμενους
    Κατά — ρώτο λόγο ή Πανελλαδική κινητοποιήση κα
    τα τού έργατικοΰ νομοσχεδίου τοΰ Λάσκαρη ηταν μιά
    κλασσική περίπτωση γενικής άττεργίας.
    Καί ήταν κλασσική περίτττωση γενικής άττεργίας
    γιατί στόχο της εΤχε τή ματαιώση τής ψήφισης ενός
    νομοσχεδίου ττού άΦοροΟσε την ϊδια ΊΞργοττική Τάξη
    καί ττού άπό προστατευτικό νομοσχέδιο των διεχδική
    Ισεων τής Τάξης ττού ΰττοτίθεται πώς άΦοροΰσε, εΤχε
    μετατραπεί σέ άληθινή λαιμητόμο των ττραγματικών
    διεκδικήσεών της. Γιατί δταν ό Τδιος ό συντάχτης τοθ
    νομοσχεδίου ίσχυριζότανε καί ίσχυρίζεται ττώς μ* αύ
    ·. Συνεχειχ οτή £ελ. 4
    ΠΟΙΟΙ ΧΡΩΣΤΑΝΕ ΣΤΟ ΔΗΜΟ;
    Ο ΔΗιΜΟΓΙΚΟΕ Σύμβουλος κ. Βθίγγέλης Παηα6άκη<;, μέ ^ΡΡή τό γντιχ—ό θέμα της ύδροληιμίας, παιραδέχΐτηκε δτι °ψείει στόν Δήμο ποοον δραχμών 20.000, μετά την έξόφλη- οΐ) τού ή-μίσεος χρέους τού. Ο ϊδιοι;, στήν ϊδια συνβδρίαστι, ττέταξε μιά «άπαντα» γιά «καλύιητους χώρους κ.λ.π. Μέ άφορμή χά δυό αύτά γβγονότα θέτομε «ύθέως τό θέμα ^ν χ. Δήμαρχο καί στόν <κ. Νομάρχη καί ζητοΰ'με νά δοθούν τή δημοοιόαηΓτα τα όνόιματα των Συμβούλιον πού όφείλουν* «οί ποία ακριβώς ποοά, γιά όίΐοιονδτΐτΐοτβ λόγο στόν Δημο Ηλ ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ!.. ΑΥΤΑ ττού θέλαμε καί πού έττρεπε νά τΓοΰμε, γιά την εύκιαιρία της συμττλήρω- σης ενός χρόνου άπό την έκδοση της έΦη μερίδας μας, τα λέμε άττό άλλα σημεία αυτού φύλλου καί κυρίως άττό τόν σύντο μο άττολογισμό πού άκολουθεΤ. ΕΠΡΕΠΕ δμως νά μπούνε, έστω κοοί λί γα λόγια, πάνω άττό την ύττογραφή τοθ έκδότη καί διευθυντη. ΑΝΤ Ι κάθε άλλης σχετικής φιλολσ»·ι κης άνάτττυξης άττό μέρους μου, ττροτιμώ τούτο καί μόνο: νά ζητήσω σνγγνώμη γιά τα δσα δέν έκανα, γιά τα λάθη πού έκα να, γιά τίς τταραλείψεις, γιά τίς στενα- χώριες ττού -ροκάλεσα σέ μερικούς, γιά τίς ταλαιττωρίες ττού ττροξένησα σέ πολ- λούς, γιά τό βάρος ττού έδωσα σέ αλλους ζητώντας τους βοηθεία καί κυρίως γιά τίς Άλήθειες ττφυ δέν είπα. ΔΕΝ ΖΗΤΩ έ— ιείκεια. Ζητώ μόνο κα τανόηση, γιατί βέν ττρέττει νά ξεχνά κα νείς, εχθράς ή Φίλος, πώς δλτι έγινε ήταν ό—οτέλεσΐμα, άτομικής σχεδόν προοττά- θεκχς, τής ταττε»νότητάς μου, πού πλαισι ώθηκε εύτυχώς άττό έκλεχτούς συνεργάτες καί καλούς φίλους. ΣΤΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟ χρόνο έλπίζ» νά άνταττοκριθώ καλλίτερα στίς π'ροσδοκίες καί τίς δικές μόν καί τοθ ΚοινοΟ, ττού στά θηκε ό καλλίτερος οτ>μ—αροχττ&της.
    ΚΑΙ ΚΑΤΙ ρκάμη, ττού ξανάπα ο—ην
    της έκδοσης της «Αληθείας»: Άνε
    ξάρτητη, άντικειμενική ένημέρωση τοθ Κοι
    νού καί αγώνας κατά των έχθρων τής Έλ
    λάδας καί είδικώτερα της Κρήτης. Κι' άκό
    μη ή Άλήθεια καί ιμόνο ή Άλήθεια,
    δσο πικρή κι' άν είναι, δσο μαλώτρα, κι'
    δσα τΓροβλήματα κι' άν δημιουργεΐ πρός
    κάθε καττεύθυνση.
    ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣ στόν δύσκολο άγώ
    να μας κ α ν ε ί ς, ντόττιος ή ξένος, μόνον
    ένας καί μόνος: Ό Λαός!
    ΟΔΗΓΗΤΡΙΑκαί έμττνεύστρια δύνα-
    μη, καμμιά, ντόπια ή ξένη μόνον μιά
    καί μόνη: Ή Κρήτη!
    ΜΕ ΤΕΤΟΙΟΝ χρτιματοδστη καί τέτοια
    συμ-αραστάτρια δύναμη, ύττογραμμίζσμε
    γιά δσους άΦελώς ή έκ τοθ ΤΓονηροΟ άλλα
    σκέφτονται ή" διαδίδουν ψιθυριστά, δτι δέν
    Φόδόμαστε κανένα. Τούς -αρακαλοθμε
    καί τούς προκαλοθμε νά αττοδείξοαν δ,τι
    άλλο άττό τα ποραττάνω, άντίθετο.
    ΚΑΠΟΤΕ, έττ! τέλους, πρέττει νά τό κα-
    ταλάβουν μερικοί, έττίστνμοι, ή ΟΛ^εττίσ—<μοι πώς ττρέττεί νά ύττάρχει καί μιά εφημερίδα τΓού νά τα λέει ΟΛΑ καί πρός ΟΛΕΣ τίς κατευθύνσεις, άδέσμευτα καί άληθινά γιά νά πάψη ό προδομένος Λαός νά ττληροφο ρεΐται μονόπλευρα. ΕΜΜ. ΗΡ ΧΑΡΙΤΑΚΗ! (ΜΑΝΟΣ ΧΑΡΗΣ) ΟΙ ΔΟΣΙΑΟΓΟΙ ΚΑ| ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ Σοβορή καταγγελίο κατά τού βουλευτηΜονόληΚεφολογιάννη . Τούτο 8χει μεγάλτι σΐτμαοία διάπα σύμφωνα μέ τό Π.Δ. 933) 1975 «περΐ κωδικοποιήοεως είς ενιαίον κείμενον Νοτίου των «χυουσων διατάξεων π«ρ£ τοΰ Δημστιικοΰ καί Κοινοτικοϋ Κι&- *κος», καί συιγκεκριμένα τό διρθρο 39 (άρ. 15 Ν. 8)75) «ν Δτ>-
    ή Δημοτικάς ΣίψβοιΛος όφείλει πάνω άπό 10.000
    έχηίϊττει αυτοδικαίως τοΰ άξιώματος αυτού.
    Ας ρίψουν λοιπόν μιά ματιά στά αρθρο 3Θ, πού πραγματεύ-
    αι τό όουμβίβαστο λόγω όφβιλί&ν καί άς μδς ποϋν Δήμαρχος
    ' Νομάρχης, «5ν ό κ. Παηαδάκτκ; καΐ Ισΐϋς καί μερικοΐ ολλοι,
    νά έκπέοουν τοθ άζιώικιτος πού κατέχουν.
    ΣΟΒΑΡΩ,ΤΑΤΗ καταγγίλία
    κατά τού ΒουΧευτή κ. Μανόλη
    ΚΕφολογιΛνη, στοιχ£ΐοθετεϊ ή
    παρακάτω €Ϊδποα, πού μόλις
    προχθές πλτ>ροφορηθΓ(καιμε.
    Μέ την εύκαιρία τίίς ηερι-
    ιπτώοεως τοθ δοοΑάγου Γβρ-
    'ΐΜνικίίς κατοχί)ς Έπανωιμερι-
    τάκΐ) ϋ Κουτοώκου, διακεχρι-
    μένος Ήρακλειώτης μάς έ-
    γνωστοίποίησε τα εξής:
    Ο Σάββας Κουτάντος, πα-
    ντοπώλης, κάιτοιχος τοθ χωρί¬
    ου Καμάρη Μαλεβυζίου, υπήρ¬
    ξε συνεργάτπς των Γερμαν©ν
    καί καταδϋκάστπκε μέ την ύστ'
    4ρι0. 63)30 - 3 - 1948 άπώφα-
    ση, άπό τα Είδιικό Δτκαστήριο
    Δοσιλόιγων Χανίων, σέ πρό-
    οκαιρα δεσμά 15 έτων, και»ά
    συγκώνβυση μετατραπείσα (διά
    τοθ άιπό 7)3)1961 Β.Δ) σέ
    κάθειρξη 12 έ·των. *Ο παοαπά-
    νω κατα&ικαοθΐεΐς δοοΐλογος ά-
    ποφυλακίοτηκε την 17)4)1953,
    τυχών αναστολήν; τοΰ ύπολοί-
    που τίίς ποινίίς τού.
    Ή κόρΓ) τοθ παραπάνω χυ-
    ρίου Εύοεβία Κουτάντου, διο-
    ρίοτηκβ στό 'Υπουργβϊο 'Επα-
    χσινωνιί&ν, άπό τόν κ. Μανόιλη
    Κεφαλογιάννη, την έποχή τίίς
    Κυβερνήθεως των 70 ήμερίδν,
    όατότε ίταν ύφυπουρ'γός στό
    παραπάνι» ύπουργείο.
    'Οπωοδιήιποτε (άν ή ΐτεοίητω
    ση άΛηβευει) οηεύδομε νά ύ-
    ιπθΎραμμίσωμε δτι τα παιδία
    τδν δοσιΛόγων δέν ςνταίνε σέ
    τίποτε. Άιποοτελεΐ δμακ; τό γε-
    νονός &τΐω<; καί αλλα παρό- ^ μιά πρόκλτνσΓΐ κι' Ενα ηαράηονο, δταν είναι γνωστό 6τι ηολλά ποιιδιά πραγματικων ηατρΐϋκών, ιμέ προοοντα, δέν ιμποροΰοον νά διορκποΰν σέ 'δτϊμόσια θ!έση> γιοτϊ παρά τό
    βη ήσαν παιδία τραυματιθν χαΐ
    θυμάτων, συνέηεσε νά έίχουν
    δναν..... ΐιέιΐΓίτο ξάδερςιο 'Ε-
    λασίτη.
    "Π λέτε γι' αύσά κύριε Κε-
    φολογιάννη; Κάνατε όντως αύ
    τό τό ρουοχριότι στόν δοσίλογο
    πολιτικό σας φίλο;
    "Η ΑΛΗΟΕΙΑ,,
    άττό τής εκδόσεως της
    μέχρι κα! σήμερα
    έχει
    ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ
    ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ
    ά—ό δλες
    τίς έφημερίδες
    της Κρήτης!
    Απαντήση πρός τόν Αήμαρχο Ηρακλείου
    ΚΙΊΤΙ ΒΚΟΜΗ χ. ΚΙ1ΡΕΑΑΗ
    φ Δέν πήρατε δάνειο # Έρωτημ,ατικά γιά μερικές ήμερομηνί€ς
    # Τό θέμα τής δικηγορικής όσκήσεως · Ή άντιστασιακή δράση
    ΔΕΥΤΕΡΟ ΑΝΟΙΧΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΜΑΣ
    ΕΠΕΙΔΗ, έπαναΛαμδάνομιε, στόχος μας μοναδικός εΤναι
    ή Άλήθεια πρό δλες τίς κατευθύνσεις, δίνομε σήμερα δεύ
    τερη συνέχεια μέ τόν Δήμαρχο Ηρακλείου καί τταληό συνά
    δελφο κ. Μανόλη Καρέλλη. Γ> "Λ ι
    ΠΡΟΤΙΜΟΥΜΕ καί —άλι τό στυλ της άν-ιχτής έπιοτο-
    λής, ττού εχει ώς εξής·
    Άγαπητέ μου Δήιμαρχε καί
    ΐταληέ ουνάδελ(|>ε ΜανόΛη Κα
    ρέλλη,
    Λυατοΰμαι είλικρινά, πού πά
    ραζήγτιοες τελείως τό πνεΰμα
    τοϋ άνοιχτοΰ γραμνίΐτος, πού
    δημοοίευσα τιγν περαο·μένη-
    Δευτέρα.
    Καί πιό ΐκ>Λύ λυπο&μαι πού
    αύτό έγινε άφορμή νά ώδηγη·
    θής σέ ένέργειες οί οποίες δέν
    είναι κατά την τατΐβινή μου
    γνώμη τιμητικές για τή>ν προ-
    σωτπκότητά σου καί τό άξίωμα
    τιού κατέχεις.
    'Βπειδή δμως αύτές τίς ένέρ
    γειες τίς «άνεις άνεπίση'μα
    (καί άνεπίοηιμο γιά μενά είναι
    δτι δέν ύπογράφεται δημοσία
    καί ύοτεύθυνα) δέν θά όσχολη
    θώ μ' αύτές καί θά περιορίση!»
    σέ δοα απάντησες ένυηόγραφα.
    άηό την «Άλλαγή» τίίς ϊ)β)
    76.
    Ένα μόνο περιορίζομαι νά
    σοθ ύιπογραμρίοω — δπω<; σοθ τόνιοα καί προιροριχά τό πρωΐ τίίς ημέρας τοΰ δημοσιεύματος αΐού μέ χάλεσες στό γρα<ρείο σου: Δέν εχεις κανένα λόγο, οΰτε δϋίαίωμα «νά μέ καταοτρέ ψης», όπως μοΰ εΐπες. Άντί©ε τα δχεις ύποχρέιοιση νά μιέ προστατέψης, γιατί εΐμαι καί Δηιιότης σου καί παληός συνά δελφος καί συναγωνιστής καί φίλος. Άγαιπητέ Μανόλΐι, Σοΰ τό ζανατονίζω: "Αν εΐ- χα σχοπό νά σοΰ «κάνω ζττμια» ΠΑ ΤΟΝ ΔΗΜΑΡΧΟ κ. ΚΑΡΕΛΛΗ Ό έορτασμός τής Μάχης Απόψι.ς τού κ. ΗΡΑΚΛΗ ΠΕΤΡΑΚΟΠ9ΡΓΗ Λέν θά μακρυγαρήρω· διά νά έζάρο» τόν απαράμιλλον είς ηρωϊσμόν άιγωνα τού Κρητικού Λαοϋ κατά τί|ν Μακην τής Κρήτης. "Ομως θεωρω ύαποχρέωσιν μου νά άναφερβω είς ωρισμένα άηαράδεκτα περικττατκκά τα ά- ποία δΐβδραματίσθηοαν χαχά τάς έορταστνκάς βκδηλώοεις της Μάχης αύτίίς καϊ τα όποϊα £γινανν όχρορι^ της διακομωδή σεακ; τος φιοτεινώτεοης σβλί- δος της ίοτορίας τοΰ Κρητικού Ααοΰ. Ύπίίρξεν άναμφιοβήτηαον δικαίωμα τής Διγμοτικί)ς Άρ- χί)ς ό προγραριματισμάς τωιν έορταχτπικων έκδηλώοεων τής Μάχης τής Κρήτης. Άλλά ήτο καί επιβεβλημένον χρέος της έν λόγω Άρχίκ;, νά τιμήση τόν ιερόν έκβΐνον 'Αιγβνχι καί διά των εκπροσωπών τοΰ άγωνισθέ ντος λαοΰ μέοα» καί τί&ν - υπο τοθ Κοάτους - άνεγνωρΜηιένων Όργανώοεων της 'Εθνικίίς Άντιοτάσεως Κ.οήτη,ς. Τυγχάνει ανεξήγητον τό γε γονός δπ: 1) Είς την συοτα- θεϊσαν όργανατπίκήν Επιτρο¬ πήν διά τόν προγραμματΐομόν τώ ν έικδηλώσεων τίίς Μάχτκ; τής Κρήτης, δέν εκλήθη νά συμμετάσχη οΰτε δνας τουλά¬ χιστον έκ των εκπροσωπών των ανεγνωρισμένου υπό τοΰ Κράτους ανωτέρω Όργανώοε¬ ων. Ό κ. Δήμαρχος είχεν εγ¬ καίρως ένημερωΘί) ύηό τοΰ χ. Α. Μανασάκη - Δημοτικόν "Σύμ¬ βουλον, διά την παοαλει—ν αυτήν. Έν προκειμύνω είναι άναγ- καϊον νά τονίσω δτι ή Μάχη τής Κρήτης είναι άρρήκτως ουνδεδε-'μιένη μέ την Εθνικήν Αντίστασιν, δεδομένου δτι οί 'ΑγατνκηαΙ της ήρωϊκϊίς έκεί- νης Μάχπς υπήρξαν έν πολ- Λοϊς καί οί συνεχισταϊ τοΰ άπε- λευθ6ρα»τικοΰ Αγώνος κατά τής γβ,ριμονικής κατοχής. ΤΑρα γε, αΰτοί οί όποίοΐ έζΐκκιν έκ τοΰ πλησίον τόν αυθόρμητον καί τιτανιχόν εκείνον Άγώνα διά τα έθνχκά ίδανικΔ καΐ ίδεω- δη, δέν ήσαν είς θέβιν νά 6ώ- • Σννέχβια οτή Χβλ. 4 Οί Άρχηγοί τής Έθνικής Άντίστασης Γ. Πετρακογιώργης καί Έμμ. Μπαντουβας, σέ παλαιότερη καταθέση στεφάνου, στήν έττέτειο τής Μάχης τής Κρήτης. ξέρεις πολύ καλά πώς ύ- τιήΐρκε ύλλος ιδοόμος. Άντίβε τα όπως έγραφα καί στό δΐγμο οίευμά μου, ηθελα καί θέλω νά σέ βοηβήσω. Καί βοηθεία άΐγα πητέ Μανόλη, δέν είναι μόνο νά γρώψομε κολαχευτικά οχό λια. Βοηθεία, στά δπμόοια πρό σαχπα, δπως εΐσαι έού, είναι καί νά ξεκαθαρίζομε τίς ψήμ-ες πού κ.υκλοφοροΰν γύρω τους, στά καφενεία καί στά πεζοδρό μια, άνεύθυνα καί κακοηροαί- ρετα, πού συγχρόνως άφήνουν λεαοέδες καί κακά σημάιδια. Καί γιά νά δεϊς πόσο δίκηο £χω, τώρα πού άοφαλίδς θά ήρέιμησες, άαΐό την δζαλλη κα- τάσταση των πρώτων ημερών, κάβιοε καί σκέϋΐίου αν άπό τό δϊΐμοσίευμά μου βγήκες ώφελι μένος ή ζημιωμένος καί κατά πόσο. Καί ζημιωμένος ίίμως νδβγαι νες (καί θώ σοΰ πώ ηαρακάτω Τ»έ ερωτηθείς ποΰ βγηκες, γΐα τί έιγώ τα λέω δλα) δέν εΐχε τάση ση.μασία, ά<ροϋ άττό την δλη ύπόθεοη θά έξυποϊρε'πόταν ή ίδέα τής Αληθείας. 'Επ' εύκα»ρία μάλιοτα σοΰ λέι* δτι αυτή ή ΆλήθεΊα, ή έν νοια Άλήθεια, είναι ή μόνιμη «ριλοζβνούμενη τής έντός εΐσα γωγ—ώιν όπως λές «Άλη θειας», τής εφημερίδας μου, γιατί δπως είναι γνωοτό δλοι οί τίτλοι των έφηιμερίδων μιπαί νούν οέ είσαγωιγΒΤ-ά. Τό περιε χόμενο διαφέρει. Κι άφοϋ ξεπεράοα'με καί τό ήστοχο εθφυολόγημά σου (θυ ρδΐσαι βτι όοπά παληό στό χιοθ μορ δέν τα κατάφερνες...) άς £ρθωμε στό κύριο θέμα. Σοΰ θυιμίίω τό κηορικό: "Ε νας δεζχός, ένας βακηλικός, Β νας δανεκ>λήπτης τής δικτατο
    ρίας, ένας «φρούραρχος» πα¬
    ληός, ενα μέλος τής δυναοτεί
    άς των Κε<ραλογιά·νηδων, μ έ τόν όποίο έχεις παληές διαωο ρές, σοΰ έκανε μιεταζύ ΰλλων καί τέασερα έρωτήματα, τα ό ποία έιγώ 6ν ήμουν κατά σένα, βά τα εβαζα στή δική μου έφ·η με-ρΐδα καί φυσικά, θά τοΰ ά ιπαντοΰσα, δν μττοροΰοα. Τα έρωτήματα λοιπόν αύτά Λροασαν νά κυκλοφορούν «στάς ρίμας καί τάς άτραπούς» ·. Συνέχεια στή Χελ. 4 Μοθαΰριο Τβ<&ρ*η 9 ΊοννΙον Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΣΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ «Σταθερά μά κι άντρίκεια την ποινή περιμένω γιατί πόθησα δίκηα σέ καιρό ταραγμένο. Ναί καρδιά μου. Κοαΐτήοου μή βουρκώοης μιά στάλα Ναί καρδιά μου. θυμίσου: είν' άρχή ή κρεμάλαΙ...» **«ΛΑ ΜΟΕΘΑΥΡΙΟ Τετάρτη 9 Ί- ουνίου, οτό Τριμελές 'ΕφετεΙο Χανίων, δικάζετϋΐ ό διβυθυν- τής μας, μέ την κατηγορία τής «περιϋβρίσεΐικ; Άρχής». ιΠρόκειται γιά τή σάν «Δίκη των Χωροφυλάκων» καί συγκεκρΐ'μένα γιά την πε- ρίπτωση τοΰ έηειοοδίου, κατά τής χήρας Κό,μηοοας Γκούμα, δταν ό δικαστικός κλητήρας κ. Γ. Χουστουλάκης, έφαρ'μόζον τας άπόφαοη γιά λογαριασμό τής Μαρίκας Κατ/ή, πέταξε τή χήρα οτό δρόρο, μέ άιποτέλε- σμα στήν άντκπαοή της, νά βρεθή χτυαυγμένη. Τότε καί μετά την καταγγε λία βϊχαμβ γράψει οχόλιο κα¬ τά τού προσώπου τού προϊστα μένου μέ άποτέλεοΐΜ νά καττΐ γορηθοθμε δπ περιυβρίσαμε ό- λόκληρο τό ϊώνα τής Χΐι>ροφυ
    λακής(!ϋ)
    Μάρτυρες ύπεραοττίοεως τοΰ
    κ. Μανου Χαρή, (πού εΐχε κα-
    ταδΐικαστεΐ σέ 11 ρήνες <ρ·υλα- χή ττρωτάδικα καί 3 μήνες στέ ρηση τής ατελείας τοΰ χαρ- τιοΰ) θά είναι οί βουλευτές χ. κ. Κ. Μπαντουβας καί Μέν. Ξυλούρης, δημοσιογράφοι, δακη γόροι κ.Λ. άπό την ΆΒήνα, τό Ήράκλεΐο καί τα Χανιά. Συνήγοροι ύαιβρααπίοεϋκ; θά είναι ό γνωστάς ποινικολόγος των Αθηνών κ. Χταθρος Κα- νελλόπουλος καί ό χ. Γ. Στρο τάκης. ιΓιά την αντιμετωπίση των έ ξάδων τής σοβαρής ατχπίς δί- κης. όργανώνεται ή σηΐμερινή χιαλλιτεχνικιή εκδηλώση στό «Ντορέ». ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΑΠΟΛΟΠΣΜΟΣ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ζωής, Ινα χρονο άγώνων καί αττοκαλύψεων, συμ—ληρωσε μέ τό ττροηγούμενο φθλλο της «Η ΑΛΗΘΕΙΑ». ΕΤΣΙ ΒΛΕΠΟΜΕ σήμερα τα δνειρα νά Φουντώνουν νοντας ττεριθώρια γιά καινοΰργ»ους άγώνες, σωστή καί τικειμενική —ληροφόρηση. Καί εΤναι ττραγματικά αθλος τούτη τή μ ικρή εφημερίδα, τό δτι κατάφερε νά 6γεΤ νική- τρια στόν άγώνα της, νά ύψώνει γιά ένα όλόκληρο χρονο τή Φωνή της, στό Οψος της Συνείδησης. ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ ττέρασε. Ένας χρόνος γεμάτος ττερι- ττέτεΐΕς, γεμάτος διωγμούς, γεματος άγώνες Ένας χρόνος πού μάς γέμισε έλττίδες καί ττροσδοκίες. Χωρίς καμμιά, μά καμμιά υποστηρίξη, έκτός άπό την ΰττοστήριξη των αττλών καί τιμίων ανθρώπων, χωρίς νά στηριχτεΤ είτε ο ί κ ο ν ο μ ι κ ά είτε ττ ο λ ι τ ι κ ά στίς πλάτες κανενός. «Ή Άλήθεια» δίδει σήμερα, (—ού μτταί- νει στό δεύτερο χρόνο), τή μεγάλη. ύ—όσχεση στό Λαό καί στόν εαυτόν της: Νά μή λυγίσουν τα γόνατα μπροστά σέ κανέν— έμττοδιο. ΕΤΣ Ι ΜΠΑΙΝΟΜΕ στό δεύτερο χρόνο. "Οττος ακριβώς άρχίσαμε καί κλείσαμε τόν ττρώτο. Μέ μοναδικό Τσως έφό- διο την άγωνιστική διαθέση καί τό ττεΤσμα ττού γιγοντώνε ται μέσα στίς καρδιές. ΠΡΙΝ ΑΡΧΙΣΟΥΜΕ τουτο τόν άγωνιοτικό άπολογισμό, θεωροΰμε ϋτΓθχρέωση μας νά ττοθμε ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙ- Σ,ΤΩ στό Λαό, στούς άττλούς άνθρώττούς πού σμίξανε τίς Φωνές τους μέ τή δική μας. ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ Ό άναλυτικός άττολογισμός των έττιτυχίών τής «Αληθείας» ,μέσα στό χρόνο ιτού πέ- ρασε._______________ Ι1 '^ Ή διβθνής δημοσιογραφική έπιθεώρηση: "ΠΑΝΕΥΡί!ΠΗ,, Πρός την εφημερίδα μας II ΔΙΕΥΘΥιΝΣΗ τής μενά λιης 'Ελληνο - Άνγλιχής Δημοσιογραφικήν; 'Επιιθεωιρή- οιβως «ΡΑΝΕυΚΟΡΕ» («ΠΑΝΕΥΡΩΙΙΗ»), πού £- χει τόπο εκδόσεως τό Λονδά νο καί κυκλοφορεί διεθνώς, μ&ς άιπέοτειΛε τό παρακάτω τΐμητικό γράιμμα: Άξιόαιμε κ. Χαρή, Παρακολουθοΰρε τούς άγώ νας σας υπέρ τοθ "Εθνους καί τής Πίστεως, καθώς καί τούς ώγώνας τής μαχητικής έφημε ρίδος «ΑΛΗΘΕΙΑ» καί οάς συγ χαίρομε. 'ΕΙοωκΐλείστως λαιμβάνβτε δύο ψύλλα τής μαχομένης διά τα {δια ίδανικά εφημερίδος «ΠΑΐΝίΕΥΡΩΙΙΗϊ μέ ένδιαφέ- ροντα δηιμοσιεύιματα επί 'Εθνι- κών θενάτων. Δύναοθε νά άνα δτϊμοοι«ύετε' αΰτούσιθι δρθρα ά ναιφέροντας μόνον την πηγήν έξ ής ελήφθησαν: Έκ τής Ε¬ φημερίδος «ΓΙΑΝΕΥΡΩΙΤΗ» τοΰ Λονδίνου. Εύχόναοτε όλόφυκα εύόδιο- σιν των ήρωΐκών σας άγώνων. Α ΓΧΒΑΟΟΡΟΥΙΧ>8
    47, ΟΑιΚΒΝΗΟίΤ ΗΟ.
    ΊΤΕΑΜίΕ5ΜΕΑΧ>
    ΙΧ>ΝΓΧ>Ν 5.Ε. 2
    ΕΝΟΙ-ΑΜ)
    12 Μαίου 1976
    ΠΡιΑΙΜΑ,ΤΙΚΑ τα δημο-
    σκύιμαΐτα τής βΠΑΝΕΥΡίΙ-
    ιΠΗΣ» είναι ιδιαιτέρως ένδια
    ΣΙΤΟ ΕΙΙΟβνΙΙΕΝΟ:
    Έν&αφέοον αοθρο Εΐδικοΰ
    ΧυνΒργάττι τής «Αληθείας»
    μέ θέμα τούς ΧΙΛΙΑΣΤΕΣ
    φέροντα καί σύντοτΐα οί άνα
    γνώστες τής «ΑΛΗΘΕΙΑΣ»
    θά έχουν την εύκαιρία ν4 τα
    διαβάοουν.
    ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
    «Η ΑΛΗΘΕΙΛ» άττό
    τό τΓερασμένο Φΰλλο της
    συμπλήρωσε ένα χρόνο
    ταχτικής εκδόσεως.
    ΜΕ ΤΟ σημερινό Φϋλ-
    λο μτταίνομε οτό δεύτε¬
    ρο χρόνο, γεγονός πού
    μάς ύτΓοχοεώνει νά ποΰ-
    με ένα ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΛ
    ΡΙΣΤΩ ττρός τούς συνερ
    γάτες μας, τούς τεχνι-
    κούς τής εκδόσεως της,
    αύτούς ττού μάς τταρα-
    χώμτσσ» τα τεχνικά μέ
    σα, αύτούς ττού μάς συμ
    τΓαραστάθηκαν οί ούς δι-
    καστικούς μας άγώνες
    καί τούς χιλιάοες άνα-
    γνώστες πού άγκάλια-
    σαν τόσο φιλικά την έ-
    Φημερίδα αύτη κα! τή
    βοήθησαν νά καθιερωθη
    δυναμικά, οτό χώρο τοΰ
    Κρητικού Τύττου.
    Η ΕΠΙΤΥΧΙΑ μας, δ
    ποία κι' άν είναι όΦείλε
    ται σ' δλους αύτούς, γι'
    αύτό καί άντί άλλης άν
    ταττοοόσεως, τούς ξανα
    λέμε την Τδια λέξη:
    ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
    ΜΑΝΟΣ ΧΑΡΗΣ
    Άπό τή σκοπιά τής Αληθείας
    £ΤΕΡΠΟΠΑιιΗ_
    Τού συνεργάτη
    ΝΙΚΟΥ ΤΖΕΡΜΙΑΔΙΑΝΟΫ
    Πληροφοροΰμαι, κάΐπως χά
    θυστερηιμένα, δυοτυχώς, τό θύ
    νατο τοΰ ουμβτολίτη λαογράφου
    Γιάννη Κοραταράκη, τοΰ «Στε
    ργιογιάννη» δπως τονε ς"·έρα·με
    κι δπως ό ϊδιος άγαηοΰσε νά
    τόν λέμε δταν ίοθοε. "Ετοι,
    παρά τή φαλία μας — είχαμε
    κουμπαριάσεΐ μιάλλιστα κιόλας
    — δέ,ν τόν άττοχαιρέτισα, οτό
    τελευταϊο, τό μεγάλο, τό χω¬
    ρίς έίπστροφή ταξίδΐ. "Ομΐικ;
    ιδέν είναι θί>γά ποτέ. "Ιοως
    καί νΰπρεπε νά γίνη 6~.
    Συνήθως άποχαιρετοΰνε κά
    ποίον δταν φεύγεΐ, μά ό Στερ
    γιογιάννης, λέω, πώς δέν Ιφυ
    γε. Τόν ΰδεσε τίναποσηαστα μέ
    τή ζωή καί μέ την Κρή,τη μας,
    τό ΙΕργο τού. "Ετσι μηορεΐ' ό
    Στεργιογιάννης νά ξεφύοασε,
    νά κλάΐφΏΐκε, νά νεκρολογήθτι
    κε, νά θ^κρτηκε, μά δμως καί
    ΐΐάλι άιπόμειν* καί ζεί άνάμε-
    οά μαο, καί ·φΐγυρί<£ΐ πάνω κάτω τό νπσί μας καί άφηγιέ ται τίς συνήθειες χαί τα πά- ρατηρήματά τού. Άκούραοτος ό Χτεργιογιάν- νης δταν ζοθσε, δργωνε άπά νω κάτω τό νησί, μάζωνε στά κυ— στάχυ τίς συνήθειες τού Λαοΰ, ^τά παρατηρήματα, τίς χουβέντες τού, παοτρικες καί βρώμικες, προοποθώντας νά σώση άΐτ' τό χαμό τό λαϊχό Πό λιτισμό τής Κ.οήτης, καί νά τής τόν χαρίση σάν ένθύιμιο. «Τα δίσηχα πού ίίγραψα οέ τουτο τό βιβλίο χαρίζω τα στοί Κρήτης μας1 τ' όΊιοοψο μεγαλεΐο». "Ετσι ό Στεογτογιάννης, άν ΤΜίδβυτος άλλ' ακούραστος, φτωχός μεροκαιματιάρης μά μβ γάλη καί ξύΐτνια ψυχή «χρασού λι τό «αοοΰλι γέιιιοε τό οακ κοΰλι», δίΐως θάλεν' ό Ιδαος καί οτά&ν.χε ένας άπό τους πιό Λξιους, ό τηό Λξιος ΘΛλεγα, ά πό τούς λαονοάκρους πκ; Κρή της. Στά 1957 παίρνβι τόν "Εηαι ·. ΣννΙχεια βτή Σελ. 4
    7 ΙΟΥΝΙΟΥ 1974
    ΧΙΛΙΑΔ 2
    ΗΡΑΚΛΕΙΟ "Η ΔΛΜ+1ΙΔ,, ΚΡΗΤΗΣ
    Μυϋιατόρΐ}μα
    - Βιογραφία
    ΓΙΑΝΝΗ ΑΝΑΠΛΙ&ΤΗ
    Ό 'βήηθΐνός Ζορμπας
    καί ό ΝΙκος Καζαντζάκης
    — 52ον —
    Μά σιγά σιγά άρχι£ε ή καϊ>
    &ά τού νά φουσκώνβι, φωνές
    ακοτειινές άν έβαινον άτΐό τό
    οσιλάκνο μου· ίΚερα ποίος ωώ
    να<ε· μιύ οηγμή ναμενα μό- νος, μούγκριζβ μέσα μου άγ- κουσεμένος απ© άκατανόιμαστες ίβκθυ'μίεις, άιπό παράφορες, ά- νκσόρροπες έπϋδες καί περίΐμε νέ άιπό υένα τή λύ-φωση. "Ανοιξα γρήγορα τόν Ντάιν- τε τόν Συνταζιώιώτη, νά μην των ώκούω· νά ϊ,ορκίοω τ6 <ρο- βερό, δο θλίψη καί δύναμη •μέοα υου δαί·μονα. Ξεφύλλιζα, διάθαζα οκόροτυα £να στίχο, μίαν τβρτσίνα, Ουμάμουιν δλο τό κάντο, άνέβαιναν ούρλιάζον ■τας όΐπό τίς πύρινες σελίδες οί χολασμ&νοι· μάκουνταν τηό πέ ιρΐα μεγάλας λαβομένες τρυχές νό ακαοε?αλώοουν δνα ηανύιψτ) λο βουνό· ταοιτιιάνω άικόμα σερ γιόνιζαν σέ λαβοδαα άιπό σμα- ραγΰα οί μακάριες ιρυχ,ές, σάν καταίρωιτες πυγαλαμπίδες. Άνε βο»απέβαιινα τό φοβερό τρώτα το οΐχοδό'μημα τής Μοίρας, κι>
    Κλοφοροθοα ανετα στήν Κόλη
    ατι, στό Καθαρτήιρι, στάν Παι-
    ράϋεισο, αά νόταν τό οικοιδό-
    ιμΐ,μα τουτο τό σπίη μου. Πό
    ινοΰοα, προσδοκοθσα καί χϊιί-
    ,ρου<μουν άρμενίζοντας άιχόρτα γα άιηάντο στούς έξαίσιους οτί χους. <Μ σηγιαή ίϋκλειοα τόν Ντάντε, κοίταξα αλάργο τό πέ λαο. Ένας γλάρος άκούιμπτη- ο» την κοιλιά τού στό χϋμα καί αιαράίτησί· τό κσημί τού οτή ν γάλΐ) ήδοντν. "Ενα ήλιοκαμένο άγόρι ανάνηκε γκαλιό - γιαλό ζυπόλυτο καί τοανουδοϋοε έ- ρωπικές μαντινάβες Ισως καί ινα καταλάβαινε τόν πόνο τους, γκπί ή Φωνή τού εΐχε άοχΓσει κιόλας νά βοαχνοχοκοοίζει. "Ομοια τραγουδιοϋνταν χοό- νκτ πολλ/ά, αΐωνες, οτίϊν πατοί ΰα ταυχ; κ' οί στίχοι τοϋ Ντάν τε. Κι όπως τύ έρωτΐκό τραγοΰ δι προετοιμάί'ει τ' άγόρκι γιά τόν ίίοωτα, δμοια προετΌίμαζαν κ' οί ωλογεροί φλωρεντίνικοι ' <κΐχοχ τούς Ιταλούς βφηβους - αά -τόν εθνικόν άνωνα καί τή λύπρκαση. Καί σιγά σινύ δλοα, μίτβλαβατνοντας την φυχή τοΰ τ«οιτρ·ίϊ, ικπουσίωναν τή σκλα- βιά ο έλιεντεοιά. "Ομοια, άλήθεια, ηοαε-τοίμα- ζεν ό Ζοομττάις την ν/υχή τοϋ Καζαντζάκη; γι/α την άλλαγή καί την ηλέρια λύτρωχτη πού άλίμονοΙ — δ£ν £γινε. Γιοτί €Ϊκ«ν όιδυνατο νά γίνει· «ϊταν κάίη παρ<ι<ρύση, κάτι άντίθοτο ϊτρός την έσωστρέφεια τοθ Κα ζαντζάκΐϊ. Κ' ή άλλαγή πού 'γινε υέσα τού — τόοο άιργάι, •ώαο άούνειδα... — εϊταν μι- ιιορή· μιάΐ άΐΐλίί οχραμοΓωιση γνώ σεων καί έρπειοίας άπό τή ζωτι ενός ΐΓθλυίωϊσμενου άν- Βρώηου πού εϊτΐαν κβί Διόνυ- σος κβί Ήρακλάϊς καί 'Οδυοοέ άς τιολυιμήκονος καί Καζο,νό- βας θεριμος καί Δόν Κιχώτης άινιεμοΐΓΚΐ'Ρυένυς. ΆιπΑή άφο- νοίωση* 8χι δμως καί μετουοί- ώσή σέ ΐί.6όξΐ>. «Εϊταν τπά πο-
    λ» άογά», Οπως λέει κι ό 1-
    διος, γα& την ολοκληρωτικήν
    άΑλβγή τοθ μεττώπου- — την ό-
    λοκληΐρωιακΐί λύΐΓχυοη....
    Ό Καζαντζάκης παρόλο ποό
    στό μυθιστΟΜγμά τού φαίνεται
    άατό ηρώτη ματιά αττ6λυτα οχε
    δόν ώποταιγμένος στίς ίδέες
    Μαί τίς έμιπε]ί>ίες τοθ Ζορματα,
    διατηρεϊ οτό βάθος τίς δικές
    τού άστ6φιεις. "Ομως οί σκέψεις
    κ' οί ποαπόγνιοιρες συγκινήοεις
    ττού δοκτμάζει άιπό τό καβημερι
    νό κσυβειντοΧόί τού μέ τόν κο-
    σΐΜγυραιοιιένο Μακβδόνα δκουιν
    βρΒύταικί έπΐϊρεαστεΐ άαι' αύ-
    •ίόνι. Μέοα τού νίνονταα ποικί-
    λες μυσπκές έαΐεζεριγασίες καί
    0τ6 ύποσυνιεϋδΓΐτό τού κατα-
    οταλάζει σιγά σνγά δνα πολύ-
    ΐϊμο πεντάΌτανΐμα καινούριων
    ΙΦεΑν — μιά σύνθεοτι τοΰ διο
    ινυσιαίέοθ ζοί>μ-α6ιομοΟ καί
    τοθ άπολλώνιου αΐθθησιασιιοϋ
    τού. Άιπό ττΐνι ττολύτιμτΐι αυτή
    συ>«9εοη, πού άιποθΐηικεύει μ£-
    σα στό ύτκ>ουν€ίϊ6ή.τ6 τού ό Κα
    <αντζΛκΐ)ς. θά ξεηηιδήο'ει άρ- γόπ«ρα!, εηειτα άιπό πολλά χρ& νια, ή άστραιπή τής λύτιρωσής τού καί ή δικαίο*—» τοθ άνώνα τού νά ιμιετουοιώσει την Ολη σέ πνέμα. "Ενας πλούσκ>ς, λοιπόν, κ»
    σμος χαινούοαων ίδεβιν σαρκώ
    νεται στά σπλάκΐνχι τοθ «διανο
    ου» Καζαντζάκη· μά οί
    αύτές, δηιμαούργηραι έοω
    τιερικίΚ διε,ργασίας μέ έλάοα-
    οτα εσωτερικώ στοιχεΐα, είναι
    θύσκοΑο νά έχψίχκ—οθν άπό
    έναν έσώσχικφο τύπο κατά
    τοάπο νοΐ»τά «αί ΐνκχηττ» σ' Ε¬
    ναν ά,ντίθετο τύιπο. «Ή ύποκει
    μβνακή σκέ»|/η, όπως παροτηρεϊ
    ό ΓΛούΛ'κ, ηού 6έν σχετίζεται
    με τίποτα τό έζωτερικό, δύοκο
    λα μΐΓορεϊ νά Τφοκαλέσει μιά
    τέλ>εια κοττανάΐϊσΐ!». "Βτσι βλέ
    &α ιΐώ, άλλά πολλες
    ΟΙ ΤΕΧΝΕΣ ΚΑΙ ΤΑ
    ΣΤΟ ΚΑΕΤΡΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ
    φορές το Ζορρπά νά μή μπορεϊ
    νά καταλάθει νά μή μπαρέ! νά
    ■μΐτεϊ στόν κόσμο των ίβεών τοθ
    άφειντικοϋ τού. Κι άκάμα: ντί
    'χει την έντύιπωσΐί πώς καί τ'
    άιφενταχό τού δέ ματοροδοβ νά
    καταλάβει τό δικό τού χώσμο.
    Λές κι ό καθ^νας τους μιλοϋ
    σαν δκκροοετιικΐι γλίδσοα. Ο
    Ζσμμπάς παοαιπονιέται πώς δέν
    τόν καταλαβαίνει ό Καζαντζά-
    κΐ>ς:
    — "Αψη.το ποάμα... ε6τε τέ
    λος. Δαοκάλικο κρέας, δαιοκά-
    λΐκα μηχιλό... "Ο,τι καί νά σοΰ
    ιπώ, χαιμέινο, κοί νά μέ συμπα
    θ&ς άιφ©ντιΐκ6.
    — Μά πώς; διαμαρτυρήι&η-
    κα· καταλαβαίνω, Ζο.ρμίΐά, κα
    ταΑαβαίνω!
    — Ναί, καταλαβα-ίνας μέ
    τό μυαλό. Λές: σωοτό, οτοατ
    βό· ί?τοι είναι, έίτοι δ&ν είναι·
    £χ€ΐς δϊικιο, δέν έχεις δίκιο,
    Μά τί βναίνει μ' αύτά, 'Ειγώ
    ικοιτάζω τα ρττρώτσα σου, τα
    όδΐα σου, ΐό στηθσς σου, την
    ϋίρα πού μιλας· κι αύτά δλα
    τισμένουν βουβά' δέ λένΐε τι>ιτ>
    τα. Σά νά μην δχοον αίμα. Ά
    τώ ποΰ λοιΐτό·ν ιιηορεϊς νά κα
    ·ταάβ€ΐς, Άιπό τό
    ΠφφΙ..
    Ό Ζοομιπάς συν έξώστρε-
    <ρος δέ μΐτο'χ)ΰοε νά 'χ&ι κα- ιμιά έμτηστοσύνΓΐ στό κεφάλι •τοΰ άφεντικο,ΰ τού. 'Εκεϊνο «δούλευε μονάχα νιά τόν έαυ- τό τού. Μέ τή φανταοία, μέ την ττοΐΓτπκή ένάοασή τού. Καί ττραγματικά· τό έοώστρεφο συ ■ναίοβπ.μβ τσΰ ΚαΓαιντζάκη πού, ώσύνεΐιδα, δλο καί τόν άηομά- κρυνε άπ6 την ποαιγιματικότη- τα, δΐϊΐΛαυογοΰΐσε οτή οκοφη τού δναν αλλοιώτικο κόσμο, ϊΐολύ δκΗροοετιικόν άπό κεΐνον ηού 'βλιεπε κι ένΗβθεν ό Ζορ ιμηάς. Στόν κόσμο τοϋ Ζορ- ματα νά ποάτηϋηα καί τα πρά>-
    γμαιτα έηεοναν τό ηοαγμαιηικό,
    τό σωοτό τους σχάγμα. Σπ?6ν κό
    σμο τ<>0 Καζαντζάκη ανβοωηοι,
    ζ3, δέντίκι, πουλιά, βουνά, λι
    γνΐτηις, σπίτια, ποτάιμια, βρά-
    ηα, άτιμούδα σαρκώτνονταν πό
    τε σέ μεγαλόψυχους θεούς, σέ
    Βοόδα, καί πότε σέ ΐτνέμιατα1
    τοΰ κακοϋ·.
    "Ολα Ιίχουν £να κρυφό νόη,
    μα στόν κάοιμο τούτον, συλλο-
    γίστηκο — γοάφβι ό Καζαν¬
    τζάκης. "Ολοι, δνβρωποι, ζωα,
    δέντρα, άστρα, είναι Ιερογλυ-
    φΐκ/ά καί χαρά σ' εκείνον, ά-
    λίμονο σ' έκβΐνον πού άρχίζεΐ
    νά τα σολλαβδζκτ καί νά μαιν-
    τεύεα τί λένε... ΤΫ> σπγμή πού
    τα βλέπεις δέν καταλαβαί-
    νεα·ς· θαοοείς πώς είναι ανθρω
    ποι, ζώα, δέντρα, άστρα ■ μονά
    χά ϋστερα άπό χρόνια, πολύ
    άργά μπαίνεις στό νόηΛΜ.
    Ό Πολειμιοτής μέ τό μΐιροό
    τζΐνο κοάνος, ό ωίλος μ»υ πού
    άκουιμΐποϋοε, τό θο/μπό έκείνο
    μεσημέρι, ατήν κολόνα, ή οου
    σουράδα καί τίδέ μδς εΐπε τι-
    τιβίζοντας κι άκάμα ό δημοτι-
    κός στίχος άπω τό νβκρικό τρα
    γοΰδΐ τής Άρετής, δλα τοΰτα
    σι»λλογίζουραι οτΒΐερα, μηορεΐ
    ■νκϋχουν καποιο κρυψό νόημα'
    ιμά ποία,
    Παρακολουθοθοα τόν καΐτνό
    νά στοουφιίζεται, νά ξεοτρου-
    φίζεται μέσα ατό μεσόκρακτο,
    νά ιπαιΐγνιδίζει μιά σπγμή γαλά
    ζιος, ιπολύπλοκος καί ν" άφα
    νίζεται ό.ογά, νά γίνεται άγέ-
    ρας. Κ' ή ψυχτ* μου περυιλέ-
    κουνταν ικιζί τού, παιγνίοαζε
    καί χάνουνταν κι άνέβαινε πά-
    λι μέ τόν καινούριο στρόβιλο
    τοΰ καπνοΰ καί ξαναχώνουν-
    ταν, "ίΐοα πολλίι, κ' ©νοιωθα
    αρεσα, χωρίς τή μεσολαβήση
    τοϋ λογικοΰ, μέ δκρραχττπ βε-
    βαιότηττα, την αρκή, τήΊν άκμή
    καί ΐίιιν έξας>άνκ>τι τοΰ κό-
    σμου. Σά νά βυ8ίζου<μουν πάλι μά χωρίς πιά τίς παραττλανη'Π κές λέζει,ς καί τα ξετσίπωτα οκοινοβατικά παιχνίδια τοΰ νοΰ, στό Βοΰδα. Τοΰτος ό κα- ιπνός είναι ή ούσία τής διδα- ακαλίας τού, τοθτα τα έφήιτε- ρα μεταατλαθόιμενα σχήιμα.τα εί¬ ναι ή ζΐοή πού ιφταλήιγει, ήσυ χη, αθόουβΐν, βύτυοβομένη, στό γαλάζιο νιρβάνα... Δέν έ"- χανα ονΛλογιαμους, 6έ μο«ν νά βρώ τίπατα, δέν εΤχο καμιά άμφιβολία· ζοΰσα τη 6ε βαιότητα. "Αβυσοος άνοίγονταν άνάμε σα οτήν έξ<&στρε<ρη. φύρη τοΰ 2^ορμίηά καί ατήιν έοώσχρεφη σκέφΐ) καί κρίοτ. τοΰ άφεντι- κοΰ τού. Γι' αύτό καί δέν εϊ- ταν εθκολο ό Ενός νά κα,ταλά βει τόν βλλον. Προτιάντων ό Ζορμπάς νά νκ&σει τόν Καζαν τζάκΐ>.
    Ό τελευιταΐος κι δταν λέει
    ίΐ μάλλον θαορεϊ πώς καταλα-
    βαίν« άπόλυτα τό Ζσΐηιπά,
    δέν έκφράζδΐ ηαρύ μιά λαθε-
    μένη αϊσθηση, κώπ πού δέ συμ
    βαίνει στήν πραγμΛτικ6ττιτα—
    τουλάοα—ο στό οη-μεϊο πού
    φαντ'άζεΐαί.
    (Σννεχίζεται)
    Τοϋ συνεργάτη μας κ. Μ1ΧΑΛΗ ΣΤΡΑΤΑΚΗ-ΚΡΗΤΙΚΟΥ
    ΔΥΟ ΝΕΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ
    (Έλίνα Βαλέρη — Κώστας Πετρόπουλος)
    Είχαμε γοάϋΐ'ει πρίν λίγο
    καιρό πώς θά σταθοΰιμ·ε πλάϊ
    στούς καλλιτέχνες τοΰ τραγου
    δαοϋ πού ΐτοοτιμοΰν τή σοβαρά
    τηηα άπό την άστειότητα, καί
    τό σωοτό στήσιμο στό πάλκο
    πορά τίς άκοοβαοίες στήν κο-
    ρυφή μιάς πυοαμίδας σπασμέ-
    νων Γηάτων
    Σήμερα παοουοιάζομε δυό
    άιπ' αύτούς τούς σοβαοούς καλ
    λιτέχνες πού άν καί βρίσκον-
    ται στήν πόλρ. μας λίγο καιρό
    «μόνο, έχουν δημιουργήσει πολ
    λές ουμπάθειες νιά τή σοβαρή
    αντιμετωπίση τίς Τέχνης τους.
    Ή 'Ελίνα Βαλέρη πού γεν
    νήθηκε στό Ναύπλιο βοίσκεται
    μολις τοείς μηνες στήν πόλη
    μας πλάί στάν Ανδρέα Διλβόη.
    Ή οκυνή της μακρυά άιπό προ
    σποιήοεις καί ποοσπάθειες έν
    τυηωοιασμοΰ, καθαρή καί πη-
    γαία αποδίδει σω~ά καί τα
    ίπαό δυοκολα τοαγούδια.
    Τό στήσχμώτης στό πάλκο,
    έν&αυοιάζει τούς ιρίλους τοθ
    τ,ραγουδιοΰ γιατί δέν είναι
    στήοιμο (κκετο μέ τή σοβαρό-
    ττ,τά ττ>ς.
    Σπούδασε χορό κοντά στήν
    Σάνια Μουοιάνοβα καί πβλλά
    -μυστικά της τέχνης τοΰ χοροΰ
    τα μεταφέονει πάνω στή σκη-
    νή.
    Δέν τ-ραιγουδδ μόνο μέ ττι
    φωνή —ς, άλλά μέ όλάκΐηρο
    τό σωμα της. Ζεϊ τα τραγού-
    δια πού έομη.νεύει καί ϊσκκ; αί>
    τος είναι ό λόγος ηού την φέρ
    νει τόσο κοντά οτόν κόσμο.
    Ό δεύτερος νέος καλλιτέ¬
    χνην είναι ό Κωστας Πετρό-
    ιπουλος. "Εστρωοε τή φω·τ)
    ΖΤΟΝ ΖΥΑΛΟΓΟ ΑΟΓΟΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗ >
    Η ΕΚΘΕΣΗ ΝΕΟΝ ΖΩΓΡΑΦΟΙΝ
    "Εγιναν την περαοιμένη Τε
    ■χϋ.ρττ στήν αϊθουσα τοΰ Συ,λλό
    γου Λόνος καί Τέχντν -τα έγ
    καίνια της ομαδικάς "Εκθεσης
    'Εοασιτεχνών ζαιγράχρων πού
    ό·ργανώ0ηκ€ άπό τόν σύλλογο.
    Νέοι δόκιμοι καλλιτέχνες οί
    συμμετέχοντες έκθέτουν 81 Ερ
    γα στήν αϊθουσα πού άποτελοΰ
    νέ καί τό είσιτίιθιό τους γιά
    την ποοεία τής άναγνώρησης.
    Άρκετά έΌγα τής "Εκβεσης
    ξεχι»ρίζουν γιά την αύθθί>μΐ}τι
    κώτητά τους, σέ δλα δέ άνε-
    ζαιρέτως διακοίναιιε άσκετές
    ίκανότητες γιά μιά καλύτερη
    μελλοντιική παρουσιάση.
    Στήν εκθέση πήραν μέρος
    οί:
    "ΌΧ. Βενέρη, Άλ. Βλαχά-
    κης, Μάρτζυ Γερογιαννάκη,
    Κ. Γούναοη, Μ. Εύαγγέλου,
    θ. θέμελπς, Γ Κατοαντώνης,
    Ι. Κατσιφαοάκης, Κ. Νικολακά
    κης, Μαν. Νικολιιδάκης, Ρ· 3"
    δάκη, "Αννα Παπαδάτΐουλου,
    Στέλ. Παιπαΐιλιοΰ, Ν. Πασχα-
    λίδης, Ν. Σαλτερης, Ν. Σαραν
    τινίδης, Μ. Σταματάκη, Χ.
    Στουιμπίδου, Δ. Τσαίνη, Τορ-
    νεσάκης» Γ". Χαμηλάκη, Κ.
    Χατζάϊβης Γ. Βουλγαρόηουλος.
    Ξεχωρίσαμε τούς:
    Γούναρη Καίτη, Σταματάκη
    Μαρία, θέμελη θέιιη, Νικολι-
    δάκτι Μανιίτλη, Ξυδάκη Ρίτσο,
    Βλαχάκη Άλέκο
    Ξεχώρισαν γιατί τα έ"ργα
    τους εΐχαν την τΐροστοπική τους
    σφΐραγίιδα καί άπέφυγαν κατά
    τό δυνατόν τίς άντιγραφές
    πού έϋχουν κατακλύοει την αί-
    θουσα. Ξεχώρισαν γιά τόν αύ
    θορμητισμό τής έκκρ.ρασης καί
    την βνεστι μέ την όποία ουνδαά
    ζουν τίς άποχιρώσεις.
    τού κοντά στά μεγαλλίτερα ό-
    νόματα τοϋ Έλληνικοΰ τραγου
    διοΰ. Δέκα χ,οόνια στήν πίοτα
    τόν έναθαν πρωτα άπ' 6λα νά
    σέβεται τό κοινό καί τόν έαυ
    τό τού. Αύτάς ό σεβασμός έξω
    τερακεύεται πάνω οχή δουλειά
    τού. Βρίσκεται στό 'Η,ράκλειο
    δέκα μτϊνες καί θά παοαμείνει
    καί τή θεοινή σαιζόν μαζί μέ
    την Βαλέρη κοντά στόν Αν¬
    δρέα Διλοόη στό «ΚΑΣΤΕΛΟ».
    Δέν μπορεί νά μην άναγνωρί-
    σει κανείς την προσπαθεία πού
    καταβάλλει αύτό τό κέντρο γιά
    την παρουσίαστϊ ενός τιρογράμ
    ματος πού σκοπό έχει ποί&τα
    άπ' δλα νά π.οοοχρέιρει τέχνη.
    Τόν χειμώνα τό κατάφερε.
    Οί πολλοί φίλοι τού κέντρου
    καί των τραγου διστών χου πε
    ριμένουν την ϊδΐα σοβαρότητα
    καί τούς καλοκαιρινούς μίίνες.
    ΜΙΑ ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ "ΓΚΡΕΚΑ ΦΙΑΜ,,
    Έγχρωμη παρανωγπ
    μέ θέμα τήυ Κρήτη
    νερό
    ΣΤΕΛ1ΟΣ Ν. ΒΟΓΙΑΤΖΗΣ
    ΕΞΞΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΕΣ ΒΑΦΕΣ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ
    ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΕΣ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΙΣ ΟΙΚΟ-
    ΔΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΝΑΥΤΙΛΓΑγ^ΟΝ ΧΡΩΜΑΤΩΝ
    ΡΙΒΕΡ
    ΤΕΧ-ΟΟΤ
    ΤΕΚτΐΙίνΕΟ ΟΟΑΤΙΝΌδ ΗΕϋΙ-Α5 Ο. Ε.
    ΓΡΑΦΕΙΑ.
    [ ΗΡΑΚΛΕΙΟΝ. ΚΑΠΑΜΠΗ 36 — ΤΗΛ 282-738
    καί 220-885.
    ΡΕΘΥΜΝΟΝ Λ ΚΟΥΝΤΟΥΡΙΩΤΟΥ — ΤΗΛ.
    29058 κοοί 28198.
    ΝΕΑ Κινηματογραφική
    ταινία προγραμμάτισε ή έ-
    ταιρία «Γκρεκα Φίλμ», ττού
    δΐ€υθύνει ό ο>μττατριώτης κ.
    Μιχάλης Λεφάκης.
    Αύτη τή Φορά πρόκειται
    γιά μιά μεγάλη παραγοϊγή,
    άφιερομένη στήν Κρήτη, άττό
    τή ΜινωΊκή έττοχή μέχρι σή-
    μερα.
    Στήν ταιινία, έκτός των αλ
    λων καιλλιτεχνων, θά πάρουν
    μέρος, δλοι οί γνωστοί Κρητι
    κης καταγωγής ήθοττοιοί, δ-
    ττως οί ΚοΓτράκης, Λιβυκοΰ
    κ.δ.
    Τό μεγαλλίτερο μέρος τής
    τΓοτροηπχνω ταινίας θά γυρι-
    στη στίς χαραχτηριστικώτε-
    ρες ττεριοχές της Κρήτης.
    Ή ταινία θά είναι έγχρω¬
    μη καί ττροορίζεται γιά τή
    διεθνη άγορά, δεδομένου δτι
    έκτός των ΐστορικών στοιχεί
    αν της, θά περιλαμβάνη καί
    άρκετό λαογραφικό ύλικό
    τοΰ τόττου μας.
    ΑΛΚΗΣ Δ. ΗΓΟΥΜΕΝΑΚΗΣ
    Χειροΰργος - Ούρολόγος
    Δρ τοθ Πανβιαστημίου 1ΝΝ8-
    ΒΠυθΚ τέως 'Επιμελητής τοθ
    5Τ. Ν. ΗΟ8ΡΙΤΑ1. (Δ. Γβρμα-
    νΐας) ασχοληθείς καί είς την
    ούρολογίαν Παίδων. 'Εγχατα-
    σταϋβΐο μονίμως είς Ηράκλειον
    δέχεται είς τό Ιατρείον τού,
    Πάροδσς Λασιθιού 5 (Βαλιδβ
    Τζαμί) τηλ. 2_.0β8 «αί «λινι-
    κγι <ΕΥΑΓΤΈΛΙΣΜΟΣ> τ*λ.
    282-000
    Α·Ν·Ε·Κ»
    7 μ.μ
    ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΝΑΥΤΙΛΙΑΚΗ
    ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΚΡΗΤΗΣ Α.Ε
    ΑΝΑΧΩΡΗΣΕΙΣ:
    Ε) Γ — Ο)Γ «ΚΥΔΩΝ»
    ΕΚ ΣΟΥΔΑΣ ΔΙΑ ΠΕΙΡΑΙΑ
    ΚΥΡΙΑΚΗ 6 μ.μ. — ΔΕΥΤΕΡΑ 9 μ.μ
    ΓΕΤΑΡΤΗ 7 μ.μ. — ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
    Έξ Ηρακλείου πρός Πειραια
    Ε)Γ — Ο)Γ «ΡΕΘΥΜΝΟΝ» — «ΚΑΝΤΙΑ>
    ΑΝΑΧΩΡΗΣΙΣ 7ην Έσΐτερινήν
    ΑΦΙΞΙΣ 6.30 Πρωϊνήν
    ΕΙΣΐΤΗΡΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΙ:
    Πρακτορείον ΑΝΕΚ ΧΑΝΙΩΝ:
    Πλατεία Σοφοκλή Βενιζέλου, τηλ. 23636, 25656
    ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ:
    25ης Αύγουστον 33, τηλ. 222481, 222482
    ΡΕΘΥΜΝΗΣ:
    Λεωφόρος Κο>υντουριώτου, τηλ. 22296, 22456
    ΤΗΛΕΦ. ΥΠΟΠΡΑΚΤΟΡΕΙΩΝ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
    Βαρδάκης Ν
    Κρουστανόττουλος Π
    Κυδωνάκης Γ
    Παλαιολόγος Π
    Χαμαράχης Ε
    282.730
    285.420
    281.702
    283.086
    283.860
    ΚΟΥΖ
    ΚΟΥΖ
    Α Μετά τό «νερό τού Καμστεροό» έρχεται στήν
    ό θόρυδος ενός άλλου νεροϋ: Πρόκειται γιά τό αλλο
    ή μάλλον νεράκι, «τό νερό τοθ Παπαδάκη»....
    Άττό αύτό τό νερό, ττού άττσσχόλησε γιά πολλή ώρα το
    Δημοτικό Συμδούλιο Ήρακλβίου, στήν τελευταία τού ολλε
    δρίαση, κινδυνεύουν ττοΛλο! νά γίνουν., μούσκεμα!...
    • Τό θέμα θά ξανασυζητηθή στό Δημοτικό Συμβοόλιο, δ-
    ττου θά άττοφαισιστη άν ό κύριος ή ή κυρία Ποπταβάκη, θά
    τταίχ—εμΦθη οτό Δικαστήριο γιά κλοττή νεροΰ τού Δήμου,
    άττό -αράνομη σθνδεση ττού έγινε μέ έντολη Δημοτικοϋ Συα
    δούλου, ό οποίος φυσικά ίσχυρίζεται άττό τώρα ότι δέν -ρό-
    κείται γιά τταρανομία, άλλά γιά άττλή τταρατυπίσ, πού εί¬
    ναι αποτέλεσιμα «ττεπονόφλουδας» την όττοία τοΰ έδοτλαν κά.
    ττοιοι άπό τον Δήιμο κι' αύτάς απλώς... την πάτηοχ.
    Πάντως, γιά τό νερό αύτό ττού σχετίζεται δχι μέ την Βαγ
    γελιώ άλλά μέ τόν Βαγγέλη, μττορεΐ άνετα νά τραγουδηση
    κανείς τό γνωστό... δημοτικό τραγούδι «"Ενα νερό κνρά
    Βαγγελιώ», στήν εξής διασκευή
    «"Βνα νερό, κρθο νερό
    ίνα νερό 6ρέ.. Βαγγελιό
    ένα νερό φίλε Βαγγέλη
    άπ' τόν Δήμαρχο Καρελλη....
    — Α —
    'Αττ' τόν Δήμο κστεβαίνει
    στήν οίκοδαμή σου μπαίνει
    καί οτό νερό αύτό θαρώ
    άκου με νά σέ χαρώ
    εΐστε δλοι μπερδεμένοι
    καί θά 6γήτε.. . μουσκεμένοι..»
    Γιά τοθ Δήμου τη βρυσοΰλα
    ψταΐς έσύ ή ή Χαροθλα;
    'Ένα νερό — καί τί νερό —
    φάγατε τόν Καματερό.. .».
    • Τό άρθρο τού δικηγόρου κ. Γ. Στρατάκη, —ού δτιμοαι-
    εύτηκε στό ττερασμενο μας φΰλλο, έκανε τΓρσγμστικά μεγά¬
    λη έντνττωση καί συζητήθηκε ττολύ.
    Μέ τό άρθρο αυτό ο ύπ' αριθμόν 2 θεωρητικός τής Χούν-
    τας Τέλης Άλκης, ττηρε την ΑτΓανη'ΐο ΐ| ττού τού αξιζε γιά
    τόν θραστϊτατο χαραχτηρισμό ττού έκανε μέ τή γνββτή
    φράση τού «οί άλήτες τοΰ ΠΑΣΟΚ καί τοΰ ΚΚΕ».
    Κυριολεχτικά, μπορεί νά ττεΐ κανείς, δτι ό ττεριβόητος
    Γραμματικάκης, εφαγε τό λούσιμο τής χρονίας τού.
    Άλλά ό.... σ^ρωτΓος έχει.... βάψει τόσο ττολύ, Δστε δ,τι
    καί νά τοΰ ττη κανείς, ίσχύει γι' αυτόν τό γνωστό: «ιΤόν'Α-
    ράττη κι' τόν ττλένεις τό οχπτοΰνι σου χαλάς».
    Τέτοιος.... άράττης λοιπόν δέν χρειάζεται ττιά λούσιμο
    μέ νερό καί σοπτουνι, άλλά μάλλον σχέτο .. σαττούνι καί..
    ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ
    αΗ ΑΛΗΦΕΙΑ»
    ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΠΑΓΚΡΗΤΙΑ
    ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΜ
    ΕΔΡΑ: ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ
    ΟΔΟΣ ΜΑΡΟΠΩΡΓΗ 5
    Τηλ. 280291
    ΕΚΔ0ΤΗΙ
    Α-ΒΛ38Ι3>»Ηη«
    ΕΠΚ Η
    II
    ΑΛΐΙΐνΐΊΚΗ ΕιΛΡΞΙ£
    τοθ ττιό μεγα>.οττρεποθς άνθοστόλιοτου κέντρου τής Ελλάδος
    ΑΡΙΑΔΝΗ
    Μ' ίνα πρωτότυπον καλλιτεχνικόν ττρόγραμμα ττροσαρμοσμένο σέ μιά ΰττέροχη μουσική ττανδαισία
    ΧοροΟ — Τραγουδιοΰ Μοντέρνου καί Λαϊκοΰ
    ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ
    Ή Αιεθνοΰς Φήμης άτραξιόν χοροΰ κα! τραγουδιοΰ
    ΑΔΕΛΦΕΣ ΘΕΟΧΑΡΗ
    Πλαισιωμένες άπό πέντε έκλεκτοος καλλιτέχνες
    Άξέχαστες ώρες χαράς μελοίδίας ^οντέρνας καί λαϊκής θά σας χαρίζουν ή ΝΕΑ Σττέσιαλ όρχήοτρα
    ττρογράμ ματος
    ΑΡΗΣ ΚΑΙ ΜΑΘΙΟΥΣ
    Καλλιτεχνική Δ)νσις «ΓΚΡΕΚΟΡΥ»
    'Υπογραμμίζομεν την άσυναγώνιοτον κουζίνα μας
    τού
    σκοινί....
    • Ή σημιερινή άγωνιοτική καί καλλιτεχνική εκδηλώση στό
    «Ντορέ», μέ συμμετοχή ττολλών μουσικών, τραγουδιοτών
    καί άλλων καλλιτεχνών, γιά οικονομική ενισχύση τής έφημε
    ρίδας μας, στά έξοδα τής δίκης —ού βα γίνη μεθαύριο οτό
    Έφετεϊο, έγινε άφορμή σε ττολλούς διαλόγους. "Ενας άττό
    αύτούς ήταν ό εξής:
    — Καλά, άττό την εκδηλώση αυτή βά δγοΰν τα έξοοα της
    δίκης, άλλά αν δικαστή ό Χαρής οτό Έφετεΐο τί γίνεται μέ
    την τΓληρωμή της Φυλακής;
    — Άττλουστατα, ύττάρχουν καί.. γήπεδα γιά μεγαλλίτε
    ρες έκδηλώσεις.
    Άς είναι καλά ό δεύτερος συζητητής τού τταραπάνω δβ-
    λόγου, άλλά κι' αύτό νά μή γίνη, οτό κάτω - κάτω ύηάρ·
    χούν καί οί Φυλακέ'ς ττού κι' αύτές διαθέτουν μεγάλα ττρο-
    αύλια.... σάν γήττεδα.
    Γιά σκεΦτητε στ' άλήθεια τί τΓρωτότυπη ττού θά είναι
    μιά καλλιτεχνική εκδηλώση στό προονλιο των φυλοχων...
    Νά λόιττόν, —ού καί γιά τίς... ψυλακές έχουν γνώσιν
    οί.... φύλακεςί...
    Πάντως, άχρήαοτη ν&ναι...
    ι
    • Έννηά Ίουνίου άνοιξε αύτη ή εφημερίδα ττρίν ίνα χρό-
    νο ακριβώς.
    Έννηά Ίουνίου καθίζει στό σκαμνί (μεθαύριο) γιά. .
    ττολλοοτή φορά, ό διευθυντής της.
    Διαβολική ττραγματικά σύμτττωση .
    Καί κάττοιος ττου σχολίασε ευθυμα τό γεγονός, εΐπε.
    —- Όττως καί νά τό κάνωμε δηλαδή γιά τόν Χαρή, ό
    μήνας έχει... έννηά.
    Κι' έγώ ττροσθέτω τουτο: μόνο πού τώρα, μέ τή δυσκο·
    λία ττού τταρουσιάζει αύτη ή δίκη στά Χανιά, είναι αύτό ττού
    λένε.... τα έννηά Χανιά!...
    • Μετά την 6ε6αιη εϊσοδο τού ΟΦΗ στήν Α' 'Εθνική, άρχι
    σαν νά γίνωνται ι διάφορες συζΓΤτήσεις.
    Μιά άττό αϋτές ήταν καί ή τταρακάτω, ττού έγινε στούς
    διαδρόμους των Δικαστηρίων μεταξύ ενός θαστκοΰ τταράγον
    τα καί ττρώην ττροέδρου τοΰ «Έργοτέλη» καί ενός ονναδέλ-
    Φου Τού (τΓρώην τφοέδρου) τοϋ ΟΦΗ.
    Τό ρεζουμέ της συζητήσεως ήταν δτ,ι τώρα χρειάζεται
    συγφονευση δλων των όμάδων τοΰ Ηρακλείου σέ μιά.
    Καί παρευρισκόμενος αννφγάτης μας, ττού ρώτησε αν
    ή συζητήση είναι δημοσιευσιμη ττήρε την ίξής άτΐάντηοτι
    κι' άττό τούς δυό μαζί:
    — Πρός Θεου.... μεταξύ μας!...
    Ο ΕΧΕΜΥθΟΣ
    ΚΡΕΑΤΑ ΕΚΛΕΚΤΑ
    ΣΟΥΒΛΑΣ
    Ταβέρνα — Ψησταριά
    "ΠΙίΡΓΟΪ,,
    ΜΠΕΝΤΕΒΗ ΚΑΜΑΡΑ
    ΤΗΛ. 232-171
    ».ΑΑ
    V V
    1
    ΣΤΟΝ ΑΠΟ ΝΙΚΟΛΑΟ
    'Εστιατόριο — Ψησταριά
    "ΔΙ0ΝΥ201.,,
    (Πλάί στή Λίμνη)
    Τηλ. 28.910
    ΚΑΤΙ ΚΑΙΝΟΥΡΠΟ
    ΣΤΗΝ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΕΛΑΤΗ
    Έστιατόριο — Ψησταριά
    ΣΤΟΝ ΑΠΟ ΝΙΚΟΛΑΟ
    Τό συνθημά μας είναι:
    ΠΕΡΙΠΟΙΗΣΗ — ΠΟΙΟΤΗΤΑ
    7 ΙΟΥΝΙΟΥ 1976
    ΗΡΑΚΛΙΙΟ "Η ΑΑΜ·€ΙΑ#Ι ΚΡΗΤΗΣ
    ΖΙΛΙΑΑ3
    ΕΛίνθΕΡΟ
    ΟΣΑΜΑ-ΓΡΑΦΟΥΝ
    ΟΙΑιΜΑΓΝδΣΤΕΣΜΑ.
    ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΩΠΑΣΗΣ-ΔΑΝΑΟΣ
    Εύγε στους Σφακιανους Παπάδες
    Πρός την
    "Εφημερίδα *Η ΑΛΗΘΕΙΑ»
    ■Ηράκλειον.
    Κύριε Διευθυντά,
    Δέν μπορβί κανείς, έφόοον
    οτίς «ρλέβες τού ρέει γνήοιο
    'Ελληνικό αΐμα καί στά σπή¬
    θια τού χτυπδ Χριστιανική χαρ
    διά, νά μή αισθανθή εύλάβεια
    χαί οεβααμό πρός τούς ηέντε
    «ύοεβεϊς ϊερεϊς τής επαρχίας
    Σφακίων Κρήτιις «Τούς Σφα-
    κιανούς Πατιάοες», δσιως τούς
    ετ€, γιά τό θάρρος των νά
    ΚΛταγγείΧλουν άνοικτά την
    Μαοωνία, διά τής έτηστολης
    των δη,μοοιευθείοης είς τήιν
    «ΆλήρβΜ» την 24.5.197Θ.
    Τα Σφακιά υπήρξαν τό προ
    πύρΐγιο της Κρήτης στούς οκλη
    ρούς άπελευθερωτΐκούς άγώ-
    νις των Κρητών ίνάντια στήν
    σκλαβιά καί τόν Άσιατκκά οκο
    ταιδισμό των Τούρκων.
    Σήμερα £νας ήλλος οκοτα-
    δκτμός, έξ ϊσου αν &α χειρότε
    ρος, απειλαί τό ψως την; 'Ελ
    λάδος. Τόν Έλληνωοό Πολιτι
    σμό καί την θρησκιεία τοΰ γλυ
    κή Ναζωραίου.
    Τουτο τό οκοτάδι είναι ή
    Ματχονία, ή πρωτότοκη θυίγατέ
    ρα τοϋ ,οατσισοκοΰ Σιωνασμοϋ.
    Άΐπό τόιτε ΐπού τό άιρχαϊο
    Έλληνωεό πνεΰμα συνεζεύχθη
    μέ την άλήθεια τοϋ ΧριοτοΟ,
    καί ί?γινε μία άμοούσια καί ά-
    διαίρετη ούοΐα, ή ούοία τοΰ
    ΊΕλληνοχριστιανΊκοΟ Πολιτι-
    αμοΰ, άίΐειλήθηικε άπό πολλούς
    καί βάρβαρους έχθρούς. Ά-
    ραβες, Πέρσες, Σαρακηνοί,
    Φράγγοι, Το&ρκοι. "Ομως ή
    δύναμις τοΰ Έλληνοχριστΐανι-
    Εϊδπ θοΑάσσπς
    Εϊδπ έξοχιϊς
    Εϊδπ ιμυχαγωγΐας
    ΨΑΡΟΝΤΟΥΦΕΚΑ
    Άεροβόλα, έλατηρίου λάστιχα κ.λ.ττ.
    ΜΑΣΚΕΣ
    σέ ττολύ μεγάλη ττοικιλία
    ΠΤΕΡΥΠΑ
    σέ δλα τα μεγέθη
    ΣΤΟΛΕΣ
    καί έξαρτήματα καταδύσεως
    ΜΑΧΑΙΡΙΑ
    άνοξείδωτα σέ μεγέθη
    ΒΑΡΚΕΣ
    πλαστικές — έλαστικές — έξωλέμδιες
    ΒΑΡΚΕΣ
    διά παιδία
    ΣΩΣΣΙΒΙΑ
    είδικά διά την έκμάθηση μπάνιου
    ΟΜΒΡΕΛΕΣ
    διά ττλάζ — βεράντες σέ τΓολλά μεγέθη
    ΣΤΡΩΜΑΤΑ
    τΓολύ μεγάλης άντοχής
    ΚΡΕΒΒΑΤΙΑ
    τ—υσσόμενα άνοξείδωτα
    ΕΙΔΗ ΣΚΟΠΟΒΟΛΗΣ — ΡΑΚΕΤΕΣ
    ΜΠΑΛΕΣ ΔΕΡΜΑΤΙΝΕΣ — ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ κ.λ.ττ.
    ΕΧΟΜΕΝ ΤΙΣ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΤΙΜΕΣ
    ΔΙΟΤΙ ΕΙΜΕΘΑ ΕΙΣΑΓΩΓΕΙΣ
    ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ:
    παπααοκΗ
    Μεϊντάνι: τηλ. 284-207 Άποθήκη: τηλ. 287-766
    κου φωτός νίκη— τάι σκοτάδια
    των βαρβάρων κατακαητών.
    Είναι λοιπόν τόσο πολύ συ-
    νυφαοιμένα ικταξύ τους τό Έ
    λεύθερο Δηιμοκρατιικό καί άν-
    θρωπιοτικό πνεϋιμα των Έλλή
    νων νέ τό λυτρωτιχό φως πού
    οκορπίζει τώ 'μαρτύριο τού
    Γολγοβα καί ή Ανάστασις τού
    Κυρίου Ημών Ίηοοϋ Χριστοΰ,
    ώστε δέν ημπορεί νά υπάρξη
    ιδιαχωρισμός. Ή ύπαρξις τοΰ
    Γένους μας κατά τα χρόνια
    τος Τουρκικής σκλαθιας ώφβί
    λεται στήν δύναμιη της πίστεως
    τοϋ Χριστοΰ καί στήν άνταύ-
    γεια τοϋ άρχαίου 'Ελληνικοδ
    ηνεύματος.
    Υπήρξαν βεβαία μερικοί ϊε¬
    ρεϊς κατά τα μαύρα έχεϊνα χρό
    νια χΡίς Τουρκοκ,ρατίας πού
    δέν στάθηκαν στό πνευμαιτικό
    Οψος της αποστολάς τοίν. —
    (Δυστυχως ύστηιρξαν καί ώ.οι-
    σμένοι κλποικοί πρόσφατα στά
    μαϋρα χρόνια τής έ—ταετοΰς
    τυίχαννίας ι^ής χουτοκρατίας,
    ατού δέν στάθηκαν στό Οφος
    τής άιττοστολής των).
    Κάντα διΐιως διαχωρασμό μετα
    ξύ κακων ίερέων καί Όρθοδό
    ξου Χριστιανικϊίς πκπεως. Δι¬
    ότι πολλοί ΰατίϊιρξαν καί έκεϊ
    νοι οί έκκλησκκτηκοί βνδρες
    οί φλογεροί Ίβοάρχες, τιαπ
    δες, διάκοι καί καλόγειροι πού
    κράτηοκιν ήξια την θεο» τους
    στά νταμπούρια τοϋ άγωνα τί)ς
    .πίστειας καί τής πατρίδος. Μέ
    τόν στ-αυρό στό ίίνα χέρι χαί
    τό καοαοφύλι στό αλλο, «Πώ
    τοϋ Χριοτοϋ την ΠΥστη την
    όιγία, χαί τής Πατοίδος την
    'ΕΛευθερία».
    Σήτμερα οί πεντε Σφακιανοί
    Παηάδες πιοτό ί στό καθήκον
    τους γιά την Όρθόδοςη πίσπ
    καί τόν Έλληνιοιμό, δζιοι συνε
    της παράδοσι)ς, δίδουν
    τό παρόν οτόν άγωνα
    ένάντια στό ϋπουλο σκοτάιδα
    τοΰ 'Εβραϊκοΰ Σιωνισροΰ καί
    την Μασωνία.
    ΟΙ πέντε Σφακιανοί τοαπό-
    ιδες, «τα φλογιομένα ρΰσα»,
    ΐτρέιπει νά γίνουν τό ηαράόει-
    γμα γιά μίμηση σέ δλο τόν Κλϊ)
    ρο Άνώτερο καί κατώτερο, δ
    μ μόνο νά καταγγείλλουν ά-
    νοωίτά τούς ΟΊπουλους οκοΐιούς
    τί>ς Μασωνίας, άλλά καί νά
    τεθοΰν μπροστάρηδες στόν ά-
    γδνα γιά την διαφωτίση τοΰ
    Λαοΰ, ώστε νά μϋν βροΰν οί
    καρχίΐρίες της Μασωνίας —'
    αλλα «ψάραα» γιά νά τα κατα-
    βροιχθήοουν.
    Χάν απλάς "Ελληνας πατρι-
    ώττκ; χαί οάν Όρθόδοξος Χρι
    οτιανός ^άσπάζομαι εύλαβϊκά τό
    χέ,ρι των πέντε Σφακιανών
    Παηάδων καί τούς συγχαίρω
    ΐτού δίιδουν τό παρόν στούς νέ
    ούς άγώνες τοΰ Λαοϋ ιιας, έ-
    νάντκΐ στούς καινούργιους κιν
    ΰύνους πού ώπε^λοϋν την χώ-
    ρα μας, την ΐτολυαγαιπΐΓΐμένη
    μας Έλλώδα, καί την Χρασπα-
    νωοή μας ΐτίοτι.
    Μετά τιΐΗίς
    ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΛΠΑΣΗ2
    — ΔΑιΝΑΟιΣ
    Σκ&ψοιβ ρ£ άπΑΑ Αόγια
    ΟΝΕΚΡΟΣ ΠΟΥ» ΖΕΙ!
    Το6 κ. ΚΩΓΤΑ ΛΑΙΔΗ
    ΔΕΝ
    ηλαομα
    ΕΙιΝΑΙ δποιο - δποιο
    ό ανθρωπος. Είναι
    βεία. Είναι κάτι πού
    ζώντα ηλάσματα δέν εί¬
    ναι.
    π Είναι 8ν λογΐκό, σταιαηιλαιρι
    σμένο, έχει ήΒΐι, δθιρα, ίδανα-
    κώ μέ ανώτερη μαρφή <ωής. Ζώοας ζωής, αν ρποροθσα νά πω. Τό πεθανε — τέλειωθε δέν δχει έφα·ρμογή γιά τόν Λνβρω «ο. Απόδειξις αυτού τοΰ $σχυ ,ρχσμοϋ είναι ή μνί.μΐι, τα £ρ- γα τοΰ πρό πολλοϋ θανόνΐος κάποιου άνθρώπου πού μνημο- νεύαμε εμείς τα έναΐκχμβίναν- τα κονφαρωτά άνθροητάκια. Μ^ιστα, τα τόσο κουφαρωτά, ιπού τό τΐνεΰιια μας δέν άντέ- χ«ι στό (ρύσηιμα τοΰ παραμι- κροϋ άνέμου. Γιατί έινω θυμού ιμαστε ί|ρωβς πατρίδας, ίιδεων, ίδανικών καί Μιειγάλων δρνων δέν τολμοΰτιε ουτε οτ«ρωχ.τοί ϊΐολές φορές, νά τούς μιμηβοΰ ΐιε π' τουλόχιοτον νά τούς δι- ιδάξωτμε ο Λλλους σαν παράδει γμα άλτϊθΐνί>ς ζωης. Στό ζόρε
    ■χασταί
    ΕΠΙΓΡΑΦΑΙ
    Γράμμοπα σέ
    ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ
    Τηλ. 289-026
    ΦΩΤΟ-ΑΝΔΡΙΩΤΗΣ
    ΝΙΚΟΣ ΜΑΛΤΕΖΑΚΗΣ
    Καλλιτεχνικές
    φωτογραφίες
    Φωτορεπορτάζ
    Κυρίλλου Λούκαρη 10
    Άττέναντι στή Μητρόττολη
    ΤΗΛ. 286-965
    ΤΑΒΕΡΝΑ
    "ΛΙΟΝΥΖΟΖιν
    ΠΛΑΊ· ΣΤΟ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟ
    Τηλ. 286-191
    ΠΑ ΤΟΥΣ ΚΑΛΟΦΑΓΑΔΕΣ
    ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΡΟΜΑΝΤΙΚΟΥΣ
    "Ενα καλό φαγητό σ' ένα δμορφο περιβάλλον
    ΜΗΤΣΟΣ
    ΠΛΑΤΕΙΑ ΔΑΣΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗ
    ΑΡΙΣΤΗ ΠΟΙΟΤΗΤΑ
    ·, Σουβλάκια
    ·; Χορτότπττες
    • ΣουτζουκότΓΐττες
    4| ΖαμτΓονόπιττες
    αγροτες!
    γνωριστε ταπιο συγΧρονη
    μεθοδο λιπαγσπ^ οττον κοσμο
    ■:«:· ·: ·:·
    βιοΧημικα ουοτηϋϊίϊά :$ια·::τηΐ9ί(&'|ΐο^ωοη τού εδα-
    φους κβι την αναπταξιί τ«Υ:.φϋΥ^>.ν ;
    για θ λλρ^
    αυξανει τη χ^Λ^οιγΦνιΐ με.*ρι τϊΛττλ'β^·!· καλυτε-
    ρευει τη πρίοττττα ηρ.0.μ£φ$η&αρι*ν&χ% Ι5εως3θ
    μ ερ ε ς ν επβ^^ίίϊ**·Τ-ο ^"δα.φ.ο-^-αέ :ηη£&&ά ·' *α τασταση.
    μι {η^^
    βργει^κρίν::;*^^ ~"
    μβ τα γγ ωστα ζιζ^ε^κ^ί^'^ΜΫ.·^:.^ λεπ-
    αποκλειοτικοι εισαγωγεκ: ΛΥΡΑΡΑΚΗΣ - ΠΑΥΛΑΚΗΣ
    ιιας γινόμαστε σάν κι αύτους
    μέ τα λόιγια καί στά £ργα:
    «μην εϊδατβ τόν Πανα^"»...
    Έτσι είναι, έτσι γίνεται, άν
    δέν σας μαχαιρώνει ή άλή-
    Θεια. Μιά άλήθεια δλο τομαρο
    λατρεία, «φροϋ - φροΰ καί ά-
    ρώματα». Γιατί στό σύνολό
    τού τό άλτιθινό πνβϋμα ζωής
    έκλείπει. "Εμβχναν σάν αστρο
    ττΐς Βηθλεέμ οί έξαιρέσεις τΐίς
    άνώτερης ΐΐνθρωπιας. Της άν
    θρωτπάς πού άξίζει νά υπάρ¬
    χη οάν όλτιθινή ζτυοα πνοή κι
    δχι σάν κουφάρα. Ναί κύριε τΰ
    πε τυποποιτηιένιε. 'Εσένα τό
    λέω. Σέ σένα μιλω. Σέ σένα
    <ηού κοιλιοδουλεύεις καί κοι- λΐοζείς. Σέ οένα πού έχ«ις γιά ΐίθη τίς όρέξεις σου, £ΘΊ ιμα τα άρρωσττίμενά πάθη σου, ΙδαΛΊκά την ύπνηλασία σου, οτήιν ύλολατρία. Κι ένω ό λό- γος σου νά ζεϊς είναι ζωή Πά ναιγούλη, τοϋ πάντα ζωντανοϋ αύτουνοϋ άνθρώπου, ού σέρνε αε στή γή σάν οκουλήκι. Ό φόβος μην τύχει καί άχρηστεύ σεις τόν <ρόβο, σέ κάνει δειλό καί Λνανδρο, λεινμαινδρικό καί ιριεύ—ι, διδικο κι έκμεταλλευ- τί% τωπολιάτ.ρη καί π.οοοωπολά τρη, ύιποτελή καί φερέφωνο χάστας, ψοφίμι σωστό. Καί σάν νά μην σοΰ φτάνουν οί τό σες παραπάνω σου Ιδαότητες, τυτιοτκ)ΐη.μένε τΰπε πού τό νάη μα τής ζωης σου είναι ή κον- ο»ρβθίποίηση πού σοϋ έκαναν, ΐΐ ή πλύσις έγκεφαλβυ πού σοϋ έινεφώσησαν, κανεας άπό πάνισ καί τόν παλληκαρά άνθρωπι- στί). Εϋσαι, εΐσαι χαί τί δέν εΐ- σαι. Εΐσαι τίιιιος, ιδίκιαιο<:, οω- στός ντρέτος σάν τόν χουλσυ- ρωτό σϋδερο, καί θεέ μου 6γά λε με φ«ύτη, εΐσαι ϊσως - ϊσως καί... Άλέκος Παναιγούλης. ΕΙοαι ή έζαίρετη αυτή ρορ φή ζωης πού εΐχε δντρο τόν συνάνθρωπο, ίδεολογία τόν δί (καισ άγώνα, άιγαθό τό φως. Τό φως της άξιοπρεσ<είας, της όνΓτότητας καί τής όλοκλήρω- σΐκ της άνθρώπιινης ζωηςι. Τής ζωης πού ΰξιζε νά λέβι: «Μέ- ριασε βραχε νά διαβω...» Καί εΐχε καί εΐχε ό δν&ρω (πος αύτός. Καί τί δέν εϊχε. ΕΙ χε -ίόσα - τόοα κι αλλα τόσα, ίδεώδη, ίδανικιά καί θεόπεμτττα αίσθΐ'ιματα. Γι' αύτό καί ΖΕΙ. ΖΕΙ σάν παλληχάρι, σάν Λ- ατρο ωωτ«ινό στίς έρκόμενες γενεές κχ δχι σάν ψοφίμι δπως ζοϋμε(;) εμείς. Εμείς τα τόσο δα τρισαθλιο ρένα άξιολύπηιτα αηως καταν τήσα'με. Ναί κύρηι. Γίναιμί:» £Ϊμ<κτΓ€ καί δυσα>χίϋς, κννού-
    ,μαστε σάν κατάλυψη χώρου.
    Συν ίλίθοι καί κέρατμοι άτά
    κτως έροΐμένοι...» Κι εϊμαιστε
    τέτοιοι γιατί οάν άτομα μανει
    ρεύομε καλαατοδιάοματα, οάν
    κοινωνία διαφθορεία ήθων καί
    έθίμων καί σάν σύνολο άδια-
    ΜΙΝΩΤΚΑΙ ΓΡΑΜΜΑΙ
    ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΝΑΥΛΙΤΙΑΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ
    ΣΤΑΘΕΡΟ, ΑΝΕΤΟ ΚΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟ ΤΑΞΙΔΙ
    ΣΑΣ ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΟΥΝ ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ
    Ε)Γ — Ο)Γ
    ΜΙΧΩ2,
    ΚΑΙ
    ΑΙΜΑΛΝΗ
    ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΩΣ ΕΝΑΛΛΑΞ
    ΑΠΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
    ΑΝΑΧΩΡΗΣΕΙΣ:
    ΜΙΝΩΣ: 6.30 μ.μ.
    ΑΡΙΑΔΝΗ 7.30 μ.μ.
    ΚΕΝΤΡΙΚΑ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΑ:
    ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ: ΠΛατβια Καλλεργών 7
    ΤηλέΦωνα: 224.304 — 224;303
    ΠΕΙΡΑΙΩΣ: Άκτή Ποσε.δώνος 28
    Τηλέφωνα: 4117952 — 4117953
    «ΟΒΕΤΑ ΙντΑΡΙβ ΗΟΤΕί»
    «ΝΑ-ΙΤ ΚΛΑΠ»
    ΑΞΙΖΕΙ ΤΟΝ ΚΟΠΟ
    ΝΑ ΕΡΘΕΤΑΙ ΜΕΧΡΙ
    φορία γιά ούσιαστακή> άξία
    ζωης.
    Πήραμε την ζωή άνάποδα.
    ΤβχνοτιιοΐΓϊμένοι βάλαρει την
    τέκνη ττΐς ύλυκης έηεξεργαοί-
    ας γιά ΦΡθιγμό καί τόν στήσα
    μβ άνάμεαα μας σάν «Τεϊχος
    τοΰ αϊσχόυς», σάν κέιρδος άιπό
    (πόλει^), σάν «ό θάνατος σου ή
    ζωή ,μου». Άλλά — άλλά1. Τί
    νά πή κανείς. Νά πή τό ίνα,
    νά πί} τό αλλο; Νά πω «ρτοΰ»
    1>ας γιατί δέν ζοθμβ άλΐ)θινά
    οάν τόν Άλέκο Παναγούλη
    σιού ΖΕΙ καί πεθα,μένος;
    Δέν ξέρω καί παραχ-αΛάι πέ-
    στε μου κι έσεϊς...
    ΚΩΣΤΑΣ ΛΑΙΔΗ1Σ
    ΝΥΧΤΕΡΙΝΕΣ...
    ΕΚΠΟΜΠΕΣ
    ΕΓΡΑΦΑ στό ττροηνούμε-
    νο φΰλλο γιά τή ραδιοΦωνία.
    Γιά τούς σταθμούς τούς επί
    σημους δηλαδή καί τίς... ά-
    τασβαλίες τους.
    Λοιττόν κρατοθσχχ φρέ-
    σκια — φρέσκια την «1*Αλή-
    θειο» την ττερασμένη Δευτέ
    ρα (λίγες ώρες ττρίν ξημερώ
    οτει) σάν τΓηρα τσξί γιά τό
    σττπΊ μου.
    Κι* 6 ταξιτζής τό θεώρησε
    καλό, νά μοθ ττατήσει τόν...
    κάλλο (Γιατί ό κάλλος μου
    άγαττητοί ανοεγνωστες, λέγε-
    ται «χουμπί τοθ Ραδιοφώ-
    νου»). Δέν τό άντέχω τό £ρη
    μο. Τούτη τή φορά δέν μιλοθ
    σαν οί έτΓίσημοι σταθμοί.
    Κλείνουν λέει καί τοθτοι τή
    νύχτα.
    Μιλοϋσε ίδιωτικός ροοιο-
    σταθμός κι*.... έψαλλε τρα-
    γούδια ττρολογισμένα άττό
    τόν Τδιο τόν έκφωνητή.
    Αύτά πού άχουσα δέν τα
    γράφω. "Οπως καί νά τό κά
    νουμε ντρέττομαι. Έξ άλλου
    Φοβοθμαι καί τό νόμο γιά
    «ττροσβολή δημοσίας αι'δοθς»
    κλττ.
    Έντάξει 6ρέ ττα.δ.α, Χό-
    μπυ δμορφο, διασκέδαση κ.
    λ. π. Μά καί λίγη σρβαρότη
    , τα δέν θαβλαφτε. Έξ αλλου
    δέν τα λέτε γιά νά τ1 άκοθτε
    καί μόνοι σας...
    «ΜΝΗΜΗ» ΗΡΩΩΝ
    ΤΗΝ ΧΕΡΣΟΝΗΣΟ
    20 ΕΚΛΕΚΤΟΙ
    ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ
    ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ
    ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ
    ΜΙΑ
    ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ
    ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ
    «ϋΟΚΕΚ3»
    «τριο
    ΜΠΑΛΛΕΤΟ «ΠΑΡΘΕ
    ΝΩΝ»
    ΝΙΚΟΣ ΜΠΕΛΛΟΣ
    ΑΜΑΑΙΑ
    ΛΕΓΑΚΗΣ
    ΜΥΡΙΑΜ
    ΚΑΙ Ο
    ΣΤΙΒΣΑΜΨΟΝ
    — Πά περαστε παραχαίλω.
    'Β8ώ οί καλές τιηές.
    Καί ιμέσα στ' αλλα έμπαρεύ
    ΐκηα, μέοα στά τζίν, στά έσώ
    ρουχα καί στίς σιολύχρω-
    μες ένδυιμαιοίες, παρελαύνει ό
    Παναγονλης. Μάλιστα κύοιοι.
    Τόν ατουλάνε τόν ΠανανούΛη
    τα σύγχρονα έπιχειρηματικά
    'μυαλά.
    Σταμπαραομένος τιάνω στά
    ιητλουζακια, έκιεϊ πού χτές ©ι
    γουράρανε οί Άιμβρικανόφβρ-
    τες παοαιμορφωμέν&ς >ρορφές.
    'Εκεϊ πού χτές ζισγ>ρα<ρΐ9ανιε κάηοια θέβη'λα χέρια ττ>ν πόρ-
    τα ι»ΰ Πολυ^εχνβίου.
    Φτάνει τοάΐ. "Ας σταιματή-
    σουν νά πουλοΰνε τή μνήμΐ)
    των ήρώων. "Ας άφήσουν τούς
    ήιρτοες μακρυά άπό τούς έμπο
    ρ«κούς <η)νανωνισμούς. Ό Παι ναγούλης, ό Λαμτΐρακιης καί τό σοι δλλοι, δέν είναι γιά νά αύξήοουνε τα κέρδη των έπι- χειρήσεων. Ν. ΨΙΑΑΚΗΧ ΔΕΚΆΉί^βΗΜΕΡΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ «Η ΣΚΟΠΙΑ>
    Ένα πολύτΐμο βοήθημα για
    τή μελέτΐ» τής «ΑΓΙιΑΧ ΓΡΑ-
    ΦΗΧ».
    Η
    ΒΙΒΛΟΣ
    -ΈναΒψώάιιόιένΒίό
    ΕΚΔΟΣΙΣ
    ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΟΥ ΙΕΧίΙΒΑ
    Ή «ΣΚΟΠΙΑ» είναι άφΐερω
    μένη άποκλειοτικά στήν ύπηρε
    σία της άληθινής Χρισταανοσύ
    νης πού αποτελεί σήμερα τή
    μενάλη καί ζωτική άνάγκη της
    άν^ρωιπιότη,τος.
    Στόχοι της «Σχοται&ς» είναι:
    1^εαρί &ποστήριξΐς τής Φεο
    —νβυστίας τϊϊε: Βίβλου — θβιμβ
    λίωοις πίοτεως στόν Χριοτόν
    ώς τόν άπό θεοΰ ΣωιτίΜΜ καί
    Λυτρωττίν.
    Παγκόσμιος κυκλοφορία αέ
    78 δάφορες γλώσοες: 10.025.
    000 άντίτυπα. ΣβλίδΕς 32. Τι
    ■μή τεύχους: Δρχ. 2.
    Πληροφορίες; Βιβλική καί
    Φυλλαδικ*) Έταιρία «ΖΚΟ-
    ΠΙΑ». 'Οδός Καρτάλη 4 —
    Άβήναι 611. Τηλ. 7774.130,
    7770.045.
    (Διαφημιστική 'Ανακοίνωση)
    7 ΙΟΥΝΙΟΥ 1976
    ΧΙΛΙΔΑ 4
    ΗΡΑΚΑΙΙΟ "Η ΑΑΗ·ΙΙΑ
    ,,
    Ηέα καΙ ΕΙδι,σεις
    άηό τι,τ "Υπαιβρο
    ΑΡΧΑΜΕΣ
    "Εκθέση βιβλΐου
    καί ζωγραφικής
    Τδ Κέντρο Βιβλίου Παιοεί-
    ας καΐ Παλιτισμοΰ, μέ την εύ
    χαιρία των έγκαινίων τής 7ης
    Πράτυπης Βιβλιοθήκης τού,
    δωρεάς τού ΔημοσιογραφικοΟ
    'Οργανισμοΰ Ααμηράκη καί μέ-
    οα στά πλαίοια τού γενικώτε-
    ρου ηρογράμιματος γιά την έ-
    νεργοποίηση καί πολιτιστικη κι
    νητοποίηοη δλων τΰ>ν φορέων,
    όργανώνει, στίς Άρχάνες, σέ
    συνερνασία μέ τόν Δήμο, "Εκ¬
    θέση "Ηρακλειωτών Ζωγράφων
    τό Σάββατο 12 Ίουνίου, στΐς
    8.30' μ.μ.
    Ή εκθέση θά γίνη στον
    ύπαίθριο χώρο τού ηρώηιν κέν¬
    τρον «Ροδακινιές».
    Τα έγκαίνια τής Βιβλιοθή-
    κης θά γίνουν την Κυριακη
    13 Ίουνίου οτΐς 11 τό πρωί.
    Την εκθέση, πού θά κρατήση
    μιά βδομάδα, καί στήν όποία
    συμιμετέιχουν οί ζωγράφοι Στέ-
    λιος Μαρκατάτης, Άριστόθη-
    μος Παπαδάκης κ. α. θά έγ-
    καινιάστι ό Γεν. Γραρματέας
    τού Κ.Β.Π.Π. κ. Δημήτρης
    Καχαβελάκης, πού είναι διευ-
    θυντής Δη.υοσίων σχέσεων τού
    "Οργανισμόν Λαμποάκρ. καί
    Πρόεδρος τής Έλλϊ|ν_ης *&
    ταιρίας Δηιμοσίων Σχέσεων, κα
    θώς καί γνωστάς ποιητής καί
    θεατρικός ουγγραφέας μέ τώ
    ψευδώνυμο Δημήτοης Λευκο-
    ρείτης.
    ΟΙ ΑΠΟΦϋΙΙ ΤΟΥ κ. ΠΕΤΡΑΚΟΓΙ»ΡΓΗ
    ΖΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΑΙΟ ΗΡλΚΑΕΙΟΥ
    Τό δέμα Παπαδάκη γιά τό νερό
    παίρνει τό δρόμο τού Δικαστηρίου
    άλλά καί νέες ήβικές προεκτάσεις
    9. Συνεχ. *πο την Σελ. 1
    σουν αύθεντικά στοιχεΐα καί
    νά ηροσφέ.οουν τάς ύιπηοεσίας
    των διά τόν όρθότερον έορτα-
    οτικόν τιρογραμματιομόν,
    2) Την 11 - 5 - 7β ή Νομαρ
    χία "Ηρακλείου έκοινοποίησεν
    τ© έορταοτικόν ττοόγραμμα
    ηρός δλας τάς Άοχάς καί τάς
    άνεγνωρΐο'μένας υπό τοΰ Κρά
    τους όργανώσεις 'Εθνικής Ά-
    νηοτάοεως Κρήτης. Τό αντί¬
    στοιχον καί ταυτόσημον ποό
    τΐίς Νομαοχίας πράγραμμα ώς
    ηρος τάς βασικάς έίθδηλώσεις
    εκοινοποιήθη καί υπό της Δη-
    μοτικής 'λρχΐης την 20-5 -78.
    Βάσει των ανωτέρω ήμιερομη-
    νιών κρινοποιήσεως τοΰ σχετι-
    κοϋ Ποογράιμυ—ος υπό των
    θ6Ό Άρχων - Νομαρχιακής
    •οαΐ ΔηΛκηϊκής - εμεσολάβησαν
    10 όλόκληοαι ημέραι. Τό χρο¬
    νικόν αύτό &άστημα των 10 ή-
    μβρών, νομίζω δτι ήτο αρκετόν
    δία νά ουνέλθη καί άναθεωρή
    ότι τό έν λόγω Πρόγραμμα τό
    —ημοττ,κον Συμβούλιον. Κατό¬
    πιν δέ συνεννοήσεως αύτοϋ
    μετά. τοθ κ. Νομάρχου, ηδύ¬
    ναντο νά προβούν αμφότεραι
    αί Άρχοΐ είς οίααδήποτε τρο-
    Λθϊτοιήσεις τοΰ προγράμματος
    Λστε νά άτΐεφεύγοντο αί περαι
    ■τέί«β ανωμαλίαι. "Οιμως, τό
    Δηιμοτίκσν (Συμβούλιον συνε-
    κλήθη έκτάχτως ττ>ν 21-5-76
    ιήιΐερσμηνίαν ενάρξεως ήδη
    •των έορταατικών έκδηλώοεων.
    διά νά μεταβάλη γνώμην κατά
    την τελευταίαν στιγνήν καί νά
    αχυρώση μέρος τοΰ πρόγραμμα
    ■ησθέντος έ"ορτασμου
    3) Ή Δημοτική Άρχή έκοι
    νοποίησεν, τό κατά τή ν 20-5
    - 76 εκδοθέν ύπ' αυτής Πρό¬
    γραμμα πρός δλας τάς Αρχάς,
    εξαιρέσει των υπό τοΰ Κρά-
    τους Επισήμων εκπροσωπών
    τοΰ άγωνιοθέντος λαοϋ - μέσω
    των άνεγνωρισμένων Όργανώ-
    σεων 'Εθνιχής Άνηρτάσεως
    Κρήτης.
    4) Τέλος μετά άιπό τάς προ-
    χληβείοας άνωμαλίας μεταξύ
    Νομαρχίας καί Δημοτωοής Άρ-
    οςής, διενεργήθηααν παραοκη-
    νιακαΐ συνεννοήαεις καί ελή¬
    φθησαν άποφάσεις διά τόν πε¬
    ραιτέρω έορταστικόν ηρογραμ-
    <ματκηών. Κατόπιν των ανωτέ¬ ρω, Εκρινεν καί πάλιν σκόπι- μον ή Δημ. Άρχή νά άγνοηθτ) ή 'Εθνική Άντίστασις χαΐ νά ένημερωθτ) μόνον διά τού Τό- που διά τάς έκ των ύστέρων ε¬ πελθούσας προγραμματικάς με¬ ταβολάς. "Ισακ; εθεωρήθη πε- ριττόν από την Δημοτικήν Αρ¬ χήν, ή έοτω καί άηό τηΛεφώ- νου πλτιρο<ρόρησις της έκιπρο- οταΓΐήσεως τού άγωνισθέντος γενναίου Κοητιΐκοΰ Ααοΰ μέσω των άνεγνωρισμένων όργανώ- σεων Εθνικήν Άντιστάσεως Κρήτης, διότι πιθανόν νά υ¬ πήρξεν άιμελητέα ή ουμβολή των είς τόν έν λόγω ΆιγΛνα ώστε νά μή δικαιοΰνται ούσία καί τύττοις νά προσέλθουν έπι- σήΐιως είς τάς Δορταστικάς έκ- δηλώσεις τίίς Μάιχης τη"ς Κρή¬ της καί νά άποτίσουν έλάιχι- στον Φόρον Τιιμής είς ένδειξιν εΰγνωμοσύνης είς τούς "Ηρω¬ ας είς τούς όποίους δπαντες ο¬ φείλομεν σήμερον ιί|ν ελευ¬ θερίαν μας. Κατά συνέπειαν τα ύιπό τοθ κ. Δη.ιιάρχου αναγραφέντα είς τό φύλλον τίκ: εφημερίδος «ΑΛΛΑιΓΗ» υπό ήμερομηνίαν 29 - 5 - 76, είναι άνοδαφικά ώς ηή αναφέρομεν α ποός την πραγματικότητα. Ήράκλπον 5.6.1976 ΗΡ. ΠΕΤΡΑιΚΟΓΙΩιΡΓΗΕ ΠΡΟΒΔΡΟΣ ΤΩΝ ΟΜΑΔΩΝ Ε.Α.Ο. — ΨΗΛΟΡΕΙΤΗ Γ. ΠΕΤΡΑΚΟΓΙΩΡΓΗ — γν«ίηιη· Πάντως ό κ. Πα¬ παδάκης — καί πρός ταμή τού - ανέλαβε την εύθύνη τής συ- ζύγου τού. 'Βπειδή τό ©ευα θά πάρη όντως φαίνεται έχταση, λόγω τοΰ δτι είναι ήθικό καί έπειδή τό άποκαλύψαμε πρώτοι άηό την εφημερίδα αική, λόγω δέ καί τής γνωστής άρνητικής θέ¬ σεως μας κατά τοΰ κ. Παπα¬ ΤΟ ΓΡΑΝΜΑ ΜΑΣ ΣΤΟΝ κ. ΚΑΡΕΛΛΗ ΤΌ ΘΕΜΑ τής παράναμης ί παράτυπης συνδέσεως ύδρο.λη- ψίας άπό τόν Δημοτικό Σύμ- βουλο κ. Βατγγέλη Παπαδάκη, γιά τό όποΐο γράψαμβ πρό και- ροΰ, παίρνεΓ σοβαρές δααστά- σει καί άλλαγή κβτευθύνσεως, Οστερα άπό την τελευταία συ- νειδρίαση τοΰ Δημοτΐκοΰ Συμ- βουλίου, δπου ό κ. Πρόεδρος τό έίφερε άναηάντεχα χαί χω¬ ρίς νά είναι στήν ήμερηοία διά, ταξη. -' " -"" "?*Λ "τ »«>·*ι·-%·"
    "Επ" αύτοΰ έΎινε ηολλή συ¬
    ζητήση καί μάλιστα θορυβώδης,
    μ έ·, άποτέλεσμα ό ϊδιος ό Πρό¬
    εδρος πού τό έφερε, νά άναγ-
    καστή νά τό αναβάλη γιά
    άλη άιπροσδιόριστη πρός τδ
    παρόν συνεδρίαση.
    Τό θέμα άναβλήθηκε γιά
    πολλούς λόγους κα! κυρίως
    γιατί - δπως ύΐτοστήριζε ό κ.
    Βαγγ. Σκουλάς - δέν ήξερβ
    οΰτε ό ϊδιος ό κ. Πρόεδρος
    Λν τό εΐοήγαγε γιά νά λάβη
    άπόφαση έπΐβολής ηοινής πρός
    τόν κ. Παπαδάκη, όπότε 8πρε-
    πε νά παρίσταται γιά νά υπο¬
    στηρίξη τή θέση τού Ρ. γιά
    νά αποφασίση αν ό χ. Παπα¬
    δάκης θά παρα4τεμφθή στό Δι-
    καστήριο, δπότε δέν θά Επρε-
    ηε νά τιετέκΐϊ τής συνεβριάσε-
    ως.
    Οί γνώμες διχάστηκαν σέ
    ιπολλά οττμεϊα τοΰ δλου θέιμα-
    τος, γιά τό οποίσ όπωσδήποτε
    ικανεΐς δέν δέοοεται δόλο, πλήν
    δμως γεννάται θέμα τυπικής
    παραβάσεως, ή όποία μάλλον
    - δπως έπιθυμεΐ κι' ό κ. Πα-
    παιδάκης — θά καταλήξη στά
    ποινικά δικαστήρια.
    Σθεναρά ύποστηρίχτηκε άπό
    μιά όμάδα συμβούλιον, μέ &π>
    κεφαλής τόν κ. Φαρσάρη, δτι
    ό Παπαφάχης δέν έχει τυπική
    εύθύνη, άλλά ή σύζυγος τού
    κ. Χαίχ>ΰλα, στό πρόσωπο τής
    οποίας περιορίζεται ή εύθύνη | άνώητη καί φτΐτνή πράξη ή έ-
    Ό κ. Χρονάκης ^χει άντίθε Ι φημερίδα πού δΐευθύνε» ό είκο
    δάκη, νομίζομε (μιά καΐ τέθη-
    κε νίΚις άσιό τόν κ. Πρόβδρο)
    θτι βά πρέστη νά ποϋμε δτι την
    πληροφορία την πήραμε άπό
    τόν κ. ΔήΊμαρχο, παρουσία καί
    τοΰ κ. Προέδρου, ευθύς μετά
    τή μετάβαση τοΰ κ. ΔημΑρχου
    στόν τάπο τής έπίμαχης ύδρο-
    ληψίας καί άφοΰ εΐχε συντα-
    χθίϊ ή σχετική άναφορά των
    Τβχντκί&ν Ύπηρεσιών τοΰ
    Δήμου, μέ κβτηγορούμενο εύ-
    θέως, τον κ. Βαγγ. Παπαδά»-
    Δέν νομίζομε δέ δτι υπάρ¬
    χη κανεΐς λόγος άηοκρύψεως
    τοΰ θέματος οΰτε καί συγκα-
    λήφεώς τού. Ή πλήρης άλή¬
    θεια άπό δλες τίς πλευρές θά
    βοηθήση τό Σώμα καί τόν κ.
    Παιπαδάκη ήθικά, τό δέ Δικα-
    στήριο θά δώση την δίκαιη
    κρίση.
    θ. Συνεχ. άπό την ϊβλ. 1
    μέ άποτέλεσμα, άφοΰ δέν ύ-
    ιπήρχε ό αμεσα ένδιαφερόμε-
    νος (έού) νά άπανΐτήση, ό διά
    λογος γινόταν μονόλογος.
    Αύτά ακριβώς τα έρωτήμα-
    τα δημοσίευσα έγώ, γιά νά δεί
    ξωσυγχρόνως καί στήν πλευρά
    τοΰ άντιδίκου σου (πού σοΰ έ-
    παναλαμβάνω έγώ χτύϊΐησα δή
    μοσιογραφακά πεοισοότεοο καΐ
    πρίν άπό σένα), δτι έιμείς πού
    πιστεύομε οτή ννήσια Δημοχρα
    τία, έηΐ'διώκομε τόν διάλογο,
    τό κυριώτερο γνώοισμά της.
    ιΜά είναι έ'γκλη'μα αυ·τό, π<ίώ νά έπισύρη τή μήνι ενός Δπ- μάρχου καί μάλιστα ενός Κα ρέλλη, γιά νά μέ άπειλή > δτι
    θά μέ καταστρέψη; "Αν πρα-
    γματικά τό πιστεύης καί τό έ-
    πιιδιώκεις μάθε δτι πρέπει νά
    πάρης νσυμερο καί σειρά γιατί
    ΰλλοι μέ μεναλλίτερη δύνατιη
    άπό σένα, μέ περισοότερα σα
    τανικά καί Οπουλα μέσα, καί ά
    νήχοντες άκιριβώς κάθε ώλλο
    ιπαρά στίς Δτνμοκοατικές δυνά
    μεις, έΐτιδιώκουν ακριβώς αύ¬
    τό πού έού — πάνω στά ν«ΰ
    ρα σου πιστεύω — ξεστό<μι- σες. Δυστυχ&ς μάλιστα την βειο- άιπΐεΐλή οου την έχανε νίκας σου διευθυντής καί άντα ατοκριτής κατά τή διχτατορία τής περιλάλητης «Μεοογείου» χαί τοΰ θεω.οητικοΰ τής Χούν- τας Γραμματικάκη, στήν Άνα τολική Κρήτη, μέ τό νά μή δή μοσιεύση πληρωτϊκή καταχώρη ση στήν «Άλλαγή» τής εκ&ηλω σης πού όργανώνω σήμερα. Γι' αυτή την άνπδεοντολογική άντιδηιμοσιογραφική καί παρά- νομπ ενεργεια δέν λέω τίποτε βλλο παρά τουτο: ήταν πολύ ταιπεινή, πολύ φτηνή καί πα- ράλληλη μέ τή θέση τοΰ Γραμ 'ματικάκη, πού κι' αύτός άπό τή «Μεσόγειο» δπως έσεϊς άπό την «Άλλαγή», φτάνη στό ση μεϊο νά άποκρύπτη καί γεγονό τα πού σχετίζονται μαζί μου, γιά προσωπικούς λόγους. Καί κάτι αλλο: πές σέ παρα καλώ στό διευθυντή σου, πού τόσο εδκολα μέ.. έ*βγαλε μέ¬ σα άπό τή δηιμοοιογραιφακή οίκο γένεια, δτι γιά νά κάνηι κανείς κάτι τέτοιο ιπρέπβι πρώτα νά εί ναι ό ϊδιος μέσα. Κι' αύτός δέν είναι γιατί δέν έχει τα... «χρόνια υπηρεσίας» (καί τα χουντιχά τής «Μεοογείου» νά μετρήση άκόμη). Άλλά 8ς πδμε τώρα κόρακα τω. Άπό τα τέσσεοα έρωτήματα ζεχωρίζω την απαντήση πού έ" ΣΤΕΡΓΙΟΓΙΑΝΝΗΣ • Συνέχ. άπό την Σ*Α. 1 νο στό Ξανθουιδίδειο Λαογραφι ΐκό Διαγιονισμό τής 'Εταιρείας Κοητιικων Ίστορικ&ν Μελετών γιά τό βιβλίο τού «Ο ΓΑΜΟΕ Σ,ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ». Τό 1958 στόν ϊδιο δααγωνκσμό παίρνει τδν "Επαινο για τα βιβλίο τού «Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΚΙ Η ΒΑΦΤΙ ΣΗ ΣΤΗΝ ΚΡΗ,ΤΉ», καί τό 1959 παίρνει τό Πρώτο Βρα- βείο στόν διογωνισμό αύτό, ά πό την Έταιοείο Κρητική ν Ί- στορικών Μελετών, γιά τό Βι βλίο τού «Η ΘΑΝΗ ΣΤΉίΝ | Γκαρσόνι κοί νάσου καταφτά- ΚΡΗΤΗ». ΛΛΛ θυιιάμαι πού τόν πριυτοεϊδα στό ΑΟΓΟ καί ΤΕΧΝΗ τό 1960 δταν ηρωτάγχνα μέλος τού. Δέν ίίξερα ποίος τ}τανε κι βίίτε καί ρώτπσα, νιατί δέ μούκαμε καμμιά ξεχωριστή έν τύπωοη. Λίγες μέρες μετά πηγά οέ καφενεϊο τής Πλατείας γιά κα φέ δνα βραδάκι. Χτύπησα τίς παλάμες μου γιά νάοθη τό ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΥΝΛΡΟΜΗΤΕΣ ΜΑΣ 8ΕΡΜΗ ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ θερμά τούς Συνδρομάς μας, 6- σους δέν ττλήρωσαν την έτήσια σννδρομή τους, νά μάς στείλουν μέ ταχυδρομική έττιταγή 250 δραχμές, ■πρός έξόφληση τού χρόνου ττού ή"δη ττέραοχ (1—50 Φύλλα). Άς μάς σνγχωρήσΌυν τόν ττρόσθετο αυτόν κόττο, άλλά άς λάβουν ΰπ' όψιν τους δτι ό μεγάλος άριθμος τοον Σι/νδρομητών·, δέν μάς έπιτρέττει την εΤοττραξη μέσω ΕίστΓραχτορος. Εύχαριστο&με —ροκαταδολικά «Η ΑΛΗΘΕΙΑ» I νει ό... Στεργιογιάννης. τ' ασποο τού σακκάκι καί τό μαΰρο παπιγιόν καί μιά έλα- φρά εύγενυοή ύπόκλιοη (τέ- λειο γκαρσόνι) υ έ ρώτησε γε λώντας: ''/ — Καλησηέοα σας· ΕΙμοχηε στή διαθέση σας· τί θά πάρε- τε; Σάστιοα. Δέν μοδρθε νά τοΰ πώ βλλο πράμα παρά τουτο. — Τί θά πάρω...; "Εΐοι μοΰρχεται, μωρέ, νά παρω τούς δρόμους καί νά ιιηέ£ω τίς φωνές. Γκαρσόνι εϊσαι $ «α άπασχολεϊσαι μέ τα γράμμια- τα, Δέν ΐΜΐοροΰσα νά τό χωνέ- φω πώς δταν οί μοοφω-μένοΐ ά ποκαλοΰνε «ψώνιο» καί «άνι- σόρροπο», οποίον άσχολείται ίμέ τα Γράμιιατα, 2να γκαρσΟΜ τής πλατείας θβταν ύπηρέτης τους. ΛΛΛ *Ηταν λοιπόν κι ό Στεργιο¬ γιάννης 8να ϊ!/ώνιο Ενας «ϊνι- οόρροηος», γιατί γιά νά φτιά ξης δνα σωστό πνευμο-πκό ίο γο θά πρέπη νδσαι μαώσ —μτπ τοΰ άνισόοοοπος. Αύτοΰ τοΰ κόσμου ή ίσοοοοπία θέλει τόν άνθρωπο νά ουμβαδίζη μέ την Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙΦΙΛΟΙ ΤΗΣ άηό την τό Γ|βελε «τί θέλει νά κοτταρτήσει την έτταληθευιμένη ίστορική νομοτέλεια, τής τπάλΓ|ς των τάξεων. Κσί δ¬ ταν τό Τδιο τό νομοσχέδιο, τταιρά τίς αντΐθίτες σνντα γματικές διακηρύξεις, θέλει νά έτπδάλλη άπό τα ττάνω τή σττιουνιά, καί τή μακιαβέλλικη διαίρεση τής έργα τκής τάξης μέ τή θεσμική κατοχύρωση των αττερνο οτταστών χαί τοθ «Λόκ—άαυτ», αύτό δέν είναι τίττοτε άλλο παρά Ινα καρυκευμα άντεργατικών διατάξεωι/, ττού μόνο μέ γενική άττεργία μττοροθσε νά ξεσκεττα- στεΤ καί νά καταττολεμηθεϊ. Μιά γενική δέ άττεργία, δπως άναφέρω καί ττιό πά νω, ττρέπει νά £χ·ει δλα τα σταιχεΐα έκεΤνα ττού την συνθέτουν άντι<<£ΐμ€νικά/ γιά νά είναι καί νά τταραμεί νη άληθινή άττεργίσ καί νά μή έκφυλιστεΐ σέ όργανέ το τής άρχουσας Τάξης καί των συμφερόντων της. Καί ττρέ—εί ή άττεργία νά έχη πρώτα άττ' δλα τα στοιχεΤα της οίκονομικής ττάλης. Οίκονομική ττάλη δμως κ. Τζερμιαδιανέ δέν σημαίνει μόνον δέν έργάζο μαι. Περιλαμβανει διαβήματα, γραφτά καί ττροΦορι κά, κινητοττοιήσβις, ττορεΤες διαμαρτυρίας της 'Εργατι κήο Τάξης μέ άντικεΐιμενιχό σκοττό καί στόχο, εΤτε την αυξήση των μισβών, είτε τόν ττεριορισμό τής έργάσι- μης μέρας, είτε την βελτίωση των συνθηκών εργασίας, είτε την ματαιώση — σττως στήν ·ΐτ€ρίτίτ{οοτ| μας — ενός νομοθετικοΰ μέτρου ττού ή ΚιΛέρνηση, στίον έκφρα στής της οίκονομικής καί —ολιτικής δύναμης των κα—ι ταλιστών καί των μονοττωλίων, ττάει νά τής επιβάλλει άττό τα ττάνω καί μέσα άττό τό αΤμα της γιά νά φαλ- κιδευσει καί νά έξουδετερωσει άπό τα ττιό μπροστά τίς οικονομ ικές της διεκδικήσεις. Ή γενική αττεργία δμως £χει άτκχραίτητα καί κυρι αρχικά τό χαρακτήρος της ττολιτικής ττάλης. Όταν σέ μιά άττεργία — δπως είναι ή γενική — τταίρνει μέρος όλόκληρη ή Έργατική Τάξη ή* σχεδόν τό σύνολό της, τότε ή Έργατική Τάξη όντιτταραστέκεται καί άναμε- τράται μέ όλόκληρη την τάξη των καττιταλιστών καί τό κράτος ττού ι^π-ερασττίζει τα ^μφέρσντα τους — δ- ττως εκανε κραυγαλέα ή Κυβέρνηση Καροομανλή μέ τό νθμοσχέδιο Αάσκαρη — καί τότε ό αγώνας τής έργα πας, είτε τό θέλομε είτε δχι, τταίρνει άναμφισβήτητο ττολιτικό περιεχάμενο καί χρώμα. Έκεΐνο ττού ή Κυ δέρνη—η ύποστήριζε γιά νά διαστρέψη τό άληθινό νό- ημα τής άττεργίας, δτι δηλαδή ή Βουλή νομοθετεΤ καί δχι τό ττεζοδρόμιο, τίποτε άλλο δέν προσθέτει στή διαφωτίση τής Κοινής Γνώμης παρά την άττοκάλυψη στά μάτια τού, τού πραγματικοθ της χαρακτηρα σάν δργανου των καττιταλΐιστών καί έχθροΰ των εργαζομέ¬ νων. Άλλά ή γενική άπεργία πρέπει νά έχει καί ττάντστε εχει, δταν είναι σωστά όργανωμένη καί ίδεολογικό χά ρακτήρα. Χωρίς ίδεολογικό ττεριεχόμενο, μιά γενική άττεργία τταύει νά είναι συνειδητή έμφάνιση τής Έργα τικής Τάξης καί έκφυλίζεται σέ αύθόρμητη ονγκέντρω ση ωρισμένων έργατών καί εργαζομένων, χωρίς κανε να ττολιτικό στόχο καί ττροσανοοτολισμό. Αύτό 6έ6α:α έπιδιώκει καί ή κυδέρνηση καί ή τάξη των κατπταλι στών ττού ύττηρετεΐ, μέ την διαβόητη καραμέλα της «τής σι/νεργασίιας των τάξεων». Τούτο δμως οΰτε τίς έργατικές διεκδικήσεις ττροωθεΐ, οΰτε τόν σοσΐΐαλιστι- κό μετασχηιματισιμό τής κοινωνίας ττροάγο, ττού ττρέ —εί ττάντα οί έργάτες νά έχουνε σάν στόχο τοθ άγώνα καί τής ττάλης τους. Αύτά κ. Τζερμιαδιανέ κα! κάθε λογής κύριοι άττο- λογητές τής άρχουσας τάξης, γιά τό άληθινό νόημα τής ττροχθεσινης Πανελλαδικής ά—εργίας καί τής άρ- γάνωσης καί καθοδήγησής της. .Η διαστροΦή σας δμως δέν έφθασε ώς έδώ. Είττατε —ώς τα έκτροτΓα καί τα έττεισόδια τα ττροκάλεσε ή ίδια ή Έργατική Τάξη μέ τό άνώριμο τής οργάνωσις της. Γιά την διαστροφή δμως αύτη δέν χρειάζεται νά ττώ ττολλά τΓράγματα, γιατί ή εΐδησεογραφία καί άρ- θρογραφία δλων των καλόττιοτων εφημερίδων σάς έ¬ χει διαψεύσει ήδη κατηγορηματικά. Τα έττεισόδια κύριοι, καί τα έκτροπα τα ττροκαλέσα νέ οί προδοκάτορες χουντοδασιλικοί ιμέ την άνοχή των άστυνομικών όργάνων. Τόάττο&ικνυουν τα ντοκουμέν τα καί οί φωτογραφ ίες. "Αλλωστε, κύριοι, μιά άπεργος γυναΐκα δολοΦονή θηκε άττό συγκεκριμένο αθτοκίνητο μέσχ> τής άστυνο
    μικής δυναμης καί ή ττλειοψηφία των τραυματισμένων
    είναι άττεργοί καί γα' αύτά οΰτε λέξη δέν γράψατε.
    Γιατί;
    Μήττως μέ αώτό τόν τρόττο άττοοείχνετε γιά αλλη
    μιά άκόμα Φορά τα ττραγματικά σας συναισθήμοττα
    άττέναντι στήν Έργατική Τάξη;
    Ό Λαός δμως καί ή έργαζόμενη μάζα Ιχουν μυαλό
    καί κρίση καί μ-οροΰν ξεκάθαρα νά κρίνουν ττοιοί εί¬
    ναι οί άλήθινοί Φίλοι τους καί ττοιοί ο! πολυπρόσωττοι
    καί ττοικιλόνυμθι έχθροί τους.
    Αύτά κύριοι κριτές τής Έργατικής Τάξης, άς τα
    έχετε ύττ' δψη οχχς...
    Γ. ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ
    Ολη. "Αν άγαπάς τίς τέχνες
    χαί τα γράμματα, εϊσαι άνεμα
    ζοξάρης, μουοαφίρης, νοσταλ-
    γός, δρχεοαι άη' ήλλο κόομο
    χαί νοσταλντίς νά φώγης ο' αλ
    λο κόομο. Νοιώβεις ξένας.
    Κι δμως αύτοί οί νοοταλγοί
    οί άν«τιαζοξάρη6ες καί ξένοι,
    ρυθ^ιίζουν την ίσορροπάα τής
    ζωής, τα ψώνια πού άσιχολοθν
    ται μέ τα Γράμματα, ρυθμί-
    ζουν την ίσοοροπία τής ζωής
    καί δέν την παίρνει ό διάβολος
    όλότελα.
    θυιμάνκιι τό Στεργιογιάννη
    πού προσπαθοΰσε τα τελευ
    ταΐα χρόνια νά ακαί>ώση μιά
    ταβέρνα γιά νά φύγη άπό την
    ξένη δούλεψι. Δέν υποροΰοε
    ■δέΛ1 τα κατάφεσνε. Κι δμως
    ξέρεις τ' είναι μωρέ νά μην
    μπορής νά στήοης μιά μικρή
    Ταβέρνα καί νά ιιπορής νά σώ
    ζης άιτΐ' τό βέβαιο χαμό δλο τό
    λαογραφικό Πολιτισμό τής
    Κρήτης;"
    Δέν πέθανε ό Στεργιογιάν·
    νης. Κάθεται σ' ένα ράφι τής
    ΒιβΙλιοθήκης μου άπέναντι καί
    τόν άκοΰω νά τραγσυδή τή
    Γέννηση, τή Βάφτιση, τό Γά-
    110, Καί τό θάνατο, δηλαδή δ¬
    λα.
    νΤέοσερεις (σοβαροθς στα
    ύ
    Η ΣΗΛ.ΕΡΙΝΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ
    ΣΗΜΕΡΑ τό βράδυ στίς 8, στό «Ντορέ», θά προ-
    γματο-οιηθή ή καλλιτεχνική εκδηλώση, ττού έχομε η¬
    δη άναγγείλει, μέ συμμετοχή μιάς ττλειάδας έΐ(λοσών
    καλλιτεχνών, ττού -ρΰκτφέρθηκαν νά ιαάς συνδράμουν
    άφιλοκερδώς.
    Σκοττός τής εκδηλώσεως είναι νά αντιμετωπισθούν
    τα εξοδα τής Δίκης μας στό Έφετεΐο, ττου θά γίνη
    μεθαύριο Τετάρτη 9)6 στά Χανιά καί τα όττοΐα άνέρ-
    χονται -ερίττου, σέ 45 χιλιάδες δραχμές!.. .
    Μόνο τα έξοδα.... Όσο γιά ττερίτΓτωση έξαγοράς
    ενδεχομένης φυλακίσεως, αύτός είναι αλλβς λογαρια-
    σμός....
    40 ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ
    Τ ΟΡ Ε
    ΣΗΜΕΡΑ 7 ΙΟΥΝΙΟΥ — ΩΡΑ 8 Μ.Μ.
    ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ - ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ
    ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ
    ή ζωή τ' άνθρώπου
    καί γίνοΐϊ;τ' ώς άρίζουνε
    τ' άντέθια κάθε τόπου.
    Ή γέννησι κι' ή βάφτηση, ό
    γάμας (Χΐ' θανή μας'
    έτοΰτόινα 'ναι οί σταθμοί
    πού 'χουυ,ε στή ζωή μας».
    Άλήθεια τί νά γίνανε τ(
    «Έντεψίζικα» τοΰ Στεργιογιά"
    νη; Ή τελευταία λαογραφική
    τού ποοοηάθεια ήτανε νά μα
    ζέψη δλα... τα ξετσιπώιματι
    πού λέβι ό λαός. Είχε ά'θκετό
    ύλικό ονγκετρωμένο' τί νά γί-
    νηκε;
    Πέρασε λοιπόν ό Στεργιο
    γιάννης κι άπό τ6ν τέταρτ< σταθμό τής ζωής. "Εφυγε. Κι δμως δέ χρειάζεται νά τοί ποϋμε, τό τ6τριμ·μένο ιαϊωνία ή μνήμη». Χωρίς έτούτη την εύκή, ή^μνΤ^ιΐΙ τού θά μείνη αΐωνία, γιά δλους δσους άγα ποθν την Κρητική Λαογραφία, πού θά τόν ίχουνε άστείρευτη πηγή, στήν ένηιμέρωσή τους γιά τα ίίθη κι έίθιμα τής Κρή¬ της, γιά τα παρατηρήιματά της, τίς εύκές χαί τίς κατάρες της, ώς καί τα... ξετσιπώματα πού λέει ό λαός της, άΊπ' δταν γεννηθτ, ώς νά πεθάνη. "Ας έπΜρυλλβχτοϋνε δμως, σέ μιά έπΐιφυλλίιδα νά ν»ιλήσου ρε άκόμα πιό πλατύτερα καί πιό φροντισμένα, γιά την προ οφορά τοΰ μακαρίτη τοΰ Στερ γιογιάννη στή Λαογραφία τής Κρήτης. ΝΙΚΟΣ ΤΖΕΡΜΙΑιΔΙΑΝΟΣ Η ΔΙΚΗ ΤΟΥ κ. ΣΧΙΖΑΚΗ Άναβλήβηκε έη' άόοιστον, ή δίκη πού επρόκειτο νά έκδα- καστή την περΰσμένη Πέιμπτη στό Χοιμελές ΠΛηιμιμελειοδι- «ιεϊο "Ηρακλείου, μέ κατηΐγο- ρούμενο τόν κ. Ζαχαριά Σχιζά κη καί μηΐνυτη τόν Διοϋκητή τής ΕΤΒΑ κ. Π. Στεριωτπ. ΑΜα ΓΤΐαν τό δτι ό μηνυτής δέν παρουσΐαστηκε. οδτε ή ί- διαιτέρα ,,του γραμ·ματέας κ. Κοιττσούρη., τής σποία< διατό>
    χτητε ή βιαία προοχΐγωγή, γιά
    την έποιμένη δίκη.
    ύωσες στό δεότε,ρο, τό σχετικό
    μέ την Φευδορκία, πού τυπΐκά
    ύπάρχει, άλλά ούσιαστιχά εί¬
    ναι, δηως πολύ καλά λές, τί-
    τλος τιμής. Σοΰ τό άναγνωρί
    ζω καί οέ συγχαίρω, χωρίς νά
    ξέρω άκόμη ποιό ήτο ν τό περι
    έχομε νο των ηληροφσριοδο-
    τών σου, πού πολύ σωστά δέν
    όποκάλυφιες.
    Στά αλλά> τ.οία &μως έρωτή
    <ματα, οί άπαντήσεις σου ήταν άχαιινές καί ποέηει νά τίς κά νωμε τό ϊδιο ίοχυρές μέ την προηγούμενη, γιά νά μή μοιά ζει αυτή σανίδα οωτηρίας. Άπάντησε λουΐόν — πάλι ά πό την «Άλλαγή» κι' έγώ πά λι θά σέ δικαιώοω άπό την «Ά λήθεια», στίς εξής άπορίες τους: 1) Πώς άοοΰ είχε άπαγορευ θεϊ ή άποδημία σου μέ τό 49ΘΘΦ6) 19.5.67 έΎγοαφο, ίφυ γες (γιατί δέν διέφυγες) στό έξιοτερικό μ' Ρνα άπλό τηλεφώ νημα τής Ασφαλείας Ήρακλεί ου, Έδώ — λένε — δέν μπο ροΰσαν νά φύγουν οί άντίθε- τοι μέ τό καθεστώς, πώς £φυ γες έσύ μέ κανονικό διαβατή ριο καί υέ έα άπλό τηλεφώ νημα, χω.οίς νά έ*χη άρθίϊ καί ή απαγορεύση τής έξόδου σου; θυμίοου λοιπόν τόν άριθμό γιά νά τούς φοάξωμε κι' έίδω τό στάμα. 2) Λές δτι οέ έμποδίσανε άρχικά νά φύγης. δυνάμει τοΰ άπό 22)4)1967 έντολής συλλή ψεώς σου. Τα χαοτιά δτιως μέ τίς βοΰλες δείχνουν καθαρά δ τι τό ένταλρα συλλήψεώς σου είχε βγβϊ πολύ ηρίν καί συγκε χριμένα την 10)3 19β7 βάσει δέ αύτοΰ συνελλήκρθης την 2) β)1967. Μέ τίς ήμε·ρομηνίες δέν τα πας καί τόσο καλά, γιατί γοά φεις στήν απαντήση οου «την επομένην 29)11)1969 άνεχώρη οα πλέον», χωρίς νά άναφέρης τί δγινε την ττροηγουμένη Λ καλλίτερα τί δγινβ άπό την τε¬ λευταία ήμερομηνία πού άναφέ ρης (22)4)1967) μέχρι τή μέ ρα πού λές δτι δφυγες. 3) Ένώ σέ δυό ποοηγούμε νες έαΐιστολές άναφέ.ρεται σάν ήμερομηνία αναχωρήσεως σου ή 25)10)1968, δέν τό διέφ-ευ σες — λέει — μόνο μόλις προ χθές. Γιά έπιβεβαίωσε, οέ πά ρακαλώ δτι δντως έ^ρυγιες την 29)11)1969 καί κατόπιν τίνων ένεργειών καί τίνων δίκηγό- ρων σου, πέτυχες νά φύγης. 4) Γραφείς άκόμη στήν ά- ιπάντησή σου δτι «άπό τό άντί γραφο τοϋ βουλεύμοτος πού δημοσιεύεται θά δή κανείς κα θαρά δτι τό άδίκημα τής κατα σκοπείας άφοροΰοε στίς ηρσε τοιμασίες τοΰ πραξικοπήματος» καί τέτοιο βούλευμα δέν δημο σιεύ'τηκε. Δώοε καί γι' αύτό μιά απαντήση οέ παρακαλω. 5) Γραφείς όκόμη δτι άγό- ρασες 2να διαιμέρισμα άντί δρα χιμων 1.278.ΟΟΟ, διά δανείου δρχ. 7ΟΟ.ΟΟΟ, παρά τής Κτηιμα τικής Τραπέζης (συμβόλαιον 5467)17.9.74 Κρήτης Σμπώ- κου). Κι έδώ πάλι μπεοδεμένη ή απαντήση, γιατί τό συιμβόλααο αύτό δέν ύπάρχει (δπως δηλώ σε ό διευθυντής τής Βΐηματι κης) γιά τόν άπΛούστατσ λόγο βτι ή συμβολαιογράφος την έ ποχή έκείνη ήταν... άδιόρι- στη:.... Ό 1δτοχτ3Τΐτης τής πολυτε- λοΰς πολυκατοικίας κ. Άγγελι δάκης λέει έιπίπης δτι τοΰ πλή ρωσες όλόχληρο τό πο- ποσόν 1.278.000 δρ«. κι' ό διευθυντής πάλι τήο Κτηματι- κής χ. Δαοκαλάκης, δτι δάνειο δέν πήρες άκόμη κι' δτι τό σχετικό, έν πάση περιπτώ σει δανειστικό συμβόλαιο δέν είναι αύτό πού άνέγοαψες, άλ λά τό ύπ' αριθ. 3£87 τό όποίο ίίσπευοες νά ύπογράψης την έπαύριο τοϋ δ η μ ο ο ι- εύματός μου στήν «Ά λήθεια», δηλαδή την 1 Ίουνί ου 1976. Κι' έοω νσμίζω άγαπητέ Μα νάλη, (πραπαντός έδώ) δτι κά , τι πρέπει νά απαντήσωμε, για- ] τί έδω τα πράγματα είναι πο- λύ μτκρδεμένα. 6) Ρωτοΰνε άκόμη νά μά- θουν την ήμερομηνία άποφυλα «ήοεώς σου. Δέν ξέρω γιατί. 7) Κι' άκόμη τό κόστος των ΐΐηιχανημάτων τής εφημερίδας σου καί των βλλων περιουσια κων σου στοιχείων, τα όποία δέν άπέκτησες διά δανεισμοΰ. 8) Ρι~οΰν€ έπίσης γιά τό ποίος σοΰ 5δωσε τή βεβαίωση δτι «ήακήθης έπαοκώς» σάν δα χηγόρος, άφοΰ — λένε — πή ρες τό πτυχίο σου πρό δεχαετί άς καί πλέον χαί άφοΰ —συμ φωνα μέ τό Ν.Δ. 3026)1954 Κώδικος περί Δωαιγόρων, ιιετά ύύ Η ΒΑΗΘΕΙ*. (Γιά οίκονομική ενισχύση στή δίκη τοθ Έφετείου) ΤΟ ΑΝΤΑΡΤΙΚΟ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ΤΖΑΒΕΛΑΑ Η ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΦΗΜΗΣ ΑΤΡΑΞΙΟΝ ΑΔΕΛΦΕΣ ΘΕΟΧΑΡΗ Η ΠΕΡΙΦΗΜΗ ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΑΡΗΣ ΚΑΙ ΜΑΘΙΟΥΣ Ο ΜΟΝΤΕΡΝΟΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗΣ ΑΝΤΡΕΑΣ ΔΙΛΒΟΗΣ ΤΟ ΚΡΗΤΙΚΟ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ΑΛΕΚΟΥ ΠΟΛΥΧΡΟΝΑΚΗ Ο ΚΡΗΤΙΚΟΣ ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΠΑΤΕΡΑΚΗΣ ΤΟ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΗ ΞΥΛΟΥΡΗ Ο ΓΥΙΟΣ ΤΟΥ ΜΙΚΗ ΡΑ ΤΟΥ) (« ΤΟΥ ΠΑΤΕ ΓΙΩΡΓΟΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ Ο ΜΙ ΚΟ ΗΝΤΕΥΤΗΣ ΧΑΡΑΛ. ΓΑΡΓΑΝΟΥΡΑΚΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΕΚΛΕΚΤΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ Σήμερα Δευτέρα 7 , Ιουνίου —ώρα &μ.μ. ν» ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ "Η ΑΛΗΘΕΙΑ , ΕΚΤΑΚΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ Ή τταγκοσμίως γνωστή Νορδηγέζα έρμηνεύτριώ τοΟΜίκη Θεοδωράκη ΕΛΙΖ4ΜΙΙΕΘ ΛΙΜΚ ΚΑΜΗ τό καταπληκτικό «τηιο-ογρπυδ» ή τραγουδίστριι ΕΛΙΝΑ ΒΑΛΕΡΗ καί ό φυσαρμονικίστας ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΛΛΕΡΓΗΣ 5τία τό μάξι·μουμ άπό τής έγ- γραφής στό βιβλίο άσκουμέ- νων (δηλ. δύο χρόνια άοκήσε ως κσί τρείς έξεταστικές περι- άδους), άπαγορεύεται ρητώς ή λήψη θεβαιώσεως καί ή συμ- ιμετοκή στίς έξετάσεις τοϋ Ά- ρείου Πάγου. Μήπως — λένε — ή βεβαίωση δόθηκε άηό τό συμβούλιο τοΰ ΔιικηΐγΌρικοϋ Ζυλλόγου Ηρακλείου, τό διο ρισμένο άπό τή Χούντα; ΛΛΛ Σέ δλα αύτά άγαπητέ Δήμαρ χε, πρέπει νά απαντήσωμε καί πάλι, γιατί σοΰ έπαναλαμβάνω έγώ πιστεύω πώς δλα πρέπει νά ρωτιοθνται κι' δλα πρέπει νά ξεκαθαρίζονται δημοσίως. Καί κάτι άκόμη σημαντικό: 'Βπειδή κι έσύ ό ϊδιος, άλλά καί μερικοί αλλοι θέλησαν — χωρίς φυσιχά νά τό ύποστηρί- ζουν ένυπόγοαφα καί δημοσία — νά προσδώοουν πολιτικό χρώμα στήν δλη ύπόθεστ] καί βπ τάχα μου έγώ έπαιζα τό παιχνΐδι των Κεφαλαγιάννη- δων καί τής Δεξιδς, άντί ίλ- λης απαντήσεως σοΰ γνωρίζω δή γιά τό θέιμα δέν εΐχα κ α μ μιά έπαφή μέ τούς Κεφαλο- γιάννηδες κι' δτι τα πολλά έγ γραφα πού ι,οΰ έπώειχΐτήκανε καί τα 6λλα ττού μοΰ παραδο θήκανε, ήταν άπό τόν ρο κ. Βαγγέλη Βρέντζο, γνή οιο δημοκρά—,, £ντιμο καί ό- κέραιο, άφοΰ — έ*.τός των 6λ λων — είναι συναγωνισττκ σου, ύποστηριχτής σου στίς Δή μοτικές 'Εκλογές καί όμοοιδε άτης σου, σάν μέλος έπίλεκτο — δπως κ*' έσύ — τοθ Δηιιο κρατικώτατου καί άγωνιστικώ- τατου πολιτικοΰ κινήματος ΓΜΐΣΟΚΙ... Αύτά πρός τό παρόν κι' δν χρειαστη, έδώ εΐμαστε πάλι. Εϊτκιμε: μπορεϊ νά ψυχραθοϋ με, νά σιεναχωρηθοθμε- ν(^ ικουραοτοΰ'με, άλλά ή Άλή¬ θεια Δήιιαρχε χωρίς είοαγωγ» κά θά λάμψπ. άηό την «Άλή¬ θεια» μέ εΐοαγωγικά. Καί μήν άνησυχεΐς: ό κόσμος καταλο- βαίνει ποΰ χωρίζουν καί ποΰ ταυτίζονται. Δικός σου ΜΑΝΟΣ ΧΑΡΗΣ Υ.Γ.: Πιή.οα μιά νέα έπιστο λή τοΰ κ. Κεφαλογιάννη "°υ σοΰ €—€ιλε άλλά δέν τή δημο σίευσες καί μέσα στ' αλλα οί ιπροκαλεΐ νά τοΰ άνατπύζης την άντιστασιακή σου δράοτ( στό έξωτε.οικό καί εΐδικά στόν Καναιδα. "Αν νομίίης, κάνετο, νά μή μένουν καί ο' αύτό οΐ- ιχμές κι' άμφΐβολίες, άφοΰ τ6 00 τιολλά λένονται.. . Μ.Χ.